Tragoediae quae supersunt;

γ)54 ὃς

ΑἸ ἜΧΥΛΔΟΣ.

ἜΒΟΗΥΜΙ Τα ΡΙ

Οὔ ΞΌΡΕΉΒΌΝΤ,

Α΄ ΠΕΡΕΕΟΙΤΑΕΌΜ

ΕΒΑΘΜΈΝΤΑ.

ΕΕΟΕΝΒΌΙΤ

ΨΝΑΒΙΕΤΑΤΕ ΠΕΟΤΙΟΝΙ8,

ΟΟΜΜΕΝΤΑΒΙΟΡΕΆΈΡΕΤΟΟ

11 ΌΒΤΕΑΥΙΤ

ΟῊΗΒ. 60}. ΒΟΗΤΖ.

ΑΟΘΕΒΡΌΝΤ

5ΟΉΟΙΠΙΑ ΘΒ ΕΟΘΑ.

ΤΟΜΌΟΒ 1Π.

ΓΤΟΝΏΌΙΝΙ:
ΒΌΜΤΙΒΌΒ 6. ΕΥ̓͂ ΥΚΥ. Β. ΨΗΙΤΤΆΚΕΕ,
1823.

ΤΉ ΒΩΣ

7. τὉ ρ

δ Ὁ τί α κίων! κ

ΡΥ ΑΙ Ρ.λ 5

2] ὙΤΑΥ Υ Ἃ

ΡΥ ἈΚ ΤΟ ὙΦ ΥΤῈ
ΣΑΣ ὅν νολδβϑ

, ὲ ᾿

ς- ᾽ ᾿ Ὅν
ν ΑΝ αὐδὰν , ᾿ δ
“᾿ς ἐᾶν εὶς » ΠΡ ον
τ δυδν ολαθον.
ι μὰ 1 ν᾿ Ὶ »ὰ δος ᾿ ," ἂῳ «ἴ ἅ,
» ; ᾿ ; Φ. Ψ

-"

νὶ
τόνανίλλα,,

,

ῳ 1

Ι..
ἊΣ -

ον

ΒΙΟΣ ΑΙΣΧΥΛΟΥ͂,

ΑΙΣΧΥΛΟΣ ὁ Τραγικὸς, γένος μὲν ἣν ᾿Αϑηναῖος, Ἔκ
β Ν “. ξ ᾽ Ἃ
λευσίνιος ΦῸν δῆμον, υἱὸς Ἑυφορίωνος, Κυναιγείρου ἀδελφὸς
ΟὟ. 7] 32 ᾽ ν Ἁ ͵ὔ 37 Α ᾿ Ν᾿
καὶ ᾿Αμεινίου, εξ εὐπατρίδων σὴν φύσιν εἐγων᾽ νέος δὲ ηρ-
ο΄ »-μ Ἁ Ἀ ων
ξατο τῶν τραγῳδιῶν, καὶ πολὺ τοὺς πρὸ αὑτοῦ ὑπερῆρε
Ἂ Ἁ ΄, Ἁ . 7] ων » »»
κατᾶ τε τὴν ποιήῆσιν, καὶ τὴν διάϑεσιν τῆς σκηνῆς, τῆν ΤῈ
7 »σ“ ν »“νῪν »“ω.
λαμπρότητα τῆς χορηγίας, καὶ σὴν σκευὴν τῶν ὑποκριτῶν,
͵7 »“ο "»“, 7 ε.- Ἄ, »9 7] Ν
τὴν τε τοῦ γορου σεμνοτήητῶ, ὡς κοι Ἀριστοφάνης φησίν,
(ἤδη. 1036.) - '
᾿Αλλ᾽ ὦ πρῶτος τῶν Ἑλλήνων τσυργώσας ῥήματα σεμνὰ,
Καὶ κοσμήσας τραγικὸν λῆρον.
Συνεχρόνισε δὲ ΤΠ νδάρω, γεγονὼς, κατὰ τὴν τεσσαροκο-
ρω Ἁ
στὴν ᾿Ολυμπιάδα, Τενναῖον δέ φασιν αὐτὸν, καὶ μετα-
»"»" "“΄Ὁ΄ 5 »"-"3»ν, Ν »"- ᾽ “
σχεῖν τῆς εν Μαραδώνι μάχης σὺν τῷ γεωτέρῳ ἀδελφῷ
"ε᾿ ᾿ »Ὁ᾿ ἣ »ο-΄7΄
ἸΚυναιγείρῳ, τῆς τε ἔν Σαλαμῶνι γωυμωγίας, σὺν τῷ νεω-
τέρῳ ἀδελφῷ, ᾿Αμεινίῳ, καὶ τῆς ἐν Πλαταιαῖς πεζομα-
“» "ἢ ἈΝ
χίας. Κατὰ δὲ τὴν σύνθεσιν τῆς ποιήσεως ζηλοῖ Τὸ
ε 5" δι 3 .,»
ἁδρὸν ἀεὶ καὶ ὑπέρογκον, ονομνωτοποίαις τε καὶ ἐπιϑέτοις,
7 δὲ Ν : “ Ἀ »“»Ἢ -“» ὃ 7 "
ἐτί ὃὲ καὶ μεταφοραῖς, καὶ πᾶσι τοῖς δυνωμένοις ὀγκον
ΥΟΙ,. 1. Ὡ

ΠῚ

»- ͵ “Μ Ὦ
τῇ φράσει περιδεῖναι, χρώμενος. Αἵ τε διοωϊγέσεις τῶν
Ἁ. ΕῚ 9 »᾿ ,
δροιρνοίτων οὐ πολλὰς ουτῳ περιπετείας καὶ σ“λοκὰς ἔχου-

ε ῪῸῸ 7
σιν, ὡς παρὼ τοῖς νεωτέροις. Μόνον γὰρ σπουδάζει τὸ
7] 7 ω μὸ "
βάρος περιτίδένωι τοῖς προσώποις, ἀρχοίῖον εἰνο! κρίνων
Χ ᾿ “ 7] Ὁ ξ γ᾿ ΠΝ ΝΥ Ἂς,
φουτὶ τὸ μέρος, μεγωλοπρεπὲς τε κοιὶ ἡρωϊκόν᾽ τὸ δὲ πα-

"»ωῳ 7 Ν ἊΣ .] ᾽ »"

νουργον, κορνψοπρεπές τε καὶ γνωμολογίκον, ἀλλοτριον τῆς
᾿ δ ΠΑ ἀδὰς δὰ ν ͵ » ͵
φσραγῳδίας ἡγούμνενος᾽ στε διὰ τὸ πλεονάζειν τῷ βάρει
τῶν προσώπων, κορμῳδεῖται παρὼ ᾿Αριστοφανους" ἐν μὲν

ἶ ἴω Ψ' Ὁ "4 -" Ν 3 7 [Ω] ζ
γὰρ τῆ Νιόξη, ἕως τρίτης ἡμέρας ἐπικασσημένη τῷ τώφῳ
τῶν παίδων, οὐδὲν φ)έγγεται ἐγκεκαλυμμένη. ᾿Ἐν δὲ δὴ

ω“»,Ψ δ 7 ᾽ Χ ε 7, ῃ 7,
σοῖς ἕκτορος λύτροις Αχιίλλεὺς ομοίως εγκεκοιλυμιβνενος

7] - Ὗ -“
οὐ φϑέγψεται, πλὴν ἐν ἀργαῖς ὀλίγα πρὸς Ἑρμῆν ἀμιοι-
-“ὦ, 4 2 Ἀ Ν Ψ 3 -“ “᾿, -
ξαῖα. Διὸ ἐκλογαὶ μὲν παρ αὐτῷ τῇ κατασκευῇ δια.-

7 7ὔ “Ἃ ε μὰ. ὁ "- , κα 7

φΦερουσαι παρμπολλῶι ον εὑρεν εἶεν γνωμνῶι δὲ ἡ συμπα-
Δ ἮΝ “" 7 ᾽ 7 3 -“ 3
ϑείωι, ἢ ἄλλο τι τῶν δυναμένων εἰς δάκρυω ἀγαγεῖν, οὐ
-᾿ 7 »“ Ψ ᾿, Ι
πάγυ. Ταῖς τε γὰρ ὄψεσι καὶ τοῖς μυύϑοις πρὸς ἔκπλή-
᾿ »“μΨ «ὁ ᾿ 3 7 7 3 ο
ἕξιν τερατώδη μᾶλλον ἡ πρὸς ἀπάτην κέχρηται. Απῆρε

Ν ε ΦἘΥ͂ Ν -π ᾽ 7 7 Ν Φ
δὲ ὡς Ἱέρωνα τὸν Σικελίας τύραννον, κατὰ τινος -μυὲν, ὡς
ὑπὸ ᾿Αϑηναίων κατασπουδασϑεὶς, καὶ ἡσσηϑ εὶς νέῳ ὄντι

»“, ον ΩΣ ΕῚ Ἶ “,
τῷ Σοφοκλεῖ" κατὰ δὲ ἐνίους, ἐν τῷ εἰς τοὺς ἐν Μαραΐώνι

» Ε -“ 5

τερνηκότας ἐλεγείῳ ἡσσηνεὶς Σιμωνιδῆ᾽ τὸ γὰρ ἐλεγεῖον
Ά, "» Ν Ἁ Ν 7] δ 7 εἰ
πολὺ τῆς περὶ τὸ συμποδὲς λεπτότητος μνετέχ εἰν λει, ὁ

ἊΞ5 ΚΑΙΝ ᾿ 7 7
σου Αἰσχύλου, ὡς ἔφαμεν, ἐστὶν ἀλλότριον. Τωὲς δὲ φα-

“ “Ψ, 2 7 κ᾿ 2 7 7 - 7
σιν, ἐν φῆ ἐπιδείξει τῶν Εὐμενίδων σποράδην εἰσαγαγόντα

Υ Ἀ “ ᾽ “ Ν “ “ ἢ Ν ᾿
τὸν χορὸν, τοσουτον ἐκπλῆξαι τὸν δῆμον, ὥστε τὰ μυὲν νῆ-

δ ἡ ς -“ψ
σία ἐκ ψύξαι, τὰ δὲ ἐμιίξρυα ἐξαμθλωνῆναι.

7 4 7
Ἔλϑων τοίνυν εἰς Σικελίαν, ἱἹερωνος τότε σὴν Αἰφνὴν

͵

Υ

5 » 7 7
κτίζονξος, ἐπεδείξωτο τὰς Αἴτναξ, οἰωνιζόρνενος βίον ἀγα-
Χ "“ ἴων 7 "» 7
“γὸν τοῖς συνοικοῦσι τὴν πόλν. Καὶ σφόδρο τῷ τυρᾶννῳ
7] -“ 3 7
Ἵερωνι καὶ τοῖς Γελώοις τιμηνεὶς, ἐπιζήσας τρίτον ἐτος,
“ἍἋ ὦ. 7] Ν ΄ῳ -δφς»}9 “ τ 7 Ν 7
ὧν ἐτῶν πέντε πρὸς τοῖς εξήκοντα, τοῦτον ἐτελεύτα τὸν τρὸ-
᾽ ἃ ) ε 7 ς 3 ν᾿ Ἄ
πον. ᾿Αετὸς χελώνην ἁρπάσας, ὡς ἐγκρατὴς γενέσιδοι

-» 7] Χ " δι ἜΝ
τῆς ἀγρας οὐκ ἴσχυεν, ἀφίησι κωτὰ πετρῶν αὐὑτῆν, συν-
λάσων τὸ δέρμα. ἫἩἫ δὲ ἐνεχοϑεῖσω κατὰ τοῦ ποιητοῦ,
7, Ν, - ΕῚ ΩΝ Ν 4 Ρ- 3
φονεύει αὐτόν. Χρησμὸς δὲ ἦν αὐτῷ δοσ) εὶς οὑτως᾽ Οὐ-
Ψ -“᾿ 7 Ν »
ράνιόν σε βέλος κατακτανεῖ. ᾿Απονϑανόντα ὃὲ Γελῶοι
. οω “Ὕ 7
πολυτελῶς ἐν τοῖς δημοσίοις μνήμωσι σώψαντες, ἐτίμνησων
Γω ͵
μεγωλοπρεπώς, ἐπιγρώψαντες οὕτως,
Αἰσχύλον Εὐφορίωνος ᾿Αϑηναῖον τόδε κεύϑει
Μνῆμα καταφϑίμενον πυροφόροιο Τέλας,
᾿Αλκὴν δ᾽ εὐδόκιμον ΝΙαραϑώνιον ἄλσος ἂν εἴποι,
Καὶ βαϑυχαιτήεις Μῆδος ἐπιστάμενος.
Ἐ; Χ -“ δὲ -“ Ὁ Ε] Η δι με ε
ἰς τὸ μνήμοω δὲ φοιτῶντες ὅσοις ἐν τρουγῳδίοωις ἦν ὁ
7] Β'Χχ 7 Ἁ ἃ ͵7 ε 7 ᾽ "“-΄
βίος, ἐνήγιζόν τε καὶ τὰ δρώμνωτα ὑπεκρίνοντο. ΑΔΘϑηναῖοι
-“; ν ͵7ὔ
δὲ' τοσοῦτον ἠγάπησαν Αἰσχύλον, ὡς ψηφίσασσαι μετὰ
ο“" Χ 7
“γάνωτον αὑτοῦ, τον βουλόμενον διδάσκειν τὰ Αἰσχύλου,
Ν 7
χρυσὸν λωμβάνειν. ᾿Εβίωσε δὲ ἑξήκοντα καὶ τρία ἔτη, ἐν
“8.9 4 7 ᾿ ὶ "Α Ἁ 3 Ἁ ἐδ
οἷς ἐποίησε δράμωτω ἑβδομήκοντα, καὶ ἐπὶ τούτοις σατυ-
Οὐ τρίεαν .7: Ν »
ρει ἀμφὶ τὰ πέντε. Νίζας δὲ τὰς πάσας εἰληφε φσρεισ-
Ἃ , Ν ». ἐν γὴ
καΐδεκα" οὐκ ὀλίγας δὲ καὶ μετὰ τεχευτὴν νίζας ἀπηνξγ-
ΚΟτΟ.

ἘΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΣ ΑἸΣΧΎΛΟΝ.

ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ.
Ο τραγικὸν φώνηρνω καὶ ὀκρυόεσσον ἀοιδὴν
ΤΠυργώσας στιβαρῇ πρῶτος ἐν εὐεπίη,
Αἴσχυλος Ἐὐφορίωνος, ᾿Ἐλευσινίης ἑκὰς αἴης

Κεῖται, κυδαίνων σήμνωτι Θρινοκίην.

ΑΔΗΛΟΥ͂ ΕἸΣ ΤΟΝ ΑΥ̓ΤΟΝ.
᾿Αἰσγυλον ἥδε λέγει ταφίη λίϑος ἐνθάδε κεῖσονοι
Τὸν μέγαν, οἰκείης τῆλ ἀπὸ Κεκροπίης,
Λευκὰ Γέλας Σικελοῖο πὰρ ὕδατα. Τίς φόνος ἀστῶν

ων , : 3 ἡ
Θησείδας ἀγαϑῶν ἔγκοτος αἰὲν ἔγχει;
ἐᾷ γ Ψ

ΔΙΟΞΚΟΡΙΔΟΥ͂ ΕἸΣ ΤΟΝ ΑΥ̓ΤΟΝ,
Θέσπιδος εὕρεμα τοῦτο᾽ τὰ δ᾽ ἀγροιῶτιν ἀν ὕ)αν
ἸΠ]αΐγνια, καὶ κώμους φοὺς ἀτελειοτέρους τὰ
Αἰσχύλος ἐξύψωσεν, ὁ μὴ σμίλχευτα χαράξας Ύ
Τράμματα, χειρνάῤῥῳ δ᾽ οἷα καταρδόμενωα.
Καὶ τὰ κατὰ σκηνὴν μετεκαίνισεν. Ὦ στόμω πᾶντων

Δεξιὸν ἀρχαίων, ἦστ)ά τις ἡμέων.

Ἀ Θ16 οιηοηάαν! Βταποῖ, Μυϊρ. τούσδε τελειοτέρους.

1 Ἐχ εἰπθηδαϊΐοπα Οβδυθοηὶ ἃ Βγαποκῖο ρτοραΐᾶ. Ψα]ρῸ 1ε-
βοθαίυν Αἰσχύλος ἐψύχωσενοήσιμα Ἐ ἔτα χάραξας, αὐ ἀε Ἰθούϊοῃθ
οἷς ϑίδηϊοϊαϑ : νοήσιμα ἔτα.] ἴπ 8115 [1015 6556 ἀϊοϊ ταν νονησμια
ευτα : ϑου θαηάιη βυβρίοοῦ νοήσει δευτα χαραξας Τραμματα : δὶς
ἀρῖα βεαυϊίζυῦ χειμαῤῥῳ δ᾽ οἷα καταρδομενα: 1416 765 ἐγιἐοἰοοη τα
δι. οἰας δε Ὀδίμϊ ἐογγεηίς Ἰγγίραΐα5, Ἰὰ 6βῖ, απὸ εὖ ἃτΐε εἴ οο-
Ρἷα ργϑϑίδηί, τὸ δευτα οἰϊδηι βου! ρύσῃ 6586 Ροίυϊξ ἴῃ αὐἱθυ5-
ἀδλ μακτα, βδοαια ρεγϊπεγα νυ]ραῖαπι μαετα μάσσω, μᾶκτος::
μακτής ΕΧ ΗΕ ΒΥΘΗΪΟ Πού 55 πη εϑῦ : Ου]4 ΒεμΙ]61} νεοσμηλευτα
δά χειμαῤῥῳ καταρδομενο ὃ δέαηί.

ΙΝ

ΥΓΓΡΑΜ ἘΠ ΒΟΗΥΙΙ

ΑΒ

ΑΝΟΝΥΜΟ

ΘΟΕΖΞΟΕῈ ΟΟΝΒΟΕΙΡΤΑΜΝ

5ΤΑΝΙΕΙΙ ΟΟΜΜΕΝΤΑΒΙΌΞ5.

ΒΊΟΣ Αἰσχύλου] (Ἰπιαιηεβ! βοη5 ἀ6. Ὑἱὰ ΑΘβοΠν]Ὶ 11-
γι ἰαπαάαΐ {πὶ (ταί άαβ, 46 Ροεί. Η!βί. 418]. 6.
586 ἐν τῷ περὶ Αἰσχύλου ἈΝ οἰΐαΐπν ἃ0 ΑΙΠΘηΘΟ, 11}.
ἔς) δέ χ, Ζ.

Αἰσχύλος ὁ Τραγικὸς Ῥ]Γ65. ἔπ]586. ΑΘ βΟΏγ]οῸ5 (ρτε-
ε΄ ΑἰμθμἸθηβιπη ποβίσιιπι Τ͵ΑΘΊ ΟΊ) ΘΟΙΠΙΡΟΥΪ ΠΏ.
Εχ ὮῚΒ. ἀπ ΑἸΟΧΑΠ ΤΊ πΆ, ΘΟ} 5. οἰϊαηΐαι Ατηρ γο
εἰ Μεββοηΐδοα. Αἰμεη. Ὀείρη. ΠΠν. χαϊ. 8.

Τίς δ᾽ ἐστ᾽ ἀνάγκη δυστυχεῖν ἐν πλείοσιν,

Εξὸν σιωπᾷν, κἀν σκότῳ κρύπτειν τάδε :
Αἰσχύλος ἔφη ὁ ᾿Αλεξανδρεὺς ἐν ᾿Αμφιτρύωνι. Οὗτος δ᾽
ἐστὶν Αἰσχύλος ὁ τὰ Μεσσηνιακὰ ἔπη συνϑεὶς, ἀνὴρ
εὐπαίδευτος. χά,

Εὰὺ εὐ αἰταθ ΗΙΡροογαίι5 (1 ἀἸβοιρι δ, ΑὙΊΒίΟία]]
αι αίιιβ, Μείθογο!. 110. 1. ἐὰρ. 6. Καὶ οἱ περὶ τὸν Ἱπ-

γΠΙ

ποκράτην τὸν Χῖον, καὶ μαγητὴν αὐτοῦ Αἰσχύλον, ἀπε-
φήνατος Εἰ τηοχ, καϑάπερ φησὶν Αἰσχύλος, καὶ Ἵπ-
ποκράτης.

Ἐπ οἵ οὸ ποιῇῖπθ (ΟΥΙΠΓΠΙῈ5, {Παΐου ΠΧΟΙῚΒ ἢ Πη0-
ῬΠΔΠΪ5. τπιπτδ 6 ἀοππθβτ 015 ΤΙ πηοθοηβθ. Οὕτω παρα-
λαβὼν τῶν μὲν οἰκείων Αἰσχύλον, ἀδελφὸν ὄντα τῆς Τιμιο-
Φάνους γυναικός. Ρ]αΐ. τη. “ΓΠΠΠΟ]οηΐθδ.

ΑἸΤΤΙΒ. ΤαΤΞι5. ΧΘΠΟΡΠΟΠΙ5. ΠΠουβ, ῬΓῸ 40 οταΐ!ο-
Π6ΠῚ ΒΟ ρδιύ ΠΙΠΑΡΌΟΠΒ (Ἰ65 5 εδὶ ΠΙο θυ ΠΆΙΠΟαΥ-
ΠΔΒΒΘΉΒΙΒ ἢ 6785 Υ118) οἰ} 5 ΘΡΙΡΤΆΡΠΕ, πρὸς ΞΞενοφών-
τα ἀποστασίου.

Επαμὰ «5, Τα 18. Ὁναίοῦ, ΟἸΟΘΘ ΘΙ σοεθίδῃ 8,
οα]αδααθ ἴρϑθ τηϑιηϊηῦ ἴῃ Βυΐο ὁ. 91. Το ἃ Ἠϊ6
Αοϊα ἰοία ρογασγαία 651. Ομ 5:{Π21)}8 ημὶάφηι οΥαίο-
γίδιι5, φιεὶδιιδοιμηι δρογ οθ αν ἐρϑὲδ ἐμδοηίϊθιι5. ιιθγ μη
ογαΐ ργΐπσορς οπῖρριι5 ϑἰγαίοηὶσθηϑὶδ, ἤῖε0 7μα-
οἷο, ἰοία «ἢ 5,α ἐἰΠ5 Το ρογ δι οἰδογ 1155 1Ώ 15: οἷ, δὲ
μὴ! παϑοῦο ηκχοίοϑἰλαγμηι, 66 ἱπορίϊαγιηι, «Α{ἰἰςο-
γμηι 65ΐ. ᾿ιὶς ογαΐον ἴῃ ἐΠΠ5 πμηιολαΥὶ γοϑοῖα ροίϊοϑί.
«Η «εἰφμϊδεῖηιο αμέφηι ἠιθομηι δὶ Π)᾽οημ δῖ 28α-
σηθς. Εταΐ οἰΐαην Αοεοδυ 5 (ὐπϊαλι5, «Ἱ] αὐαπεψέ-
ἰοηιις Χοποοῖος. Ηΐ ἰνπ ἰη Αϑῖα γῇοίογιην ργίη-
οἷρε58 ημηιογαθαπίμν. [τουηὶ ο. 9ό. δἰχογπαΐο οἱ
αρσοίο σόηποῦα υογϑογπηι: ἐπ ωμὸ ζμὶϊ Αἰ ὁδοὴν ἴδ
Οπϊάϊιο, οἷ, πιθι «δηιαλδ, ΟΠ] 5 ῖιι5 ΑΔ ὁπο]ιῖη65.
᾿ς Τ ὐδαΐαγ εἰ ΑΑΒΟΒΥ]υβ δαοίοι ΠΡΤῚ 46 ῬΥΟνΘΓΌΙΙΒ, ἐν
τοῖς περὶ παροιμιῶν, ΖΘ ποθ 1, ΤΙ εηΐ. ὁ. Ῥτον. 86. 8]
ἃ 6Χ ῬΙΠΟΓ5 [που ἤθη ΠΠαπεί.

δαπί 4| Πῖ5 Δἀπυπηθγαηΐ Αθβον]μ δ᾽ σα αη. [(ἃ-
νοΐ Μίδογοθίαβ, βαίαχη. Ὁ. 5. εαρ. 19. Πα οὐ Π)εὶ
ῬΡΡαϊϊοὶ (ἸπᾳὉὺ ἐπ Θἱολ δα σοα μέν, χο5 ρυῖηεμηι ΟἿ-

'χ ἢ

μην Αοεδοΐψίις Τ ασίοιιδ, υἱῦ με ὲοιζι5, ἐη ἐϊ-
ἐογας αἰοαἰὶί. 1) εῖη ῬΊΟΝ. ῬΙΘΘΙΏΙΒΒΙ5 ΒΌ 6]; 4466-
οἠψίὶ Τγασωαΐῖα 6εὲ χμῶ ἐπεογὶδέέμν ΑΠΠΤ ΝΑ, τὴ
ἤας σμηὶ εἰ αϊϊοὶς Ἰοφιιογοίυν οἷς αἷξ, τί δῆϑεν αὐ-
τοῖς, εἴς. Εἰχ ΠΙΒ νΕ]Ὸ βαῇ8 Παιδί Αθβο γ ]τ ΒΙΟΌ] 1
οααὰ ΑἰΠΘΏΙΘΉΒΙ ὨΟΒΙΤῸ δπάδθιη 556, 6401 (αἰ ποχ
ΒΙΟΡΤΆΡΠΙΙΒ) ἴῃ 51ΟΊΠΔ 1 «ΘΙ ρυΆη5, 4110 Το ροΤ6 Η]ε-
ΤῸ Αδθίμδηη οοπαεογοεΐ, Αθίμπαβ ἹΥΑΡΌ Ἰτ Δ ΠΟΘ ΠῚ
ΒΡ 46. δαϊαϊῖ, [ΘΠ] σΘὴ. ἸΠΟΟΪ5 υἱΐαιη ΔΙΒΡΙ αίαΒ :
ἐλθὼν τοίνυν εἰς Σικελίαν, Ἱέρωνος τότε τὴν Αἴτναν κτί-
ϑοντος, ἐπεδείξατο τὰς Αἴτνας, οἰωνιϑόμενος βίον ἀγαϑὸν
τοῖς συνοικοῦσι τὴν πόλιν. Εἰ ΠΠἀτη ἴῃ οί] ΟΡῸ ΤταρΡῸ-
“Ἰ γιιη τϑοθηβθηΐα Αἰτναῖοι γνήσιοι, καὶ νόϑοι. Νες
ΤΩ] δϑί ῬΓῸ 516 ]Ο ΠαΡΕΙῚ ΑἸΠΘΏΙΘΏΒΘΙη, ΠΈΘΙη 1ἢ
ΊΟΠΠ1α γουβαίμι πη 5165 Ἃ(ἸΟΙΠΟὨΙ 115. ΒΕΘΡῈ. Ὀϑύχη {1556
τοίου. Αἰπθηθθιβ, ᾿χ. 14. Ὅτι δὲ Αἰσχύλος διατοίψας
ἐν Σικελίᾳ πολλάκις κέχρηται Φωναῖς οὐρανῶν οὐδὲν
)αυμαστόν.

Γένος μὲν ᾿Αϑηναῖος] ἰΐα εὐ δυϊάαβ, Αἰσχύλος ᾿ΑΞη-
ναῖος Τραγικός. Εο ἰἀπάξδηη ΑἸἰΠΘΠΘΠΒΙΒ ᾿ΓΓΑΡΌΘΕΙ8
Β]οτία ῬΙΌρτοϑϑα οϑί, τὖ ΠΘΙη0 ΠΙΒῚ 48] ΑΙΠΘΗΙ5 ρτόθρα-
[ὰ5 εβϑοί, ροδίρε ΠΟΏ1η6 ΕἸ Ν σθηβευείαγ. Ρ]αΐο ἴ ἃ-
οΠείο, ὃς ἂν οἴηται τραγωδίαν καλῶς ποιεῖν, οὐκ ἔξωϑεν
κύκλῳ περὶ τὴν ᾿Αττικὴν κατὰ τὰς ἄλλας ἐπιδεικνύμενος
ἌΡΨΑΣ σρΑ: ἀλλ᾽ εὐϑὺς ᾿Αϑήναϑε φέρεται.

Γένος μὲν ἦν ᾿Αθηναῖος, ᾿Ελευσίνιος τὸν 3 ἼΡΕς
ΕἸΘΙΒΙΒ. ἀΡῸ5. ἔπι ΑἸοεα : ῬΠΑνον μι ἔστι δὲ πολὺ
πλῆνος ᾿Αϑηναίων" ὡς ὁ Θεολόγος. Νοὺ φροραΐοξα ἰδη-
ἔστη, 564 οἱ (δυουῖθ (δ 010 ΒΔΟΙΊΒαῸΘ. ΘΟ] ΘΥΤΊΠΔ ;
ϑσαθο 10. 9. Εἶτ᾽ ᾿Ελευσὶν πόλις, ἐν ἡ τὸ τῆς Δήμητρος
ἱερὸν τῆς ᾿Ελευσινίας, ατχ0 Ὁ] Π|5]556 {γᾺ 1| ΑΥἸΒΙΟΡ ΔΉ ΘΗῚ

Β Χ

ἸΠ ΟΥΡΙῸΝ. ΟὙϑδοιβ, οἴ) πα. ΜΠ} ΡΘΙΒΟΠΣ ΑΘΆΘΠΥ} Πεὸς
5 ηΐ νοῦθᾶ. ἤδη. 913.

Δήμητερ, ἡ ϑρέψεσα τὴν ἐμὴν φρένα,
Εἶναί με τῶν σῶν ἄξιον μυστηρίων.

παρόσον, ᾿π αἱ ΘΟΒοΟΙΠ βίθα, ᾿Ελευσίνιος τὸν δῆμον ὁ Αἰ-
σχύλος ἦν. ῖ

᾿Ελευσίνιος τὸν δῆμον] Ε]ΘΙιΒΙ ἱπίον 174 δήμους, 561
ΡΑΘῸΒ, ἃ ᾿ΓΠΕθθῸ οομϑηϊιίζοθ, γοοθηβεΐ Ῥο]θῖηο δρυά
ϑααθοπειη; 110. 9. ᾿Ελευσῖνά τε εἰπὼν ἕνα τῶν ἑκατὸν
ἑβδομήκοντα δήμων, πρὸς δὲ καὶ τεττάρων. ϑιιηΐ γεῖῸ
40] δ] πΊρυη Ἱπποϑοωντίδα ρει ηπΐδβθ γο]τηΐ.

Υἱὸς Εὐφορίωνος] Τὰ εἴϊαπι ϑυϊάαδβ: οἵ Ἠετγοάοίια
11. 156. ἐκ τούτου δὲ τοῦ λόγου καὶ οὐδενὸς ἄλλου, Αἰσχύ-
λος ὁ Εὐφορίωνος ἥρπασε τὺ, ἐγὼ ᾧράσω, μοῦνος δὴ ποιη-
τέων τῶν προγενομένων, (110 ΠηΔΡῚΒ ΤΩΪΤῸΓ [{ΠΠ|Π| αγ-
γα! ἄτη), Ῥοξί, Ὠϊδί, 414]. 6, ἀἸχίββθ, ᾿ογοιοίις ἑαὨοἢ
Ἐπιρἢγαπογθηι, πο ΠΠιρ]ογϊοηφηι, αρροίία556 υἱαῖο-
ἐμγ. ΑἸΙΠΟΙ δἴϊδπη (1 Πΐδι σξθίθγοϑ) Ῥαϊβαηΐϊαβ, (ουίῃ.
1. 24, Αἰσχύλος δὲ ὁ Εὐφορίωνος καλεῖ Δία καὶ τὸν ἐν
ϑαλάσσῃ. ἘΠῚ. Αγορά., 37. Δήμητρος δὲ "Αρτεμιν" ὃυ-
γατέρα εἶναι, καὶ οὐ Λητοῦς, ὄντα Αἰγυπτίων τὸν λόγον
Αἰσχύλος ἐδίδαξεν Εὐφορίωνος τοὺς “Ελληνας. ΠΉΟΝ
ΓΕΒ πο ητι5 ΟἸεπιθηβ, ϑίσοιῃ. ΠΡ. ὅ. Ὅ, τε Εὐφορίων,
5». τε Αἰσχύλος (Ιερε, ὅ, τε Εὐφορίωνος Αἰσχύλος) ἐπὶ
τοῦ Θεοῦ σεμνῶς σφόδρα φησὶν, Ζεύς ἐστιν αἰτ)ὴρ εἴς.

Κυναιγείρου ἀδελφὸς καὶ ᾿Αμεινίου] Εἰΐπς ΒΙΘΡΙ ΘΠ ι5
᾿ϑαϊάδε, Υἱὸς μὲν Εὐφορίωνος καὶ Κυναιγείρου, τῶν εἰς
Μαραγώῶνα ἀριστευσάντων ἅμα αὐτῷ. [,6ρο, Υἱὸς μὲν
Εὐφορίωνος, ᾿Αμεινίου ἀδελφὸς καὶ ἸΚυναιγείρου.

τ νἱ
-ω"

ἀξ,
-"

᾿ς -

χὶ

᾿Αμεινίου] ὨΙΟάΟΥΒ ΘΙ ΟΌΠ ΙΒ ᾿Αμυνίαν νοοσδΐ, 11}. 11.
αἱ οὐ Αδ]ϊδηιβ, αν. Ὠιϑί, 110. ὅ. σαρ. 19.

ἐξ εὐπατριδῶν τὴν φύσιν ἔχων] ἤφϑθγοι. Εὐπατρίδαι,
αὐτόχϑονες, οὐχὶ ἐπήλυδες, Εἰχ φαάφη ἔἈΠΉΠ1ὰ ΡΙηἀὰ-
τα, (6 απὸ ΓΠοιμαβ Δί αρΊ βίο ἴῃ νἱΐα 6}π|5, Γέγονε δὲ
κατὰ τοὺς χρόνους Αἰσχύλου, καὶ συγγεγένηται αὐτῷ.

νέος δὲ ἤρξατο τῶν τραγῳδιῶν) (τὰ ἔ ταΐπὰ ἀδοογίαβϑθθ
ΟἸγτηρΙδε 70. δυοίου. εϑί ϑιπαδϑ : δ 51 415 σΔΙΘΌ]ΟΒ
Βα ποδῖ, ΔΠΠη0 ΡΙη0 ἢπ]π5 ΟἸΥΤΏΡΙΔἪ 15. ΠΟ Ὠ151 20
ΔΠΠΟΒ ΠδίμπΠη ΓΕΡΕΙΘί. Θιιὰ γΕΙῸ ΟΟΟΔΒΙΟΠ6 δά ΓταρῸ-
ἀἴαπι βου θοπάδμη 8460 {πινϑηΐβ δηΐπηστη ἀρρι γέ, ἀ15-
ΟἸπητι5 6χ Ῥαδιβαηϊεθ ΑἸΠΟΙΒ ; ΠΙΤΙΓΠ ῬΌΘΙΟ ἀπ γα
οὐβίοα!γες 1 ἈΡΤῸ ἀοΥτη] 1 Βαροοπαχη 14 ΤΠ ΡΕΓΆΒΒ6.
Ἔφη δὲ Αἰσχύλος μειράκιον ὃν καϑ εύδειν ἐν ἀγρῷ φυλάσ-
σων ςαφυλὰς, καὶ οἱ Διόνυσον ἐπιςάντα, κελεῦσαι τραγωῳ-
δίαν ποιεῖν" ὡς δὲ ἡμέρα (πείϑεσϑγαι γὰο ἐδέλειν) ῥᾷςα ἤδη
πειρώμενος ποιεῖν. οὗτος μὲν ταῦτα ἔλεγεν. ἴὺχ 60 [ὈΥΒΔἢ
ἃηϑ8ι ΘΟΙΗΙΘηΐο αἰαΐα, 4041 ΥἹΠΟΒῚΙΒ ΙΓΔΟΌΘΟΙΔΒ. Β.1ΔΒ
ΒΟΥ ογΓοΐ, σα [π|5 ΤΟῚ ἰοβίοα ἰαπάδηΐ, (ἈΠ Πθηθιη [πιο ]-
Δ Ππι5, ᾿η Εποοιη. ᾿οιηοβίῃ. Οὐ γὰρ, ὡς τὸν Αἰσχύλον ὃ
Καλλισϑένης ἔφη που, λέγων τὰς τραγῳδίας ἐν οἴνω γρά-
ᾧειν, ἐξορμῶντα καὶ ἀναϑερμιαίνοντα τὴν ψυχήν. εἰ (Πὰ-
της] θοηΐθη Αἰπθηεθιιβ, ΠὈ. 1. μεϑύων δὲ ἐποίει τὰς
τραγῳδίας Αἰσχύλος, ὥς φησι Χαμαιλέων. Θιαριορ-
εν ϑοραίον ἈΠεοίου. Διονύτου ἐταῖρον σοΙηρΕ [αν ; 0} 6-
οἰΐαμιθ οἱ ΒΟΡΠΟΟΪ65 ἰοα. οἷἔ. ΘΠ ΔΙΊ] δὰ ἐγαδγοΐ ΒΟΡΙΡΕΒ
46 οροχγίογοΐ, [ἃ ἰἀτηθη ᾿ηβοϊθηΐθῃ [ΠΟΙ ; Σοφοκλῆς
οὖν ὠνείδιζεν αὐτῴ, ὅτι εἰ καὶ τὰ δέοντα ποιεῖ, ἀλλ᾽ οὐκ
εἰδώς γε. Εἰ δφαηέάδθιη Ο σδυιβαη}] ΟἸΏΠΘ5 6}1π5 ΕΔ. ΠᾺ5
Βδοοθο {θυ (οΓΡΊΔΒ ἀρια ἈΠ] αἰαγοΠτιπη. ϑυιηροβ. 110.

γον. ἬΝ: ὃ

ΧΙ

7. αυεεβί, 10. “Ὥσπερ καὶ τὸν Αἰσχύλον ἱστοροῦσι τὰς
τραγῳδίας ἐμπίνοντα ποιεῖν" καὶ οὐχ, ὡς Γοργίας εἶπεν,
ἕν τῶν δραμάτων αὐτοῦ μέγιστον" Αρεως εἶναι, τοὺς ᾿Επτὰ
ἐπὶ Θήβας, ἄλλα πάντα Διονύσου Φ1ς Θηΐη ἙἸΒΕΗΡΙ
αἰδοῖ ἰδία Ἰοσιβ, ]π0 1η ΘΧρ! !οαπμο τηΐγὸ οφθοιίΐ ἰπη-
[ΕΓΡΙῈΒ : ἘΠῚ ἰἄτηθη ΡΓῸ μέγιστον Αρεως ἸΕσ ΓΙ μεσ-
τὸν Αρεος. ΑἸ] δηΐπη ρτόοι] ἀπρῖο (ογρίαβ δά
ΑΕΒΟΒΥ} ἀἸσίαπη, οἰ} 5 ππθιη ΑὙΙΒΙΟΡδη65 ἰη δ-
ηἶβ, ν. 1053.
Αἱ, Δρᾶμα ποιήσας ΓΑρεος μεστόν, Ἑυ. ποῖον ;
Αι. τοὺς “Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας.

Καὶ πολὺ τοὺς πρὸ αὑτοῦ ὑπῇρε] Θι Αεβο υ]υμη δη-
ἰξοαββουηΐ ἴῃ ἀοοΘη 15 “ΓΤΑΡῸΘ 5 οε] γε, ρεγραποὶ
ὨΌΙΘΙΆΠπΓ. ὅϑπηΐ 401 ΤΠΘομΐη απδηάδμη, ΟἸϑίὶ
οοεθίδῃαιιηη, ᾿ΓΓΑΡΌΘΑ 188. ᾿ἸπνβηΐοτΈῖη ργ Ἰοδηΐ, ατΙΘη
ΜΙμηοβ οἱ Αὐ]θὰβ βθοιί] αἰηΐ. ΘΟ ΠΟ] ϑίθο γΘΠΙΞ, ἐν τοῖς
χρόνοις ᾿Ορέστου ἐθαυμάϑετο παρ᾽ Βλλησι Θεόμις, ὃς πρῶ-
τος ἐξεῦρε τραγῳδικὰς μελῳδίας" καὶ ἐξέϑετο πρώτος δρά-
ματα" καὶ μετ᾽ αὐτὸν Μίνως, καὶ "μετὰ Μίνωα Αὐλέας
χοροὺς τραγικοὺς συνεστήσατο.

ΑἸΗ͂ ρυϊπλιη Τ͵ΔΟΌ αἴξ ἀποίο ΘΠ [λοϊαπί ἘΡΙΡΈΠΕΙΩ
ΘΙΟγΟΠ 11, ἃ απο ΤΠ δβρίη ἀθοίσηιπι βοχίυπη ἰγαδαηΐ.
Θυ]Ἃ45, Ὁ Θέσπις ἑκκαιδέκατος ἀπὸ πρώτου γενομένου
τραγῳδοποιοῦ ᾿Επιγένους Σικυωνίου. ΠΠῸ5 γ61Ὸ ποη δάδθο
Δ1Ὃ5 “ΥΑΡΊ δ ΤΑΓΙΟΠΘΠῚ ΠΑ] 556. ψΟΡΙΒΙ ΠῚ116 δβῖ, αΌΔΙ
τῶν αὐτοσ χεδιασμάτων, «πογ τπϑ πη ηἰΐ Αὐίβίοίθ θα
Ῥοδέ. ΠυΠἸΘΓΟΥΠῊ 50. ᾿ΠΠΠΙΠΠΘΙΟΙ ΠΏ, 5116 αΓἵ6, εχ αυ]-
θὺβ Ῥοδβίῃ ᾿ἰρβᾶπι αἰΐ δββ6 Ῥγορηδίδμη.

ῬΟΥΤῸ [15 ἀπ ι18 ΟἸῚἰβθῖ5 ΒΘ θη 115, Πἰοθαΐ ποθ δ Ρε-
᾿ ἀἸ5 ἴγα ἴῃ (θυ απ, ἃ ραγίο παρᾶ δ πιϑ]]ουὶ Βογρίο-

ΧΗ

ΓᾺΠ) ΡΙΟΑΙΔ 1}, {αὶ ᾿ΓΠδβριη Αποίογειη ὈΥΓπη Τ͵ᾶ-
ΘΌΘαΙξ6 ἀρτπιοβουηί. Ποτγαΐ. 46 Ατί. Ροδέ. ν. 276.

Ἰρσποέϊρη ἐγαρίοσα σεηιδ ᾿πθηῖ556 (Οπιοθητ
Τ)ϊοϊξι,, οἐ ρίατιβἐγῖς Ὀδαῖ556 ροδηιαία ΤΠΕΕρῖ5.

Ετ ῬΙαΐαυομτβ ἴῃ ϑοίοπε, ἀρχομένων τῶν περὶ Θέσπιν
ἤδη τὴν τραγωδίαν κινεῖν. ΠΕΒΡΙΒ ΙΒί6. ΑἸΠΘΏΙΘΗΒΙΒ Γαϊῦ,
ΡΑΡῸ ἰσαγΠιῈ; βοτγι εἰτοα ὅ0. ΟἸγΠΡΙΔ6Π1, ΘΟΙΟΠΙ
ΦΟΟΌΔΠ5 ; ρῥτουῦΐί οχ Ρ] υΐαλοῃο εἰ Ὠιορεης 1 δδγῇο (η
ΒΟΙΟΠΘῚ) ᾿Ισεΐ ΘΟ]ΠΡΈΓΘ.

ΕἸοΥτ δι δηΐθ βου ]π. 1η Τὰ ΓὰρΊ σα σΕΘἰΘΌΥῈ
ΠΟΙΊ6η δάδρᾷιβ, ΡΥ ΙΟἤτ5 ΑἸΠΘΠΙΘΉΒΙ5, σα} 5 ΕΑΡα-
[65 τεοθηβεί ϑπ4αβ. Αθβομυ απ Παπα τπαυ]ίο ἀπίδθοθϑ-
5556. ΔΥΓΟΊΠΠΘηΐΟ οϑί, φαοα (ὐὐεθοουη ἢ ΧΕΥΧΕΟΙῊ Υ]ἱ0-
(οτατη Βαθυΐα απδάδῃ, Ῥ΄ωἴδ8ε6 τπϑουρία, Ἔχ Ια:
ΔηΐθοΘΆβΊΞ56 ψετῸ, 4061 ΑΘΒΟ ΠΥ} Ῥευβο εχ δαάσξιη 'ΓΙὰ-
σΌαϊα ἔπϑυηΐ σοποϊπηδίε ἢ 5οὰύ ρτοα!ῦ (ἸδιιοτΒ ἐν τοῖς
ἐπὶ Αἰσχύλου μύϑων, ἃ ϑοΠο!αβία Α βοῦν} ᾿ατπι αίαϑ.
Ηΐβοα ἀποθιβ 411 Αϑβοθυ απ ργ σα ἀπ θῖο ργθθοθββο-
Ταηΐ Δηϊτηθγαίατῃ 1ἢ Ὑ1ὰ ΠΟΡΟΓί6Ι11 Θα ΠΠΘῺΙ βῆχα ἰθγ-
{ππη ΤΘΡΕΙΊπτ5. ΠΟΥ πη}. λογιϑέσγω δὲ ὅτι πολλῷ
χαλεπώτερον ἐπὶ Θέσπιδι ἦν, Φρυνίχῳ τε, καὶ Χοιρίλῳ,
εἰς τόσον δὲ μέγεϑος τὴν τραγωδίαν προσαγαγεῖν, ἢ ἐπὶ
Αἰσχύλῳ εἰπόντι εἰς τὴν τοῦ Σοφοκλέους ἐλ) εῖν τελειότη-
τα. ὅδηε (που !απη ΟἸγριαάα 64. νε] παΐμπη ἘΞΞ6,
γε] ΤταρῸ Ἰὰ5 βιὰ ΘΟ ΘΡίΒβ6 ῬῈ ΠΟ 6, εχ Βα] 426 νϑ-
ὈΠ5 ΠΙσθὲ σοΠ]} ΠΕ, Χοιρίλος, Αϑηναῖος τραγικὸς ξδ΄ Ὀ-
λυμπιάδι. Καὶ εἰς ἀγώνας.

ῬΑΥῚ ἔογξαῃ ταΐϊΐομα Ἰηΐει ΠῸ5 Τεσοπβθπβουῖί ῬΓὰ-
{Ππ85, 46 ΠῚ οἰτοα ΟἸνιηριαάθπη 70. οι 556 {γαάιΐ
ΕΠΙΒΘΌΤΒ ; ἧπᾶ οἴαπη ΟἸνρίαάθ. οὐ ΟἸΠΟΤΙΪΟ, οἵ

ΧΙΥ

Αδβο νυ ]ο, ΠΟῚ ὨΪ5] νἹΟ βίη Δι ἀρθηΐθ, ἀδοευῖδα-
86 6χ ϑ]4α ἀἰβοίπηιβ ἴῃ Υ. Πρατίνας.

ΑΡ Πίβ Ἰΐαψπε ᾿ἱπομοαΐδμη Τ͵αρο ἀϊατη, πὸ πιο ο
ααίοπιιβ 84 ΒΟΥ ΡΟμθπι αἰ ποί, κατὰ τὴν ποίησιν, 564
οἱ ἰπ ἀρραταΐα βοθηῖςο, ΟἸΠ ἢ θῈ15 ῬΕΠΘ ΠΙΙΠΠΕΙ5. ΡΕΓΕ-
οἶββθ Αθβοῦν!απι, τ 1 ΒΙΟΡΤΆΡτΒ: Θαΐθιβ (6 οδὰ-
515 ΠΟ πητηθ 0 ΑΙΠΘΠΙΘπΒ6 5 ΘΠ Γ᾿ ΤΑΡΌΘα]85 Ραίγοια
ἀρῃπονοιπηΐ. ΡΠ] οβίγ. (6 υἱΐα ΑΡρο]]οη!!, 110. 6. ὅϑεν
᾿Αϑηναῖοι πατέρα μὲν αὐτὸν τῆς τραγῳδίας ἡγοῦντο.

κατά τε τὴν ποίησιν] ΑΘΒΟΠΥ] πὶ ἀΘΟΕΒΒΟΙῈΒ. [ἢ ΓῈ
Τταρίοα ἀηίθοθ Πἶββθ παπᾶ 1ΐὰ τηΐστιπ εϑύ, ἃ0 ἃ} 115 64]
ἰρϑίιπι βεοιί βαηΐ ΠΟῊ ἃπΐθς6}}1. ὙΈΧΘΠΒΒΙ πὰ Β8Π|6 {1
ἃρια νείειεβ Πθθο οιθεϑῆο ; ΤΎΕΒ Ἵ ΤᾺΡΊΘΟΒ. ΘΘ]ΕΡΕΥΤΙ-
ΠΙΟΒ, πΠ1Π| ἃίααδ ἰάθη [Ομ ΒΒ πη στὴ ΤΠ ΘΠΙΟΥΊΠῊ ἴπ-
11| βερουϊαμη, Αεβομν τη, ϑορΠοοίθιη, οἵ ΕΠ ΡΙ 61),
{α]θι15 ΟΠ ὨΪ5 Ῥοβίθυ 5 [ΆΒΟ6Β ΒΌΏ]511, Ἡ Τύχη {Ἴπ|Π|
᾿ππΔ ΟἿ Π65 ΘΥΙΡῚ ουταν ΠΥ ΘΠΓΡῸΒ, εὐ ΥΔΡῸΘ ΑΒ ἜΧΒΕΡῚΙ-
Ρίαν ἐν κοινῷ βετνατ. ΛΟ ῸΒ, ἴῃ ΠΣ ΕαΤΡΌ, Εἰσήνεγ-
κε δὲ καὶ τὸν νόμον, ὡς χαλκᾶς εἰκόνας ἀναϑεῖναι τῶν
ποιητῶν, ΑἸἰσχύδοῳ Σοφοκλέους, Βὐριπίδου, καὶ τὰς τιν
γῳδίας αὐτῶν ἐν κοινῷ Ὑραψομένονε φυλάττειν, καὶ τὸν
γραμματέα τῆς πόλεως παραγινώσκειν. Μεοιη1 Πα
Ιππὰρί πη οἱ Ῥαυβαηαβ ἴῃ. Αἰοῖ5. 1)6 {ΠΡ Ὲ8. ΠΙΒ66
ΓΓΑΡΊΟΙΒ ΒΟΙΊΡΒΕΙ 6. ΟΌΤη 4111. πὴ Ἠ δυο! θ5. ῬΟΠΊΙΟΙΒ,
οὐ ΠΡυιπη Περὶ τῶν τριῶν τραγῳδοποιῶν οἸΐαί ΠΙΟΡΈ6-
π65 [αὔτ ἰῃ νἱία Η δυο 5. ῬΟΥΤῸ 6115 Πογθχη ΡᾺ]-
τηᾶτα ἐπ] ους ἴῃ Τταρο αΐα, ἀρ γείει 65 τπαχίμηα {τ
ἀἰϊδβουίαϊίίο. Αὐἱβίορμαηθβ ἴῃ δηϊβ ΑἍβοην]ο ΡΥΪΠΙΒΒ,
ΒΟΡΠΟΟΙ͂Ϊ βεοιπαβ, ἘΠΥΊΡΙΑΙ ΡρΟΒΙΓΕΠΠΔΒ ρΑΓίε5 αἰ] θυ.
Αἱ 5ἱ ψυὶβ ΟΠ] βοογῖζ, εἰ 5 ταϊ που δποίου {15 6586 }π4}]-

ΧΥ

οἷαπι αιοα 1Γἃ εἰ Βιπηυ]ίαΐα ᾿η ΕἸΣΙρΡΙ ἄθιη τηοΐιϑ, μΟη
516 ρῬαγί πη βίο σθηβαγαμι ἐπ] ου ἢ δα αΐ 15 ᾿ρϑίιμι
ΡοΟΡαΐϊαπη ΑἰΒΘΗΙΘηβαῖη, 41] Αδβοῃν τη ραΐτοιη Ττὰ-
ΘΌΘαΙ8. ἀοηῃθγνεγαηΐ, εἰ 6}115 Β011π5 ροϑί τηογίθιῃ ΘΧἢ]-
θεηάα Βυνδιηδία ἐθογανυθυιηί, ῬΠμοβίγαί. 46 νὰ Αρο!-
Ιοη. Ὁ. 6. “Ὅϑεν ᾿Αϑηναῖοι πατέρα μὲν αὐτὸν τῆς τρα-
γωδίας ἡγοῦντο, ἐκάλουν δὲ καὶ τεϑνεῶτα ἐς Διονύσια’ τὰ
γὰρ τοῦ Αἰσχύλου ψηφισαμένων ἀνεδιδάσκετο, καὶ ἐνίκοι
ἐκ καινῆς. ᾿άδηη ταΐοσαηΐ ΑΥιβίορμαηθθ, ΘΠ] ]ϑίθβ
6115, δ Βιορυαρἤτι5 ποβίου.

ΘῈΠΐ γΘΙῸ 41] θυ τηὰ5. ΒΌΡΠΟΟΙΙ ἀοἔθγθμαβ βίαϊπδηΐ.
ΒΙΟΡΤΆΡΠΙ5 Ποβίαυ' (εχ δαἀποηδ [ἰοθοτίθ]}1) ὅς τε δοχεῖ
ϑαυμαστόν τε καὶ τελεώτερον τραγῳδίᾳ ποιητὴν Σοφο-
κλὴ γεγονέναι, ὀρθῶς μὲν δοκεῖ. ἴῃ δαπμάήδηη [δἸΤῚ 56η-
ἰδηξαμη νυν] θέαν. 8}10 ( Πυυβοβίοσημϑ, 411 ροβίηθπδιῃ Πο-
ΓΕ Ἰηΐοι 56. ΘΟΙΗΡΑΓΔΠΟΠΘΙ ᾿ΠΒΕΠ{π|5θϑί, τηοχ 58}-
«ἸΟΕ5 σα] ΟῚ 15 ἤδη 6 ΒΤ 1ὴ ἔδοιί αἰἸΒΟΘρίδ [0015 5186,
Ὅ, τε Σοφοκλῆς μέσος ἔοικεν ἀμφοῖν εἶναι, οὔτε τὸ αὐϑά-
δες καὶ ἁπλοῦν τοῦ Αἰσχύλου ἔχων, οὔτε τὸ ἀκριβὲς καὶ
δριμὺ καὶ πολιτικὸν τὸ τοῦ Εὐριπίδου, σεμνὴν δέ τινα καὶ
μεγαλοπρεπῆ ποίησιν τραγικώτατα καὶ εὐεπ Ἔ Ἔ ἔγχου-
σαν" ὥστε πλεῖστον εἶναι ἠδονὴν ([,ΕρῸ ὥστε πλείστην
ἡδονὴν, νε], ὥστε πλεῖστον εἶναι ἐν τῷ ἡδονὴν, Πᾶγ αποά
οὐ ταν σΟΥΤρίαπι 650) μετὰ ὕψους καὶ σεμνότητος ἐνδείκ-
νυσϑαι. Ασοραιϊ οἵ ᾿μποίδητιβ, ΠΗΡΌΠΒ ΠΘΒΟΙΟ Ε16ΠῈ
ΞΟΡΠΟΟΙΙΒ οἵ ΕΥΊΡΙΑ15 γϑύβαβ δαὶ ΠΠΡγάτ ῬΟΠα Θ Δ Ηΐ6ΠῚ,
εἴ ΠΠ᾿ὰτὰ ΕΌΤΊΡΙ 415 Ἰδμσθι ἰΔηαππ8Π} ᾿ΘΥΙΟΥΈΠ ΒΘΠΊΡΘΥ
μετέωρον οὖσαν.

ΟΠ ΝΕς ἴαμηδη Ἤθϑιηΐ αἱ ΕἸ ΡΙ ΑΙ ρυϊ ποι ρδίιμη αἰίτϊ-
Ρυπηί. Ηογιπη οϑί Ατὐιβίοίεθβ, αἱ, Ροδί. δὰρ. 18. Επ-
γἹρ ἄδθιη τραγικώτατον τῶν ποιητῶν Φαίνεσϑοαι Ἰπῆϊ.

χΧΥ

(ἰαιιτιι8 νΕΙῸ ἀρτιηΐ 611 ΒΙΠΡῚΜΠΙΒΝ Βιαταὶ (τ 8] ρΘΗΒΙ1Π),
ἀἰδι θασηί. Ρ]υΐτο πα Αδβοῆγ]ο στόμα, ΒΟΡΠΟΟΙΙ
λογιότητα, [ΠΡ σοφίαν. (Π οοπβεοηί ῬΏγγηι-
Ομ. ἀρια ῬΠοίπιπ), βίαίιθηβ τῶν τραγικῶν Αἰσχύλον
τὸν μεγαλοφωνότατον, καὶ Σοφοκλέα τὸν γλυκὺν, καὶ τὸν
πάνσοφον Εὐριπίδην. Ἠαβρεοί βαπὸ Πού 4106 ΐ 4}}-
αυἃ τὰ 410 οεθίθυῚΒ ργρο οθαί. [)6 ουαπα!οσπθηία
ΑΘΒΟΠΥ μοχ ἀ]οοπά πη δε. ΟΡΠΟΟΙ65 δηΐρο δγαΐ 1
ΘΑΓΠΏΪΠη6 5ιαν αί!5, αὐ ἀρ οι ]ε8 τῆς μελίττης ΠοΟΙηΘη Ο0}-
{ΠΟΥ ; {πιὸ ροϑίθδα ποιηΐηθ Χοπορῃοη ἴῃ Π]Βίοι δ᾿
ἤοναϊέ. ΘΑΡΙΘΉΒ ἀἸοΙΓαν ΕἸΠΊΡΙα ΘΒ, αὐ 481. 51 δοηΐθη-
ἐϊὶς αἰοηιδιι5, οἐ (6χ σδηϑιγα ΟΠ ΕΠ18}1)} ἦι ἐϊ5 χμ ἃ
βαρϊοηίϊδιι5 ἰγασϊίία δηΐ ρ6η6 ἱρδὶδ ραᾳῦ. ἴϊπας
ΑΠΑΧΑΡΌΓΕΘ οἵ ϑοογαΓ5 αἸΒΟΙΡῸΪ.Ιη ΡΟΞΒΙΓΒ ἈΡΏΟΞΟΘΙΕ,

καὶ τὴν διάϑεσιν τῆς σκηνῆς) ὅϑ΄6Θ6Πη86, ΔΗ ΓΕ ΙΠΙΒ,
οατῃ δΔάδπαις ᾿ΓΥΑΡΌΘΑΙα Ιη ἰαοίθ {0881 οἱ [Ἀ50115 δβϑϑοῖ, 6
ΤΆΤΩΙ5 εὐ ΠΟ Πθυ5 σοηΐρδοίθο ογαηΐ ; ΟΠ ΓΆΘΘΠΒ. ἃς
ΘΟΥΥΓΊΌΙΒ5, (4 Ά5] ΠΥ ΔΟτΪα απϑ6 Δ}, 4186 ρα ΓΙ οίοβ ὩΘῊ
Παροιθηΐ, αἰΐ ϑουύνιυδπ ΟνἹ]ππ ΒΘο 8,

1Πὸ φιας ἐμίογαηέ πεηιογοδα ραϊαΐΐα 7γοη ες
ϑ1ηιρ ΤΟΥ ροδίέςα δοσπα οἵπε αγέσ γμϊέ.

Ῥοβίθα οδϑθθ οἴη 66}115 οἰδοίρθ ἢ ροβίχοιηο ᾿ηΔΡΉΪ ΠΟΘ
ΘΧου παΐρβ διηΐ : Πᾶς ἀδμηη ρου δοομθπ) σοηίαΠ
Αδβοθν δ ; 46 408 ᾿ηΐ6]ΠρΡΘ Πα τ γησαν5 Αὐομιϊθοί.
10. 7. Ριοαη. Ναριφιδ ργίριμηι Ασαϊπαγοίμδ Α-
ἐποηῖδ, Δοδολμίο αοοσοηίο, (ἰτασοθ ἴθ. ΡΙΟρΡΟΠΘηΪ6)
Τγασίσαηι δοομαηι ζοοϊί, οὐ αἷ6. οο σοηιμιοηξαγληι
γοϊμῖί. Ῥοντο Αδβοθυ]αβ, αὖ ᾿ηαχα1 ΠΙΟΒοου 65. (1
Ἐρίρταμ.) τὰ κατὰ σκηνὴν μετεκαίνισεν" οἴ ὈΥΠι15 5'οα-
πδπι ΟΥπᾶνὶΐ Οἱ οἴπγ 5, ππδο !η15, δ. 5, ΒΘρ. ]ΟΠτίβ, (Ὁ 5,

ΧΥΠῚ

Βρεοίγ!β, εἰ ΠΙΡΙΒ : 4888 οπηηΐα ἴῃ 1]α ΑἌβοῦν!, ΜΙ δίο
ΟΧοΠΙθηΒΙ οἵ δαϊ!οη! ἘΠ ΟΒοΥ6}}1 ρυϑῆχα, Θηυ θυ ῃ-
ἰὰγ. Τὴν δὲ σκηνὴν ἐκόσμησε, καὶ τὴν ὄψιν τῶν ϑεωμέ-
νων κατέπληξε τῇ λαμπρότητι, γραφαῖς, καὶ μηχαναῖς,
βωμοῖς τε καὶ τάφοις, σάλπιγξιν, εἰδώλοις, ᾿Εριννύσι.
ΜΔΟ 5 πιϑιμ ἔα556 γα οἱ Επιβίδι ἢ πιβ ἴῃ ΠΙΔᾺ. σ΄.
ὉΠῚ ΟἸΥΡΘΟΥΠ 1Π519 718 αἰΐ 1ηΕπτὰ ἐπὶ Θήβαις ἀ6βΕΠρ-
5556. 4085] δββεηΐ δη]τηδία, 4ποα οἵ [δοεγαΐ ἀμΐθα Ἠομη6-
ΓῸΒ ἢ ΑΘΠΠΠΠ15 οἰγρεο. ᾿ΓυχηῈ]085 δἰΐατη 86 Π1ὈῈ1556 ΟΧ
ΡΥΪΠΟΙΡΙΟ Χοηφόρων αἰδοίη; ὕπηθργᾶβ, εχ δ)οηιθίϊεο
υἱηοίο οὐ ογεὶς; ἰλίταβ, οχ δἰμηνοηϊοί 8.

τήν τε λαμπρότητα τῆς χορηγίας] Αρραγαΐσμῃ 5606-
συμ Πγυῖ0 ΔΙΡΤΒΙ ΓΘ Ιὴ οἵ ΒΡ] πα! ογοιη γτοἀἀθηΐε
ΑΘβοῆν]ο, ρ] 5. βυσηρίαβ ἢ δα Πηροπμδρθαίΐαγ ἃ (Πο-
ΓᾺΘῚΒ, ΠΕΌΓΤΙΠΙ ἢος ογαΐ οἰποιατη ἰθοα ΡΈΡ]1οὰ σασΐαμη.
υἱρίαη. ΧΧορηγὸς, ὁ τοῖς Διονυσίοις καὶ τοῖς Παναϑη-
ναίοις τῷ χορῷ τὴν τροφὴν παρέχων, καὶ στεφάνους, καὶ
κόσμον, καὶ ὅσα περὶ τὴν τοιαύτην ὁμήγυριν.

καὶ τὴν σκευὴν τῶν ὑποκριτῶν ] ἨΙΒΙ ΓΟΙῸ ἈρΡραγᾶ-
ἴὰ 1 Δ ΠΒΌΏΟΓΘΙ ᾿ηΒΠἰ1, αὖ αὶ ὈῈη6 πογογαΐ 5110}1-
τηϊΐαΐθ ΓΙ 1 ΤΑΡΊΟΣΘ. ΘΟΏΥΘΉΪΤΕ : ἐνθυμηθεὶς (αἱ 1ο-
αυϊίαν ῬΗΙΠοβίγαϊαβ 46 νἱΐ. Α ρο οι. 11}. 6.) δὲ καὶ τὴν
τέχνην, ὡς προσφυᾶ τῷ μεγαλείῳ μᾶλλον ἢ τῷ καταβε-
βλημένω τε καὶ ὑπὸ πόδα, σκευοποιΐας μὲν ἥψατο. Θι:
γε Ὸ ἃ 60 ἴῃ ος ρΈΠΕΙΕῈ ἰηνϑηΐα βαηΐ, τεοθηβοί Ηοτὰ-
{1||8,

Ῥοκέ ἄμτις ρογϑοηζ ραϊϊφιο γορεγίου ποησϑές

“εεολυίμ, εἰ πιοάϊοῖς ἐπείγαυϊέ ρείρτέα ἐϊρτιῖς,

ἘῚ ἀοοιέ πιαρηιηιφο ἰοφιῖ, τέίφια σοι.

Αἀ ἀπδπη Ἰοουτ Ῥογρῃντίοη, ἤγριις ΤΥασω αὶ (ὁ-

ΧΥΠΙ

ἐμηγηοβ οἱ ρογβοηας δὲ ραϊίαηι αἰοεἰϊξ ; ἀογμηι θη πὶ
ἐγίμηι αποίον οοἰ. [ἴὰ οἱ ϑυϊαβ, Αἰσχύλος πρῶτος
εὗρε προσωπεῖα δεινὰ κεχρισμένα ἔχειν τοὺς τραγικοὺς,
καὶ ταῖς ἀρβύλαις ταῖς καλουμέναις ἐμιβάταις κεχρῆσθαι.
Επτ ΡΠ Π]οβίγαζϊιβ 741 Ἰαιτἀαίαα, σκευοποιίας μὲν ἥψατο εἰ-
κοισμιένης τοῖς τῶν ἡρώων εἴδεσιν" ὀκοίβαντος δὲ τοὺς ὑπο-
κριτὰς ἀνεβίβασεν, ὡς ἶσα ἐκείνης βαίνοιεν. ᾿Εσϑήμασί
τε πρῶτος ἐκόσμησεν, ἃ πρόσφορον ἥρωσί τε καὶ ἡρωΐσιν
ἠσϑῆσϑαι. Αὐιοίοῦ ὙΠ ἀρ ΕἰοθοΥ ΘΠ] ; τοὺς
ὑποκριτὰς χειρὶ σκεπάσας, καὶ τῷ σώματι ἐξογκώσας,
μείϑοσί τε τοῖς κο)γόρνοις μετεωρίσας.

τήν τε χοροῦ σεμνότητα )] ΠΟΟΙΠΡΟΒΙΓΙΝ ἀαατη ΓΘ
ΟἿ Οὗ ΤΠΪΠῈ5 ΘΊΑΥΙΒ 1 ΓΔΟΤΟΟΤΠ] (ΠΟΥΊΙ5, ρΓ86 ΡΕΓβο-
πάλι πη Πα Ἰη6 6 4]. σΟΠΒ ΕΠ ποίαν, ΠΟΓῸΠῚ
πη ἢ ἹΠΉΤΉ]Ππ1 οἵ οοπίμαχὶέ Αθβοῆνθ. ΡΉΠ]]ο-
ϑίγαΐ. ἀδ νἱία Αρο!]οη. 11}. 6. τὴν τέχνην δὲ ὁρῶν ἀκατά-
σκευόν τε καὶ μήπω κεκοσμημένην, εἰ μὲν ξυνέστειλε τοὺς
χοροὺς ἀποτάδην ὄντας. οἱ Ατϊδίοίε!ε5. ἀε Ῥοδίϊοα, σαρ. 2.
πρῶτος Αἰσχύλος τὰ τοῦ χοροῦ ἡλάττωσε. ᾿Απίϊαα!-
{5 ΘΠ 50. Ρουβοηϊ8 σοηδβίαρθδηί (ΠΟΥ: Αεβοῃν-
ἴΙῸΞ δὰ5 δὲ 16 γεάπχι. 5680]. Αὐϊβίορῃ. δά συμ.
συνεστήκει ὃ Τραγικὸς χορὸς ἐκ τέ, ὡς Αἰσχύλος ᾿Αγα-
μέμνονι. (πο Θαΐη 656 Βα ΟΠ ΠῚ ἢΠΠῚ, τὸν τραγικὸν
χορὸν συνιστάναι ἐκ πεντεκαίδεκα. ῬόΥΓΟ «{πΠππῈ ῬοΪ-
ΤῈΧ ᾿οσοτη ἰδίαι ἰαἴδπη οθθθ σοί Εἰ πηιθηϊαηηι
Ἀθ0}166 τγείουί, αᾶπὶ οὐπη ἄοοις Αοβοῦυ]υ5, ΕἙΓΙΔΒ
ἴῃ ΒΟΘΏ8Π) ἰδηΐο ΠΠΠΠΘΙΌ, (ΠΟΠΒΕ ΘΑ Θηϊτη ὁΠο-
ΤΙΝ ὅ0 ΡΕΒΟΠ5) δἀδοῦαθ ΠΟΥΤΊΡΠΠΙ ΟΥΠπαῖι ᾿Πἀαχιΐ, αὖ
ΡΌΘΙΙ 6 ῬΑνΌΓΕ ΘΧΔΗΪΠΊΥΈ ΠΤ, σταν"ε ἀογίιπ ραΐίο-.
τϑηθιγ: ΗΠ}. 4. ο. 15.

ΧΙΧ

᾿ΙΣυνεχρόνισε δὲ Πινδάρῳ] [ἃ εἰ ΤΠοΙμαΒ Μαρ βίου
ἴῃ νἱία ΕΪΠ Αγ, Γέγονε δὲ κατὰ τοὺς χρόνους Αἰσχύ-
λου.
γέγονως κατὰ τὴν τεσσαρακοστὴν ᾿Ολυμπιάδα) ἨὨε
Δ ΠΝ ΑΘΒΟΉΥ]Ὸ ΕἸ 5. τηᾶρτ 5 116 (ΒΔ ΘΠ, οἵ
νιν ΟἹ. ϑαηημεὶ Ῥεα5 τη} 115 ἀἸΒΒΕΓΌΘΓΘ, αι88 δἀάπιοε-
ΤῈ οἵ ἀἰδβουΐεγε οροῦεθ δ ργθίϊαμη. 51- 6 (ἀβαι-
θοητιβ, 46 ϑαΐγυοα ρΟὗβ] ΠΡ. 1. σὰρ. ὅ. Νίθρηιο ἴσηο-
γαΐ, ἰδγογμηι εἰδδουρίου 5 πμϑημαθιλ Ἠϊα)ΟΥ6 5060 Υ-
αἴα οἱ ρογγαϊα ᾿5805 ψμαηι ἐπ πμηιογὶβ, ομ7ι5. τοὶ 6α-
ἐγιρία ἐπδῖσηῖα υοἷ πι ἐδ ψμθ (6 Αοδοϊψίο βογιδιηΐ
υδίογ5. Ναηὶ ἵη απέϊγμα ἐἰϊλις Ῥέα ἐξα ἰοφίηνεδ ἴῃ
»Ῥοείγοηινὶβ αοοἐδεϊπιογηι ἠοηιϊημηιν οαϊϊορηθιι5, συ-
νεχοόνιζε Πινδάρῳ, γεγονὼς κατὰ τὴν τεσσαρακοστὴν Ὀ-
λυμπιάδα. Το ἰοοέϊο ζαϊεὶδείηια. ϑ'οα αἰϊὲ [ἰδὲ
πμαδοηέ ἐξηκοστὴν, (6 ας φμογια εογίρίέμνα αμδὶιὸ.
(σηπίας οηῖηι «ἡ οεοδ μην ἐπ ρεσπα Ῥαγαϊϊοπὶα
ομηι ΚΟΥ ἰδϑίηιο υἷἱῦήόο Οὐγηκσῖγο Κγαΐγ6 διὸ βίγθημο
ρισηαϑ86, ααὐμο γδοηθηι: αἰπμὶ δὲ οἷ εἰξίηιο απὴὸ
Οἰγνηιρίαασὶ5 ἰᾳ. ροπῖηινδ 6556 παΐμηι, ἐδ ρ07}6 ρθη
ἐἰἰι5 ἀπηογμηιν ἐηυδηδέμΥ ᾿ιϊηηιμηι αἴ. ἐοί δηϊηὶ
πμηιογαπίμ" ααἱ δοομηπαίμηι Οἰψηιριαα δ ἰχαϊῖ. χα
απηὸ ἵπ αγαζποηὶὶδ σαπιρὲὶς σοριηιῖδϑα ἐἰΐα ρεφηα-
Πξιγδις αρμαὶ 'μαηι Ἰοσιηέμν ἤκθο ὑεῦϑα ; ἠγωνίζε-
το αὐτὸς (ὁ Αἰσχύλος) ἐν τῇ 9 ᾿Ολυμπιάδι ἐτῶν ὧν κέ.
οογζαοὶέ ἦρ86 (Ἰπα 10) μι 6556 Γ αἀππογμῆν ααυ. Οἰψηι-
»ίααε ποπα; οἱ ριονγὶ ἱηἐοἰΠσιηπέ αἴθ6556 ἤδὶς ηκα)ο-
γῆι πμηϊογηι αιὶ γαϊπούθηι ργδοοραάοϑαΐί. Οηιηῖηο
ἐσίξων εογδοηαιηι, ἐν τῇ ξ΄ ᾿Ολυμπιάδι, ΟΩποά δὲ τπὍ6-
γὸ ργοαϊένηι 65έ, Αοεοθν μην Οἰψηιρίασο ἰχίώ. ζιὶ886
ΨΟΙ,, 11. ε

ΧΧ

παΐεηγι απηος ααῦὺ. αἴϊο 7απι αὐφμηιοηίο ργοῦ αἴτιηι
μαϑοηνβ φμοα μιοῖο αἰἱσοϑαηιμς. υἱαογὶ παΐαΐζος ἡἰ-
μι πιαῖο οοἰοδατγὶ ἱη ἴᾳ. Οἰψηιρίαεῖο. 7.εσο ἱσίξαν ἐπ
δ ροΥοΥα ἴοοο θὰ 675 Ῥέα, γεγονὼς κατὰ τὴν τρίτην
καὶ ἑξηκοστὴν Ὀλυμπιάδα. μαγε ἰοηρογα οἱΐε 1 Ὑα-
σοὶ ἐϊίδιις ποδὶ ἰδδίηιὶ ἑέα αἰφογόηιιδ. Ναίμδ οἴγοα
απημηι ἐογ μην Οἰψηιρία αὲδ ἰκἰϊὶ. ἐαθμηίε Οἰψηιρία-
εἶς ἰαὶα. σμηι 6556ὲ αππογμηι σαὺ. αγαηιαία δια οω-
ρὲξ ριεδίϊσαγο. «ἤππο βεομπαάῖο Οἰψηιρὶααιὶς ἰχαϊὲ,
«ἭἬῃ!. αγταΐποπο οοπίγα Ῥεγβδας ριεσπαυὶϊί, απῆὸ «ἰαξὶδ
χασυ. Οἰψηιρίααὶς ἰχατὶ. απηο ἐν. σεποηο Υωίουε
«Αμἰοηῖς, υἱοίογὶαηι 6 δεοπα γορογίαυϊί, οαἰέα 7 εἰγα-
ἴοσία ἐδία, ῥίποο, Ρεγϑῖβ, (ἰαμοο Ῥοίηϊοησὶ, οἱ
γορηιοίδοο. Ασεϑαΐ ἐμηι «θεοί μ5. ἀπημηι «ἐαξὲδ
1μὶ. Οἰψηιρίασιὶε υϑγὸ ἴχαα. αἀπῆὸ αἰΐεγο, μην 6586
Αιμμοηὶς Ῥγωίονυ Ῥμοοῖοα, ρεδίϊεαία 65 αὖ ρ80
Ογοείδας Τοεϊγαϊοσία, αἀπηὸ υἱέ. ἰαυϊ. Ποοέ ἤτθο
οοηίιζξ 56. σοασίμε δοἴμηι υογίουο, θὰ ϑὲοϊϊαηι, ααἱ
Ποσοηι Ηϊ]ογοηθηι, ζμθηι ροοί Οἰψηιρίαάθηι ἰχαωυΐ.
γοσπαῦε οσὠρΐδε6 ᾿ὶπααγὶ υϑέι5 ἱπέονργΥο5 αὐ[γηιαξ :
ἐδίψιο Αοοοϊ μα, αἰέογο, αμὲ ἰογίϊο ροϑδέ ἀπηο, ἴῃ
οαϊίϊο αἱοηι σμιργθηιηι οὐϊϊέ. Πέθοίο το ἐξα αἰϊσεγὶ
α ποδὶ, οἴϊαηι ἐϊϊμα αὐσιμιοπίο 66 χοῦ ἴθ λα
Αδεοϊι ὲ βογδίμν ; οαλίο ἐρδῖμι5 οσοαδιοποθηι ργώ-
διιὶ556 μηιοηίάμηι Εαδμίαηι, ομηὶ Ῥοοία Ζ μγῖα5 τη
βοοηαηι ααἶοο Πονγὶθε ογπαίμ ἱπαϊαϊδϑοί, μὲ ρορμζνηι
μηϊυογδηι ἐογγοῦ ἱπυαασογοί, Ῥιιογὶ 6 ραῦυοῦε οχαη-
γιαγθηΐμγ, σγαυϊάα ηιμἴογ 65 αϑογέμηι Κασογθηΐ. Εἶα-
γιθηΐαῖος οηΐηι ἴῃ Ογοϑδέϊα γμογμηΐ ἐεἰγαίοσία. Πα-
ψιιο γαϊφιηι ογὶέ αμὲ ηιοηοδηηι φιοα δογιδιξμν ἴῃ

ΧΧΙ

Ρ͵α, οὐϊδθα ἐρδιίνι ἀπῆὸ «ἰαϊὶς ἰχῦ. ραμῖο φηὶὴϊ
Ρίμιγο5 υἱαῖδδ6 βιοαίΐο αἰϊοία αγσιμιπί. Ἠδοίθπυβ ΥἹΣ
ἸΠΟΟΙΏΡΑΓΆΒΙΠ5 ἰβαᾶοιβ (ΒΘ ΒΟΠΤΙΒ.

ΑἸΠΘΙ νεγῸ ϑδτημεὶ Ῥείαβ, ΜΊΒοΘΠδη. 10. 8. σᾶρ.
14. μπῶ εἶς υἱέα «Πφεολμὶ δον δμέμ ἀαἴθὸ ποῊ
δέημέ σογία, μὲ οηιηῖὶδ οηιπῖηο ποθὴ οἰ αν δουμρμῖι.
710 σοηίγα, 67μ5 αἀπημ5 παΐαϊὶδ ἱσπογαίμγ, μὲ οἱ ἐϊ6
γιὸ αθηπαΐις οοί. ϑοριθίξεν ἐπ υἱέα 6718 ; συνεχρόνιϑε
Πινδάρῳ, γεγονὼς κατὰ τὴν τεσσαρακοστὴν ᾿Ολυμπιάδα.
ΑἸΗ ΠΌΥῚ Βαθεηΐ ἑξηκοστήν. Ζῥεροπμηΐ υἷγὶ ἱποογερα-
γαδίϊε5, κατὰ τὴν τρίτην καὶ ἑξηκοστὴν ᾿Ολυμπιάδα.
ΑΓ πο5 γεϑδουϊδομάμηιν ρμίαηιεδ, κατὰ τὴν πέμπτην καὶ
ἐξηκοστὴν ᾿Ολυμπιάδα. ον οπῖρι εἰμ αἰΐδό
παΐαζὶ5 65ὲ ἀπηῆ8 ργϊηιβ Οἰμψηιριααιδ δοααρσοϑδίηιο
γιῖηίθ. μο αρπὸ παΐμηι χηόμθ γοξογμηΐ ὶη-
εἰαγηι; πᾶ ορίϊηιθ δογὶρδϑιΐ «Πποηψηλμδ, συνε-
χρόνιζε Πινδάρῳ. Νορίγωο ᾿μ)μ8 βοηίθηξίθ αἰχμα
οηιοπεϊαἰοπὶς ταϊξϊοηῖδ δμιηΐ ἰδές. «ὥμυσηὶς ααηιο-
μι ἕαδμίας αοσογο οσωρὶξ ΔΔοεοηψίμδ. Αηο-
ἨΉι5 ἴῃ 6)ι5 ἘΓία, νέος δὲ ἥρξατο τῶν Τραγω-
διῶν. φιίίηι 6556, ἐπφεῖξ ϑμίααδ, αππούμηι οἱσὶηϊὲ
γιῖηφιιο, ἠγωνίζετο ὃ Αἰσχύλος ἐν τῇ ὦ Ολυμπιάδι, ἐτῶν
ὧν κέ. Οὐγγμρίιι5 65ὲ μέογ γα ἩμΗΟΥ̓5. ἐδοδογὶθο-
θαπὲέ υἱγὶ πιασηὶ ἐν τῇ ξ΄ ᾿Ολυμπιάδι. Νοϑ τπϑ67Ὸ γ6-
Ῥοπίηιι5, ἐν τῇ ο΄ ᾿Ολυμπιάδι. ΟὈγΥ Οἰϊοπὶδ ποδίγῶ

ο αιπάιπι 65: «Π ποηψηιδ ἴη ἀδδογρίϊοπα Οἰψηιρίασηπηι,
γιὰ μος ποίαΐ αὐ αἀπηπῆὶ ργϊηιμηι Οἰψηιρὶααιὶδ 86ρ-
ἐμασαδίηιο, βῆψγτο Αἰμοηῖς ᾿γωίουε ἸΠ]ρατίνας ποιητὴς
τραγωδίας ἀντεγωνίζετο Αἰσχύλῳ καὶ Χοιρίλωῳ. 7αοὶ ἴὴς-
χιο Κμὶ σογίο ἰαρϑι5, δὲ πμηιθγῆι ἤμεηο πμηιογ αἴθε

ΧΧῚΪ

ἰξογὲβ να)ιδοι 5 αἰοδοΥρϑουὶβ, τοῦ Ο ἐη τὸ Θ, Μΐς
ἑέα σοι ϑἐϊέιϊ5, γεδογὶθοπάμηι χμοημα 685. αρμα ϑιεῖ-
αἴαηι, ἐτῶν ὧν κά. 7Τοΐ οπῖηι ογαΐ αἀπηὸ5 παΐι5, αἵ-
χι6 πρῖμς οἱ οἱσίπέδ ἀπηπογιὶ ἐπέογυαϊἬαηι 68, αὖ
αἤηο ργῶηο Οἰψηιρίααὶε δοχασοϑίηνο φεϊπές, ααἱ αἩ-
πῆς ργίηεμηι Οἰψηιριααὲδ δορίμασοδίηιθ. «Αααϊέ
Αποηψηιιβ ἔῃ 6)5 ΚΜ ια ; ὧν ἐτῶν πέντε πρὸς τοῖς ἑξή-
κοντα ἐτελεύτα. [26 ηιογίε «Πδεοἤνὲ ἐπέεγργος Οθηνοὶ
αα Αοπαγηθη865; ἐτελεύτησε γὰρ ἐπὶ Αρχοντος Καλλίου
τοῦ μετὰ Μνησίϑεον. Οἰαἰία5 ἀΐς ΑΥοδοη ζμὶξ απῆὸ
ργΐηιο Οἰψηιρὶααὲς οοἰοσεϑδίηιδ ργίριιθ. μετὰ Μνησι-
λείδην, μὲ ἤμηο Υωέογοηι, χεθηι οαοορὶ (ἰαἰα8, ηο-
γιϊπαηΐ 7Ζ)ἰοαογις ϑὲομίνδ, οἱ «Πποηπμηήλμδ ἐπ αἰ65οΥρ-
ἐΐοπα Οἰψηιρίαάπηι. Αἰφμὶ αὖ ἀπηὸ ργΐηιο Οἰἴμψηι-
ρ»ἱααὲξ δοχασεδίηιο χμϊηΐς ααἱ αππμηὶ ργίμιμηι Οἰψηι-
ρὶααὶδε οοἰοσοείμιο ρυϊηιδ απηὶ διεηέ βδοσασὶπέα ηιὶη-
ημο, φιοί απηος υἱαῖΐδ56 «σδοθι μι δογὶδὲξ «Πμοίον
675 Θ. «Πααϊέ, υἱέα 6556 γμποίμηι ἴηι οαἰζϊο, αἩ-
πὸ ἐογϊο ;᾿ παηι ροείψμαηι Βἰμηνοηλααβ αοοιὶξ, 5οἰνηι
υϑγίογο σοαοσέμς 65[. μηιϊιοηίαϊας αοιέ απηοὸ δεομη-
εἴο Οἰψηιρίααὶλοε οοἰοσοϑίηις, «Ἱγομοηπίε ἘΡμοοῖς, κΐ
ἐοδίαμίμν υϑίογο5 Π)᾽ἰαδοαϊίΘ. Ἵ᾽ ογέϊ5 οαὶἰδ αἩγι15
681 ργίηιμε Οἰψηιρίαασὶε οοἰοσοϑίηιοδ ργίηιεδ ψιὶ (αί-
ἰδαηι Ῥγωίουοηι μαθεοῖί; χμαγα οἱ ἤος αἤηο υἱέες δε
δοχασοδίηιο φμῖηίο 6 υἱοὶδ Θχοοϑϑῖί, οἱ αἸ 18 6)μ8
παϊζαϊὲδ τη. απημηι ργϊηιμηι Οἰψηιριασιὶδ δουαρδϑδίηιο
γιμϊπίω σοη)ιοϊοη εἶμ 651. Ἠδοίθμπιιβ Ῥείίαβ.
Αὐάᾷϊαϊηι5 δι Ψομαπηθπι ΝΜ δ ΓΞ πη, 4] [ἢ (6 1-
{τὰ ἔογίανγ βοηίθηἤδμῃ. ἃ ( ἰἀβαῦθομο οἱ Ρεοᾷίο αἰγει-
βδη. Πὲ Αγεμποηΐ, ϑμίαας, Πρατίνας. Πυῤῥωνίδου ἢ

ΧΧΙΗ

Ἐγκωμίου, Φλιάσιος, ποιητὴς τραγῳδίας" ἀντηγωνίζετο
δὲ Αἰσχύλῳ τε καὶ Χοιρίλῳ ἐπὶ τῆς ἑβδομηκοστῆς ᾿Ολυμ-
πιάδος. ἔγθὲ οδἱξογ (σα 1 Μουχβιι8) ὠέας 4 6εοἤῃ-
ἰὲ οδδογυαπάα, γμαηι οἱ ἐπ Οἰψηιρίαας 71. σοπιηιε-
γιογαΐ Εἰιδοδίις Οἠγοη. 1. ὦμο ρογἔϊποί φμοα οἴγοα
ρισηῶ “ῆαγαίποπὶο ἐθηιριδ Οἰψηιρ. 71. απῆοὸ 1.
«ἌΓ μίις ἰοἰϊίμς φῆι οοἰϊοςσαΐ, [ἐδ. 17. σαρ. 21. Εγσο
μιθη αἴ 65 αρμα ϑ'μέάαηι ἔπ Αἰσχύλος, ἐν τῇ ϑ΄ ᾽Ολυμ-
πιάδι. Οπηιπῖπο ϑηιομάα ἐν τῇ ο΄ ᾽Ολυμπιάδι. «"ἤφη-
εἴοδιι5 χμοχια ϑοϊιοϊαξίος Αοεοθυ τ, ἐθ Ῥέα 6718
ϑοΠοΙδ ργζηι55α, κατὰ τὴν μ΄ ᾿Ολυμπιάδα. Ἀπ αηι
ἐδὲ γοδογὶδοημάπηι κατὰ τὴν ο΄ ᾿Ολυμπιάδα. ἤεος 1Π|6.

ΘΔ Π6 ΘΥΤΑ ΠΤ 6556 1η ΠΠ6γὰ ἉΥΙΪ ΓΠτηθοα 615 ΠΟῊ ν]-
ἀεί πθὸ ἰβϑιηθῃ ᾿π]ρουα ΒΙΟΡΤΆΡΗΙ, 564 δχβειρίο-
ΓΌΤη ᾿Ππου ἃ. ΘῈΠΒ ΘΠ ἰθΙηΡῈ5 παΐία!α ΑΘΒΟΠΥ]} 1ἢ
ΟἸγιηρίδάφθπμ 40. σΟΠ] οΙβθα δασῃ ΟΡ Ἰ ουΐ, 481 Θπη-
ἄξιη Ρίπάδγο σοεθίϑηρδίαμ τη0 60 ἀββετιιογαΐ καὶ συνεχρόνισε
δὲ Πινδάρῳ, γεγονὼς τῇ μ' ᾿᾽Ολυμπιάδι. ΡΙπάδηι5, υἱ
εχ γ1ΐὰ 6}115 «ἸΒΟΙ ΠΏ Π5, τηογέστιβ εϑί, ΟἸντηριδεὶβ 80. 4η-
ΠΟΒ ἈΡΈΠΒ 60. 86. αἱ α]1π|θ, 80. Τέθνηκε δὲ ὁ Πίνδα-
ρος ἕξ καὶ ἑξήκοντα ἐτῶν γεγονὼς, ἢ, ὥς τινες, ὀγδοήκοντα,
ἐπὶ ᾿Αβίωνος ἄρχοντος, κατὰ τὴν ἕκτην καὶ ὀγδοηκοστὴν
᾿Ολυμπιάδα. Εχ. ΒοΙτπι ἰρτζαι βοηΐθηπα πϑίτια [τΐ
ΟἸ τρί 8415 70. ἀπηο. 8. ; 6χ ΠΠ]ουππι, ΟἸγτηρ. 6. δη-
πο. 5. ΝραΐΙ σοηνθηϊ ΒΙΟΡΤΆΡΠΙΒ ΠΟΒίου.

Θαοα γεῖὸ (αΐ ΑἸ ΧΙ Π115) ΕΥΤΟΥ 51{ ἜΧβουϊρίογιπι ἱποιι-
γΙὰ ΟΥ̓Π5, ΒΔ ΟΥΕ ῬΟδΙΐ νῈ] ἰρϑὰ ᾿δοϊοηΐβ ναγ δία ;
4αθΠη 8} ΘΟαΠ0685 ΔΙ Πο ΠΑ Ρθαμΐ ἢ ΠΟΠΠΜΠ]Π τεσσαρακο-
στὴν πρώτην, υἱὖ ἰεδίατιτ᾽ Η. ΒίΘρΒαπακ : 411] ἑξακοστὴν,
ὉΪ ἈΒΒΟΥΙΐ (ΑΘ θΟΠη5: οἱ ἰΐα Παρι ΜΘ. 116 4ὸ

ΧΧΙΥ

ὉΒ115 δϑῦ Γ11Π|8 ΟὙγα! άπ, αὶ ᾿π ἀ!]ορῸ 6. ἀε Ροδία-
ΓΕΠῚ ὨΙ βίου, «11: Ὁ6ΥῸ τ ἐρϑῖμδ (Ἰπα10) 4 οοδῃ Τὴ βουῖ-
δὲέ Τ᾿ πἰογργο5, ἀοοίνδ δαπο αὙαπιηιαΐέσιι5, 60. ΟἾμτη-
»ίααε οἰαγμὶέ, γα οἰζαηι ἐοηιροδίαίς Ῥὶπααγις 40-
γεὶϊί. Τία οὔατα ΘΟ] Ὑ] ΒΌΤΊΠΊτ5 ΨΌΒΘρτι5 Θ᾽ ΔΑ ΠΡ ῸΓ.

Αα εθο ΒΟΡΠΟΟΙΒ. ΒΙΟΡΤΆΡΠΙΒ γαῖ δπὶ Ααβοῆυ]ο
ΤΠ ΟΥΈΙη ΔΠΠ15 17. παΐαμη δαΐθιη ΟἸ τ ΡΙΔ 415 71. δῆ πῸ
2. ΑΥΒίοΡ Βδηΐ5. ᾿πίεγργεβ ασεβοιιβ, ΒΟρμοοΐθια ποὴ ηἶ-
51 Βδρίθιη ΔΠΠΙ5. Αθβοῦν]0 πη] ΟΥ̓ Ὶη ΡΤ ; ᾿η Βδῃ.
ἦν γὰρ ὃ Σοφοκλῆς Αἰσχύλου μὲν ἔτεσιν ἑπτὰανεώτερος,
Εὐριπίδου δὲ κδ΄, Βιρ01]6 εχ γ1ὰ ἘΤΙρΡΙ 415, Εὐριπίδου δὲ
παλαιότερος κδ΄. [τ ππ6 βοοπηάτπη ΒΙΟΡΤΑΡΗ ΠῚ Πδΐτι5
εϑί Αθβοῦν!β ΟἸγμ ρίας 67. βεουπάτϊμη ΟΠ] αβίεβῃ,
ΟἸνηΡ. 69. ἀπηο 3..

Ῥοῦτο Αγπαπάβ!ἀπηὰ ἘΡΟΟΒάγιμη βίεϊα, (σαὶ ἴῃ τὰ Γἢγο-
ΠΟΙΟΡΊΟΔ, Ηἰ [ᾺΠ]ΟΥ, ΡΓΘΘ ΟΠ 115 ΘΟ] ΟῚ θτι5 σΔ] τη οχᾶ-
ΓΑΙΒ ἀε θείαν 4465) ἃ ΥἹΤῸ ἀοοῦββιηο Ψομαηηθ ϑθ] θη
οἀϊΐα, ΟὈΙ1558 ῬγΟαΙ. ΑΘομυ] απ ΔΠΠΟΒ παΐαμῃ 69. ἄρχον-
τος ᾿Αϑήνησιν Καλλίου τοῦ προτέρου. (Πα ΑτοΒοη-
ἴειη ΘΟ! ]οοδΐ 166Π| ΤΠΔΙΤηΟΥ δα ΟἸγΙηρ. 80. Δ πατη 4ιτ-
ἴαπη, ἃ 4110 ΒΡ ΟΓΒ ΔΠ15 69. απ1ι05 νἱχῖί, τη ΟἸ ΠΡ ]-
8.415 69. δῆμπιπι αδγ ἢ ᾿ΠΟΙ ΑἸ Τητ15, 416 πὶ ΑΑΘΒΟΠΥ]1
{1556 Παίδ] θη, ΠΟ δϑί αιιθα ἀββοῦθσα ἀπ ἴδ πηιβ...

ΑἸΙΟΒ ΔΠΠῸΒ ΑΘβοῦν]ο αἰ θυΐοβ, ργουΐί ἴῃ ὙἹΐα 6115
ΟΟΟΥΤΙηΐ, ΘΧΡΟΠθηι5. Θυθπ γΘΙῸ ΟΠΊΠΕΒ 5111}
ΘΧΒΙ ΕΓ τηλ] πὴ σοηΐογαΐ δα νἱΐρο τηϑίῃοάπμη οἱ ογάϊ]-
ΠΘΙῊ 1ΠΠπιΒγἀ ΠἼ1Π, ῬΥΘΘΒΘΓΕη 404 ἜΧ 115 5]ηΐ 416] ἃ
ΒΙΟΡΤΆΡΙΟ ῬΓΘΘίθυ ΠΉ1551, ἴπ ΠῚ ἀπίθ οοι]ο05 ἴῃ ἰα] ΠῚ
γεάαδοίοβ.

ΟἸνρ. 63. 4. Αεβοῆν! ροδία παίι5. αγνιοῦ Αγμηα.

χΧχΥ"

ΟἸψιΡ. 70. 1. (πὶ Ῥγαίπα ἀεδοογίαν. μα. ἐπ ΚΤ.
Πρατίνας, οἱ τη Κ΄. Αἰσχύλος.

72. 2. Ῥγοῖαση Μδγαϊπομίυμῃ, ἴῃ απὸ Ρυρπαΐ
ο Ἀρβοῆνα5. ἥαγηι. Αγμηά.

78. 8. Ατομομπίε Ῥῃμοογαίθ, Αθβο 8. ΔΠΠΟΒ
πᾶίαβ 40. Τταροθαϊἃᾶ ΡΥ γἱοῖΐ
͵αγηιοῦν Αγμηα.

74. 4. Ῥυριμα δα δα] Δ] ΘΠ. οα] ἈΘΒΟΏν]υ5 1η-
ἰεγίαιί. ἘΠ.

70ὅ.1. Ῥυρῃὰ δὰ Ρ]αΐεθαβ, 4πὰ ργφ]αν: Α6-
βοῦν αβ. Κ1.

70. 4. ΜΙεμπομα Ατοποπηίςδ, νοι Αθβοθυ δ, Ρἢϊ-
Ππ6ο0, Ῥειβῖβ, αἰαῦσοο Ροίμιθηβι, ΡΙῸ-
τηδίῃθο. ϑομοῖί. «ἡεεοΐ. ἐη Αγσιηι.
Ῥεγ5.

77. 8. Αρβερῃίομε Ατγοποηΐθ, οὐτὴ ϑοογαίε 46-
οεγίαν. “αγηι. Αγμηαοί. οἰ Ῥἰμί.
ἔῃ (ὐμη. Ν

80. 1. ῬΒΠ]ΟΟΙΕ Ατὐοποηΐε, ν]ἱοῖΐ ΑΡΘΠΠΘΙΠΠΟΠΘ,
ΟἸΠΟὅρΠοΥΙβ, Επηθ]θ5, Ργοίθο
ϑαίΐγγιοο. ϑολοί. Θρκοῖς ἐπ Αγ.

Αὐσαηιθηιη.

80. 4. (4|Π| Ατοποπίθ, Αθβοῦυ]ιβ. ροξία 8η-
ΠΠΠΔ ΔΡΘΏΒ Οθ, τΤηΟΥΠΓ ἴῃ Θ1ΟΙΠ1ἃ.
ΜΜαγι. «ἤγεηά.

μετασχεῖν τῆς ἐν Μαραϑών, μάχης) ΜαΙτηοΥ, ᾿ΑΦ᾽
οὗ ἐν ΜαΡθ ΑΝ μᾶχη ἐγένετο ᾿Αϑηναίοις πρὸς τοὺς Πέρ-
σας. ΨΥ σοι ων

ἐεανῥι ἀδελ. ΓΎ ΥᾺ ντον στρατηγὸν ἐνίκων ᾿Αϑηναῖοι

ΧΧΥΙ

ἔη ΠΗΜΠῊ ΔΔΠ,Ι. ἄρχοντος ᾿Αϑὴν. . ο΄. δευτέ-
ϑδν. ἰδ δοκο, φί νὰ Ψ᾽χυ πεὶ; ἐν μάχη βδνρυλυυ υ
Αἰσχύλος ὁ ποιητὴς... Δ.Δ ΔΠ. Βιμάαξ, Υἱὸς μὲν
Εὐφορίωνος, ἀδελφὸς ᾿Αμεινίου καὶ Καυναιγείοου τῶν εἰς
Μαραθῶνα ἀριστευσάντων ἅμα αὐτώ. ἀριστεύειν ἀἸοΕθα-
ἐπ᾽ 41 [π᾿ ῬΙΌΘΙ]Ὸ ΓὈΓΕΠΕΘΥ ΡΥῸ6 σεθίου 5. 56. οϑαβεγαΐ, οἵ
ΘΧΙΠ46 τὰ ἀριστεῖα νἱγτα 5 ΡΥ πἢ τορογίανεγαΐ. Ηος
νΕῈ] εχ δὸ ραΐεί ᾳφυοὰ 46 ϑοοσγαίε ργοάϊί. ΑΠΠΒΙΠΘΠ65,
Αἰμεη. Ὠερη. 110. ὅ. δὰ] ἴῃ Ραρμα αὐτὴ ΒΩΘΟΙΒ τὰ
ἀριστεῖα ἀξεὈοθαπίαν ; 1116 γ6γῸ ἢ ΑἸΟΙ ΙΔ 6 ΟΠ ΘΥΤῚ
ουγανί. ϑδπθ6 ΑΘΒΟΒΥ] Ιἢ ὈΙΌΘ10 δα ΜΙΑγΑΙΠΟΠΘΙῚ 51η-

ΘΎ ΠΑ ΘΗ νἱ πο πὶ τηϑπηογαΐ ΕἸ ΡΙΔΡ ἢ] Τὴ 6},
᾿Αλκὴν δ᾽ εὐδόκιμον ΝΙ αραϑώνιον ἄλσος ἂν εἴποι.

Τοεβίαθαίαν οὔδπι ρμΙοῖαγα ΑἸΠΘΗΙΒ ἴῃ ᾿ΓΠδαΐγο ΒΔΟΟΠΙ.
Ῥαυβαη. τὴν δὲ εἰκόνα τοῦ Αἰσχύλου, πολλῷ τε ὕστερον
τῆς τελευτῆς δοκῶ ποιηθῆναι, καὶ τῆς γραφῆς ἣ τὸ ἔργον
ἔχει τὸ ἐν Μαραϑώῶνι. Ῥαγΐία οϑΐ Ἑϑ] θευυιμηᾶ ἢδθο νἱοίο-
γα Βοδαγογηϊοπίβ ((6 ΓΕ] ἃ ΒΟΙΒΠ ΠΟ φεϑίνο τη θηβὶ5. Ατ-
οἷ) αἀἴ6 βοχίο, αὐ ἴῃ (δ }}10᾽ τείεσί Ρ]γοππιβ, ῬΠΔΠΙΡ-
βΡο Αἰἤδηϊρ Ατοποηΐο, αὖ τῃθ Αὐὶϑιθ Παρεί 1ἄθιη,
ΟἸ ΤΩΡ Δ 615 ΙΧΧΙ]. ΔΠηη0 βεοῦησόο, Μαγτη. Αστιηα,

σὺν τῷ ἀδελφῷ ΙΚυναϊγείρω] ΟὙΠΒΟΊΤΙδ ἀπ5. [1 6
ααδίαον ἀποῖθυϑ {1 ἀἄνεγθιιβ Πάῦ π 40 ΑἸΠΘπΙθηβί-
ΡῈ τηΐβδὶ, σαπῃ χη1116- Ἡδιαϊ 8; Ῥογβασυιη 30. τ᾿ 1111
ΡΓΟΗΙρασιηΐ ; ΓΕ ασογιιπι ΠοΟμηΐηα, ΡΟΪΎΖΟΙα5, (8}}1-
δ υ5, εὐ ΜηΠδἄδ5; Ηὰδ Ὶπ ρυῤπα ῬοϊγΖόϊα8, ἀίτιπη
ν᾽ αἰδβδῖ βροόσυμη; νἹΓδΒ ἀπ Εἴ ξ, οὐ διη ὀὐδοιὲ τῆ δγότη
«ὐδαταρτηία οοΐο: (ἈΠ Δ ΟΠ ΠΟΝ σΟΠΗ͂Χτιβ Πμ ΒΕ15 δέ ποὺ"
(ὐὰϑ; δὐδοια δ" βἰθῖ. Οὐήοθδίζιβ. ποβά]επι πανδϊὰ ΡΤΈ:

ΧΧΥΙ

Βοη6η8, αἰρβοίδϑα τπάμτι οθοϊ τ. ΗἨογοάοί. 110. 6, τοῦτο
δὲ Κυναίγειρος ὁ Ἐὐφορίωνος ἐνταῦσα ἐπιλαβόμιενος τῶν
ἀφλάστων νηὺς, τὴν χεῖρα ἀποκοπεὶς πελέκει πίπτει.
Ρ]αΐαγοτια ἴῃ ῬάγΆ] 6115, οἵ οχ εὸ Βίοθεδθιβ, υναιγειοὺς
δὲ Περσικὴν ἀγομένην ναῦν κατέχων, ἐχειροκοπήση.

Τῆς τε ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίας] (παρ ἤδθο ραρμᾶ
᾿πΘπΐθ ΔΠΠ0Ὸ ῬΙΤηΟ ΟἸνΙΡΙΔ 615 79. 56, υἱ ΝΜ] ΉΟΥ,
ΔΠη0 4. ΟἸνιηρ 4415 74. Βοδατγοηηοη!β ἀἰ6 20. Ατομοη-
(6 ΑἰΠμδπῖ5 (1146 ; ποθι (Ἀ]Π18Π} ρευΡεγὰπι ΠοΙηΙηδΐ
ΠΙΟΡΈΠΕΒ ἔδυ Πι5 [ἢ υἱΐα ΑἸΠὨΑΧΑΡΌΪΕ.

σὺν τῷ νεωτέρῳ ἀδελφώ ᾿Αμεινίᾳ] ἴῃ πος ὈΓΌΙΙΟ ἴου-
ΕΟ 56. ΡΈΓΘΙΗΒ ΑἸΠΥΠΙΆ5, ΤΠΔΠΌΠῚ ΔΙΏΪΒΙ, οἴ ὈΥΙΠΏΤΙΒ
ΑἸΠΕπἰθηβίσμη ν γί 5 Ῥγεθιαίστη ἴα}, Αα]τᾶη. ἔτυχε
δὲ ἀριστεύων ἐν Σαλαμῖνι ὃ ᾿Αμυνίας, ἀποβεβληκὼς τὴν
χεῖρα, καὶ πρῶτος ᾿Αϑηναίων τῶν ἀριστείων ἔχειν. Οὑᾶ
γΘΙῸ ΤΑΠΟΠΘ ργεροιηΐπτη {Ππ|| σοηβθουίαβ 511 τεΐετί Π1ο-
ἄοτιιβ, ΠῸ. 11. διὸ καὶ κρίσεως προτεϑείσης πεοὶ τῶν
ἀριστείων, χάριτα κατισ χύσαντες ἐποίησαν κριϑῆναι, πό-
λιν μὲν ἀριστεῦσαι τὴν Αἰγινήτων, ἄνδρα δὲ Αμυνίαν, τὸν
ἀδελφὸν Αἰσχύλου τοῦ ποιητοῦ" αὐτὸς γὰρ τριηραρχών
πρῶτος ἔμβολον ἔδωκέ τῇ ναυαρχίδι τῶν ᾿ἱερσών, καὶ
ταύτην κατέλυσε, καὶ τὸν ναύαρχον διέφϑειρε.

Καὶ τῆς ἐν Πλαταιαῖς πεϑομαχίας [π απἃ ΜΑΙ ΟΏΙΙΒ
Ρτοἢιραίαβ, ΟἸγιηρ. 79. ἀπο ρυπιο; ΒΟΘαΤΟΠΏΙΟΠΙΒ 416
ἰογίιο.

Κατὰ δὲ τὴν σύνθεσιν τῆς ποιήσεως ζηλοῖ τὸ ἀδρὸν!]
Οχοη. Μ5. τὸ ἁδρὸν πλάσμα. ᾿ΓτΔαΙ ῬΙα ΔΥΟΠΙΒ, χα-
ρακτῆρας εἶναι τῶν λόγων τὰ καλούμενα πλάσματα.
ΟἸΠΒαγδοίειθϑ ἁιιΐ ἀἸ σθη1 [ΌΥΤη:θ ἔγ6Ὰ,. ἁδρὸν, ἰσχνὸν, μέ-
σον. ᾿Αδρὸν αχ ἀεἤηϊοηα Ρ]πΐαγοῃ! ἐστὶ λέξεων καὶ

ΨΥΟΙ,, 111. “

ΧΧΥΠῚ

νοημάτων κατασκευὴ μεγάλοις ἔχων ἐμφάσεις. γεαα ἸξιΓ
ἃ (6110 πϑοῦ; ἃ 8115, γιασηοχιμηι; ἃ δ ΊγΟ βύτη-
1η0 ΨΌΠ|0 δοδ Πρ ΕΙῸ Ῥοξί, 4. 1. σοηογοϑι.

Ηυυ 7115 ΡΕΠΕΓΙῚΒ 6586 βίγτη ΔΟΒΟΠΥ} σοηβθη πηΐ ΟἸ-

65 ; αααρτγορίεν Ρ]αΐδγοθ 46 ἐγ] θ5 ΓΓΤΑΡΊΟΙΒ σε ηϑα-
ΓΔ [ἜΓΘΉΒ, 6ἱ ἀρ στόμα. ΡΠΥγ ΠΟΙ τῶν τραγικῶν
μεγαλοφωνότατον ΔΡΡΕΙ]αῖ. ΗΙπηΘΥΒ ἀρ ῬΠοίϊαμη,
Ὦ πάϑος τῆς Αἰσχύλου μεγαλοφωνίας ἄξιον. ἨἩογαί.

ΕἸ ἀοοιίξ πιαρημηηψιο ἰοφιῖ. --ὸ
Αἀ ΑὐἹβίορῃδῃ!β νεῦρα ἃ ΒΙΟΡΥΆΡΠΟ ΠΈΠΡΕΙ Δ]]αΐα,

- πυργώσας ῥήματα σεμνὰ,
Ξυργώσας δχροηπηΐ γείοτεβ ΜαρΊΒ11 αὐξήσας καὶ με-
γάλα εἰπών.

ῬΟΙΙῸ βαηΐ 411 ἤδη ΑΘΒΟΠΥ] Ἐξ Πνμμα 10 6]
νἱο νουίαηΐ. Ουϊηί]!]ᾶπο ἀἸοΙαν δμδίϊηνϊδ οἱ σγαυὲδ
εἰ σγαημεϊϊιοριιι5 δῶρο πἰδημθ αὐ υἱζμηι. Εἰ ΠΟ
ἴλη τραγικὰ ᾳυδη παρατράγῳδα 5ε6ρ6 ΑΕΓ αἷΐ [ οη-
σἼμηι5. Αἵ, ηἱ [Ἀ]Π1ΟΥ, πη]ῖο τϑοίπ8. 811, 4] 46 Ῥοδία.
ΠΟΒΠῸ 516 βίαίαπιηΐ : Ἡ τε γὰρ τοῦ Αἰσχύλου μεγαλοῴρο-
σύνη καὶ τὸ ἀρχαῖον, ἔτι δὲ καὶ αὐϑάδες τῆς διανοίας καὶ
φράσεως, πρέποντα ἐφαίνετο τραγῳδίᾳ, καὶ τοῖς παλαιοῖς
ἤϑεσιν τῶν Ἡρώων. Ὠϊοη. Οταί. ὅ2.

καὶ ἐπιϑέποις] Αρυά νείετεβ ταμπηπηαίίοοσ (πο
εϑΐ, ὨπΠαπδτὴ ᾿πηρῚ ἀπὸ δρι Ποία βἴπμθ ΡΥΟρυΙΟ δαΐ ἃρ-
ΡΕΙ]αῖῖνο. Ἐπιδίαίῃ. ἴῃ Οαγβ8. α΄. 5} ΤΟ ; οὐ γὰρ εὗὑ-
ρίσκεται δύο ἐπίϑψετα ἄνευ κυρίου ἢ προσηγορικοῦ. Αἱ
αυοί Ἐρι Ποία Ππαροΐ ποβίου ἰη Ῥειβῖ5, ν. 68ὅ. εἰς. ὃ

Ἧ ῥ᾽ ἀΐει μου μακαρί-
τὰς ἰσοδαίμων βασιλεὺς
βάρβαρα σαφηνῆ

ἱέντος τὰ παναΐολ᾽
αἰανῆ δύσϑροα βάγματα.
ΕἸ 1ὴ ΑΡρΔΙΠΘΠΊΏΟΠΕ, ν. 152. εἰς.

Μή τινάς ἀντιπνόους
Δαναοῖς χρονίας ἔχενηΐδας
ἀπλοίας τεύξῃ,
σπευδομένα ϑυσίαν

ΝΟΥ ᾿ ’ ΕῚ ΕΣ
ἑτέραν, ἄνομόν τιν᾽, ἄδαιτον,
γεικέων τέκτονα σύμ-

φυτον, οὐ δεισήνορα. μίμνει
γὰρ φοβερὰ παλίνορσος

᾽ ’, [4
οἰκονόμος δολία,

μνάμων μῆνις τεκνόποινος.

οὐ πολλὰς αὐτῷ περιπετείας] Τταροραϊα ἀυρ]εχ ;
8118 5ΒΙΤΏΡΊΟΧ, 8118 ΠΡ] Θχᾶ. ΘΠΠΡΙΙΘΘΙῚ Α]ΟΙΠΉΤΙΒ 6188
ΠΟΠΌΠμ6 Ρβαπα 0114 τηυΐδίίοπθ δά ἥπειη ἀδάποιϊίυν :
ΠΡ] Ἔχϑιη, 488 ΠΟῚ 51η6 πη δ η6 Δ]1ατιὰἃ ἹΠΟρΡΙηδία,
δυΐ ἀρ Π0η6, δαΐ τπἴᾶσαα βίη]. Ἠσ}08 ΕΥΡῸ ραγίοϑ
ϑαπί ἀπ6, Μαίας εὐ Αρηο. ῬΤΙοτοΙη Ατιβίοίθ!εβ Ρδ-
τΙροῦδιῃ αἰχὶξ : 4] οἵ ἴῃ Π1ΌΓῚ5 ἀ6 Ὠϊβίουα ΑΠ] ΠΠΔ] Π1ΠΠ,
υϊοαυϊα ρ᾿γϑοίευ ἐχρθοίδοπϑιη θυθηϊΐ, ΠΟ 6 ΠΟΙΏΪΠ6 νο-
οαν. Ηἰἴς νεῖὸ ἀδἤη Ὁ, ΘΟΥΠη 61188 ΔΡΊΈΠΓΙΙ, 5Ιγ6
ΔΟΙΠΟΠΪΒ ἴῃ ΘΟΠ ΓΤ τηπία!ο. Αἱ] 815 Η δι ηβϑίπμ ἀ6
Ττιαροοά. σοηδΐ. σοαρ. 6. γυϊῦ ἴα Αποίου ὙἹΐδ,
ΤΥΑΡΌΘαΙα5Β. ΑΟΘΒΟΏΥ] ΒΙΤΩΡ]ΟΙΟΥΊΒ ΕΆ86 ΘΈΠΕΙΒ; αὐοα
εἴ Εἰ α') ΕΌΤΙΡΙ 46 ἀρὰ ΑὐἸβίορῃδμηδιῃ οὈ]]οἰίαν. (εθοίο-
ΤΠ 5 ΠΡ ]Π]ΟἸ ἴθι ΤηΔΡῚ5. ΘΟΏΨΘΠΪΓΕ ΘΘΏΙΟ ὨΘΙΌΪΟΟ, 6Χ
ἨοΙηΘΓΟ. ἀἸβο θυ 6 ΡΟΒΒΌΙΩΙ5, σα}5 ΠῚ 4646 (απὰ Π1}1] τηϊ-
15 [ηἰ]οαΐα ἀδαποίμμη) ᾿ΓΥΔΡΌΘαΙοΘ. {5 Π5ΒΙ ΤΠ] Θ556
ἜΧΘΡΑΣ ἰγαάπιηΐ (ὐγδιηπηδίοὶ. ΕΟ} 5 ΑΘβο νυ] 5ία-

ΧΧΧ

ἀϊοβιιπὶ ξαΐϊθβθ ἱπηϊαἴουθη γ 6] εχ 60 οοηϑίαΐϊ, (10. ἀἸΟΘΓΟ
0] ευαί, ΤΥΑρῸ (ἰα5 55 ΘΧΙ 5 Ἔβ86 Ῥαγίαθ ΠῚ] ΑΙ ἼΙΠῚ
Ηοπιοτὶ οωπαγιπ ((οηβαῖε ΑἰΠεμ.) εἰ δά Πα ΑτἹ-
Βίορ μδπῖ5 5} ρεύβοηᾶ ΑΘΒΟΠΨΠ αἸοΐαΠ,,
Ὅϑεν ἡ ᾿μὴ φοὴν ἀπομαξαμένη, πολλὰς ἀρετὰς ἐποίησεν

Ὅϑεν δὲ, ἤγουν ἐκ τοῦ “Ομήρου, Ἰπατ10 ΒΘ ΠΟΙ ]αδέθα,

᾿Αρχαῖον εἶναι κρίνων τουτὶ τὸ μέρος, μεγαλοπρεπές τε
καὶ ἡρωϊκόν" τὸ δὲ πανοῦργον κομψοπρεπές τε καὶ γνωμολο-
γικὸν, ἀλλότριον τῆς Τραγῳδίας ἡγούμενος] )1οη. ΟἾτΥ-
βοβί. ταί. ὅ2. Ἢ τε γὰρ τοῦ Αἰσχύλου μεγαλοφροσύνη
καὶ τὸ ἀρχαῖον, ἔτι δὲ καὶ αὐϑάδες τῆς διανοίας καὶ φρά-
σεως, πρέποντα ἐφαίνετο τραγῳδίᾳ, καὶ . τοῖς παλαιοῖς
ἥσεσι τῶν Πρῥ κων οὐδὲν ἀπ λευμενρ οὐδὲ στωμύλον,
οὐδὲ ταπεινόν.

Ἐκλογαὶ] [06] ᾿ΠΒ᾽ ΘἸ ΙΟΥΕΒ, 1 416], απο ἀἸΡῊΙ 5]ηΐ
αἱ ἃ σεοἴουῚβ ΒΘ ρϑηΐαν, οἵ ΡΟΌΒΒΙ πὶ ΠΟΐΑΥῚ ἀΘδδηΐ.

Γνῶμαι δὲ ἢ συμπάϑειαι ἢ ἄλλο τι τῶν δυναμιένων εἰς
δάκρυα ἀγαγεῖν, οὐ πάνυ] ἔΐοο ἴῃ ΘΘ ΠΟΙ «πο 118 ΤΕ] ]-
415 τηυϊίαπη ᾿γΘΘΙαχίθβα ογθαϊαν ΕΌΤΙρΙ 65, αα] οἱ
ὁοπίοηἰις αοηδμδ, αὐ Ἰπα 1 ΘῈ ΕΠ ΗΒ, ἐμ αὐξοοίι-
διι5 Ὁ᾽ογῸ στιν Οἠληἰζι5 Ἡλγ5. ἐμ ΤΉ) ἐδ μζδ Ἠιῖ56-
γαϊίοηο εοπείαπέ ζαοσὶΐο ργασίρμιδ δὲ ααηιγαηπαῖμδ
γιαχίηιο 65[. ἴω ΟΠΡΊΠΠΒ γΕΙῸ 1 ΔΠΊΔΗΪΠΙΠῚ οἵ ᾿πβ88Π0-
γΓαπι ῬΑΒΒΙ ΟΠ 5. ΘΧΡΓ ΘΠ 15. ἀμ παίππι (ΘΠ ΔἌ1η
(Ἰρυϊί, τὰ τ 5 τηθα]οογαἴθπι ἰαπΐμτη, ϑ56οί. 19.
᾿Εστὶ μὲν οὖν φιλοπονώτατος ὁ Εὐριπίδης, δύο ταῦτα πά-
ϑῃ μανίας τε καὶ ἔρωτος ἐκτραγῳδῆσαι, κἀν τούτοις, εἴ τι-
σιν ἑτέροις (ἰ.6οἽ τηΔ! πὴ εἴ τις ἕτερος) ἐπιτυχέστατος" οὐ
μὴν ἀλλὰ καὶ ταῖς ἄλλαις ἐπιτίϑεσϑαι φαντασίαις οὐκ
ἄτολμος. ἴπ διημδη πῃ ΡΆΒΒΙΟΠ6. ΘΧΡΙἸθπ 8. [Δ01]6

ΧΧΧῚ

ΒΡ ΓΑΤῚ ρόϑβθ Αθβομυ]αγη Παιὰ ταϊτιπη, αἴ χαΐ ἃ Ττα-
ΒΌΘαΙΑα ΔΠΠ6 πη ἀπχουῖ, Ἰἀδοσιθ [Ὀτηη8Π| διηδηΐθ πῃ
Πα πᾶπ ἜΧΗΙ, βισί αἷν ΑὐἸδίορ πᾶπα 1 ἤδη] ὁὉ-
βευναίατμῃ εϑί, Αἰ θχρυηθηάδ ᾿πβδηϊα πβαπ6 δα βδι-
ΡΟΥΙπη 5ίτημ} οἵ σοι ἰβογαοη θη δ οἰθπάπχῃ, αἱ (ἃ-
ΒΑ ΠΕΤ88 ΟΥ̓ΑΠΟΠΘΠῚ ἴῃ ΑΡΔΙΠΘΙΏΠΟΠΘ ἰΘΡΈΓΙ, ΠΘΙΠΟ τπη-
4 πᾶ ϑιρογαίιη ἀρηοϑοοί. Θυδῖη ἔδυ Ϊοθ ραγίεη
ΤηδΧΊΤη ἴῃ Δατηγαίοπα Πα] ίατη ἔπ]5θ6 γα πιηΐ υϑίεγεϑ
ΜΔοΊΒῚ Ατριπη. ἀράμη. Τοῦτο δὲ τὸ μέρος τοῦ δράμα-
τος ϑαυμάξεται, ὡς καὶ ἔκπληξιν καὶ οἶκτον ἱκανὸν ἐμ.-
ποιεῖν. ῖ

ἀπῇρε δὲ ὡς ἜΡΟΝ τὸν Σικελίας τύραννον) ΡΙαΐαν-
οὔ, 6 Θχβη]!ο, καὶ γὰρ καὶ οὗτος ΓΑἰσιχύλος] εἰς Σι-
κελίαν ἀπῆρε, καὶ Σιμωνίδης πρότερον. Ῥαυβαη. ἴῃ Α(ζΙο.
ἐς Συρακούσας πρὸς Ἱέρωνα Αἰσχύλος καὶ Σιμωνίδης ἐ ἐσ-
τάλησαν. Οτο ἰθηροτα Η]διομ ΤῸ Χ σοηϑβίϊιί5. εϑέ,
ΕΧ ΘΟ ΠοΙ βία ΡΊ ΠΕ 411 ἀἸβείπηιβ, Ρυ ἢ. 8. καθίστατο δὲ ὃ
Ἱέρων βασιλεὺς κατὰ τὴν ἑβδορμιηκοστὴν ἕκτην ᾿Ολυμπι-
ἄδα. ᾿

κατά τινας μὲν, ὡς ὑπὸ ᾿Αϑηναίων κατασπουδασϑεὶς]
Ηϊης Ππ4 ΑὙΊΒΙΟΡΠΔΏΙ5, ἴῃ ΕἸ ΔΏ15,

Οὔτε γὰρ ᾿Αϑηναίοισι συνέβαινεν Αἰσχύλος.

ΘΠ] αδίοθβ, αἷς φαύλων περὶ τὰς ἀποκρίσεις ὄντων, οὐκ
ἐστοίχησεν. ΘΈΘΡΙῈΒ ᾿ΘΟΊΠΠ5 ΡΓροϑί ΠΠἸΒΒΊΠΟΒ5. ΠΟ ΟΘία5 ἃ
ἀἰδίθγιουῖθιιβ νἱοΐοβ, βαρ! ΑἸΠδπἰθηβίαμη, 6105
ατεθοὶ αἰσαηΐ εἸθραηίοευ ὑπὸ ᾿Αϑηναίων κατασπουδασϑ ῆ-
ναι. δος Αφβοῆυ]ο ΟΡ ρΊ5β6 παυταΐ οὐϊαπη ΑΙ ΠΘΏΈΘΊΙΕ,
ΠΡ. 8. ὃς καὶ ἡττηϑεὶς ἀδίκως ποτὲ, ὡς Θεόφραστος ἢ
Χαμαιλέων ἐν τῷ Περὶ ἡδονῆς εἴρηκεν, ἔφη χρύνῳ τὰς

ΧΧΧΙΪ

τραγωδίας ἀνατιϑέναι, εἰδὼς ὅτι κομιεῖται τὴν προσήκου-
σὰν τιμήν.

ἡσσησεὶς νέῳ ὄντι τῷ Σοφοκλεῖ] {ἃ Ῥ]ἰΔΥΟ 5 ἴῃ
(Ἰπηομθ. ΕἸντηαΐ ἢος ΜΔΥΩΟΥ Αὐυη 6]!]1!Δηπ, ΘΟΡΠΟ-
Οἰθη {γα 68 ψΊΟΙΒΒ6 ἰγαρΌθα ἃ ΔΠΠΟΒ πϑίππη ΧΧΥΙΙΪ.
Αγοδμοηΐίε Αρδορβίομθ. ᾿ΑφΦ᾽ οὗ Σοφοκλῆς Σοφίλλου ἐκ
Κολωνοῦ ἐνίκησε τραγωδίᾳ ἐτῶν ὧν ΔΔΠΙΠΙ. ἔτη ΠΗΠΙ.
"Άρχοντος ᾿Αϑήνῃσιν᾿Αφεψίωνος. Η]ς γΕΙῸ ΔΠΠΠ5 βεοπη-
ἄαπη ἰάθη ΜΆΓΟΣ ᾿ποιαϊΐ ἴῃ ΟἸγΙρΙ15 ΙΧΧΥΙ].
ΔΠΠΌΙη ἰογπ|. ΑΡΠΘρΒΙομθι Αγοῃοηίεπ μηθιηογδΐ
Πιορ. [δγᾶμβ (ν]ία Βοογαί.) οο]]οσαίαπα δα Δ]
45 ΟἸ ΙΗΡΙΔ6 15 ΙΧΧΥΠ. ἘΠ] Θά 6 ὨΟΠΊ] 15 ν ΒΕ ΡΊΔγΈρΡε-
ἐπη5 ἀρὰ ὨΙοάογι ϑ᾽ου] πὶ 110. 11. 00] ργὸ Φαί-
νος (1 115 115 401 Φαίδωνος ᾿ἸΠΒΙ ΠΌΔΙ) ΓΟΒΟΥ ΘΠ Τὴ
Ῥγοσα ἀαθῖο ᾿Αφεψίωνος, αποα 51] Δημπηδάνογββαί
Μουγβίυβ, ΠΙΟΡΈΠεαΙΩ 1 δδγΐαμ [6 Π]ΘΓῈ ΠΟ ΠΟΙ χ ββοί
(46 Ατοβοηί. 110. 2.} πεααα (αΐ εἱ 1,δο ΑἸ] αἴΠ5 14]. 46
βογιρί. 5001.) ΓΌΓΘΙη βϑοσίαϑ [αἰδϑεῖ ΦΟΒΈΡ ὮΙ Θ'ΟΑ]ΘῈΓῚ
(ᾳιθ ΡΓῸ ΑΠΟΏΥΤΗΟ απορίδιη ποίου βυπηϊ αἰ θγ 6)
ΑΡΠΘρβιοησῖη 8α ΟἸγρ δά 6 χχῖν, οομδαποηΐ5. (ἰὡ-
[θυ α1ἃ ΟΟΟΆΒΙ0η6 ἢοΟ ΔΟΟΙ [5586 ἰδγίασ εχ ΡΒ] αΐαγοῃο
ἀϊβοίπηιβ ; αἱ 46 ΤΠ Εβ6ὶ γϑ] 1188 ΟἸπηοηα Αἰμεπδβ
δάγεοςβ νουθὰ [ΔΘ] 65, ἔϑεντο δ᾽ εἰς μνήμην αὐτοῦ ((παυ1Ὁ
καὶ τὴν τῶν τραγῳδῶν κρίσιν ὀνομαστὴν γενομένην. ἸΠρώ-
τὴν γὰρ διδασκαλίαν τοῦ Σοφοκλέους ἔτι νέου καϑϑέντος,
᾿Αφεψίων ὁ ἄρχων, φιλονεικίας οὔσης καὶ παρατάξεως
τῶν εατῶν, κριτὰς μὲν οὐκ ἐκλήρωσε τοῦ ἀγῶνος" ὡς δὲ
Κίμων μετὰ τῶν συστρατηγῶν προξλ)ὼν εἰς τὸ ϑέατρον
ἐποιήσατο τῷ ϑεῷ τὰς νεομισμένας σπονδὰς, οὐκ ἀφῆκεν
αὐτοὺς ἀπελϑεῖν, ἀλλ᾽ ὁρκώσας, ἠνάγκασε καϑίσαι καὶ

ΧΧΧΠΙ

κρῖναι δέκα ὄντας, ἀπὸ φυλῆς μιᾶς ἕκαστον. ὃ μὲν οὖν
ἀγὼν καὶ διὰ τὸ τῶν κριτῶν ἀξίωμα, τὴν φιλοτιμίαν ὑπε-
ρέβαλε. νικήσαντος δὲ Σοφοκλέους, λέγεται τὸν Αἰσχύλον
περιπανγῆ γενόμιενον καὶ βαρέως ἐνέγκοντα, χρόνον οὐ πολὺν
᾿Αϑήνησι διαγαγεῖν, εἶτ᾽ οἴχεσξϑγαι δι᾽ ὀργὴν εἰς Σικελίαν,
ὅπου καὶ τελευτῆσας περὶ Γέλαν τέϑαπται. Εδηάεξιῃ ἴοτ-
88 ΟΟΟΔΒΙΟΠΘΙῚ ΠΠπ1Π δ]5, 41 ΑΘΒΟ νυ] πὴ ἴῃ 51-
ΟΠ ἀἰΘ ΟΡ Ά556 τείεσί, φαοα ἀσπμὰ ΕΑΡυ]άτ 6χἢϊ-
θαογὶ τθγθηΐ Βα 561}11α, διὰ τὸ πεσεῖν τὰ ἱκρία ἐπιδειρκ-
νυμένου αὐτοῦ, Θιερδεοίζια 7Υγαησοῦε ἀϊοεθαίαγ 4}, υἱ
(ὐὐἸΏ1Ο] ἰΙοφαπηΐαχ, πΠοη βίθεϊ, βθα δχοιαϊΐ, Πος δβῖ, ὩῸἢ
Ρἰασα ; βισπί ἃ γἹΤῸ ἀοο,βθίτηο ΦΌβορἢο σα! σθο 781η-
ἀα] πηοηϊΐαπ δϑί, ἄυβοη. ἰεοῖ. Νέεο τη6 πηογεῖ ποά
ΑΠΠ Δ 161 «πι ν6 815 νεῦθἃ

-"ορτέ φξεοίϊα Ὀδγϑδι

51ηὖ 1ηΓοΥΡΓΕίδί.

τοὺς ἐν Μαραϑῶνι τεϑνηκότας ἐλεγείῳ] ΕἸΕΟἿΔΞ ΒΟΓΙ-
Ὀ5586 Αδβοθυ]υμη (ε5115 εϑί ΘΒ; απὰ8 ἰαπάαΐ οἱ
ΤΠΕορἢγαβίαβ. Εἰ δά Βαῆς ἰρβᾶπὶι Ε]Ἰθϑίδμη, ἰπ 608
αὰ] 8 Μαγαίμομπειη οσσπθαθγαηΐ, ρΕΓΓΠ 1556 ἐθί 511-
σοι ΠΠπ4 ΑΘβΟΉΥ] Ιηΐο ΑπίΠο] ΟΡ 88. ΘρΙ ΡΥδιητηδία
Γο]αΐππη, ἴΔ6 116 ογεάδυθμ, 110. 8. σΔρ. ὅ. εἴ αυοα ργε-
σοαϊΐ, δα ΒΙΠΠΟΠΙ415 ΟΔΓΙΏΘΗ. ΘΙ ΠΟΙ 8 516 856 μαρεοί,

Χαίρετ᾽ ἀριστῆες πολέμου, μέγα κῦδος ἔχοντες,
Κοῦροι ᾿Αϑηναίων, ἔξοχοι ἱπποσύνῃ,

Οἵ ποτε καλλιχόρου περὶ πατρίδος ἀλέσαϑ᾽ ἥβαν
Πλείστοις “Ελλήνων ἀντία μαῤνάμενοι.

ΑΒΘ] γΕΓῸ 516.

ΧΧΧΙΥ

Κυανέη καὶ τούσδε μενέγχεοις ὥλεσεν ἄνδραις
Μοῖρα, πολύῤῥηνον πατρίδα ῥυομένους.
Α "

Ζωὸν δὲ φϑιμένων πέλεται κλέος, οἵ ποτε γείοις

΄ ᾽ !
Τλήμονες ᾿Οσσαίαν ἀμφιέσαντο κόνιν.

τινὲς δέ φασιν ἐν τῇ ἐπιδείξει τῶν Εὐμενιδῶν) Εχ 5
δϑί Ψ0}1ὰ8 ῬΟΠΠῸΧ, 4] οἰϊαπη ᾿Θοοιη ᾿ϑδίμας ἰαΐδμ) οὐοα-
ΒΙ0Πη6 τηδηηογαΐ, 1}. 4. σαρ. 15. Τὸ δὲ παλαιὸν ὁ Ἴρα-
γικὸς χορὸς πεντήκοντα ἦσαν, ἄρχει τῶν Ἐὐμενιδῶν Αἰσ-
χύλου. πρὸς δὲ τὸν ὄχλον αὐτῶν, τοῦ πλήϑους ἐκπτοησέν-
των, συνέστειλεν ὃ νόμος εἰς ἐλάττω ἀριϑι μὸν τὸν χορόν.

ὧν ἐτῶν πέντε πρὸς τοῖς ἑξήκοντα] Αἴ τηοχ, ἑξήκοντα
καὶ τρία. ϑιυμαβ ὅ8. τηΐμιβ τεοΐθ. [ηΐθυδ ΘΠΊΙῚ
Ἀδβοθν 5, Βεαυπ αι ΝαγΠΔΟΓ. ΑΥαΠ6]]Δ 111, ΔΠΠΟΒ
παίι8 69. ἄρχοντος ᾿Αϑήνησιν Καλλίου τοῦ προτέρου.
561, αὐ ΒΟ Πο] αβϑίεβ ΑὙΙΒίορ Δ Π15 86 ἔδηα8, ἐπὶ ἄρχον-
τος Καλλίου τοῦ μετὰ Μνησίϑεον. πιο νΘΓῸ ΔΠΠΙΙΠῚ,
εχ δ ιοάοτο εἰ ὨΙοηγυβιο ΗΔ] ΙΟΔΙΓΏΆ5Β8ΘῸ ΠΟ] 1386 ἀ}8-
οἰπηι8 ἴῃ ΟἸγπρ. 81. 1. Β͵]αβάδπι (4111 τοῦ προτέρου
τηθῃη]η1ΐ εἴ ροβίθα τἀθη ΔίΔΥΟΥ ἢ πη6416 60]]10Ὸ (Δ]-
1185 ΟἸ} υβδγ ὈΓΙΟΥΊΒ ΠΠΠᾺΠ 1ΠΠ11]1, ΡΟΙΠ15 αι}, ΘΕ
ἀοοσίβδιιηο ϑ6] θηο, εὐ ηάδ (}Π1ᾶτη ΡΥ πη Ὀ15 Ατ-
ΟΠ οητ5 οἴποϊο ἐπποίιιπ.

ἀετὸς χελώνην ἁρπάσας] δι 465 ἴῃ Υ΄. Αἰσχύλος, εἱ
ἴῃ Χελώνη. ᾿Επιῤῥιφϑ είσης αὐτῷ ὑπὸ ἀετοῦ φέροντος κα-
τὰ τῆς κεφαλῆς ἀπώλετο. δα]. «Μᾶαχ. 110. 9. οἀρ. 12.
Αφεοϊιν ὲ υοΥο ροοία Θα 6855 χμθηιασηιοασίπηι ἤθη Ὁ0-
Τωμριαγῖιι, οἷο ργορίον' πουϊξαίθηι δ σι γὙ9 7} Ἐγ Θη εἴπ 65ΐ.
7η ϑιοϊϊλα, πιωηῖθιις τ δὴ5 ἐπ χα πιογαθαΐμη οστο8-
8:15 αΡΥῖσΟ τη ἴο60 γοβοαὶξ : 5,067 χμόηι ἀφμῖϊα ἐοδέτ-
αϊμιθηι ζογθη5 οἰμδα ςρίοπάίοΥε οαρὶίδ (ογαΐ πηι οα-

ΧΧΧΥ

Ῥὲ 5 υασιίηι) ρογίπαϊε αἴψιθ ἰαρὶεδ ϑαηι ἐἰ 5, ειέ
“᾽αοί(δ σαγῆδ υϑϑοογθέμ Σ θοημθ ἐσέ ΟΥ̓͂σΟ οἱ ργῖη-
οἱρίμηι ον ἐϊογὶς ΤΥ ασωαὶς οαἰϊποίμηι5:. ὈΊ1η. ΗΒ.
|0. 10. οἂρ. 8. 46 Ασα ἄσθηβ, Ζηφοηπίμηι 65ὲ οἱ ἰ66-
Ρ.9 4 ΒΈΠ5, 270
ἐμαϊο5 σαρέαϑ 7Υαησογο 6 δεθηιὶ γασὶοπαῖο : αλθ
8005 Ἰηέογθηνὶξ ροοίαηι Δοεοδ μοι, ργαϊοίαηι ζαὐὲδ
(μὶ γογμηέ).) 675 αἰϊοὶ γεπαηι δοσμγα οοἰὲ 6 οαὐσοη-
ἔοι. ΘΟΥΙΡΘΗΠ Πος 8ΟοΙ 586 τηϑποί δοίδαοϑ,
Αἰσχύλῳ γράφοντι ἐπιπέπτωκε χελώνη.

ἀπογανόντα δὲ Γελῶοι] εἰοϊ, (εἰς ᾿ποοῖςθ. (εἴα,
516 11166 ορρι άππη, ἃ ἈΠΟΑΠ5 σοπαάϊζαιμη, εἰ ἃ σεἰία ἢπ-
γ10 ἀδθποιηηδίτπη ; ἨΠοεπογαπ εὖ (ἰγείθηβίιση οοἷο-
ηἴᾶΔ. ἢϊΐπο βαρρ0}6 ἰδβοθηβ ΠΊΔΥΤΠΟΥ Αι ῃμ 6 Δ Ώτ :
ἐτελεύτησεν ἐν .... . τῆς .«.....ὃὌ. κελίας. [,Θρεη-
ἄστη ἐν Γέλᾳ τῆς Σικελίας.

ἐπιγράψαντες οὕτως] [πη0 γεΙῸ (αΕἸ01 ἰυπηα! τη οἱ
βίγα χουο, 56 ἐἰΡΙ ΡΠ ΠΟ ΘΟΙΡΟΒΈΒΙῈ : 14 ΘὨΪΠ
1056 ἴδοι ρᾶπῖο δηΐθ τηογΐθη. ϑυδάδέ ἢος Ῥαιιβδη δ,
Ατο. Καὶ δὲ καὶ Αἰσχύλος, ὡς οἱ τοῦ βίου προσεδοκᾶτο
ἡ τελευτὴ, τῶν μὲν ἄλλων ἐμνημόνευσεν οὐδενὸς, δόξης ἐς το-
σοῦτον ἥκων ἐπὶ ποίησιν, καὶ πρὸ ᾿Αρτιμίσίου καὶ ἐν Σαλα-

-“" ’ ε Ἀ [4 9 Ν Ν Ἁ ,
μῖνι ναυμαχήσας" ὃ δὲ τό, τε ὄνομα προτεϑ)ὲν καὶ τὴν πόλιν
ἔγραψε" καὶ ὡς τῆς ἀνδοείας μάρτυρας ἔχοι τὸ Μαραϑώνιον
γς Ἄ λχα ἐν Στ: βμιο
ἄλσος, καὶ Μήδων τοὺς εἰς αὐτὸ μεταβάντας. ΕἸντηαΐ
ΑἸΠΘηεθιβ, "Ὁ. 14. Ὁμοίως δὲ καὶ Αἰσχύλος τηλικαύ-
Ὁ,» ο Η κ ᾿ 59. δ εχ -“ ΄,
τὴν δόξαν ἔχων διὰ τὴν ποιητικὴν, οὐδὲν ἧττον ἐπὶ τοῦ τά-
-“ Ἁ ϑι,. ὦ, αὶ 7]
ῴου ἐπιγραφῆναι ἠξίωσε μαλλον τὴν ἀνόρειαν, προιησας,
᾿Αλκὴν δ᾽ εὐδόκιμον ΜΙ χραϑώνιον ἄλσος ἂν εἴποι,
Καὶ βαϑυχαιτήεις Μῆδος ἐπιστάμενος.

ΝΟΙ,. ΠῚ Ἢ

ΧΧΧΥΙ

ὡς ψηφίσασθαι μετὰ άνατον αὐτοῦ] ΡὈ]]οΒίναί. 46
γα ΑροΠ]οη. 110. 6. ἐκάλουν ὃὲ [᾿Αϑηναῖοι] καὶ τεϑνεῶς-
τα ἐς Διονύσια. τὰ γὰρ τοῦ Αἰσχύλου Ψηφισαμιένων. ἂνε-
διδάσκετο, καὶ ἐνίκα ἐκ καινῆς. ΑΥΙΒΙΟΡΠΔὨΪ5. ἐξ ΘΓΡΥΘ8».
Τιμῆς μεγίστης ἔτυχε παρὰ ᾿Αϑηναίοις ὁ Αἰσχύλος, καὶ
μόνου αὐτοῦ τὰ δράματα ψηφίσματα κοινῷ καὶ μετὰ Φά-
νατον ἐδιδάσκετο. ΑΘΒΟΠΥΠ ροδείῃ. ροβὲ δ᾽ αθ πηοιίθμι
Θοηαίι5 ΘΟΉΒαΪΟ τϑοϊζαΐαμη ἐδβίαίιι: ἰάθια. ΘΟ ΠΟ] ]αϑίθϑ
ΑὙἸΒίΟΡΠΔΗ1Β 1η ἰδῃβ, Ρὶ ρ]ΟΥΔαΥ. ΑΘϑΟΠΎ]Η5 ΡοΟδΒΙ ἢ
508} Πα Θθοιτη [1586 σοΙηϊηογίαδιῃ ; ργουῦΐ ΕἰαΓΙ-
ΡΙΘῚ οοπ!ρεναί.

Ὅτι ἥ ποίησις οὐχὶ συντέϑνηκέ μοι"
Τούτῳ δὲ συντέϑνηκεν.

᾿Επεὶ τὰ Αἰσχύλου (παι ΘΟ ΠΟΙ Δ5[68) ἐψηφίσαντο δι-
δάσκειν' κομμψώδες δὲ τοῦτο ἔφη τῶν γὰρ δυνατῶν, καὶ
μετὰ ϑάνατον ᾷδονται τὰ ποιήμιατα,

χρυσὸν λαμβάνειν) ΑἸ Μ55. χορὸν λαμβάνειν. (1188
Ιθοῖο ργίεγεηα. Ἠβδβγοῆ. Πυρπερέγχει. Κρατῖνος
ἀπὸ δι-γυράμιβου ἐν βουκόλοις ἀρξάμιενος, ἐπειδὴ χορὸν οὐκ
ἔλαβεν, περὶ τοῦ ᾿Αρχοντός ἐστιν οὗ “ ἠτήρει. [ερὶϊ Ῥει-
ἴι5, παρὰ τοῦ ᾿Αρχοντός ἐστιν ἐξ οὗ τηρεῖν. (ΠοΓΑρῚ οΓαΐ
οἴποίαμη, Αγομοηία ργοβιἀθηΐίθ δοῦναι χορὸν Ῥοδί!β .:
ΑὙΟΠΟΙΤΙΒ νἱάθγα αἱ 14 Πογεί γθοΐθ, οἵ αὖ Τη 6 ]Π]ΠΟὙῈ5 4 αἷ-
46 Ῥοδίεθ σοδιηδγθηΐα, δ Θ6]Ὀγμ05. πηΔ] ΟΥἿ ΟΠ
γνοϊαρίαϊο αἴαπια ἀἸοηἸαΐε 408. ,

οὐκ ὀλίγας δὲ καὶ μετὰ τελευτὴν νίκας ἀπηνέγκατο]
ῬΠηΠοβίγαί. ἐκάλουν δὲ καὶ τεϑνεῶτα ἐς Διονύσια, τὰ γὰρ
τοῦ Αἰσχύλου ψηφισαμένων ἀνεδιδάσκετο, καὶ ἐνίκα ἐκ
καινῆς. ΠΕ] τ05, ΟὐὈγγοοίαϑ 6715 Παδμίας ἐπ οογ-

ΧΧΧΥΣ

ἑαηιθη Οἰθ ΕΥΥ6 ΑἰϊιοηθΉ 565 ρον 5676, δμηί6 60
φιοαῖο ηιμἰξὲ σογοπαίί.

Ἠσυούβααθ ΒΙορταρ 5. Θδπ (ἀπ 6 ΤΩΪΤΟΥ 1 118
ΓΘΟΘΏΒΘΠ415 4188 0 ΑΘβοῆν]ο ᾿ηνεηία [πϑγαηΐ, 46 Υα-
σου ]δία Π1Π1} ργοΐα!5θθ. ΑἸΕΙ ΙΒ ΘΠΊΤη. ΟΡ ΠΠΌΤΩ
παΐα δαϑϑί, οἱ νἱχ ἀππὶ βαίβ ᾿πομοαΐα Ττοροαϊα, (Πο-
Τα [θα άτη ρογαρεθαί. Πίη ΤΠΘΒΡΙΒ τ στη ᾿πΠοἀ αχ-
1 Πιβίσ! ομθῖα ; απθῖ 1Π|610 ᾿πηϊ απ οδί ΑΘ βου] 8, 81
ΒΙορτΆΡ ΠΟ ΠοΡοτίθ6}}1 ογεάατηαβ, 41 εἰ ΙΒ ΓΙ ΟΠΪ5. Πο-
ΠΊΘη Ρτοαϊί. ᾿Εχρήσατο δὲ ὑποκριτῇ, πρῶτον μὲν Κελάν-
ὅρῳ. ΜΟΧ γεῖῸ αἰΐθγιμη Δ ἀΠΠ|, [άοιη Βίορτ. καϑ' ὃ
δεύτερον αὐτῷ προσῆψε Μιονίσκον τὸν Χαλκιδέα. ΒορΠο-
οἷδβ ἰουίϊ τ ; Πορθποβ ἢ δδγέαβ πῃ Ρ]αΐοῃο, Ὥσπερ
δὲ τὸ παλαιὸν ἐν τραγωδία πρότερον μὲν ὃ χορὸς διεδραμιά-
τισεν᾽ ὕστερον δὲ Θέσπις ἕνα ὑποκριτὴν ἐξεῦρεν, ὕπερ τοῦ
διαπαύεσϑαι τὸν χορόν" καὶ δεύτερον Αἰσχύλος" τὸν δὲ τρί-
τον Σοφοκλῆς, καὶ συνεπλήρωσαν τὴν Τραγῳδίαν. [4 οἱ
Ατιβίοίοϊθα, 4ε Ῥοξί. δδρ. 4. Καὶ τό, τε ὑποκριτῶν πλῆ-
ϑος ἐξ ἑνὸς εἰς δύο πρῶτος Αἰσχύλος ἤγαγε, καὶ τὰ τοῦ
χοροῦ ἠλάττωσε, καὶ τὸν λόγον πρωταγωνιστὴν παρεσκεύ-
ἀσε" τρεῖς δὲ, καὶ σκηνογραφίαν, Σοφοκλῆς. Π]ἸΒΙΓΙΟ ΡΓ1-
ΤΠ }5 πρωταγωνιστὴς, αἰτον δευτεραγωνιστὴς; (ΘΓ Γ1.5 τρι-
ταγωνιστὴς ἀϊσοθαίυν. ϑαηΐ νογὸ αἱ εἴ ᾿ΓΥΙΠΔΡ ΟὨ᾿βίδ
Ὁ Ααβοθν]ο ρῥγίτηππ ἐπἰΓοάἀασίαπηι ν] ηΐ, ΠΟἢ ἃ 50-
ΡῬῇοοΐθ. ΒΙορυάρηπβ Ἠοθοτίε}}}], τὸν τρίτον ὑποκριτὴν
αὐτὸς ἐξεῦοεν᾽ ὡς δὲ Δικαίαρχος ὁ Μεσήνιος, Σοφοκλῆς.
Ουδτγίαπ) ἄς ΠΙ ΒΓ ΟΠ ΘΠ 816 8 Πη640 ἴῃ ϑαθηδη 1η-
ῬΎΘΒΒΙΠῚ ἰδγαηΐ ; απο ἴῃς ΑΘΒΟΠΥ] Αρδιηθίη 0.6
(εΐαπη γείονγι Φ. Ρο]]χ 1. ὅ. ο. 15. 866. 66 ᾿5{15 4]1-
ααδηἋ0. ᾿δίΠ05, 110] 56 ΠΙΡΕΓΪΟΥ Οσοαϑίο ΟΡ] οὶ ζ.

Ὁ εν

ΥΙΤΑΜ ΙΒΟΗΥΜῚΙ

ΑΒ

ΑΝΟΝΥΜΟ

ΘΕΖΟΕ ΟΟΝΒΟΚΙΡΤΑΜ
8. ΒΟΤΨΧΚΕΒΙῚ ΑΝΝΟΤΑΤΙΟΝῈΕΡ
υὕΝΑ ΟΜ ΨΑΒΙΙΒ ΨΕΟΤΙΟΝΙΒυΒ

ἈΒ ΕΟΡΕΜ ΕΝΟΈΤΑΤΙ5.

--- --.-.-.---

ΑἸΣΧΥΛΟΣ ὁ τραγικὸς] [πίεγ' ἀἴγθυβο5. ΑἘΒΟΒ]ο8,
«οεοἢη ἰὶ τοσὶβ ΑἸ μδηἸθηβίαμ ργθῖει Μαγπ. Αὐαηά.
ἃ ϑίαῃ!εϊο Ἰαυδαία τη θη (δάγθηιβ ΔΙ. νεπεί. Ρ.
67. Τταρίοὶ τηθιηϊπεγιπΐ ΒΘ. 66 1105 ΟΠ γΟΠΟ]ορ'. ΕΠ.
γε. Ρ. 247. εἰ σμγοηΐς. Ῥαβοὰ]. Ἑα τ, νεη. Ρ. 186.
“«6εοἤιν 1 ΤΥ πἀαγίίαμὶ τη δ πη ΟἸσατο τη γγεπι ΠΥ,
12. Ασεοϊιῖο ΑἸεχαμάνίηο ΤΠ γιιτὴ περὶ παροιμιῶν Ζιε-
ΠΟ. ν. 8ὅ. οἰταίππι ἐγ! ραϊ: Μδαγ8. ἴῃ Ἐγάρτη. ΑΘΒΕ ἢν}
Ρ. 832. Αδεοϊ οὐ] υβάδτῃ δὰ αὐιθαὶ ὑπ ΠΥ ΌτΩ
ΒΟΥ ρ510 Ὑ ΠΕΟρὨγαβίαϑ τηϑηλίηΐ Π]1ορ'. ᾿μδογί. τη ΠΘο-
Ρ[Γαβίο ν. 49. Τηπίον Ερίἰβίοἱαβ Τ᾽ με ἰβίοο }18 ρβοά6-
ΟΡ ργαριαβ. ρυηα 46 Οβίγαοίβηιο δ0 Δ ΑἌβΟΠν ΠῚ

ΧΧΧΙΧ

Σηϑουρία δβῖ ; (θυ ἢ πὰ Ἰα αἱ ΑΒΘ] υ ΠΏ, αἃ {γα- ν
ΓΘ ΠῚ 6}118 ΑἸΩ ὨΙΔῊ. πο,

γένος] ΤΓένει ΑΚ. Ὁ.

᾿Ελευσίνιος τὸν δῆμον υἱὸς Εὐφοριώνος ] Εἰ ΠδΟΕΙ1α, ΟῚ
εχ ΕἸδιβίπα οὐὔϊαπάμηη ραῈ παίππη ΒΌΡΠ1]ο, ποη Ἐὰὺ-
ῬΒοσγίοπε ἀοοεί (ουβίηιιβ αβί. Αἰίο. ΟἸγτηρ. ἸΧΧΗ.
ϑοα ΕἸΡΠΟΥΟΠΘ ΠῚ ρα 6 1 615-00 ΠΟΏΒΘΗΒα ἐδ απΐ
νεΐθιθϑ, εἴ φαση ϑΟΡ[1}1 Πἢπ|5 [δε ΒορῃοοΙθβ Ποο 1η-
(εΓ ἁμαρτήματα μνημονικὰ νΠῸ ὁ]. πηραίαπαά τη 6ϑί.
[ἀδθπὰ οἰϊαιὴ Αθβοθλνη θοα]θηβοιη ἤθη ΕἸΘΕΒΙ Τὴ
Γαῖθθ8 οοΠΠρὶ, φαοά Ρ]υ Αγ μιι5. Ατηϊηΐατα, ΑΘΒΟΏΗ
[ταΐγειη 5 Ββοθίθηβθμηι νοοανοεῖ 1 Πουηϊδίοο!. Ρ..119.
εἱ Ασιβθά. Ρ. 839. Ξεα χτῃΐητιβ μΠοο ἀοουγαία βου ρϑι (οΥ-
5 ΠῈ15, ΒΘΟΌ ΠΟ ΘΠ]Π} 1Π 060 Π1Π1] ἐ6 {101 Δ }1ο1ὺ ΡΙυ-
ἰτο5, ΠΘΟ 51 ΠΘΟΘΙΘΉΒΙ5 {ΠΟΥ ΑἸ] 185, ΠΟΌΘΕΒΑΤΊΟ 856-
«υϊίαν ἐγαΐγειη 6}685 Αθβογπαιη ΘΟΘΙΘΉΒ6 ΠῚ ΦΠΟα 6
[1556 ; δ τῇ] νἱἀθίι ΑὙΙΒΙΟΡ 815, οἱ ΘΟ ΠΟ] ϑίς,
αυαι ῬΙαἰάγΟΙΙ διιοίογἴαβ, 41 σαπη ΒΙΟΡΤΑΡ ΠΟ ΤΟΒΙΓῸ
σοπδοῃίαηί, ΟΕ, ΑὐἹΒίμορη. ἤδη. Χ. 918. ΘΕ 101 5 ΠΟ].
Ρτο ΕἸΘΌΒΙΏ1Ο ποβίγιιπη ἃρποβοῖΐ οἰατη Αὐ᾽ βί 465. Τὴ
ΕἸδαβιη. Του. 1. Ρ. 259. ε(. Ψ6 0}. (δυίον. 1. Ρ. 454.
ἽΑ δὲ νῦν ὁρᾷν τε καὶ ὑμνεῖν ὁ δαίμων παρέδωκε, τίς ϑοῆνος
᾿Αργεῖος, τίνες Αἰγυπτίων ἢ Φρυγῶν ὦδοι συμμετρήσοντα ;
τίς ᾿Ελευσίνιος Αἰσχύλος πρὸς χορὸν σεται;

Εὐφορίωνος [ὐφορίονος Αβκ. ἢ). Εὐφρονίωνος (ἀμί. 2.

τὴν φύσιν ἔχων] τὸ γένος κατάγων Απὶς. Ὁ. (απί 2.
ΑΙά. ΒοΡ.

νέος δὲ ἤρξατο] ΑΠηΟ5 παίτι5 25. ποη 20 ρτοιιί νο]
᾿Βίδη]οῖαβ, οὔτ Ῥγαί Πα ἀδοογίαν!ε αὐ σαν ᾽ς ΘΑ] 05
ΒῸΡἀ ΟΘ ΓΙ ΒΔΠΝ ραΐο!ς. ΤΘΟΙκ 6 Α ΘΟ ΠΥ} νἱποθηία

χὶ

ἃ ϑίδη] θ᾽. ἈΠΠαΐ5 Πα ΠΡῚ ροίεβί ΒΡ] αάγο ἢ}. ϑγμροβ. 1. ὅ.
Ρ. 622. Ὁ. καὶ τὸν Αἰσχύλον φασι τραγῳδίας πίνοντα ποι-
εἴν καὶ διαϑερμιαινόμιενον. ῬΟΙΤῸ ΘΟΡΙΠΟΟΙΙΒ ἐ6 ΠΟΒΙΓΙ ΥἹ-
ποκίίαΐο ἀϊοΐμπῃ ἐομβογναν Ἐπβίαίῃ. Οὐγβε. 9΄. ρ.1598.
Αἰσχύλος οὖν ἐν τῷ μεϑύειν γράφων ἐπαινετὰς τραγωδίας,
ἤκουσε παρὰ Σοφοκλέους τό: Αἰσχύλε εἰ καὶ τὰ δέοντα
ποιεῖς, ὅμως οὐκ εἰδώς γε ποιεῖς.

πρὸ αὑτοῦ] πρὸ ἑαυτοῦ ΑΞΚ. Ὁ. (αηΐ. 2. ΑἸά.

τοὺς πρὸ αὑτοῦ ὑπέρῃρε] Α ῬΈΓΥΠΙΟΠΟ ααθράαπι ταιι-
τυδΐππι {αἴδθ6 ψαογιίαι ΕΠΓΙΡΙ 65 ἀραά Αὐϊβίοριι. [ἰαῃ.
γ. 940.

Ὡς ἣν ἀλάζων καὶ φέναξ ; οἵοις τε τοὺς δεατὰς
᾿Εξηπάτα, μωροὺς λαβὼν παρὰ Φρυνίχῳ τραφέντας.

(είεγυμη ΤΥ αρΌ ἀἰδμη ὨΘαμ6 ἃ Ποβρι 8 ἤθαὰ6 ἃ Ρμνγ-
Ὠΐοθο ῥγοϊδβοίδῃι, 564 ἸΙοηρ6 Αἰ 15 ἀοἀποθ μἌπη 6588 Δ ἢ ν-
τηαΐ ϑοογαΐοβ ἀρᾷ Ῥ]αίοπει ἴῃ ΜΠποῦ Ρ. 520. υἱύ. Ἡ
δὲ τραγῳδία ἐστι παλαιὸν ἐν)άδε, οὐχ ὡς οἴονται ἀπὸ Θέ-
σπιδὸς ἀρξαμένη, οὐδ᾽ ἀπὸ τὕλα χου" ἀλλ᾽ εἰ Θέλεις ἐννοῆσαι,
πάνυ παλαιὸν αὐτὸ εὑρήσεις ὃν τῆσδε τῆς πόλεως εὕρημα.

χορηγίας) χωρηγίας ἰἰ0}.

τὴν σκευὴν] τὴν κατασκευὴν ΓΌΓΗ.

τὴν σκευὴν τῶν ὑποκριτῶν) Αἀ 5πᾶ 1ρ86 τηργα ΟἸΓΟὰ
ογπαΐστηῃ βοθηΐοαπι 8161 ἀρια Αὐβίορῃ. ἤδη. ν. 1092.

Κάλλως εἰκὸς τοὺς ἡμιδϑεοὺς τοῖς ῥήμασι μείζοσι χρῆσϑαι
Καὶ γὰρ τοῖς ἱματίοις ἡμῶν χρῶνται πολὺ σεμνοτέροισιν

Ἃ γ᾽ ἐμοῦ χρηστῶς καταδείξαντος διελυμήνω σύ. ---

Μ|πΐπιδ ργεθίθυτη θη τι οδέ ΑἸ Πθηδθὶ ΙοοιΒ 1.0. 21. ΕΒ.
καὶ Αἰσχύλος δὲ οὐ μόνον ἐξεῦρε τὴν τῆς στολῆς εὐπρέπειαν

ΧΙ.

ἅ ΄ Δ ’ α΄ ἃ Υ Ἁ Ν .ω
καὶ σεμνότητα ἣν ϑηλώσαντες οἱ ἱεροῷανται καὶ δαδοῦχοι
ἀμφιέννυνται, ἀλλὰ καὶ πολλὰ σχήματα ὀρχηστικὰ αὐτὸς
5 ’ 9 ΓΝ -“ -" ὔ -“ ΄“
ἐξευρίσκων ἀνεδίδου τοῖς χορευταῖς. Χαμαιλέων γοῦν πρῶ-

᾿ ’
τον αὐτόν ῴφησι σχηματίσαι τοὺς χοροὺς ὀρχηστοδιδασκά-
ΕῚ ’ ᾽ Ἀ Ἁ ϑ....5. “ - ἈΝ ’΄
λοις οὐ χρησάμενον, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τοῖς γοροις τὰ σχήματα
"ς“ "ὭΣ - ΝῚ »
ποιοῦντα τῶν ὀρχήσεων, καὶ ὅλως πᾶσαν τὴν τῆς τραγωδίας
» ἤ ΕῚ « ἢ .. [ω] ε “ "» ᾿Ὶ “,᾿
οἰκονομίαν εἰς ἑαυτὸν περιϊστᾷν. Ὕπεκοίνετο γοῦν μετὰ τοῦ
ν Α ’ὔ Σ ’ ως ἢ Α ΝΥ “᾿
εἰκότος τὰ δράματα. ᾿Αριστοφανης γοῦν" παρὰ δὴ τοῖς κω-
μικοῖς ἡ περὶ τῶν τραγικῶν ἀπόκειται πόστις" ποοιεῖ αὐτὸν
ὃν Αἰσχύλον λέγοντα" τοῖσι γχοοοῖς αὐτὸς τὰ σ γή
τὸν Αἰσχύ έγο χοροῖς ς τὰ σχήματα
ἐποίουν. Καὶ πάλιν: τοὺς Φούγας οἷδα ϑεωρῶν ὅτε τῷ
Πριάμῳ συλλυσόμινοι τὸν παῖδα ἦλθον τεϑνεῶτα, πολλὰ
τοιαυτὶ καὶ τοιαυτὶ καὶ δεῦρο σχηματίσαντας. (1,6... παῖδ᾽
εῦρο σχημ ς. ([6ρ.. παῖ
» -- ἥ Ἂ
εἱ τεϑνειῶτα ΤηΘ 1 ταί!) καὶ Τέλεσις δὲ ἡ Τελεστῆς ὃ
) διδάσκαλ λλὰ ἐξεύρηκε σγήματα, ἄκ ἵ
ὀρχηστοδιδάσκαλος πολλὰ ἐξεύρηκε σχῇ , ἄκρως ταῖς
χερσὶ τὰ λεγόμενα δεικνυούσαις. ᾿Δοιστοκλῆς γοῦν φησὶν
ὅτι Τελεστὴς ὃ Αἰσ γύλου ὀνογηστὴς οὕτως ἦν τεγνίτης, ὥςε
ὁτι 1ε ἢς 'Χ φχήστης 9. Ἢ χνιτης, ὡςε
ἐν τῷ ὀρχεῖσσψαι τοὺς Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας Φανεοὰ ποιῆσαι τὰ
πράγματα δι’ ὀρχήσεως. ΑΘΒΟΉΥΠ Τηουϊΐα 516 τοθηξοξ
ῬΠηΠοβίσαίϊβ 46 1 ΑΡΟΠΟΗΙ Υ]. τι. ᾽Εντυχών τε αὖ-

-" 57 ’ Ἁ Ἁ 5 ’ “-“ 3 ἣ -“ ᾿“ Υ
τοῖς ἐπαῶῶόν τι πρὸς τὴν ἐπαγγξελιαν τῶν ἀνόρων, ὁποιν λε-
γονται πρὸς τὴν Αἰσχύλου σοφίαν παἢ εἴν ᾿Αϑηναῖοι. Ποιη-

Ἁ Ἁ " κ᾿ ’ 5 ’ Ἁ 7 νΝ ε “
τὴς μὲν γὰρ οὗτος τραγῳδίας ἐγένετο, τὴν τέχνην δὲ δρῶν
ἀκατάσκευόν τε καὶ μήπω κεκοσμημένην; ἢ μὲν ξυνέστειλε

Ἁ Ἁ 5 φΣ 5 Ἃ Ν ς -“ 3 2 5
τοὺς χοροὺς, ἀποτάδην ὄντας, ἢ τὰς ὑποκριτών ἀντιλέξεις
εὐρείας παραιτησάμενος τὸ τῶν μονωδιῶν μῆκος" ἢ τὸ ὑπὸ

΄- 3 ’;’; ς ’ ες , ὅ: - Γ
σκηνῆς ἀπουνήσκειν ἐπενόησεν, ὡς μὴ ἐν φανερῷ σφάττοι.
Σοφίας μὲν μήδε ταῦτα ἀπηλλάχϑω. Δοκείτω δὲ κἂν
ε ’ .» ᾿“ ἊἪ ΄ Ἁ
ἑτέρῳ παρασχεῖν ἔννοιαν, ἧττον δεξίω τὴν ποίησιν. Ὅ δ᾽

ΕΣ ,, ἈΝ ε Ν ε 5 “ -“- Ν “-
ἐνι)υμην εὶς μὲν ἑαυτὸν, ὡς ἐπάξιον τοῦ τοα)ϑωδίαν ποιεῖν

ΤῊΝ

φϑέγγοιτο, ἐνθυμητεὶς δὲ καὶ τὴν τέχνην ὡς προσφυᾶ τῷ
μεγαλείῳ μᾶλλον ἢ τῷ καταβεβλημένω τε καὶ ὑπὸ πόδα
σκευοποιΐας μὲν ἥψατο εἰκασμένης τοῖς τῶν ἡρώων εἴδεσιν᾽
ὀκρίβαντος δὲ τοὺς ὑποκρίτας ἀνεβίβασεν, ὡς ἴσα ἐκείνης
βαίνοιεν, ἐσ᾽)γήμασι τε πρῶτος ἐκόσμησεν αἱ τρόαβοβαῖ ἥρω-
σίτε καὶ ἡρωΐϊσιν ἤσϑησϑαι. Ὅϑεν ᾿Αϑηναῖοι πατέρα μὲν
αὐτὸν τῆς τραγῳδίας ἡγοῦντο, ἐκάλουν δὲ καὶ τεθνεῶτα εἰς
Διονύσια. Τὰ γὰρ τοῦ Αἰσχύλου ψηφησαμένων ἀνεδιδάσ-
κετὸ καὶ ἐνίκα ἐκ καινῆς. ΕΤΊῚη ογρία Υἱῖ. Βορμίβί. 1. 9.
Εἰ γὰρ τὸν Αἰσχύλον ἐνθυμηϑ είημιεν, εἷς πολλὰ τῇ τραγω-
δίᾳ ξυνεβάλετο, ἐσ)ῆτι τε αὐτὴν κατασκευάσας, καὶ ὀκρί-
βαντι ὑψηλώ, καὶ ἡοωων εἴδεσιν, ἀγγέλοις τε καὶ ἐξαγγέ-
λοις καὶ οἷς ἐπὶ σκήνης τε καὶ ὑπὸ σκήνης χρὴ πράττειν,
τοῦτο καὶ εἴη ἐν τοῖς ὁμοτέχνοις ὃ Γοργίας. Ατ!δίοί. Ροδί.
ς.10. Καὶ τό τε τῶν ὑποκριτῶν πλῆθος ἐξ ἑνὸς εἰς δύο
πρῶτος Αἰσχύλος ἤγαγε καὶ τὰ τοῦ χοροῦ ἠλάττωσε, καὶ
τὸν λόγον πρωταγωνιστὴν παρεσκεύασε. Αἀ ἀᾳεῖη ἸοσΠ
γΙ46΄Ὑγν 1{. “ΠΟΙ Ἰβί15 δία Οταί. ΧΧΥ]. Ὠ. Α65-
σὨγ]υτη τριτὸν ὑποκριτὴν καὶ ὀκρίβαντας ᾿ηγ ΘΠ 5856. ἰεβία-
ἴΓ. Νέβο ργεθίθιτηι θη π οϑί, φαοα γα Ρ]αίΑγοἢ.
ΘΨΙΏΡΟΒ. ]. ἢ. 715. Α. Βομη 105 Ααβοῆν]ο εὐ ῬΏγγΏΙΟ ΠΟ
γ]Π0 γΟΥ556, αοα ΒΔΘΟἨΙ Ἰα65 ἃ ΓΟ 5 ΓΕΘΌΨΙΒ 1 {χἃ-
θΌΘαἸα5 οἰ βευῖα ἀοίουβίββεηί. Φρυνίχου καὶ Αἰσχύλου τὴν
τραγῳδίαν εἰς μύϑους καὶ πάϑη προαγόντων, ἐλέχϑη, τί
ταῦτα πρὸς τὸν Διόνυσον; ᾿,οοιμη Αἰῃθηξεοὶ (ἃ Τεϊοβϑία
ΒΌΡΓΑα 4] ἢ 1566]. ν ΓΌ 15 παρεῖ Επδβίαιῃ. δά Οἀγβ8.
“΄. Ρ. 1590. 1. 24.

ὃ πρῶτος] ὮὩ πρῶτε Αϑὶκ. Ὠ. (ηί: 2. ΑἸα.
λῆρον) κλῆρον (ἰἀηί. 2. ΑἸά. ΟΡ.
συνεχρόνισε] συνεχρόνησε (ἀηΐ. 2.

ΧΙΠΗ

κατὰ τὴν τεσσαρακοστὴν) μετὰ τὴν τεσσαρακοστὴν
Αβικ. ἢ. Αἢ εἴ6 δύγοῦϊ οῃγοπο]οοΐοο τηθθυὶ ψο] 11-
ὈγΆΓΙΒ αὶ κατά τε τὴν τεσσαρακοστὴν ἮΟΠ}.. κατὰ τὴν τεσ-
σαρακοστὴν πρώτην 1ὴ ΠΕΙΠΡιιΒάδη} οοα 4. ΓΕΡΘΓΙΓῚ (οβίαϊα

ΊΘΡΗ.
φασιν αὐτὸν] αὐτόν φασι Αβὶς. Ὁ. (ἰἀηΐ.2, ΑἸά. ΟΡ.

κυναιγείρω [Ηϊτὸ βΒαραπηΐ Οχ. ΑἸά. ἤο}.. τῆς πρὸς τοὺς
Δαρείου στρατηγοὺς Δάτιν καὶ ᾿Αρταφέρνην. Τούτους
γὰρ Δαρεῖος μετὰ πεντήκοντα μυριάδων διὰ ϑαλάττης πέ-
πομῷε.

νεωτέρῳ ἀδελφῷ ᾿Αμεινίᾳ] νεωτέρῳ τῶν ἀδελφῶν ᾽Αμ.
Αβκ. Ὠ. νεωτέρῳ ἀδελφῶν ᾽Αμ. Τύυμπη.

πεζομαχίας] ναυμαχίας Αβὶς. ἢ. ἘΘΠΒ ΕΥΤΟΥΒ ἴῃ
Δρευΐο εδί. Ηἰς 8 εηϊ. 2. Ξέρξης γὰρ ὃ Δαρείου δέ-
καὶ παρελθόντων ἐνιαυτῶν πεντακοσίας μυριάδας στρατὸν
συναγαγὼν, διὰ γῆς καὶ ϑαλάττης κατὰ τῆς Ἑλλάδος
ἐστράτευσεν. Οὗ τὸ μὲν ναυτικὸν κατεναυμάχησαν ᾿Αϑη-
ναῖοι ἐν Σαλαμῖνι, Θεμιστοκλέους σφῶν στρατηγοῦντος, τὸ
ὃΣ πεζὸν ἐν Πλαταίαισι Λακεδαιμόνιοι μετὰ Παυσανίου
κατεπολέμησαν" ὃ δὴ κατέλιπε Ξέρξης μετὰ Μαρδονίου
στρατηγοῦ αὐτοῦ μετ᾽ ὀλίγον ἐς Περσίδα ᾧυγὼν, ἐπειδὴ
τὴν ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίαν εἶδε. Εἰ 5ῖς Οχ. ΑἸ4. ΒοΡ.
ΠΙΒῚ φαοά γεοίβ Πλαταιαῖσι ΤῊ] Π185 τοῖο ὁ δὲ κατέλιπε.

κατὰ δὲ τὴν σύνϑεσιν τῆς ποιήσεως δηλοῖ τὸ ἁδρὸν ἀεὶ]
Ῥοβί ἀεὶ πλάσμα Δ α1ΐ Αι, Ὦ. κατὰ δὲ τὴν ποιήσιν ἀσ-
κεῖτο ἁδρὸν ἀεὶ (ἰδηΐ. 2. εἴ 515 ΑἸά. [Χ0}0. 15] αποά γρο-
{15 ἀσκεῖ τό.

ἔτι δὲ καὶ] ΑΡεβί δὲ ἃ ΑἸά. ΠΟΡ.

ὄγκον τῇ φράσει περιϑ εἶνα ] Ηπο ΑΘβομυ τι ἐριβρεμέ-

ψοΣ,, ἪῚ, Ὺ'

ΧΗΥ͂

ταν ΑΥἸΒΙΟΡἢ. Ταη. ν. 826. ΕἸάδπ ῥήμαϑ᾽ ἱπποβάμονα
{1 ν. 8390, δὸ βυθ:

Φρίξας δ᾽ αὐτοκόμου λοφιᾶς
Λασιαύχενα χαίταν
Δεινὸν ἐπισκύνιον ξυνάγων
Βρυχώμενος ἥσει
᾿Ῥήματα γομφοπαγῆ.
Ετ ἐπτθιβ γ. 860. κι} ἘΠῚ ΡΙΑἾΒ ρογύβόπα δαπάδπι νοσαΐ

ἔΑνθρωπον ἀγριοποιὸν, αὐϑάστομον

Ἔχοντ᾽ ἀχάλινον, ἄκρατες, ἀπύλωτον στόμα,

᾿Απεριλάλητον κομποφακελοῤῥήμονα.
Νιῇ». ν. 1569. «μιογιίυν 5ίορβιαάθβ 46 ῬΏΙΠΠΙΡΡΙΑ 8 σβη-
5|1ἃ 1 ΑΘβΟ γ], φαοα 1{ΠΠπ|ππ ΑἸ ΧΊΒΒεί,

--- πρῶτον ἐν τοοιηταῖς
Ψόφου πλέων, ἀξύστατον, στόμφακα, κρημνοποιόν.

αηρῸ ιπΠάδηη ἴῃ ᾿Αξύστατος: Εϊγιποΐορ. Ιη Κόλλοπες.
Ὅϑεν καὶ ᾿Δριστοφάνης τὴν σκληρότατα Αἰσχύλου ἐκδεικ-
νύμενος ἔφη, οἷμαι γὰρ αὐτὸν κόλλοπι ἐοικέναι. ΑΥἸΒΕΑ.
Οταί. ΡΙαΐοη. 2. Γοπι. 11. Ρ. 193. εα. 260}. (ἰδηίεγ.
Ρ. 220. Ὁρῶ δέ τοι καὶ περὶ τὴν τραγῳδίαν, Αἰσχύλον
μὲν αἰτίαν οὐ σχόντα ὡς εἰσαγάγοι λαλίαν οὐδὲ τὸν ἥδισ-
τὸν Σοφοκλέα, οὐδαμοῦ ταῦτ᾽ ἀκούσαντα, ὡς ἐπῆρεν ᾿Αϑη-
γαίους λαλεῖν, ὅτε οἶμαι τῆς σεμνότητος, ὡς οἷον τε μάλι-
στα, ἀντείχοντο καὶ κρείττονα ἢ κατὰ τοὺς πολλοὺς τὰ ἤϑη
παρείχοντο. Εὐριπίδην δὲ λαλεῖν αὐτοὺς ἐϑ ίσαι καταιτια-
θέντα. ΒΟρΠΟΟΙ5 46 ΠΟΒίγο σΘηβη Τάτ σΟηβογγαν Ρ]ὰ-
(Ἄγ ἢ. 46 Ῥτοίδοί. ἴῃ νἱτταΐα βοη!θπάο ᾿. 79. Β. “ὥσ-
περ γὰρ ὁ Σοφοκλῆς ἔλεγε, τὸν Αἰσχύλου διαπεπαιχὼς ὄγ-
κον εἶτα τὸ πικρὸν κατάτεχνὸν τῆς αὐτοῦ κατασκευῆς, τρί-

Χ]ν

τὸν ἤδη τὸ τῆς λέξεως μεταβάλλειν εἶδος, ὅπερ ἔστιν ἠϑι-
κώτατον καὶ βέλτιστον. ΝΠ αγ ἴῃ πιο 8 εἱ τιν} 15
«ἰβου 6 Π 615 ποβίγατη {356 Παθα ΤΠ] υγ]ὰ ΟὈβεγνανῖ
ϑοΠο]. Ατὐιβίορῃ. ἴδῃ. ν. 959. χαρακτηριστικὸν καὶ

“ ΕΥ̓͂ Ἁ 5 ͵ 5 “ Ἁ ᾿ ὧν ’,
τουτο τι πολὺς Αἰσχύλος εν τῷ ποτάμους καὶ ὑρὴ λέγειν.
Ετ δοάδῃι γϑβρίοεγο ντἀθίαν ᾿ρ56 ΑὙἸβίορ μΠ681η δ 15
γ. 1088. 01 ΕΘΤΙΡΙΔο5 516 ΑἊβο νυ που γοραΐ

--- Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβητοὺς
Καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέϑη, ταῦτ᾽ ἐςὶ τὸ χρηςὰ διδείσκειν,

Ὃν χρὴ φράζειν ἀνθρωπείως ;

θα 06 Ε᾽τηπ] 86 6118 ΟΥΔΠἀ! Οα θη {18Π} βρεοίαΐ, {ΠΆ 1
(οἴ]65 101 ρευβ το Εατὶρ! 465. 146 ιν, 860. 5ᾳᾳ. ν.
95. 564. ν- 971. 544. ΔΕΒοΏυ αΠ 1ἢ Β[110 ἈΒΡΘΙῸ οἵ ργὰ-
ΨΥ] Ργοοίδσιμι ἰαπάαϊ ὨΊοηΥ5, Ηλ]ς. 46 δίσιοί, Υον.
Ρ. 22. εἰ ἀδ Δ" ". ΥἹ ἀἸοΘηαἢ ἴῃ ᾿λοοβίμθηδ ρΡ. 187.
[Ιἀδτ ἀε Ροδεβ γε. 11. 9. ὁ δὲ ὃν Αἰσχύλος πρῶτος καὶ
τῆς μεγαλοπρεπείας ἐχόμενος, καὶ ἠ ὧν καὶ παϑ ὧν τὸ πρέ-
πων εἰδὼς, καὶ τῇ τροπικῇ καὶ τῇ κυρίᾳ λέξει διαφερόντως
κεκοσμημένος, πολλαχοῦ δὲ καὶ αὐτὸς δημουργὸς καὶ ποιη-
τῆς ἰδίων ὀνομάτων καὶ πραγμάτων. Εὐριπίδου δὲ καὶ Σο-
Φοκλέους καὶ ποικιλώτερος ταῖς τῶν προσώπων ἐπεισαγω-
γαῖς.

ὄγκον τῇ φράσει] ὀργὴν τῇ φοάσει Αϑὶς. ἢ). ῬυΥΙὰΒ τεο-
ἴση εϑί.

τῶν δραμάτων] αὐτῷ τῶν δραμάτων ΑἸά. Τυτη.

σπουδάϑει] ζηλοῖ. Αϑὶς, Ὁ. Τιχη.
τὸ βάρος] μέγεϑος καὶ ὄγκον ('ἀηΐ. 2, ΑἸά. ἴἰο}.

ΧΙ

τουτὶ τὸ μέρος] ἀεεβί (αμηΐ. 2. τοῦτο τὸ μέρος ΑἸά.
ΒΟΡ.

μεγαλοπρεπές τε καὶ ] τὸ μεγαλοπρεπὲς καὶ Αδἰκ. Ὦ. τὸ
μεγαλοπρεπές τε καί. Οδηΐί. 92. ΑἸά. Μοχ ἀλλότριον
ΑἸα.

ἡγούμενος] φιραῖ (δηΐ. 9. Διὸ ταῦτα μὲν ἐν τοῖς δρά-
μασιν αὐτοῦ πλεῖστα ἂν εὑρεῦ εἴεν" γνῶμαι δὲ ἢ συμπά-
ϑειαι ἢ ἄλλο τι τῶν δυναμένων εἰς δάκρυα ἀγαγεῖν οὐ πά-
νυ. Ῥοῖπάε ομηΐβϑὶβ νει 5. Ὥστε διὰ τὸ πλεονάξειν.---πρὸς
ἀπάτην κέχρηται, Βεαθϊαῦ ᾿Απῇρε δὲ πρὸς Ἱέρωνα
2“. Τ. Ἅ.

ὥςε διὰ] διὰ ταῦτα μὲν ἐν τοῖς δράμασιν αὐτοῦ ὥςε διὰ
Αβι. Ὁ.

οὐδὲν φθέγγεται] Ηπς ἰογίαβϑθ γοβροχι Ἐπιδβίαίῃ.
Οἄνβ5. Ψ'. ρ.. 1940. 1. υἹῖ. Σημείωσαι --- ὅτι τραγῳδικῶς
τὰ περὶ τὸν ᾽Οδυσσέα νῦν ἐσχημάτισται" καὶ γάρ τοι παρὰ
Αἰσχύλῳ κάϑηνταί που πρόσωπα σιωπῶντα ἐφ᾽ ἱκανὸν κα-
τὰ σχῆμα ἢ πένθους ἢ ϑαυμασμοῦ ἤ τινος ἑτεροίου πάδους.
Καὶ ἔοικεν ἡ τραγῳδία ἐντεῦνγεν λαβοῦσα τὰ τοιαῦτα σοφί-
ζεσϑαι. Ι46π| 186. «΄. Ρ. 1343.1.62. ὅπερ καὶ Αἰσχύλος
μιμησάμενος τήν τε Νιόβην καὶ ἄλλα πρόσωπα ὁμοίως ἐσ-
χημάτισε. υς γεβριοἱῦ ΕἸγριἀεβ. ἃρυα Αὐιβίορῃ. ἴῃ
Ἠαμπὶβ νυ. 942.

Πρώϊιςα μὲν γὰρ δῇ γ᾽ ἕνα τιν ἐκάϑισεν ἐγκαλύψας
᾿Αχιλλέα τιν ἢ Νιόβην, τὸ πρόσωπον οὐχὶ δεικνὺς

Πρόσχημα τῆς τραγῳδίας, γούξονϊας οὐδὲ τουῖί.

τοῖς Ἑκτοοῦὺς λύτροις] τῆς Ἕκτορος λουτροῖς Αἰ. λου-
τροῖς Ἰίοηη 10}.

ὅμοιος} ἐμοὶ ὡς ΑΙά. ἢοθ.

ΧΙΝΗ

ἄλλοτι] ἀλλότι Η00.

ἀπῇρε ὡς [Ἱέρωνα] Ηϊηῃς νοοῖ ΘΙΟΘΌΠ5, ἀξ }Π101 Πη0-
ΠΌΪΠΠΤΙ5, ΞΘΘΡΙ 5 τ505 δβί. Οἵ. ΡΠογοιά. Ετγαρτη. 1. ΑἴΠ6-
ΠΕΘῈΒ ἰχ. Ρ. 402. (Ὁ. ὅτι δὲ Αἰσχύλος διατρίψας ἐν Σικε-
λίᾳ πολλαῖς κέχοηται φωναῖς Σικελικαῖς οὐδὲν ϑαυμα-
στόν.

ὡς ᾿Ιέρωνα] Ηϊς ἱποϊριὶ να ἴῃ (δηΐ. 1. 56 Ρ1Ὸ ὡς
Ἰεοτίαν πρὸς οἵ 51. (ἰἀηΐ. 2. ΑἸά. ΗΟ}. εἰς Τύχη.

ὡς ὑπὸ] ἀδεβί ὡς ΑΚ. Ὦ. (δηΐ. 1. 2. ΑἸά. ΠοΡ.

κατασπουδασϑεὶς) Αἴ γεγο [ΟΓίααθα ΘΧῚΠΠ οασδα ἴῃ
110 1. 41οῖο ααεογθηάδ απο νἱχ εἴποι ΑἌβο νυ] 8.
Ἦδπ παιγαΐ Αϑ᾽αητβ Ὗ. Η. Υ'. 19. Αἰσχύλος ὃ τραγωδὸς
ἐκρίνετο ἀσεβείας ἐπί τινι δράματι. ᾿Ετοίμων οὖν ὄντων
᾿Αϑηναίων βάλλειν αὐτὸν λίϑοις, ᾿Αμεινίας ὁ νεώτερος ἀδελ-
φὸς, διακαλυψάμενος τὸ ἱμάτιον ἔδειξε τὴν πῆχυν ἔρημον
τῆς χειρός. "ἔτυχε δὲ ἀριστεύων ἐν Σαλαμῖνι ὃ ᾿Αμεινίας
ἀποβεβληκὼς τὴν χεῖρα, καὶ πρῶτος ᾿Αϑηναίων τῶν ἀρι-
στείων ἔτυχεν. ᾿Επεὶ δὲ εἶδον οἱ δικασταὶ τοῦ ἀνδρὸς τὸ
πάϑος ὑπεμνησ)γῆσαν τῶν ἔργων αὐτοῦ καὶ ἀφῆκον τὸν Αἰ-
σχύλον. ΑἸϊὰ εἰ ἐὈγίαδϑϑθθα νϑυῖου ἈΌΒΟἢ ας 1018 οαιιδᾶ ρ6-
ἰ6η6ἃ εϑΐ 6 [ταοτηθηΐα. ΔΙ γβίθυια 561]. 1ἢ βοθηα βηπη-
{1556 δοσιιϑαίι8. δναβιί, 41 ΠΟῸΠ 1Π1{18 10} [1556 οὁ8-
(απ ΠἸββεί. Ὑ146 δα ἱερείας ἔγαστη. ΠΠ. ἀίααα 101 δίδη-
ἸΙειαμ. (ἷ. εἴτ Ανιδίοί. ΕἸ. ΝΙοοῖη. {Π|.- Αθβομν ] τη
σογία ᾿πηριοἴδί 5 ᾿π5]πη]αΐ Ρ]αΐο (6 θραθ!]. {{. Ρ». 380.
Α. Οὐδ᾽ αὖ, ὡς Αἰσχύλος λέγει, ἐατέον ἀκούεινς τοὺς νέους
ὅτι

- Θεὸς μὲν αἰήίαν φύει βροῖοῖς
Ὅἵαν κακῶσαι δώμα σταμπήδην ϑέλῃ.

ΧΙΥΠΙ

᾿Αλλ᾽ ἐάν τις ποιῇ ἐν οἷς ταῦτα τὰ ἰαμβεῖα ἔνεστι, τὰ τῆς
Νιόβης πάϑη, ἢ τὰ Πελοπιδῶν, ἢ τὰ Τρωϊκὰ, ἢ τι ἄλλο τῶν
΄ Δ .1. “5 3 , ἈΕῚ ΄ Μδνν ..9 -“ "5
τοιούτων, "ἢ οὐ “εοῦ ἔργα ἐατέον αὐτὰ λέγειν, ἢ εἰ Θεοῦ, ἐξ-
’ 3 - δ ἃ “-“ ε -“ ’ “ ᾿
ευρήτεον αὐὑτοις σχεδὸν, ον νυν ἡμεῖς λόγον ζητοῦμεν, καὶ λε-
ἣὰ ε ε Ἂ, Ν ’ , Ἀ Ἑ Θὰ 3 “ ε δὲ
κτέον, ὡς ὃ μὲν ἡεὸς δίκαιά τε καὶ ἀγαγὰ εἰογάϑετο, οἱ δὲ
ὠνίναντο κολαζόμινοι" ὡςδὲ ἄϑλιοι μὲν οἱ δίκην δίδοντες, ἦν
ὁ δρῶν ταῦτα ϑεὺὸς οὐκ ἐατέον λέγειν τὸν ποιητήν. ΦιῃρῈ
δαπάθηῃ ἃ( Πηδη 6} πδάδιη ΠΡγῚ Ρ. 388. (. 8566 ψυστῃ
ΠΟῊ εβιηΐ, 41 ϑορδοοίοιῃ δίααθ ἰρϑιιη Εἰ ασΙρΙ ἄετη
ΠΟΒΙΙῸ ΡΥΘΘΟ Δ ηΐ, ἨΠῸ ἰΔΙΊ6η ΟΥΕ γείοθγοβ 11Π15 (Δ ΠΟ ΠΠΆΤῚ
{ὉΓΠΟΤὙἹ Γδίστη {γα Ὸ 186 ἐδίμ]θυαηΐ, ἰγαβοιίαν Ζεί-
ΖΕ5 115, 6461] ΑΦΑοῆ 1. ρυθρομποηΐ ἔασι ρθη δή ἢ θβιοά.
ἜΡργ. β΄. ρ. 104. Ὡς οἱ πάλαι τῶν (τεοίί ἔ΄. τὰ) Εὐρι-
πίδου κάπηλα γράμματα τῶν σοφῶν συγγραμμάτων ΑἸ-
4 Ἷ Ἁ Ἀ 5 “ὦ “ .“ “
σχύλου προκρίναντες, τὸν μιακοὺν αἰῶνα τοῖς (]. τῆς) σφῷν
» “ Υ͂ ᾽ν 9 ῇ Ἂς
ἀβελτερίας παραστήσοντες μαρτυρα. Ἐξελέγχονται γὰρ
τοῖς ἀμφοτέρων συγγράμμασι μέχρι καὶ νῦν. Εὐριπίδην
γὰρ προκεκρικότες Αἰσχύλου ὡς κάπηλον, καὶ τούτοις συμ.-
ποσιάζοντα, καὶ ἀγοραῖον καὶ εἴρωνα. Αἰσχύλος γὰρ ἀρ-
χικὸς ἦν καὶ σοφὺς, καὶ βασιλείου γένους εἷλκε σείραν (Αἢ
4υοα Αφβου 5. ααίάαμη {ποτ τὸχ ΑἰΠπθη θηβίαπ ὃ)
Α ΄“ ΕῚ “ “-“ Α »“»Ἕ .
καὶ τοῖς ἀδελφοῖς στρατηγοῦσι τὸν ΞΞέρξην συγκατεναυ-
μάχησεν, καὶ ἐν ἠπείρῳ νενίκηκε, καὶ συμποσίων καὶ ἀργῶν
ἐκτὸς ἦν, καὶ ἀϑώπευτος καὶ τὸ εὐγενὲς ἐν πᾶσι τηρῶν"
ὅϑεν τῆς εὐγενείας καὶ τῆς σοφίας παρ᾽ ἐκείνων τοιαύτην
ὕπεσχε τὴν δίκην. Ὡς καὶ πρὸ Αἰσχύλου τῆς ἀληϑείας ὃ
τραγικὸς Φερένικος δίκας ἐξέτισε, ζημιωδ εὶς χιλίας ὃραχ-
μὰς, ὅτι Μιλήτου παρὰ Περσῶν γέγράφηκεν ἅλωσιν καὶ
τὸ ϑέατρον πρὸς ὀλοφύρσεις ἐκίνησεν. Ὁμοίως καὶ Πίνδα-.
ρος χιλίας δραχμὰς ἐξέτισε Θηβαίοις, ὅτιτὰς ᾿Αϑήνας 'Ελ-

ΧΙΙΧ

λάδος γεγράφηκεν ἔρεισμα. Τοιαῦτα πρίν τε καὶ νῦν τῆς
ἀγωπευσίας καὶ ἀλησείας τὰ ἐπίχειρα. (εἴεγιπι δά
πο σοη 6] 181 Αδβοῦν!ο ἃ0 ΑἰΠΘη δηβῖθαβ Π]αΐα πὰ
ΓΕΆΡΟχΧ ΐ [οτίδϑβε Αὐιβδίορῃ. ἤδη. ν. 819,

ΣΞοφῶν γὰρ ἀνδρῶν οἰπορίαν εὑρισκέτην

Οὔτε γὰρ ᾿Αϑηναίοισι συνέβαιν Αἰσχύλος.
ΞΛ. Πολλοὺς ἴσως ἐνόμιξε τοὺς τουχωρύχους.
ΑἸΙΑΚ. Λῆρόν τε τἄλλ᾽ ἡγεῖτο τοῦ γνῶναι πέρι

Φύσεις ποιητῶν.
ψδυηρα νυν. 1281. 5646.

Σοφοκλεῖ} ϑορΠοοίει) ΑΘΒΟΠ}} ἀἸβοιραϊαμη νοςσϑί
ΒΙΟΡΤΑΡ 5. 6}ι5. Παρ᾽ Αἰσχύλῳ δὲ τὴν τραγωδίαιν
ἔμαθε, καὶ πολλὰ ἐκαινούργησεν ἐν τοῖς ἀγῶσι.

ἐλεγείῳ ἐλεγείω μέτρω Α5κ. Ὁ. Οαηΐ. 1. 2. ΑἸά.
ἤου. Νίοχ Σιμωνίδου Α8ἰκ. 19. οἕ 516 ἰογίαββο (ὐδηΐ. 1.
ΑἸ4. ον. εὐ ργτοὸ ϑέλει ἐθέλει Αβὶις. Ὁ. (αδηί. 1.
ΑἸ. ΒοΡ.

ὡς ἔφαμεν] ὡς ἔφημεν Γπτη. Ταπὶ 80 ἀλλότριον (ἴ6-
ϑαηΐ ἀβαπ6 δα ἐξαμβλωδήναι (ἰαηΐ. 2. '

ἐπεδείξατο τὰς Αἴτνας οἰωνιζόμιενος βίον] ἐπεδείξατο «τὰς
Αἰτναίας, οἰωνιϑόμενος ἔνϑεν βίον Α5|κ. ὮὨ. ἐπεδείξιχτο
πάνυ λαμπρῶς, οἰωνιζόμενος ἐνταῦγα βίον. (αηΐ. 1. Α]4.
ἤοθ. ὨΙΞῚ αιοα Π] ρΡΓῸ ἐνταῦϑα Ππαεαηΐ ἔνϑεν,

τοῖς συνοικοῦσι] τοῖς συνοικίϑουσι Αβὶκ. Ὦ. ΑἸά.

τῷ τυράννῳ] τῷ τε τυράννῳ Αϑ58]κς. Ὁ. (αηΐ. 1. Α14.
Ἦο. εἴτποχ ριῸ ἹἹέρωνι Βαθεί ΑἸά. Ἱέρων.

ὧν ἐτῶν] ἐτελεύτα ὧν ἐτῶν ΑΕἰκ. 1). οἸη580 ἐτελεύτα
ἴῃ 11. 566}.

ἀετὸς χελώνην] ἤδη παιταΐ Αδ] ππ5 Ηϊϑί. ΑἸ].
νη]. 106.

]

ἀετὸς χελώνην] ᾿Αετὸς γὰρ χελώνην Αβἰκ, Ὦ. (ηί.
1. ΑΙαά. ἤο!. τιὸχ ἴσχυσεν Αβκ. Ὠ. (ἰἀηΐ. 1. 2. ΑΙά.
ἢον.

χρησμὸς δὲ] χρησμὸς γὰρ Αβὶς. Ὦ. (ἰἀπί. 1. 2. ΑἸΙά.
ΠΡ.

αὐτῷ δοϑεὶς οὕτως] αὐτῇ περὶ τῆς τελευτῆς δοϑ εὶς οὗτος
Αϑβὶς. Ὁ. αὐτῷ περὶ τῆς τελευτῆς οὗτος (ἀηΐ. 1. 2.
᾿ς ΑἸά. ΠοὈ.

ἀποϑανόντα δὲ ἀποϑ)ανοῦντος δὲ Αἱ. Ὠ. ᾿Αποϑανόντος
δὲ (αηΐ. 1. ΑἸά. ΗοΡ.

ἐτίμησαν μεγαλοπρεπῶς ΑΘΒΟΠΥΠ ΡῈ ΡΊΠ]ΆΓΕΒ ἃ Π]1ο0-
ΠΥ510 510 11188 {γγΆ ΠΟ διηρίοβ γα 0 ΓποΙ μ5 δάν. [η-
«οοΐ. ὁ. 15. ΑΘΒΟΠΥ} ἱγαρ 185 ἃ ΠΆΓΡαΪο δά ΑἸεχ-
ἀπάγυτη Ἰηΐββαβ Γα͵556 ἀοςεί Ρ]αΐάγ ἢ. ἴῃ ΑἸοχαπᾶγο
Ρ- 068.

ἐπιγράψαντες] ἐπιγράφοντες (ἰδηΐ. 1.

Αἰσχύλον Εὐφορίωνος] ἄτιιοὺ ῬΥΙΟΥΕΒ ΨΘΥΒΙΒ. ΟἸΔΠΤΌΓ'
εἴϊατα ἃ ΡΙαΐαγοῆο 46 ἘχΙ]. Ρ. 604. Π. ἄτιο ροϑίει:-
ΟΥ̓ ἀρὰ Αἰπεῃ. ρΡ. 627. Ὁ.

Εὐφορίωνος] Ἐὐφρονίωνος Ἰΐεγατη (ἰἀηΐ. 2. Μοχ τὸ δὲ
ας] αποίπῃ ΑἸά.

Γέλας] Πέλας [Ἀ0}}1} εγγόσε Αβὶς. Ὁ. (δηΐ. 1. 2.
ΑΙ4. Ηρ}. ααίη εἰ καταφϑάμενον μαθεί οῦ. ΜΟοΧ εἴπῃ.
(απί, 2. ΑἸἹά.

Μαραϑώνιον ἄλσος ἂν εἴποι] (ὐπη Αἰπδηθθο ἂρυά
ΘίΔη]. [ὰηρὲ Ῥαιβδη. ἴῃ Αἰ οἷβ ς. 14. Καὶ δὴ καὶ
μᾶσχύλος, εἷς οἱ τοῦ βίου προσεδοκᾶτο ἡ τελευτὴ, τῶν μὲν
τὸ ϑων ἐμνημόνευσεν οὐδενὸς, δόξης ἐς τοσοῦτον ἥκων ἐπὶ
ρος χτιν, καὶ πρὸ Αρτεμισίου καὶ ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχήσας"

Π

ὃ δὲ τό τε ὄνομα πατρόψεν καὶ τὴν πόλιν ἔγραψεν, καὶ ὡς
τῆς ἀνδρείας μάρτυρας ἔχοι τὸ Μαραϑώνιον ἄλσος καὶ
Μήδων τοὺς ἐς αὐτὸ ἀποβάντας.

ἐν τραγῳδίαις] ἐν ἀξεδί (αηί. 1. 2. οἴ 11 ΟΓίαββα
Ιορεραίαν τραγωδίας.

ἐνήγιξον τε καὶ τὰ δράματα ὑπεκρίνοντο] ἸϊαΤηΌ τη ΠιγΓ-
[6 Π| ἰΘπθηΐθβ ΑΘΒΟΠΥ] ΘσΔΥΤΉΠπα ΓΕΟΙαγα ΒΟ] 05. ΘΞ56
ΘΟ] ΠΡΊΤΙΒ 6Χχ Αὐϊδίορμαμο Ναῦ. 1967.

Ἀ ὑ πνα Κ ἐξέλευν αὐρὸν Θλλὰ μυῤῥίνην λαβόντα
Τῶν Αἰσχύλου λέξαι τί μοι.

ΞΟΠ]. μυῤῥίνης γὰρ κλάδον κατέχοντες ἦδον τὰ Αἰσχύλου,
ὥσπερ τὰ Ὁμήρου μετὰ δάφνης.

ἐνήγιδον] ἐνηγνίδοντο ΑΒΚ. Ὠ. ἐνιγίϑοντο Α]ά. Μοχ
ὑπεκρίναντο (αηί. 2.

τοσοῦτον ἠγάπησαν Αἰσχύλον ΑΘΒΟΙΥ}1 ᾿ππαρΊΠπθιη οἱ
(Δ ]άτὴ υἱγαΐθτη 6} 5 ἴῃ Ραρμα ΜίΔγα Ποηϊὰ Ἔχ ΠῚ 6 η-
ἴθι τηϑηηογαΐ Ῥυβαη. Αἰ. ο. 21. τὴν δὲ εἰκόνα τοῦ
Αἰσχύλου πολλῴ τε ὕστερον τῆς τελευτῆς δοκῶ ποιηθ ἢ-
ναι καὶ τῆς γραφῆς, ἣ τὸ ἔργον ἔχει τὸ ἐν Μαραϑώνι. ΤοΥ-
γῸ αὑ166πὲ να] ΠΟΘ {||556, υὐ ΒΘ] αἴογειη ἐδθοεί,

ΟΧ ΑὙΙΒίορῃδηθ εἴ Ξ' ἢ]. 6} 8 ΤΟΥ ΆΞ56 σΟΠ] ΕΓ ρΟϑβϑι-
Πγ115 ἤδη .ν. 810.

.Ἔβλεψεν οὖν ταυρηδὸν, ἐγκύψας κάτω.

ΘΟΠΟ]. τοιοῦτος γὰρτῷ σχήματι ὀργιζόμενος ἸΙτος ἤᾷ
ΕῚ ΤΌΓΒΙΙΒ ἤδη. ν. 842.

Δεινὸν ἐπισκύνιον ξυνάγων.

μετὰ φάνατον αὐτοῦ] ἘσάδΙη ΓΕΒΡΙΟΙΘΗΒ 0. ΑΥΙΒίορἢ.
ἤδη. ν. 892. ὅτι ἡ ποίησις οὐχὶ συντέϑινηκέ μοι, ἸΠ ΕΠ

ΝΟΣ, 1Π. 5

1

πορίου 9.Πο]. ἐπεὶ τὰ Αἰσχόλου ἐψηφίσαντο διδάσ-
κειν" κομψῶδες δὲ τοῦτο ἔφη" τῶν γὰρ δυνατῶν καὶ μετὰ
ϑάνατον ᾷδονται τὰ ποιήματα.

χρυσὸν] χορὸν 811], 4 ογιπη εϑὲ ὙΌΞΒ. [εϑίς Θ ΔΠ]610.

ἐβίωσε] οοἴο ἢξθς γϑῦθα πβαιι6 84 ἐποίησε ἀεραμπίΐ ἴῃ
Οαηΐ. 1. πρὶ ροβέ ἐποίησε Δ} ]Ἰοἰταν δέ. 51. (αηΐ. 2.

Ἑβδομήκοντα) ἐξήκοντα 00. 6εβί καὶ ἀηΐε ἐπὶ
σε. Ἢ.

σατυρικὰ] ΛΕΒΟΒΎ]υΠη ἴῃ ΘΑ ΎΥΊΟΙΒ ΟΠ 15 ῬΥΘΘΘίΙ-
εἶββα ἀοοοῖ Ῥαῦβαπ. Οουίπίῃ. ο. 19. Τούτῳ τῷ ᾿Αρι-
στίᾳ σάτυροι καὶ ἸΠρατίνᾳ τῷ πατρὶ εἰσὶ πεποιημένοι πλὴν
τῶν Αἰσχύλου δοκιμώτατα.

ΑΕΒΟΠΥ ἀρορμπαρτηα πο ῖ8 Θοπβευναυ ΡΙυΐΑγΟ ἢ.
46 Ῥτγοίδοί. ἴῃ γιγίαϊ. Ρ. 79. Ε.. Αἰσχύλος μὲν γὰρ Ισϑμοῖ
ϑεώμενος ἀγῶνα πυκτῶν, ἐπεὶ πληγέντος ἑτέρου τὸ ϑέατρον
ἐξέκραγε, νύξας Ἴωνα τὸν Χῖον, ὁρᾷς ἔφη, οἷον ἡ ἄσκησις
ἐστιν, ὁ πεπληγὼς σιωπᾷ, οἱ δὲ ϑ εώμενοι βοῶσι. Ιάδιῃ Πμᾶ-
μοί δἰΐαπῃ ἴῃ Ἰἰῦτο 46 ἀπά! θη 8 ροδι 5 Ρ. 29. Ε.

τὰς πάσας] ἀοεβὶ τὰς Οαπί.1. Μοχ τρὶς καὶ δέκα
ΑἸά. ἤοΡὈ.

μετὰ τελευτὴν] μετὰ τὴν τελευτὴν Α]4. ΠΟ. ΓΗ.
Μοχ ἀεεβί νίκας (αηΐ. 1. ΑἸά. Ϊ

ἀπηνέγκατο] ϑαααϊιγ ἃποίαυ τὴ νἱΐς ἰῃ δα. ΠΡ.
4ποα οὐτπ νατοίαίθ Ιδοϊϊομὶβ 6 εοά. Οχ. εἵ. Μαγρ.
Θ(αη]. ἀποῖη}}8 ᾿πο] δὰ 5} ΠΠΡΆΠΙ. '

Πρῶτος Αἰσχύλος πάϑεσι γενικώτερος [ἃ]. γενικώτα-
τος ϑίαῃ].7 τὴν τραγῳδίαν ἐπηύξησε, [α]. ηὔξησε δίδηῃ].]
τὴν δὲ [α]. τε 5ίαη].] σκηνὴν ἐκόσμησε καὶ τὴν ὄψιν τῶν
ϑεαμάτων κατέψυξε ἰ τῶν ϑεωμένων κατέπληξε Οχ.] τῇ
λαμπρότητι γραφαῖς καὶ μηχαναῖς βώμῳ τε [βώμοις τε

[1]

Οχ.] καὶ τάφοις σάλπιγξιν, εἰδώλοις, ἐρίννυσι, τοὺς [ἃ].
τούς τε ϑίΔ].] ὑποκριτὰς χειρὶ σκεπάσας καὶ τῷ σώματι
[4]. σύρματι ϑίαῃ].] ἐξογκώσας, μείζοσί τε τοῖς κυϑόρνοις
μετεωρίσας. Ἐς χρήσατο δὲ καὶ ὑποκριτῇ πρῶτον μὲν [4].
πρώτῳ μὲν ϑίδῃ!. κελάνδρῳ [4]. κλεάνδρω 5ίαῃ].] ἔπειτα
δὲ τὸν αὐτὸν [4]. ἔπειτα καὶ τὸν δεύτερον δία]. καθ᾽ ὃ δ᾽
δεύτερον αὐτῷ Οχ.] προσῆψε Μιώνισκον [4]. Μύννισκον
ΞΟ]. γϑοίτπιβ ἐοτίαββο Μυώνισκον] τὸν Χαλκιδέα. Τὸν τρί-
τον [Ὁ]. τὸν δὲ τρίτον ΞΔ ].]} ὑποκριτὴν αὐτὸς ἐξεῦρεν, ὡς.
ὃὲ Δικαίαρχος ὃ Μεσσήνιος Σοφοκλῆς. Τὸ δὲ διπλοῦν [ἀπ-
λοῦν Οχ. γτεοί6] τῆς δραματοποιΐας, εἰ μέν τις πρὸς τοὺς
μετ᾽ αὐτὸν λογίζοιτο, φαῦλον μὲν ἐκλαμβάνει [ἀπολαμβά-
νοι Οχ. τϑοί!5] καὶ ἀπραγμάτευτον" εἰ δὲ πρὸς τοὺς ἀνω-
τέρω ϑαυμάσειε τῆς ἐπινοίας τὸν ποιητὴν καὶ τῆς εὑρέσεως.
Ὅς τε δοκεῖ ϑαυμαστὸν καὶ τελέωτερον τραγῳδίᾳ ποιητὴν
Σοφοκλῆ [4]. ὅτω δὲ δοκεῖ τελεώτερος τραγῳδίας ποιητὴς
Σοφοκλῆς ϑίΔη].] γεγογέναι, ὀργῶς μὲν δοκεῖ, ΛΔογιζέσϑ)ϑω
δ᾽ ὅτι [ἀ]. ὅτι πολλῷ ϑίδῃ].7 χαλεπώτερον ἐπὶ Θέσπιδι ἦν
Φρυνίχῳ τε καὶ Χοιρίλῳ εἰς τόσον δὲ μέγεϑος [1. τοσόνδε
μέγενγος] τὴν τραγῳδίαν προσαγαγεῖν ἢ ἐπὶ Αἰσχύλῳ εἰ-
πόντι [4]. εἰπόντα δίαῃ].] εἰς τὴν Σοφοκλέους ἐλϑ εἴν τελει-
ότητα.

᾿Επίγραμμα γραφὲν εἰς τὸν Αἰσχύλου τἄφον

Αἰετοῦ ἐξ ὀνύχων βρέγμα τυπεὶς ἔϑανον.

Φασὶν δὲ ὑπὸ Ἱέρωνος ἀξιωϑέτης ἀναδιδάξαι [ ἀναδιδάξαι
ἀξιωϑέντα Οχ. τεοίο] τοὺς Πέρσας ἐν Σικελίᾳ καὶ λίαν
εὐδοκίμειν [4]. εὐδοκιμῆσαι ϑίαῃ!.] ἐκ τῆς μουσικῆς ἵστο-
ρίας. Ταύτῃ καὶ ἄριστα εἰς τραγωδίαν Αἰσχύλος κρίνεται,
ὅτι εἰσάγει πρόσωπα μεγάλα καὶ ἀξιόχρεα. Ἰζαί τινες ἤδη

ΠΥ

τῶν τραγῳδιῶν διὰ μόνων [ἃ]. ἐκ μόνων αΪ. ἐκ δαιμόνων]
οἰκονομοῦνται θεῶν, κα)γάπερ οἱ Προμηϑεῖς. Τὰ γὰρ δρά-
ματα συμπληροῦσιν οἱ πρεσβύται [κα]. πρεσβύτατοι ϑίαη].]
τῶν ϑεῶν, καὶ ἔστι τὰ ἀπὸ τῆς σκηνῆς καὶ τῆς ὀρχήσεως
ϑεῖα πάντα [8]. πέντε ϑί4η].] τὰ πρόσωπα. Τῶν ποιημά-
των ἂμέν ἐστι διεξοδικὰ καὶ διηγηματικὰ, καὶ ἐπαγ-
γελτικὰ, ἃ δὲ δραματικὰ καὶ μιμητικὰ ἃ δὲ ἐξ ἀμφοῖν"
α δὲ μόνον δραματικὰ αὐτίκα ἐνεργεῖ καὶ λέγει ἅμια τὰ πρό-
σωπα καὶ αὐτὸ τὸ κῦδος ἔχει. Διὰ τοῦτο αἱ τῶν δραμά-
τῶν ἐπιγραφαὶ προσγράφονται τοῦ ποιητοῦ Νιόβη Ὁμήρου,
Αἰσχύλου ἐνιλίοις [16ς". ἔ. ἐν Ἰλίοις εἴ. Ατιβίοί, Ασί, ροεί.
ο. 82, ε(. Τ τιν. μικταὶ γάρ ἐστιν αἱ ποιήσεις αὐτῶν.
Χορὸς δὲ τῶν τραγῳδῶν συνίσταται ἐξ ἰδ΄ ἀνδρών, ὁ δὲ τῶν
κωμωδωποιῶν ἐν κδ΄, (ΗΒ Τογίαββα ποθὴ Δα υτηογαν (ὁ-
τυρμεθατῃ Πνέΐ.) ΣΣημειωτέον ὅτι δράματα ο΄ ἐποίησεν ὃ
Αἰσχύλος. Ἢ τραγῳδία δὲ ἐξ ἀρχῆς ἐν ᾿Αϑήναις εὑρέξγη,
καὶ ἐκεῖσε ἤνϑησεν, ἔνϑα καὶ Αἰσχύλος ᾿Αϑηναῖος ἣν καὶ
πολύ ἄριστος, τῇ ἡ κμυδὰ μα μαλλωρο πάντας ποιη-
τάς. Τέσσαρα δέ εἰσι τὰ συνιστῶντα τὴν παζηϑνῇ μέτρον
ων ἐς μῦϑος νων ῷ ἱφορρία παλαιὰ καὶ ποῖα λέξις,
ὧν χώρις ἐπὸποιοὶ “λέγονται ([66". οὐ λέγονται δμι1.) ᾿Αν-
ρώπους ὑποκριτὰς εἰσῆγον ὑποκρινομένους πρόσωπα τοῦ
τε ἵζράτους καὶ τῆς Βίας, καὶ τρφν ἡλόβω εἰς τὸ με μ καὶ
ἐτραγώδουν ἀποςϑίξοντες δράματα, οὗς καὶ τὺ κοινὸν ἔτρε-
φεν. Ἠείεπιιβ Πδὸς 488 ΠΟ ὉΠΆΠῚ Π6 ΠΟ Πΐ ΤΠ ΠΌΤΏ,
5641 Πίπο ᾿μ4ε- ν]ἀϑηίαγ αβϑαία. [πεδία ΒΟ] τὴ τὶ να 1
ΑΕβΟἢ] 6 ϑυῖάα, απ ὈΓον ἰδία βιὰ 56. ΘΙ ΘΠ6Δΐ,
ΔΉ Πρ’ ΟἍΤΠΗ.

ἢ χύλος, ᾿Αϑηναῖος; τ κει κοὰν υἱὸς μὲν Εὐφορίωνδξν ι(ἀδελ-
φὸς δὲ ᾿Αμεινίου, Εὐφορίωνος καὶ Κυναιγείρου, τῶν εἰς Μα

'ν

ρα)ῶνα ἀριστευσάντων ἅμα αὐτῷ ἔσχε δὲ καὶ υἱοὺς
τραγικοὺς δύο, Εὐφορίωνα καὶ Βίωνα. ᾿Ηγωνίζετο δὲ αὐ-
τὸς ἐν τῇ Ὁ ᾽Ολυμπιάδι (ν14. ϑίδη]. ἴῃ ΠΟΙ5) ἐτών ὧν κε΄.
Οὗτος πρῶτος εὗρε προσωπεῖα δεινὰ καὶ χρώμασι κεχρι-
σμένα ἔχειν τοὺς τραγικοὺς καὶ ταῖς ἀρβύλαις τοῖς καλου-
μένοις ἐμβάταις χρῆσαι. "Ἐγραψεδὲ ἐλεγεῖα καὶ τραγω-
δίας ἐννενήκοντα. Νίκας δὲ εἷλεν κή" οἱ δὲ τρὶς καὶ δεκά
ᾧῴασι. Φυγὼν δὲ ἐπὶ Σικελίαν διὰ τὸ πεσεῖν τὰ ἴκρια ἐπι-
δεικνυμιένου αὐτοῦ, χελώνης ἐπιῤῥιφείσης αὐτῷ ὑπο ἀετοῦ
φέροντος κατὰ πῆς κεφαλῆς ἀπώλετο ἐτῶν νὴ γενόμιενος.
Θιιε πὸ ἜΧρ᾿"οδί 00 6 γ6] ΘΟΥΓΘΟΊΟΠΘ δρϑηΐ ρα Βίδη-
[δ ππἢ {τοίδηταν [ἢ ΠΟΙ5 86 ν]ΐδηη ΑΘΒΟΠΥ]1.

Ἃς κα

ΙΝ ἘΡΙΘΒΑΜΜΜΑ 1.

γ. 2. πυργώσας] ΑἸ]αα 1 δα Ἰοσαπ οχ ΑὐἹβίορῃ. ἤδη.
γ. 1080. ἃ ΒΙορΥΆρΡΠΟ δἰ] αΐαμη.

ΙΝ ΕΡΙΟΝΑΜΜΑ ἡ].

ν. 2. τοὺς δὲ τελειοτέρους] τοὺς ἀτελειοτέρους ΒτιΠοΪκ.
απο τη]ῃὶ ρ]αοοί. Τούσδ᾽ ἔτι λιτοτέρους ΖΕΠΟΡΘ τι
1η Νοί!β αὐ ΔΝΙεΙαοτι [ἀγ]Π1υ 1.

γ. 8. Αἰσχύλος ἐψύχωσε νοήσιμα Ἔ Ἐ ετὰ χαράξας]
Αἰσχύλος ἐξύψωσεν ὃ μὴ σμιλευτὰ χαράξας (᾿αβαι.
ΡΠ. Ἐχργοῖί. Ρ. 785. (. ααοα ρα] οῆγα ἐπϑίαν εχ Ατὶ-
βίορῃ. ἤδη. ν. 886. 544. ἴὴ 41 θ115 ΕΠΤΙΡΙ 415 σκινδελμῶν
παραξόνια σμιλεύματά τ᾽ ἔργων ΟΡρΡοΟπιηΐαν οοηΐγα Δ 68-
ΟΕ} ῥήμαϑ᾽ ἱπποβάμονα ὑψιλόφων τε λόγων κορυϑ)γαιόλα
νείκη. Ῥτονοήσιμα Ἰρδιιηὴ δίδη]!δίστη ὀνήσιμια ΘΟΥΤΕΧΊΒΕΘ

Ἰνι

-------

6 ΨΘΙΒΙΟΩ6 Ε}118, αιιε8 μέδίδ Ἰη οι ργθίαίαν ΟΟἸ]δρτί πηὰρ-
ΠῈ5 Βεηθίιβ 46 ογὶοίπο Τταροά, ῬΠαΙαν. ἘΔ. ΞΘΠΦΌ.
Ρ- 126. [ρβ8 δαίΐβῃ ἴῃ Απίμο]ορίε (οάϊοε Μϑίο. οἰ-
705 ὑβυτη Ἐάν. Βευπαγάο ἀθθυϊΐ βοιρίαμῃ τορουϊ, Αἰ-
σχύλος ἐξύψωσεϊνεοσμίλευτα χαράξας. (ἀϑαι θοηϊ οηθη-
ἀΔΠ ΟΠ Ὲ ΠῚ δι ρ] οἰ Βγαπο. ἴῃ ΑΒΙΠΟΙΪΟρΡΊα ; δᾶ ητι6
Ῥᾶ6Ε ὙἹΡῚ Ρ ΓΘΘβ Δ ἢ ἸΒΒΊ ΤΩ], πα] ΒΕ π]οἰαπα πηδοῦν νἱά6-
ἴ, σποα παδάοί ποθὴ ΞΟ] ΑὙΊΒίΟΡ δ ΠἰΒ ἸΙοσὰβ, βοά
ρδα οὐ ΠΟῊΪ5 βίγιοίαγα ; ΠΠπ4 δηΐτη δὲ ἴῃ νουβὰ 566.
ΟΡΡΟΒΙ ΠΟΙ ΘΠ ΔΙ] τη ἰηάἸοαί. ἘΠ εἷς Ζϑηοβείξ. ἴῃ
Με]δδοτιπ 1.1. [Ἰοθαΐ ΘΊΥ Ἰηΐδρτιιπ ΘΡΙΡΤΆΙΏΠηΣ
οὐ ΒΥΠΠΟΚΙΟ 5ἰς ἰθσεσο :

ἣν.

Θέσπιδος εὕρεμα τοῦτο" τὰ δ᾽ ἀγροιῶτιν ἀν ὕλαν
Παίγνια, καὶ κώμους τοὺς ἀϊελειοϊέρους
Αἰσχύλος ἐξύψωσεν, ὁ μὴ σμίλευσα χαράξας
Γράμμαῖα, χειμάῤῥῳ δ᾽ οἷα καϊαρδόμενα
Καὶ τὰ κατὰ σκηνὴν μεϊεκαίνισεν, ὦ στόμα πάνϊων
Δέξιον ἀρχαίων, ἦσϑά τις ἡμιϑέων.
Ῥήματα ἀποσμιλεύειν 6 ὙΠεΙηΪβί. Ρ. 18. οἶα Τοι Ρ. δὲ
ϑ14, Τόιη. 11]. Ρ. 526.
Ηδοίεηύβ ΒΕ. ΘΓΒ.
ϑεσιπηΐαν Δα ἀϊαιηδηΐα ἡπρ πὶ δα Θίδη δὶ! ςΟΙητηδη-
ἰλυτπ ἴῃ ν] απ ΑΘΒΟΠΥ]1 ΟΧ οἰ αϑαρραγαίι Μϑίο ἃ Βαυί-
ἸΘ1Ὸ 505 Ἰ0615 Ἰηβουΐᾶ.
ϑαρτα δα ρ. νἱΐ. ἀνὴρ εὐπαίδευτος) ΑΥτιπΠ δ] απα Ἐρο-
ΟΠάσιπ 56] 1. 47. ᾿ΑΦ᾽ οὗ ᾿Αρχίας Εὐαγήτου δέκατος
ὧν ἀπὸ Τεμένου ἐκ Κορίνθου ἤγαγε τὴν ἀποικίαν εἰς Συρα-
κούσας ἔτη ΗΠΉΗΗ ΔΙ ΔΔΔΔΙΠΙ1 βασιλεύοντος
᾿Αϑηνῶν Αἰσχύλου ἐτοῦς εἰκοστοῦ καὶ ἑνός. ἃ γηο Αγολῖαϑ
Ἐυαροίϊ "ἴδια φιιιη ἀφοϊηιιια 65561 α Τ θηιθηο ὁ Οὐγἕη-

ἴν}}
ἐΐο οοἰοπέίαηι οαἰμωϊέ ϑψγαοσιεας αππὶ ΟΟΟΟΧΟΊΠΙ
γερπαηπίε Αἰμοηὶς ΑΘεοῆνῖο ἀπηο υἱοοεῖηιο ργίηιο.

84 ρμᾶφ'. ΧΙΠ]. 1. 9, Ποοέ σοἰΠσ ον ΜΙ ατιηοῦ. Αγαπᾶο-
Πδπθχη 1. ὅ8. ᾿ΑΦ᾽ οὗ Θέσπις ὁ ποιητὴς ἐξ ἁμάξης πρῶτος
ἐδίδαξεν "Αλκηστιν, καὶ ἐτέϑη ὁ τράγος ἄϑυλον νικήσαντι
ἔτη ΗΗ ΙΔΙ ΔΔΙΙ. Αρχοντος᾽ Αϑήνησιν Αλκαίου τοῦ
πορτέρου. Α γμο Τ οερὶ5 ροοία 6 ρίαιδίγο ργῆιδ Ἃ10-
ομῖέ ΑἸοοείϊη, οἱ πίγοιιδ ῬΥῸ ργζηιο υἱοίογὲὶ ρΥοροῆε-
δαίμγν, αππὶ ΟΟἿἾἿΙΟΧΧΙ͂ Αγολμποπίο Αἰπορηὶς Αἰσίοο
Ῥυίογθ. ὕ] νἱάβ απε8 ἃ νἱτβ ἀοοῇΒ βηΐ ἀηποίαίδ.

δα ραᾶρ', ΧΙ].]. 17. α ϑομοϊαείο Αφεολυὶ Ἰαμα αἴ]
Ετ ᾳυοά τοραίᾳβ ἃ γα 0115 τὰ ἴῃ ΑΡΟΙΠ]Ι θη θᾶμα
ΒΟ θ6γοΐ, Γαβροηαθθαΐ ἃ ΡΠ οο ἢΠοτὶ ορίπηστη Ῥοτ-
Ρἤντ, 46 Αρβῇῃ. ἢΠ!. 18. Τὸν γοῦν Αἰσχύλον φασὶν τῶν
ἀδελφῶν ἀξιούντων εἷς τὸν Ὁ εὸν γράψαι παιᾶνα, εἴπειν ὅτι
βελτίστα Τυνίχῳ (Υ. (. 1, γα ]]αἴηυ5 Φρυνίχῳ τος 5)
πεποιήται.

Δ] μαᾷο. χν. 1η. 28. μετεώρον οὖσαν] “Τ᾽ ΘΟΔΟΓΕΙΙΒ
ἄς Μ. Ατείμιξιο τὸ δὲ Μάκρου δρᾶμα τῆς Αἰσχύλου καὶ
Σοφοκλέους μεγαληγορίας δεῖται, ἵν᾽ ἀξίως τὰ ἐκείνου τρα-
γωδήσουσι πάϑη.

δ] ραρ. χΙχ. 11η. 4. γεγονὼς κατὰ τὴν τεσσαρακοστὴν]
ΑΙ (οἀά. τηοπϑπΐθ ϑίθρμδηο τεσσαρακοστὴν πρώτην.

δ] ραρ΄. χχὶν. [ἰη. 18. ἄρχοντος ᾿Αϑήνῃσιν Καλλίου
τοῦ προτέρου] 1 ΕΟΤΕΡῚΘ ἀοοίαβ (ΘΕ! 46 118) τοῦ προτέρου
γϑααἱΐ ρῥγήηιο, ααπιτὴ μΟίπ5 νευθπ τη νυ] ἀθαΐαγ ῥΥἹΟ 715
ίιο.

δ] ρὰρ΄ Χχῖγ. Π. 23. ποῊ 65 φμοα αἤξϑγεΥο ἀπδῖ{6-
μεῖς] Ὗ. ΟἹ. Ηυπηρἢγι 465 Ρυάθαιχ δα (Πγομπίοοη δαγ-
τηογϑῖ ἔἥροοὶι. 561. Αδβοθν αι μοδίδῃ ἰΓὰρῸ αἴ σοῖ-

1 ν}}}
[ἈΤΑΪΠΘ ὈΓΙΠππ Τὴ ν οἶβθ6 βίαι! ΟΠγοπίοοη ΝΜ ΓΙ ΠΟΤ ιιΠὶ
80 ὥ9Ω, δηΐθ ἤπθιη βιιη Ατγοποηίε Αἰμθηῖβ ῬΠΠΠο-
ΟΓαΐδ ; 5611. ἅΠΠη0Ὸ 514. δηΐθε ΕνδῃΡῸ ΠῚ δοάθη απ0
Ἐυιβοθι ηπη, ῬΙΠαδγιμη οἵ Θ᾽τηοηϊ ἄθιῃ ᾿γτΊ005 Ροδἴαβ
ἸΠΒΙΘΕΒ. ἘΧΠΙθοΐ, αφποα Ιρϑιπὶ δἰαπὶ ροβίθα Δηπὸ ὅ05.
δηΐθ ναηο., 46. Αδθβοῆυο δηΐθ ἀϊοίαμη ταρϑί, ΠΘΙΏΡ6
ΘΙΠ 61 ᾿ ΓΑΡΌΘΟΪΔΙΊΙΠῚ ΒΟΥ ΡΟΥΘ ΤΩ ΔΡΊΝΟΒΟΙ : ΝΜ] ΥΠΟΥΘΟ
ἴξγε τη] ΔΙ ΟΙΕΠΊ (ΕΠ ρτ15 ΒΙσηθηΐ1. Ῥ]ΌγΕ5. δι-
[6 Π| ν] οἴου 5 ΑΘβοΠυ ] τὴ ΓΕΡΟΓΐδΞΞα, 6 Ὑ]ΐθα 6]05 ἀποίογε.
εὐ Βοῃο αβίςθ ἰρ51085 αἴασαα δ1Ἃἃ 116 }ΠΡῈΓ6 σοί. ΕἸἴο-
ὨΠΠὴ ροβί Χουχὶβ Ππρᾶτη 6 τέθοῖα ἤευβαὰΒ. 4αοα 6 ἐγὰ-

ϑΌΘαϊαα ἀοσαϊί.᾽ Ἧος 1116.
86] ρΡαρ'. ΧΧΥΪ. ΠΠπ. 23. συνηγωνίζετο Αἰσχύλος ὁ ποιητὴς
ΔΔΔ Π|ὺἃυνὲ ν. ε[. Παρ τι άτβ Ῥυιάθαθχ. “Ἐο-
᾿ἄδια δαΐοθπι ῬγΡο Μαγαίποηΐο Αββομυ πη ροδίαπη ἱτὰ-
ΘΊΟΘΌΠΩ ΔΗΪΠΊΟΒΘ ΡῈ ΡΊΏΔΞΒ6, οἵ ΌΔΒΙ 46 [ὈΡΠ ΠΠ]Π15 Ῥά] πηὰ
οὐ ἔΓαΧ6 510 (ὙΠΕΘΡῚΤΟ σΟΠΐΘΉΠἼ556 Δ 8115 ΦΈΘΟΙΙΕ
ΡΙΟαΙ μη εϑί. ψεγαμη 1 Ο ἸγΟηΙσΟ ἘΒΘΌΙαμῸ Αε68-
Οὔ 5 ὩΓΔΡΌΘΟΙΔΙΙΙΏ ΒΟΓΙΡΙΟΥ ΡΤ ΟΒΟΙΥ Δ] ΠΏ] ΠΌΙῚ
ΟἸγΙΩΡΙΔΟΙΚ ΙΧΧΊ. 1ΠΠΠΊ0 }πΧχία ας δ 1 6}115 ΘΧΕΘΙΏΡ] Δ] ἃ
ΟἸγτηρΡΙΔ 46 Ιχχ. αυοά οδἰαπη δϑυ]626 (ΘΑ 010 σΟΠἢΥ-
τηδίπ, ΤΟΙ 5 ῬΥΔΠ ΔΙ ΟΠ 60 ΤΘΟΓαυ 556. ΘΔ θη
Ιχχ. ΟἸντριδ 6 ; ΠΟ ΨΕΓῸ (81 1πχία 4114 ΒΘ
ΘΧΕΘΙΏΡΙ τ]ὰ Ῥομπίδοο ἰδδβία, 51} ΟἸγΙρΡΙ Ἔτη ᾿χῖχ. πὰ
1088 ΟἸγιηρίδα6, ποιηρα ξδ9΄, [ἀπ οἴβ1 ΓΙΟΥ͂ ΠΌΠΉ ΘΓΆΠῚΒ 11-
ἰοΓὰ ΘΧΘΙΏΡΙΑΥῚ 1 ογο ἀου ΐ, 1185 ἀρὰ δαηάθίῃ ΒΘ] ὯΠ|
Αἰσχύλος ἠγωνίζετο ἔτων ὧν κε. ΑΕΒΟ 5. οεγίαν
Πδΐι5 (1Π} ΔΏΠΟΒ ΧΧΥ. ϑ᾽4υ δι (ΘΟ ΠΠῈ5 ΔΠΠῚῸΒ ἃπΐα
ΡΙΓΘΘΙΙατὴ Νίαγα ΠΟη πη οὖ ΔΏ 15 Ὑ]ἹΟΘΒΊΠΉΤ5 ΠΕ] Πΐα5 τοΐα-
ἰαἴ15. ΑΘβΟΏν}} μυχίὰ (το μ! πη ΝΜ ἈΠΟ ΘΌΤΩ Εϑΐ; ΔΏΏΤΙΒ

ΙΧ

ν

απαγίιβ ΟἸν τ ρ 15 ᾿χὶχ. εἰ 259. δηΐθ Εὐνδησο]λπι.
Ηφο αυοαπα ποίᾳ εοίαςβ Αθϑο νυ} σΟμβγτηδί ῬγῸΘ 1
Μαγαίμοηῖπηη, ἀηπὸ 2. ΟἸγ Πρ ΙΔ 415 Ιχχὶϊ. ΠΘατ6 ΡΥΒ
ΘΠ Ροβίθυιϑ ΘΟ οἼπβ6. Ἦτο 1Π|6.

ἃ] ρᾶρ. ΧΧΥΪ,. [ἰη. ὅ. ἐχειροκοπήσϑη) Πὰς ρου ποδί
Πει ΠΟ ΠΔΟΙ5 Βοομηπηα ἃρια Γμπιοίαπιπη Πρὸς δὲ τῇ [Ποι-
κίχη ἀνδριάντα Ἰδὼν τὴν χεῖρα ἀποκεκομμένον, ὀψὲ ποτὲ,
ἔφη, Αϑηναίους εἰκόνι χαλκῇ τετιμηκέναι τὸν Κυναίγειρον.

δα ρᾶο΄. χχυ]]. 1. 94. Βοραγοριϊονὶς αἴθ ἐογ 0} Ατπαῃ-
ἀδ] πὰ ἘΡοΟΠασιτ βίδα [,. 18. ᾿ΑφΦ᾽ οὗ ἡ ἐν Πλαταίαις
μάχη ἐγένετο ᾿Αϑηναίοις πρὸς Μαρδόνιον τὸν ΞΞέρξου στρα-
τηγὸν, ἢ ἐνίκων ᾿Αϑηναῖοι καὶ Μαρδόνιος ἐτελεύτησεν ἐν
μάχῃ καὶ τὸ πῦρ ἔρῥευκεν ἐν Σικελίᾳ περὶ τὴν Αἴτναν ἔτη
ΗΗΔΠῚ λρχοντος ᾿Αϑήνησι Ξξανϑίππου. Α τὸ δά
Ῥ]αΐεθαβ ΠΟΙ 1588 δεϑὲ ρισηα ἃ ΑἸΠΘΗΙΘΉΒ1 05 σΟὨ Τα
Μαγάομμμη ΧΕΥΧΙΒ ἀτπισειῃ, ἴῃ αὰἃ νἱοογιΐ ΑἸΠ ΘΗ Θη-
568, οἱ Μίαν ΟΠ1π|5 σαι θυ ἴῃ ραρα εἰ ᾿ση15. 4ΠΠΠπ6-
θαΐ 1ἢ 511} 1ὰ οἰγτοα Δοίμαπι ἃπηὶ ΟΟΧΥΪ Αὐοῃοηίε
ΑτἰΠΘη15 Χαηΐῃρρο. [Π01 νιἀθ αὰξ8 ἃ Υ]}15 (0015 διιηΐ
δηποίαίϊα.

ἃ] ρᾷρ΄. ΧΧΥΠ]. πη. 2. α ΚΓ γῸ ϑμηληλῸ «7μεἴ. δ'σα-
ΠσογῸ ---- φοπογοϑβιηι) ϑυ14. ᾿Αδρόν: πολὺ, μέγα, δαψι-
λὲς, πλούσιον καὶ ὑδρότης, ἡ ὑψηλότης. [ἄδιη ᾿Αξύστατον
καὶ ἄστατον περὶ Αἰσχύλου λέγει ᾿Αριστοφάνης. ᾿Αντὶ τοῦ
οὐ ξυνεστῶτα οὐδὲ πυκνόν ἀλλ᾽ ἀραῖον (ἃ); ἰΘοΘ ΠΤ
ἁδρόν ὃ) ἐν τῇ ποιήσει καὶ κομπώδη" ἢ ἀδιάϑετον ἢ ἀπι-
ϑάνων συντεένα.

α ρᾶρ. χχχὶ. "πη. 12. ἀπῆρε δὲ ὡς Ἱέρωνα τὸν Σικε-
λίας τύραννον Αγ 61}1ἃ ΕΡΟΟδΒαν χη ϑίοθ]α ἢ. 11. ᾿Αφ᾽

οὗ Ἱερὼν Συρακουσῶν ἐτυράνευσεν ἔτη ΗΗΠῚΤΠῚ ἄρχοντος
ΜΟΥ͂. 111. ἠ

ΠΧ

᾿Αϑήνησι Χάρητος. Ἦν δὲ καὶ ᾿Επίχαρμος ὃ ποιητὴς
κατὰ τοῦτον. «[ χο Ηίογο ϑυγταοσιδὶς ἐψγαπηΐάθηι ὁ00-
ομραοὶέ, αππὶ ΟΟΥ 111. «Ἱγοϊοηίο «ἀἐδοηὶς ΟΠαγείε.
ΟἸαγιὶ απέοηι Εἱρῥοἠαγηιις ροοία ᾿μ}15 ἐθηροΥ ; δα
4086 γερὰ Υ. (Ἰ. Ηρ τιυβ ΡῬυιάθαιχ : ““ς Μογίαο
(ΘΙΟΠ6 6ἱ βιισσοϑϑι ἔγαίθν {Ππὶ8Ὲ ΠΊοτο (Ασιϑίοί, ΡΟ] Υ,
12. 56Π0]. ΡιΙηά. γί. 111.) φιαθιη συγ ΠῚ 15. 518. οΕ-
Ιερταΐ Ρίπάαγιβ Ροδία, οἵ ΒΥΓΆΟΙΙΒΙΒ ΓΘΡΏΔΥΙ ΔΏΠΟΒ 646-
ΘΌΠΙ

δα Ῥᾶσ. χχχυ. 1|π. 9. ἐπιπέπτωκε χελώνη] ϑΆΧΟ
ΟΥ̓Δ [16115 60 ἃ|1}π|51556 νἹ ἀθίαῦ τηοπθηΐθ Βαγίῃ]οΟ,

7: πιράϊα 51 υαϊΐο σμδοΐ, ἐσοέμαϊη6 πα
{μΐιι5 6711.

Οἵ. εἰἴαια σα 6}]}1ὰπ| δὰ ΊΓΡῚ]. Αθη. ΧΗ, 2568.

δα ραρ. χχχν. πη. 10. φονεύει αὐτὸν͵ ΑὐἸΠ 4 6]]1 πὰ
Ἐροοβάγυιη ϑίεϊα ἢ. 74. ᾿Αφ᾽ οὗ Αἰσχύλος ὃ ποιη-
τὴς βιώσας ἔτη] Δ) ΔΠΙΠΠῚ ἐτελεύτησεν ἐν Γέλᾳ τῆς Σι-
᾿κελίας ἔτη ΗΔ] ΔΑΔΔΙΠ ἄρχοντος ᾿Αϑήνησι Καλλίου
τοῦ προτέρου. Ἐρ. 60. Α. φιο Αοεοίμἴς ροθία, χεμηι
υἱαϊδοοί απηος ἉὈωΧΙᾺ αἰοηι οδὲϊέ ἴθ ἀἰοία οὶ
απηπὶ ΟΧΟΙΠ Αγοϊομίο Αἰδποηὶς Οὐαἰῆα γηιο.
Δα 486. γεγθὰα Υ. (. Ἠυμρηγίάυβ Ῥυάθαιιχ “ ἀ6
ΑΘΒΟΠΥ] ροεΐς οὈϊίι ἢξθο παγγαηΐίιγ, Θαῦτῃ 1116 18πὶ
εοἴαΐε ργουθοΐυβ ἰγασοθαϊα οὐτὰ ϑΟΡΠΟΟΪ]6 οεγίαββοί
(Φυδάη. 10. ὙΠ. ῬΙαΐ. ἴῃ (Ἰπηομα ; 560]. Αββεῇ.
ἴῃ γ1ία 1105) ἃ Εοα 6 ἢδης νᾶ 1618 ᾿ 6] ΒΕ ΡΟΓΔΙ ΕΓ,
4: οἰϊατη οϑί [Ὀγβᾶη ΘΟΡΉΟΟΙ5. νἹοίουα, 61} 15 ΤΘΙΉ]-
εἰΐ ΟἸΠΤΟΠΟρΎΆρΡ ἢ τ5 ποβίει ΕΡ. 57. εχ δηΐτηὶ βρυτὶτια]-,
π6 Αἰ 6 Η15 1ἢ 5161 Π18π βθοδβδιῖ, θα (ἰαΐδηθ (56Π0].
Αεβοῖ. 1014.) εο ἰδίηροῦε, 400 (ὅς. Πο]. Αδβοῖι. ἰδ14.

Ιχὶ

Ῥἱοάοταβ ΧΙ.) Ηΐδγο ΘυγαοβασΊ πη ΤΥΤΔΠῸΒ δαπὶ ὉΓ-
θεῖ 46 ΠΟΥΟ ΘΟΠά6ΠΗ8 ἃ νἱοπο τηοηΐα ᾿θίπδιη ἃρρε!]ὰ-
γι, βράθ εχιί. οβί ον᾽ζαμη δὐυΐοη Ἠ]ΟΓΟπΙ5. οἱ
ΤἬΓΑΒΥΒΟΙ Η]ΕΓΟΠΙΒ ἔγαί 18. Ἔχϑι τη, (σαϊαπ νἹἀθίαγ
ΤΩΙΡΤΆθ86, θΙαὰ6 (Ξ.Π0]. ΑαἜβοἢ.) χασμη ἴῃ ἃρεῦίο
αυοάδηῃ Ιοοο 56 ἰ58εΐ, αιιοά 60 ἀϊ6 ἃ φιιοάδη ναί! 10
{ππππογαΐ, 56. 6ρῚ 28 οαϑι ρογἑαγα πη, Ὁ Δα}, 4188 ᾿
ΒΡΘΓΟΪΔΠ5 (αϑίπα πο πηητ16 [ἢ ἈΠ ΡῈ θ115 ΒΘ 68 Θ8ΠῚ
ἴῃ ΘΑ] ] 5615 σαραΐ, θα η5 ΔΙΡ ΠΔ ΒΑ ΧῈΠΊ [Ἴ1556, 46-
πη δ ββοί, αὐ {γαοία ἰεβία, αιοαὰ τηΐὰ8 εγαΐ, δ] οαγεί οἱ
γεβοεγαίι", Θοη ταοίο ΠΟ] 116 ΘΕΓΕὈΤΟ ἐπί [δοίι [1558
ρει ΒΙθείαγ. Μογίαυχηῃ διυίοθπι (αα]οὶ τηᾶρῊ Π66 56ρ6]1-
γε (ΡΙαἰάγ ἢ. [ἢ για ΟἸπΊΟΗΪΒ ; 5600]. ΑΘΒΟΠΥ]1 [ἢ
γΙΐα 1115) Ταχίδαιιθ δου πη ἀγθοῖ 1118 ΒΘΡΌΪΟΠ ΓΟ
αἴὰ νἀ δ θαΐαγ, ἴῃ 40 ἰηϑογρίμπμῃ δγαΐ ἤος Θρ ἀρ Ππ1ΠῈ:

Αἰσχύλον Εὐὐφορίωνος ᾿Αϑηναῖον τόδε κεύϑει '
Νινῆμα καταφϑίμενον πυροφόροιο Τέλας,
ἼΑλκὴν δ᾽ εὐδόκιμον Μαραϑνώνιον ἄλσος ἂν εἴποι
Καὶ βαϑυχαιτήεις Μῆδος ἐπιστάμενος.
Εἰ ργοίδοΐο πο ἰδηΐιτη οχ μος Ἔρ ΔΡἢ10, 564 δἴδη 6
ΡΙαίαγοπο, αὶ 1η νἱΐα (ἸΠΠΟΠῚΒ ἀ1οἿ Ὁ ΑΘΒΟ ἢν] τ ΡΥΌΡ6
(οἴδμ ΒΕρΡ.Ϊ ὰτὴ {1ι||556, 58 015 πηδη 1 δϑίθ ργΟθαίαγ {ΠΌΤ
αεἴ οσσαθ5586. ἘΔ] αγ ᾿οὶταγ Γγαϊαίαβ 4] ἴῃ
τ 1110 ΤΠΔΥΙΊΟΥΒ ΙοοῸ Βαρρ]εί Αἰτνία, φαδϑὶ ΑΘΒΟ ΠΥ]
Αδίηξ 5. (ἰαίδηδβ, αῃοα πθηο τππαυδη αἰχ]ί, εἴ ΠΟἢ
(ες βαστη ἀΐθηῃ οὈ ἰββεί. Μαρποβ ἢἰς ΠΟ ΟΓΕΒ ροϑβί
ΟὈΙατη βαθτη πη 5101}1ὰ, ΑΙΠΘ ΙΒ ἰοίδαθ γεθοία εβϑί
σοηδβοοιπίαβ. ΕἾΠΠ 1ΠΠ108 εγαηΐ Βίϑη οἱ ΕὈΡΠουΐίοη,
τ 6 ΓΓΥΔΡΌΘΑΙ, 41] οἵ 51115 οἵ ῬδΙΓΒ {ΓὰΡῸΘα 15, α188
116 Υὰπ οἀϊάογο, νἱοΐουϊαβ οὈ πα. Ρ]υγα 46 Αθ-

ἰχ]

Θἤγ]0 ἰαρὰβ ἀρ. []ΠΠππτὰ γγαϊάππι ἢ. Ροοί. Ὠίαδο. 6.
δῇ τὴ Νοίῖβ ΘΙ 6} δή. Πα Π ΑΘβοῃν}, Αααι Μαν-
ΤΟΥ. Αϑήνῃσι Καλλίου σπὶ ΜΑνΙηοῈ οοηβθηί 5.0].
Αὐβίορ. δὰ ΑἌμάγῃ, ν. 10. τοῖς δῖ ᾿Ετελεύτησε
γὰρ Δἰσχύλος ἐπ᾿ ἄρχοντος Καλλίου τοῦ μετὰ Μνησίϑεον..

οὐρανιόν σε βέλος Πᾶν τὸ ἀπὸ μήκοϊϑεν βαλλόμινον βέ-
λὸς εἴρηται; ᾿Ἰπ πἰ{ ΕἸ γΙΠΟΙορΊοἱ ΜΙ ΑΡῊΙΪ Δποίογ.

Δ6] ρᾷο'. ΧΧΧΥΙ. [Ἰη. 24, σπμηὶ υοἱμρέαϊξε αἰ αἰἰσηῖ-
ἑαΐο ἱμαᾶῖος } Αἰχαθ πίηο πηδᾶν ργονθυ τη χορὸν δί-
δῶμι. Βα16Ἃ165: ᾽Ἔν ἴσῳ τὸ εὐδοριμεῖν καὶ νικᾷν ἐπὶ γὰρ
τοῖς ᾿Αϑηναίων χοροῖς ἐτύγχανον ΚΚωμῳδίας καὶ Τραγῳ-
δίας ποιηταὶ, οὐ πάντες, ἀλλὰ οἱ εὐδοκιμοῦντες καὶ δοκιμια-
σϑέντες ἄξιοι. - Αὐάν. Βομοίίαβ. Ομογμηαο. Ζογίημαῖο
δὲ αὉ 5ὲ αἴσαΐξ: ΖδαζίοΥ [6 (Ὰ0ὴ νἀθίατ Βα ΠΠ51 6 ]] 6 ΧΊ556
ΠῚ ΡΡ 65) ἑαμαγὶοί οἱποογο. Ναηιαρμα ΑἐΠϊροηὶοηι86ς5
(ὐοηινϊοὶ οἱ Τ ασὶοὶ ροοίς σἠογπηι ἐπιροίγαθαηξ, πΟΉ
οἸιΉ65, 86εἴ ἰακιαῖο αἱσηὶ οἱ ῥΥοθαῖῖ. ΑἸοβίο!ιβ ἐν ἴσῳ
τὸ εἰδοκιμιεῖν κι τ. Δ. ΕἾ τϑοίὰβ ρογίηαο ἀδ δὲ αἷσας
ἰαμάφθηι οὲ υἱοϊογίαηι σοηϑοηηὶ. Ἠφβυοῖι. χορὸν δίδω-
μι" Παροιμία ἐπὶ τῶν σκώμμασι νικώντων. Οἰἱοά ἰδηθη
ΟΠΊΠΙΠΟ Δ|1|6ΓὙ Ἰη οΓργοίαϊαιη ἃ ὙἱγῸ ἀοοίο δέβα νι60.
Ηδβυο. χορηγία" δόσις. Ἰίδπι : χορηγεῖ" παρέχεὶ; δί-
δωσιν.

νίκας δὲ τὰς πάσας εἴληφε "ΙΝ Βα όναμι ΑΥαμ δ] δηἃ

ἘΡοοσδαγη ἴα] ἢ. θὅ. ᾿Αφ᾽ οὗ Αἰσχύλος ὁ ποιητὴς τρα-
γωδίᾳ πρῶτον ἐνίκησε, καὶ Εὐριπίδης ὁ ποιητὴς ἐγένετο, καὶ
Στησί χοροςποιητὴς εἰς τὴν Ελλάδα ἀφίκετο, ἔτη ΠΗΔΔΗ
Αρχοντος ᾿Αϑήνησι Φιλοκράτους. Αἱ ημὸ Δ φ6εοἤϊζοις
ροοΐα γασωασὶαρνιηνμμι υἱοὶξ, οἱ Εἰεγρια65 ροοία πα-
ἔμ5, οἵ Θ'ἰἐσοιοϊογης ἵν αγϑοϊαηι υϑηὶϊξ απηὶ Οὐδρεμέ.
Αγοδιοηίο «ΑϊΠπονιὶς Ῥ)]οοΥαίΐε.

[ΧΗ]

ὃ τραγικὸν φωνήμα ] 5:᾽΄6 τοααϊπιν ἃ Ηδάτχίδπο “}ππηΐο
1 ΡΓΌνΓΌΙο (τϑίο ἐθηις αἰΐξμηι :

Ομ ἐγαρτοῖ αδέι ῬΥηλι5, δἰγορίξμηιφψιο σοἐδμγη
Οὐἰδιε ἐμγγῖηι εἰαίο σαγηιῖηε ἸπααϊῇεαΞ.

“Θαοα ΔΠΠ 66 η8, 1ηΠ61{, ΑΓΙΒΟρΡ δᾶ Π65 ἴῃ Πδη15 πυργοῦν
ῥήματα 1Ππ|ὴ αἰχῖί, απο ἔπρογθί γοσα 1115 ΘΟΙΏΡΟΒ (5
Θἴ {ΓῚῚΒ ΤΙ ἀρ ΘΟ ϑΕ15, ΘΠ ΟΙηΟ0 ΥΘΡΌΓ. ΝΑ ΖΙΔΠΖΘΠΤΙ5
[ἘΠ] Π85 ΘΟΤΙΏ:8Β ΒΡ ΘΈΒΠΠη [ἢ ἃ] 1} ΘΟ ΘῊ5 ἐμ γΥ ῇσαΥ
ἋἸο. 8516 δὴ 1116:

Μὴ κεφαλὰς πυργοῦτε νοϑοῖς πλοκάμοισι γυναῖκες.

14 εϑί
Νε εαρμέ φαΐβεα παμά παΐυο γδηνπα ΟΥ̓Π6.

Θιυιὰ 46 τὸ ρ΄ αγτὰ αἰ χίτητ5 ἴῃ (ΟΠ πίδυϊο 6 (Ὁηια.
ΑΤΙΒΙΟΡ Δη65 ἴῃ Ῥᾶςα: πυργῶσαι τέχνην ἢ. 6. αγζοηι
ἐμ} Π αΥ 6 ῬΥΟ Ἔχίθμ6ΓῈ οἵ 1 ΔΙΏΡ 15 [ΒΕ ΡΊ ἢ 648-
οοῦθ. Μιμπποιτηυβ ροδία ἀραὶ δίοθεθιμη 46 Μδαϊο 5
ΔΥΤΟΡΔΠΕ ΙΒ, 6] ΠΠΔΡΊΟΒ 510] ΒΡΙΓΙΓΌΚ Βυμηΐ, πυργοῦν-
τες αὐτοὺς, γα! αὖ {ΓΙ ΠοΔ 65 Βαδ1η ΟἹ] ΟΥΔ1η.᾽ ἨἩδείεο-
ΠΪῸΚ «118.

ὀχρυόεσσαν] ϑδιιϊἋδ5 ἴῃ γοοε Πυρφόρος ἸερῚ ὀφρυόεσσαν,
αποα ΠΉ6]1|8.

ΤῊΝ ΟΝ τ ὐ νυ. ἐν.
ἣ ᾿ς ᾽ ΝῚ ἐν ἐν" ὃ ΠῚ ᾿ὰ
ἐξ ν ῳ ΕῪΡ Ἷ ἊΨ} Κττι
ΡῈ ἧς ᾿ 3
ὟΝ. μα ξ' ᾿
Υ 4 ᾿ Ϊ
Ἢ πὰ “ Ὺ
᾿" ᾿ Σ
-» »Ἄ Γ “ἢ “

φὐρν μοῦνα

ἂξ ἐ γῶν βββημύηι εἰς ὩΡΩ͂Ν Ὅ.
ἀρ ν, ὁ
.ν

ν ὋΣ "
᾿ ῳ ᾿
ν᾿ ν" ΓᾺΣ Υ
ας, ᾿
ῬΙν
Ὶ
᾿ “Ἂ ᾽ ω - Ι “πε ἐν" ᾿ τὸ Ὑ1 ο:, ῃ
ἈΠ , " 1} ε δ ΜΝ ΚΣ εἰ ΤΥ οἰθν ᾿
. ἵΨψῳ, δυο Ἧ" ᾿
: ὌΝ, 1} δι ἼΩΝ ΠΝ ΝΑ, ὑπ πο ϑανα τ
Ἵ Ἢ ᾿ Ἵ παίει τὼ ᾿ ες «ὐν ἊΝ Ξ Η ΟΥ̓ ᾿ ἐδ αὐδηηῆ ΓΝ ,
᾿ Ἄ " “Ὁ τ ὐτας ᾿ ΒΡ ΩΝ ὔ
ΐ ᾿ τὰ χρή: ἐχῆν ἦν γὴν ῥροίκκος ἘΑΡΈΣΈΡΟΡΟΝΜ ὃς ' γήρὴν υὐφ δον , ᾿
ὺ ἡδὰ ἶ φῆι, τ νρν' μὰν}. Ἂ Εν γι νος μὲ ΓΝ βλ τΉΣ, ἫΝ -ὔὰ ον :
γι ; ἀξ ξρσποι, ἀρνῶν αμμρῆνδονν ω
Ἂ ;
᾿ , εὐδανωνν Πι"
τ τΕ

οὐ ϑΝΩι ΓΝ ἱᾷ δῶν τς
ἢ ᾿ μονῇ, ἈΡΨΗ͂ ὟΩ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ

ΤΩΝ ΑἸΣΧΎΛΟΥ ΔΡΑΜΑΤΩΝ, ΚΑΤᾺ ΣΤΟΙΧΕΙ͂ΟΝ,

ΑΤΓΆΜΕΜΝΩΝ, ᾿Αϑάμας, Αἰγύπτιοι, Αἰσναῖοι γνήσιοι,
Αἰσναῖοι νόνϑοι,᾿ Αμυμνώνη,᾽ Ἀργεῖοι, ᾿Αργὼ ἢ Κωπευστῆς,
᾿Αταλάντη. Βάκχαι, Βασσάραι. Τλαῦκος ποτνιεύς. Δα-
ναῖδες, Δικτυουργοί. ᾿Ἐλευσίνιοι, ᾿Εἰπίγονοι, Ἑπτὰ ἐπὶ Θή-
βαις, Ἑὐμενίδες. ᾿Ηδωνοὶ, Ηλιάδες, ᾿Ηρακλεῖδαι. Θεό-
δωροι ἢ ᾿Ισομοιωσταὶ, Θρήϊσσαι. ᾿Ἱκέτιδες, Ἰξίων, ᾿Ιφιγένεια.
Κάβειροι, Καλλιστὼ, Κᾶρες ἢ Εὐρώπη, Κερκύων, Κήρυκες,
Κύρχοι σατυρικοὶ, Κρῆσσαι. Λάϊος, Λέων, Λήμνιοι, Λυ-
κοῦργος. Μέμνων, Μυρμιδόνες, Μυσοί. Νεανίσκοι, Νεμέα,
Νηρηΐδες, Νιόβη. Ξάντριαι. Οἰδίπους, “Οσλων κρίσις,
᾿Οστολόγοι. ἸΠενϑεὺς, Πεῤῥαιβίδες, Πέρσαι, ἸΤΠηνελόπη,
ἸΠολυδέκτης, ἹΠρομην εὺς δεσμώτης, Προμηδ εὺς πυρφόρος,
ἹΠρομησεὺς λυόμενος, ΤΠροπομυποὶ, ἸΠρωτεύς. Σαλαμίνιοι,
Σεμέλη ἢ “Ὑδροφόρος, Σίσυφος δρωπέτης, Σφίγξ. Τήλε-
φος, Τοξότιδες, Τροφοί. “ὙΨψιπύλη. Φιλοκτήτης, Φορκίδες,
Φρύγες ἤ Ἕκτορος λύτρα, Φρύγιοι. Χοηφόροι. Ῥυχαγω-
ρίω. ᾿Ῥυχροστασία.

ΙΧν!

Ργροίθγτηΐβϑε βαηΐ ἴῃ πος (αἰδ!]ορΡῸ Αδβο νυ} [ἈΡ}60
βΒοαπθηΐθα, ἃ ΒΒ. 6ΓΟ 516 Ποίαΐεθ.

ΑΙΑΣ ΛΟΚΡΟΣ. Αρυά Ζεμοθ.

ΑΚΤΑΙΩΝ. Οἰϊαΐαγα Ξ.Πο]. Ἡομποτὶ γε πεί. ρ. 298.

ΑΛΚΜΗΝΗ͂. Αριαά ΗΠδβγυεβ.

ΒΑΣΣΑΡΙΔΕΣ. Ἐδάειη ἃς Βάσσαραι. (ἸΠΟΙῈΒ 561].
6Χχ βασσάραις ΒᾶΟΟΝΙ ΒΔΟ ΘΓ ΟΕ 15 οομπϑβίααΐ,

ΓΛΑΥ͂ΚΟΣ ΠΟΝΤΙΟΣ. δίγμαρο. Ῥαΐβαῃ. Ασαί! Β1ο-
σΥΆΡἤυΒ. ὅ86Π0]. ΠΘΟΟΓ.

ΔΑΝΑΗ. δυο. ἴῃ καϑαίρομαι γῆρας υἱὖ νὰ} Βίαη].

ρα ΓΙ ΧΙ σορταρῆιβ παρεῖ Δαναὶ αἴθ Δαναΐσιν
ΡΓΟΡΙῈΒ Δοσαρα!ί.

ΔΙΚΔΥΟΥ͂ΛΚΟΙ. ᾿δάρτη ὨΙ (ΠΟΥ ἃς ἐυκτθρημεγοὶ
4188 ΔΡΉΟΒΟΙΓΟΤ 1η ((αἰἴα!ορῸ.

Ι[ΛΙΟῚ. Νεβοῖο 8ῃ 510 ᾿πβουρία ἤπευ ΑΒΘ ΠΥ] ἄθυ-
Ια. γι ἀποίαγίυτη ἀρᾷ ἤοΡ. Διὰ τοῦτο αἱ τῶν
δραμάτων ᾿ΕπιγραΦαὶ προσγράφονται τοῦ ποιητοῦ"
Νιόβη Ὁμήρου: Αἰσχύλου ἐνιλίοις, τ{0}] Π05 ἐν ἸΙλίοις
ἰοηἴαν πη. (Οὐ σοῃ]θοίαγοθ Πα 6 Π ΔΕ ἰΒΕΓΠΠΘΓΘ γ]-
ἀείαν. Αὐ᾽βίοίεεβ Ατί. Ῥοεῖ. ς. 39, εα. Τυτγ-
νν Ὠ.: υθηναθδπ ἴῃ ἰοοο ονΐο οογγαρίο. Σημεῖον
δὲ ὅσοι πέρσιν Ἰλίου ὅλην ἐποίησαν; καὶ μὴ κατὰ μέ-
ρος ὥσπερ Εὐριπίδης Νιόβην, καὶ μιὴ ὥσπερ Αἰσχύλος
ἡ ἐκπίπτουσιν, ἢ κακῶς ἀγωνίξονται. 10] 5] φοΥτιι-
ρίε Νιόβην ριῸ ᾿Εκάβην βογρίυμη ἀἰ ΧΕ ΓΒ, Βα (8. 60]-
᾿ρῚ ν᾽ ἀεῖαν Αὐιβίοίθ! θη ΔΙ Ιτὰτὴ ΑΘΒΟΒΎΝ ἴθ υ-
Ια ἄθ ἴΠ| ὀχοίάϊο δῃίθ οσῦϊοβ μαι θθ6. Ει
δγαπΐ β8η6 πη }{86 6} 5 ΑΥΡΊ 611, πα ΓΌπ ΕΤαρ’-
τηθηΐα ἃ ΠΟΒ ῬΥΓΘγΘΠΘΓΗηΐ 501], Ψυχοστασία,
“Ἕκτορος Λύτρα κ. τ. λ. εὖ νὶχ Φοἤηϊ ΓΘ ἃι151Π];

ΙΧΥἹ

αἰγαπι ἐν ᾿Ἰλίοις Δα ΓΕΒ δριιὰ ΠΙΌτη ροβίαβ. ΘΠ οτὰ-
ἔπη, 8 84 ΒΙΠΡΈΪΔΥΘΙ Δ] 14 (Δ ] 1 γαίοιτὶ

ἀεθθαδί.
ΝΗΡΕΥ͂Σ. Ἐδάδμῃη [ΟΥΐαβϑα ἂς Νηρηΐδες.

ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ. ὅ5.}0]. ὕεη. δά [Π44. δ΄, ρΡ. 120.

ΣΙΣΥΦΟΣ ΠΕΤΡΟΚΥΎΛΙΣΤΗΣ. δβυοῃ. ἴῃ ϑώ-
ψεις.

ΦΙΝΕΥ͂Σ. Αἰἴπεη. Χ. ὅ. Ρ. 421. ΕΒ.

ΦΟΙΝΊΣΣΑΙ. ΡΟ ]αχ. 11. 19.

ὩΡΕΙΘΥῚΑ. ΓιοΠρΊη. ὃ. 8. οἀ. Τουρ.

ΥΟΙ͂,» 1ΠΠῚ᾿ ͵ ;

ὰνϑ

΄

οἷ κ΄ ᾿..
ὁδὰ ΕΝ 4 Ἃ

ὦ ΗΣ τ ὙΓ' Νὰ δ» ΚΠ ΔΗΝΕ δ

ΠΣ ΡΣ: ᾿ ΒΕ ΧΎΛΥΖΟΝ [4Π Ὁ φρφνκια.
ὑε τ μῷ ἃ ἥν πὼς π᾿ μιν ᾿ τ

ΡῈ οὐ οι κινῇ
σε Ίῆα ᾿ὰρ σα:

ἢ} τοὶ πρ ΚΎ

γῳ.

ὙΉνος , ἸΩ Σ

᾿ Χ Ἔϊς ΜΝ ἐς ἐν ΜΕ υὐἱϑέ ὙΗ͂ [γξ,
ΠΥ ΔΝ ΤΩ ἣ "λον ἀβνὶ

ΜΠ ΔΗ͂, δ."

ΚΟΥ, Ἣ ἐπε

ι ὦ

ταὐββαν. Νὰ

ΓΕΟΤΟΒΙΒΟΝ

ὍΣ,

ΕΌΙΤΟΈΆ.

ΘΟΗΟΙΙΑ ρΊθθοᾶ ἴῃ ΒΠρΟΓΒ 65. ΑΆβοῃυ} ΤΥαρο Ἰδ5
ΡΓΙΠΉτΙ5. ΒΘΡαγ ἢ 6141 ΕΤΑΠοΙβοιβ ΠΟ οΥί6 8 γ6-
ηεί. 1062. 8, [)6]η46 δὰ θ] ΟΣ ΙΏ18 1 Ἰοοΐβ Ιοσαρ]ε-
᾿ἰαΐα εἴ ρέθη8 1ΠΗΠ|1{|5, υἵ αἰΐ, εἰπεπάαίαὶ ρέγιι5 Ἰ]Ποΐο-
γέιι5 ΘΠ ΠΟΩΙ 58 ᾿ΓΓΑΡΌΘαἸαγτη Δα] πηχιΐ, οχ ΟΠ οἰ ηἃ
ΘΙΘΡΠΔΗΙ 1557. 4. Ἐχ ἢδο δα! 0 η 6 δίδη 6 τ ΒΟΠΟ]]ὰ
ϑὙεθοᾶ ἴῃ δἃ ΓΤΑΡΌΘαΙ ΔΓ Θἀ]ΠΠ]Οη6 γαρϑίΐ, οἱ 111
σα] 6 πη [ἢ {ΓῸΚ5 ὈΓΙΟΓῈΒ {ΓΑΡΌΘαΙα5, 6 0. ΒΑΓΟΟΘΟΪάΠῸ
ἴῃ ΙΒ] οἴπθοα Ατσππά δ]; αηα ᾿οσαρ]είαντί, εχ 4|10 οοά σα
56 ΠΌ]1ἃ ᾿πϑα Πα Δ64]6ο]1. Βα. ἝἊ τβ Ὗ. (΄. τη βαϊοης
ἰΓαΡΌΡ ἰάγτη ΑΘΒΟὮΥ}] ΟΠ] 5. ἀἸβροβα αὐ 5]η-
ΘῸΠΙ5 {ΓΑΡΌΘΙ 5 ΡΥ ηπη Σ χόλια πρώτα, ἀοϊπάςθ Σ χόλια
δεύτερα, ἔπι δὶ Ἔχϑίδηϊ εἰϊτη Σχόλια τρίτα Δα} ]οετΓοί.
ϑῖς αὐ Ῥγοιπδίποιμη νἱποίμμ Ρ. 49. 544. ρΡοβίία βιυηΐ
Σχόλια πρῶτα ; ἢ. 80. β.6ᾳ. Σχόλια δεύτερα, Ρ. 113.
564. Σχόλια τρίτα. ΝΟ σοπηοα!ίαί! ᾿δοίογιι Ὡ} ᾿Π86Γ-
γι ηάππὶ Ραΐαν 115 ἢδῸ ΓΑΙΠΟΠΘ, υἱἱ δα ΒΙ ΠΡΈΠΟΝ ὙΘΓΒΙΙΒ
ΒΟ ΠΟ] 1 ὈΓτηᾶ, Βοοιπάα, ἰογίϊα, ΠΠΘΥῚΒ α΄, β΄, γ΄ ἀἰδεϊ ποία
ΓΟ ΘΥΓΘΙΠΊΙΙΒ.

ϑογ, ἰῃ Δοδάριηϊα Εὐϊἀουϊοῖαπμα Ηδ]θηϑὶ οἱ ΨΙΘΌογρ οἢ8. οοηβ80-
οἰαία [ἀἰθ5 ΠΘοθυΌΓ. ΜΡΟΟΟΧΧ.-

Τ ἘΛΨΨΙ οὐ κτοϊμα, αὖ τσὶ ἢ

4

Ὺ ὑον φαϊϊαριοιοπι φρο γ τα, Ἐρίδη ΠΡΎΕ ἣν
ΕἸ ᾿πίφρου! οἴου ἐπέ γἰμιρῥηρ φαιαμναννί τ ὦ ἸᾺ: πε:

Ἂν τς

οὖν μὰν ες

ἐὔρας. πο ρα Ἷν ΧΟΔΕΣ

ἜΣ] ἡὐολρνάνο δ Ὁ εἰμι

ἴα ὑραιρφημίην δρτοΐτα νεν ὁ
οἱ παι οξννρτ ἐξ ας ᾿ οἷ
ἼΠΜΕΕ- ποθ ἐν ᾿ πα ἈΡῸΝ Ἢ
ἐν Ρι ἐρράνοι ἃ με ἥκο

Ὗ
!

5ΟΉΟΙΙΑ

ΙΝ

ΒΟΗΥΠΙ ΤΒΑΘΓ(ΎΘΙΑΚ.

ΨΟΙ,. ΠΙ. Β

ΞΒΟΗΟΠΙΙᾺΑ

ΙΝ

ΡΒΟΜΕΤΉΕΥΙΜ ΥΙΝΟΤΌΥΟΜ.

ὙΠΟΘΕΣΙΣ
ΤῊΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣΞ

ΠΡΟΜΗΘΕΩΣ ΔΕΣΜΩΤΟΥ.

ΓΙΡΟΜΗΘΕΩΣ ἐν Σκυϑίᾳ δεδεμένου διὰ τὸ κεκλοφέναι πὸ πῦρ, συνϑάνεται ᾿Ιὼ σ““λανωμέ-.

νη, ὅτι κατ᾿ Αἴγυατον γενομένη, ἐκ τῆς ἐπαφήσεως «οῦ Διὸς τέξεται τὸν "Επαφον. ἝἙἝἭ μῆς
δὲ παράγεται ἀπειλῶν αὐτῷ κεραυνωϑήσεσϑαι, ἐὰν μὴ εἴπῃ σὰ μέλλοντα ἔσεσθαι τῷ Διΐ.
Προέλεγε γὰρ ὁ Προμηϑεὺς, ὡς ἐξωσθήσεται ὁ Ζεὺς τῆς ἀρχῆς, ὑπό τινος οἰκείου υἱοῦ.
Τέλος δὲ βροντῆς γενομένης ἀφανὴς ὃ Προμηϑεὺς γίνεται.

Κεῖται δὲ ἡ μυϑοσποιΐα ἐν παρεκξάσει, παρὰ Σοφοκλεῖ, Κόλχοις, παρὰ δὲ Εὐριπίδη ὅλως
οὐ κεῖται. ἫἪ μὲν σκηνὴ τοῦ δράματος ὑπόκειται ἐν Σκυϑίᾳ ἐπὶ τὸ Καυκάσιον. Ὁ δὲ χχ6-
ρὸς συνίστηκεν ἐξ ᾽Ω κεανίδων νυμφῶν. Τὸ δὲ κεφάλαιον αὐτοῦ ἐστὶ Προμηϑέως δέσις.

ἔΑλλως.

Προμηϑέως ἐκ Διὸς κεκλοφόφσος τὸ πῦρ καὶ δεδωκότος ἀνθρώποις, δι οὗ τέχνας πάσας
ἄνθρωποι εὕροντο, ὀργισθεὶς ὁ Ζεὺς τσαραδίδωσιν αὐτὸν Κράτει καὶ Βίᾳ, «οῖς αὐτοῦ ὑπηρέ-
σαῖς, καὶ Ἡφαίστῳ, ὡ; ἄν ἀγαγόντες πρὸς σὸ Καυκάσιον ὅρος δεσμοῖσι σιδηροῖς αὐτὸν ἐκεῖ
προσηλώσαιεν. Οὗ γενομένου τσαραγίνονται αἱ ᾿Ωκεαναῖαι νύμφαι πρὸς τσαραμυϑίαν
αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς δ᾽ Ωκεανὸς, ὃς δὴ καὶ λέγει τῷ ΤΙρομηϑεῖ, ἵνα ἀπελθὼν πρὸς τὸν Δία
δεήσεσι καὶ λιταῖς πείσῃ αὐτὸν ἐκλῦσαι «οῦ δέσμου Προμηϑέα. Καὶ Προμηϑεὺς οὐκ ἐξ,
σὸ τοῦ Διὸς εἰδὼς ἄκαμσσον καὶ ϑρασύ. Καὶ ἀναχωρήσαντος τοῦ Ὡ κεανοῦ, τραραγίνε-
σαι Ιὼ πλανωμένη, ἡ τοῦ ᾿Ινάχου, καὶ μανϑάνει π'αρ᾿ αὐτοῦ ἅ τε πέπονϑε καὶ ἃ πείσεται,
καὶ ὅφι σὶς τῶν αὐτῆς ἀπογόνων λύσει αὐτὸν, ὃς ἦν ὁ Διὸς ᾿Ηρακλῆς, καὶ ὅφι ἐκ τῆς ἔπα-
φήσεως τοῦ Διὸς τέξει σὸν Ἔπαφον. Θρασυστομοῦντι δὲ ΠΤρομηϑεῖ κατὰ Διὸς, ὡς ἐχπε-
σεῖται τῆς ἀρχῆς ὑφ᾽ οὗ εἰξεται παιδὸς, καὶ ἄλλα βλάσφημα λέγοντι, παραγίνεται ἝΦ-
μῆς Διὸς πέμψαντος, ἀπειλῶν αὐτῷ κεραυνὸν, εἰ μὴ τὰ μέλλοντα συμβήσεσθαι σῷ Διΐ
εἴπη, καὶ μὴ βουλόμενον βροντὴ καταῤῥαγεῖσα αὐφσὸν ἀφανίζξε. Ἣ μὲν σκηνὴ τοῦ δρά-
μᾶτος ὑπόκειται ἐν Σχυϑίᾳ ἐπὶ τὸ Καυχάσιον ὅρος. ἫἪ δὲ ἐπιγραφὴ τούτου ΠῚ ρὁ μ η-
ϑεὺς δισμώτης.

4 ΒΟΗΟΙΙΑ

γ. 1, Σχολ. Α. τηλουρὸν πέδον] ἢ σὸν Καύκασον λέγει. ᾿Ισσέον δὲ, ὅτι οὐ κατὰ
σὸν κοινὸν λόγον ἔν Καυκάσῳ φησὶ δεδέσϑα, σὸν Προκηϑέα., ἀλλὰ πρὸς φοῖς Εὐρωπαίοις
τέρμασι τοῦ Ὡ κεανοῦ, ὡς ἀπὸ τῶν πρὸς τὴν ᾿Ιὼ λεγομένων ἐστὶ συμξαλεῖν. Τηλουρὸν
δὲ διὰ τὸ πολὺ τοῦ ὄρους ἰνταῦϑα ἐκάλεσεν, ἤγουν τὸ ἐπὶ πολὺ διῆκον καὶ ἕλκον τὰ οἱ-
κεῖα ὅρια μακράν. Ἢ διὰ τὸ ὑψηλὸν, ἀφ᾽ οὗ πόῤῥω τις ὁρᾷν δύναται.

Β. χϑονὸ:} γῆς. Τηλουρὸν)] ὑψηλὸν, μακρὸν, ἀφ᾽ οὗ τῆλε καὶ μακρὰν δρᾷν τις δύνα-
ται. Λέγει δὲ τὸν Καύκασον, ἢ πὸ ἀκρόϑεν δρώμενον τὰ οἰκεῖα ὅρια, ἤγουν τὸ μακρὸν καὶ
εἰς πολὺ σετωμένον. ᾿Ἢ διὰ τὸ πολὺ «οὔ ὄρους ἐκάλεσεν αὐτὸ τηλουρὸν τὸ ἐπὶ πολὺ ἕλκον,
ἢ διὰ τὸ ὕψος. ᾿Ἰστέον ὅσι ἐν σῷ Καυκάσῳ οὐ φησὶ δεδέσϑα, τὸν Ἰτρομηϑέα. ἀλλὰ τσρὸς
τοῖς Εὐρωπαίοις τέρμασι τοῦ ᾿Ω,κεανοῦ͵ ὡς ἀπὸ τῶν τορὸς τὴν ὼ λεγομένων ἐστὶ συμξα-
λεῖν.

ΓΤ, χϑονὸς) Ἰπεράσαντις τὸ τγολὺ διάστημα τῆς χϑονός. Ὑρυτέστι τοόῤῥω ἀφοριωμέ-
γοι. Τηλουρφὸν] τὸ ὄρος τοῦ Καυκάσου. ᾿Απὸ τοῦ τῆλε καὶ ὀρῶ. ᾽Ἢ σὸ τῆλε καὶ
μακρὰν τῶν ὁρίων ἡμῶν. Ἴλλλως. Τηλου θὸν εἶσεν εἰς σὸ ἀπαραμήϑυτον σοῦ δεϑη-
σομένου. Καὶ Σοφοκλῆς τὸ αὐτὸ τσερὶ Φιλοκτήτου λέγει. ᾿Ἢ, εἰς τὸ πηλοῦ τὸν ὅρον ἔχων;
δ ἐστι πόῤῥω" σουτέσσι τὸ μακρὰν ῳκισμοένον.

ν. 2. Α. Σκύϑην ἐς οἶμον] ἤγουν τὴν Σκυϑικὴν δδόν. Ἵνα γὰρ ἀπαραμύϑητος εἴη ὃ
Προμηϑεὺς, διὰ τοῦτο ἐς ἐκείνους τόπους ἄγουσιν. Ὡς παὶ Σοφοκλῆς τὸ αὐτὸ περὶ Φ,-
λοκτήτου λέγει. ᾽Ἢ διὰ τοῦτο Σ κυϑικὴν ὁδὸν εἶπε, διότι Σ κύϑαι κατῴκουν τὸν Καύκασον,
ἢ διὰ τὸ ἄγριον καὶ ἀπάνθρωπον τοῦ σόπου. Ὅσι δὲ ποιοῦτος ἦν ὃ τόσος ἐκεῖνος, δῆλον
ἀπὸ «τοῦ εἰπεῖν ἄβατον εἰς ἐρημίαν.

Β. Σκυϑῆν οἶμον] Σκυϑικὴν ὁδὸν, ἢ διὰ τὸ ἀπαραμύϑητον τοῦ δεϑησομένου, καὶ Σοφο-
κλῆς τὸ αὐτὸ περὶ Φιλοκτήτου λέγει. ᾿Ἢ ὅσι ἐπειδὴ Σκύϑαι κατῴκουν τὸν Καύκασον οἱ
καὶ ἄγριοι καὶ ἀπάνϑρωποι Σκυϑικὴν ὁδὸν εἶπε. ἼΑ δα « ον] εἰς ἣν οὐδεὶς βαίνει, διὰ τὸ
σραχύ.

Γ, Σκυϑικὸν, σὸ ἀπόλυτον ἀντὶ κτητικοῦ ἁπλοῦν. ᾿Αθατον] Δύσξατον.

ν. 8... ᾿Εχιστολὰς}] Ἐντολάς'" γράφεται καὶ ἐπίτολας δίχα ποῦ Σ, κατὰ ποὺς
᾿Αϑηναίους.

Β. Χρὰ] πρίπει. Μέλει»] διὰ φροντίδο; ἔχειν, ᾿ἘἘσισπολὰς] ἐντολάς.

Γ. Ἐσιστολὰς) ᾿Επισέλλειν σὸ τοροστάσσειν, καὶ ἐντέλλεσθαι, ἐξ αὐτοῦ δὲ τσρο-
σϑέσει σοῦ Σ ἐπιστολὴ ἡ ἰντολή. ᾿Επιστολὰς ἀντιπτωτικὸν, σῶν ἐπιστολῶν τῆς τσροσ-
φάξεως.

ν. 4. Β. πατὴρ] ὁ Ζεύς. ἘφΦεῖτο] ἐνετείλατο. πόνδε] τὸν ΤΙρομηϑέα.

Τ᾽. ᾿Εφεῖτο) ᾿Εδίδου, ἐνετείλατο, ἐκέλευσεν.

δ. Τὸ ὑψηλοκρήμνοις) ταῖς ἐχούσαις ὑψηλοὺς κρήμνους. Α΄. σὸν λεωργὸν] τὸν
Προμηϑέα λέγει τὸν ὀφείλοντα ἔργον λάεσιν ἤτοι λίϑοις, οἱονεὶ τὸν ἔχοντα ἔργον τοῖς λαοῖς
ἀπαγγίλλειν τὰ τῶν ϑεῶν ἔργα καὶ βουλεύματα. ᾽ῊἪ τὸν τοὺς λαοὺς ἐργασάμενον, ἤγουν
σὸ τῶν ἀνθρώπων πλῆϑος. Οὗτος γὰρ μυϑεύιτα, πλάσαι, τὸν ἄνθρωπον. Αλλως.
Λεωργὸν σοῖς λαοῖς ἔργα παρασχόμενον διὰ σοῦ τσυρός. Ἢ τὸν ἄξιον γενέσϑαι ἔργον καὶ
τυαρανάέλωμα λάων, τουτίστ, λίϑων. "Αλλως. Λεωργὸν, τὸν λαῶν ἔργον ὀφείλοντα
γενέσθαι 1.

Β. τὸν λεωργὸν) τὸν τοῖς λαοῖς ἔργω παρασχόμενον διὰ τοῦ τσυρός. ᾿Ἢ τὸν ἄξιον ἔργον
καὶ παρανάλωμα λίϑων γενέσϑα;, ὡς κλέππην καὶ ϑεῶν τταρήκωον.

Γ, σὸν λιωργὸν} τὸν Πιρομηϑέα, παβέργον. "Αλλως. ὡς ὀφείλοντα γείάϑιαι ἔργον
λαοῦ, οἱονεὶ σὸν ἄξιον λ,ϑασϑῆναι ἢ φὸν σοὺς λαοὺς ἐργαζόμενον' μυϑεύεται χανε καὶ λίϑους

πλάσαι τοὺς ἀνθρώπους.

Ἔ σήλουρον] τσόῤῥω ἀφωρισμένην. Τινὲς μὲν ὡς Πανοῦργον, τινὲς δὲ ὡς κηπουρὸν, τῷ
φόνῳ. Πἰ 6 5 γ6 ἢ.
Ἷ Λεωργὸν, κακοῦργυν, τυανοῦργον, ἀνδροφόνον. [{6 5 Υ 6Ο}".

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΒΌΜ ΥἹΝΟΤΟΜ. ὃ

ὀχμάσαι] Β. δῆσαι, τοροσπῆξαι. Τ΄, Συνδῆσαι, κατέχειν.
’ ᾽ -“
6. Β ἀδαμανείνοις] Σ᾿ δηρίοις, στεῤῥαῖς. ᾿Αδάμας λίϑος οὕτω σπεῤῥὸς, ὡς μὴ δύ-
- ΄ - εἰ Ν
νασϑαι ὑπὸ τοῦ σιδήρου “μηϑῆναι, αἵματι δὲ τράγου ἢ λέοντος μαλάσσεται διὰ τὸ τὸν
μὲν ἀδάμαντα Ψυχοὸν καὶ ξηρὸν ἄγαν εἶναι, «τὸ δ᾽ αἷκα ϑερμὸν καὶ ὑγρὸν ἄγαν εἶναι.

Β. πέδησιν) δεσμαῖς.

Β. ἀῤῥήκτοις] στεῤῥαῖς. Τ'. ἀναῤῥαγέσι, ταῖς μὴ ἐχούσαις φύσιν ῥηγνῦσθαι.

Τ. Πέσραις] τοῦτο δηλοῖ πὸ ἐκ δευτέρου τγέτραις᾽ οὐ μόνον ταῖς πέτραις οὔσαις ὑψηλο-
πρήμνοις, ἀλλὰ καὶ πέτραις ἐμσέδοις καὶ στερεαῖς" εἰσὶ γὰρ ἐν ὄρει πέτραι.

ν. 7. «ὸ σὸν γὰρ ἄνϑος} Α. ταῦτα «πρὸς ἐρεϑισμὸν τοῦ Ἡφαίστου φασὶ τὸ Κράτος καὶ
ε ΄ ῳ Σ ψ ΒΡ Ὁ 5 ΄ Ν » οἷ» ΄ " ΄
2) Βια, ἐνὰ σπουθαιον αὐτὸν ἀπεργάσωντζται τορος σὸν Του Προμηϑέως ὥνασκολοσισιν,
ταῦτα γὰρ ἐρεϑίζε, τὸν “Ἥφαιστον, ὡς εἶ ἔλεγε, τὸν σὸν κόσμον' τυαρὰ τὸ Ὁμήρου Π||ἀ4.
Αὐτὰρ ἐπεὶ τυυρὸς ἄνϑος ἀπέπτατο, τσαύσατ δὲ φλόξ.

ἼΑνϑος] Β. καλλώσισμα.

Ανϑος} Γ΄, Καὶ καλλωσπισμὸν ἀφείλετο. Ὁ γὼρ Προμηϑεὺς κλέψας τὸ πῦρ ἀσὸ τοῦ
Διὸς ἄγνωστον ὃν τορὶν τοῖς ἀνπρώποις τυάρεσχεν, ὡς ἄν δ᾽ αὐτοῦ πάντα ἰργάζοιντο. "Αν-
3; δὲ λέγει τὸ τοῦρ, διὰ τὸ ἀνάπτεον, οἷον ἀνθεῖν, ἔπειτα δὲ μαραίνεσθαι.

΄ ,,φΦ - ΄, ε , Ὁ ᾿, ΄ ΕἸ
σπαντέχνου] Β. Δι’ οὗ τ:-ἄσαι γίγνονται αἱ τέχναι. Τ'. τοῦ αἰτίου πάσης τέχνης Ἔ.
“- ᾽ ΄ ΕΣ ΄ ΄ ἥ

γν. 8. ϑνητοῖσι) Β. ἀνθρώποις. ὥπασε)] τσαρίσχε. τοίας] τειαύτης.

ν. 9. ᾿Αμαρτίας]} Γ. ἕνεκα. ΣΦ:] Α. «ὃ Χ διὰ τὸ σφέ. σφε] Β. αὐτόν.

Δεῖ] 8. πρίπει. Τ΄. ἀπόκειται, ἐνδέκεται.

-" Ν - ΄ ΄“« ’ὔ "“" -“

Δουναι τιμὴν] Β. Παρασχεῖν τιμωρίαν. δοῦναι δίκην] ἢ," Τιμωρηϑῆναι, τῆς τοιαύτης
οὖν ἁμαρτίας ἐνδέχεται δοῦναι δίκην.

γ. 10. ὡς] Β. ἵνα. διδαχ. 93] μάϑῃ καὶ νοήσῃ.

συραννίδα) Β. τὴν ἀρχὴν, ἢ τὴν βασιλείαν. Τ'. Σημείωσαι, ὅτι τὸ τύραννος ὄνομα βα-
σιλικὸν ἦν τοῖς σαλαιοῖς, νῦν δὲ βλασφημεῖται, ὥσπερ καὶ πὸ χυδαῖοι ἀντὶ τοῦ πεσιληϑυ-
σμένοι τάλαι λεγόμενον" νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ οὐδαρεινοί. πολλοστὸς οὖχ ὡς -τσάλαι, ὃ «πολὺς, ὃ

ἔνδοξος, ἀλλ᾽ ὃ μηδὲν ὦν ὠμὸς οὐχ ὃ στερεὸς, ἀλλ᾽ ὁ φαυλότατος νῦν' ἐξαίσιον, τὸ ἔξω τοῦ

δικαίου, νῦν δὲ, ἀντὶ σοῦ μέγα καὶ ξένον.
11. στέργειν] Β, Σέδειν, τιμᾷν. Τ', ὑπορένειν, ἢ φιλεῖν, σιμᾷν.

φιλανθρώπου] Α. οὐ μόνον διὰ τὸ κεκλοφέναι τὸ τοῦρ, ἄγνωστον ὃν τοῖς ἀνθρώποις, κε-
κόλασται Προμηϑεὺς, ἀλλ᾽ ὅφσι καὶ βοῦν τσοτε τεϑυκότων ἑαυτοῖς τῶν ϑεῶν, αὐτὸς διανο-
μεὺς καταστὰς τοῖς μὲν ἄλλοις Θεοῖς ἔγκατα τσοαρέϑηκε μόνα, τῷ δὲ Διξ κῶλα τοιμελῇ
κεκαλλυμμένα, τὰ κρέα πάντα αὐτὸς κατεδηδοκώς.

φιλανθρώπου Τ΄. «οὔ φιλεῖν τοὺς ἀνθρώπους" δριμεῖα λέξις.

ν. 19. Κράτος καὶ Βία] Α. Ἢ μὲν τταρὰ τοῦ Διὸς ἐντολὴ δ’ ὑμῶν ἀγγελϑεῖσά μοι, φη-
σὶν ὁ Ἥφαιστες, ἔχει ἤδη τέλος οὐδὲν ἐμποδών ἐστι τοῦ γενέσϑαι καὶ τυληρωθῆναι αὐτήν"
ἐγὼ δὲ ἀπρόϑυμός εἰμι σὸν Προωηϑέα δῆσαι, καὶ ἀνασκολοπίσαι ἐν τῷ δυσχειμέρῳ σούτῳω
ὄφει" σὰ γὰρ ὑψηλόκρημνα δρη δυσχείμερα εἰσιν" ὅμως ἀναγκαῖον ἐστὶ φποῦτο τοοιῆσα:. Τὸ
γὰρ ἔξω εἰς, καὶ φροντίδος τίϑεσθαι, καὶ τσοιεῖσϑα, τὰς σοῦ τσατρὸς Διὸς τυροστάξεις,
φῶτο γάρ ἐστι τὸ ἐξωριάξειν γαερνι λόγους ἤτοι παραξλίπεσθαι, χαλεπὸν καὶ ἐπικίνδυνον.

σφω"ν] Β. ὑμῖν. ἐντολὴ] ὁ ὁρισμός.

γν. 13. ἔχει τέλος] Τ' ἔχει τυλήρωμα.

γ. 14. ἄτολμος] Γ΄, δειλός οὐ τολμῶ. !

εἰκῆ Β. ὑπάρχω.

συγγενῆ ϑεὸν) Α. τὸν ἀπὸ μιᾶς ὁρμώμενον τέχνης.

γν. 15. δῆσαι} Β. δεσμεῦσαι. δῆσα, βίᾳ] Τ.. τυεριφραστικῶς. δυσχειμίρῳ) Β. κακὴν
ἐχούσῃ χειμῶνα, διὰ τὸ χειμῶνι, ἀεὶ καλύστεσθαι.

πρὸς δυσχειμέφῳ] Γ. ἐν δυσχείμῳ.

“ Σίλας, φῶς, αὐγή. Τίο; φῶς πυρὸς, ἢ λαμπρότης τοῦ τσυρὸς τνεριφραστικῶς. ἢ δ 6 γὙΟ},

θ ΞΟΗΟΠΙΑ

ν. 16. ἀνάγκη] Β. ὑπάρχει. Τ΄, ἀπαραίτητον ὑπάρχει,

σῶνδε] Β. ὧν εἴπατε. Τ'. σῶνδε] τσροσταγμάτων.

σόλμαν σχεϑεῖν] Β. ἐπιχείρησιν ἔχειν. σχεϑεῖν] Τ'. κρατεῖν, ἔχειν.

γ. 17. ἰξωριάζει»] Β. ἄϑετον καὶ ἔξω ὥρας καὶ φροντίδος ποιεῖσϑαι. Υ': καὶ ἔξω ὥρας
σιϑέναι καὶ ἀποδάλλειν, ἔξω φροντίδος τοοιεῖν, ἀποῤῥίστειν, βαρὺ καὶ χαλεπὸν καὶ ἐπικίν-
δυνον ὑπάρχει.

ν. 18. τῆς ὀρϑοξούλου Θέμιδος] Α. ἸΙρὸς τὸν Ττρορηϑέα ἀποστρέφει ἁ “Ἥφαιστος τὸν
λόγον, Θέμιδός σετσαῖδα αὐτὸν εἶπε, τῆς Δικαιοσύνης τῆς ὀρϑὰ καὶ δίκαια βουλευομῖ-
γης. Πῶς δέ φησι σὸν Τιρομηϑέα υἱὸν τῆς Θέμιδος, δέον ἀντιφρόφως λέγειν ς ἐκ τυρομηϑείας
γὰρ καὶ σκέψεως τὸ δίκαιον εὕρησαι; καί φαμεν, ὡς αἴτιον τὸ δίκαιον σοῦ τὐρομή-
ϑεῖσϑαι, διὰ τοῦτο καὶ τὸν ἹΤρομηϑέα Δίκης υἱὸν λέγομεν" ἐπεὶ καὶ ὃ κλινοποιὸς πρῶ-
κὸν ἴννοιαν λαμξάνει τῆς ἀνθρώπων ἀναπαύσεως, εἶτα ἐπιχειρεῖ καὶ κλίνην πσοιεῖ, καὶ ἔστι
σῷ μὲν ἔργῳ τορῶτον ἣ κλίνη, τῇ δὲ διανοίᾳ ἡ ποῦ ἀνθρώπου ἀνάπαυσις. ἔΑλλως. Ἔπι-
σφροφὴ πρὸς τὸν Προμηϑέα. Θέροιδος δὲ τὸν Προμηϑέα φησὶ καὶ οὐ ἹΚλυμένης.

ὀρϑοξούλου) Β. τῆς ἀληϑὲς βουλευομένης. Τ᾿ Ἢ τῆς ὑψηλῆς, ἢ τῆς ὑψηλὰ βουλευο-
μένης καὶ ὀρϑὰ, ἢ χαλεπὰ, ἢ καὶ σσρεθλά.

αἰπυμῇτα) Β. μεγαλόξουλε.

γ. 19. δυσλύφοις] Τ. ἀλύτοις, ἀφύκτοις-

χαλκεύμαση Β. σιδηροῖς δεσμοῖς.

ν, 20. τυροσπ'ασσαλεύσω]) Β. τυροσηλώσω. τσάγῳ] ὅρει.

σῷδ᾽ ἀπανϑρώπῳ πάγῳ] Τ΄. τῷ ἀπὸ καὶ μακρὰν τῶν ἀνθρώπων, ἢ τῷ ἔχοντι ἀνϑρώ-
ποὺς ἀπανϑρώπους" σκληρῷ, ἀγροίκῳ βούνῳ.

ν. 91. Β. ἵν] ὅσου. φωνὴν] ἀκούσῃ δηλονότι. ποῦ} σινός. βροτῶν] ἀπ.

τι Ἵν7᾿᾿Ανσὶ σοῦ ὡς, καὶ ἀντὶ καϑά. Ἑὑρίσκεται γοῦν ἀντὶ ὅπον καὶ ἢ, λαμβάνεται
χαὶ ἀνεὶ «οὔ αὐτοῦ. Οὔτε φωνὴν] κατὰ ἀναλογίαν λείπει πὸ ἀκούσει;.

᾿

ν. 44. Α. Σταϑευτὸς] φλογιξόμενος" σταϑεύειν γὰρ τὸ κατ᾽ ὀλίγον ὀπ'τᾷν, φασὶν οἱ
ΓΑ στικοί. .

Β. ὄψει] ϑεάσει. σταϑευτὸς] ἱστάμενος καὶ φλογιξόμενος" σταϑεύειν φασὶν ᾿Αταικοὶ τὸ
κατὰ μικρὸν καίεσϑαι, ἀπὸ «οὔ ἵστημι στήσω, καὶ τοῦ αἴϑω πὸ καίω γινόμενον.

Τ΄. σεταϑευτὸς] ὀπτώμενος, Φλογιξόμενος" σταϑεύειν γὰρ τὸ κατ᾽ ὀλίγον ὀπτᾷν. "Αλ-
λως. Σεταϑευτὸς, ἀπὸ τοῦ ἴστημι στήσω, καὶ ποῦ εὔω «ὸ φλογίζω, ὁ ἐν σῷ σσασϑαι
φλογιζόμενος. ᾿Ατεικὴ ἡ λέξις" ἢ τὰ κατ᾽ ὀλίγον ἐψυγμένωα καϑὰ τυαρὰ «ποῦ κοινοῖς
ἔψησαι. Φοίξῃ] ἀντὶ τοῦ καυστικῇ, λαμπρᾷ.

ν. 43. Β. χροιᾶς ἀμείψεις ἄνϑος] εἴδους ἀλλάξεις τὴν λαμπρότητα. ᾿Ασμένῳ] χαί-
ρόνφ!-

τ΄. ᾿Ασμένῳ] μετὰ τυεριχαρείας διάγοντι, διὰ τὸ μὴ καίεσϑαι τὴν νύκτα τσαρὰ ἡλίου.

ν. 24. Α. ποικιλείμων) ἢ ὡς λειμὼν ποῖς ἄστροις τσοικιλλομένη" ἢ τοοικίλον ἔνδυμα
ἔχουσα, διὰ τὸ τσεποικίλϑαι τοῖς ἄστροις. φάος] τοῦ ἡλίου.

Β. τοοικιλείμων] ἡ τοοικίλον ἔνδυμα ἔχουσα, διὰ πὸ πσεποικίλϑαι σοῖς ἄσφροις. φάος]
σὴν ἡμέραν.

Γ. ποοικιλείμων) τσοικιλολειμωνῖτις οὖσα. ᾿Ἢ καὶ ἔχουσα τσοικίλα εἵμασα καὶ ἱμά-
σια διὰ τὰ ἄστρα. Ὁ δὲ Σοφοκλῆς μέλαιναν.

ν. 45. τυάχνην 9᾽ ἑῴαν ἥλιος σκεδᾷ τσάλιν] Α. ᾿Εκ διαδοχῆς μετὰ σὴν νύκτα σκεδά-
σει. ᾿Ἐννυκεὶ ἴσμεν ὅτι γίνεται ἡ ττάχνη᾽ ταύτην οὖν, φησὶν, ὑπὸ σὸν ὄρθρον ἀνατέλλων
ὃ ἥλιος ἀποσκεδάσει σοι καὶ διασκοραπίσει. Ἕψαν] τὴν ὑπὸ ἕω γενομένην, ἤτοι τὴν τσρωΐϊ-
γήν' δηλοῖ δὲ, ὅτι οὐδὲ νὺξ, οὐδὲ ἡμέρα ἔσται αὐτῷ μετὰ πσιριχαρείας.

Β. τυάχνην δ᾽ ἑῴαν] δρόσον τσρωϊνήν. σκεδᾷ] σκεδάσει.

Τ. πάχνην] ἐν νυκτὶ γενομένην. Εὔδηλον γὰρ; ὅτι ἡ τσάχνη κατὰ τὴν νύκτα γίνε-
φαι.

τ, 26. Β. ἀχϑηδὼν] τὸ βάρος.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΙΙ͂Μ ΥΙΝΟΤΟΜ. 7

Γ, ἀχϑηδὼν) βαρύτης, βάρος, ἤγουν τῆς ἐνταῦϑα δήσεως.

ν. 27. Α. ὃ λωφήσων] ὁ τσοιήσων λωφῆσα, Ἡρακλῆς. Φασὶ γὰρ μετὰ ταῦτα γενόμε-
νὸν σὸν Ἡρακλέα τυρὸς τὸ καϑάραι σῶν κακούργων καὶ λησσῶν σὴν γῆν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ κε-
κλημένην, καὶ πρὸς πᾶν μέρος γῆς τσορευόμενον τταραγενίσϑαι καὶ ἐπὶ τὴν χώραν, καϑ᾽ ἣν ὁ
Προρμηϑεὺς ἐδέδετο" ἰδόντα δὲ αὐτὸν ταῖς ττίτραις τοροσηλωμένον καὶ ὑπὸ γυπὸς τὸ ἧπαρ
κειρόμενον, ὑπεραλγῆσαί τε αὐτοῦ καὶ βέλει γῦπα φονευσάμενον, ἀνελευϑερῶσαι «ὃν ΤΙρο-
μηϑέα τοῦ ἀποκείρεσθαι τὸ ἧπαρ αὐτοῦ, καὶ μέντοι καὶ ἀπολῦσαι.

Β. τρύσει!] δαμάσει. ᾿Αποροῦσιν ἐνταῦϑα, πῶς ἀνωτάτω λέγων, ἀσμένῳ τῷ ΤἸπρομηϑεῖ
ἐπέρχεσθαι, τὴν νύκτα, νῦν φησι δαμάσειν αὐτὸν τὸ ἀεὶ ἐνιστάμενον βάρος. Καί φαμεν
ὅσι ἐν μὲν ἀρχῇ ἡ σε νὺξ καὶ ἡ ἱμέρω ἡδίσσαι ἂν δοκοῖεν, αὐσῷ τῆς μὲν νυκτὸς ἀπ᾿α)λαγὴν
παρεχούσης τοῦ ἐφ᾽ ἡμέρων καύσονος, τῆς δὲ ἡμέρας τοῦ ἀπὸ τῆς νυκτὸς ψύχους, ἐν δὲ τῷ
μέσῳ βαρεῖαι καὶ δυσχερεῖ;. ὃ λωφήσων]) ὃ παύσων σε σούτου, οὐ πέφυκε πω] οὖκ ἔγεν-
νήϑη ἀκμήν "Ἐστιδὲ ὁ Ἡρακλῆς.

Τ', ὃ λωφήσων] ὃ παύσων, ὃ λυτρώσων, ὃ λῆξαι σ“οιήσων, ἀπὸ τοῦ σραχήλον ἄχϑος
ἀποθησόμενον. ᾿Ἐνταῦϑα οὖν σὸν Ἡρακλέα αἰνιπσόμενος λέγει, ὅτι οὔπω γεγένηται
ὃ παύσων σε τῆς ταλαιπωρίας, ἢ τῆς τιμωρίας.

Υ. 28. Α. σποιαῦτ᾽ ἀπηύρω] ποιούτων, φησὶν, ἐπέσυχες φιλάνθρωπος γενόμενος. Ἔν
ἤϑει δὲ ὃ λόγος, οἷον τὰ τῆς φιλανθρωπίας ἐπέχειρα τοιαῦτά σοι ἐγένετο, καὶ σοιούσων
ἐπέτυχες ἀγαθῶν, ὅτι σοῖς ἀνθρώποις δέδωκας τὴν τοῦ πυρὸς χρῆσιν, τιμῶν αὐτοὺς, τῶν
δὲ μεγίστων ϑεῶν τὴν ὀργὴν μὴ πποούρενος.

Β. ἀπηύρω] ἀπήλαυσας. Τ'. ἀπίλαξες καὶ ἀπήλαυσας, Ἰτρομικθεῦ, ἕνεκα τῷ φιλεῖν τοὺς
ἀνθρώπους. !

ν, 99. Β. 9εὸ:} ὥν. ὑποπτήσσων) φοβούμενος. χιολὸν] τὴν ὀργήν.

τι, ϑεὸς] ὑπάρχων σὺ πρὸς πλείονα λύπην.

γ. 80. Β. ὥπασας] πάρεσχες. πέραν δίκης ἐπέκεινα ποῦ δικαίου. Ὃ γὰρ οὐκ ἡ βούλετο
ὁ Ζεὺς ἄδικον τε ἦν καὶ παράνομον.

εν πέρα δίκης} πέραν, ἔξω δικαιοσύνης, τοῦ δικαίου.

γν. 31. Α. ἀνθ᾽ ὧν ἀτεραῇ} τοῦτό φησιν, ἀνϑ᾽ ὧν σὺ ἔπραξας σολμηρῶς, φΦρουρήσεις
ταύτην σὴν ἀτερπῆ πέτραν, ὀρϑὺς ἱστάμενος ἄανος, οὐδέποτε καϑήμενος" ἣν οὗ δυνήσῃ
“αρατρασπῆναι. ᾿Ατερπῆ διὰ τὰ ἐπαγόμενα.

Β, ἀνϑ᾽ ὧν] δ ὧν, ἀσερπῇ)] ἀηδῆ. Δέον ἀσερπὴς εἰπεῖν ἀσερπῇ πρὸς σὴν πέτραν
ἐπήνεγκεν. Τὸ δὲ φρουρήσεις ἀντὶ τοῦ φυλάξεις καὶ περὶ αὐτὴν ἐμμενεῖς. Ὃ γάρ σις
φρουρεῖ, τοῦφο καὶ οἰκεῖ.

ΤΙ, ἀνθ᾽ ὧν] ἕνεκα πούτων. ἀσερπὴ] ἀχαρῆ. φρουρήσεις] κατοκνήσεις, φυλάξεις,
τηρήσεις. Πέφσραν] τὸν Καύκασον,

γ. 82. Β. ὀρϑοστάϑην) ὀρϑὸς ἱστώμενος. οὐ κάμπτων γόνυ] οὗ κλίνων.

Υ͂. 33. Α. πολλοὺς δ᾽ ὀδυρμοὺς προαναφωνεῖ τὰς μονωδίας αὐτοῦ.

Β. γόες]} ϑρήνες ἀνωφελεῖς] δέον ἀνωφελ εἴ εἰπεῖν, ἀνωφελεῖς εἶπεν, διὰ τὰς γόες.

Υ. 341.Α. Διὸς γὰρ δυσααραΐτητοι φρένες] χαλεπαί εἶσι καὶ ἀκαταφρόνητοι αἱ ποῦ
Διὸς προσφταγαὶ, καὶ εἰ παραιτηϑεῖεν, κακοῦ πρόξενοι γίνονται. Ἢ ἀμετακίνησοί εἶσιν
οἱ τοῦ Διὸς λογισμοὶ, καϑ᾽ ὧν ὀργισϑῇ. Πᾶς δὲ νεωσσὶ κρατήσας περισσῶς χρῆται τῇ
ἐξουσίᾳ, ἵνα φοξερὸς δόξῃ τοῖς ὑπὸ χεῖρα᾽ καὶ ὃ Ζεὺς νεωστὶ ἐπέξη τῆς βασιλείας.

Β. δυσπ'αραίτησοι] ᾿Αμετάτρεπτοι καὶ δυσκόλως πρὸς συμπάθειαν καὶ πρὸς συμπλοκὰς
ἔχεσαι. ἸΤαραίΐίσησις γοῦν ἡ συγγνώμη" ἢ δυσκόλως παραιτεμέναι καὶ ἀφιεῖσαι ἃ ἂν ἐκτή-
σαντο. Ταραίτησις γὰρ καὶ ἡ ἄφεσις, π'αραιτοῦμα, τὸ ἀπολογᾶμαι, τὸ συγγνωμονῶ, φὸ αἰ-᾿
σῷ, καὶ τὸ ἀφίημι.

Τι, δυσασαραίτητοι] δυσπαράφρισ τοι, δυσπαράκλητοι, ἀσυγγνωμόνητοι. ἸΙαραιτοῦμαι
σὸ συγγνώμην αἰτῶ, ὡς ᾿Αριστιίδης" παραιτεῖσθαι μὲν οὖκ οἶδα. Δυσπωραίτηφες δὲ ὃ
"οιφὴς ὁ εἰς συγγνώμην δύσκολος. φρίγε;] οἱ λογισμοί.

ὃ ΒΟΗΟΙΙΑ

νυ. 35. Α. ὅσας δὲ τραχὺς} χαλεπαὶ δὲ τῶν ἀνάκτων εἰσὶν ἀπειλαὶ σῶν νέων, Ταῦτ:
δέ φησιν, ὡς νεωσαὶ σοῦ Διὸς σὸν πατέρα ἐκξαλόντος.

Β. σραχὺς] ἀκαμπὴς, σκληρὸς, ἀπηνής. Νέον] νεωστί.

Τ. ἅπας) ὅλος. σπραχὺς} ἀπηνὴς, ἄγριος. νέον κρατῇ] νεωσαὶ κρατήσῃ, βασιλεύη,
βασιλεύσῃ.

ν. 836. 8. εἶ:»] ἔστω ταῦτα. μάσην)] ματαίως καὶ ἀκαίρως.

Τ᾽. εἶεν] ὑπαρχέτωσαν, ἀπόϑεσις στὸ σχῆμα. ἤΑλλως. Τὸ εἶεν ᾿Ασφικόν ἐστιν ὁμοῦ
καὶ ῥητορικόν" Χρῶνται γὰρ φούτῳ οἱ ῥήτορες ἐν σχήματι ὑπογραφῆς ὁμοῦ καὶ ἐπιγρώ-
φῆς. Ὅταν γὰρ μέλλωσι δύο σινὰς ὑποθέσεις εἰπεῖν ἀλληλενδέσους καὶ συνεχεῖς, σληρώ-
σωσι δὲ τὴν μίαν ὑπόϑεσιν, καὶ τῆς ἑσέρας κατάρξασϑαι μέλλωσι, σιϑέασι τὸ εἶεν, ὡς ἐν
σχήμαςι τῆς ἐπιγραφῆς, τῆς πρώτης καὶ δευτέρας συνεχῶς ὑποθέσεως, Κεῖται δὲ σὸ
εἶεν ἀνεὶ καὶ ταῦτα μὲν οὕτως ἐχέτωσαν. ᾿

ν. 837. 8. τί] διά. ᾿Ενσεῦϑεν ἐπεγείρει «ὃν “φαιστον εἰς ϑυμόν. "Ἐχϑισφον) ἐχ-
ϑρότατον. οὖ στυγεῖς) οὐ μισεῖς.

ΓΤ. Ἔχϑισκον)] ἀπὸ τοῦ ἔχω τοῦ κρατῶ ἔ χος, καὶ πλεονασμῷ Ἔ, χ 9 ος.

ν. 88. Β. ὅστις] ὁποῖος. πὸ σὸν γέρας} ἤτοι τὸ πῦρ, σοῦτο γὰρ ἀνατίϑειτιαι ἯΦαί-
σσῳ.

ν. 39. Α. φὸ συγγενές τοι δεινὸν] Ὁ “Ἥφαισσος φησιν, ὅτι ἰσχυρὸν καὶ βίαιον ἡ συγγέ-
νεια, καὶ ἡ ἐκ αἀλαιοῦ συνήϑεια, καὶ δμιλία καὶ συνανασασροφή. Ταῦτα δέ φησι πρὸς τὸ
Κράτος εἰπὸν πρὸς αὐτόν' διὰ «τί οἰκπίξει τὸν Ἰτρομηϑέα; «ὸ δέ φησι πρὸς σὸν Ἥφαισαον,
ὅφ, ἀληθῶς λέγεις ταῦτα. Φησὶ δὲ τὸ συγγενὲς, ὅτι πυρὸς ταμίας ἐστι καὶ αὐτός, Δει-
νὸν} δυσχερές.

Β. σὸ συγγενὲς τοι δεινὸν) μέγα «ι σὸς οἴκπον ἐγεῖρώι ἡ πρώην συνανασαροφή.

Τ᾽, Δεινὸν] χαλεπὸν, ἰσχυρόν' ὑπάρχει συνανασαροφὴ δεινή.

εν, 40. Α. ἀνηκουσφεῖν] σὸ δὲ ἀνηκουστεῖν σῆς σοῦ πατρὸς Διὸς κελεύσεως, δυνατόν
ἐστι πῶς; Ἐρώτησις ἔχουσα σὴ ἄλυτον, οἷόν σε σῶς; δύναται, δὲ νοηϑῆναι καὶ οὕτως,
κατ᾽ ἐρώτησιν ἁπλῆν δοκοῦσαν ἔχειν τὸ ἄλυτον, ὡς καὶ ἐν τῷ, πῶς ὧν ἔπεισα ᾿Οδυσσῆος
λαϑοίμην; “Ὥς γὰρ μὴ δυνασὸν λαϑέσθαι ἠρώτα.

Β. σύμφημ᾽] Συνομολογῶ. ἀνηκουστεῖν)] παρωκούειν.

Τ᾽. σύμφημ᾽ ὁμολογῶ.

ν. 41. Β. οἷον] δυνατόν. σποῦτο] τὸ παρακούειν. δειμαίνεις) φοφῆ. πλέον] τῆς συγ -
γενείας. ᾿

Τ', οἷόν τε πῶς} Θαυμάσιον μέγα πῶς. Οἷόν φε πῶς ; σημειῶσαι ὅτι τὸ οἷον, τὸ δυνα-
«ὃν, χωρὶς τῆς τε συλλαβῆς οὗ γράφεται.

ν. 42. Α. Αἰεΐ σε δὴ νηλὴς σὺ] Πρὸς σὸν Δία τοῦτο φησὶν, οὗ πρὸς τὸ Κράσος. Τὸ γὰρ
κράτος ἤτοι ἡ σοῦ Διὸς ἐξουσία αὐτός ἔστιν ὃ Ζεύς" σρὸς αὐτὸν οὖν σὸν λόγον ποιεῖται εἰ
γὰρ πρὸς τὸ Κράτος ἔλεγεν, οὐδετέρως ὥφειλε σὸν λόγον ἀποδοῦναι.

Β. αἰεί «1 Διὰ ποῦτο ἀρσενικῶς ταῦτα ἐξήνεγκεν, ἢ πρὸς τὸν Δία ἀποδεδωκὼς ταῦτα.
Τὸ γὰρ κράτος, ἤτοι τοῦ Διὸς ἡ ἐξουσία αὐτός ἰστιν ὃ Ζεύς. νηλὴς] ἀπηνής. πλέως]
πεπληρωμένος.

ν. 43. Β ἄκος] ὠφέλεια.

ν, 44. Β. μὴ πόνει κάτην] μὴ ἐνέργει, μὴ ποίει ματαίως.

ν. 45. ὦ «πολλὰ μισηϑεῖσα] Α. ᾿Ενταῦϑα μὴ δυνάμενος ὁ Ἥφαισεες ἀντεισεῖν, πρὸς
φὴν ἑαυτοῦ τέχνην τὴν χαλκευσικὴν ἀνάγει τὴν ἀρὰν, καὶ μισητὴν ἀποκαλεῖ, διόσι μέλλει
προσηλῶσαι τὸν Προμηϑέα. Τὸ δὲ Κράτος βουλόμενον δηλῶσαι, ὅτι οὐχ, ἡ αὐτοῦ σέχνη
ἦν αἰτία τοῦ δῆσαι τὸν ἸΙρομηϑέα, ἀλλ᾽ ἡ πρὸς σὸν Δία ὑποταγὴ, φησὶ, τὴν σέχνην μει-
σητὴν ἀποκαλεῖς; οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σὴ τέχνη αἰσία τῶν παρόντων πόνων, ἤτοι τῆς δέσεως
τοῦ Τιρομηϑέως, ὡς ἁπλῶς διὰ λόγου ἐσεὶν εἰπεῖν.

χωρωναξία] Α. ἡ διὰ τῶν χειρῶν ἐργασία' καὶ χειρώναξ, ὁ διὰ χειρῶν ἐργαζόμενος. ἢ ὁ

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΉΕΌΜ ΥἹΝΟΤΟΜ. 9

σεχνίτης ὃ χειρῶν μόνον δεσπόζων. ᾿Ηνίξατο δὲ, ὅτι τὰν αἰτίαν «τοῦ Διὸς εἰς τὴν τέχνην
μετήγαγεν.
Β, μισηϑεῖσα] ὑπ᾽ ἐμοῦ.
’ ͵ὔ ,
χειρωναξία] βάναυσος «ἔχνη.
τ γι 49,4. ἅπαντ᾽ ἐπράχϑη) τινές φασιν, ὅτι πάντα ἐκ μοιρῶν δέδοται τοῖς Θεοῖς α'λὴν
φοῦ ἄρχειν. Τὸ δὲ ἐπράχ 5 ἡ ἀντὶ τοῦ ὥρισται, τετύπωται. ;
Β. ἅπαντ᾽ ἐπράχϑη) ὅλα ἐγεγόνει ἐκ μοίρας. τοσλὴν κοιρανεῖν]) εἰ μὴ ἄρχειν. Εἰπόντος
« ,ὔ ΕΥ ε -“ ,΄ ε “: ’ ΟΣ Ν ͵ὔ ν ε «
Ηφαισαου τῦερί αὐτου τεχνής ὡς εἶϑεν ταύτην λαχεῖν ἐτέρον, Τὸ Κράτος φησιν, ὡς ἀπαᾶν-
5 ᾽’ Ά» Ἢ Ὁ - -" “-“ ΄ “ φ' ΑὉ ᾽ εἴ [4
τὰ ἐπράχϑη καὶ ἐγεγόνει τοῖς Θεοῖς πλὴν ποῦ κοιρανεῖν καὶ ἄρχειν. Τουτέσει ἅπαντα δέ-
δοται τοῖς ϑεοῖς, ὅπλα μὲν" Αρεις ᾿Αρτέμιδι δὲ σόξα, ᾿Ασπόλλονι δὲ μουσικὴ, σοὺ δὲ ἣν ἔχεις
φέχνην, καὶ ἕτερα ἑτέροις" πὸ δὲ βασιλεύειν μόνον ὁ Ζεὺς ἐκληρώσατο. ᾿Επεὶ οὖν οὕτω ταῦτ᾽
ἔχει, ἀνάγκη καὶ σοὶ ἥνπερ ἔλαχες τέχνην στέργειν, καὶ τὰ τσαρὰὼ τοῦ Διὸς ἐπιτεταγμένα
σοι ἐκτελεῖν. :
Τ, ἅπαντ᾽ ἐπράχϑη) ἅπαντα, φησὶν, ἐσυπώϑησαν καὶ ὡρίσϑησαν, καὶ ἐπράχϑησαν
ε εν - ΄- Ν ΄“«υ - μη 9 ΄ο ΕΙ ΄ Ὁ Ε ΄“« " Ν Ν
ὑπὸ σῶν μοιρῶν τολὴν τοῦ κοιρανεῖν τῶν Θεῶν, ἤγουν τοῦ ἄρχειν αὐτῶν. Ἢ τὸ τ λὴν
Μ Η “ΔᾶΧᾧἘ ἀν “"» “ δ ΄ αν ὦ -“ “ἷΞ“ᾶἍ’.ιε», “ δ ἙΝ ἥν
ἀντὶ ποῦ ὅμεω ς, ὃ ἔστιν οὕτω πάντα μὲν ὑπὸ τῶν μοιρῶν δρίδονται, ὅμως δὲ οἱ ϑεοὶ ἄρ-
φ 6δεϑ Ν ’ὔ δ Ὁ Ἔ 3 9 δὲ δ Ν ΕΣ ᾽΄ ςἸΡΝΕ 3 Α
χουσι καὶ δρίξουσι σὴν σούτων ἔχειν πρᾶξιν" ἐλεύϑερος δὲ, ἤτοι μὴ ἀγόμενος οὔτις ἰσεὶ,
χωρὶς τοῦ Διός. Τοῦτο δὲ λέγει, ὅτι οἱ λοιποὶ Θεοὶ ἄρχουσι μὲν, ἀλλ᾽ ἄνευ τῆς τοῦ
Διὸς βουλῇς οὐδεὶς δύναταί «σι τσοιῆσαι. Οἷς συγκατατιϑέμενος καὶ ὃ “Ἥφαισαος, Φησὶν,
ἔγνων ὅφι οὕτως ἔχει τὰ τῶν Θεῶν καὶ οὖκ ἀντιλέγω. ἹΠρὸς ὃν τὸ Κράτος φησὶν, σὺ σαεύ-
δεις λοιπὸν δεσμῆσαι «ὃν Προμηϑέα, ἵνα μὴ ὃ πατὴρ ἴδῃ σε βραδύνοντα καὶ ἀμελοῦντα τῶν
αὐτοῦ τπράξεων. Αλλως. Ἅπαντα, φησὶ, τοῖς Θεοῖς πέπρακται καὶ τετέλεσται καὶ
σέλεια εἰσὶ πσλὴν τῆς πκοιρανίας, αὑτὴ γὰρ ἄδηλος τοῖς Θεοῖς τολὴν «οὔ Διός. ἊΗ οὕτως, ὃ
καὶ κρεῖττον" ἅπαντα τοῖς Θεοῖς δέδοτα; τὰ καλὰ, τὐλὴν καὶ χωρὶς τοῦ ἄρχειν ξαυτῶν
καὶ μὴ ἔχειν τὸν δεσπόζοντα. Διὸ ἐπάγει, ὡς οὐδεὶς ἐλεύϑερος εἰ μὴ Ζεύς,
ν, δῷ. Β. ἐσείξη] σπουδάσῃ. περιβαλεῖν] περιϑεῖναι.
ν, δ8. ὡς] ἵνα. ἐλιννύοντα] βραδύνοντα. τσροσδερχ, 9] ϑεάσηται.
Τ᾿. ἐλιννύοντ " ᾿Ελιννύω ἀπὸ τοῦ ἑλίσσω καὶ σοῦ ἀνύω, Εἰώϑασι γὰρ οἱ μέλλοντες ἀνύ.
σαι τι, ἀνασκοπεῖν τσρῶτον καὶ οἷον ἐμραδύνειν.
γ. 84. Α. Ψάλια] κυρίως τὰ περισπόρια τῶν ἵππων.
Β. τορόχειρα} ἕτοιμα εἰς χεῖρας. Ψάλια] αἱ πέδα,. Ψάλια κυρίως τὰ χαλινὰ τῶν ἵπ:-
πῶν, ἐνταῦϑα δὲ τὰ σιδηρᾶ δεσμά,
-. -
ΓΤ. ψάλια) οὐχὶ ἧλος, ἀλλ᾽ ἕτερά τινα σιδήρια, εἶδος ἔχοντα τοιοῦτον, ὥσσε ὡρμιόσαι τῷ
μασχάλῃ καὶ εἰς ἄλλο μέρος σοῦ σώμασος᾽" λέγονται κυρίως τὰ χαλινὰ τῶν ἵππων.
γ. ὅδ. Β, ν.»] αὐφὸν ἀμφὶ] τσερί. χερσὶν] αὐτοῦ. ἔγκρατεῖ σϑί ἰ Ζ
ανω φί, χερ . ἐγκρατεῖ έν..}] ἰσχυροτάτῳ
δυνάμει.
- -“- - ,’
ν, δ6δ. Β. ῥαισσῆρι] ἐν σφυρᾷ. ϑεῖνε] τύπτε. πασσάλευε) τυροσήλου.
ν, 57. Α. κ᾽ οὐ ματᾷ] οὐ μάτην γίγνεται,
Β. τυεραίνεται) πελεῖται. μωτᾷ] μάτην τυράφτεται. ᾿
ΤΙ. χοὺ ματᾷ] ἀρξάμενος δεσμεῖν σὸν ἸΙρομηϑέα ὃ Ἥφαιστος φησὶν, ἰδοὺ τυράττεφα, «τὸ
τυροστεταγμένον, καὶ οὐκ ἀναδάλλεταί μοι πόδε τὸ ἔργον, καὶ ἀσφαλῶς καὶ οὐ μάτην ἐρ-
γάξεται μοι ἡ δέσις.
-“ » "“" -" ΄ 5 ᾽ Ἀ “ “
ν, ὅδ. Β, ἄρασσε) τολῆττε. μηδαμῇ χάλα] ἐν οὐδενὶ μέρει τῶν δεσμῶν ἔφεσιν δίδου.
Ν -“ -
σὸ χάλα ἐκ μεταφορᾶς τῆς νηός.
γ, δ9. Β. δεινὸς] ἐπιτήδειος. εὑρεῖν] εἰς “ό, πόρον] μηχανήν.
ἈΝ ν" - -
Τ. δεινὸς] δεινὸς ὧν εἰς σὲ νοῆσαι, καὶ παντοίας εὑρῆσαι μηχανάς. "Ἢ μηχανικὸς ὧν ὃ
Ν “ -
Προμηϑεὺς, εἰ μὴ σαεῤῥῶς τοροσηλωθῇ, λύσεως μηχανὴν εὑρήσει.
ν, 60. Β, ἄραρεν) ἥρμοσται. ὠλίνῃ} ἀγκάλη.
" . Ψ “᾿ - -
Γ. ἄραρεν.) Ὁ Ἥφαιστος φησὶν, οὗτος ὁ σιδηροῦς ἀσφαλῶς ἡρμόσϑη καὶ ἰνιπάγη, τὸ
0 Ε,. ΣΕΙ. 6

ἸΝΝΝΝ. χνν

10 ΒΟΗΟΙΙΤΑᾺ

᾿ ι ᾿

δὲ τοῦ Διὸς Κράτος φησὶ τορὸς αὐτὸν, καὶ ταύτην σὴν σιδηρὰν ὠλένην, ἤγουν τὸν κρίκον,
΄ 3 “ ν ὃ λ Ἂ Η Ν φ- ΕὟΡ" “" ΄ ΄ ᾿ ΄

τοερόνησον ἀσφαλῶς, ἵνα, δεινός ὧν εἰς τὸ νοῆσαι καὶ ἔφευρειν σέχνας, νοήσῃ καὶ μάϑῃ

ἐλάττων ὧν καὶ ἐσιδείστερος ὧν σοῦ Διός. Εἶτα ὡσανεὶ βεξαιῶν ὁ “Ἥφαιστος ὅτι ἀσφα-

λῶς αὐτὸν τοροσέδησε, φησὶ, τσλὴν ἕνεκω τούτου, οὐδεὶς ὧν μέμ'ιψαιτο μοι δικαίως, ὡς μὴ

καλῶς αὐτὸν τοροσηλώσαντι.

ν. 61. Α. πόρπασον] τσερόνησον. Β, “τροσάρμοσον.

Φ

Τ᾽, πόρπαξ οὐχ ὁ ἧλος, ἀλλ᾽’ ἄλλο τι σίδηρον κατασκευασμένον.

γ. 62. Α. σοφιστὴς] ἀπατεών.

Β. μάϑῃ] νοήσῃ. σοφιστὴς ὧν] ἀπατεὼν ὑπάρχων. νωϑέστερο:) χαυνούστερος. Τους-
ἐστι, ἵνα γνώῃ, ὡς εἰ καὶ σὸν Δία ἀπειλεῖ καὶ σοφίζεται, ἀλλ᾽ οὐδέν τι πελέσαι δύναται»
ἐλάττων τούτου τυγχάνων. Ἢ οὕτως, ὅτι ἵνα μάϑῃ νωϑέστερον καὶ ἀμελέστερον καὶ ῥα-
ϑυμότερον τσρὸς τὸν Δία σοφίζεσϑαι. Τουτέστι, ἵνα παντελῶς ἀφίφξαται ποῦ τοιαῦτα ποιεῖν

Ν Β΄ αὶ ᾽ ν" πὸ “ Ε... 1 "- Χ »" μὴ Ἃ δι νι μὴ ᾽
τορὸς αὐτόν. ᾿Αντὶ δὲ τοῦ εἰπεῖν εἶναι, τσρὸς μετοχὴν ἔτρεψεν, ὧν εἰπὼν, ὅπερ ἔστι
κρεῖσσον.

ν. 68. Α. πλὴν τοῦδε] πλὴν τοῦ ΤΠρομηϑέως. Β. εἰ μὴ τοῦ Προμηϑέως. μέρμε ψαιπο)
κατηγορήσῃ.

ν. 64. Α. ἀδαμωντίνου νῦν σφηνὸς] στεῤῥοῦ ἥλου σιδηροῦ. αὐϑάδη γνάϑον]) ἥσοι ἐξοχὴν

᾿ Ν μγᾷ ΄ 3 γᾷ ΄ ΄ δέ 3 ᾿-: Η] ἌΣ λ Ὁ δ “
ποετρίνην διὰ τῶν στέρνων αὐτοῦ βάλε, τσερόνα, δέσμει ἀσφαλῶς. "Ἢ τὸ ἀκρὸν τοῦ σιδηροῦ
« ᾿ Ν »ᾧ Ε] Ν ΕΣ “ " ’ ᾽ “Ὁ ΄ Ν Ν ΄ “
ἥλου καὶ τὴν ὀξύτητα. Ἢ τὴν ἀναιδῆ καὶ στωμύλον αὐτοῦ γνάϑον καὶ παρειὰν μέχρι τοῦ

΄ ΄ ΄ «“ ν ὅν’. φ“᾿ ΄ "Δ ς ΄ ν
στήθους διάπειρον" τουτέστιν ἕως καὶ αὐτῶν τῶν στέρνων κατελϑέτω ἡ περόνη. Κατὰ

Ὁ» ΄ Ν Ν ᾽΄ ᾽ Ν «“ ᾿ θαι » τῷ τ 9 ΄ ΒΕ ’ 3
φῶν στέρνων δὲ, φησὶ, περόνα αὐτὸν, ὅτι ἐνταῦϑα αὐτῷ ἡ ἀγχίνοια καὶ ἡ βούλη ἔγκειται,
σοῖς τοερὶ “ἣν καρδίαν σόσποις. ᾿

Β. ἀδαμαντίνου] σιδηρώδους καὶ στέῤῥου. σφηνὸς]) τοῦ ἥλου. αὐϑάδη] σραχεῖαν, γνάϑο»]
στόμα.

Γ΄ σφηνὸς]} στερεοῦ ἥλου, σιδηροῦ.

γ. 65. Β. διάμπαξ] δι᾽ ὅλου. πασσάλευε] διαπέρα. ἐῤῥωμένως] ἰσχυρῶς.

γν. 66. Β. σῶν] ἕνεκα.

ν. 67. ΔΑ. σὺ δ᾽ αὖ κατοκνεῖς] ὀκνεῖς σέλεον ἀποδεῖν. Β. ὀκνηρῶς διάκεισαι πρὸς πὸ
ἔργον.

ν. 68. Α. ὅπως] λείπει σὸ σκόπει, ὁρῶ.

Β. στένεις] τὸ λυπεῖσϑαι: ὅπως] ὅρω. ᾿Αφτικῶς. οἰκπιεῖς] ἐλεήσεις.

μ᾿ ὗ " “ ͵΄ Φ΄ Ὁ
ν. 69. ὁρᾷς ϑέαμα᾽ Α. Λίαν ἀσφαλῶς ὁ Ἥφαιστος πεδῶν τὸν Ἱτρομηϑέα Φησὶν, ὁρᾷς
ϑέαμα ὀδυνηρὸν, καὶ ὀφϑαλμοῖς οὐκ ἄνεκτον μεϑεῖναι. Τὸ δὲ Κράτος φησὶν, ὁρῶ φοῦτον τὸν
΄ ᾽ ΄ ἰ ῊᾺ. 2,
Πιρομηϑέα ἀπολαύοντα, ὧν ἐστιν ἄξιος.
- “ Ἁ Α

γ. 71. Α. μασχαλιστῆρας) δεσμά. ἀντὶ τοῦ, δέσμεύε αὐτὸν καὶ παρὰ τὰς πλευράς.
μασχαλιστῆρας] διαζωστρὰς ἥτοι δεσμούς.

Τ, ἀλλ᾽ ἀμφὶ] ἀλλὰ βάλε τῷ περὶ τὰς πλευρὰς αὐτοῦ μασχαλιστῆρι διαζώστρας,

- - εν - -"
ἤτοι δεσμά. ᾿Ανάγκη γάρ ἐστι ποιἥσαι τοῦτο ἥποι τὸ βαλεῖν μασχαλιστῆρας.

ν. 74. Α. δρᾷν ταῦτ᾽ ἀνάγκη] ᾿Αναγχαῖόν ἐστι ποιῆσαι τοῦτο, ἥσοι τὸ βαλεῖν μα-

΄- 4 Ἔ , 2 Ν ΄ ΄ φ Ν λί τὸ δὲ Ν Ν δεν Αἱ
σχαλιστῆρας. Σὺ οὖν μὴ πρόστασσέ μοι συνεχῶς καὶ λίαν. Τὸ ὃ φησὶ τσρὸς αὐτὸν ὄντως
δὴ κελεύσω, ἔτι δὲ καὶ κραυγάσω, περόνησον.

Β. ἐγκέλευ᾽ ἄγαν] πρόστασσε λίαν.

Ν Ν ’

ν. 73. Β. ἦ μὴν] ὄντως. καπιϑωὔξω. ἐπεμθριμήσομαι. πρὸ] τορὸς πούσοις.

-" ’ -» ΄-

ν. 74. Α. χώρει κάτω] διὰ «οὔ χώρει κάτω τὸ μέγεϑος ἐνέφηνε τοῦ δεσμευομένου ϑεοῦ.
πίρκωσον] ἀντὶ σοῦ κρίκωσον.

- Ν [οι , ἈΔ'

Β. χώρει κάτω] ἐν τῷ βάϑει. ᾿Επειδήπερ ἄνω περὶ τὰς πλευρὰς μασχαλιστήρας ἕνί-

-" “ “ Ν “2
ἔαλεν, ἔδει δὲ καὶ πρὸς τοὺς πόδας τοῦτο τσοιῆσαι, διὰ τοῦ χώρει κάτω πὸ μέγεϑος
΄“- -- “ ᾿ “ « ΝἊ.ῃ
ἐνέφηνε τοῦ δεσμουμένου ϑεοῦ. Χω ρῶ τὸ δέχομαι, οἷον σοσοῦσον ὕδωρ σόδε τὸ ἄγγος χω-
' - Ν᾽ ΄ φΦ Ν
ρεἶ" καὶ χώρα ἡ ἄδεια, καὶ ἰλευϑερίαν ἐγχωρεῖν, τὸ ἐνδέχεσθαι" χωρῶ καὶ σὸ ἔρχομαι,

ΙΝ ΡΗΟΜΕΤΗΒΙΜ ΝΙΝΟΤΌΜ. "

“ “ὦ - -
ἀφ᾽ οὗ συγχωρῶ, ὅταν ἑκὼν ἐκλύω, καὶ τταραχωρῶ ὅταν ἄκων ἀπολύω, καὶ τσροχωρεῖ
ἀντὶ τοῦ τσροξαΐνει, καὶ ἀναχωρεῖ σὰ αὐτό. χώρει ἀντὶ τοῦ ἀφίστασαι, ὑποχώρει ἀντὶ τοῦ
ὑπέρχου.

͵ Φ᾽᾿΄ ἢ ᾿΄ Ε Ν ’ὔ
κίρκωσον βίᾳ, δέσμευσον αὐτὸν βιαίως.
ΓΤ, κάτωὶ ἐν βάϑει τὴν κρίκον τσερόνησον.

» Ε "“ [4 2 Ν ἃ

ν. 75. Β. οὐ μακρῷ τσόνῳ] ἄλλα συντόμως.

ν. 76. ἐῤῥωμένως νῦν ϑεῖνε] Α. σοῦ Ηφαίστου εἰπόντο;, ὅτι καλῶς ἤδη τσέπρακται τὸ
3, ε ᾿ Ἁ 2 “ ᾿« Ἀ Ν σν Ν ͵ὔ Ν ᾿ Ν
ἔργον, ὅτε καὶ ἸΠρομηϑεὺς ἀσφαλῶς διεπερονήϑη, φησὶ τὸ τοῦ Διὸς Κράτος τσρὸς αὐτὸν,
5 Ἀ Ε} ’ - ΄ Ν ΄ Ψ. σὰ [4 Η 5} ᾿Ὶ Ἄ ,
ἐπειδὴ ἀρκούντως τῷ βάρει τοὺς κίρκους ἐνέδξαλες, νῦν σύπτε ἰσχυρῶς τὰς διατόρους τσίδας,

Ν -
τὰς διαπειρούσας, καὶ τιτρωσκούσας, ἤτοι τοὺς δεσμοὺς τοὺς σιδηροῦς. ᾿Ἢ διαφόρους πέδας,
τὰς διωτεσορνευμένας.

Β. ἐῤῥωμένως ϑεῖνε] ἰσχυρῶς τύπτε. διατόρους τοέδας] τοὺς μεγάλους δεσμούς.

ν. 77. ὡς ὀὐπιτιμήτης) Α. καλῶς, φησὶ, καὶ στερεῶς τύα'τε τὰς τοίδας τοῦ Τιρομηϑέως.
ε Η , - .“ι.-ΡῬ}ἢ » ε Ν Γαι ᾿ Ν ἝΝ ] " “
Ο γὰρ τοροστάξας τοῦτο τὸ ἔργον, ἤγουν ὁ Ζεὺς, δεινός ἔστι καὶ βαρὺς, ἢ ὃ τοῦ ἔργου ἐπ’
στάτης" ἢ ὁ ζημιώτης καὶ ἰκδικητής. Ταῦτα δὲ λέγοντος τοῦ Κράτους φησὶ τσρὸς αὐτὸν
ὁ Ἥφαιστος: ἐκτραπέλου μέντοι τσάντως τσεποιημένου τῇ τυροσώπου αὐτοῦ καὶ ἀναιδοῦς"
ς ΄ “- τις δ᾿ Ν , -ο , Χ ΄ «7 ν Νὰ ἐν
ἁρμόζεται τῇ μορφῇ σοῦ καὶ τοροσήκοντα ταῦτα τσάντα τὰ τραχέα ῥήματα. Τὸ δὲ τσρὸς

ἄχ. ἢ φ, υδ . ᾧ “ὦ ΄ 5 πιο - ᾽ ΄ δ ἢ , Ὁ»
αὐτὸν σὺ γίνου μαλϑακὸς καὶ εὐγνώμων, ἐμοὶ δὲ ἕνεκα τῆς αὐθαδίας μὴ ἐπονείδιζε τὰ ἐκ
φύσεως τοροσόντα. ἴΑλλως. ᾿Οὐπιτιμητὴς, ὁ ἐπιτιμᾷν μέλλων σοι εἴγε ἀμελήσης, ὁ Ζεύς,

Β. ὡς δὐπιτιμητής γε τῶν ἔργων βαρύς.) ὅτ, ὁ ἐξεταστὴς καὶ εὐθύνας ἐπάξων, εἰ
φαῦλα φωράσεται, χαλεπὸς, ἀνύσοιστος.

-" ,. “- Φ ’ ΄ Α ---

ν. 78. Β. ὅμοια μορφῇ ἁρμόζοντα τῷ ἀγρίῳ σώμαςι τὰ τραχέα ῥήματα σου. μορφῇ]
σῇ σῇ. γηρύεται; βοξ."

ν. 79. Β. μαλϑακίξου, πααεινοῦ. αὐθαδίαν! ἀλαζωνείαν.

τ. 80. Β. μὴ ᾽πίπλησσέ μοι] ὀνειδιστικῶς τσρόφεοε.

ε ᾿΄ Ε] Ἁ ᾿ ἮΝ Ν πυ

ν. 81. ἃ. ὡς κώλοισιν) ἐν χερσὶ καὶ τοοσὶ τὰ δεσμὰ ἔχει.

- - Φ'.α 9 ΄ φ - - -

Β. στείχωμεν ἀποχωρῶμεν. ὡς) ἐπεί. κώλοισιν; ἐν τοῖς ἄρϑροις αὐτοῦ, τοῖς τσοσίν.
ἀμφίξλησερ᾽! δεσμά. ᾿

Τ' ΐ βαδίξωμεν, ὑποχωρῶ ξουλευτιπόν. ᾿Επεὶ τσοσὶ καὶ χερσὶ τὰ

. στείχωμεν) βαδιζωμεν, ὑποχώρώμεν, συμ ὃ χερσὶ
δεσμὰ ἔχει, τουτέστιν ἅπαν τὸ σῶμα τσρυσήλωται, ἀναχωρῆσαι χρεία.

ν. 82. ᾿Ενταῦϑα νῦν ὕδριξε Α. ᾿Ιδὸν τὸ κράτος ἀσφαλῶς δεσμηϑέντα τὸν Τπρομηϑέα
φησὶ τορὸς αὐφτὸν, νῦν ὕξριξε καὶ καταφρόνει σοῦ Διός. ᾿Ενταῦϑα καὶ κλέπτων τὴν τιμὴν
σοῦ Διὸς δίδου τοῖς ἀνθρώποις" -οῶς δύνανταί σε οἱ ἄνθρωποι ἐλευθερῶσαι σούτων τῶν
δεσμῶν; ψευδῶς ὀνομιάξουσί σε οἱ ϑεοὶ Τρουμηϑέω, χρεία γάρ σοι ἑτέρου Ἰτρομηϑέως δὺ -

,ὕ ΄ Ω ΄ Ω 7 “ Σ μημή ὃς .- ᾽ Ν -" ᾽ ,ὔ
ναμένου σοι σαφηνίσωι τσοίῳ τρόπῳ ἐλευϑερωθιήση τῶνδε τῶν δεσμῶν. ᾿Απὸ «ποῦ οἰκείου
ὀνόματος διαδάλλει αὐτὸν, ὅτι τυρονοητὴς ὧν τῶν μελλόντων (τοῦτο γὰρ δηλοῖ πὸ ἹΙρορη-
ϑέως ὄνομα) οὐ τσροενόησε τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβῆναι, οὔτε δύναται ἑαυτὸν ἐλευϑερῶσαι
ἀπὸ τῶν δεσμῶν.

ἐνταῦϑα͵ Β. τούτοις συνὼν σοῖς δεσμοῖς. ὕξριξε ϑρασύνου καὶ μεῖζον ϑεῶν φρόνει."

ν. 83. συλῶν Β. κλέσσων. ἐφημέροισι τσροστίϑει) σοῖς ϑνητοὶς δίδου,

ἐφημέροισι͵ Τ'. ᾿Εφήμεροι κυρίως λέγονται οἱ κώνωπες, οἵ τινες ὄντες ἔσωθεν τοῦ τσίϑου

- ᾿ Ἷ δὲ “ ’ Δ ᾽ν ᾿ ᾿ ν 5 ἅν. “ ; » - Ν
ζῶσι, ἀπεσκεπάσαντος δὲ τοῦ τσίϑου, καὶ ἰδόντες αὐτὸ τὸ φῶς οὐκέτι ζῶσιν" ἐξ αὐτῶν δὲ
ἐκλήθησαν καὶ οἱ ἄνθρωποι ἰφήμεροι.

ν. 84. οἵοίφε) Β. δυνατοί. ἀπαντλῆσαι) ἐλευϑερῶσαι.

γ. 85. Ψευδωνύμως, Α. Εὐφυῶς ἀπὸ τοῦ ὀνόματος ἔλαξεςπὸ νόημα.

ἶ ὃ τυρουρῶν τὰ μήδεα, προπῇ τοῦ Δ εἰς Θ. Τέχνης) τῶν δεσμῶ
ἐστιν Ρ616 μ ς᾽ ΤρΡοση τ “95. χνῆς, ν θεσμεων,

Ψευδωνύμως, Β. ψευδῶς. δαίμονες) οἱ 9 εοί,

Ὑ. 86. αὐφὸν γάρ σε δεῖ Ἰπρομηϑέως) Β. χρεία ἐστι Τιρομηϑείας. Ἡ δὲ

Προμηθεὺς γάρ

σύνταξις, ὡς τὸν,

12 ΞΘΟΗΟΙΠΑ

χριὼ βουλῆς ἐμί σε καὶ σὶ, δοτικὴν γὰρ ἔδει εἰπεῖν, νῦν δὲ τσρὸς αἰσια τικὴν ἐπήνεγκε λαμ-
ξανομένης ἔξωθεν τῆς εἰς.

δε:} Τ΄. χρεία γάρ σοι ἀνθρώπου συμβουλευομένου τίνι πρόπῳ ἐκθληϑῆς τοῦ σεχνηίντως
κατεσκευασμένου δεσμοῦ. ͵

ν, 87." ὅσῳ] Β. τίνι. ἐκκυλισϑήσῃ]) ἐλευϑερωθήση. τέχνης] τῆς τοῦ ᾿Ηφαίστου.

ν. 88. ὦ Δῖος αἰϑὴρ] Α. ᾿Αρμοξόντως φησὶν ὃ ποιητὴς μηδ᾽ εὐθὺς ἀνσειπεῖν τὸν ΤΙροβοη-
ϑία, ἵνα μὴ δόξη ἄφρων καὶ αὐθάδης" μετὰ δὲ τὸ ἀποχωρῆσαι σοὺς κολαστὰς τσροσμαρ-
τύρεται τὸν αἰϑέρα καὶ τοὺς ἀνέμους, ἤτοι τὰ ἀέρια στοιχεῖα, ποὺς τὐοταμοὺς καὶ τὰς πη-
γὰς, τὴν ὑγρὰν φύσιν" καὶ τὴν γῆν, τὴν ξηρὰν φύσιν, καὶ τοῦ ἡλίου τὴν φύσιν" καὶ λέγει
αὐτοῖς" ϑεώσασϑέ με, οἷα πάσχω κακὰ καὶ παρὰ τῶν ϑεῶν καὶ ἐγὼ ϑεὸς ὧν. ᾿Αλλώσσει
δὲ εὐθὺς σὴν λέξιν, καί φησι, δέρχϑητε, ἀντὶ σοῦ ἴδετε, οἵαις σιμωφίαις διωκοπ' πόμενος
κακοπαϑήσω ἐς τὸν διηνεκῇ χρόνον. Τοιοῦτον γὰρ δεσμὸν ἐξεῦρεν ἐπί μοι ὃ νέος ἡγεμὼν σῶν
Θεῶν ἤγουν ὃ Ζεύς. "Αλλως. Τεχνικὸν σὸ μὴ εὐθὺς εἰσώγειν λαλοῦν τὸ συνεκτικὸν τσρό-
σωπον, τσρὸς ἐρεϑισμὸν τοῦ ἀκροατοῦ" μεγωλοῷνῶς δὲ τὰ τέσσαρα στοιχέίω ἐπικωλοῖται
μόνος. Δεῖ δὲ, α΄ὥντων ἀποστάντων.

ὦ Δῖος αἰϑὴρ] Β. νῦν τὰ τέσσαρα ἐπιδοῶται πρὸς οἶκτον στοιχεῖα, πῦρ, ἀῤρα, ὕδωρ, γῆν"
ἐπειδὴ καὶ ἥλιος διὰ σούτων διέρχεται καὶ τῶν ἑκάσφοτε γιγνομένων ἔστι ϑεατὴς, σροσει-
λήφει καὶ τοῦτον τῇ ἐπικλήσει. ταχύσεεροι] παχεῖαι, καὶ πάχος τοῖς πτεροῖς τῶν ὀρνεῶν

;
τοαρέχουσαι.

σαχύστεροι] Τ', Οἱ ἄνεμοι κατὰ μὲν ᾿Αναξαγόρων ἐκ τῆς γῆς γίνονται, καϑ' Ὅμηρον δὲ,
πρὸς Διὸς ἐκ νεφελάων. ᾿Αλλ᾽ ὁ μὲν ᾿Αναξαγόρας φσὸ ὑλικόν φησιν αἴσιον σῶν ἀνέμων, “Ὅμη-
ρος δὲ τὸ τοοιητικὸν, μῶλλον δὲ ἀμφότεροι τό σε ὑλικὸν αἴσιον καὶ τοοιητικόν" ἐκ μὲν γὰρ
«οὗ λέγειν, σοὺς ἀνέμους ἰκμένους ἥσοι ἰκμώδεις, καὶ καϑύγρους, πὸ ὑλικὸν. αὐτῶν αἴσιον
λέγειν τὴν ἰκμάδα καὶ δρόσον. Ἔκ δὲ σοῦ λέγειν αὐτοὺς δρμιᾷν τσαπρὸς Διὸς ἐκ νεφελάων
τὸ τσοιητικόν φησιν αἴτιον. ᾿Ικμὰς γὰρ λεπτυνϑεῖσα ἀὴρ γίνεται" ἀὴρ δὲ ἔτι ἀναχϑεὶς καὶ
λεσσυνθεὶς τυνεῦμα.

ν. 89. τυοταμῶν τε τοηγαὶ] Β. ὦ. ποντίων] τῶν θαλασσίων.

ν. 90. γέλασμα] Α. Καλῶς εἶπε γίλασμα τὸ χῦμωα ἐκ μεταφορᾶς τῶν γελώντων καὶ
διαχεομένων. “Ὥσσερ γὰρ ἐκεῖνοι εὐφραινομένης τῆς καρδίως γελῶσι, γελῶντες δὲ δια χέον-
σῶς καὶ εὐρύτατοι τοοιοῦνται τῶν στομάσων αὐτῶν' ὥσσερ τσάλιν οἱ λυπούμενοι συσσέλ-
λονται «οὔ ἐν αὐτοῖς ἐμφύτου ϑερμοῦ αἵμασος συστελλομένου" οὕτω καὶ σὸ κῦμα ὡσανεὶ
γελᾷ καὶ διαχέεται συχνὸν ἐρχόμενον καὶ ἐπάλληλον. Λλλως, Τέλασμω διάχυμα.

ἀνήριϑιμον γίλασμα) ἄπειρον χῦμω, πλάτος. Ἔκ μεταφορᾶς τῶν γελώντων" οἱ γὰρ
γελῶντες ἰξήπλωνται. ἸΤαμμῆσορ] ἡ τσώντων μήτηρ καὶ τροφὸς, ξώων λέγω καὶ σπερμά-
τῶν καὶ ἀνθρώπων. :

γ. 91. καὶ τὸν τσωνόπ'τη}}] Α. ἤλλαξε τὴν φράσιν.

πανόπ'πην] Β. σὸν τσώντ᾽ ἐφορῶντα' τὸν πάντα βλέποντα, ἢ τὸν ὑπὸ πάντων βλεπόμενον.

ν. 92. ἤδεσϑε7 Β, ϑεώσασϑε. ϑεὸς] ὧν.

ν, 98: δέρχ, ϑη5] Β. ϑεάσασϑε. αἰκίαισι"] τιμωρίαις.

ν. 94. σὸν μυριετῇ] Α. τολυετῇ. Ἔν γὰρ τῷ Τπυρφόρῳ τρεῖς μυριάδας φησὶ δεδέσθαι
αὐτόν.

διακναιόμενος] Β. διακοστόμενος καὶ τσροσταλαιπωρῶν, μυριισἢ} πολύν" πρεῖς μυριά-
δας αὐκόν φασι δεδέσϑαι.

γν. 95. ἀϑλεύσω] Β, μετ᾽ ἄϑλου καὶ καπότητος διάξω.

ν. 96. σαγὸ;] Β. ἡγεμών. ἔξευρ᾽] ἐμηχανήσατο.

ν. 97. ἀεικῆ] Β. ἀπρεπές. Ἵ

ν. 98. σὸ τσαρὸν] Β. τὸ ἐνιστάμενον. ἐπερχόμενον] μέλλον.

αἹ αἰ] Γ. φεῦ φιῦ, στενάζω καὶ τὸ τοαρὸν, καὶ τὸ ἐπερχόμενον τυῆμα,

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΌΜ ΝΙΝΟΤΟΌΜ. 18

πο ψῳ 100, φῶνδ᾽ ἐπισεῖλα!) Α. ἀντὶ ποῦ ἐπιτελεσθῆναι. 'Ως τόδε"
Νόστον ὃν ἐκ Τροίας ἐπετέλλετο Ἰπαλλὰς ᾿Αϑήνη,

χρὴ! Β. ἀπόκειται. ἐπισεῖλαι φανῆναι.

γ. 101. καί σοι τί φημι} Α. ᾿Αποδυρόμενος ὃ Προμηϑεὺς, ὡσανεὶ ἄγνοιαν προξαλλό-
μένος τῆς τελευτῆς καὶ τῶν συμβάντων αὐτῷ κακῶν, ἐρωτᾷ “πότε ἥξει ἐλευθερία φῶν δεσ-

δ Σ ἊΝ Ν ε -ἄνε. 3᾽ Η Ν να ΄ Ἀ ς . μή ιν ον
μῶν εἶτα γνοὺς ὡς αὐτός ἔστιν δτιρομηθϑεὺς, καὶ οὐ μόνον τὰ αὑτῷ συμβησόμενα ἐπί-
σταται, ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέροις" φησὶ, τί φημι ἐγώ; τὰ πάντα ἐπίσταμαι ἀκριθῶς" τὰ
μέλλοντα δέ μοι συμβήσεσθαι οὐδεμίαν βλάξην κομιίσουσί μοι.

σί φημι) Β. φοῦτο.

γ. 102. Σκεϑρῶς) Α, ἀκριδῶς. “ποταίνιον) νέον, πρόσφατον, οὗ προορατόν μίϑι.

σκεϑρῶς} Β, ἀκριξῶς. σποταίνιον)] ἀπροσδόκητον, ἄγνωστον.

, Τ' - 6 ’ Ε Ν μι Ν ος ς ᾿ ΠῚ] αἷν ε ἌΣ Ε

πυοταΐνιο») Τ', τὸ ἀπροόρατον, ἀπὸ τῆς πρὸ προϑέσεως, καὶ τοῦ αἷνος, ὃ λόγος, ἤγουν
τὸ μὴ γενόμενον εἰς ἐμὲ καὶ δεύτε ἡ ἄλλο. Διότι ἐγὼ προγινώσκω τὰ πάντα

μὴ γενόμ ἰς ἐμὲ καὶ δεύτερον καὶ ἄλλο. Διόσι ἐγὼ προΎ .

γ. 103. πῆμ᾽] 8. βλάξη. ἥξει) ἐπέλϑη. !

Ν ν λε ΄ ε ΄ Ν - Ω - ͵ Ἀ “ ε͵ τ ’

χρὴ] Τ. χρὴ δὲ ἑκάστῳ ὑπομένειν τὴν λαχοῦσαν αὐτῷ τύχην καὶ μοῖρων ὥσπερ κἀμοί,
ε μ Ν ε ’ ’ Ν δσω Ε} ᾽ ἃ Ἵ, ΑἹ δ' “ ε
Ὑσομένειν δὲ ὡς λίαν γιγνώσκων τὸ τῆς ἀνάγκης σϑένος, ἤγουν τὴν δύναμιν τῆς εἷκαρ-

᾿ γιγ γ » ἤγ μας

μένης ἀκαταμάχητον οὖσαν καὶ ἀήττητον.

γν. 102. αἶσαν φέρειν ὡς ῥᾷστα) Β. μοῖρων ὑπομένειν εὐκόλως.

γ. 105. ἀνάγκης) Β. τῆς βίας. ἀδήριτον) ἀμάχητον. σϑένος} δύναμις.

γ. 106. οὔτε σιγᾷν] Α. οὔτε σιγᾷν δύναμαι, ἀλγῶ γάρ' οὔτε μὴ ἐλέγχειν, εὐλαθοῦμαι
γὰρ Δία. ;

ἀλλ᾽ οὔτε) Β. ἔξεστί μοι τάσδε τὰς τύχας λέγειν τε καὶ σιγᾷν. Σιγᾷν μὲν, ὅτι μὴ
βουλομένου. τοῦ Διὸς σὸ πῦρ ἔκλεψα, λέγειν δὲ ὅτι τοῖς βροτοῖς γέρα π΄ἀαρίσχον, καὶ πρὸς
αὐτοὺς ἐφιλανϑρωπευσάμην δούς τε τὸ πῦρ καὶ πάνϑ᾽ ὅσα προσῆκε σφὰς εἰδέναι διδάξας.

σιγᾷν) σιωπᾷν. σύχας] τὰ; ἐμὰς δυσευχίας.

ἀλλ᾽ οὔτε σιγᾷν! Τ΄. ὅμως οὔτε σιγᾷν δύναμαι τὰς τύχας" ἀλγῶ γάρ' οὔτε μὴ σι-
γᾷν, ἤτοι λαλεῖν, εὐλαξοῦμαι γὰρ τὸν Δία. "Αλλως. ᾿Αλλ᾽ οὐ δύνωμαι ταύτας τὰς
φύχας σιγῆσαι" ἐὰν γὰρ ταύτας σιγήσω λύπην τῇ ψυχῇ μον φέρω. Τὸ σοσοῦτον γάρ τις
λυπεῖται ἐκ τῆς ἐκϑλίψεως, ὃσυγχαίρει ὅταν ἔκδηλα ποιῇ καὶ τυρὸς ἕτερον λέγῃ τὰ λυ-
ποῦντα αὐτόν. Εἰ δὲ μὴ σιγήσω, ἥτοι ἐὰν λαλήσω καὶ εἴσω σὰ λυποῦντα με, τὸν Δία
τυαροτρύνω εἰς ὄργην ἰμήν.

γ. 107. οἷον) Β. δυνατόν. τὰς} ταύτας. γέρα) τιμάς.

ν. 108. τσορὼν] Β. τυαρασχὼν, δοὺς ἐγώ. ὑπέζευγμαι) συνεζευγμένος εἰμί.

ν. 109. ναρϑηκοαλήρωτον!] Β. νάρϑηκα μέσον Ὦ, ϑηρῶμαι) μετὰ μηχανῆς λαμ-
ξάνω. τσυρὸς] τοῦ «οῖἴς ἀνϑρώποις ἀεὶ ἐσομένου.

γ. 110. σηγὴν κλοπαίαν)] Α. πᾶσα οὐσία μείωσιν πάσχει" τὸ δὲ πῦρ ἐν ὅσῳ κἂν τὸ

δ ὦ ΄ ΕΝ ε Ἂν “ ε δ τ ΄ , ΒΒ οὐ ς ἢ ΄

τυχὸν ἔχη, πάλιν αὔξεται. Ὁ εἰδὼς πρῶτος ὃ ποιητὴς εἶπε Σπέρμα πυρός" καὶ τὸ σπέρ-
μα γὰρ ἐξ ἐλαχίστου αὔξεται. Τιρὸς τοῦτο οὖν ἀντεμηχανήσατο Αἰσχύλος, πηγὴν εἰ-
πῶν' καὶ αὐτὴ γὰρὶκ τοῦ τυχόντος αὔξεται.

πηγὴν κλοπαίαν) Β. Ῥίζαν καὶ ἀρχήν" πηγὴν κλοπαίαν εἶπεν ὅτ, πάσα οὐσία μέτρον
δέχεται, τὸ δὲ πῦρ ἂν τὸ τυχὸν εὑρεθῇ, ἤσοι σμικρότατος σπινϑὴρ, ὅλῃ τῇ βίᾳ αὔξεται.
Πάλιν πηγὴν οὖν εἶπε πυρὸς, ὅτι πολὺ αὔξεται ἐκ μικροῦ. Δίον εἰπεῖν κλοπαίου
κλοπαίαν εἶπε πρὸς τὸ πηγήν. Τοιοῦτον δέ ἐστι καὶ σὸ ναρϑηκοπλήρω τον,
ὄφειλε γὰρ εἰπεῖν ἐντὸς νάρϑηκος. Ἔστι δὲ τὰ τοιαῦτα ὀνόματα, σό τε κλοπαιὰν σό σε

ἘΉΘΡΥΟΝ. Ναρδηκοπ'λήρωτον δὲ ϑηρώμωι πυρὸς σηγὴν᾽ τὴν ἐν νάρϑϑηκι ϑησαυ-

-“- » -“ Ν Ν ᾿ φ - . -

ρισϑήσαν' πάροσον τῷ νώρϑηκι ἐχρῶντο πρὸς τὰς ἰκζωπυρήσεις τοῦ πυρὸς, ὅϑιν καὶ τῷ
- ’ - ΄ ’

Διονύσῳ φκείωσαν αὐτὸν, διά τε τὰς ἰν ταῖς ϑοίναις σῶν δένδρων ἁφὰς, καὶ διότι ϑεομός

» - μ ᾿,
ἰστι φύσει ὁ οἶνος ἤ πυρώδης οἶνος τῷ πυρὶ ἶσον ἔχει μένος, ---- ᾿Ερατοσϑένης.

14 ΒΟΗΟΙΠΙΑ. ἯΖΕ'

ναρϑηκοπλήρωτον, οἱονεὶ ἐπιξήγησις τοῦ ϑηρῶμαι, εἰπὼν γὰρ, ϑηρῶμαι δὲ τ ηγὴν
τυρὸς, ὥφειλεν εἰπεῖν καὶ τίνα πρόπον ἰϑηράσατο,

τοηγὴν)] Τ', Θηρῶμαι δὲ καὶ σφετερίξομαι καὶ τοαρέχω τοῖς ἀνθρώποις πηγὴν τσυρὸς
κλοπαίαν τῷ νάρϑηκι, ἤγουν ἔσω νώρϑηκος, ἀντὶ σοῦ βαλών. Πηγὴν δὲ τσυρὸς εἶπεν,
ὅτι τυᾶσα οὐσία μείωσιν δέχεται, «τὸ δὲ τοῦρ κἂν σὸ συχὸν εὑρίϑη, ἤτοι σμικρόπατος
σαινϑὴρ, ὑποτεθῇ δὲ ὕλῃ σινι, ττάλιν αὔξεται. Διὰ ποῦςο δὲ εἶπε τοηγὴν τσυρὸς, ὅτι ἐκ
τοῦ μικροῦ αὔξεται.

Υ. 111. τοόρος) Β, τυόρισμος τοῦ ζῆν.

ν, 119. σοιῶνδε ποινὰς] Β, σοιῶνδε ἁμαρτημάτων ποινὰς ἔδει εἰπεῖν, νῦν δὲ τσρὸς
σὲ τ᾿οινὰς τὴν σύνταξιν ἀπέδωκεν. τοοινὰς βλαξάς. ἀμπλακημάτων͵ ἕνεκα. «ίνω]
δίδωμι.

τοῶνδε)] Τὶ, ἐγὼ γὰρ «παρασχὼν τοῖς ἀνθρώποις τιμὴν, τὴν διὰ σοῦ τυρὸς λέγω,
ΧΔΩΝ , τ ε
ἐνεπάγην ταύταις σαῖς συμφοραῖς.

Υ. 115. ὑπαίϑριο;] Β. ὑπὸ τὴν αἰϑρίαν ὑπακάτω τοῦ αἰϑέρος, ἐκτὸς στέγης τινός.
τασσάλευτος] τυασσαλευόμενος, κοχαρφομεένος.

Υ. 114, ἃ ὦ] Α, ἐκαλήξεως ἐπσιῤῥήματα. ;

ὦ Ζ] Β. ἐχκαληκεικόν.

Υ. 114, 5, «΄ς ἄχω, τίς δδμα}) Α. ἤσως αἱ ὠκεανίδες εὐωδίας ἔπνεον. Αἰσϑητὴ δὲ ἡ
ὀσμὴ, οὐχ, ὁρατή" διὸ καὶ ἀφεγγῆ ταύτην φησίν' ὡς ἀϑεώρητον οὖσαν διὰ τῆς ὀσμῆς τσρο-
νοεῖν σὴν τῶν ᾽Ω κεανίδων ἄφιξιν.

ἄχω)] Β. φωνή. δδὸμα] ὀσμή. Ἴσως αἱ ᾽Ω κεανίδες εὐωδίαν ἔσννεον, αἰσϑησὸν δὲ ἡ ὁσμὴ,
οὐχ, ὁρατὴ, διὸ καὶ ἀ φεγ γῆ ταύτην εἶπεν, ὡς ἀϑεώρητον, διὰ τῆς ὀσμῆς οὖν προνοεῖται
τὴν τῶν ᾿Ωκεανίδων ἄφιξιν. τοροσέπ' τα] τσρησῆλϑε. ἀφεγγὴς]} ἀόρατος.

γ, 116. κεκραμένη] Α. ἡμιϑεῶν.

ϑεόσυτος) Β. ἐκ ϑεῶν δρμηϑεῖσα. βρότειος] ἀνϑρωπίνη. κεκραμένη] ἡρωϊκή.

Υ. 117. σερμόνιον ἐπὶ τοάγον}] Α. ἐπὶ σελευταῖον μέρος τῆς γῆς ἐπειδὴ σίλος τῆς
οἰκουμένης ὁ Καύκασος. ᾽Ἢ, οὗ" ἐγὼ τυρὸς τὸ πέρας εἰμὶ δεδεμένος" ἐπὶ γὰρ ἄκρου τσροσ-
δέδεται. :

ἵκετ} Β. ἦλϑε, τερμόνιον] τὸν τελευταῖον. τσάγον] τὸν φρωχὺν καὶ κρημνώδη πόπον.

Υ. 118. τυόνων"}] Β, σῶν κακοπαϑειῶν. ϑεωρὸς] ϑεατής.

ἐπὶ) Τ᾿ ἡ ἐσ), ὅταν στάσεω; μιτὰ γενικῆς, ὅταν δὲ κινήσεως μετὰ αἰτιατικῆς.
τυάγον] ἐπὶ τέλει σοῦ ᾽Ωκεανοῦ ὁ Καύκασος. Ἰιάγος δὲ τσαρὰ τὸ τα ήσ σεσϑ αι ἐν αὖ-
σῷ τὰ ὕδατα" ἢ διὰ τὸ τὰς ττηγὰς ἐξ αὐτῶν σῶν ὀρῶν κατέρχεσθαι.

ν. 119. ὁρᾶτε δεσμώσην] Α. διὰ τοῦτο Δεσμώπτης ἐπιγέγραπσαι.

δρῶσε] Β. τυρὸς τὴν ὑπολειφϑῆσαν αὐτῷ φαντασίαν «οὔτο λέγει.

δύσποτμον) δυστυχῆ. Τὸ δύσποσπρμον οὐ τυρὸς τὸν δεσμὦ τῆν, τσρὸς τὸν 9 εὸν
συντακτέον.

γ, 120. τυᾶσι Θεοῖς δ ἀπεχϑεία) Α. Πάντες οἱ ϑεοὶ ὀργίζονται τῷ Τιρομηϑεῖ διὰ
σὸ τῦρ. Ἔκ γὰρ τούτου τσάντα ῥᾷστα εἶχον οἱ ἄνθρωποι, καὶ οὐκέτι ἔϑυον συνεχῶς.
Φασὶ γὰρ τὸν Ἰπρομηϑέα κεκλοφέναι ἀπὸ τοῦ Διὸς τὸ τσῦρ, βαλεῖν τε νάρϑηκι, καὶ «οῖς
ἀνϑρώποις καταγαγεῖν. Τοῦτο δὲ μυϑῶδις. Τὸ δ᾽ ἀληϑὲς οὕτως ἔχει" τοῦρ καλεῖσαι ἡ
γνῶσις, διὰ αὸ δραστήριον. Ἱπρομηϑεὺς δὲ καλεῖται ἡ τσρομήϑεια, καὶ ἡ τορωτόπλασις ἣν
δέδωκεν ὁ ϑεὸς τῷ ἀνϑρώπῳ ἔχειν καὶ φυλάττειν, καὶ μή σίνος φροντίζειν, Ὁ δὲ σαύφην
λαξὼν οὐκ ἰφύλαξεν, ἀλλ᾽ ἤρξατο φροντίξειν, καὶ λέγειν τὰ μὴ δέοντα, καὶ τοροξουλεύειν.
Οὕσως οὖν κλίπτης λέγεται τῆς τυρομηϑείας τῶν ϑεῶν. Ὅτι δὲ νάρϑηκι ἔξαλε τὸ τσῦρ,
καὶ αὐτὸ τσροσφόρως" ἀπὸ γὰρ τῆς οἰκείας σοφότητος τοῦ νοὺς ἤρξατο φροντίξειν, καὶ τῦρο-
λέγειν τὰ μὴ δέοντα.

τυᾶσι θεοῖς.) Β. τυάντες γὰρ οἱ ϑεοὶ ὠργίζοντο τορὸς τὸν ἸΤρομηϑέα διὰ τὸ τῦρ, ἐκ
φούτου γὰρ τσάντα ῥᾷστα εἶχον οἱ ἄνϑρωπει, καὶ οὐκέτι ἔϑυον αὐτοῖς.

ΙΝ ΡΗΟΜΕΤΗΕΒΙΙ͂Μ ΨΙἹΝΟΤΟΌΜ. 15

γ, 191, δ᾽ ἀσεχϑείας:)] Β. ἐν ἔχϑρᾳ.

γ. 1929. εἰσοιχνεῦσιν)]; Β. διάγουσι. Καλῶς δὲ εἶπε τὸ ὁπόσοι σὴν Διὸς αὐλὴν εἰσι-
χνεῦσιν, ὥσπερ εἰ ἔλεγεν ὁπόσοι Διὸς φίλοι, ἦσαν γὰρ καὶ ἕτεροι οἱ οὐ τσροσεῖχον Διΐ, ποι-
οὔφοι δὲ οἱ Τιτᾶνες.

εἰσοιχνεῦσιν)] Τ'. ἀπὸ ποῦ οεἴχω, οἰχνῶ, ὥσαερ καὶ ἵκω ἱκνῶ. Σχῆμα τὸ λεγόμενον και-
νοαρεπές. "Ἔστι δὲ τῶν ᾿Ασ τικῶν, τοῦτο γὰρ τυρὸς τὸν νοῦν καὶ τὸ σημαινόμενον τἧς λέ»
ξιως ἀφορῶσιν.

ν, 123. φιλότητα βροτῶν] Β. ἀγάπην ἣν εἶχον εἰς τοὺς βροτούς,

γ. 124. φεῦ, φεῦ] Α. “λησιέστερον γενομένης τῆς τῶν ᾽Ὦ κεανίδων τσληϑύος, ἤδη καὶ
σῆς τῶν τοτερύγων ἠχοῦς αἰσϑάνεται, καί φησι, «τί δή ἔστι τὸ κίνημα σῶν ὀρνέων, ὅπερ
ἀκούω ταολησίον ; ὑσσυρίζει γὰρ ὃ αἰϑὴρ ἐλαφραῖς τσνοαῖς τυτερύγων. Φησὶν οὖν ὃ χορὸς
σῶν ᾽Ω,κεανίδων τορὸς αὐτόν. Μηδαμῶς φΦοθηϑῆς Προμηϑεῦ" τοροσέξη γὰρ ἐνταῦϑα
τυληϑὺς φίλων ἐν ταχυτάτῃ κινήσει τῶν τυτερύγων, μόλις πείσασα τὴν τοῦ τσατρὸς
᾽Ω χεανοῦ διάνοιαν.

κινάϑισμα] κίνημα τολήϑους. Παραγώγως. Ἔξ οὗ τολῆϑος τσαραγίνεσϑαι ὕπα-

,
κούεται.

κινάϑισμα) Β. κίνημα, δρμήν.

νυ, 125. πέλας] Β. τοῦ Καυκάσου. οἱονῶν] ὀρνέων. αἰϑὴρ] ὃ ἀήρ. ἐλαφραῖς] ἐλα-
φεῶν. ν

γν. 196. ῥιπαῖς) Α. δρμαῖς.

τοτερύγων)] Β. ἐκ τῶν παερύγων γινομέναις.

ν, 127. φοξερὸν Β. φόξου ἄξιον. τὸ προσέρπον] πὸ εἰσερχόμενον.

γ. 128. μηδὲν φοδηϑῆ.)] Α΄. ὁ ῥυθμὸς ᾿Ανακρεόντειος ἐστὶ κεκλασμένος πρὸς τὸ 9ρη-
γητικόν. ᾿Επεδήμησε γὰρ τῇ ᾿Αττικῇ Κριτίου ἐρῶν, καὶ ἠράσϑη λίαν τοῖς μέλεσι τοῦ
τραγικοῦ. Ἐχρῶντο δὲ αὐτοῖς οὐκ ἐν παντὶ τόπῳ, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς ϑρηνητικοῖς, ὡς καὶ Σ6-
φοκλῆς Τηρεῖ. ᾿Εστὶ δὲ σαῦϑ᾽ ὅμοια τῷ' οὐδ᾽ αὖ ἐάσεις με μεϑύοντ᾽ οἴκαδ᾽ ἀπσελϑεῖν.

φιλία γὰρ ἥδε] αὕτη ἡ φάλαγξ ἡ συστοιχία, ἀντὶ τοῦ ἡμεῖς. Ταῦτα δέ φασιν
ἀεροδρομοῦσαι διά τινος μηχανῆς. Ατοπον γὰρ κάτωθεν διαλέγεσθαι τῷ ἹΠρομηϑεῖ τῷ
ἐφ᾽ ὕψους ὄντι. Ἕν ὅσῳ δὲ ᾿Ω κεανῷ τοροσλαλεῖ κατίασιν ἐπὶ γῆν.

μηδὲν φοβηθῇς) Β. ὅρα ἵνα μή. φιλία) φιλική. ἥδε τάξις] ἥτοι τὸ ἡμέτερον τάγμα.

ν. 180. ττροσίξα τόνδε πάγον] Β. τοροσῆλϑε σὸν κρημνώδη τόπον.

ν. 151. τυαρειποῦσα)] Β. καταπείσασα. ᾿

ν. 132. κραιπνοφόροι δέ μ᾽ ἔπεμψων αὖρα!) Α. ἐκόμισαν δὲ ἐμὴ ἐνταῦϑα αἱ ταχύ-
σάται τυνοαὶ τῶν ἀνέμων. Ἡνίκα γὰρ ἐπασσαλεύου τῇ τσέτρᾳ τοροσηλούμενος, ὃ κτύπος
ποῦ σιδήρου διῆλϑεν εἰς τὸν ἐσώτατον τόπον τῶν ἡμετέρων οἰκημάτων. Τοῦτο δὲ δηλοῖ ὅτι
καὶ μέχρι τοῦ Ὠκεανοῦ ὁ καύσπος ἀφίκετο.

χραιπνοφόροι] Β. ταχεῖαι. αὖραι) τοῦ ἀέρος πνοαί.

χραισνοφόροι)] Τ'. Κραιπνὸν τὸ ταχὺ, ἀπὸ τοῦ κάρτα πνεῖν.

γ. 133. ᾿Αχὼ] Β. ἡ βοή. χάλυθος) ποῦ σιδήρου. ᾿Ιστέον ὅτι τρρῶτον ὃ σίδηρος ἐν
Χάλυψι, ἔϑνος ἔνϑα ὃ σίδηρος ἐγίνετο. Ὅταν δὲ τυροσεκαρφοῦσο ὃ κτύπος τοῦ σιδήρου
ἠκούεσο ἐκεῖ Ἐ. διῆξεν] διῆλθεν. ἄντρων μυχὸν) τῶν ἐντὸς τῶν πηγῶν κοιλωμάτων, ἔνϑα
φασὶ κατοικεῖν τὰς Νύμφας.

χάλυξο:) Ἐκ τοῦ τορωτοτύπου τὸ π“'αράγωγον. Χάλυξες γὰρ ἔϑνος, καὶ ἐκ τούτων
εὑρίϑη ὁ σίδηρος. Χάλυξις ἔϑνος, ἐν ᾧ γίνεται ὁ σίδηρος, ἤγουν τυρῶτον εὑρέϑη.

ἘΉΚο 6 φοπιρ!νῖθιβ ρ]ο55]5. ΠΙΆΪ6 ΘΟΠβαΓΟΙ Πα), 5ῸΠΕ : ἐογίαββθ δῖα δοπβίϊ-
οπῆα: χάλυξος) «τοῦ σιδήρου. ὅταν δὲ προσεκαρφοῦσο, ὃ καύπος σοῦ σιδήρου ἠκούετο
ἐκεῖ. ᾿Ιστέον δὲ ὅτι τσρῶφσον ὃ σίδηρος" ἐν Χάλυψι ἐγένετο. ΓΛλλως, χάλυξες) τοῦ
σιδήρου. Καὶ Χάλυξες ἔϑνος ἔνα ὁ σίδηρος ἰγένετο. :

10 ι ΒΟΗΟΠΙΑ.

γ. 134. ϑεμερῶσιν) Α. γράφεται ϑερμερῶσ'εν. Τὴν ἐπικειμένην θερμότητα τῷ
τυρεσώπῳ ἤτοι τὴν ἐρυϑρότητα, ἣν οὐκ ἔνεστιν ἐν ἀνδρὶ βλέπειν' καὶ γὰρ ἡ τσαρϑένος ἐρύ-
ϑημα ἔχει ἐν σῷ ἑαυτῆς τοροσώπῳ, οὕπω γὰρ συνεζεύχϑη ἀνδρὶ, ὥστε «ρέφειν διὰ «οῦ
αἵματος ἑαυτῆς τὸ τσαιδίον, οὔτε καταμήνια βλέπει, δὲ ὧν τρίφεται πὸ ἔμθδρυον, καὶ διὰ
σοῦτο τὸ αἷμα διὰ τοῦ τσροσώπου αὐτῆς ἰξέρχεται" ἡ δὲ γαμηϑεῖσα, χλωριάσασωα πὴν ὄψιν
ἐσεὶν, ὡς ἀπολείποντος τοῦ αἵματος αὐτῆς καὶ τρέφοντος τὸ ἔμθουον. Ἔκεϊ γὰρ κατέρχε-
σαι ὥπαν τὸ αἷμα αὐτὴς, καὶ αὐτὴ μένει χλωρὰ βλέπουσα διὰ καταμήνια, δι ὧν τρέφεται
σὸ τταιδίον. Ἔχει γάρ «ι ἐρύϑημια ἡ τσαρϑένος ἐν τῷ ἑαυτῆς τυροσώπῳ, ὃ οὐκ ἔστιν ἐν ἀνδρὶ
βλέπειν. ᾿Αποσεῖσαι δέ μὲ καὶ ἀποῤῥίψαι τσεποίηκε σὴν ττολλὴν ϑερμὴν αἰδῶ, ἤγουν τὴν

ἴ
καλλίσπην, τὴν ἐξ ἀναδόσεως αἵμαςπος γενομένην, καὶ σολρμηρόσερον ἐντῦϑω τσαρεῖναι.

ἐκ δ᾽ ἔσιληξέ μου σὴν ϑερμερῶσιν αἰδῶ] 8. εἰς ἔκπληξιν καὶ φόθον ἐκίνησε τσωαρϑενιπὴν
ἐμέ" τυεριφρασσικῶς. ᾿Ασπεσείσατό μου πὴν το αρϑένοις τορέπουσωαν αἰδῶ, τὴν ἐπικειμένην
θερμότητα σῷ τρρσώπῳ, ἥσοι σὴν ἰλϑὴ λρό ων ἣν οὐκ ἔξεσσιν ἀνδρὶ βλέσειν" καὶ γὰρ ἥ
τσαρϑένος ἐρύϑημα ἔχει ἐν τῷ ἑαυτῆς τσροσώπω.

ν, 135. σύϑην δ᾽ ἀπέδιλος) Α΄. ἦλϑον δὲ καὶ ὥρμησα, ἁπέδιλος ὃ ὄχῳ πδοψ ἤγουν
τῇ δὲ ἄερος πτήσει. Διὰ σοῦτο δὲ δηλοῖ ὅτι σπουδαίως τοαρεγένονσο' ὥσσε οὐδὲ τὰ οἰκεῖα
-ΐίδιλα δυναϑῆνα, βαλεῖν. ἼΑλλως. ὄχῳ τυτερωτῷ, ταῖς τοτέρυξιν, αἷς ἐποχοῦνται οἱ
ἱππάμενοι. “Σύϑην δ᾽ ἀπέδιλος ὡς τό" γείπονες ἄξωστοι ἕκιον Ὦ,

σύϑην] Β. ὥρμησα. ἀπέδιλος) ἀσάνδαλος. Διὰ φοῦτο δῆλον, ὅχι σπουδαίως τσαρεγέ-
γονφο, οὐδὲ τὰ οἰκεῖα τοίδιλα δυνηϑεῖσαι βαλεῖν. ὄχῳ) ἅρμασι. τοτερωτῷ] τοῖς τυτεροῖς.
"ΘΗΛ γὰρ ἦν αὐτοῖς τὰ τυτερὰ, ὥσπερ τοῖς ἱππεῦσιν οἱ ἵπποι. ;

, 136. αἴ. αἷ] Α. φεῦ, φεῦ, τέκνα τῆς τσολυτέκνου Τηθύος, ἤγουν τῆς γῆς) καὶ τοῦ
αὐλόν πλρινθκλῦνδα, τσᾶσαν τὴν γῆν.

αἱ Ἶ αἴ] Β. τὰ εἰς αἱ πα ς αΑριῃ ἐσιῤῥήματα ἐπὶ τέλους ἔχιονῖα 'φὸν φόνον τσε-
ρισσῶνται" ἰατταταῖ, τσασπαῖ, αἷ, καὶ πὰ δμοιω, τολὴν τοῦ βαξαὶ, ναὶ, ἐπίῤῥημα καφαϑε-
σικὸν, καὶ οὐαί,

ν, 137. τῆς τσολυτέκνου Τηθύος) Β. τῆς τσαμμήτορος γῆς.

138. ἑλισσομένου)] Β. συστρεφομένου.

ν. 139. ἀκοιμήτῳ)] Α.. γαληνώδει, τσολυκοιμήτῳ, ἠρεμαίῳ ῥεύματι ἤτοι τσολυησύχῳ"
ἵνα σὸν ἀκαλαῤῥείτην δηλώσῃ. Τὸ γὰρ ἁ κατ᾽ ἐπίτασιν κεῖται. ἘΠ΄-γὰρ ἦν ταραχῶδες
πὸ σοῦ ᾽Ωκεανοῦ ῥεῦμα κυκχοῦντος τσάσαν σὴν γῆν' ἀνάγκη ἦν καὶ τὴν ΥΨ κὐδολμέδον,
ὡς ἐν δ ἀναπειταμίνην ὑδάτων δὲ ἀρεταὶ τέσσαρες, τὸ ψυχρὸν, τὸ λευκὸν, τὸ ἡδὺ,
καὶ πὸ ἠρεμαῖον τῆς ῥεύσεως.

χϑόν) Β. γῆν. ἀκοιμήσῳ] ἀπαύστῳ. ;

γ. 140. Πατρὸς ᾽Ωκεανοῦ] Τ'. ᾿Ωκεανὸς σοῦ Οὐρανοῦ καὶ Τῆς; υἱὸς ὁ ττρῶτος γῆμας
Τηϑὺν σὴν ἀδελφὴν τάδε γεννᾷ τὰ σέκνα" ποὺς τσοταμοὺς, τὰς σπηγὰν τὰς οὔσας ἐν σῷ
κόσμῳ. ὯΩν καὶ Πιλουτὼ, καὶ Ἱτερσηΐς, καὶ Μῆστρ; καὶ ᾿Ασία καὶ Σεὺξ, ὁμοῦ καὶ Κα-
λυψώ' τὰς δ᾽ ἄλλας ἐατέον. δέρχϑητ᾽) ᾽Ἰδετέ με, οἵῳ τοροσηλωμένος δεσμῷ τῆς ἐξοχῆς
φσαύτης τοῦ ὅρους κακὴν σήρησιν βαστάξω, ;

ν. 141. οἵῳ, Β. καὶ ὁποίῳ, τοροσπόρπατος! κεκαρφόμενος.

ν. 143. ἄζηλον)] Α. χαλεπὴν, κακόζηλον φυλακὴν βαστάζω, δ ἐστι, φρουρήσω τὴν τσέ-
σραν. ᾿

φρουρὰν ἄξηλον ὑχήσω᾽ Β. οἴκησιν κακὴν, ἣν οὐδεὶς ζηλώσει, φυλάξω.

ν. 144. λεύσσω Τπρομηϑεῦ Α. βλέπω, ὦ Ππρομηϑεῦ ἃ τσάσχεις φΦοξερά'" ἤγουν φόδον
ἄξια" εἰσῆλϑε δὲ τοῖς ἐμοῖς ὀφθαλμοῖς νεφέλη τσλήρης δακρύων, εἰσιδούσῃ “ὃ σὸν σῶμα τσρὸς
τῇ τοίτρῳ ξηραινόμενον καὶ κατατηκόμενον, ταῖς τοῦ σιδηροῦ βλάξαις. Νέοι γὰρ βασιλεῖς

Ἔ Βροοορὶ δηιοπάδξοποπι ΑΡΓΘΒΟ 1], 48] ΡΤΙ Πηι18 νἱάϊι ἃ 50}0]. Ἰαπ δτὶ Ποιηἰϑίὶ-
" οΒίαπ Ηοβίοάϊ Ἔργ. ν. 3415, ψυ]ροὸ Ἰορσοθαίαν ὥσφε γείφονες ἄξωτοι ἔκιον.

ΙΝ ΡΑΟΜΕΤΗΒΌΜ ΝΙΝΟΤΟΌΜ. Ἡ

κραφοῦσι τοῦ Ολύμαου:. Λέγει δὲ σοῦσο διὰ τὸν Δία' ἤδη γὰρ ἔῤῥιψε τὸν ἑαυτοῦ τϑατίρα
Κρόνον τῆς βασιλείας, καὶ νέοις νόμοις καὶ ἀσυνήϑεσι σὰ τσάντα διεξάγει ἀδίκως. Οἰακόνο-
μοι δὲ λέγονται οἱ κυθερνῆται τῶν νηῶν' ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι σρέπευσι τὴν νῦν ἔνϑα βούλον-
σαι, οὕτω καὶ ὃ βασιλεὺς τσοιεῖ ἃ βούλεται.

λεύσσω] Β. βλέπω. ὄσσοις} ὀφθαλμοῖς.

ὄσσοις) Τ΄. Ἢ στικτέον εἰς σφ οὐ «ρὰ, ἵνα ἢ ἡ σύνταξις οὕτως. ἾΩ Ππρομηϑεῦ, λεύσ.-
σω καὶ βλέπω ἃ πάσχεις, δηλονότι Φοξερὰ καὶ ἄξια φόξου. Τὸ δὲ ΔῈ" ἀνσὶ τοῦ γ ἃ 6»
ἅγ᾽ ἢ τὸ ἑξῆς οὕτως" εἰσῆλθε γὰρ τοῖς ἐμοῖς ὀφϑαλμοῖς νεφέλη τολήρης δακρύων. :

ν, 145. ὁμίχλη) Α. ταύτην σροπικὴν ἀπὸ τοῦ νέφους καὶ τῆς ὁμίχλης" ἐπ τούτων γὰρ
σὸ ὕδωρ καταῤῥήγνυται' οὕτω δὴ καὶ ἰνταῦϑα νέφους ἐπιγεγονότος δάκρυα καταχέουσιν οἱ
ἄνθρωποι.

δμίχιλη) Β. νέφος λύπης. σπροσῆξε, τυροσῆλϑε.

γν. 146. εἰσιδούσηῃ" Β. χαὶε ἰσιδούσῃ σὸ σὴ ἡ, καὶ εἰσι δοῦ σι τὸ σὶ τ) καὶ φκὸ
εἰσιδοῦσι μὲν τυρὸς σφ 9 αλ μοῖς, πὸ δὲ εἰσι δού σ ῃ τσρὸς τὸ σημαινόμενον. Τὸ
γὰρ ροσῆλϑει τοῖς ἐμοῖς ὄσσοις οὐκ ἔστιν ἕτερον ἢ ἐ μ οἴ.

γ, 147. τοροσαυαινόμενον; Β. ξηραινόμενον, καὶ τοροσταλαιπωροῦν.

γν. 148. ἀδαμωαντοδέτοισι) Α. ἰσχυροδέφοις.

λύμαις) Β. βλᾶξαις, κολάσεσι.

ν. 149. οἰακονόμοι] Β. ἄρχοντες, ἥτοι ὃ Ζεύς. ὀλύμπου) τοῦ οὐρανοῦ.

γ. 150. νεοχιμοῖς} Β. νέοις. ἀϑέσρως) ἀνόμως, καὶ ἔξω ποῦ νόμου καϑ᾽ ὃν ἥρχον ὃ σε
Οὐρανὲξ, καὶ ὃ Κρόνος.

γν. 151. πελώρια] Α. ἐτυμολογεῖται ἀπὸ τοῦ τυέλω τὸ τολησιάζω, καὶ ὥρα ἡ φροντίς.
ἸΑλλως. πελώρια λέγει σοὺς Τιτᾶνας" τσρὶν γὰρ, ὡς λέγουσί σινες, οἱ Τιπᾶνες ἰξασίλευον"
ἐλθὼν δὲ ὁ Ζεὺς, καὶ καταθαλὼν τούτους ἰδασίλευσε. Ἰπελώρια οὖν λέγει καὶ Τιτᾶνας καὶ
νόμους αὐτῶν.

-τοελώρια] Β. τὰ κεφάλαια σόν τε Κρόνον, τούς τε Τιτᾶνας.

τσεχώρια] Τ'. Ἰτελώριον δὲ λέγει τὸν Τίγαντα, τορὶν γὰρ, ὡς λέγουσί τινες, οἱ Τιτᾶνες
ἐξασίχευον' ἐλϑὼν δὲ ὁ Ζεὺς, καὶ καταξαλὼν τούτους ἐδασίλευσε. ᾿Ετυμολογεῖσαι δὲ ἀπὸ τοῦ
τυέλω, τὸ τσὐλησιάζω, καὶ ὥρα ἥ φροντίς. Τῶν γὰρ μεγάλων τυάντες φροντίζουσιν. Ἢ
ἀπὸ τοῦ σσίλας ἤγουν ἐγγὺς εἶναι τοῦ Ὡ ρίωνος.

γὶ 159. εἰ γάρ μ᾽ ὑπὸ γῆν) Α. Εἴϑε, φησὶν, οὕσως ἀπηνῶς ὑπολαθών με ὃ Ζεὺς φοιού-
φοις ἀλύτοις δεσμοῖς ἔπεμψεν ἂν ὑπὸ τὴν γῆν κάτωθεν σοῦ τοὺς νεκροὺς δεχομένου ἅδου. Λέ-
γει δὲ εἰς σὸν ἀκατανόητον καὶ ἀμέτρητον τάρταρον ἐπεὶ καὶ ἐν τῷ ὥδη Θεοί εἶσιν, ὃ
Πλούτων, ἡ Περσεφόνη καὶ ἄλλοι. ὡς μήτε θεὸς] καλῶς οὐκ ἐπήνεγκε μήτε τις ἄνθρωπος.

εἰ γάρ] Β. εἴϑε:. νέρϑεν!) ὑποκάτω.

γΥ, 153. ἀπέραντον) Β. ἀτελῇ διὰ σὸ βάϑος.

ν. 154. τάρταρον) Β. λέγω. ἧκεν) ἔπεμψεν ὁ Ζεύς.

ν, 155. ἀγρίως) Β, ἀπηνῶς. τσελάσας) ἐκεῖσε. ὧς] ἵνα.

Υ. 156. ἐσεγήϑε! Β. ἐπέχαιρε.

γ. 157. αἰϑέριον κίνυγμ᾽ Α. ὥσσερ εἴδωλον κρέμαμαι ὑπὸ τὸν ἀέρα, ἐπίχαρτα πεπόν-
ϑὼς σοῖς ἐχϑροῖς.

αἰϑέριον κίνυγμ᾽Ἵ Β. ἐναέριον κρέμασμα ὑπάρχων.

νῦν δ᾽ αἰϑέριον κίνυγμ᾽ Τ'. Νῦν δὲ ττέπονϑα ὁ τάλας κίνυγμα ὡσανεὶ κρέμασμα αἰϑέ-
φιδν, ἤψουν εἴδωλον «οἷς ἄλλοις ϑιοῖς τοῖς ἐμοῖς ἰχϑροῖς. Κίνυγμα, πὸ κίνημα καί ἰστι
τυρωσότυπον τὸ κινῶ, ἰξ οὗ κινύω, καὶ κίνυμι' πὸ δὲ κίνυμα τσοιὰ φωνὴ ἰν τῷ ἀέρι μετὰ
ῥάξδου γινομένη. Οὗ χρῆσις ἰν σῷ κεκίνυντοφάλωοιγγ τς, ὃ ἰστι κατὰ νοῦν.
Ἔκ δὲ σοῦ κινύω τταράγεται τὸ κινύσσω, ἀφ᾽ οὗ καὶ κίνυγμα «ὸ αἰϑέριον εἴδωλον. Κατὰ
τὸ αἰϑύσσω αἴϑυγμα, τοτύσσω τυτύγμα, τυτυγμὴ καὶ ἀποβολῇ τοῦ τι τουγμὴ, καὶ ξύσμε
ξυσμή.

ΥΟΙ͂,. 1ΠῚ᾿ Ὦ

"8 ΒΟΗΟΙΙΑ

γ. 158. ἐπέχαρτα])] Β. εὐφρόσυνα.

γ. 159. ὧδε σ“λησικάρδιος) Β. οὕτως σοληρογνώμων καὶ ἀπηνόφρων.

αἷς ὧδε «λησικάρδιος) Τ΄. ὁ χορὸς φησὶ τσρὸς τὸν ἸΠρομηϑέα, εὶς ἀπὸ τῶν ϑεῶν οὕτως
ὑπάρχει λιϑοκάρδιος ὥς τινι ἐπιχαρῆ, ἤγουν τυρόξενα χαρᾶς ὑπάρχουσι ταῦτα ἃ τά-
σχεις : τὶς ὁ μὴ συμπάσχει καὶ συναλγεῖ τοῖς σοῖς κακοῖς χωρὶς μόνου σοῦ Διός: Οὗσος
γὰρ ϑέμενος καὶ οἱονεὶ σχὼν ἀκαμπῆ Ψυχὴν, ἐπικόσως καὶ ὀργίλως δάμναται καὶ δαμάξει
τὴν οὐρανίαν γίνναν, ἤγουν τὸ γίνος ϑεῶν. Οὐδὲ παυϑήσεται τοῦ συραννεῖν ἕως οὗ λάξῃ
πόρον τῆς τυφαννίδος καὶ ἐπιϑέσεως, ἢ ἐν δυνάμε, ἰσχυρᾷ ἀφίληταί τις τὴν ἀρχὴν; καὶ σὴν
βασίλειαν αὐτοῦ τὴν δυσάλωτον καὶ δυσκόλως ἀφαιριϑησομίνην διὰ σὸ ἀνδρεῖον αὐσοῦ.

ν, 160. ἐσ χαρῇ] Β. ἄξια χαρᾶς.

γ. 161. ξυνασχαλᾷ) Β. συλλυσπεῖσαι.

ν. 16. δίχα γε Διὸ; Α. αλὴν Διός.

σιοῖσι] Β. ἰδίοις. ἰσικότως) ὀργίλως.

γ. 163. ἄγνακπαον) Β. ἀκαμπῆ, σκληρόν.

ν. 164. οὐρανίαν γέννα») Α. σὴν Τιτανικὴν τὴν ἐξ οὐ ραν οὔ.

δάμνατα Β. δαμάζει. οὐρανίαν γένναν) τοὺς οὐρανοῦ ἁ π' ὁ Ὑ ὄνους ϑεούς.

ν. 165. οὐδὲ λήξε) Β. σοῦ δαμάζειν. κορίσῃ κέαρ] ἐμπλήσῃ τὴν Ψυχὴν ΕΣ

γ. 166. παλάμᾳ] Α. μηχανῇ. ἢ αὐτὸν καϑέλῃ σις τῆς βασιλείας.

παλώμᾳ)] Β. μηχανῇ" παλαμᾶσϑαι γὰρ τὸ μηχανᾶσϑαι. δυσάλωτον ἔλῃ] δυσσόρ-
ϑητον πορϑήσῃ. ἀρχὴ ν) αὐτοῦ.

ν. 167. Ἦ μὴν ἔτ᾽ ἐμοῦ} Α. ἐμοῦ χρείαν ἔξει ὃ πρύτανις, ὁ διοικητὴς καὶ ἡγεμὼν σῶν
ϑιῶν ὁ Ζεὺς, καί τοι αἰκιζόμενός με, ἤγουν δισμῶν, ἰσχυραῖς γυοπέδαις καὶ δεσμοῖς τῶν
μελῶν" ἤ, αἰκιζομένου ἐμοῦ παρ᾿ ἐκείνου ἕξει δὲ χρείαν ἐμοῦ, δεῖξαι αὐτῷ τὸν νεωστὶ ἀπσυ..
λήσοντα τὴν ἐξουσίαν αὐτοῦ, καὶ εἰπεῖν αὐσῷ βούλευμα, ὑφ᾽ οὗ τὴν ἀρχὴν μέλλει ἀφαι-
φ'ϑῆναι. Λέγει δὲ σὸν ἔρωτα σῆς Θέτιδος ὃν ἔσχεν ὃ. Ζεύς. Οὗτος γὰρ ἐρασϑεὶς αὐτῆς,
ἐδίωκιν αὐτὴν ἐν τῷ Καυκάσῳ ὄρει, ὅπως συγγένηται αὐτῇ" ἐκωλύϑη δὲ ὑπὸ Ἰτρομηϑέως,
εἰπόντος αὐτῷ, ὃ μίλλων γεννηθῆναι ἐξ αὐτῆς, ἔσται κρείττων κατὰ πολὺ τοῦ ἰδιοῦ πατέ-
ρος. Φοθηϑεὶς οὖν ὃ Ζιὺς περὶ τῆς βασιλείας, ἀπίσχετο τῆς πρὸς Θέσιδα συνουσίας.
Φησὶν οὖν ὁ Ἰιρομηϑεὺς, ὅτι ἕξει ποτὶ χρείαν ἐμοῦ ὁ πρῶτος τῶν ϑεῶν, δεῖξαι αὐτῷ τὸν ἀφ᾽
οὗ ἀφαιρεϑήσεται σὴν βουλευτικὴν πρόνοιαν, τὴν ἰξουσίαν, τὰς τιμάς. Οὐδαμῶς δέ με φοῖς
ρειλιχίοις καὶ γλυκίσι ῥήμασι σῆς οἰκείας σπειϑοῦς ϑέλξει, ἤγουν ἀπατήσει" οὔτε μὴν
Σ; ἀσειλῶν «τήξει ἐμὶ εἰπεῖν αὐτῷ, πρὶν ἄν λύσῃ με σούτων τῶν ἀγρίων δεσμῶν, βου-
ληϑῇ δὲ δοῦναι ἐμοὶ ἀντίκτησιν καὶ ἀνταπόδοσιν ταύτης τῆς τιμωρίας ἣν ἐπιμωρήσατό με.

ἦ μὲν ἔτ᾽) Β. ὄντως εἰς σὸ ἴξῆς. κρατεραῖς) ἱσχυραῖς, μεγάλαις.

γ. 168. ἐν γυιοπίδαις) Β. δίσμαις. αἰκιξομένου) κολαξομένου καὶ καταβθαλλομένου.

ν. 169. μακάρων πρύτανις) Β. ὃ ϑεῶν διοικητὴς καὶ ἄρχων Ζεύς.

ν. 170. νέον βούλευμ᾽] Α. περὶ φοῦ ἔρωτος τῆς Θέτιδος φησί. “Αλλως. σὸ νεωστὶ μη-
χανώμενον κατ᾽ αὐτοῦ. -

διξα Β. αὐτῷ. ὅσου) τίνος.

γ. 171. ἀποσυλᾶται) Α. ἀποσυληϑήσεται. Πειϑο γὰρ ἢ βίᾳ πείϑομεν. “Ὡς ὃ
ποιητὴς, Ἰπολλὰ δὲ μειλιχίοισι προσηύδα πολλὰ δ᾽ ἀρείῃ ἢ, ϑέλξει] οὐ ϑέλξει ἐμὲ ταῖς
ἐπαοιδαῖς, ὥστε μηνύσαι τοῦτον, πρὶν ἄν χαλάσῃ, καὶ τὰ ἑξῆς. ᾿

ἀσποσυλᾶται] 8. ἀφαιριϑήσεται. Τὸ ἀσοσυλᾶται οὐχὶ ἀντὶ «τοῦ ἀπ᾿συληϑήσεφαι
ἔπομιν, ἀλλὰ κατὰ σὴν κοινὴν συνήϑειαν. Οὐ γάρ ἐστιν ἀντιχρονισμὸς, ὡς τινές φασιν,
ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἀποσυλᾶται εἶπε, καὶ οὐκ ἀποσυληϑήσεται, ἱπειδὴ ὃ ἀπόκειται, γενήσε-
σϑαι, κἂν οὔπω πάριστι, κατ αὐτὸ τοῦφο, ὅτι ἀπόκειται, τοῦ ἐνιστῶσος χῶραν ἐπέχει. ..

γ. 174. μελιγλώσσοις] Β. ϑελατικαῖς.

Ἀ Τ|αἀ. ε΄, 431.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΌΜ ΥἹΝΟΤΌΜ. 19

ν. 173. ἱσαοιδαῖσιν] Β. λόγοις. ϑέλξε!) ἀπατέσει καὶ ὑπόξεναι.

γν. 174. ἀπειλὰς} Β. αὐτοῦ. «τήξας φοξζηϑείς. «ὅδ᾽ «τὸ βούλευμω.

ν, 175. πρὶν ἄν] Α. ποῦτο τῆς μεγαλοφυΐας Αἰσχύλου καὶ Ἰπρομηϑέως ἄξιον, τὸ με-
σὰ τὴν λύσιν τοοινὰς αἰτεῖν τὸν Δία.

καταμηνύσω] Β. ἰξειπσῶ αὐτῷ.

γν. 176. χαλάσῃ] Β. λύσῃ. «ποινάς τε τίνειν] χάριτας ἀντιδιδόναι.

γν. 177. τῆσδ αἰκίας] Β. ἧς σάσχω.

γ. 178, σὺ μὲν ϑρασύς τε] Α. σὺ μὲν εὔσολμορ καὶ ἀναιδὴς γίνῃ, καὶ οὐδαμῶς ἐπιπάμ-
σῇ; ταῖ; πικραῖς ταύταις αἰκίαις κατασιονούμενος καὶ τοιεζόμενοφ. 'Ἐγὼ δὲ λίαν φοθοῦμαι
τοερὶ ταῖς σαῖ; τύχαις, καὶ λογίξομαι ποῖ ποσι τσαύσονται καὶ ἰλλιμινισϑήσονται" ἀπὸ
μεταφορᾶς τῶν τοροσορμιζομένων νηῶν. "Ἤγουν, «ί δεῖ σὰ σέρμα καὶ τέλος ἰδεῖν τῶνδε «ὧν
πόνων ἀκαμπὴ γὰρ καὶ σκληρὰν Ψυχὴν ἔχει ὃ Ζεύς. “Λλλως. ἐγὼ ἀπορῶ, φησὶν, εἰ
ὅλως σε ὃ Ζεὺς ἀπολύσει τῶν δεσμῶν" σὺ δὲ καὶ ἀντίσοινα λαξιῖν ἀξιοῖς, ὥσπιρ ἀγνοῶν
σὸν σοῦ Διὸς τρόπον. Τὸ δὲ κέλσανσω, ἀντὶ τοῦ τυαυσάμενον. ἐλευϑεροστορεῖς} τσαῤῥη-
σιάξῃ-

ϑρασὺς] Β. εἶ.

γν. 179. δύαισιν] Β. κακοσαϑείαις αἷς σύνει. ἰσιχαλᾷς] ἰνδιδῶς.

“Υ. 180. ἐλευϑεροσσομεῖ:) Β. σοξαρῶς καὶ ὑπεροστικῶς φϑέγγεις. Ἔ» μεταφορᾶς
τῶν ἐλευϑέρων ποιούσων ὄντων" τοῖς γὰρ δούλοις πεστηχέναι καὶ τρέμειν τ άρεστι διὰ τὴν
δουλίαν.

ν. 181. λιάσηῥν Φόξ.] Α. ὁ διαπορεῖν δυνάμενον καὶ τιτρώσκειν.

διάτορος) Β. μέγας.

ν. 182. δέδια] Β. φοξοῦμαι.

ν. 183. πῶ] Β. ὅπου. τῶνδε «΄ὀνων) οὗς πάσχεις. χρὴ] ἀπόκειται.

ν. 184. τέρμα] Β. «ἕλος. κέλσαντ᾽] καταντήσαντω. ἀκίχητα) ἀκατανόητα.

ν. 185. κέαρ ἀπαράμυϑον) Α. οὐ μύϑῳ «ταραγόμενον, καὶ πειϑόμενον, τταρὰ τὸ, Ὁ
σοι σϑένος οὐκ ἐπιεικτόν Ἧ.

ἀσαράμυϑον)] Β. ἀπαράκλητον λόγοις.

ν. 186. οἶδ᾽ ὅτι, τραχὺ;] Α. οἶδα, φησὶν ὃ ἹΤρομηϑεὺς, ὅτι ἀμετάξλητός ἐστιν ὁ Ζεὺς,
καὶ τὸ δόξαν αὑτῷ δίκαιον νομίζει εἶναι, ἀλλ᾽ ὅμως ἔσται, πραῦς, ὅταν τοῦτον τὸν τρόπον
ῥαισϑῇ καὶ κρατηϑῇ, τὴν δὲ σκληρὰν καὶ ἀκατάπαυστον αὗτοῦ ὀργὴν καταπραῦνῃ" καὶ
ἥξει ἐμοὶ εἰς φιλίαν καὶ συντυχίαν ἀναγκαζόμενος ἀναγκαξζομένῳ. “Ἢ, τοοϑῶν μαϑεῖν τὰ
πσερὶ ἑαυτοῦ, συνίλϑῃ ἐμοὶ ποϑοῦντι λυϑῆνα, σῶν δεσμῶν. Καὶ παρ᾽ ἰαυτῷ πὸ δίκαιο»
ἔχων) ττάντα δικαίως οἰόμενος ποιεῖν, αὐσὸς ἑαυτῷ ἀρίσχων, καὶ δίκαιον νομίζων εἶναι ὅπερ
ἄν βούλητα, τοράτεειν.

εἾδ᾽ Β. γινώσκω. σραχὺς) σκληρός ἰστι. καὶ παρ᾿ ἑαυτῷ τὸ δίκαιον ἔχων] τὸ γὰρ
αὐτῷ δόξαν δίκαιον ἡγεῖται, κἂν ἀδικώτατον ἢ.

ν, 187. ἔβμΔ}} Β. ὅμως. οἵω ὑπολαμβάνω.

ν. 188. ὅταν σαύτῃ ῥαισϑῇ]} Α. οὕτω τυφϑῇ ἀπὸ τοῦ ἀναγκαίου ὥσπϑρ ἀπὸ ῥαιστῆ-
ρος, ἐκ μεταφορᾶς σῶν σιδηρῶν.

μαλακογνώμων) Β. ταπεινός.

γν. 189. ῥαισϑῇ} Β. οὕτως ὡς ἔφην δαμασϑῇ.

γ, 190. ἀτέραμινον] Β. σκληρὰν καὶ ἄκαμπτον. στορίσας] μαλακίσας καὶ καταξαλών.

γ. 191. ἀσϑιμοὸν] Β. ἕνωσιν.

γ. 192. ἥξει.] Β. ἐλεύσεται ἵνα αὐτῷ ἀπαλλαγὴν φράσω.

γ. 193. πάντ᾽ ἰκκάλυψον] Α. ἐκκάλνψον καὶ φανέρωσον καὶ εἰσὶ ἡμῖν τυᾶσαν αἰ-
τίαν, καὶ τὸν τρόπον, ἐν ποίῳ πταίσματι λαξών σε ὁ Ζεὺς αἰκίζεται καὶ σιμωρεῖ οὕφως

ἘΉρη. 1]. 3΄. 468.

20 ΒΟΗΟΙΙΑ

ἀτίμως καὶ ὀδυνηρῶς δίδαξον ἡμᾶς τόδε, εἰ μὴ βλάπαῃ καὶ ὡσανεὶ αἰσχύνῃ τῷ λόγῳ καὶ

τῷ φανερῶσαι. Βουλόμενος ποίνυν ὁ τσοιησὴς διδάξαι τὴν ὑπόθεσιν, ττυροσεποιήσατο ἐρωτῆσαι

αὐτὸν «ὸν ΤΠρομηϑία τὰς ᾿Ωκεανίδας, ᾿Αλλως. Τὴν ὑπόθεσιν βουλόμενος διδάξαι, τὸ

τοάρεργον ἢ «8 γυναικώδες ἤἄθες τσροσέλαξεν. Οὖκ ἄν γὰρ δ᾽ Ω, κεανὸς ἠξίωσεν ἐρωτῇσαι, εἰδώς.
ἐχκάλυψον] Β. φανέρωσον. γέγων᾽] εἰπξο

γ. 194. αἰστάματι Β. μέμψει.

γ, 195. αἰκίζεται! Β. κολάζει.

γ. 196. δίδαξον) Β. τοῦτο. λόγῳ] τῇ τοερὶ σοῦσων διηγήσει.

ν. 197. ἀλγεινὰ μέν μοι καὶ λέγειν ἐσσὶν τάδε] Α. ἄλγους μὲν αἴτια ἱ ὑπάρχεσί μοι ἐν
τῷ λέγειν ταῦσα, λύπη δὲ τσάλιν ἐστὶ σιγᾶν τινά τὰς οἰκείας λύπας, καὶ τοὺς ξαυσοῦ
πόνους. Εἰ γάρ σις ἐκκαλύσσει τυρός φινα τὴν ἑαυτοῦ ϑλίψιν, δέχεται τσαρηγορίαν τινὰ,
τοαραμυϑούμενος τφαρ᾽ κε ν»ο υ, τυαντωχόϑεν δέ μοι δυστυχῆσα, ἐπῆλϑε" καὶ λεγόμε-
νῷ σαῦτα, λυπηρά εἰσι. καὶ σιωπώμενα, ἀλγεινά.

ἀλγεινὰ Β. λυπηρά.

ν. 198. ἄλγος] Β. λύση. τυανταχὴ δύσποτμα) ἐν σῷ λέγειν καὶ ἐν σῷ μὴ λέγειν
δυσχερῆ καὶ βαρύτατα.

Υ. 199. ἐπεὶ σάχισε᾽ ἤρξαντο Α΄. ἐπεὶ, φησὶν; ἔρις καὶ στάσις «οῖς ϑεοῖς ἐγίνετο, «οἷς
μὲν ἐθέλουσιν ἐκβαλεῖν τῆς βασιλείας σὸν Κρόνον, τοῖς δὲ μὴ, ἐγὼ συνεβούλευον σούτοις τὰ
ἀγαϑὰ, ἀλλὰ τοείϑειν οὐκ εἶχον. ᾿Απὸ τούτων δὲ τσρολέγει σινὰς εὐεργεσίας ψενομένας
τῷ Δι τοαρ᾿ αὐτοῦ, ἵνα ἀχάριστον καὶ ἀγνώμονα αὐτὸν δείξῃ. αἱμύλας] συνετὰς, τὰς
ἐμὰς δηλοῖ, :

χόλον] Β. σὴν τσρὸς ἀλλήλους ὁ ργ ἤἥ ν.

γ. 200. στάσις] Β. μάχῃ. ἐν ἀλλήλοισι) σοῦτο διὰ μέσον. ὠροϑύνεσο) διηγείρετο.

γ. 201. ἕδρας. Β. τοῦ τῆς ἀρχῆς ϑρόνου.

Υ. 202. ὡς Ζεὺς ἀνάσσοι] Β. ἵνα ὃ Ζεὺς βασιλεύοι. σοῦμσιαλιν" «ὃ ἐναναίον.

ὡς] Β. ἵνα. ὶ

ν. 204. ἐνταῦϑ᾽} Β. εἰς σοῦτο, ἢ τότε. τὰ λῷστα) τὰ ὠφέλιμα. τοιϑεῖν] καφασπεῖ-
σαι.

Υ. 206. αἱμύλας] Β. τνοταπὰς ἀπατηλάς. μηχανὰς} ἃς αὐτοῖς ἐκηχανώμην βουλάς.

γ. 207. ἀτιμάσαντες) Β,. φαυλίσαντες. καρτεροῖς] σοδαροῖς-.

γ, 908. ὥοντ᾽] ὑπελάμβανον. ἀμοχιϑεὶ]) ἀπονητεί.

Υ. 4209. ἐμοὶ δὲ μήτηρ] Α. ἐμοὶ, φησὶν ὃ Ἱπρομηϑεὺς, ἡ μήτηρ τροεῖπε τὰ μέλλοντα γε-,
νέσϑαι:. Ὑὸ δὲ, οὐχ ἅπαξ μόνον Θέμις, ἀλλὰ καὶ Ταῖα, οὕτω νοητίον, εἰ καὶ ἡ ἐμὴ μήτηρ,
καὶ Θέμις καὶ Ταῖα λέγεται, οὐ καινόν. Καὶ γὰρ ἁπλῆν μορφὴν ἔχουσιν οἱ ϑεοὶ, τσολ-
λοῖς δὲ ἐν ὀνόμασι καταμερίζονται. "Αλλως. ᾿Εμοὶ δὲ τυροεῖπε τὸ μέλλον, ὥσπερ γενήσε-
ται; ἡ μήτηρ, οὐ μόνον Θίμις λεγομένη, ἐλλειπσικῶς κατὰ ᾿Ατεικὴν συνήϑειαν, ἀλλὰ καὶ
Τῇ, καὶ τοῦτο ἰλλειπσικῶς. "Ἢ Ταῖα τοροσέτι" μορφὴν γὰρ τσολλῶν ὀνομάσων κασέχει ᾧ.
λέγεται δὲ καὶ φείδωρος, καὶ βωφπιάνειρα. ΓΑλλως, Τὸ ϑεῖον φύσει μὲν ἐσεὶν ἕν, ὀνόμασι δὺ
τυολυμερίς" ἢ οὕτως, ἐμοὶ δὲ ἡ Θέμις, ὡς μήτηρ, μέλλον τὶ τσροεῖπε" καὶ σελεσϑήσεται-
Τὸ δὲ, τσολλῶν ὀνομεάφων μορφὴ, λέγει, ὅχσι σὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ Τῆν καὶ Θέμιν ὠνόμασε.

οὐχ, ἅπαξ μόνον] Β. οὐ μόνον καλουμένη.

Υ. 210. μορφὴ μία] Β. ἕν τσυρόσωπ'ν.

Υ, 211. ἡ κραίνοιτο) Β. ὅπου σελεσϑείη. προὐσεϑεσαίκει) τσροὐμαντεύσατο.

Υ, 212. ὡς] Β. ὅσι. ὡς οὐ καφ᾽ ἰσχὺν] τοῦτο “«ρὸς τὸ ἄνω, καὶ οὐ πρὸς σὸ σύναγκες ᾿}

Ψ ξ, τσερίεργον. Ῥαιι.
ἡ αἴτιαι οοη]. Ηδαίΐι.

1 Ποο τϑοίϑ νἱἐΐέ βαιμυ. Ἰδσοπά τη 6556 ρῖὸ ναΐρ. ἄλλην.

δ Ποροπέ πη μορφὴ γὰρ μία -ττολλῶν ὀνομάτων καφέχει. Πεαιῆ.
ἱ! σύνα γκερ ἈΪΠ111 ε5ὲ. 1ερθηάηηι [οτία σύνεγψυς. ἩἨεαίῃ.

ΙΝ ΡΆΑΕΟΜΕΤΗΒΌΜ ΝΙΝΟΤΟΜ. 21

συνάπτεται σῇ ἐννοίᾳ, εἰπὼν γὰρ ἀνωτάτω τὸ ἰνταῦϑ᾽ ἐγὼ τὰ λῷστα βουλεύων, τὴν μὲν
σύνταξιν ἀπέδωκε, τὴν δὲ ἔννοιαν οὐκ ἀπέδωκεν, οὐ γὰρ εἶπε τίνες ἦσαν αἱ συμξουλαὶ ἃς
τορὸς αὐτοὺς Ἰποιήσατο, ἀλλ᾽ ἁπλῶς λῷστα εἶπε" νῦν δὲ τσολλὰ διὰ μέσου ϑεὶς ἀσοκα-
λύπτει ἃ συνεξούλευε, λέγων τυρὸς αὐτοὺς ὡς οὐ χρὴ τὸν ττεριποιούμενον ἑαυτῷ ἀρχὴν, οὐκ
ἐν ϑρασύτητι καὶ γνώμης ὑπερκοσίᾳ καὶ μετὰ δόλον τοεριποιεῖσϑαι, ἀλλὰ μεταχειρίσεσι
καὶ ἐπιτηδειότητι.

ν, 213. ὑπερέχοντας] Β. σοὺς μεγάλους, κρατεῖν] ἄρχειν.

ν, 914. ἐξηγουμένου) Β. τσαραινοῦντος καὶ λέγοντος.

Υ. 216. τσαρεστώτφων] τῶν ἐνισταμένων τοραγμάτων.

Υ. 218. συμπσαραστατεῖν) Β. συμμαχεῖν.

ν. 219. ἐμαῖς δὲ βουλαῖς] Α. διὰ τῶν ἐμῶν βουλῶν, φησὶ, καλύσ'φει καὶ κατέχει ὃ
πκατώτατος τόπος τοῦ ὥδου ὃ σκοτεινότατος τὸν τταλαιγενῆ Κρόνον, σὺν τοῖς συμμάχοις

͵

φοῖς Τιτᾶσιν.

μελαμξαϑὴς] Β. ὃ σκοτεινὸς διὰ ςτὸ βάϑος.

τ. 220. κχευϑμιὼν] Β, ὃ κατώτατος τόπος. τσαλαιγενῆ) τὸν τταλαιὸν κατὰ τὴν γένναν.

ν. 9221. αὐςοῖσι] Β. σύν. συμμάχοισι] αὐποῦ.

ν. 2292. ὁ τῶν ϑεῶν σύραννος) Β. Ζεύς.

ν. 923. τοοιναῖς ταῖσδε] Β. αἷς σύνειμι. ἀντημείψα-πο) ἀντεδεξιώσατο.

ν. 2924. ἔνεσσι γάρ πως) Α. τοῦτο φυσικῶς τορόσεστι σοῖς συραννοῦσι, τὸ ἐσιλανϑάγε-
σϑαι τῶν οἰκείων φίλων, καὶ τιμωρεῖν ἐκείνους ὡς ὑπόπτους. Τὸ δὲ τῆς τυραννίδος ὄνομα,
τοῖς μὲν τταλαιοτάτοις ἄγνωστον ἦν, οὗτος δὲ ὃ τσοιητὴς οἶδεν αὐτὸ, τορὸ αὐτοῦ δὲ καὶ ὃ
᾿Αρχίλοχος, λέγων, Μεγάλης δ᾽ ἀκ ἐρῶ συραννίδος. μὴ πεποιϑένα] ἀμνημονεῖν τῶν φίλων.

γ. 296. ὃ δ᾽ οὖν ἐρωτᾶτ᾽,] Α. ὅπερ δὲ ἐρωτασένμε, ἤγουν δ ἣν αἰτίαν κολάζει με ὃ
Ζεὺς, λέξω. "Ἄλλως. Κατ᾽ ἐρμισησιν ἕρμηνευτέον, ἐρωσᾶτε μὲ (πρὸς τὰς ᾿Ω, κεανίδας
φησὶ) καϑ᾽ ἣν αἰσίαν, δι᾽ ὃν τρόπον οὕτως ὃ Ζεὺς τιμωρεῖ με: τοῦς ἐρῶ ὑμῖν.

ὃ δ᾽ οὖν] Β. ὅπερ. αἰτίαν) μέμψιν.

γ. 228. ὅπως τάχιστα! Α. «τὸ ὅπως ἀντὶ «οὔ τταρῳ χηκόσος, ἡνίκα ἐνιδρύνϑη σῷ φοῦ
πατρὸς αὐτοῦ θρόνῳ, ἤγουν ἐδράξατο ὃ Ζεὺς τῆς τοῦ ττατρὸς αὐτοῦ Κρόνου ἐξουσίας, τηνι-
καῦτα μερίξει καὶ διανέμει γέρα τοῖς ϑεοῖς, ἤγουν ἐξουσίας, τιμὰς, δυνάμεις, ἄλλῳ ἄλ.-
λας. Καὶ διεστοιχίζετο, ἤγουν ἠσφαλίξετο, ἡδραίου τὴν ἑαυτοῦ βασιλείαν, καὶ τὰς φά-
ἕξεις ἔνεμις «ἧς ἀρχῆς. Τὸὕπως οὖν ἀντὶ τοῦ ἐπειδή.

ὅπως] Β. ἐπεί. σὸν τρατρῷον θρόνον] τὸν τοῦ τσατρὸς αὐτοῦ Κρόνου.

γ. 229. νέμει, Β. μεμερισμένως παρέχει.

γ. 230. διεσφοιχίξετο] Β. διεμέριζε κατὰ τάξιν.

ν, 2351. βροτῶν δὲ τῶν σαλαιπώρων] Ἀ. μισοπονήρως καὶ φιλανϑρώπως ταλαιπώ-
ρων τοροσέϑηκε. τῶν δὲ σληπαϑῶν ἀνθρώπων οὐδένα ἔσχε λόγον, ἀλλ᾽ ἔϑελε πὸ τσᾶν γέ-
γος αὐτῶν, πὸ τότε ὃν, ἀφανίσαι, καὶ ἄλλο γεννῆσαι καὶ τυολάσαι νέον. Καὶ πούσοις τοῖς
βουλεύμασι καὶ λόγοις ποῦ Διὸς οὐκ ἄλλος οὐδεὶς ἀνϑίστατο καὶ ἠναντιοῦτο. ᾿Εγὼ δὲ καὶ
τολμῆς ἤγουν σολμηρὸς, ἐλυτρωσάμην καὶ ἔσωσα τοὺς ἀνθρώπους τοῦ μὴ φϑαρέντας αὐὖ-
σοὺς εἰς σὸν ἄδην τυαραγενέσϑαι. Διὰ ποῦτο κατασονοῦμωα, καὶ δαμάξομαι φτοιαύτσαις
βλάβαις, ἀλγειναῖς μὲν οὔσαις τοῖς τυάσχουσι ταύτας, ἐλέους δὲ ἀξίαις σοῖς βλέπουσι.
Καὶ σοὺς βροτοὺς οἰκαισώμενος, αὐτὸς οἴκτου οὖκ ἠξιώϑην, ἀλλ᾽ ἀπηνῶς ἐῤῥύθρμισμαι, ἥ-
γουν ἰσταύρωμαι καὶ ἰκείταμαι. Τῶν δὲ μέσων τὸ ῥυθμίζειν ἐσσίν. Ἢ δὲ μεταφορὰ ἀσὲ
φῶν χορδῶν.

λόγον] Β. φροντίδας

γ. 2392. ἀϊστώσας] Β. ἀφανίσας. γῖνος] τούτων.

γν. 238. ἄλλο] Β. γίνος. φΦιτῦσαι) τοοιῆσαι, γεννῆσαι; ἰξ οὗ καὶ φύτωρ ὁ στα τήρ.

γ. 224. τοῖσιν) Β, ἤγουν τῇ τοιαύτη βούλῃ. ἀντέθαινε) ἐναντιοῦφο.

22 ΘΟΗΟΙΙΑ

γν. 435. ἰγὼ δ] Α. τινὲς ἀνσὶ σοῦ, ἐγὼ δ' ἰσόλμησα, καὶ σὸ ἱξῆς μετὰ ἤϑους. δύ-
γαται καὶ σολμῆς εἶναι, ὡς φιμήεις τιμῆς.

φολμῆς) Β. ὃ σολμητίας. ἐξελυσάμην) ἐλευϑέρωσα.

ν. 436. διαῤῥαισϑέντας Β. φϑαρέίντας ὑσὲ Διός.

γ. 237. τῷ το Α. δύνατα, ἀντωνυμία εἶναι ἐν συμπ᾿αϑείᾳ κειμένη ἡ τοι. ἐῤῥύϑμι-
σμαι] ἰσταύρωμαι. Ἣ μεταφορὰ ἀπὸ σῶν χορδῶν.

σῷ] 8. οὗ ἕνεκα, κάμαπομαι) ταλαιπωρῶ, καταδάλλομαι;, δαμάξομαι.

ν. 238. σάσχειν»ν)] Β. αὐσάς.

γν. 239, οἴκτῳ) Β. ἐλέῳ.

ν. 941. ὧδ᾽ ἐῤῥύϑιμισμα.) Β. οὕσως ἢ ἰνταῦϑα ἐσάχϑην. Ζηνὸς] ὑπὸ σοῦ Διός. δυ-
σκλεὴς} ἄδοξος.

ν. 949. σιδηρόφρων τ-1}] Α. ὁ «σῶν ᾿Ωκεανίδων γυναικῶν χορὸς ἰδὼν τὸν Ἰτρομηϑίέα,
κακῶς; χαὶ ἀϑλίως ττάσχοντα, φησὶ τορὸς αὐτὸν, ἰσεὶν ἄγαν σκληρόψυχος καὶ ἀμείλε-
χαὸς ὅσφεις οὖ συναλγεῖ τοῖς σοῖς κακοῖς ἰγὼ γὰρ οὔτι εἰσιδεῖν ἤϑελον ταῦτα, εἰσιδοῦσά
σε ἠνιάϑην φὴν Ψυχήν.

σιδηρόφρων] Β. σκληρὸς) ἀκάματος τὰ φρονήματα, καὶ ὥσπερ ἀπὸ τσετρῶν συμότα-
γεὶς σὸν νοῦν.

γν. 248. ξυνασχαλᾷξ)] Β. συμπάσχει.

ν. 944. μόχϑοις) Β. δυστυχίαις.

γ. 445. ἠλγύνϑην)] Β. ἐλυσήϑην, ἔπαϑον. κέαρ] Ψυχή».

ν. 946. ἐλεεινὸς εἰσορᾷν)] Β, βλέπειν αὐτοὺς ἐμέ. εἶτα οὐδὲν ϑαυμασφὸν, εἰ καὶ
ὑμεῖς συνηλ γήσατε ἐν τυρώτοις οὖσαι τῶν φίλων.

᾿

ν. 447. μή που αὶ τοροὔθη:)] Α. ἐπεὶ τυροηγήσατο ὃ Ἰτρομηϑεὺς, καὶ εἶπεν ὅτι ἄν-
φίλεγον τῷ Διῖ, καὶ οὐκ εἴασα «τοὺς ἀνθρώπους -σάλιν διαφϑαρῆναι, διὰ τοῦτό με ἐτιμώρη-
σιν ὃ Ζεὺς οὕτως" ἐρωτᾷ τσάλιν αὐτὸν ὁ χορὸς, μὴ γὰρ ἕσερόν στ’ ἥμαρτες ἁμάρτημα « ὃ
δέ φησιν, ἐποίησα τοὺς ἀνθρώπους μὴ τορὸ ὀφϑαλμῶν ἔχειν σὸν ϑάνατον, κατοικίσας ἐν
αὐφοῖς ἐλπίδας τυφλάε' ἤγουν ἐν αὐτοῖς ἐποίησα «τὸ νομίζειν καὶ ἐλπίζειν μὴ σήμερον ἢ
αὔριον δ), ανεῖν, ἢ «ὀνὸς τὸν καιρὸν, καὶ οὕτω δι’ ὅλου βίου κοσ'ιᾷν.

φῶν)] Β. ὧν φῇς. τσεραισέρω) ἐπέκεινα.

ν. 248. ϑνησούς τ᾽ ἔπανσα)] Α. τορότερον, φησὶν, οἱ ἄνϑρωποι τσρὸ ὀφϑαλμῶν ἔχον-
σις τὸν ϑάνατον, οὐκ ἰξήρχοντο εἰς τὸ ἐργάζεσθαι, ἢ ναυτίλλεσθαι " ἄλλο «ἕ τσοιεῖν, φο-
ξούμενοι τὸν ϑάνατον, μὴ ἐπέλθῃ αὐτοῖς, ἐγὼ δὲ αὐτὸν τσοιήσας ἀπρόοπ'τον, καὶ ἐλπίδας
αὐτοῖς ἰνϑεὶς τοῦ ξῇν, καὶ μὴ γινώσκειν τότε μέλλει αὐτοῖς ἐπελϑεῖν ὁ ϑάνατος, αὐφοὺς
τταρώφρυνα.

τυροδέρκεσϑα!) Β. τοροθλέπειν..

ν. 449. φάρμακον] 8. ϑεραπείαν.

γν. 9250. συφλὰς ἐν αὐτοῖς ἐλπσίδας κατῴκισα] Β. εἰ γὰρ εἶχον οἱ ἄνϑρωποι τσρὸ δῷ-
ϑαλμῶν τὸν ϑάνατον, καὶ μὴ ἐλπίσι ἐδουκολοῦντο, ὃ μὲν τσροσδοκῶν εὐδαίμων Ὦ γενήσε-
σϑαι, καὶ τ ερ: εῖν ὦ 1) καὶ ζῆν ἀεὶ, ὁ δὲ αὖ τὸ τοῦτο καὶ ὅσι τ λ ούσεος ἔσται, λύ-
παις ἂν καὶ ὀδυρμοῖς τὸν τσάντα αἰῶνα διέφερον. κατῴκισα] ἐἰνέξαλον,

ν. 952. τυρὸς τοῖσδε] Α. καὶ ἔτι ἐγὼ, φησὶν, ἀνθρώποις τσαρίσχον καὶ ἔδωκα τὸ
πὖρ. Εἶτα ἔφη ὁ χορὸς ὅσι καὶ νῦν ἔχουσιν οἱ ἄνθρωποι τὸ φλόγας ἐκπέριπον τῦρ. Ὁ
δέ φησιν, ἀφ᾽ οὗ πολλὰς ἐκμαϑήσονται τέχνας.

σοῖς} Β. οἷς ἔφην. σφιν) αὐτοῖς. ὥπασα) τυαρίσχον.

γν. 253. φλογωπὸν) Α. δύο εἰσὶν ὀνόματα τῷ πυρὶ, τὸ στοιχειακὸν, καὶ τὸ διακονι-
κόν. Καὶ στοιχειωκὸν μὲν ττῦρ, αὐτὸ τὸ στοιχεῖον ὁ αἰϑὴρ, διωκονικὸν δὲ, αὐτὸ τὸ τσρὸρ

:
ἜΓ εὐαίων Ῥαιῖιυ.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΒΙΜ ΝΙΝΟΤΌΜ. 23

ὑπηρισίαν ἡμετέραν χρησιβεῦον ὅσιρ φλογωσπὸν ὁ Αἰσχύλος φηδὶ, τουτέστι λαμπρὸν,
παρὰ «τὸ ὑποκεῖσϑαι σῇ ὀπωπῇ, καὶ λάμπειν. Ὑὸ γὰρ αἰϑέριον οὐχ, ὑποπίπτει τῇ δράσει.
φλογωπὸν) Β. λαμπρὸν, φωτεινόν. ἐφήμεροι] ἄνθρωποι,

γν. 9456. χαλᾷ κακῶν] Α. συνήϑης αὐτῷ ἡ χαλᾷ φωνή.

αἰχίξετα Β. κολάζει. χαλᾷ] ἐνδίδωσι.

γ. 257. ἄϑλου τέρμα) Β. σοῦ καμάτου «ἕλος.

ν. 958. οὐκ ἄλλογ᾽ οὐδὲν] Β. σέλος.

ν. 959. «ἧς ἰλαὶ:] Β. ἐστί σοι.

ν, 460. ὡς] Β. ὅσι. οὔτ᾽ ἐμοὶ λέγειν καϑ' ἡδονὴν] οὐ γὰρ «οῖς σοῖς κακοῖς ἥδομαι.

ν. 961. ἀλλὰ ταῦτα μὲν] Α. Ὅμηρος, ἀλλὰ τὰ μὲν “ροτετύχϑαι ἐάσομεν Ὦ.

ταῦτα] 8. «ὸ περὶ τούτων λέγει.

ν. 962. μεϑῶμεν) Β. ἀφῶμεν, ἄϑλου) «οὔ καμάτου.

ν. 268. ἐλαφρὸν] Β. ῥῴδιον. ὅσαις) ὁποῖος. πημάτων) συμφορῶν. πόδα] τὸν
αὑφοῦ.

ν. 964. παραινεῖν] Β, συμβουλεύειν. νουϑετεῖν) διδάσκειν.

γν. 265. ταῦϑ᾽ ἅπαντ᾽) Α. σιμωρησόμενος ᾧ.

φαῦϑ᾽ ἅπανε᾽ Β. δ᾽ νῦν πάσχω.

ν. 266. ἱκὼν] Β. ξκούσιος, ἢ ϑέλων.

γ. 967. ἀρήγων) Β. βοηϑῶν. πόνους] λύσας καὶ συμφοράς.

γ. 268. οὐ μήν «ι ποιναῖς) Α. ὅτι μὲν, φησὶν, ἥμαρτον, οἵδα καὶ αὐτὸς, οὐ μὴν δὲ ὑπε-
λάμξανον σοιαύταις τιμωρηϑήσεσθαί με, καὶ κατισχανεῖσϑαι, ἤγουν κρατεῖσθαι καὶ δεσ-
μεῖσϑαι, ἰν πέτραις πεδαρσίοις, καὶ ὑπαιρομέναις τῆς γῆς, ἤτοι ὑψηλαῖς, ἐπιτυχόντα τοῦ
πσάγου καὶ τοῦ τόπου τούτον μὴ κατοίκους ἔχοντος.

“οιναῖς} Β. σιμωρίαις. ῳόμην]) ἐνόμιζον.

ν. 269. κατισχανεῖσϑαι) Β. κρατεῖσθαι καὶ προσπαλαίειν. «εδαρσίοι:] ταῖς ὑψη-
λαῖς, ταῖς ἄνω αἰρομέναις.

γν. 270. συχόντ᾽ Β. ἐσισυχόντα. ἐρήμου) μεμονωμένου. πάγου) σοῦ κρημνώδους
ὄρους.

Υ. 471. μὴ ᾿δύρισϑ᾽ ἄχη] Α. μὴ ὀδύρεσϑε ἃ νῦν πάσχω κακά. ἹΠρὸς τὴν γῆν δὲ βᾶ-
σαι καὶ πορευϑεῖσαι (ἀέριαι γὰρ ἐφέροντο) ἀκούσατε ἅπαν τὸ ἐμόν. Φησὶ δὲ, πρὸς σὴν
γῆν βᾶσαι, ὅτι βούλεται στῆσαι τὸν χορὸν, ὅπως τὸ στάσιμον ἄση. Τέγρασται δὲ καὶ βλά-
ξας, ἀντὶ τοῦ τύχας.

παρόντα] Β. τὰ νῦν ἰνεστῶτα. ᾽δύρεσϑϑ εἼ θρηνεῖτε. ἄχη! θλίψεις.

γ. 972. πεδοῖ δὲ βάᾶσα!] Β. ἰν τῷ πεδίῳ ἐλθοῦσαι. φὰς σπροσερπούσας τύχας] τὰς
προσιρχομένας δυσσυχίας.

ν. 273. ὡς] Β. ἵνα. σὸ «ἅν] τὸ κατ᾽ ἐμὲ «'“ἄϑος.

γν. 274. σ«είϑεσϑε] Β. μάϑετε. συμπονήσατε)} συγκοπιάσατε ἐμοί.

γ. 275. ταῦτά «τοι “λανωμένη] Α. ἡ περὶ τὰ αὐτὰ «λανωμένη πημονὴ, ἄλλοτ᾽ ἐπ’
ἄλλοις προσιζάνει. ἔλλλως. Οὐκέτι ἐπιμένει μοι ἡ ϑλίψις περὶ ἕν ἰστα μένη, Ἤτοι, οὐκ
ἐφ᾽ ἑνὶ κακῷ ἀνιῶμαι, ἀλλ᾽ ἐπὶ διαφόροις ἀσχάλλω, καὶ ἅπαντα ὑμῖν ἀφηγήσασϑα, βού-
λομαι. ἤΑλλως. Τὸ ταῦτα ἀντὶ τοῦ αὕτη ἡ βλάξη, οὐκ ἐπ᾽ ἐμοὶ μόνη ἐγένετο, ἀλλὰ
πιριερχομίνη, τοῦτο γάρ ἐστι σὸ “λανωμένη, ἄλλοσε πρὸς ἄλλον καὶ ἄλλον ἀπέρχεται.

μογοῦντ Β. κακοπαϑοῦντι. ταυτὰ] ὅμοια. πλανωμίνη)] «ροσερχομένη μετὰ
αλάνης.

ν. 276. πρὸς ἄλλ ο6 Β. ἰν ἄλλῳ καιρῷ. ἄλλον] πρὸς ἄλλον ἄνθρωπον. “ηἡ-
μονὴ] ἡ δυστυχία. προσιζάνι.] προσέρχεται, προσκάϑηται. ἫἪ πημονὴ καὶ ἡ δυστυχία

Ψ Τ|1αἀ. α΄. 400. '
1 Βοτηϊθοπάυπι νοὶ τιμωρηϑησόμενος, γΕ] σιῤρωρούμενος.

24 ΒΟΗΟΙΙΑ

ἄλλοτε πρὸς ἄλλον σπροσιξάνε, ““λανωμένη καὶ Φερομένη, ἤγουν ὥσταφός ἐσσι, καὶ οὖκ ἂν
φοῦ αὐτῷ καταφέρεται. ᾿Ἐπεὶ οὖν σαῦϑ᾽ οὕτως ἔχει, δεῖ καὶ ὑμᾶς ἐμοὶ συμπονεῖν δυστυχοῦν

σ ΠΝ τῦν "“ Η 6 ΄ ἈΝ οὖ “ 4 ἀὸὲ Ν Γ ε »“, 9 ’
σι, ἵνω καὶ ὑμῖν εἴποτε ἂν συμβαίη, τὸ γὰρ τῆς σύχης ἄδηλον, στὸ Ἐ ὑμᾶς παραμυϑησόμε-
γον ἔχοιτε.

ν. 277. 54. οὖκ ἀκούσαις ἐπεϑώϊξας τοῦτο ΤΙρομηϑεῦ} Α. οὖκ ἀπούσαις καὶ μὴ βου-
λομέναις ἡμῖν ποῦτο εἶπας, οἷ Ἱτρομηϑεῦ, δηλονότι τὸ, ἔλθετε καὶ ἀκούσατε, ἵνα μάϑητε
τ Ν ΒΟ 5 Ν ΄ ΄ "ἕὰ -
ἄσαν τὸ καὶ ἐμε" ἄλλα ϑέλομεν σουτοὸ καὶ ἡμεῖς.

γ, 479. καὶ νῦν ἐλαφρῷ σ'οδ᾽)] Α. ἡ μετ α φορὰ ἀπὸ τῶν κυνηγῶν. Νῦν, φησὶν
ὃ χορὸς, ἐπεὶ καλεῖς πρὸς σαυτὸν ἡμᾶς, ἐν ταχύτητι ποδὸς, τῇ ἄερίῳ πτήσει, τὸν κραι-
πνόσσυτον, τὸν ταχινῶς κινούμενον ϑρόνον, τὸν ἁγνὸν πόρον τῶν οἰωνῶν (ἤγουν σὸν ἀέρα, ἐν
Ψ Ν ’ »οὦ Ὗ “ ΄ , “ ΄ - ΄ Ν
ᾧ τὴν πορείαν ποιοῦνται τὰ ὄρνεα) λιποῦσα, σπροσπελάξω ταύτη τῇ σρωχείῳ γῇ (λέγει δὲ

“ πνΎις Ζ ϑ᾽ ᾿ -“ “- - πον ἐϑυς Ν ΄ , »ὰ "οὐ
τοῦτο διὰ σὸν Καύκασον. Οὐ γὰρ πᾶσα γῆ τραχεῖα) «τοὺς σοὺς δὲ πόνους ϑέλω ἀκοῦσαι.

ἐλαφρῷ «οδὶ] Β. ἐν τοῖς πσεροῖς. κραιπνόσσυτον)] τω χὺ δέον κραιπνοσσύτως προλι-
“«οὔσαι εἰπεῖν, κραισινόσσυτον εἶπε τσρὸς ϑῶκον.

γ. 280. ϑᾶκον τορολιποῦσ᾽] Β, τὴν ἐν τῷ ἀέρι στάσιν ἀφεῖσαι. αἰϑέρα ἁγνὸν] τὸν ἀέρα
καϑαρόν.

γ. 281. πόρον οἰωνῶν) Β. σὴν πορείαν τῶν ὀρνέων. ὀκρυοίσσῃ χ9ον»)}} τῇ χαλεπῇ καὶ

’ [4 Ν “ ’ὔ
πετρώδει, λέγω δὲ τῷ Καυκάσῳ.

γ. 282. πελὦ] Β. “λησιάζω.

ν. 988. χρήζω διαπανεὸς ἀκοῦσαι) Β. ϑέλω δ ὅλον μαϑεῖν.

ν. 984. ἥκω δολιχῆς] Α. δ᾽ Ὡῳκεανός φησι τυρὸς τὸν ΤἸτρομηϑέα, ἥκω “πρός σε, διαμει-
Ψάμενος καὶ διελϑὼν πὸ τέλος «ἧς δολιχῆς καὶ μακρᾶς ὅδοῦ. Καιρὸν δὲ δίδωσι τῷ χορῷ
καϑήκασϑαι τῆς μηχανῆς ᾿Ω,κεανὸς ἐλϑών. Ὕπερδολῇ δὲ ἐχρήσατο ὃ τσοιητὴς, ὅσουγε

Ὅμηρος οὖκ εἰσήγαγεν ᾿Ὡ, κεανὸν εἰς σὸν σύλλογον τῶν Θεῶν.

ἥκω) Β. ἦλϑον, δολιχῆς τέρμα κελεύϑου) μακρᾶς τέλος ὁδοῦ.

ν. 285. διαμειψάμενος]) Β. διελθών.

ν, 286. τὸν τοτερυγωκῇ πόνδὲε οἰωνὸν] Α΄. ἤτοι σοῦπον τὸν ἐν τοῖς τοτεροῖς ταχύτατον
οἰωνὸν τὸν γρύπα, διευϑύνων καὶ ἄγων γνώμῃ καὶ ϑελήσει οἰκείῳ χωρὶς χαλινῶν. σοι αὖ-
ϑαίρετον, οὐ Βίᾳ, χωρὶς χαλινοῦ. ᾿Επὶ γρυπὸς γὰρ σετρασκελοῦς ὀχεῖται ὃ κεανός.

" Ν »; ΄ -"
σὸν π'τερυγωκῇ «όνδ᾽ οἰωνὸν] Β. σὸν ταχὺν ταῖς τσσέρυξι γρύπα ὁ ᾧὶ ἐπῳχεῖτο.
Ἔ ΄ πὶ, τὰ ΄, “ “ ΄ 50 2

γ. 287. γνώμῃ) Β. ϑελήμασι ἐμῷ. στοβίων ἄτερ] χαλινῶν χωρίς. εὐθύνων] διε-
ξάγων.

ν. 288. σαῖς σαῖς δὲ σύχαις] Α. ταῖς σαῖς, φησὶ, κακοπαϑείαις, γίνωσκε, ἀνιῶμαι.
Ἡ γὰρ συγγένειώ με ἀναγκάξει λυπεῖσθαι καὶ χωρὶς σοῦ εἶναί σε συγγενῆ μοι, οὐκ ἔστιν
εὑρεϑῆναι, ᾧ ἂν τολείονα παρέχοιμι φιλίαν ἤ σοι. Ὕπερβολῇ δὲ ἐχρήσατο, ὡς εἶπον, ὃ πτὸ!-
τής ὁ γὰρ Ὅμηρος οὐκ εἰσήγαγεν ᾽᾿Ω κεανὸν εἰς σύλλογον τῶν ϑεῶν.

σύχαις] Β. δυσσυχίαις. ἴσϑ.] γίνωσκε. ξυναλγῶ) λυποῦμαι.

ν, 4989, δοκῶ] Β. νομίζω. ξυγγενὲς] ἡ συγγένεια, Οὐρανοῦ γὰρ ἀμφόσερα ἔκγονα.

ν. 4290. ἐσαναγκάζει] Β. συμπάσχειν σοι.

γ, 291. μείξονα μοῖραν) Α. λείπει, φιλίας.

οὐκ ἔσσιν] Β. ἄλλος τίς. ὅσῳ] ὕτινι. μοῖραν] μερίδα.

γ, 292. νεΐμαιμ᾽ Β. δώσαιμι. ἢ] ταρό.

ν. 493. γνώσει δὲ] Α. γνώσῃ δὲ, φησὶ, σὴν τσρὸς ἐμοῦ διάϑεσιν ἀληϑῆ, καὶ ὡς οὐ μά-
τὴν σοι διὰ λόγου χαρίζομαι" φέρε γὰρ εἰπὲ τί σοι πρέπει συμπράττειν, Οὐ γὰρ πρός με΄
λίξεις ὡς ἄλλος τὶς φίλος ἐστὶ βεδαιότερος τυαρὰ σὸν ᾽Ω, κεανόν.

γνώσει] Β. μαϑήσῃ. ὡς ἔσυμ᾽ ὅτι ἀληϑῆ. μάτην] ἤτοι ψευδῶς,

Ἔ (ογίθ σὸν Ηραίὶι. 5
Ὑ 8ϊς τεοίε Ῥαϊώ. ργοὸ συ]ρ. γύπα»

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΒΌΜ ΥἹΝΟΤΟΜ. 25

γ, 94, χαριτογλωσσεῖν}] Α΄. μέχρι γλώσσηφ χαρίζεσϑα σοὶ καὶ οὖν ἔφγοις.

χαριτογλωσσεῖν] Β. χαρίξεσϑαι διὰ γλώττης.

ν. 995. σήμαιν᾽] Β. δηλοῦ. συμπράττειν) ουδεγεἰν ἡ δ:

γ. 296. ἐρεῖς} Β, λέξεις. ὡς] ὅτι, ᾽Ωκεανοῦ] ἐμοῦ.

Υ͂. 297. βεξαιότερος) Β. μονιμώξερος.

γ. 498. ἔα, τί χρῆμα) Α. δύσχεραίνει ὃ Περομηϑεὺς εἴ σῶς φὸ ἴδιον ἀξίωμα ἂξ ἐτήρηδεν ὁ
᾿Ωκιανό;ς. Φησὶ δὲ, «ί «οῦτο τορῶγμα ; καὶ σὺ ἥκεις ἰδεῖν σοὺς ἐμοὺς πϑόνουξ ; τσῶς
ἐκαρτέρησας, καταλείψας «τὸ ἱπώνυμόν τε ῥεῦμα πὸ ὀνομαξόμενον ὠκεάνιον, καὶ τσεέρη-
ρεφῆ, τὰ τσέτραις ἐστεγασμένα, ἐλϑεῖν εἰς σὴν γῆν τὴν σιδηρομήφορα, πὴν γεννῶσαν σὸν
σίδηρον. Λέγει δὲ τὴν Σκυϑίαν' οἱ γὰρ Χάλυξες, Σκυϑιπὸν ἔϑνος, καὶ «πσολὺς ἰν Σκυϑίᾳ
σίδηρος. Ἦ τὐαρεγένου, φησὶ, ϑεωρήσων τὰς ἐμὰς δυστυχίας, καὶ συλλυπούμενος τοῖς
ἐμοῖς κακοῖς ς ἴδε οὖν ϑέαμα, ἤτοι κί γάρ οὐρίῳ καὶ ἐμὲ Φὸν φίλον «τοῦ Διὸς, ἐὸν τὴν
ΦΝΗΣ καὶ τὴν βασιλείαν οἰκονομήσαντα, καὶ συνεργήσαντα εἰς ταύτην, ὡσίαις βλά-
ξαις ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ Διὸς δαμάζομαι.

«ὶ χρῆμα] Β. δρῶ.

γ. 299. ἥκεις] Β. ἦλθες. ἐπόπτης) ϑεατής, λιπὼν!) ἀφείς.

γ. 500. ἐσώνυμον ῥεῦμα) Β. τὸ ὠκεάνειον ἀπό σου καλούμενον. τοετρηρεῷ τοετρώδη.

γ. 301, αὐτόκτιτ᾽] Β, αὐτοκατασκεύασται. σιδηρομήτορα) τὴν ἐργαξομένην Τὸν σίδη-
ρῶν, πὴν τῆς Σκυϑίας χαλυξικὴν γῆν; ἐν ἡ τσρῶσον ὃ σίδηρος εὕρηξαι. Λέγει δὲ τὸν
Καύκασον, τσερὶ αὐτὸν γὰρ οἱ Χάλυξες.

ν. 302. αἶαν Β. τὴν γῆν. ἦ ϑεωρὸς σύχας ἐμὰς ἀφῖξαι, καὶ ξυνασχαλῶν κακοῖς}
ὄντος ἰδὼν τὰς τύχας ἐμὰς ἦλθε: καὶ λυπούμενος «εῖς ἐμοῖς κακοῖς.

γ. 804. δέρκου] Β. βλέπε. σπόνδε σὸν Διὸς φίλον! ἐμὲ ὄντα «οὔ Διὸς φίλον.

γ. 805. συγκαταστήσαντα τὴν τυραννίδα) Β. συγκατεργασάμενον αὐτῷ τὴν ἀρχήν.

Υ͂. 506. οἵαις τυημοναῖσι] Β, δι᾽ ὁποίων βλαξῶν. κάμαπομαι) δαμάζομαι.

Υ. 507. ὁρῶ ΤΙρομηϑεῦ) Α. σκόπησον τὰ τῶν ῥητόρων καλὰ τσαρὰ τσρώτεις εὑρεϑένᾳ ἃ
σοῖς τραγικοῖς. Ἐϊπόντος τοῦ ΤΙρομηϑέως τσρὸς τὸν ᾽Ω, κεανὸν ἴδε οἷα τὐάσχω, καὶ οἵαις βχά-
ξαις ὑπὸ τῇ Διὸς δαμάζομαι" φησὶν δ᾽ Ω,κεανὸς πρὸς αὐπὸν, ὁρὼ οἷα “ἄσχεις, καὶ παραινέσαι
ἐϑέλω τὰ ἀγαθὰ, καίπερ φρονίμῳ ὄντι, γνῶϑι σαυτὸν καὶ νόησον ὅφι ἥτῶν εἶ σοῦ Διὸς,
καὶ ἄλλαξον «σὺς τρόπους, καὶ κτῆσαι ἄλλους νέου; ἐπεὶ καὶ σύραννος ἐν Θεοῖς νέσς. Ἐἰ
δὲ οὕτω σραχεῖς καὶ σκληροὺς καὶ ἀναιδεῖς λόγους, «εϑηγμένους, ἤγουν δυναμένους λυσῇ-
σαι, ῥίψεις, ἀντὶ «οὔ, ἐκαίμψεις τοῦ στόματός σου" τάχα ἂν καὶ μακράν σου καϑήμε-
νος ὃ Ζεὺς ἀκούη" ὥσφςε τὴν νῦν τσροσοῦσαν ὀργὴν αὐτῷ, τραίγνιονῦ εἶναι δοκεῖν σοϊ, ἄλλα δὴ
χαλεπώτερα τσάϑης.

τοαραινέσαι) Β. συμβουλεῦσαι.

γν. 308, τυοικίλῳ) Α΄. συνετῷ.

τὰ λῷστα] Β. τὰ κάλλιστα. ὅντῇ! τοί. «φοικίλῳ] συνεσῷ.

ν. 809, γίνωσκε σαυτὸν) Α. γνῶϑι σεαυτόν. ὡς ὁ «τϑοιητὴς, Φράζεο Τυδείδη καὶ
χάζεο Ἐ. τυῶϑ, σεαυφὸν, ὅσι ἥσσων εἶ «οὔ Διός. ν ᾿

γίνωσκε σαυτὲν) Β. ὡς ἐλάττων Διὸς εἶ, μεϑάρμοσκι μετάξαλκε.

ν. 8510. σρόπους νέους Β. τσοτα πούς. Νέον φ,όνηρεα κτῆσαι, τὸ εὐ ρῶφον ἀφείς.

γ. 3511. “εϑηγμένσυ ςἿ Β, ἀκήρους ἔ καὶ ὑδρισσικοὺς, ἐκ μεφαφοξας φτοῦ «ἰ-
ϑηγμένον σιδήρου καὶ ἔστομωμένου.

ν. 519. ῥίψεις] Β. χέξης τῆρὲς τὸν Δία.

γ, 513. ϑακῶν Βι καϑήμενος. χόλον τοαρόντα μόχϑων) ΦῊΡ Χύπην τῶν νῦν δόστν.
χιῶν.

" Μοπῇ. ἘΠ «ἡ. 44σ:
ΤΡΊο ὥκήρους ἔ, ἰδ. τοΐίκρους, νοὶ σκλήρους. Ρ απὸ.

ΨΟΙ,, ΠῚ. Ε

26 ΒΟΗΟΙΙΑ

γν. 8314. τραιδιὰν εἶνα!] Β. τυαίγνιον τορὸς σὰ μέλλοντα καταλήψισθαί σε κακὰ σὰρ᾽
ἘΣ αν
αὑτοῦ.

ν. 3515. ὀργὰς) Β. κατὰ Διός.

ν, 516. πημάτων) Β. ὧν ττάσχεις. ἀπαλλαγὰξ) ἐλευϑερίαν.

ν. 817. ἀρχαῖ᾽ ἴσως) Α. ἀρχαῖα λέγονται τὰ μωρὰ, διότι οἱ ἀρχαῖοι πσοιοῦποι ἧσαν,
ἁπλούστατοι καὶ εὐήϑεις. ἢ ὅσι οἱ γέροντες οἱ ἔξωροι σοιοῦποι εἰσι.

ἀρχαῖ} Β. μωρώ. ᾿Αρχαῖα τὰ μωρὰ, παρ᾿ ὅσον οἱ μὲν ἀρχαῖοι ἁπλῶς καὶ ἀποικίλσως
ἔζων, οἱ δ᾽ ὕσπερον φρονήσει καὶ περισπότητι νοῦ. λέγων τάδε] ἃ λέγω.

γ. 318. σοιαῦτα μέντοι τῆς ἄγαν] Α. γνωμικῶς φησι, τῆς μεγαλοῤῥημονούσης γλώσ-
σης ὦ Προμηϑεῦ, τὰ ἐπιτίμιά ἔστιν οἷα πάσχεις νῦν, αὐτὸς ἀντιλέγων πρὶν τῷ Διΐ, Σὺ
δὲ καὶ τοιαῦτα πάσχων, οὐκέτι ταπεινὸς εἶ, οὐδ᾽ ὑποτάσσῃ, σὺν οἷς δὲ πάσχεις κακοῖς, ϑέ-
λεις λαξεῖν καὶ ἕσερα. ᾿Αλλ᾽ ἐάν μοι πεισϑῆς, οὐ βλάψεις σεαυτὸν, καὶ οὐ “πρὸς κέντρα
σὸν πόδα ἐκτενεῖς" ὁρῶν ὅτι κυριεύων πάντων, χαλεσὸς καὶ ὀργῖλος Θεὸς ὁ Ζεὺς, ὅτι μόνος
ἄρχει τῶν ἄλλων πάντων, οὐδ᾽ ἔστιν ὑπεύϑυνος, ἤτοι ἐξουσιαξόμενος π'αρά σίνος, ἢ ὃν οὐ δύ-
ναταί σις σιμωρήσασϑαι. Καὶ νῦν μὲν ἐγὼ ἀπέρχομαι πρὸς αὐτὸν, καὶ πειράσομαι ἐὰν
ἰσχύσω, τούτων ἀπολῦσαί σε τῶν δεσμῶν. Σὺ δὲ μὴ μεγαλοῤῥημόνει, μήδ᾽ ὑπέρογκα καὶ
αὐϑάδη λάλει. ἮΝ, φρόνιμος ὧν, οὖκ οἶδας ὅτι βλάπεεταί τις ἐκ γλώσσης ἀκολάστου
καὶ φλυάρον. ᾿

δ ψηγόρου) Β. μεγαλαύχου καὶ σοθωροῦ.

γν. 319. τἀπίχειρα] Β. τὰ ἄϑλα καὶ ἐπιτίμια.

ν. 390. σὺ δ᾽ οὐδέπω] Α. λείπει, ϑέλεις εἶναι.

οὐδέπω ταπεινὸς] Β. ἐγένου. εἴκεις) ὑποτάσση καὶ ἐπιχαλᾷς. "

ν. 521. ἄλλα] Β. κακά.

ν. 329, οὔκουν] Β. οὐδαμῶς. ;

ν, 323. πρὸς κέντρα κῶλον] Α. πρὸς. κέντρα κῶλον ἐκτείνει ὁ βοῦς λακτίζει γὰρ κεν-
σούμενος ὑπὸ κέντρου" ὥστε λακτίζει πρὸς κέντρον, καὶ τὸ κῶλον αἱμάσσει" ὃ γὰρ πρὸς
κίντρα λακτίζων, τοὺς ἰδίους πόδας αἱμάσσει. Φησὶν οὖν, ἐάν μοι μὴ πεισϑῆς, βλάψεις

͵
σεαυτόν. ,

πρὸς κέντρα κῶλον ἐκτενεῖς) Β. πρὸς ἀκάνθας πόδα ἐξάξεις. Ἔσσι δὲ παροιμία εἰρη-
μένη ἐκ τῶν βοῶν τῶν κεντουμίνων ὄπισϑεν, καὶ ἐν σῷ λαπτίζειν τοὺς ἰδίους πόδας αἱμκωσ-
σόντων τῷ κέντρῳ.

ν. 3924. τραχὺς μόναρχος) Β. ἀκαμὴς βασιλεύς. οὐδ᾽ ὑπεύθυνος) δυνατὸς ὑπ᾽ εὐθύ-
γην ἐλϑεῖν ἐάν στ, παρὰ δίκην ἐργάσηται.

ν. 325. εἴμ Β. ἀπέρχομαι πρὸς αὐτόν.

ν. 396. σῶν] Β. ἐκ τούτων. ἐκλῦσαι] ἐλευϑερῶσαι.

ν. 327. ἡσύχαζε) Β, ἡσύχως ἔχε. λαξροστόμει) ϑρασυστόμει.

ν. 398. εἾσϑ᾽] Β. γινώσκεις. περισσόφρων] λίαν συνετός.

ν. 8329, ματαίᾳ) Β. τῇ παρὰ καιρὸν κομπαζούσῃ.

ν. 330. ζηλῶ σ᾽ ὅ9᾽ οὕνεκα] Α. ϑαυμάξω σε πῶς οὐδὲν πέπονθας ὑπὸ Διὸς, συναλ-
γῶν μοι. "Αλλως. Ζηλῶ σε, φησὶν, ὅτι καὶ τὰ περὶ σεαυτοῦ ποιήσας, κεκόμισαι χάριν ἐξ
ἐμοῦ. Καὶ νῦν δὲ οὐκ ἐάσω σε προσκρούειν Διῖ ὑπὲρ ἐμοῦ. Ἱπρογινώσκων δὲ ὅτι οὐ πείσει
τὸν Δία, ἀπείργει αὐτόν. ΓΑλλως. Θαυμάζω πῶς ὑπάρχεις ἐκτὸς αἰσίας καὶ μέμψεως
παρὰ τῷ Διῖ, καὶ οὐδὲν ὑπ᾽ αὐτῷ δεινὸν πεπονθὼς ἐμοὶ συναλγεῖς. ἸΑλλως. ᾿Επαινῶ σε, φη-
σὶν, ὅτι ἐκτὸς ὑπάρχεις μέμψεως, ὅπερ ἦν σοι δυνατὸν ἐπ’ ἐμοὶ ποιήσας καὶ συναλγήσας ἐφ᾽
εἷς “ἄάσχω κακοῖρ᾽ καὶ νῦν ἄφες τὸ προσελθεῖν σῷ Διΐ, δυσωπήσων αὐσὸν ὑπὲρ ἐμοῦ, ἵνα ἀπο-
λύσῃ με τῶν δεσμῶν. Ἰτάντως γὰρ οὐ καταπείσεις αὐτόν' σκληρὸς γάρ ἔστι καὶ ἐκ εὐκαμ-
σής. Σὺ δὲ ἐσ τήρει καὶ περίθλεσε μή σι ἐν σῇ ὁδῷ βλαξήσῃ.

ξηλῶ σ᾽ ὅ9᾽ οὕνεκ᾽ ἐκτὸς αἰτίας κυρεῖς} Β. ϑαυμάζω σε Ω,κεανὲ, ὅτι ἐκτὸς αἰτίας καὶ
μίμψιως ὑπάρχεις τῷ Διΐ, καὶ οὐδὲν κακὸν ἀπ᾽ αὐτοῦ πέπονθας συναλγῶν ἐμοί.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΙΜ ΥἹΝΟΤΟΌΜ. 27

ν. 331. μετασχὼν) Β, τῶν κατ᾽ ἐμὲ κοινωνήσας. «ετολμηκὼς) ὑπομείνας δ᾽ ὧν συνήλ-
ψήσας.

ΦΞΕΣᾺ αρα Β. ἐλϑεῖν τσρὸς αὐτόν. μελησάτω] διὰ φροντίδος ἔστω τοῦτο.

ν. 333. νιν Β. αὐτόν.

ν. 884. πάπεαινε] Βε φυλάτεε. τοημανϑῆς) βλαξῇς. ὁδῷ] τῇ ὑπὲρ ἐμξ πρὸς αὐτόν.

ν. 3355. τοολλῷ γ᾽ ἀμείνων) Α. Εἰπόντος τοῦ ἸΙρομηϑέως τυρὸς τὸν ᾿Ὡ,κεανὸν, ἄφες «ὸ

- - ἢ... 8 ,ὔ 5: Ν ε Ν » “Ὁ 3 Ν ΕΣ ΄’, Ψ᾿ Ν Ν Ν ΄
τοροσελϑεῖν σῷ Διΐ, ἱκεσεύσων αὐτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ, οὐ γὰρ ἄν τι τοείσης αὐτὸν, σὺ δὲ τσρόσεχε
μή τι βλαξηϑῆς ἐν τῇ ὁδῷ, φησὶν δ᾽ Ωχεανὸς τσρὸς αὐτὸν, ὅτι κατὰ τοολὺ ἐγεννήθης κρείπ-
Ἁ ’ ᾿ Ν ΄ “᾿ ᾿ ͵ «Ἡ 4 Ἅ, ΄ φᾷ, Υ..

τῶν καὶ βελτίων εἰς σὸ φρονίμους σ'οιεῖν καὶ σωφρονίζειν ἑτέρους τσαρὰ σεαυτόν «ποῦτο δὲ ἐξ
ἔργων αὐτῶν νοῶ ἀληϑῶς καὶ οὐκ ἀπὸ λόγου.
Δία, μηδαμῶς κωλύσης.

΄ω ᾿ ἈΝ ’΄ 3 7
μῶν, ἐμοὶ δώσειν αὐτόν.

ἀμείνων) Β. κρείττων. Φρενοῦν)] σωφρονίζειν.

ν. 3536. τεκμαίρομαι) Β. «οὔςο,

Ἐκὲ δὲ τυροϑυμούμενον ἀπελθεῖν τσρὸς τὸν
“- ὁ σῷ Ν , Ν Ν ,, Νν 9 ἀρ , “--
Θαῤῥῶ γὰρ ταύτην τὴν δωρεὰν, ἤτοι τὸ ἀπολῦσαί σε τῶν δεσ-

Υ. 3537. δρμώμενον] Β. κινούμενον ἔλϑεῖν ὑπὲρ σοῦ τορὸς αὐτόν. ἀντισπάσης) κωλύσας
καὶ ἀποστήσῃς τούτου.

γν. 8338. αὐχῶ] Β. ϑαῤῥῶ. Ὅ γὰρ ϑαῤῥεῖ τις καὶ καυχᾶται.

ν. 339. τῶν] Β, ἐκ. ἐκλῦσαι) ἐλευϑερῶσαι.

ν. 840. τὰ μέν σ᾽ ἐπαινῶ Α. Εἰς ταῦτα μέν σε ἐπαινῶ, ὅτι τυᾶσαν τοροϑυμίαν καὶ
Ἀ ’ « ἈΝ Ε] “- Ἁ ὑδὲ ΄ ΄ “Ὁ 59 - ᾿ Ἀ ἈΝ ᾿΄᾽
σπουδὴν δεικνύεις ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ οὐδὲ τσαύσομαί τῦοτε τοῦ ἐπαινεῖν σε. ᾿Αλλὰ μηδὲν τσόνει
« ἈΝ 3 - Ε Ν Ἃ Ἀ ΄ Ν Ξ. ΕῚ Ἀ ᾿ ΄ "
ὑπὲρ ἐμοῦ" εἴ σι γὰρ ἄν καὶ τυράξης, τορὸς ὠφέλειαν ἐμὴν σπεύδων, μάφην τσονήσεις. ΤΙρο-
γινώσκει γὰρ ὅτι οὗ πείσει τὸν Δία.

λήξω) Β. τταύσω.

γ. 341. τυροϑυμίας) Β. τῆς ὑπὲρ ἐμοῦ.

΄ 3 " ᾽ ΄ γ ὯΝ ᾽ “ . »

ν. 3542. μάτην) Β. οὗ γὰρ εἰσωακουσϑήση. οὐδὲν ὠφελῶν] ἐμέ.

ν. 8344. ἐκποδὼν) Β. μακρὰν ἐκείνου.

ν. 345. ἐγὼ γὰρ οὖκ εἰ δυστυχῶ) Α. ἐγὼ, φησὶ, καὶ ἐὰν δυσευχῶ, καὶ τοιαύτας βλά-
ξας ττάσχω, ἀλλ᾽ οὐχὶ διὰ τοῦφο, ἵνα καὶ ἄλλοι τὰ ὅμοια ἐμοὶ τσάσχωσι ϑέλω" ἢ καὶ
ἄλλους ἐπιτυχεῖν τῆς ὁμοίας βλάξης. ᾿Αλλως. ἹΠρομηϑικῶς" οὗ γὰρ κατὰ τὸν ἀνϑρώ.-
πινον λογισμὸν τσολλοὺς αὑτῷ συνατυχεῖν οὐ βούλεται ὃ ἸτΤρομηϑεύς.

᾽ ΕῚ ΄, σὺν} 6(᾿᾽ ᾿ἣ ΄“« δ “-

εἰ] Β. ἐπειδή. τοῦδ᾽ εἵνεκα) «οῦ δυσευχ εἴν.

Ω ε ΄ ΕΙ ἥν. ᾿᾽ Ν “ Ω Ἃ , ᾽ - ͵

ν. 846. ὡς τυλείστοισι) Β. ἤ τὸ ὡς ἀνεὶ ποῦ λίαν, ἢ ποιαύτην ἐνταῦϑα σημασίαν ἔχει,"
ὥσπερ φαμὲν «ὸ ὡς ἰν τοῖς τυαροῦσι, τότε γὰρ τὸ ὡς ὥσπερ ἔμφασιν ἐνέχει, καί ἔστιν ἐκ
παραλλήλου. Καὶ τούτο μὲν φασί τινες, τὸ δὲ ἀληϑὲς τὸ ὡς ἀντὶ τοῦ λίαν ἐστι" σὺ δὲ
μὲ ἀκούων Ἔ λίαν τυλείσποις νομίζης λέγειν τὸν Προμηϑέα μὴ ἐϑέλειν μὲν λίαν τσολλοῖς
βλάξας, ἀλλὰ δηλονότι ὀλίγοις. ᾿Αλλ᾽ οὕτως ἔχει, οὐ ϑέλοιμι ἂν λίαν τολείστοις ἀνθρώ-
Ν Ε Ω ΄ Ἣν "9. ἡ - ᾿ δ ᾽ὔ Ε
ποίρεϑημωνὰς, ἤγοιν οὔτε πλείστοις οὔτ᾽ ὀλίγοις, συχεῖν τούτων δηλονόσι. Ἤτοι τση-
μονὰς τορὸς τὸ τυχεῖν, εὕρηται γὰρ καὶ τὸ συχεῖν πρὸς αἰτιατικὴν ἅπαξ. τολείστοις] φνδρος
ποις. ττημονὰς βλάξας.

41 τ - ΄ ᾽ ΓΗ Η͂ “ν

ν. 347. οὐ δῆτ᾽, ἐπεί με καὶ! Α. ᾿Ιαπεσὸς ὃ τοῦ Κρόνου ἀδελφὸς ἐκ ϑυγατρὸς «τοῦ ᾽Ω.-
κεανοῦ Κλυμένης λεγομένης ἔσχεν ἸΑτλανταὰ καὶ Μενοίτιον καὶ Προμηϑέα᾽ καὶ τὸν μὲν
Προμηϑέα προσήλωσεν ὃ Ζεὺς εἰς τὸ Καυκάσιον ὅρος, ἐπίξουλον αὐτῷ καὶ ἐχϑρὸν φανέντα,
ὡς καὶ τοὺς λοιποὺς ἀδελφούς. τὸν δὲ Ατλαντα ἐποίησεν ἐπ᾿ ὥμων βαστάξειν «ὃν οὖρα-
νόν" σὸν δὲ Μενοίτιον ἐκεραύνωσε. Φησὶν οὖν δ᾽ Ω κεανὸς τυρὸς τὸν προμηϑέα, δαμάξουσί

ἫἫ ΄- ε ΄ --ὕὖ΄ - ἝΝ ΄ Ἁ Ν Ν ΄
με καὶ ἀνιῶσιν αἱ δυστυχίαι τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ "Ατλαντος, ὅστις τσρὸς τοὺς δυτικοὺς τόπους
ἵστατα, ἰν ὥμοις βαστάζων τοῦ οὐρανοῦ καὶ γῆς κιόνας, βάρος δυσμεταχείριστον καὶ οὗ
ῥᾳδίως βασταζόμενον.

Ἔ Τία τοοίο Αὐγεβοῖ. ῥτὸ σὺ δὲ μὴ ἀκούων.

28 { ΘΟΠΟΙΙ͂Α ἯΙ

οὐ δῆτ᾽) Β. τοεισϑήσοεμαί σοι. πασιγνήτου «ύχα!) σοῦ σοῦ ἀδελφοῦ δυσευχίαι.
ν, 8548. τείρουσ᾽] Β. λυποῦσι. ἵσσπέρους) δυτικούς. :
γ. 349. ἔσεηχ:)] Β. ἐστάϑη.
ν. 850. ἐρείδων] Β. βαστάξων. οὐκ ἐνάγκαλον] ἀλλὰ δυσθάσφαωκτον, κατεδικάσθη
γὰρ ὑπὸ Διὸς ὑπανέχειν τὸν οὐρανὸν δίκην κίονες.
γ, 9551. φὸν ψηγενᾷ} ἃ. Μυϑεύεται ὅτι Τιτᾶνες, σοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς Τῆς ὄνσες, ἂἀν-
- ΄, “- ἃν κ᾽» ΄ "ὦ δος 6.8 ν τι τὸ ᾽ "ΧΑ κ , “
σῇραν τοόλεμιον τῷ Διΐ, καὶ ἀγφέστησαν αὐτῷ" ἐπεὶ δὲ δέκα ἔτη ἐμάχοντο, καὶ λύσις ποῦ
τοολέμου οὐκ ἦν, ἀλλ᾽ ἴσος ἦν ταῖς Ὁ τοῖς καὶ τοῖς Τιτῶσιν ὃ τφόλεμος, ὃ Ζεὺς συνερψοὺς «τρὸς
σὴν μάχην λαθὼν τοὺς τροῖς μονοφη)άλμους Κύκλωπας, τὸν Βρόντην, τὸν Σ“εράόσων; καὶ
Ν 39) Ν Ν τ ς ’΄ Ν ,ὔ 3: Ἂς ,΄ ᾿ Ν , .
τὸν Αργον' καὶ σοὺς φρεις ἐἑκωτογχειρᾶς, «ἂν Κάσφον ἢ, «τὸν Βριώρεων, καὶ φὸν Τύγην
οἵσινες καὶ οὗσοι τυρῖδες τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς τῆς ἐχρημάςτιζον' «αἱ νῆοτωρ κεράσας,
" ν εἾ ν ΄ ΄ . ΄ 3 , γὰ, ΄ ὃ
ηὔφρανε, καὶ τυρὸς τὴν μάχην τοροέτρεψε. Καὶ «σόλεμον συναράξας μετὼ κρόσου τοὺς
Τιτᾶνας κατεσροπώσατο, καὶ τῇ γῇ τοροσίδυησε, καὶ κατεπαρτάρωσε. Μισὰ ταῦτα ἡ Τὴ
3 “ὦ -“ - ’ Ν « , φυ' 3 ΄ὔ ε ’΄ ͵,
εὐνῇ μιγεῖσα τῷ Ταρτάρῳ, τὸν ἐκαφοντακεφαωλον Τυφωνω ἐψέννησεν, ἀσάντων ϑηρίων
ἀγρίων ἔχοντα κεφαλὰς, καὶ τέρας δεινὸν καὶ σ“΄αμμιγὲς χρημωσίζεντα, καὶ ἐξ ὀφϑιαλμῶν
΄ Ν ᾽ τ τ ΄, , Ἅἐνϑ' ς ΄ “ ἷν -
σίλας καταπληκτικὸν ἀσσράπποντα. Οὗτος τυάλιν ἑσπέραν μάχην τῷ Δῷ συνῆψε" κε-
ραυνωθεὶς δὲ καὶ αὐτὸς ἐν Σικελίφ περὶ τὴν Αἴσνην, σῷ ταρτάρῳ ἐκρύδη. ᾿Εξ οὖ μυ-
ϑολογεῖται πάντας τοὺς ἀνέμους σφοδροὺ; κυΐσχεσϑαι, χωρὶς ζεφύρου καὶ βοῤῥᾶ" 9εο-
χενεῖς γὰρ οὗσοι. ᾿Ιστέον δὲ ὅσι ἐν Κιλικίῳ μὲν ἐγεννήϑη ὃ Τυφὼς, ἐκολάσϑη δὲ ἐν Σικελίᾳ.
Καὶ Ἡσίοδος, Τόν σοτε Κιλίκιοαν τρέψεν πολυώνυμον ἄνσρον Ὁ.
φὸν γηγενῆ] Β. φὸν γενναῖον καὶ ἀνδρεῖον.
ν. 552. δάϊην] Β. πολεμικὸν ἢ καυσσικόν.
γν, 8358. ἑκατοντακάρηνον] Α. φησὶν οὖν ὃ ᾿Ω,κεωνὸς, ὠκτείρησα καὶ “σὸν Τυφῶνα «ὸν
Ε ͵ὔ "-" ’ ’ Ν ε Ν Ν 2) Ν ε Ν Ν
οἰκήσορω των Κιλικιίων σπηλαίων, σὸν ἑκατὸν κεφαλᾶς εἐχοντώ, «ὧν ὀρμησικον τῦρὸς
πόλεμον" ὃς τυῶσι σοῖς θεοῖς ἀντέσση, καταπληκτικαῖς σιωγόσιν ἠχῶν φόνον [γράφεται
καὶ φόβον), ἐξ ὀφϑαλμῶν δὲ ἤστραπτε σέλας καταπληκτικόν. ᾿Αλλ᾽ ἦλϑε τὸ ποῦ Διὸς
“ [ Ν .» 3 Ν μὴ , Ἀ ΄’΄ ΄ὔ 5» Ε}
βέλος ὃ κεραυνὸς, καὶ ἔπαυσεν αὐτὸν τῶν κενοδόξων καὶ μεγάλων κομπασμάσων" εἰς αὐὖ-
τὰς γὰρ τὰς φρίνες πληγεὶς ὑπὸ ποῦ κεραυνοῦ κασεκάη" καὶ νῦν κεῖται τολησίον σοῦ
Σικελικοῦ πορϑ μοῦ σοῦ μεταξὺ Σικελίας καὶ ᾿Ιταλίας, δέμας ἀχρεῖον, καὶ π'αρήορον, ἤγουν
ἔκλυσον, ἢ ἐκλελυμένον καὶ ἡπλωμένον. Τράφεσαι δὲ καὶ πανάωρον, ἀντὶ «οὔ παντελῶς
ἀφρόντιστον καὶ μηδεμιᾶς φροντίδος ἄξιον. Σημείωσαι δὲ ὅτι τὸ δέμας ἐπὶ «οὔ ἀψύχου
λαμᾷβάνς, οὗπο; ὁ ποιητής.
ἑκατοντακάρηνον] Β. ἑκατὸν κεφαλὰς ἔχοντα, τυρὸς βίαν χεερούμενον} βιμίως πιεξό-
: '
μένον ἐν Αἴτνῃ.
γ. 355. σμερδναῖσι] Α. ἤγουν ἐκπαιληκεικαῖς, παρὰ τὸ μερίζειν, καὶ δονεῖν τὸ σαράσ-
σειν φὸ γὰρ καταπληκαικὸν ποιεῖ τὸν δειλὸν μερίξεσθαι εἰς φόξους, καὶ ἄλλας ἐννοίας.
Οὐ μὴν ἐλεητὸς ὁ ποιοῦσος, ἀλλ᾽ ὁ ποιητὴς φύσει τοῖς τερωσσίοις ἐξαιρούμενος, οὖ λεπσολο.

- -Ψ, ᾿

γεσω, τὰ πράγματα. “
συφῶνα] Β. ὃ Τυφὼς ἐν Κιλικίᾳ μὲν ἐγεννήϑη, ἐν Σικελίᾳ δὲ κεκερωαύνωται: ἐν «οἷς ποσὶ
ποῦ ὄρους τῆς Αἴτνης, ἔνϑα φασὶ καϑϑήμενον «ὃν Ἥφαισσον χωλκεύειν. Καλεΐται δὲ ὃ τόπος
οὗτος κρατῆρες, διὰ «τὸ μεστὸν εἶναι ταυρός. ϑοοῦρον] ὁρμητικὸν, ϑρασύν. ἀνέστη] ἦναν-
τίωτο.
σμερδναῖσι γαμφηλαῖσι)] Β. ταταπλωκτικωῖς γνάδοις, συρίζων] ἐκπνέων. Εἰκότως
σι τὸ συρίζων, ἐπειδὴ ὀφέων κεφαλὰς εἶχε, σούτων δέ ἰστι τὸ συρίζειν,
τ. 356, ἰξ ὀμμάτων] Β. αὐτοῦ. ἤστραπτε) ἀπέλαμπε. γοργωπὸν}] καπασληκτιεόν,
ν, 351. ἰκσέρσων) Β. μέλλων καταξᾳλεῖν.

ἘΞ Πρ οορὶ οπιθηαιίοη θη) Θ᾽Δη]6 1} Κόσσον, ΡγῸ νη]ρ', Κοῖον.
Τ Ηἴς γϑύϑιι8 πο οβί ἀρ Περίοάμπι 5ε4 ἀρυᾷ Ρίπάατιηι Ῥγυ. 1, 80.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΉΗΒΌΜ ΥἹΝΟΤΊΙΜ. 29

ν. 8368. ἄγονανον βέλος] Α. τὸ πῦρ σὸ ποιοῦν τοὺς ἀνθρώπους ἀγρυπνεῖν, καὶ ἀσχο-

“ὦ ᾿ ἁ υ ͵ 7 χ - ᾽ “- " ΄, ᾽ ΄΄ ν᾿
λεῖσϑαι περὶ τὸ ἐργάζεσϑαι. Λέγουσι γὰρ ὅτι ἐν «ἢ Αἴφνη ἡμέρας ἐκϑρώσκει καπνὸς,

«γυκτὸς δὲ φλόξ. Αλλως. ΓΑγρυσνον βέλος ἄπαυσσον, ἄσβεστον,

αὐτῷ] Β. τῷ Τυφῶνι, ἄγρυπνον] ἀκάμαπον, ἄσξεστον.

ν. 369. κασαιξάτης κεραυνὸς} Α΄. ἔστιν εἶδος κεραυνοῦ, πρηστὴρ, ὃ καὶ πυρσὸς καλού-
μένος, ὃς καταφερομένου «οὔ παντὸς καὶ ἐκπυρωθέντος ψίνεται, καὶ λεασυνθέντος, σκη-
στὸς, ὃ καὶ καταιξάτης" γίνεται καὶ ἄγος, ὃς διὰ σὴν πάνυ λεστότητω οὗ φλέγει. Μέ-
λαινος δὲ Ψψολόεις, ὃ ἐν τῇ ψαύσει ὀλλύμενος. ἝἙλίκιος, ὅτι σαροφεῖται καὶ βιαίως ποιεῖ,
διὰ μέσην παχύτητα καὶ ὑγρότητα καὶ πυκνότητα σοῦ ἀερὸς ἀντωθούρενος Ἔ, ᾿

2 ἐθῶν ἢ “0 πες. ΄
καταιξάτης} Β. ποῦτο ὄνομα κεραυνοῦ, ὥσπερ καὶ σὸ ψολόεις.
ν. 560. ἐξέπληξε] Β. μες᾽ ἐκπλήξεως ἔπαυσε.

΄ “- “ ΄ .« “

γ. 861. κομπασμάτων) Β. οἷς ἐχρῆπο ἀπειλῶν τῷ Διΐ. φρένο; εἰς αὐτὰς συσεὶς]
εἰ; αὐτὸν τὸν νοῦν πληγεὶς, παράφορος γενόμενος τῷ ἀπροσδοκήτῳ τῆς πληγῆς.

ν. 3692. ἐφεψαλώϑη)] Α. κατεκάη. Φεψαλὸς λέγεται ὁ μικρὸς σπινθὴρ, ἀσὸ «οῦ
φλέγειν τῷ ἅψασθαι. κἀξεξροντήϑη) ἤτοι ἐξησϑένησε, καὶ ἀφῆκε τὴν δύναμιν ὃν πρόπον

Ἁ τὶ ΄ ε Ν μ»ᾳ “ὦ ᾽ [4 3 ͵ὕ
καὶ οἱ ἐμξοόντητοι. Οἱ γὰρ βροντῆς ξηρῶς ἀκούοντες ἐκπλήττονται.

ἐφεψαλώϑη) Β. κατεκάη, φεψαλὸς γὰρ ὃ μικρὸς σπινϑήρ. ἐξιθδρονπήϑη) παριτράπη,
ἐξησϑένησε, ὥσπερ οἱ βροντῶν ἥχῳ παταχϑέντες.

γ. 363. παρήορον)] Β. ἄτιμον, ἀπόδλητον, μηδεμιᾶς φροντίδος ἀξιούξενον.

γν. 364. στενωποῦ) Β. τοῦ Σικελικοῦ.

γ. 865. ἰπνούρενος} Β. καιόμενος. ᾿Ἰπνὸς γὰρ καὶ ἵπνος ὁ φοῦσνος, ἐκ ψὰρ τοῦ ἵπσω
σὸ βλάππω, οὐ μόνον τὸ ἰάπ τω γίνεται, ἀλλὰ καὶ ἵπος Ὑ ἡ παγὶς τῶν μυῶν, καὶ ἱποῦν
ῥῆμα «ὸ βλάσ σειν, παρά τε ἄλλοις καὶ τῷδε σῷ Αἰσχύλῳ, καὶ παρὰ τῷ κωμικῷ,
ὡς τὸ ἱπτούμενος ταῖς συμφοραῖς. Ἔκ τοῦ ἵπστω δὲ καὶ ἐψ ὁ σκώληξ, ὁ «οἷς κέρασιν ἐμ-
φυόμενος. ὡς πὸ, μὴ κέρα ἵπες ἔδοιεν 1.

ν, 3566. μυδροκσυπε) Α. χαλκεύε. Μόύδρος καλεῖται ὁ σεσυρακτωμένος σίδηρος,

Ν Ν Ν Ν Ν ὕΣ δ 8, κα ΄ {δ ὖδ᾽ ὅλ ε χε - » ᾿
παρὰ πὸ μὴ, καὶ πὸ ὕδωρ' ὁ γὰρ σπεπυρωκπωμένος σίδηρος οὐδ᾽ ὅλως ὑγροῦ σινος μετέχει,
ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ξηροῦ.

-» “-“ - « -"

κορυφαῖς] Β. αὐτῆς τῆς Αἴφνης. ἥμενος} καθήμενος. βυδροκτυπε) σφυρηλα-
σεῖ,

ν, 867. ἔνθεν ἐκραγήσονταί ποτε] Α. κατὰ τὴν Σικελίαν ὄρος ἐστὶ τὸ καλέμενον Αἴσνη,
ἐξ οὗ πῦρ πολὺ ἀναδίδοται ἐκρέον ποταμηδόν. Ἔκ σπούτου οὖν, φησὶ, ποτὲ ἐκχυϑήσονται
ποταμοὶ πυρὸς, κατεσθίοντες πᾶσαν γῆν τῆς καλλικάρπου Σικελίας. Ζάλην δὲ πυρίπινοον
λέγει σὴν ἀνάδοσιν καὶ τὴν ἀνακάχλασιν τοῦ Αἰσναίου πυρός. Θερρὴν δὲ αὐτὴν καλεῖ,
διὰ πὸ ἐκεῖσε καυϑῆναι σὸν Τυφῶνα' ἄσληστον δὲ, διότι τὸ πῦρ ὕλης δραξάμενον, οὐ κορίν-
γυται, ἀλλὰ μᾶλλον ἰπὶ πλεῖον καταφλίέγει τὰ προστυχόντα, καὶ οὐχ ἵσταται. "Αλλως.

ἼἜΕνϑεν ὁ Καλλίμαχος σπυρίδεισινόν ὃ ῴφησι. ποταμοὺς δὲ συρὸς σοὺς κατὰ Σικελίαν
ῥύακάς φησι, περὶ ὧν ἠκούομεν πάλαι. Καὶ κατὰ τοὺς [Ἰέρωνος χρόνου: κατὰ πὸ μέσον
ῥνέντες, πολλὰ διέφϑειραν χωρία, ὅϑεν σό, σε ϑεῖον καὶ τὰ πυρεῖα. Τῇ γάρ ἔστι παρα-
κείμενον ἔχουσα πῦρ, ὅ ἰστι κατὰ «ἀράϑεσιν τῆς γῆς. ᾿Αλλο δέ ἔστ, αῦὖρ τὸ κατὰ

- “ {' {] Ν “Ὁ Ν . , δ ΜῊ " , ,᾿,
κρώσιν σου ὕδατος, ὃ ποταμοὺς σοὺ συρὸς ὁ ἸΠινδαρος καὶ ὃ Αἰσχύλος φασί,

ἔνϑεν ἐκραγήσοντ αι) Β. ἐκ σῆς Αἴσνης ἐκσπασϑήσονται. Τοῦτο δὲ γέγονε κατὰ ποὺς
“Ἰέρωνος χρόνους, ὅτε καὶ Αἰσχύλος ἤκμαζε.

4 1 ἱπίορραυποίίομθ Βοόγ Ηφαιΐμπι 5εοαϊα5. 5ππ), ααὶ δὲ οχ ἰερὶ Κεῖ κέ-
λαινος δὲ Ψ. Ῥοβὲ αὐΐθιη βιαίως πόνει.

Ἱ Βδοῖς Ραιω. ἵπος εἴο-. ἵσουν ῥτὸ νυ]ρ΄. ἵσ'σος οἷς, σπου.

Τ Οἀγς5. φ΄. 398.

δ. ἢ. 8. αὖ ἧρτι ἐβαπι 5. αἀιιδίαπι. Του. 60. οτῖξ, ρ. 158,

90 5ΟΗΟΙΙΑ [

γ. 868. ποταμοὶ] Β, ἐσ ἰσφοροῦσι τοὺς ποταμούς Ἐ. δά τοντε;] ἐσθίοντες.

ν. 569. λευρὰς γύας] Β. «λατείας χώρας.

γ. 870. ἐξαναξέσει χόλον] Β. ἀναδώσει μανίαν, ὀογήν.

ν. 371. ζάλης} Α. συστροφῆς, ταραχῆς.

ϑερμῇς} Β. καυσσικῆς. ἀπλήστου) ἀκορέστου, ἀκρατήφου, τὸ γὰρ πῦρ εὑρὸν ὕλην
οὕτω βακχεύει, ὡς μηδένα τῶν πάντων ἐπισχεῖν αὐτὸ δύνασθαι.

Ν 975. καίπερ) Β. ὅμως. ἠνπρακωμένος] κεκαυμένος.

ν. 374. ὅπως ἐπίστασαι) Β. ὡς γινώσκεις,

ν. 375. παροῦσαν] Β. ἐμοί. ἀνπαλήσω] καρτερήσω, διέλϑω.

γν. 376. λωφήσῃ)] Α. ἡσυχάσῃ.

λωφήσῃ] Β. παύσῃ. γόλου] τῆς κατ᾽ ἐμοῦ ὀργῆς.

ν. 577. οὔκουν Ἰτρομηϑεῦ)} Α. εἰπόντος τοῦ Ἰτρομηϑέως ὅτι ἐγὼ σὴν παροῦσαν ὑπομε-
γῶ σύχην, ἕως ἄν δ νοῦς τοῦ Διὸς παυϑήσεται τῆς ὀργῆς, φησὶν ὃ ᾿Ὡ κεανὸς “πρὸς αὐσὸν, σὺ
δὲ σοῦτο γινώσκεις ὦ Προμηϑεῦ, ὅς, οἱ λόγοι σ“ ἀράκλητοι ϑερασπεύουσι σὴν ὀργὴν ἀγρίων
καὶ ἱπαιρομένην.

οὔκουν] Β. οὐδαμῶς.

ν. 378. ὀργῆς νοσούσης] Α. λόγος γὰρ ἀνθρώποισιν ἰᾶται νόσους. Ψυχῆς γὰρ οὗτος
μόνος ἔχει ϑελκτήρια. Ὅμηρος, ἧστό τε καὶ τὸν ἔτερσε λόγοις. (1]. σ΄. 593,)

εἰσὶν] Β. ὑπάρχουσιν.

ν. 379. ἐν καιφῷ] Α. σοῦφό φησιν ὃ ΤΙρομηϑεὺς, ἐάν {ις οὐκ ἐν αὐτῇ τῇ ἀκμῇ «οὔ ϑυ-

Ν ΄

μοῦ, ἀλλὰ μετὰ στὸ παυϑῆναι καὶ οἱονεὶ μικρὸν ἡμερωθῆναι, μειλίσσῃ καὶ λόγοις παρα-
κλησικοῖς χρῆται πρὸς αὐτὸν, ἀναγκαίως πείϑει αὐτόν. Νῶν δὲ ἔτι ἐν ἀκμῇ ἐστιν ὃ τοῦ
Διὸς χόλος, καὶ οὗ πείσεται, εἰ μὴ ὥριμος γένηται ἡ ὀργὴ, καὶ οἱονεὶ μαλακισϑῆ" τοῦσο
καὶ Ἱπποκράτης, Ἰπέπονα φαρμακεύειν, μὴ ὠμά. μαλϑάσσῃ! ἀγαϑύνῃ, καταπραὕνῃ.

ἐν καιρῷ] 8. δέοντι. μολϑάσσῃ] καταπραῦνοι.

γ. 380. σφριγῶντα] Α. νεάζοντα καὶ αὐξάνοντα. ς

σφριγῶντα) Β. αὐξόμενον καὶ ξέοντα. ἰσχναίνῃ}] ὑποκλίνῃ καὶ τυαύειν ἐπιχειρῇ.

γν. 381. ἐν τῷ προθυμεῖσθαι!) Α. γράφεται καὶ προρμηϑεῖσθαι. Ἤγουν ἔν τῷ σρονοεῖ-
σϑαί σου καὶ πειρᾶσϑαι τὸν Δία πείϑειν, τίνα βλάξην ἐνυπάρχουσαν νοεῖς ; εἰσέ μοι.

γ. 382. ἐνοῦσαν] Β. ὑπάρχουσαν.

γ. 388. μόχϑον περισσὸν] Β. πόνον μάταιον ὁρῶ. εὐηϑίαν] μωρίαν, ᾿Ἐπίϑετον δὲ σαύ-
φῆς τὸ κουφόνουν.

γ. 384. ἔα με] Α. ἄφες, φησὶν, ἐμὲ πωρωκινδυνεύειν ὑπὲρ σοῦ, καὶ δοκεῖν «οἷς πολλοῖς
ἄφρονα εἶναι, εὖ φρονοῦντἅ σοι. ᾿Επεὶ ἄμεινόν μοι ἐστὶ, καλὰ φρονοῦντα καί σοι ὠφέλιμα
δοκεῖν ἄφρονα τοῖς πολλοῖς.

σὴν νόσον] Β. σὴν μωρίαν ὕ.

ν. 885. εὖ φρονοῦντα] Β. ὅσον τὸ ἐπὶ σοί. δοκεῖν] σοί. φρονεῖν] ἐμέ,

ν. 386. ἐμὸν δοκήσει] Β. εἰ γὰρ αὐτὸ τὸ σοῦ Διὸς ἄκαμπτον εἰδὼς, σὲ ὑπὲρ ἐμοῦ στρὸς
αὐτὸν σπεύδοντα οὐκ ἐπίσχω, πἄσιν ἄν δόξω μηδὲν σῶν δεόντων ἐπίστασαι, καὶ Τπρομη-
ϑεὺς μάτην καλεῖσϑαι. δοκήσει] δόξει. ἀμπλάκημ᾽,) ἁμαρτία αὕτη.

ν. 387. σαφῶς] Β. φανερῶς. σεέλλει] πέμπει.

ν. 388. Θρῆνος δὐμὸς} Β. «ὃ ὑπὲρ ἐμοῦ ϑρηνεῖν καὶ ἀποκλαίεσϑαι.

ν. 8389. ἢ] Β. ἄρα. τῷ νίον κρατοῦντι] βάλῃ εἰς ἔχϑραν. παγκρατεῖς ἕδρας] μο-
γάρχους.

ν. 390. σούσου] Β. τοῦ Διός. μήποτ᾽] ἵνα. ἀχϑεσθῇ) λυπηϑῇ.

ν. 392. σσέλλον, κομίζου] Α. πορεύου εἰς σὸν οἶκόν σου, καὶ φύλαττε τὸν παρόντα

Ἐ ογβᾶῃ Ἰορ’. ἐπεὶ ἴσον ῥεοῦσι «οἷς ποταμοῖς. Πδαιὶι.
Ἱ ἴοο ἀεάϊ ργο νορ. σημωρίαν, πιοποπίθ, Ἠξεαίῆι.

Ι

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΒΙΙ͂Μ ΥἹΝΟΤΟΌΜ. 31]

"
νοῦν. Ἤγουν τὸ δόξαν νῦν ἀγαθὸν καὶ νοηϑὲν ἐν ἡμῖν, τουτίσσι τὸ μὴ ἀπελθεῖν εἰς σὸν
Δία. '

στέλλου] Β. ἀπέρχου. τὸν παρόντα νοῦν] ὃ νῦν σοι δοκεῖ. Λέγω δὴ τὸ μὴ τορὸ; αὐφὸν
ἀπελθεῖν, ἵνα μὴ καὶ αὐτὸς τὰ ὅμοια πάϑης.

Υ. 393. δρμιωρένῳ μ5ι] Α. ἄποσον ἦν τὸν τσάντων γένεσιν ἔχοντα, χρονίζειν ἐπὶ τῆς κι-

᾽ ἤ᾽ ’΄ -“ ᾽ ν ψο. ὁ Ν Ν μ "ἃ Ὑ “ Φ'
γήσεως, εἰ καὶ τις ἥλιον εἰσαγάγων, ἐπι πολὺ τὸν κόσμον ἀνήλιον εἰώσε. Δεῖ οὖν μεμεσρη-
μένως τὰ ποιαῦτα ποιεῖσθαι. Τοῦτο δὲ φησὶν ὁ Ω,κεανὸς τσρὸς τὸν ἸΙρομηϑέα, ὅσι οὖκ
ἀκαίρως μοι εἶπας, ἄπελϑε, ἀλλὰ καὶ ἐμοὶ ϑέλοντι τοῦτο ποιῆσαι. Καὶ γὰρ ὃ τεσρασκε-
λὴς οἰωνὸς ὁγρὺψ ἃ ῦ διακό ἣν δωαλὴν ὁδὸν τοῦ αἰϑέρος ἐν τοῖς οἰκείοις πσ'σε-

ς ὁγρὺψ ᾧ Ἐποχοῦμαι, διωκόπτει τὴν ὁμαλὴν δδὸ ρος ἐν τοῖς οἰκείοις

"» ΕἸ » [4 ᾿ δ Ν ’ 3 “« ,΄ ΄:
ροῖς. Ἤτοι ἄρχεται πέτεσθαι. Καὶ δὲ ἄσμενος καὶ χαρίεις ἐν τοῖς τοιούτοις τόποις στά-
ϑήσετσαι.

δρμωμένῳ)] Β. τορὸς τὴν ὅδόν. ἐϑώνξας εἶπας.

ν. 39:. Ψψαύε, πτεροῖς] Α. γράφεται καὶ Ψαίρει. καταχρηστικῶς δὲ καὶ ἐνταῦϑα ἣ
λέξις αὕτη.

χ ν ν , “- ΄, , Ν , ὼω ᾿ὰ ὡ 9 ΗΜ
λευρὸν] Β. λεπτὸν καὶ “λατύν. οἴμον) τυορείαν, ψαύει τὸ ψαύει οὐ μόνον γενικῇ ἀλλὰ
᾿ μος ᾿ « - ’ “-
καὶ αἰσιασικῇ. “Ὥσσερ καὶ αἱ ἄλλαι πᾶσαι αἰσϑήσεις, πλὴν τῆς ὁράσεως, ἐκείνη γὰρ μό-
νη αἰσιωτικὴ, ἅτε βασιλικωτέρωα τῶν ἄλλων, καὶ ἐφ᾽ ἑνὸς ἢ ἵδρυσϑαι μόνον τυροσήκουσα,
᾿ .“ " Ε΄ ΄ »" Η͂ - “
ἀλλ᾽ οὐκ ἄνω καὶ κάτω φέρεσθαι. εὐτεροις. διὰ σῶν τύτερων.

ν. 395. οἰωνὸς] Β. ὀρνέον. ἄσμενος] μετὰ τσεριχαρίας.

ν. 596. σταϑιμοῖς) Β. τῇ φάτνῃ αὐτοῦ. κάμψειεν γόνυ] κλίνειεν πὸ γόνν αὐτοῦ.

Υ. 3597. στένω σε] Α. τὸ στάσιμον ἄδει ὃ χορὸς τῶν ᾽Ω,κεανίδων νυμῴφῶν ἐπὶ τῆς γῆς κα-
σεληλυϑὼς, καί φησι τορὸς τὸν ἸΙρομηϑέα, στενάζω, καὶ κλαίω σε ὦ Ἰτρομηϑεῦ ἕνεκα τῆς
ὀλεθρίας τύχης ἧς πάσχεις. ᾿Απὸ δὲ τῶν ὀφϑαλρμῶν δωακρυσίστακτον «ἄξουσα ῥεῦμα, τὴν
5 Ἀ Ν » ε - » ΕΣ ΄ ν᾿ [4 ἈΝ δ. 5 ΄
ἐμὴν τσαρειὰν ἔξρεξα ὑγραῖς τυηγαῖς, ἥτοι δάκρυσιν. ᾿Αμέγαρσα γὰρ καὶ ἀφϑόνητα κα-
κὰ, ἃ οὐδεὶς ζηλώσει, δείκνυσιν ἡμῖν ὁ Ζεὺς σοῖς τυρώην ϑεοῖς, ἰδίοις νόμοις ἰσχυροποιῶν
σὴν ὑπερήφανον ἀρχὴν ἢ τὴν βίαν, ὥσπερ Ἰτίνδαρος αἰχματὰν κεραυνὸν σὸν βίαιον λέγει.
“ κ᾿ ΄ ͵ "ὦν, πὸ Ὁ ὦ ͵΄ - ΄ ΓΆΡ κ
Ασπασα δὲ χώρα ἤδη λέλακε καὶ ἠχεῖ ἤχημα στονόεν στεναγμῶν γέμον σε καὶ οἰκτρὸν,
καὶ στενάξουσι τὴν μεγάλην τε καὶ τσεριφανοῦς σχήματος οὖσων τιμὴν τὴν σὴν καὶ τῶν σῶν
ξυνομαιμόνων, ἤτοι τῶν ἀδελφῶν σον, τοῦ "Ατλαντος καὶ σοῦ Μενοισίου. ὯΩν φὸν μὲν
ἔΛλτλαντα ἐποίησε βαφάζειν τὸν ἀρανὸν, τὸν δὲ ἐκεραύνωσε" σέ δὲ δεσμεῖ ἐνταῦϑα εἰς πὸ Καυ-
κάσιον ὅρος. Οὗφοι δὲ σαῖδες ἥσαντξ Ἰαπετξ, ὃς ἦν ἀδελφὸς τῷ Κρόνου τῷ πατρὸς φῇ Διός.

γ. 398. οὐλομένας τύχας] Β. καϑ᾽ ὅλου καὶ μέρος τῶς ἀξίας φϑορᾶς.

γ, 399. δακρυσίστακτον) Β. ἐν δάκρυσι σταζόμενον. Τὸ δακρυσίφακτον ἢ τορὸς τὸ ῥέος
“ τάκ» ιν ͵΄ ». ».» Ὃν» 5 -» Ἵ
ἢ πρὸς τὸ τυωαρειὰν συντακτέον. ἄπ' δόσων] ἀπὸ σῶν ὀφϑαλμῶν.

ε - Ε ͵ «; 4. ν ἥω, λοῖ

ν, 400. ῥαδινῶν] Α. εὐκινήσων. ῥέος] ῥεῦμα, τυαρὰ «ὃ ῥέω ῥέος, ὡς κλέππω κλέσος.
Οὔἴχεται τὸ κλέπος αὐτὸς ἔχων.

ῥαδινῶν] Β. ἁπαλῶν, παρϑενικῶν. λειξομένα ῥέος στάξουσα ῥεῦμα.

ν. 401. νοτίοις ἔσεγξα πηγαῖς) Β. ὑγροῖς ἔξρεξα ῥεύμασι δακρύων.

ν. 409. ἀμέγαρτα)] Β. ἀφϑόνητα, μεγάλα ἅπερ τυάσχεις.

νυ. 403. ἰδίοις νόμοις κρατύνων] Β. ἤτοι τῷ οἰκείῳ θελήματι ἄρχων,

ν. 404. ὑπερήφανον! Β. ὑπεροπτικὴν, τραχεῖαν. τσάρος] πρώην.

γ. 405. αἰχμὰν] Α. τὴν βίαν. Καὶ Πίνδαρος αἰχματὰν κεραυνὸν «τὸν βίαιον. (Ργι.
1, 8

αἰχμὰν] Β. ἐξουσίαν. ἕ

γ. 406. πρόπασα᾽ Β. ὅλη. στονόεν λέλακε χώρα] ϑρηνητικὸν ἤχησε χώρα. Ὁ “«᾿ρῶτον
κατὰ ἄϑροισιν εἰπὼν χώραν, εἶτα ἐπὶ μερισμὸν ἐπήνεγκεν ὁπόσοι,

ἘΘις τοοίε Αὐγέδοϊι. ργὸ ὑφ᾽ ἑνός,

32 ΒΟΗΟΣΙΑ

:

γ. 408. μεγαλοσχήμονα) Α. μεγάλον σχήματος οὖσαν.

μεγαλοσχήμονα] Β. μεγάλην. ἀρχαιοπρεπῇ τιμὰν] τὴν τσαλαιὰν τιμάν.

νυ. 410. ξυνομιαιμόνων)] Β. τοῦ ᾿Ασλαντος καὶ τοῦ Τύφωνος.

γ. 411. ὁπόσοι τ᾿ ἔποικον)] Α. ὅσοι σὲ ἄνθρωποι κατοικοῦσι τὸ ἔδαφος καὶ τὸν χῶρον «ἧς
χαϑαρᾶ; ᾿Ασίας, συγκάρονουσιν ἡμῖν, καὶ συνανιῶνται ταῖς σαῖς βλάξαις ταῖς μεσεχούσαις
μεγάλων στεναγμάτων. Ἰπαρϑένοι τε αἱ ἐγκάτοικοι τῆς Κολχίδος, ἤγουν αἱ ᾿Αμαξόνες, αἱ
ἄσρεστοι καὶ ἄφοξοι ἐν ταῖς μάχαις, ἀνιῶνται «τοῖς σοῖς κακοῖς, καὶ ὃ Σκυϑικὸς δμιλος, οἷ-
πινὲς καφοικοῦσι τὸν ἔσχώτον πόρον τῆς γῆς περὶ τὴν Μαιῶτιν λίμνην. Τὸ ἄρειόν τε καὶ
πολεμικὸν ψένος τῆς ᾿Αραβίας, λέγει δὲ σοὺς Ὑρωγλοδύτους, οἵτινές σε πλησίον τοῦ Καύ-
κάσου νέμονται καὶ οἰκοῦσι πόλιν ὑψίκρημνον, στρατὸς πολεμικὸς βρέμει καὶ ἤχεϊ ἐν αἰχ,-
μαῖς καὶ κονταρίοις, ἤγουν οἱ Κόλχοι. ἁγνᾶς ᾿Ασίας] ἁγνὴν λέγει σὴν ᾿Ασίαν διὰ τὸ π’ρο-
φερεστέραν εἶναι πασῶν, καὶ διὰ σὸ μεγάλας πόλεις καὶ πλουσίας ἔχειν.

ἑπάσοι τ᾽ ἔποικον] Β. ἐγκάτοικοι. ἁγνᾶς] καϑαρᾶς, διὰ σὴν ποῦ Ἡλίου ἀνατολήν.

ν. 419. νέμονται] Β. οἰκοῦσι.

γ. 413. μεγαλοστόνοισι] Β. τῶν μεγάλων δεομένοις στενωγμάτων. σπήμασι] δυσευ-
χήμασι.

ν. 414. συγκάμωνουσι) Β. συμπ'ἄσιχουσι-

γν. 415. Κολχίδος] Β. ἥτις ἕνεσφι ἐν Σκυϑίῳ. Ἐνοικοι] ἐγκάσοικοι.

γ. 416. παρϑένοι] Β. αἱ ᾿Αμαξόνες συγκάμνουσι. μάχαις ἄπρεσσοι] ἀκαταγώνιστοι.
Σ κύϑης ὅμιλος} συγκάμινει.

ν. 418. ἔσχατον] Β. ἀκρόταφον. ἀμφὶ]. περὶ τήν.

ν. 419. ἔχουσ Β. οἰκοῦσι.

γ. 420, ᾿Αραβίας] Α. πῶς σὴν ᾿Αραδίαν Καυκάσῳ συνῴκισεν: ὃ Στράξων φησὶν, οἱ
Τρωγλοδύται μεταξὺ Μαιώτιδος καὶ Καυκασίας. ἄρειον} πὸ ἀρήϊον.

ἄρειον ἄνϑος} Β. τὸ πολεμικὸν καὶ ἐξαίρετον γένος συγκάμνει.

γν. 421. ὑψίκρημνον) Β. στὸ σραχὺ καὶ κρημνῶδες. πόλισμα] κατοικίαν «ἧς Κολ-
χίδας.

γ. 422. νέμενσωι) Β. οἰκοῦσι.

ν. 443. δάϊος] Β. πολεμικός. στραωφὰὸς]} οἱ Κολχοὶ συγκάμνουσι.

ν. 494. ἐξυπρώροισι] Α. ὀξυκεράτοις.

ὀξυπρώροισι] Β. ὀξέα βέλη ἐχούσαις. βρέμων] ἠχῶν.

γ. 495. πρόσϑεν ἄλλων) πρότερον.

γ. 496. δαμένα᾽ Β. κολασϑέντα. ἀκαμαντοδέτοις] μεγάλαις καὶ ἰσχυραῖς.

ν. 427. Τιτᾶνα] Β. τὸν Τιτᾶναν. λύμαις] βλάξαις. ν

ν. 428. ᾿Ατλανϑ᾽Ἴ 8. εἰσιδόμην, ἀπὸ κοινοῦ. οὐ μόνον "Ατλας "Ασλαντος, ἀλλὰ καὶ
ἸΑσλας ἼΑτλα, καὶ μαρτυρεῖ τὸ ᾿Ατλαγενάων' οἱ πολλοὶ δὲ ἀγνοοῦντες ἐνταῦϑα ᾿Ατλαν-
σα λέγουσι, οὖκ εἰδότες ὅτι σὸ 9’ «τέ ἐστιν. ᾽᾿Ἢ τὸ Τισᾶνα μὴ ἐκληπσίον εἰς σὸν Τυφῶνα͵
ἀλλὰ συναπτίον πρὸς σὸν "Ασλαντα καὶ οὕσως οὖκ ἂν τὸ 9᾽ ἀντὶ ποῦ τε εἴποις, ἀλλὰ
ἸΑφλαντα. Ὅσ, δὲ μέγα σϑένος καὶ τὸ κραταιὸν οὐράνιον πόλον ἐκ παρωλλήλου. Ἐν:-
ὅαλε δὲ διὰ μίσου τὴν τοῦ ΓΛτλαναος ἱσπορίαν. ὑσείροχον) μέγα.

γν. 499. κραταιὸν] Β. ἰσχυρόν. οὐράνιον πόλον] τὴν οὐρανίων σφαῖραν.

γ. 430. ὑποστενάζει] Β. μεα᾽ ὠδίνος ὑπανέχει. βοᾷ) διὰ τὸ σὸν πιάϑος.

γν. 431. ξυμπιτνῶν) Β. συμπίσ'σων, συγκρούων.

ν. 432. κελαινὸ:] Β. μέλας. ὑσποθρέμε.) ὑπηχεῖ.

ν. 432. ἁγνοῤῥάπων) Α. κηϑιαρὸν ῥεῦμα ἐχόντων.

γᾶς] Β. γῆς. ἁγνοῤῥύτων} τῶν καϑαρῶν ῥεόντων.

γν. 434. ἄλγος) Β. τὸ σόν. οἰκπρὸν) πικρόν.

ν. 436. μή τι χλιδῇ] Α. σιωῶσι παρὰ ποιηταῖς τὰ πρόσωπα, ἢ δ αὐθαδίαν, ὡς

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΌΜ ΝΙΝΟΤΟΜ. 33

᾿Αχιλλεὺς ἐν φοῖς Φενξὶ Σοφοκλέους 5" ἢ διὰ φὴν υμθιγδε, ὡς ἡ Νιόξη παρ᾿ Αἰσχόλφ.
ἢ διὰ περίσκεψιν, ὡς ὃ Ζεὺς “πρὸ σῷ ποιητῇ, πρὸς τὴν τῆς Θέτιδος αἴτησιν. Τοῦτο δέ φη-
σιν ὃ ΤΙρομηϑεὺς πρὸς σὸν χορὸν, μή με δοκεῖτε σιγξν ἢ ἐν ὑπερηφανίᾳ, ἢ ἐν αὐθαδίᾳ, ἤτοι
ἐκ κενοδοξίας, μὴ συνομιλοῦντα ὑμεῖν, καὶ καταλέγοντα τὰ ἐμὰ, ἐν συννοίᾳ δὲ κόπσομαι τὴν
Ψυχὴν, βλέπων ἰμαυτὸν οὕτως ὑξριξόμενον" τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ προσελούμενον. Ὅϑεν
καὶ οἱ ᾿Αρκάδες; πρόσελοι ἢ προσίληνοι. “Ὑδρισται δὲ ὃ ἸΤρομηϑεὺς μέμψιν ἀνθρώπων
ἔχων. - ὶ

χλιδῇ) Β. αἰκισμῷ, ϑρύψει, σρυφῇ. αὐϑαδίᾳ) ὑπεροψίᾳ ἢ μωρίᾳ.

Υ. 4837. συννοίᾳ) Β. κατὰ νοῦν φροντίδι. δάπαομαι) τισρώσκομαι.

γ. 438. ὧδε προσηλούμενον)] Β, ἐνταῦϑα καρφούμενον.

ν. 439. καίτοι ϑεοῖσι) Α. καί ποι αἷς, φησὶ, διώρισε τιμὰς ἄγλος τοῖς νέοις τότοις ϑεοῖς ;
φοῦτο δὲ λέγει, πρὸς τὸν Δία σὸν λόγον ἀποτεινόμενος, διὰ τὸ συμβαλεῖν αὐτῷ τῷ Δι κατὰ
σῶν Τιτάνων. ᾽Ἢ ὅτι εἰ καὶ ὁ Ζεὺς ὄπα ἣν ἑκάστῳ ϑεῷ σιμὴν, ἀλλὰ σχεδὸν οὐ Διὸς, ἀλ-
λὰ πϑνδῶν τὸ ὑμιρέρδανον: οὗτος γὰρ σὸ μάλ χαυστὰ ἀξίωμα διετάξαςσο ἕ ἑκάσσῳ. ᾿Αλλὰ
ταῦτα μὲν σιωπῶ, φησίν' ἐν γαένοίθδς μόβς ὑμῖν λέγων ὁ τοιαῦτα περισσὸν λέγω" λέ-
ξω δὲ τὰς ἀνθρώπων βλάξας, ἃς εἶχον πρώην, διὰ τὸ μηδὲν τῶν συμφερόντων εἰδέναι, ἀλλὰ
μάϑετε ὅτι αὐτοὺς μωροὺς ὄντας τὸ πρὶν, φρονίμους ἐποίησα καὶ γνώσεως παντοίας μεςέ-
χοντας. Λέξω δὲ ταῦτα οὐχὶ μεμφόμενος τοῖς ἀνθρώποις, ἀλλὰ διηγούμενος ὅσα ἀγαϑὰ
δίδωκα αὐτοῖς, οἵτινες πρώτα μὲν βλέποντες οὐκ ἔθλεπον, καὶ ἀκούοντες οὖκ ἤκουον" διότι
νοῦν καὶ φρόνησιν οὖκ εἶχον" νοῦς γὰρ ὁρᾷ καὶ νοῦς ἀκούει" ἀλλὰ διήρχοντο πάντα τὸν καιρὸν
φῆς ξωῆς ὅμοιοι ὀνείροις καὶ φαντάσμασιν, ἤτοι μηδὲν ὄντες, καὶ τὴν διὰ πλίνϑων καφεσκευ-
ἀσμένην οἰκίαν οὐκ ἔκτισων ἢ ἔγνωσαν. Προσήλους) ἥτοι ϑέρρμεην ἔχοντας ἢ προσηλωμέ-
νους ἀντὶ τοῦ ἥλοις πεπαρμένους" οὔτε τὴν διὰ ξύλων κατασκευὴν, ὑποκάτω «τε «ἧς γῆς
«ατῴκουν ἐν ἰνδοτάτοις τόποις σπηλαίων, ὥσπερ οἱ ἀεὶ ἰφυόβινει, ἢ ἀεὶ ἕαδε μύρμηκες.
Ἦν δὲ αὐτοῖς οὐδὲν ἀμκίο καὶ δεῖγμα οὔτε Ἀρωυριδπας οὔτε τοῦ ἄνθη ἔ ἔλροντες ἕψρες, οὔφε τοῦ
μηρῷ ἀλλὰ χωρὶς νοὸς καὶ φρονήσεως ἐποίουν πάντα. “Ἕως οὗ σφὶν καὶ αὐτὸς ἀνατολὰς
σῶν ἄστρων ἔδειξα καὶ τὰς δυσγνώστους δύσεις.

γέρα) Β. σιμάς. Ὁ μὲν Ζεὺς ἀπονέμει τὰς τιμάς. Οὗτος δὲ κατὰ φὸ προσῆκον ποῖς
πᾶσι διετάξατο. Ἢ τὸ ϑεοῖς τοῖς νέοις διὰ σὸν Δία μόνον νοητέον, αὐτῷ γὰρ τὴν βασιλεί-
ἂν, ὡς καὶ πρόσϑεν ἔφην, Ππρομηϑεὺς σνγκατεσκεύασεν, ἵν᾽ ἥ φὸ διώρισεν ἀντὶ τοῦ κεχωρι-
σμένα τῶν ἄλλων αὐτῷ παρίσχεν.

γν. 440. ἤ] Β. παρό. παντελῶς] τελείως. διώρεσ εν) διεμέρισεν κατ᾽ ἀξίαν.

ν. 441. εἰδυίαισιν) Β. γινωσκούσαις.

νγ. 442. πήματα] Β. ἅπερ ἔπασχον πρότερον, ἢ ἄπερ ἔπαϑον ἐξ ἐμοῦ πάϑη. Λέγει
δὲ εἰρωνικῶς.

ν. 443. ὡς τᾶν νηπίους] Β. πῶς αὐςοὺς ἄφρονας.

γ, 444. ἐννοὺς ἔϑηκα] Β. συνετοὺς ἐποίησα. ἐπηξόλους) μεφσόχους.

γν, 446. δέδωκ᾽] Β. αὐσοῖς. εὔνοιαν) τὸ φίλαρον.

ν. 447. βλέποντες] Β. τοῖς ὀφϑαλμοῖς.

γ. 448. ὀνειράτων ἀλίγκιοι μορφαῖσι] ὅμοιοι εἰδώλοις. βίον] ξωήν.

τι 450, ἔφυρον) Α. πάνυ εὐφυὲς πὸ ἔφυρον ἐκ μεταφορᾶς τῆς γυναικὸς, ὅταν μέλλῃ ζυ-

Ἐ ϑραπΠεῖηι αἃ ΑΥ]βίορ!ι. Εδη. 960, ρτο Σοφοκλέους Ξα θϑε1ἰ1 Αἰσχύλου ; ααΐα 50-
ΡΒοοΙ 5 ΡΏγυροβ πυβάσδη ἰδ ἀαπίαγ. 864 θεπθ “ὀγεβοϊιέια ουβοῦνανὶὲ Βα 6556 1
ΘΟΒΟΙΙαϑίθ. ρο586 τηθπηογῖϑ ἰαρβιιπη. Οὐδίθγα πὶ σοηῃἔογοπάα ᾿εο βαηΐ ΘΕ πὶ 115 4115
δυοίον υἱΐ μαθεί, εχ 4αΐθιβ. ομμηΐπο ραῖοὶ ἀθ ΒΟΒΥ}} πο ἀ6 50 ΡΒ06}}5 ἀγὰ-
μιδίθ ἤοα ἰ060 ΞΘΓΠΙΟΠΘΠῚ 6886.

ἡ 51. γεοίθ Ἠδαΐΐι. ρτοὸ νυ]ρ΄. λέγειν.

ΥΟΙ,, ΠΙ, Ρ

34 5ΟΗΟΠΙΑ.

μῶσαι, μιγνυούσης ἄλευρον, ὕδωρ, ἅλας, καὶ ποιούσης τὸν ἄρτον. Μὴ γινώσκοντες γὰρ ἐκεῖ-
γοι τὸ ποῦ συντελοῦσι τὸ καϑ' ἕν Ἐ ἔμισγον τὰ «ἄντα, διά τοι τοῦτο λέγει τὸ ἔφυρον.

ἔφυρον] Β. ἔμισγον, ἐκύκων. Ἡγουν οὐ χειμῶνα, οὖκ ἔαρ, οὐ ϑέρος, οὐ φϑινόπωρον ἴσα-
σιν ὡς ἑκάστῳ τὰ πρόσφορω τεχνάζεσθαι. εἰχῆ) μάτην.

γ. 451. προσήλους:] Α. πρὸς ἥλιον ὁρῶντας. Καὶ Εὐπολὶς, Αὐλὴ σπρόσηλος.

οὔτε πλινϑυφεῖς δόμους προσήλους ἴσων, οὐ ξυλουργίαν] Β. πεπαρμένους, ἢ ϑέρμης ἐμ-
ποιητικούς. Τὸ δὲ ἴσαν ἀντὶ τοῦ ἔκσισαν. Τὸ δὲ ξυλονργίαν ἀντὶ τοῦ ξυλοκατάσκευον οἷ-
κίαν. Ἢ

. 458. ὥσε᾽ ἀείέυροι 4} Α, οἱ ἀεὶ συρόμενοι καὶ ἕρποντες. ᾿᾽Ἢ ἀήσυροι, ἤγουν οἱ
ΥΝ καὶ οἱονεὶ πσερωτοί. ,

κατώρυχες ἔναιον] Β. ὑπὸ γῆν κατορωρυγμένην κατῴκουν. ὡς} καϑά. ἀείσυροι] ἀεὶ
συρόμενοι καὶ ἕρσοντες.

γ. 453. ἐν μυχοῖς ἀνηλίοις, Β. εἰσόδοις καὶ ὀπαῖς σκοτειναῖς.

ν. 41δ4. οὔτε χείματος «έκμαρ] Α. οὐ διεγίνωσκον διὰ τῶν ἄστρων τοὺς καιρούς.

χείματος σέκμιαρ] Β, χειμῶνος σημεῖον.

ν. 455. ἀνθεμώδους ἦρος] Β. σέκμαρ ἄνθη ἔχοντος ἔαρος. κωρπίμου) σοῦ «ποὺς καρ-
ποὺς φέροντος.

ν. 486. βέβαιον] Β. πισσόν. ἄτερ γνώμης} χωρὶς φρονήσεως, σκέψεως.

ν. 457. ἔπρασσον) Β. ἐποίουν. ἔς τε] ἕως ἄν. σῷιν] αὐτοῖς. ἀντολὰς] δ ὧν τοὺς καὶ-
ροὺς γινώσκοιεν.

ν. 458. δυσκρίσους7 Α. δυσκαπαλήππους, δυσγνώσσους, οἷον ὅσι ᾿Ωρίων ὅταν δύνῃ,
χειμῶνα ποιεῖ. Ταύσην τὴν εὕρεσιν καὶ Παλαμήδῃ προσῆψεν ὁ. Ἴσως δὲ κἀκεῖνος ὑπὸ
Προμηϑέως ἔμαϑε σαῦτα' οἷον καὶ ἐπὶ Πλειάδων, ὅταν γὰρ αὐταὶ ἀνασέλλουσι «ὴν ἕω-
ϑινὴν ἀνατολὴν τῷ πρωΐ κατὰ Μάϊον μῆνα εἰς τὴν (6 καὶ εἰς σὴν ἐγ, πότε δὲ 1 ἄρχεσθαι
σοῦ ἀμήτου ἢ σοῦϑέ θυ ς; καὶ πάλιν μελλουσῶν δύνα, ἢ κρυξῆναι τὴν ὃἕσ-
περί ὦν δύσιν, ἤτοι πὸ Οκτόθριος καὶ Νοέμόριος δ, ποϊεῖ ἀρχὴν ἀρότου ἢ τοῦ σπείρειν.

δυσκρίτους] Β. δυσγνώστους. δύσεις) αὐτῶν.

ν. 459. καὶ μὴν ἀριϑιμὸν ἔξοχος σοφισμάτων) Α. καὶ δὴ καὶ μηχανήμαπα ἐξεῦρον
αὐτοῖς, καὶ γραμμάτων συνθέσεις ἐδίδαξα. Τράφεται καὶ νοσφισμίάτων καὶ γάρ τις
μέτρον γινώσκων σῶν πραγμάτων αὐτοῦ, οὔποτε σοῦ εἰκότος ἐκπέσοι.

ἔξοχον σοφισμάτων] Β. ὑπέρτατον τῶν ἄλλων μηχανημάσων.

ν. 460. συνϑέσεις] Β. συνθήκας.

ν. 461. μνήμην ϑ᾽ ἁπάντων] Α. ἐγὼ, Φησὶ, καὶ μνήμην ὡ πάνω ν λό-
γῶν μητέρα τοὺς τ .2.2:5 ἐδίδαξα, καὶ Ῥρυξα πρῶτος τ᾽ ἐν ξυγοῖς »ἄδαλα, καὶ βόας
δελεύοντας καὶ ἐν ζεύγλαις καὶ ἐν πήρανε οἵπερ Ι] τοῖς ἀνλξά πον πρὶ ἐν γϑ σῶν πόνων σ«υγχά-
νωσι σῶν πολλῶν' καὶ ὑφ᾽ ὥφματα ἤγαγον ταῖς ἡνίαις ὑποτασσομένες «οὺς ἵσιπους, ὅπερ ἐστὶ
καλλώπισμα τῆς ὑπερπλούσου χλιδῆς. Καὶ τὰ ἐν ϑαλάσσῃ δὲ πλανώμενα καὶ πορευό-
μένα ὀχήματα τῶν ναυτίλων (ἤγουν τὰς ναῦς) τὰ λινόπερω, τὰ ἔχοντα τὰ 'ἄρμενα ὡς
ππερὰ, οὐδεὶς ἄλλος ἐφεῦρε χωρὶς ἐμοῦ.

ἁπάντων) Β. ὧν εἶδον καὶ ἤκουσαν. μουσομήτορ᾽] καὶ λόγων μητέρω . Τὴν συνεσω-
σάτην μητέρα, ἢ τὴν τῶν μουσῶν μητέρα" ὁ γὰρ μνημονικώταπος σοφώτωτός «τ᾽ ἐστι;
καὶ πάνϑ'᾽ ὅσα βούλεται τυράττει.

ν, 462. κἄξευξα) Β. οὐ μόνον σὸ ξεύγνυσθαι ὑπηρετοῦντα ἀνθρώποις πρὸς τὴν τῆς γῆς

" Τὰ χαϑ᾽ ἐν οοη). Πεαίϊι,

ἀ ,τρσῆψαν ΑἸΡυφβοῖι.

2 σότε δὴ οοη]. Πδεαίΐι.

ὃ ἥτοι ὅ σε Οχτ. καὶ Ν, ποιεῖν οἴη ηά, Η δα ἰ Ἶι.

Ι] ἢ, ὅπως Αὐτοδοῆ.. Ροβί Ρ͵ΓῸ κουφίσαι γΓΘΡΟΒ0] κουφισταί.
4 τεοίς Ῥαϊω. μητίρα μῖὸ νυ]. μέσρα.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΌΜ ΝΙΝΟΤΌΜ. 90

ἐργασίαν, ἀλλὰ καὶ σὸ ἐπισάττεσθαι καὶ φόρτους ἐπ'άϑω σωμάτων αἴρειν σκευοφοροῦντα.
Ἢ πρὸς τὸ δουλεύοντα στικτέον, ἵν᾽ ἦ τὸ σώμασι διὰ τοὺς ἵππους" οὕτω καὶ ὑφ᾽ ἄρματα
ἤγαγον φιληνίους ἵσ'πους, ὅπως ἐν τοῖς σώμασι γένωνται διάδοχοι μεγίστων μοχϑημάπων
σοῖς ϑνητοῖς. Κρεῖστον δὲ φοῦτο τοῦ προτέρου, ὥστε τὸ δουλεύοντα ἀντὶ τοῦ ὑσείκοντα.
κνώδαλα) βόας.

ν. 4653. ζεύγλαισί Β. ξεύγμασι. σώμασ: διὰ σωμάτων. ὅπως] ἵνά.

ν. 464. διάδοχοι] Β, κουφισταί, ᾿Ασὸ μέρους δεχόμενοι, αἴροντες αὐτοὺς καὶ οὐκ ἔων-
τες κοσοῦσθαωι.

ν. 465. φιληνίους) Β. τοὺς φιλοῦντας καὶ ἐϑίξοντας ποὺς χαλινούς.
ν. 466.

ὑπερπλούτου χλιδῆς) Α. «ὃ γὰρ ἐποχεῖσϑαι ἵπποις, πλουσίων ἐστί.
ἄγαλμα

φῆς ὑπερπλούτου χλιδῆς) Β. καλλώπισμω μεγάλης πρυφῆς.
ν. 467. ϑαλασσόσλαγκτα)] Β. τὰ ἐν τῇ ϑαλάσσῃ ἐρχόμενα.
γ. 468. λινόστερ᾽) Β. τὰ δίκην π΄ τερῶν λινῷ ἱσφίω ἔχοντα. νωυτίλων ὀχήματα) τὰ
σκάμματα οἷς ἐποχοῦνται οἱ ναῦται.
ν. 470. σόφισρμ᾽) Β. τέχνασμα καὶ πωνουργίαν.
γ. 471. τῆς νῦν παρούσης πημονῆς ἀπαλλαγῶ) Β. τοῦ τούτου δεσμοῦ ἐλευϑερωθῶ,
ν. 472. πέπονθας ἀεικὲς πῆμα) Α. ὃ χορὸς ἀκούσας τῶν σοῦ Προμηϑέως κατορϑω-
μάτων τῶν ἄνωθεν λεγομένων φησὶ πρὸς αὐτὸν, ἔπαθες βλάξος ἀπρεσὶς, μὴ καλῶς Φρο-
γῶν, ἀλλ᾽ ἀφρόνως ἀντιλέγων τῷ Διΐ, καὶ ἀνθιστάμενος αὐτῷ. Ἢ, ἔπαϑες βλάξην ἀπ'ρε-
σ΄. Τὸ δὲ τὐλανᾷ, δηλοῖ, ὅτι ἀποσφαλεὶς τῶν φρενῶν οὐχ, εὑρίσκεις ἐν φρονήσει μηχά-
ΕῚ ΄“ἃ3ιν ᾿ ΝΣ, ε ὃς ΕΙΣ ᾽ Ν ᾽ ᾽΄ Ν ᾽ - Ἀ
γημω, δ οὗ ἄν ἀπαλλαγῇ: ὥσπερ δέ τις ἄτεχνος ἰατρὸς, εἰς νόσον πεσὼν ἀϑυμεῖς, καὶ
Ε » ε “- ΄ 3 Ν ͵ὔ ΕΙ
οὐκ ἐχεις εὑρεῖν σ'οιοις μηχανήμασιν σεαυτον ϑερασεύσεις. Αλλως.

Τοῦτο διὰ τὸ φιλο-
- “
γεικῆσαι Δι.

Μεσολαξοῦσι δὲ αἱ ποῦ χοροῦ τὴν ἔκϑεσιν τῶν κατορϑωμάτων, διανασπαύου -
σώι τὸν ὑποκριτὴν Αἰσχύλου.

ἀεικὲς) Β. ἀπρεπὲς καὶ ἀνάρμοστον. ἀποσφωλεὶς φρενῶν. πεσὼν ποῦ λογισμοῦ.

ν. 473. πλανῇ Β. εὔρηται καὶ πλάνῳ, καὶ πλανᾷ, “πρὸς μὲν οὖν τὸ πλάνῃ οὕτω λέγε,
ἀποσφαλεὶς φρενῶν ἐν πλάνῃ. Τουτέστιν ἐκπεσὼν καὶ πλανηϑεὶς τοῦ φρονεῖν. Εἰ δὲ
πλανᾷ γράψεις τυρὸς τὸ πῆμα σείξας, ἀσυνδέτως τὸ λοιπὸν ἐρεῖς, οὕσω ἀποσφαλεὶς καὶ
ἰκσεσὼν τῶν φρενῶν πλανᾷ καὶ πεπλανημένους δόλους ες φέρῃ.

ν. 474. ἀϑυμεῖς) Β. δυσχεραίνεις καὶ ὀλιγοψυχεῖς. ι

ν, 475. ἰάσιμος]} Β. σεϑερασπευμένος ἔσῃ.

ν. 476. τὰ λοιπά μου κλύουσα, Α. τὰ ἄλλα μου σοφίσματα ἀκούουσαι, πλέον ϑαυ-
μάσετε οἵας τέχνας καὶ μηχανὰς ἐξουλευσάμην. Τὸ μὲν μέγιστον, εἴτις ἀῤῥωστήσειεν, οὐκ
ἦν οὐδὲν βοήϑημω ϑεραπείας οὔτε διὰ βρώσεως τυροσφερόμενον, οὔτε δὲ ἐπιχρίσεως ἔξωθεν͵
οὔτε διὰ πόσεως (τοῦτο δὲ δηλοῖ τὸ πιστὸν, ἀπὸ τοῦ πίω πίσω ῥήματος) ἀλλὰ πάντες διε-
φϑείροντο τῇ ἐνδείᾳ τῶν φαρμάκων" “πρὶν ἂν ἐγὼ ἔδειξα αὐτοῖς κεράσματα καὶ ϑεραπείας
πραῦνούσας τὰς νόσους, αἷ; ϑεραπείαις πᾶσαν ἀποδιώκουσι βλάξην πῶν γόσων. Τρόπυς δὲ
«πολλοὺς τῆς μαντικῆς ἰνόσμησα-.

“λέον] Β. ἢ νῦν ἐθαύμασας. [

ν, 477. πόρους, Β. μηχανάς. ἐμησάμην]) ἐνέξαλον αὐτοῖς κατὰ νοῦν πρώττειν.

ν, 478. εἴ τις] Β. αὐτῶν. πέσοι] ἔπεσε.

ν. 479. ἀλέξημ᾽] Β. ἀποσόξησις τῆς νόσου ὃ φαγὼν ῥαΐσει τῆς νόσου καὶ παύσεται.

γν. 480. χρισαὸν] Β. χριόμενον. πιστὸν] πινόμενον.

γ. 481. κατεσκέλλοντο)] Α. κατεσκελετοῦντο, κατεφϑίνοντο,

κατισκίλλοντο Β. ἀπέθνησκον, οἱ γὰρ ϑανόντες ξηροί εἶσι.

ν. 482. κράσεις ἠπίων ἀκεσμάτων͵ Β. κιρνάματα μαλακῶν ϑιραπευμάτων.

ν, 483, αἷς) Β. κράσεσι. ἐξαμύνονται) κωταγωνίζωνται.

ἜΓ σεπλανημίνας ὅδου; Ἡ εαἰ ἢ.

36 ΒΟΗΟΙΙΑ

Υ. 484. ἐστοίχισα) Α. διεκόσμησα καὶ διεταξάμων καὶ ἔκρινα πρῶσος αὐτὸς τίνας σῶν
δνείρων δεῖ εἰς πέρας ἰξελϑεῖν καὶ φανερῶς γεγενῆσθαι, καὶ τίνας μή" μαντείας σὲ δυσκό-
λους εἰς κατάληψιν καὶ γνῶσιν ἐγνῶρισ᾽ αὐτοῖς, ἤγουν σοῖς ἀνθρώποις, τᾶ κατὰ τὴν ὃδὸν
γινόμενα σημεῖα καὶ τεκμήρια. καὶ ἀκριδῶς ἐδίδαξα καὶ ἑρμοήνευσα“ τὴν π΄αῆσιν τῶν οἶω-
γῶν τῶν ἐπικαμπεῖς ὄνυχας ἐχόντων' οἵ τινές τε δεξιοὶ, καὶ οἵτινες εὐώνυμοι, ἤτοι τὴν δεξιὰν
αὐτὴν καὶ ἀριστερὰν τστῆσιν τῶν οἰωνῶν, καὶ τὴν διαγωγὴν ἥντινα ἔχουσιν ἕκαστοι" καὶ τί-
νες πρὸς ἀλλήλους εἰσὶν ἔχϑϑραι, καὶ φιλίαι, μίση, καὶ συνελεύσεις. Τὸ γὰρ συνδιάγειν ὁμοῦ
σοὺς οἰωνοὺς, καὶ σὸ ἔχϑραν ἔχειν πρὸς ἀλλήλους, ἢ καὶ φιλίαν, σημαντικὰ μαντείων, καὶ
ἀδήλων τεκμήρια παρὰ τοῖς μάντεσι πέφυκεν. ᾿Ιστέον δὲ ὅτι πολλὰ καὶ διάφορα εἴδη μῶν-
σείων καϑεστήκασιν, ἐνταῦϑα δὲ περὶ σούτων μόνων διαλαμξάνει, περὶ τοῦ ὀνειροκριτικοῦ,
σοῦ οἰωνιστικοῦ, τοῦ ἡπατητικοῦ, καὶ τοῦ ϑυτικοῦ. ᾽Ἤγουν τοῦ κρίνειν ἀπὸ τῶν ὀνείρων τὰ
μέλλοντα γίνεσθαι, καὶ ἀπὸ τῆς πτήσεως τῶν οἰωνῶν, τῆς τοιᾶσδε ἢ τοιᾶσδε, ὃ μέλει συμβῆναι
σεκμαίρεσϑθαι, Καὶ ἀπὸ τῆς ἀνατομῆς τῶν ξώων τὼ ὅμοια νοεῖν. Σχίζοντες γὰρ μέσον
σὰ ἱερεῖα ἔξλεσιον τὴν ϑέσιν τῶν ἐντοσθίων πάντων" καὶ ἐκ σούτου ἐτεκμαίροντο τὰ μέλ-
λοντὰ γίνεσϑαι. Ὁμοίως δὲ καὶ ἀπὸ τῶν ϑυμάτων, οἷον τῆς χολῆς ἐμθληϑείσης καὶ ἀνα-
σιναγείσης πρὸς τὸ τῶν πολεμίων μέρος. ἥττων τούτων ἐσήμαινεν. ἼΛλλως. ᾿Εστοίχισα,
κατὰ στοῖχον ἔδειξα. πολλὰ γὰρ εἴδη μανσικῆφ᾽ εἰκαστικὸν, ἐπιπινευστικὸν, ἀσσρονθροι-
κόν.

ἐστοίχισα] Β. ἕταξα.

γ. 485. ἔκρινα] Β. διωρισμένως εἶπον. χρὴ] ἀπόκειται.

γ. 486. δυσκρίπους) Α. δυσνοήσους,

ὕπαρ] Β. φανερῶς. κληδόνας δυσκρίπους] μαντείας δυσγνώσσους.

γ. 487. ἐνοδίους] Α. σοὺς ἐξ ὑπαντήσεως.

ἐνοδίους συμβόλου] Β. τὰ κατὰ τὴν ὁδὸν συναντήματα, δ ὧν δεῖ συμβάλλειν καὶ μαᾶν-
σεύεσϑαι.

ν. 488. γαμψωνύχων) Β. ἀγκύλους ἐχόντων ὄνυχας: σκεϑρῶς] ἀκριδῶς. Τίνεται
δὲ ἀπὸ τοῦ σκέπτομαι καὶ τοῦ ϑεωρῶ, ὃ ἐσκεμμένα καὶ μετὰ σοῦ μάλα τοροσέχοντος τὰ
πράγματα βλέπων.

ν. 489. διώρισ᾽) Β. διωρισμένως καὶ κεχωρισμένως ἔταξα τυρὸς μαντείαν.

γ. 490. εὐώνυμοι] Β. κακομάντεις" δέον εἰπεῖν καὶ οἵσινές εἶσιν εὐώνυμοι, εὐωνύμους εἶπε
τορὸ; τὸ διώρισα. “Ὥσπερ καὶ προϊὼν ἐρεῖ πὸ λειόξητα καὶ τὸ τσοικίλην εὐμορφίαν. δίαιταν)
διαγωγήν. ;

γ. 491. ἑκάσεοι] Β, τούτων.

γν. 492. συνεδρίαι} Α. ὁμόνοιαι.

στέργηθρα! Β. φιλίαι. συνεδρίαι] κοινωνίαι, καὶ συναγελασμοί.

ν. 493. σπλάγχνων τὲ λειότητα] Α. τὴν διὰ σπλάγχνων σκέψιν.

λείοτητα] Β. ὁμαλότητα. χροιάν τινα] μωνφπείαν ποίαν.

ν. 494. δαίμοσι τυρὸς ἡδονὴν] Α. εὐπρόσδεκτα ϑεοῖς-

εἴη) Β. ταῦτα τὰ εὔσπλαγχνω,

ν. 495. λόφου] Β. τοῦ ἄκρου σοῦ ἥπατος.

ν. 496. κνίσσῃ δὲ κῶλα συγκαλυπαὰ) Α. τὰ σῶν μηρῶν ὀστᾶ συγκεκαλυμμένα κνίσ-
σή, ἢ, τὰ μηρία πῶς δεῖ συγκαλύπεειν κνίσσῃ, τῷ ἄνωθεν ἐπιτεϑειμένῳ αὐτῶν λίπει" καὶ
πὴν μακρὰν ὀσφὺν, γαστέρα, κοιλίαν, τσυρώσας, καὶ εἰς τοῦρ ἐμδαλὼν, ὡδήγησα ποὺς ἀν-
ϑρώπους εἰς τέχνην δυσκόλως νοσυμένην. Ἤτοι σὴν ϑυμασικὴν μαντείαν" εὐκίνητος γὰρ
εὖσα καὶ σπίρματα ἔχουσα ἡ γαστὴρ, ϑύεται ϑεοῖς, ἀφ᾽ οὗ καὶ κλόνις ὀνομάξετσαι διὰ σὸ
ἀεικίνητον. Καὶ τὰ φλογωπὰ σήματα, ἤτοι τὰς διὰ τουρὸς μαντείας τυφλὰς οὔσας τσρὶν,
καὶ οὐ φαινομένας, διὰ τὸ μὴ γινώσκεσθαι, βλέψαι ἰποίησα, καὶ εἰς τὸ ἐμφανὲς ἤγαγον
καὶ πᾶσιν ὑπέδειξα.

ῚἿΝ ΡΒΟΜΕΤΗΕΙΜ ΨΙΝΟΤΟΜ. 37

κῶλα] Β. τὰ τῶν μηρῶν " ὁςᾷ. συγκαλυπτὰ) τοιρικεκαλυμμένα. μακρὰν] μεγάλαν͵

γ. 497. ὀσφὺν] Β. τὴν κοιλίαν, τὴν κύστιν. πυρώσας] καύσας. δυσσέκμωαρσον εἷς
φέχνην] δυσκατανόητον. τὴν ϑυτικὴν μαντείαν.

ν. 498. ὥδωσα ϑνητοὺς] Α. εἰς γνῶσιν καὶ ὅδὸν ἤγαγον.

ὥδωσα] Β- ὡδοποίησα καὶ ὡδήγησα. φλογωπὰ σήματα] τὰ διὰ τῆς φλογὸς γινόμενα
σημεῖα τσρὸς τὸ μαντεύεσθαι.

ν. 499. ἐπάργεμα] Α. συφλὰ, ἐκ «οὔ ἀργὸν σὸ λευκόν. Λεύκωμα νόσος γίνεται τσερὶ
σὸν ὀφθαλμὸν, ὅπερ ἀδλεψίαν τσοιεῖ. Διὰ τοῦτο γοῦν τὰ σκοτεινὰ φησὶν ἐπάργεμα, κατὰ
ἀντίφρασιν" ἀργὸν γὰρ λέγεται τὸ λευκόν. "Αλλως. ᾿Επάργεμα κυρίως τὰ λευκωμα-
σισϑέντα, τσαρὰ τὸ ἀργόν.

ἰξωμμάτωσα) Β. ἐφανέρωσα. ἐπάργεμα) σκοτεινὰ, σνῴλὰ, ἐκ μιταφορᾶς σοῦ τοῖς
ὀφθαλμοῖς γινομένου ἐπιχύματος.

γ. 500. τοιαῦτα μὲν δὴ ταῦτα] Α. ταῦτα μὲν, φησὶν, ὅσα εἶπον, οὕσως ἔχουσιν. τὶς
δὲ εἴποι ἄλλον τινὰ τσρὸ ἐμοῦ ἐξευρεῖν τὰ τοῖς ἀνθρώποις ὠφέλιμα κεκρυμμένα ὑποκάφω
τῆς γῆς, χουσὸν, ἄργυρον, χαλκὸν, σίδηρον, καὶ ἄλλα τινά ; οὐδεὶς εἴποι, τοῦτο σαφῶς γι-
νώσκω, ἐὰν μὴ μάτην φλυαρῇ. Ἔν ὀλίγῳ λόγῳ συλλήξδην μάϑε ὅτι ττάσας τέχνας ἐγὼ
ἐφεῦρον.

ταῦς᾽] Β. ἃ ἔφην. ἔνερθε] ὑποκάτω.
ονς 501. ὠφελήματα] Β. ἐγνώρισα, ἀπὸ κοινοῦ.

γι 509. πάροιϑεν] Β. πρόσϑεν.

ν, 804. μάτην φλῦσα!] Β. ψευδῶς φλυαρῆσαι.

γν. δ05. βραχεῖ μύϑῳ) Β. συντόμῳ, συλληπτικῶς καὶ ἡνωμένωρ,

γ. δὅ06. βροτοῖσιν) Β. τοῖς ἀνθρώποις.

γ. δ07. μὴ νῦν βροτοὺς μὲν ὠφέλε] Α. μὴ νῦν, φησὶ, τοὺς ἀνϑρώσους ὠφέλει πέρα «σοῦ
προσήκοντος, καὶ σοῦ δέοντος, σ ὦ υ 4 ὁ ῦ δὲ ἁ φροντ ίστει κακῦς ἄσ χ ον-
-ος. Ὡς λίαν ἐγὼ ἐλπίζω τοῖς λόγοις οἷς λέγεις (τοῦτο γὰρ δηλοῖ σὸ εὔελαίς εἶμι
πῶνδε, ἤγουν τούτων ὧν λέγεις) ὡς καὶ λυϑήσῃ τῶν δεσμῶν, καὶ πλέον τοῦ Διὸς ἰσχύσεις.

μῆ νῦν βροτοὺς] Β. μὴ τὴν σὴν πρὸς ἀνθρώπους φιλανϑρωπίαν ταεριεξιὼν διάτριξε, ἣ
γὰρ τοιαύτη διατριξὴ ἔξω τοῦ πρέποντός ἔστιν, ἀλλὰ δεῖ καὶ σαυτοῦ πεποιῆσϑαι φροντίδω.
καιροῦ πέρα] ἔξω τοῦ πρέποντος.

γ. δ08. ἀκήδει Β. ἀμέλει. ὡς] ὅσι.

γ. 809, εὔελσίς εἰμι) Β, λίαν ἰλαίξζω. σῶν] ἀπὸ σούφων.

γ. 510. μεῖον] Β. ἔλαστον.

γ. 511. οὐ ταῦτα ταύτη) Α. οὐ ταῦτα οὕτως πέπρωται, ἵνα ἡ τελεσφόρος μοῖρα σαχ,-
ἔως τὰ κατ᾽ ἐμὲ κράνη καὶ πληρώσῃ. Ὅ ἐσσιν, οὕπω μοι λυϑῆναι μεμοίρατιαι" ἰν γὰρ
τῷ ἵξης δράμαςι λύεται. Ὅσερ ἐμφαίνει Αἰσχύλος. ᾿

ταῦτα] Β. πὸ εὐϑῦναί με οὕτως ἤγουν νῦν. τελεσφόρος] ἡ εἰς πτίλος φέρουσα πάνσα.

Υ. 512. κρᾶναι] Β. σελέσαι. πέπρωται] μεμοίραται.

γν. 518. δύαις καμφϑεὶς] Β. κακοπαϑείαις κατεργασϑεὶς, ταλαιπωρήσας. φυγγάνω]
φεύξομα. Ἂ

γν. 514. τέχνη δ᾽ ἀνάγκης ἀσϑενεστέρα)] Β. καὶ ἡ ἐμὴ φέχνη πρὸς τὴν τῶν μοιρῶν
ἀνάγκην οὐδέν τι πράξα, δύναται.

γ. δ1δ. τὶς οὖν ἀνάγκης] Α. σὴς τῆς ἀνάγκης κρατεῖ καὶ δεσσόξει.

οἰακοσαρόφος) Β. κύριος καὶ διοικητής.

ν. 516. μοῖραι] Β. Κλωθὼ, Αάχεσις καὶ "Ατροπος. μνήμονες ᾿Εριννύ:ς] αἱ μνημο-
γεύουσαι τῶν παρ᾽ ἀνϑρώποις κακῶν, καὶ ἀντιδιδοῦσαι, ᾿Αλεκτὼ, Μέγαιρα καὶ Τισιφόνη.

Ἐ Βροίο 5ἷο δῥγεοῖ, ρτὸ γῸ] ρ΄. μερῶν,

38 ΒΟΗΟΙΙ͂Α

517. σούσων ἄρ᾽ δ] Α. εἰ ϑέλει σε πρὸ μοίρας λῦσαι, οὗ δύναται ὁ Ζεὺς ποῦσο ποιήσοι,

ν. 818. οὔκουν ἂν] Α. προαναφωνεῖ τὸν ἔρωσα τῆς Θέτιδος.

σὴν τσεπσρωμένην] Β. αὐτῷ μοῖραν.

ν. δ19. τ΄ γὰρ πέπρωται]. «ί οὖν ὑπόκειται τῷ Διΐ; οὐδὲν ἄλλο, ἢ τὸ ἀεὶ ἄρχειν.
Φησὶν οὖν ὃ Ἰτρομηϑεὺς, ὡς εἴσε κρατήσειεν ἀεὶ, εἴτε μὴ, οὐδωμῶς μάϑης ἂν ἐξ ἐμοῦ" μηδὲ
παρακάλει με ὑπὲρ σούτου, ἐκφωνεῖν λεληϑότα τὸν τῆς Θέτιδος ἔρωτα.

σί γὰρ πέπρωται) Β, ποῖον πεπρωμένον. σπλὴν] εἰ μή.

ν. δ20. σύϑοιο}] Β. μάϑης.

Υ. 521. ξυναμπέχεις] Α. ἐν ἑαυτῷ κρύατεις.

Ε 3) ν ᾿΄ ᾿ὕὔ ΄ὔ Α αὰ ἢ, ὦ 3 ΄ βω.Ὁ

ἤπϑ8) Β, ὄντως. σέμινὸν] μέγω. ξυνωμπέχεις] κατέχεις τσαρὰ σαυτῷ καὶ ἀκ ἐκφαίνεις ἡμῖν.

ν. δ22. ἄλλου λόγου] Α. τῷ ἑξῆς δρώματι φυλάττει τοὺς λόγους.

φόνδε] Β, τὸν περὶ τῆς τοῦ Διὸς πεπρωμένης. :

ν. 5628. καιρὸς γεγωνεῖν) Β, πρέπον λέγειν. συγκωλυστέος) ἄξιος ὑπάρχει κρύππεσθϑαι.

ν. δὅ24. σώξων]) Β, φυλάτσων παρ᾽ ἐμαυτοῦ καὶ μὴ ἐκφαίνων.

γ. δ2δ. ἐκφυγγάνω] Β. ἐκφεύξομαι, ἵνα γὰρ αὐτὸν εἴπω, ἐκλύσεταί με Ζεὺς «τοῦ δεσμοῦ.

γ΄, δῶ6. μηδάμ᾽ ὁ πάντα νέμων . ὃ πάντα κράτων, φησὶ, καὶ διοικῶν Ζεὺς μηδέ ποτε

3 “΄“» - ΄

ἀντίπαλον κράτος, οἱονεὶ ἐχιϑιρὸν, ποιήσειε τῇ ἐμῇ γνώμῃ, ἤγουν μηδὲ ποτε ἐναντίος μοι

΄ Ν ’ Ψ Ν 7 Ν Ν ε - ΄ Ν Ζ
γένηται μηδὲ βραδύναιμι νισσομένη καὶ πορευομένη πρὸς Θεοὺς ἱεραῖς ϑοίναις, καὶ ϑυσίαις
βουφόνοις, ταῖς μεγάλους ποιούσαις φόνους, καὶ σφαγὰς τῶν ἱερείων, "Ἤτοι, μηδέποτε σ'αυ-
σαίμην τοῦ τιμᾷν ποὺς Θεοὺς, καὶ ϑυσίας πούτοις προσφέρειν, περὶ σὸν σοῦ ᾽Ωκεανοῦ τοό-
ρον, μηδὲ διὰ λόγων εἰς αὐτούς ποτε σοὺς ϑεοὺς ὡμαρτήσαιρε. ᾿Αλλὰ μοι πόδε, τοῦτ᾽ ἔστι
τὸ σιμᾷν αὐτοὺς, εἴη διὰ παντὸς, καὶ μήποτ᾽ ἐκτακείη, τοῦτ᾽ ἔστι, μηδέποτε π'ληρωθείη Ἐ.
Ἔκ μεταφορᾶς τοῦ κηροῦ" τὸ γὰρ τήκεσθαι, ἐπὶ τῷ κηροῦ καὶ τῆς χιόνος κυρίως λέγεται.

μηδάμ᾽] Β. εἰς φόδον ἐλϑὼν ὁ χορὸς διὰ τὴν πρὸς σὸν Ἰπρομηϑέα ὁμιλίαν φησὶ, μήποτε

᾿΄ ε Ν ΕῚ 9 ᾿ ἍΝ Ἀ δὲ Ἷ ν᾿ ἣ Ν ᾽ ͵7 3 9 ,᾿͵ὕ
γένοισο ὃ Ζεὺς ἐχϑρὸς ἔμοιγε, μὴ δὲ παυσαίμην πρὸς τὰς ϑεὸς ἐρχομένη ἐν θυσίαις μεγά-
λαις ὁσίαις παρὰ «ὃν ᾽Ω κεανὸν, «ουτέσει, μήποτε παυσαίμην τῆς πρὸς ϑεοὺς τιμῆς. πάντα
νέμων] ἐξάγων, ἢ πάντα οἰκῶν,

ν. δ28. ἀντίπαλον) Β, ἐχϑρόν.

ν. 5629. ἐλιννύσαιμι] Β. ἀργήσαιμι καὶ ἀμελήσαιμι. Τ', ἐλιννύσαιμι] ὀκνοῖμι, λήγοιμι,
σχολάξοιμι, βραδύνοιμι, ἐγ χρονίξοιμι. ᾿

ς«Ἡ ᾽ ’΄ 7

ὁσίαις] Β. ἐντίμοις, μεγάλαις.

γ. 5880. ϑοίναις] Β. ϑυσίαις. ποτινισσομένα] προσερχομένη.

ν. 631. βουφόνοις] Β. ἢ μεγάλαις, ἢ ταῖς ἐκ βοῶν γινομέναις. πατρὸς] ἡμῶν.

ν. 532. ἄσξεσαον] Β. ἀκατάπαυστον.

ν. 8383. μηδ᾽ ἀλίποιμι λόγοις) Β. μὴ δὲ προσπρούσαιμι πρὸς αὐτοὺς ἐν τοῖς πρὸς σὸν
ΤΙρομηϑέω λόγοις.

Υ. 9384. πόδε] Β. σὸ τιμῶ φοὺς ϑεούς,

ν. 596. ἡδύ τι ϑαρσαλέαις] Α.. εὐφραντὸν σὸ ἐλπίσι ϑαῤῥαλέαις τὸν μακρὸν σείνειν βίον,
ἐν εὐφροσύναις φανεραῖς τρέφουσαν τὴν ψυχὴν ἐμήν. ἔλλλως. Καλὸν σὸ ἀπὸ ἀγαϑοῦ

7 ᾿ , , , ε 4 -" “-
συνειδότος ἀγαθὸν ἐλπίζειν πείσεσθαι ὑπὸ τῶν ϑεῶν.

ἡδὺ] Β. εὐφραντόν. ϑαρσαλέαις] ποιούσαις ϑάῤῥος.

ν. 537. σὸν μωκρὸν) Β, σὸν πολύν, σείνειν βίον] διαξ, βάζειν.

ν. δ38. φαναῖς) Β. σαφεστάταις.

ν. 8639. ϑυμὸν ἀλδαίνουσαν) Β, τὴν ψυχὴν αὔξουσαν.

Ὁ Βδηβα8 γἱἀθίιγ τραυΐγονο μηδέποτε μὴ τοσληρωθείη. δίαιϊ, Ῥαιιυ. 60η). πηρω-

ϑείη, Ἠδαι. ἀυίΐεμα παραλυϑείη. Θεὰ τοοίο νἱἀείαν γυ]ρ. 586 Βᾶθογο. Ψεριρία

εμἶπὶ ἴῃ Θογὰ ἱπηργθββᾶ, ἀ6] θη αγ, οαπὶ πη ρ] οητιιγ, ΑΑὐγεβοὶι,
Ἐς διοίκων Αὐτοδεῖι.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΉΗΒΌΜ ΝΙΝΟΤΟΌΜ. 39
(

ἐν εὐφροσύναις) Β. ὃς ἔχω εἰς σοὺς ϑεοὺς σιμαῖς.

ν. 540. φρίσσω δέ σε] Α. δειλιῶ καὶ «ρέμω, βλέπουσά σε διωκοπτόμενον μυρίοις πόνοις.
Τὸν Δία γὰρ οὐ φοβούμενος, ἐν ἰδίᾳ γνώμῃ καὶ αὐθαιρέτως ἄγαν ὑπερδολικῶς σίξη καὶ
σιμᾷς τοὺς ἀνθρώπους, ἄγαν φιλάνθρωπος εἶ,

Φοίσσω] Β. «ρέμω.

γ. δ41. διωκναιόμενον) Β. κατεργαζόμενον.

ν. δ48. ἰδίᾳ γνώμῃ] Β. ἰδίῳ θελήματι. σέθη] τιμᾷς.

γ. δ45. φέρ᾽, ὅπως ἄχαρις) Α. φέρε, σκόπησον, ὅτι ἡ χάρις ἣν ἐχαρίσω τοῖς ἀνϑρώ-
σοῖς, ἄχαρις ἦν, καὶ ἀμείψασθαί σε μὴ δυναμένη. Ἰιῶς γὰρ ϑεῷ βοηϑήσει ἄνθρωπος :

φέρ᾽! Β. ἴδε, σκόπησον. ἄχαρις χάρις) τῶν βροτῶν, ἐστί.

ν. δ46. ὦ φίλος Β. φέρε, ὦ φίλος, ἐπειδὴ ἣν εἰς ποὺς βροτοὺς πεποίηκας χάριν, ἄχαρις
καὶ οὐκ ἀποδεκτὴ ἔδοξε σῷ Διΐ, εἰπὲ αὶ δύνανται νῦν οἱ ἄνϑρωσοι βοηϑῆσαί σοι κακῶς δι᾽
ἐκείνους πάσχοντι. ᾿Ἢ οὕτως, ἐπειδὴ ἡ εἰς σοὺς βροτοὺς χάρις ἄχαρις ἔδοξε, καὶ οὐδ᾽ ἧντι-
νωοῦν ἀπ᾿ αὐτῶν ἂν ἔχοις ὠφέλειαν διὰ τούτους παϑὼν, λέξον εἷς ἄλλη ἀλκὴ καὶ τῶν πα-
ρόντων ἀπαλλαγή ἔστι σοι. ἀλκὰ «ίς ἐφαμερίων) βοήϑεια Ἐ, δύναμες ἀνθρώπων.

γ. δ47. οὐδ᾽ ἐδέρχ, ϑης] Α. οὐδὲ προεσκόπησας ἀσθενέσι χαριζόμενος.

ἄρηξις] Β. βοήϑεια. ἐδέρχϑης} ἐϑεάσω.

ν. δ48. ὀλεγοδρανίην] Β., ἀσθενῆ δύναμιν. Τ΄. ὀλίγην δύναμιν, ἀπὸ δραίνω ἢ δράω.
ἀκίκυν] φαύλην ἰσχύν.

ν. δ49. ἰσόνειρον] Α. ὅτι σκιαῖς ὀνείρων οἱ ἄνθρωποι παρεμφερεῖς, κατὰ τὸν Ττίνδα.-
ρον ἱ. ἀλαὸν γένος] ἀπροόρατον τοῦ μέλλοντος.

ἰσόνειρον] Β. ἰσχὺν ἀνυπόφατον. ὦ] ἥ τινι. φωτῶν] ἀνθρώπων. ἀλαὸν] τυφλὸν καὶ μάταιον.

ν. δδ0. ἐμπεποδισμένον] Β. κεκρωτημένον ἐστί.

γ. 551. οὔποτε τὰν Διὸς) Α. ὑψηλῶς καὶ τραγικῶς «τὸ τῆς εἱμαρμένης ὄνομια, Διὸς
ἁρμονίαν εἶπεν, ἀλλ᾽ οὐ σὴν εἱμαρμένην. Φησὶ δὲ ὅτι οὔποτε αἱ σῶν ἀνϑρώσπων βουλαὶ
διαφεύγουσι τὴν μοῖρων, ἀλλ᾽ ὃ αἱ μοῖρωι βούλονται, τοῦτο καὶ ποιοῦσιν. "Ἔμαϑον ταῦτα
οὕτως, καὶ τὰς σὰς ὀλεθρίας ἰδοῦσα τύχας, ὦ Τπρομηϑεῦ.

οὔποτε} Β. ὃν ὁ Ζεὺς κολάζει οὐδεὶς ἀνθ οώπων ἐξελεῖν δύναται. ὡρμονίων) «ὃν ὅρον, τὸ
ϑέλημα-

γ. 552. παριξίασι] Β. ὑπερθαίνουσιν.

νυν. δδ8. τάδ:] 8. ἅ φημι.

ν. 554. ὀλοὰς} Β. ὀλεϑρίας.

γ. δὅ55. τὸ διαμφίδιον δέ μοι μέλος] Α. σοῦφό φησιν, ὅτ! ἐπεγένετο καὶ ἐπῆλϑέ μοι τὸ
δΣισσὸν μέλος, τοῦτο ὃ νῦν ϑρηνῶ ἐπὶ τῷ σῷ πάϑει, καὶ ἐκεῖνο ὅπερ ἦδον περὶ τὸν καιρὸν
σοῦ σοῦ γάμον, ὅτε τὴν Ἡσιόνην σὸς γάμου ἤγαγες" οὐ γὰρ μόνη καϑαρά μοι ἡ ἡδονὴ
Ἐκείνη καϑίστηκεν, ἀλλ᾽ ἔχει ἐν ταυτῷ καὶ σὸ λυπηρόν. Τοῦτ᾽ ἔστιν, ὁμοῦ σπροσεγένεςό
μοι “καὶ ἡ ἡδονὴ καὶ ἡ ϑλίψις διά σε. ΓΑλλως. Τὸ δισσὸν μέλος ἐπῆλϑε, σπόδς καὶ τοῦτο
ὅπερ νῦν σραγῳδῶ ἐπὶ σῷ σῷ σάϑει, ἐκεῖνό τε ὅπερ ἐτραγῴδουν περὶ τὰ λουτρὰ καὶ τὴν
χοίτην ἐν ἰότητι γάμων, τουτέστιν ἐν συνόδῳ καὶ συνελύσει 17 “π᾿αρὰ τὸ ἰέναι πρὸς συνουσίαν,
ὅτε ἤγαγες δάμαρτα καὶ γυναῖκα ὁμόλεκτρον τὴν ὁμοπάφριον ἡμῖν Ἡσιόνην ἕδνοις κατα -
πείσας. Ἑδνα δέ εἰσι τὰ ἐπὶ προικὶ διδόμενα πράγματα. Αλλως δ. Τὸ διαμφίδιον, διὰ
παντὸς κεχωρισμένον, ἐναντίον τοῖς νῦν σύτε γὰρ γα μοῦνφί σοι σὸν ὑμέναιον ἤδομεν, νῦν δὲ
δυστυχοῦντί σοι ϑρῆνον.

᾿ βοήθεια ἢ, 1, ἀοϊεπάππι νἹἀδίαν Ῥαιυῖο.

Ὁ Ῥγίι. ΥΠῚ. 186.

{ Ἰερ. συνελεύσει Ῥαιυ. ; ἜΣ

ὃ διαμφίδιον μέλος, ἀλλοῖον, διὰ παντὸς κεχωρισμίνον, ἄμφις γὰρ χώρις. Αἰσχύλος
Τιρομηϑεῖ δεσμώφῃ. Ἠδϑυοῖι.

40 ΒΟΗΌΠΙΑ

φὸ διαμφίδιον δέ μοι] Β. σὸ διπλοῦν μέλος ἐπῆλϑέ μοι, πόδε καὶ ἐκεῖνο, ὅτε περὶ σὰ σὰ
λουτρὰ ὑμεναίουν, καὶ ὅτε περὶ πὸ σὸν λίχος, ὅσε τὴν Ἡσιόνην καταπείσας ἐν δώροις ἤγαγες
γυναῖκα ὁμόλεκτρον, ἥτις ἦν μία ᾽Ω,κεανίδων ὥσπερ καὶ ἡμεῖς. Τοῦτο γὰρ λέγει πὸ ὁμο-
σπ΄άφτριον. Τὸ τόδε καὶ πὸ ἐκεῖνο ἀσύνδετον. σπροσέπ'τα] ἐπῆλϑε κατὰ νοῦν.

ν. 556. ὅπε] Β,. ὅπότε.

ν. δ57. καὶ λέχος] καὶ περί.

ν. δὅ8. ἰότητι γάμων] Α. πορείᾳ, ἤγουν ἐν συνόδῳ γάμων, παρὰ Φὸ ἰέναι πρὸς συ-

,
νουσίαν.

ὑμεναίουν] Β. κατὰ σὸν σὸν γάμον ἧδον. ἰόσητι γάμων] συνελεύσει.

ὁμοπάςριον] Β, σὴν σαυτοῦ παπρὸς ἡμῖν...

ν. δ5δ9. ἕδνοις] Β. ἕδνα ἀπὸ τοῦ ἐδνεῖν τὴν εὐνὴν, ἢ πὸ ἴδιον ἐκνέον τὸν αἰγιαλόν Ἐ,

ν. 560. πιϑὼν δάμαρτα) Α. ἕδνοις πιϑὼν σὴν ἐσομένην σοι δάμαρτα κοινό λε κ-
σρον. Ἢ τὴν κοινόλεκερον τοῦ ᾽Ωκεανοῦ Τηϑὺν πείσας.

σιϑὼν] Β. καταπείσας αὐτήν. κοινόλεκπρον) ὁμόκοιτόν.

ν. 568. τίς γῆ, αἰ γένος] Α. πὸ τῆς ᾿Ιοῦς ἐπεισόδιον μονῳδεῖ μὲν, ἔχει δὲ πρὸς ὑποκεί-
μενον συνάφειαν, ὅτι μαντεύεται αὐτῇ Τιρομηϑεὺς τὰ μέλλοντα γενέσϑαι. “Ὥσπερ ἀπ’
αὐτῆς ἔσται πρισκαιδέκατος κατὰ γενεὰν, ὃς αὐσῷ ὕσσερον τῷ χρόνῳ ποτὲ ἐπαμυνεῖ,
ἤλλλως τε αὐσὴ ὑπὸ Διὸς φησὶν ἠδικῆσθαι καὶ διὰ σοῦτο παραμυϑεῖται σὸν ἹΤρομη-
ϑέα. Λέγει δὲ περὶ τοῦ Ἡρακλέους. Οὗτος γὰρ ἔλυσεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν δεσμῶν. Φασὶ
δὲ ὅτι ἡ σοῦ Ἰνάχου ϑυγάτηρ ἐρασθεῖσα παρὰ Διὸς, ἐπεὶ σοῦτο ἔγνω ἡ Ἥρα καὶ ἔμελλε
καταλαμβάνεσμαι παρ᾽ αὐτῆς, μεσεθλήϑη παρὰ τοῦ Διὸς εἰς βοῦν, ἵνα μὴ γνωσθῇ
«ἷίς εἴη. Ἢ Ἥρα δὲ “ροσελϑοῦσα σῷ Διΐ, ἐζήτησε ταύτην, καὶ ἔλαξε δῶρον παρ᾿ αὐὖ-
σοῦ, καὶ ἔδωκεν ἸΑργῳ τῷ πανόπτῃ φυλάττειν αὐτήν. Ὃ δὲ Ζεὺς πάλιν ἐρασϑεὶς αὐς ἧς
ἔπεμψε σὸν Ἑρμῆν, ἀφελέσϑαι ταύτην τοῦ "Αργου καὶ διακομίσαι αὐτῷ" καὶ ἐπεὶ ἄλλως
λαϑεῖν ΓΑργος τὸν πανόπτην οὐκ ἦν, διὰ βολῆς λιϑείας τοῦτον ἀνήρηκεν. Οὗ σὸ φάσμα ἡ
Ἥρα τῇ Ἰοῖ, καὶ μετὰ σὸν αὐτοῦ θάνατον, παρεδείκνυεν ἐπὶ τῷ μάλιστα ἐκφοθδεῖν αὐτήν.
Ἡδὲ πολλὰ πλανηϑεῖσα καὶ εἰς διαφόρους σόπους, τὸ τελευταῖον ἀπῆρε καὶ πρὸς σὸν Καύ-

κασον, ὀψομένη τὸν ἸΤρομηϑέα.
σίς γῆ! 8. ἐστὶν ἧ βαίΐνω. τί γένος) σὸ ἐνσαῦϑα οἰκοῦν. Φῶὦ] εἴπω. λεύσσειν] βλέ-

σειν.

ν. 564. πετρίνοισι] Α. τοῖς ὀρείοις.

ἐν πεφρίνοισι] Β. φοῖς ὀρείοις ἢ φεῤῥοῖς, διὰ σὸὶ τῇ τοῦ Καυκάσου πέτρῳ προσηλῶσϑαι,
σοῦτό φησι.

γ. 565. χειμαζόμενον] Β. πάσχοντα. ἀμσλακίης) τίνος ἀμπλακίας ἤγουν πααί-
σματος κολάσεως ὀλέκῃ καὶ φϑείρῃ ; ἤγουν σί σ πταίσας καὶ κολασϑεὶς ἐνταῦϑω προσήλω-
σαι; καὶ εἰ μὲν περισπῶἄται τὸ ποινᾶς, οὕπσως. Εἰ δὲ βαρύνεται, οὕπσως, τίνος σ' ταίσμιω τος
ὀλέκη καὶ μετὰ φϑορᾶς δίδως ποινάς.

ν. 566. ὀλέκῃ} Β. πάσχεις. σήμηνον ὅπΉ] εἰπὲ ποῦ.

ν. 567. ἡ μογερὰ] Β. ἡ ἀϑλία.

ν. 5868. ὦ ὦ, ἴα ἔα] 8. φεῦ φεῦ φεῦ φεῦ.

ν. 869. χρίει σὶς] Α. κεντρίξει, κεντᾷ με σὶς τὴν ἀϑλίαν οἷσσρος. Τοῦσο δὲ εἶπε
παραδηλῶν καὶ δεικνύων σὸ χρίει τὴς αὖ με. Αὐφὴ δὲ ἐμμανὴς οὖσα ὑπὸ ποῦ οἴσσρου,
φαντάζεται.

χρίει τίς με τάλαιναν οἵστρος) Β. κενφεῖ, διεγείρει, ἤγουν οἰσσροῦμαι καὶ ἀναδακχεύο-
μαι, φαντάζομαι τὴν σοῦ ἔλργους εἰκόνα. ᾿Επειδὴ ὑπὸ Διὸς ἐρασθεῖσα ᾿Ιὼ εἰς βοῦν ὑπ’

“ [ογΐαββο Ἰερ΄. ἀπὸ σοῦ ἱδνεύειν (γεὶ οἰΐαπι ἔνδειν), σὴν εὔνην, ἦ τὸ δέον ἐκ νέων, τὸ

ψαμήλιον. Ῥαι. ἘΣ:
1. 8ῖς Αὐγεθοϊίιια θοσγοχὶς ρτὸ ν]ρ'. ἤ ἐν σῇ.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΉΗΒΌΜ νΥΙΝΟΤΟΜ. 41]

αὐτοῦ μεφεθλήϑη ἵνα λαϑῇ τὴν Ἥρων, γνοῦσα αὕτη ταύτῃ ἐπέστησε κύνα ἤΑργον καλού-
μένον, ὃν Ἑραῆς ἀνελὼν Διὸς προστάγματι ᾿Αργειφόντης κέκληται. Ἥρα δὲ ἐποίησε τὴν
᾿Ιῶ καὶ ἀποθανόντα αὐτὸν δοκεῖν δρᾷν, ἀντ᾽ αὐτοῦ δὲ τὸν ταὼ ἀνθρώποις ἔδειξε, σῶν ὺτοῦ
πεποικιλμένων πτερῶν ὥσπέρ τισιν ὀφϑαλρμοῖς. ᾿

ν. 570. εἴδωλον "Αργον) Α. τινὲς υὕτω φασὶν, ἄλευ᾽ ἀντὶ τοῦ ἀνα χώρει, καὶ ἔκλινε.
ἀπ αμᾳ γὰρ δηλοῖ τὸ ἄλενε. Τὸ δὲ ὦ δ, ἀντὶ τοῦ ὦ γῆ, Δωρικῶς. οἱ γὰρ Δωριεῖς σὴν γῆν
δῶν φασὶ, καὶ στὸν γνόφον, δνόφον. ἼΑλλοι δὲ γράφουσιν ἀλευάδα, π΄απρωνυμικὸν ἀπὸ τῆς
ἀλεύας εὐθείας. Ἤτοι φοξοῦμαι τὸ εἴδωλον ἔΑογου τοῦ ᾿Αλενάδα "αὶ τοῦ υἱοῦ τοῦ ᾿Αλεύα"
ὁ γὰρ ᾿Αλεύας, πατὴρ ἦν τοῦ πανόπισου. Ἢ, ὃν δεῖ φυλάξασϑαι καὶ ἐκκλῖναι. Φαντά-
ξεται γὰρ αὐτὸν καὶ μετὰ Θάνατον Φοξουμένη.

ἀλευ ὦ δῶ} Β. φεῦ ὦ γῆ, ἢ τοῦ ἀλενάδα «οὔ υἱοῦ ᾿Αλεύα.

ν. 671. τὸν μυριωπὸν}) Α. πολυόφϑαλμον. πολλοὺς γὰρ ὀφ)ωλμοὺς εἶχεν ὁ ἴΑργος,
ὡς μυϑεύεται: ὅϑεν καὶ πανόπτης ἐλέγετο. Βούταν δὲ αὐτὸν καλεῖ ἤτοι βουκόλον, διὰ «ὃ
αὐτῆς τῆς Ἰοῦς ἐπιστατεῖν μεταθληϑείσης εἰς βοῦν.

σὸν μυριωσὸν Β. -σὸν διὰ παναὺς «οὔ σώματος ὀῷφϑαλμοὺς ἔχοντα. βούταν) βόσκον.

ν. ὅτῳ. ὁ δὲ πορεύεται) Β. πρὸ ὀφϑαλμῶν. δόλερον] κακὸν, εἰς οἶστρον γάρ με φα-
γεὶς ἐπαίρει.

ν, δ73. ὃν οὐδὲ κατϑανόντα] Α. ὅντινα σὸν ΓΆργον οὐδὲ ϑανόντα ὥδης κασέχει, ἀλλ᾽ ἐκ
τῶν γεκρῶν ἀνερχόμενο;, ἐμὲ τὴν ἀϑλίαν ὀπίσω καταδιώκει, καὶ ποιεῖ τσλανᾶσϑαι νη-
στιν.

οὐδὲ κατϑανόντα γαῖα κεύϑει] Β. κρύπτει, ἀλλ᾽ ὡς ζῶν μοι φαντάξεται.

γν. δτ74. ἐξ ἐνέρων «σερῶν] Β, Ἐκ τῶν νεκρῶν ἐρχόμενος. ᾿

γν. 575. κυνηγετεῖ, πλανᾷ τε νῆστιν] Β. ἀνιχνεύξι καὶ τσανταχῇῆ φοιτώσῃ τσαρίσταται
καὶ τολανᾶσϑαι, ποιεῖ νῆστιν καὶ ἐστερημένην σιτίων ἢ στάσεως.

ν. 577. ὑπὸ δὲ κηρόσλαστος] Α. ἀλλ᾽ οὖκ ἐμοὶ, διὰ πὸ νηστεύειν. Αλλως. Ὅσι με-
φὰ κηροῦ ἦν πεπλασμένος ὁ δόναξ. ἐτποξε!}) ἠχεῖ. δόναξ͵ ἡ σύριγξ. Σοφοκλῆς ἐν Ἰνάχῳ
καὶ ἄδοντα αὐτὸν εἰσάγει. Εἰπὼν δὲ αὐτὸν βούταν, ἐνέμεινε τῇ τροπῇ. Αὐλοῦσι γὰρ ἑπό-
βέενο! σοῖς ποιρενίοις οἱ βουκόλοι.

ὑπὸ δὲ κηρόπλαστος ὀττοῦεῖ δόναξ] δ Σὰν» ταῖς ὀπαῖς τραρωκείμενον ἔχων κηρὸν ὑπη-
χεῖ αὐλό;.

γ. δὅ78. ὑπνοδόταν νόμον] Α. ἔπειτα, φησὶ, καὶ ἡ σύριγξ ἠχεῖ, Τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ δό-
ναξ. τὸ δὲ ἀχέτας, ἀντὶ τοῦ πολυήχητος. Ὅς τυρὸς ἱσπέραν ἰστὶν αὐλικὸς ποῖς τοοιμέσε
διὰ τὴν τῶν ποιμνίων εἰσαγωγήν. ΓΑλλως. ῳδὴν, ὅϑεν καὶ σὸ νόμειιον μέλος. Ὑοιαύτην
ὠδὴν ἄδουσιν οἱ τσοιμένες ὅταν τὰ ϑρέμματα ἐπὶ σὴν μάνδραν κατάγουσι κοιμηϑησόμενα.
Οὐ μὲν δὲ οἷον ὁπόταν εἰς νομὴν αὐτὰ ἐξάγουσι.

ἀ χέτα:Ἱ Β. καὶ ἐμμελής. ὑπνοδόταν νόμον, κατὰ σὴν Ἐ διὰ φσοῦσο λέγει ποῦσο,
ἐπειδὴ νὺξ ἦν ὅτε ἐκεῖσε κατέλαβεν, ἐν δὲ τούτῳ τῷ καιρῷ οἱ ποιμένες αὐλοῦσι παυσάμενδε
τῆς νομῆς ἢ ὅτι πᾶν μέλος ἰπαγωγόν ἔστι τυρὸς ὕπνον, σαῖνον καὶ κατακλῶν τοὺς ἀκούον-
σας. ᾿Ἐστὶ δὲ τὸν νόμον τυρὸς τὸ ὑποττοξεῖ, ἰὼ ἰὼ, ποῖ ποῖ, ποποῖ ποποῖ] φεῦ φεῦ φεῦ
φεῦ φεῦ.

γ. ὅδ0. σηλέπλαγκτοι αλάνο! Β. μακρὰν πλανῶντες. Εὕρηται δὲ οὐ μόνον σπ΄λάνῃ,
ἀλλὰ καὶ πλάνος" “Ὥσσερ καὶ εὐθύνη καὶ εὔϑυνος. Καὶ μαρτυρεῖ Ἰσοκράτης λέγων φοὺς
φυγαδικοὺς πλάνους.

ν. 5681. Κρόνιε] Β, Ζεῦ. ᾿

Ἔ Ῥαιώ. τοροηὶ! χασ᾽ ἄτην θα 5θῆβα : ὧν ποταηι, 5, τιὲ πλϊιὶ ποσεαὶ. Ῥτοθα Ἰὰς
δαΐοιη 4 δγεβοϊιι αυδάδηι νογθα Ἔχοὶ ἀϊ5586. οθηβθέ, ἔογίο βίος οχ αἰΐθγο ϑο οὶ. βὰρ-
Ρίεπάδ κατὰ σὴν σῶν ποιμνίων εἰσαγωγήν. Ῥοβδ5ϊ! οἰΐαπι διιοίογε Ηεαιιῖο Ἰοσὶ κατὰ τὸν,
αἱ ᾿σίας γοοοβ αὐ νόμον ὑπνοδόταν Ξαθαιάϊεπάα ἃ ΒΟΠοΙ σία ἀοποίοπέαγ.

ΥΟΚ. {1Π1, σ

42 ΒΟΗΟΠΙΑ

γ. δὅ82. εὑρὼν ἁμαρτοῦσαν] Α. «παρὰ «6' ὡς εἴσι κακὸν ῥίζουσαν ἰνωπῇ Ἔ. Οὐ δι’ ἀκοῆς
τι μαϑὼν φαῦλον τσερὶ ἐμοῦ,

ἐνέζευξας Β. ἐνέξαλες.

ἁμαρτοῦσαν]) Β. «“ταΐίσασαν.

γ. δ84. οἰστρηλάτῳ δείματι] Β. δὲ οἴσσρου ἐλαύνοντι καὶ ἀναξακχεύοντι φοξήματι, ὃ
τυάσχω "Αργον φανταζομένη.

ν. δ8δ. τταράκοπον͵ Α. ταρωκεκομμένην μέρος τοῦ νοῦ.

τυαράκοσον͵ Β. μανικὴν καὶ τσαρακεκομμένην σὸν νοῦν.

ν. 587. τυονφίοις δάκεσι, Β. ϑαλασσίοις ϑηρίοις. βορὰν] τροφήν.

ν. 588. εὐγμάτων Β. εἰ γῶν.

ν. ὅ89, ἄδδην] Β. δα 1 «λῶς καὶ ἀρκούντως. τοολύπλαγκτοι!] τοολλαχῆ γῆς φέ-
φουσα!ι. ᾿

ν. 890. ὅπη τσημονὰς ἀλύξω] Β. τὰς τπταρεστώσας ἐμοὶ κακοδαιμονίας ἐκφεύξομαι.

ν, δ99. κλύεις τορόσφϑεγμα) Β. ἀκούεις ποὺ; λόγους. βούκερω] τῆς εἰς βοῦν μεταξλη-
ϑείσης.

ν. 898. οὐ κλύω] Β. οὖκ ἀκούω. οἰσπροδινήπου] ςῆς ἐν μανίᾳ σαρεφομένης.

ν, ὅ94. τῆς ᾿Ιναχείης}] Α. διὰ τῇ τὸν πατέρα αὐτῆς ὀνομάσαι, ἰνέφηνεν ἑαυτὸν μάντιν.
Ὥς καὶ παρ᾿ Ὁμήρῳ ὁ Τειρεσίας, Νόστον δίζηαι μελιηδέα φαιδιμ᾽ ᾿Αχιλλεῦ Ὁ.

«ἧς ᾿Ιναχείης] Β. τῆς ϑυγατέρος τοῦ ᾿Ινάχου. ἣ Διὸς ϑάλπει κέαρ] ἥτις «ποῦ Διὸς
“μαραίνει, ἐκκαίει σὴν ψυχὴν τῷ ἔρωτι αὑτῆς.

ν. δ95. ὑπερμήκεις δρόμους] Β. τὴν μακρὰν «λάνην.

ν. 596. σέξυγητὸς]} Β. μεμισημένη καὶ ζηλοτυπουμένη. βιάξεται] διέρχεται.

ν. 597. ἀσύεις] Β. φωνεῖς.
δον, 598. εἰπέ μοι τᾷ μογερᾷ] Α. εἰσέ μοι τῇ ἀϑλίᾳ. Τίς οὖν σὺ οὕτως ἀληϑῶς
προσφωνεῖς καὶ ὀνομάξεις ἐμὲ, τὴν ἐκ ϑεᾶς τε τῆς Ἥρας ἐπελθοῦσαν μοι νόσον εἴρηκας ; λέ-
γει δὲ σὸν τῆς πλάνης οἶστρον. Ἥτις μαραίνει καὶ καίει με κεντοῦσα βίλεσι φοιταλίοις,
τοῖς ποιοῦσιν ἐμὲ ἅπαντα χοῦ πορεύεσθαι πλανωμένην.

σῷ μογερᾷ) Β. τῇ ἀϑλίᾳ,

ν. 8699. μ᾽] Β, πρὸς ἐμέ.

γ. 600. ἐτήτυμα] Β. ἀληϑῆ. προσϑροεῖς) σπροσφϑέγγῃ, προσαγορεύεις.

ν. 601. ϑεόσσυτον)] Β, ϑεόϑεν ἀπὸ τῆς Ἥρας δρμωμένην.

γν. 602. μαραίνει] Β. σήκει καὶ καταβάλλει. χρίουσα] κεντοῦσα.

γν. 603. φοισαλέοισ,) Β. δρμητικοῖς.

ν. 604. σκιρτημάπων δὲ νήστισιν αἰκίαις] Α. ἐν μάστιξι δὲ σκιρτημάτων, τῶν ἀσὸ «οὔ
οἴστρου κινήσεων καὶ πλανῶν, νήστισιν ἤγουν ποιούσαις ἐμὲ ἀσιπεῖν, παρεγενόμην λαζρόσ-
συτος καὶ ταχεῖα καὶ ἄγαν δρμητικὴ, δαμασϑεῖσα μήδεσι καὶ βουλεύμασι τῆς Ἥρας ἰπι-
κότοις καὶ ὀργίλοις, καὶ μανικοῖς. Τέγρασπται δὲ καὶ νήστησιν διὰ τοῦ ἡ, ἤγουν ποιούσαις
ἐμὲ πλανᾶσϑαι τῇδε κἀκεῖσε, ἀπὸ τοῦ νη στερητικοῦ μορίου, καὶ ποῦ στάσις.

γήστισιν αἰκίαις Β. ἐστερημέναις τροφῆς καὶ στάσεως. Γ, α«ληγαῖς, μάσειξι.

ν. 605. λαθρόσσυτος! Β. λίαν ὁρμωμένη.

ν. 606. ἐπικότοισι μήδεσι) Β. ὀργίλαις βουλαῖς Ἥρας.

ν. 607. δυσδαιμόνων Α. τίνες ὅλως τῶν δυσδαιριόνων ποιαῦτα μογοῦσιν οἷα ἐγώ ;

δυσδαιμόνων δέ τινες] Β. εἰσὶ, ἤτοι δυσδαίμονες. ὃ ὃ͵ φιῦ φιῦ, μογοῦσιν) πάσχου-
σιν,

γ. 608. σορῶς τέκμηρον) Β. ἀληϑῶς, σαφῶς διασάφησον.

ν. 609, ἐπαμμένε.) Β. ἀπόκειται.

" Ηοῃι. Π|δἀ. ε΄, 374.
Ἵ. Θερόθαι βογίθοτε φαίδιμ Ὀδυσσεῦ. εγθι5 εἰ εχ Οάγ945, λ΄, 99, Ῥαμιω.

ΙΝ ΡΕΟΜΒΤΉΗΕΌΜ ΝΙΝΟΊΤΌΜ. 45

ἔ Ν . 4 “- “-
γν. 611. χρὴ] Β. ἀπόκειται. φάρμακον νόσου ϑεραπεία καὶ ἀπαλλαγὴ τῆς μορῷης
ἀλλοιώσεως, καὶ μανίας.

ν, 614. φράζε τῷ δυσαλάνῳ] Β. λέγε ἐμοὶ τῇ κακῶς καὶ μανικῶς πεπλανημένῃ.

ν. 614. λέξω «ορῶς σοι) Α. φανερῶς καὶ διαδήλως ἐρῶ σοι, οὐκ ἐωσπλέκων λόγους Ψευ-

᾿ ὑῶν ͵΄ 5 ᾽ - Ϊἦ » - ΄
δεῖς σῷ σιϑανῷ ὥσεε τούτους δοκεῖν ἀληϑεύειν' ἀλλ᾽ ἁπλῷ λόγῳ καὶ ἀψευδεῖ ταῦτα φρά-
: - ἔ ΄ “΄“ἪΕΚΝ “ ΕΣ Ν ΄ Ν ΄ ΒΕ -"
σαι, ὥσπερ πρίσει τοὺς Φίλους ἄνοιγειν τὸ στόμα τῦρὸς φίλους, ἤτοι λάλειν,

τορῶς] Β. σαφῶς.

γν. 615. οὐκ ἐμπλέκων αἰνίγματα) Α. οἱ γὰρ παλαιοὶ τὰ ποιήματα αὑτῶν τσρῶτον
μὲν αἰνίγμασι γεγεάφασιν, ὕστερον δὲ καϑόλου φανερῶς ἐχρῶντο τῷ λόγῳ.

» 3 ᾿ ᾽ ν᾽ ἐγ 3 4 ΄ - 9

οὐκ ἐμπλέκων αἰνίγματ᾽ Β, οὐκ αἰνιγματωδῶς καὶ ἀσαφῶς φράζω. ἁπλῷ λόγῳ] σα-
φίς.

Υ. 616. ὥσπερ] Β. καϑά.

- -" "- - ὔ " " - ’

γ. 617. πυρὸς βροτοῖς δοτῆρ᾽ ὁρᾷς] Β. τοῦτο λέγει δεικνὺς αὐτῇ ὅτι τῷ σῶν ἀνθρώπων
εὐεργέτῃ ὁμιλεῖ, καὶ διὰ τοῦτο ἐπειδὴ καὶ αὐτὴ ἄνθρωπός ἐσσι, οὐκ ἄν ἀπατηϑείη.

Ν 35 α΄ Ν ᾽ ΄ “- φο ΄

ν. 618. ὦ κοινὸν ὠφέλημα] Α. ὦ κοινὴ ὠφελεία γεγονὼς ὅλου ποῦ γένους τῶν ἀνϑοώ-

“ ν ν ΄ ᾶ᾽ Ἀ
πων, ἄϑλις Ἰτρομηϑεῦ, χάριν τινὸς καὶ ὑπὲρ ποίου ἁμαρτήματος ἀνταποδίδως ταύτην τὴν
τιμωρίων ; φίνος ἕνεκα τιμωρῇ.

ν. 619. τλῆμον Β. ἄϑλιε διὰ τὰ τταρόντα. τοῦ δίκην τσάσχεις τάδε) τίνος πταίσμα-
σος τὴν τἰμωρίαν πάσχεις, τουτέστι τί ἁμαρτὼν πάσχεις, ταῦτα τὰ δυστυχήματα: κόλα-
σιν τοῦ τὐταίσματος. Τὸ γὰρ οὕτως ἀϑλίως τοροσηλῶσϑαί σε κόλασις ἰστί τινος ἁμαρτίας"
«ἷς οὖν ἰστὶν αὐτή;

ν, 690. ἁρμοῖ τσέπαυμαι) Α. νεωστὶ, ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἁρμάτων τῶν συντιϑεμένων
καὶ ἁρμοξομένων νέον. Ἢ τσαρὰ τὸ ἁρμόζ ὶ τῷ μέλλ ὶ σῷ ἐνεστῶτι, ἅ ἃ

ρίκοξομε ᾿ 9 ρμόζειν καὶ τῷ μέλλοντι καὶ τῷ ἐνεστῶτι, ἅμα γὰρ
εἶπεν καὶ ἅμα τοαρῆλϑον Ὦ.
ε - ΄ ΕΣ Ν - - ε ,ὕ

ἄρμοι} Β. ἀπείρηκα, ἀπὸ μεφαφορῶ; τῶν ἁρμάτων.

ν. 621. οὔκουν πόροις ἄν] Α. «' οὐ τσαράσχοις ἐμοὶ, φησὶ, ταύτην τὴν δωρεὰν, ἥτοι σὸ
ἀναδεῖξαί μοι «ίς ὁ δεσμῶν σε ἐν τῷ Καύκασῳ; τὸ δὲ δωρεὰν, ἐπὶ συμφορᾶς λαμβάνεται,

» 5 Ν πὶ « »»γ[ ’, ’ Ε Ἀ μος ΝἝ σα
καὶ ἐπὶ κακου. Ὡς καὶ Ἀρχίλοχος, Κρύπτομεν ἀνιηρὰ Ποσειδῶνος ἄνακτος δῶρα.

τσόροις] Β. τυαράσχοις.

γ. 622. αἰτῇ] Β. ζητεῖς. τοᾶν γὰρ] ὃ ϑέλοις, μευ] ἐμοῦ.
γ. 623. ὥχμασε) Ἀ. ἐποίησεν ἀναθασταχ ϑῆναι. ᾿᾽Οχμὴ ὑ λέγεται τὸ μέσον ἐχόμενον,
Ν Ν
ἢ παρὰ «τὸ ἔχειν ἔχημα, καὶ ἔχμα κατὰ συγκοπήν.

σήμηνον] Β. εἰπέ, ἐν φάραγγι] ἐν τῷ κρημνώδε, σόπῳ τούτῳ. ὥχμασεν) προσεπαττώ-

λευσεν.

ν. 624. βούλευμα μὲν τὸ δῖον) Α. τυρὸς τὴν τῆς ᾿Ιοῦς ἐρώτησιν ἀποκριϑ εὶς ὃ Ττρορη-
ϑιὺς εἰσούσης τίς σε ὥχμασε καὶ προσέδησεν ἐν τῷ ὄρει, φησὶν ὅτι πὸ δῖον βούλευμα, ἤτοι ἡ
βουλὴ μὲν τοῦ Διὸς, τὴν δέσιν ἐπεδουλεύσατό μοι, ἡ χεὶρ δὲ τοῦ ᾿Ηφαίσεου ὑπουργήσασα αὐ-
σῷ καὶ πρὸς τὴν ἐμὴν δέσιν, προσπελάσα, Τ ἐμοὶ μοῖραν ϑανατηφόρον καὶ κῆρα.

βούλευμα μὲν πὸ δῖον] Β. ἡ βουλὴ τοῦ Διός. ᾿Ηφαίστου δὲ χεὶρ] οὗτος γὰρ αὐτῷ ὑπη-
ρέτησε.

γν. 625. ποινὰς] Β. δίκας. φίνεις] δίδως, ἤγουν τί ἁμαρτὼν ὧδε κολάξη.

Υ, 626. τοσοῦτον ἀρκῶ]) Α. διὰ τὸ μὴ ταυτολογῆσαι.

ποσοῦτον]) Β. ὅσον εἴρηκα.

Υ, 627. καὶ τορός γε τούτοις] Α. καὶ σὺν τούτοις δίδαξόν με ποῖος χρόνος γενήσιτωι
πλήρωμα τὴς ἐμῆς πλάνης, ἀντὶ τοῦ ἐν ποίῳ καιρῷ τοῦ τσλανᾶσϑαι παυσϑήσομαι.

Ἐ ον, πιαρῆλϑεν Ῥαιίυ.

Τ ἔογβὰῃ ἰοσοιά τι ὄχ ηποΐ ἢ ον ἢ. ἴὩΐ, πόρπημα, αι,
Τ Ἰος. τυρσπελάσιν γΕ] τρρισεπέλασεν.

44 ΘΟΗΟΙΙᾺΑ

τέρμα] Β. τέλος.

Υ. 628. δεῖξον] Β. φανέρωσον. χρόνος] ὃ δοῦναι μέλλων.

ν. 629. τὸ μὴ μαϑεῖν Α΄. εἶτα φησὶν ὃ Ἰτρομηϑεὺς τορὸς αὐτὴν, ὅτι κρεῖσσόν ἐσσι μὴ
μαϑεῖν ταῦτα τσαρὰ στὸ μαϑεῖν. Ἣ δὲ τσώλιν τσρὸς αὐτὸν, μηδέν μοι ἀποκρύψῃς ὅπερ
μέλλω τυαϑεῖν. "Αλλως. Ἐπσπικούρειόν ἐστι 6 να, ἀναιροῦν τὴν μανφικήν; εἱμαρμένης
γὰρ, φησὶ, ττάντα κρατούσης, τορὸ καιροῦ λελύπηκας. εἰπὼν τὴν συμφορὰν, τὸ χρηστὸν δὲ,

Ν "δ Ν Ψ ᾽ὔ δὲ ) ΠῚ] -" ͵ὔ -" Α ,
σὴν ἡδονὴν ἐξέλυσας. Λέγουσι δὲ καὶ ὅτι ἃ δεῖ γενέσθαι, ταῦτα καὶ γενήσεται.

μὴ μαϑεῖν) Β. φσοῦτο. ἢ, τσαρό. τάδε) ταῦτα.

ν. 630. μὴ] Β. ὅρα ἵνα.

ν. 631. μεγαίρω τοῦδε τοῦ δωρήματος) Β, φϑονῶ σοι «οὔ εἰπεῖν σοι τοῦτο.

γ. 652. τ δῆτα μέλλεις] Β. τί οὖν ἀναδάλλῃ, ἐπεὶ οὐ φϑονεῖς, ὡς λέγεις ; Φϑόνος μὲν

Ὁ “ -" - , .
οὐδεῖς} τοῦτο λέγειν. ὀκνῶ ϑράξαι, ἀναξάλλομαι σαράξαι.

γν. 6938. ϑράξαι] Α. σαράξαι.

γ. 6354. γλυκὺ) Α. τὸ ἀκούειν. Ἢ

προκήδου) Β. φρόντιζε, μᾶσσον] μᾶλλον. Μεῖδον ἢ δεῖ. ὡς] ὅτι. ἐμοὶ γλυκὺ] σποῦτο
μαϑεῖν.

γν. 635. τοροϑυμῇ] Β. τσροϑυμίαν ἔχεις. χρὴ] τορέπει.

γν. 636. μήπω γε) Α, ὃ χορὸς λέγει, μήπω εἴπῃς τὰ τῆς Ἰοῦς, ἀλλὰ δὸς κἀμοὶ με-

Η) "δ “ 5 “Σ΄ 9 ἘΣ " ΄ “-“ ᾽ ᾿ δ χα. δὲ ΄ ΄ Α,
φιδα ἠθονής ἔχειν, τῷ ὥκουσαι των σαύτης παθῶν. ᾿Απ᾽ αὐτῆς δὲ πρῶφον λεγούσης τῶϑ
πολυφϑόρους ἑαυτῆς τύχας, μάϑωμεν καὶ ἀκούσωμεν τὴν αὐτῆς νόσον" τὰ ἐπίλοιπα δὲ σῶν
ἄϑλων καὶ τῶν πόνων, ὧν μέλλει ἔτι παϑεῖν, διδαχϑήτω παρὰ σοῦ. Τοῦτο δὲ λέγει, ἅμα
καὶ σαφηνίζων τῷ ἀκροωτῇ τὰ πράγματα διὼ τῶν τῆς ᾿Ιοῦς, καὶ Τιρομηϑέα τσαραμυϑού-

“ ᾽ “- Ν ΄ ῳ ἃ ἃ ὁ , Γ ΄ Ἀ ᾿ 5" - “«᾿
μένος, ὅπως ἐν τῷ μεταξὺ τά τετῆς ᾿Ιοῦς ῥηϑείη, εἴτα τυάλιν τὰ τσαρ᾽ αὐτοῦ, καὶ ἡ ἐξαλ-
λαγὴ τῆς τάξεως νεαροποιήσῃ τοὺς ἀκούοντας.

μοῖραν] Β. μερίδα. πόρε] «σάρεσ χε. εν

γ. 637. ἱστορήσωμεν)] Β. μάϑωμεν, ἔρωτήσωμεν.

ν. 638. τυολυφϑόρους τύχας) Β, τῆς τοολλῇς φϑορᾷς καὶ δυστυχίας τσροξένους.

ν. 639. ἄϑλων]) Β. σῶν αὐτῆς τόνων. διδωχϑήτω)] μαϑήτω.

γΥ. 640. ὑπουργῆσαι) Β. διακονῆσαι.

ν. 641. καὶ κασιγνήταις τσατρὸς} Α΄. εἰκότως φησὶ τὸν Ἴναχον τσοτωμὸν ἀδελφὸν
εἶνα, τῶν ᾽᾿Ω, κεανίδων, ἐπειδή φασι τὸν ᾽Ὡ κεωνὸν τσατέρω εἶναι πσάσης ὑγρᾶς οὐσίας.

ἄλλως τε τυάντος] Β. ὅφσι δεῖ πείϑεσθα, σοῖς κελεύουσι ἃ μὴ βώρος τορυσφέρει. Τὸ δὲ

’ ᾿ ς ἶ ΄ Ε 35 δ) ,» Ν 1 ΄ ε δὲ Ἀ Φ νὼ ἡ
κασιγνήταις τσατρος λέγει ἢ, ἐπειόὴ αὐτῶι μὲν Νηρηίδες σῶν, ὁ δὲ τσατὴρ αὐτῆς ᾿ἵναχος
τυοταμὸςΑργους. ἄλλως] κατὰ ἄλλον σρόπον. κασιγνήταις τοατρὸς} ἀδελφαῖς οὔσαις
σοῦ σοῦ τγοσρός, ἣ

γ. 642. ὡς ἀποκλαῦσαι] Α. ποῦφο τοιοῦσό ἐστιν, ὅτι πῶς ὃς μέλλει οἴσεσθαι δάκρυ, καὶ

Ε] “- ἈΝ εν Ε} ᾽ὔ ΄’ Ν Δ. Ν» “ , 3 “Ὁ ε
οἰκτειρηϑῆναι τγαρὰ τῶν ἀκουόντων, ἀξίαν πριξὴν καὶ ἐπιμονὴν «ἧς διηγήσεως ἔχει ἐκεῖ. Ἢ

΄ ᾽ - .“ ΄ . ᾽ “- " ἐν ΄ , ῳ Ἀκα
σύνταξις, ἐνταῦϑα ὅπου μέλλει σὶς οἰκτειρηϑῆναι τσαρὰ τῶν ἀκουόντων, ἤγουν, ὅσου εἰσὶν
ἀκροαταὶ συμπαϑεῖς καὶ οἰκπίρμονες, ἀξίαν καὶ τσρέπουσαν σχολὴν ἔχει ἀποκλαῦσαι καὶ
ϑρηνήσαι τὰς οἰκείας τύχας.

ἀποκλαῦσαι) Β. αὐτάς. τύχας] τὰς σὰς δυστυχίας.

ν. 643. ἐνταῦϑ᾽] Β, εἰς ἐκεῖνο σὸ τσράγμα. ὅπη) ὅπου.

ν. 644. τυρὸς τῶν κλυόντων) Β, τσωρὰ τῶν ἀκουόντων. πριθὴν) ἀργίαν. Ἑἰς ὃ τυράγ-

ν 7 . ’, δ ῇ Σ ΄΄ ἐν ᾽ ᾽ Ν δια ϑο, ὁ
μα τοὺς συναλγγήσοντας ἕξει «ίς, εἰ διατρίψει διηγούμενος, σοῦτο οὖκ εἰς κενὸν αὐτῷ ἡ δια-
τριξὴ ἔσται. : ᾿

ν. 645. οὐκ οἵδ᾽ ὅτω:} Α. ἡ ᾿1ώ φησι τυρὸς σὸν χορὸν, οὐκ οἷδα ττῶς ἀπειϑήσω ὑμῖν
ϑέλουσι μαϑεῖν τὰ τσερὶ ἐμοῦ. ᾿Εν λόγῳ δὲ ἀληϑεῖ μαϑήσισϑε ἅπαν ὅπερ ϑέλεσε, Καί

Ἐοχ Αυτεβομῖὶ οππομαεοιθ ργο- τα} ρ΄. λέγεν. ΟΠ

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΒΌΜ ΨΙΝΟΤΟΜ. 45

᾿
΄, - -
σοι καὶ εἰς δάκρυα ἐμθάλλομαι, διηγουμένη σὴν ἐκ ϑεῶν ἐσελθοῦσαν μέοι ζάλην, καὶ τὸν
- “Ὁ ΙῚ Ν ΄ - - -" -
κλύδωνα τῶν συμφορῶν, καὶ τὴν ἀλλοίωσιν τῆς ἐμῆς μορφῆς, ὅθεν μοι ἐπσῆλϑεν, Εἶχα
ἀφηγεῖται τὴν τοῶσαν ὑπόθεσιν, σὸν σοῦ Διὸς ἔρωτα τορὸς αὐτὴν, τὴν σοῦ τοατρὸς ᾿Ινάχου
» ᾿ κ᾿ - εϑ ὰ

«ρὸς τὴν Πυϑὼ ἀποστολὴν, τὴν σοῦ ᾿Απόλλωνος μαντείαν, καὶ τὴν ἑαυτῆς ἐκδιωξιν ἀπὸ

“- - Ν Ἁ Ν » -" τὸ “Ὁ
σοῦ οἴκου τοῦ τσατρὸς, καὶ μεταβολὴν εἰς βοῦν, καὶ σὴν σοῦ "Αργου «οῦ πανόσαου φυλα-

δ}
κἣν, καὶ λέγεις ἀεὶ ὄψεις νυκπεριναὶ, ὄνειροι ἀναστρεφόμενοι εἰς «δὺς ἐμοὺς οἴκους, ἔλεγον
" , ε - δ» Ἐν τ᾽ ΄, ᾿ ᾿ , ᾽ ͵ὕ ᾽ ν» κα ΓῚ
ἐν λόγοις ὁμώλοις τῦσῦς ἐξ Ὡ, μεγάλως εὐσυχῆς κόρη, τσὶ τοαρϑένος μένεις ἐσὶ τυολὺ,
-- ,ὔ -" ε ΙΝ , ͵ »"- -
δυνατοῦ σοι ὄντος γάμου μεγίστου τυχεῖν ; ὁ γὰρ Ζεὺς κατακαίεται βέλει σοῦ σοῦ ἔρωτος,
καὶ ϑέλει συμθοηϑῆσαι αὐτῷ καὶ «ἣν ᾿Αφροδίτην. Σὺ δὲ μὴ ἀποῤῥίψες πὴν τοῦ Διὸς
« " - “»"

συνουσίαν, ἀλλ᾽ ἔξελθε τορὸς τὴν Λέρνην πηγὴν, ἵνα ὃ Ζεὺς τσαυϑῇ τοῦ ἔρωτος.

“ μ΄.» 75 ᾽ - ἜΜ. Δ ΄

ὅπως) Β΄ πῶς. ἀπιστῆσαι.) ἀπιϑῆσαι. χρὴ] τρέπει.

- - ,΄
γ. 646. σαφεῖ δὲ κύϑν} Β. ἀληϑεῖ λόγῳ.
,’ ΄ ᾽ ’
ν. 647. λέγουσ᾽ ὀδύρομαι) Α. γέγραπσαι, αἰσχ ύνορεωι-
τσεύσεσϑε] Β. μαϑήτσετε.
“ Ἀ “Ἁ Φ “-
, 648. ϑεόσσυτον χειμῶνα] Β. σὴν ἐκ τῆς Ἥρας ὁρμηϑεῖσαν δυσσυχίαν.
. 619. ὅ9εν ἀφ᾽ ἧς αἰτίας. προσέπ' ταπὉ] ἐσῆλϑςε.

γ
ΑΙ
γ. 650. ὄψεις ἔννυχ οι} Β. ϑεωρίαι νυκτεριναὶ, ὀνείρατα. «ολεύμενα ἢ ἐπερχόμεναι.
"- Ν .
ν. 651. ἐς τσαρϑενῶνας] Β. εἰς τοὺς οἴκους. τσἀρηγόρουν) τοαρέπειϑον, ἠπάτων με.
γν. 652. ὦ μέγ᾽ εὐδαίμων] Α. λείπει, τάδε λέγουσαι.
λείσισι)] Β. μαλακοῖς, ϑελκσικοῖς. μέγ᾽ εὐδαίμων) λίαν εὐτυχής.
γ. 653. δαρὸν] Β. ἐπεπολύ. ἐξὸν] δυνατοῦ ὄντος.
γν. 65:3. ἱμέρου] Β. ἐπι ϑυμίας τῆς σῆς.
γν. 655. συναίρεσϑαι Κύπριν] Α΄. συνουσιάσαι.
σίϑαλαται] Β. ἐξεκαύϑη, τέτρωται. ᾿Επειδήπερ τὸν ἔρωτα καὶ βέλη καὶ τοῦρ φέ-
κ Ν ΄σωὦ 3 “΄ ΄ ν Ν ,ὔ ᾽ ΗΜ , Ἂ "
θεῖν φασί, διὰ τοῦτο οὐκ εἶπε σέτρωσται τυρὸς τὸ βέλει, ἀλλὰ φσέίϑαλαται, ταριστῶς
ἰντεῦϑεν σὸ τοῦρ τοῦ Θεοῦ. συναίρεσθαι Κύπριν] μετά σου λαξεῖν 1 εἰς γαμικὴν φιλίαν
᾿Αφροδίπτην" συναίρομωί σοι τοῦδε, καὶ συναίρομαί σοι «ὅδε.
γ. 6᾽6. μὴ ᾽πολακείσης] Α. ὡς ἀπὸ τῶν ἀλόγων ζώων.
5 ΄ 3᾽ 36 Ε) ͵
ἀπολακείσῃς] Β. ἀποῤῥίψης, ἀτιμάσης.
γ. 657. ἀλλ᾽ ἔξελϑε πρὸς] Α. «τσαρὰ τὸ, ᾿Αλλ᾽ ἴομεν τσλυνέουσαι 1.
Δέρνη) Β. ττηγὴ ᾿Αργούς.
.» “ Ἰ " . -
ν. ὅ58. λειμῶνα) Β. ἄλσος. βουστάσεις τσατρὸς] ἐν αἷς ἴστάντο οἱ βόες ποῦ τυατρός.
γ. 659. ὡς] Β. ἵνα. λωφήσῃ) καταπαύσῃ.
- ,ὕ ὕ ’, 3 ’,
γ, 660. «οιοῖσδε τσάσας εὐφρόνας ὀνείρασι Α. σοιούσοις ὀνείροις συνειχόμην ἡ ἀϑλία
κατὰ τυᾶσας νύκτας (ἔς τ- καὶ), ἕως οὗ ὑπέμεινα ταῦτα ἀναγγεῖλαι καὶ εἰπεῖν τῷ τσαφρὶ
ε Ν ΄ ᾿ ν 9 . ᾿ ᾽ κ᾿ “ - »᾿ ᾿ ὦ Ὡς » ᾿
μου. Ὁ δὲ ττατήρ μον εἰς τὴν ΙΠυϑὼ καὶ εἰς σὴν γῆν τῆς Δωδώνης, εἰς τὰ τοῦ ᾿Ασόλ-
λωνο; μαντεῖα ἔπεμπε τυολλοὺς ϑεοσρόπους ἢ Θεωροὺς μηνυτὰς τῶν μαντείων, ἵνα μάϑῃ
,
πὶ ποιήσει; ἢ εἴπη. Ὕπέσσρεψαν δὲ καὶ ἦλϑον οἱ ἀποσταλέντες τόαρ᾽ ἐκείνου, ἀναγγίλλον.-
σες καὶ μηνύοντες μαντείας τσοικίλους καὶ αἰνιγματώδεις καὶ ἀσαφεῖς" σοῦπο γὰρδυδεμνῷ
ἀσήμους, ἀντὶ τοῦ οὐ φανερούς. Τὸ δὲ, δυσκρίτω; εἰρημένους, ἀνεὶ τοῦ αἰνιγμαπωδῶς καὶ
- ἂν “ ΄ --
λοξῶς λεχϑέντας. Ὕστερον δὲ ἦλϑιε τῷ ᾿Ινάχῳ μαντεία φανερὰ, λέγουσα καὶ τσαραινϑσα
ἰχϑδάλλειν ἐμὲ τῶν τε οἴκων τσόῤῥω καὶ τῆς τσατρίδος, ἀπόλυφον τσλανᾶσϑα, ἕως ἐσχάτον
"- - ᾿ Ν δὲ ᾿ ὃς Η Ψ᾽ Ν » δὰ Ε} »" Ἢ ᾿Ξ Ν . ἐδ
τῆς γῆς. ᾿Ἑὰν δὲ οὐ ϑέλῃ, εἰς αὐτὸν σὸν τουρὸς ἔψιν ἔχοντα κεραυνὸν τοῦ Διὸς ἐπελϑεῖν,
ὃς τοᾶν τὸ γένος αὐτοῦ ἀφανίσει. "Αλλως. ᾿Αναχρονισμιός, οὕπω γὰρ ἦν σὸ μαντεῖον.
εὐφρόνας] Β. τὰς νύκτας.

ΒΊεσ. παριστὰς Ῥαιώ.
Ὑ ογίαββα βου ρβογαῖ μεφασυλλαξεῖν, ἄῤγεθον,
Τ ἕο. Οἀγ585. ζ΄. 31.

40 ΒΟΗΟΠΙΑ

γ. 661. ἔς «:] Β. μέχρι ὅτου.

γν. 664. ἔτλην γεγωνεῖν νυκαίφοισ᾽ ὀνείρατα] Β. ὑπέμεινα ἐγὼ εἰπεῖν τὰ ἐν τῇ νυκτὶ
ἐσερχόμενά μοι.

ν, 663. Ππυϑὼ] Β. σὸ μαντεῖον τοῦ ᾿Απόλλωνος. Δωδώνην) τσόλις ἔνϑα Διὸς ἱερὸν ἦν
ἔχον δρῦν λαλοῦσαν καὶ μαντενομένην.

γ. 66: ϑεοπρόπους) Β. ϑεοσρόσος οὗ μόνον ὃ μάντις, ἀλλὰ καὶ ὃ τσεμπόμινος δέχε-
σϑα, τυταρὰ Θεῶν χρησμούς. ἴαλλεν] ἔπεμισεν.

ν. 665. λέγοντα] Β, αὐτόν. δαίμοσι] σοῖς Θεοῖς. φίλα! -αροσφιλές.

ν. 666. ἀναγγέλλοντες) Β. δηλοῦντες. αἰολοσσόμους} ποικίλους, δυσνοήτπους.

ν. 667. ἀσήμως δυσκρίτως) Β. σκοτεινῶς, ἄγνωστως. Τὸ ἀσήμως καὶ δυσκρίτως
εἰρημένους ἑρμηνεία ἐσαὶ πρὸς τὸ αἰολοσπόμους.

γ. 668. ἐναργὴς βάξις] Β. φανερὰ ῥῆσις.

ν. 669. ἐπισκήσσουσα) Β. παραινοῦσα, προστάφαουσα. μυϑουμίνη} λέγουσα.

ν. 670. πάτρας ὠϑεῖν μὲ] Β. τὴς σατρίδος ἐκβάλλειν ἐμέ.

νυν. 671. ἄφετον) Β. ἐλεύϑ ρον.

γ. 672. κεὶ μὴ ϑέλε!) Β. ὃ Ἴναχος φοῦτο ποιῆσαι. πυρωπὸν] πυρώδη. μολεῖν]
ἐλϑεῖν. ᾿ 4

ν. 673. πᾶν] Β, ὅλον. ἐξαϊσσώσεῃ ἀφανίσει.

ν. 674. τοιοῖσδε πεισϑεὶς Α΄. «οιαύταις μαντείαις τοῦ ᾿Απόλλωνος πεισϑεὶς ὃ πατήρ
μου ᾿Ιναχὸς ἐξεδίωξε με ἀπὸ τῶν οἴκων ἄκουσαν ἄκων, μήτε ἐκεῖνος ϑέλων, μήτε ἐμὲ ἐϑέ-
λουσαν. ᾿Αλλ᾽ ἐξίαζεν αὐτὸν κατὰ ἀνάγκην ταῦτα ποιεῖν ὁ τοῦ Διὸς χαλινὸς, κατὰ περί-
φρασιν αὐτὸς ὁ Ζεὺς, τὸ βούλημα ποῦ Διός. Τηνικαῦτα δὲ μετάμειψις καὶ ἀλλοίωσις
γέγονε τῆς ἐμῆς μορφῆς" μετεξλήϑην γὰρ εἰς βοῦν, καὶ αἱ φρένες διεστραμμέναι ἦσαν ἐμοί.
Οὐ γὰρ εἶχον πεφρενῶσϑαι ἀνθρωπίνως.

τοιοῖσδε πεισϑεὶς) Β. διὰ σούτων καταπεισϑείς. Λοξίου) «οὔ ᾿Απόλλωνος.

γν. 675. ἐξήλασε) Β. ἐδίωξε. κἀπέκλεισε] ἔξω ἔκλεισε τῶν δωμάτων.

Υ. 676. ἄκουσαν ἄκων) Β. μὴ βουλομένην καὶ μὴ βουλόμενος. νιν] αὖτόν.

Υ. 677. «πρὸς βίαν πράσσειν «άδε] Β. βιαίως ἐξωθϑῆσαι ἐμέ.

Υ. 678. μορφὴ] Β. ἡ ἐμή. διάσαροφοι ἦσαν] διεστραμμέναι ἐγένοντο.

γ. 679. κεράσεις) Α. ἤτοι κέρατα ἔχουσα, βοῦς κερασφόρος γενομένη, ὡς βλίπετε,
πρωϑεῖσα μύωσι ἐξυστόμῳ, τῷ οἴστρῳ ὀξέως δάκνοντι, μανικῶς ἧσσον, ἀνεὶ τοῦ ἤϊσσον,
ὥρμων καὶ ἐκινούμην, πρός σε σὸν ῥοῦν τῆς Κέγχρης, ἥτις κρήνη ἐσεὶν ἴἔλργους, καὶ πρὸς
τὴν Αέρνην σὴν πηγήν. ᾿

κεράστις) Β. κερασφόρος. ὡς} καϑά, ὀξυστόμῳ) ὀξὺ στόμα ἔχοντι. μύωπι] πλί-
χσὼρ “. χρισϑεῖσ᾽) παρακινηϑεῖσα. ᾿

ν. 681. ἤσσον)] Β. ὥρμησα, ἦλϑον. εὔποτον ῥέος] τὸ καλῶς ἡδέως πινόμενον ῥεῦμα.

γ. 682. γηγενὴς} Β. ὃ ἐκ τῆς γῆς γεννηθείς. ι

ν, 683. ἄκρασος) Α. ὁ μηδὲν ἡμερότητος ἐν ἱαυτῷ φέρων, ἀλλ᾽ ἄκρατος ὧν τὴν ὀργὴν,
ἤτοι ἀκαταπόνητος, μὴ κρατούμενος.

ἄκρασος ὀργὴν] Β. ὃ πολὺς καὶ ἀκράτησος κατὰ τὴν ὀργήν.

ν, 684. ὅσσοις διδορκὼς) Β, ἠκολούϑε, πυκνοῖς, συχνοῖς ὀφθαλμοῖς βλίπων. ποὺς
ἐμοὺς κατὰ σείξους) τὰς ἐμὰς ὅδοιπορείας.

Υ. 685. ἀπροσδόκητος) Β. ἀνίλαισσος. αἰφνίδιος μόρος] ἐξαίφνης ϑάνατος.

Υ. 686. οἰστρόπληξ) Α. οἰσπρόπληξ, ὃ ὑπὸ οἴστρου ““λησσόμενος. Καὶ βουπλὴξ, ὃ «ὃν
βοῦν πλήσσων. : Ἂ

ἘΞ Αγπαϊάμβ οπηρηάαυαΐξ πληκσρῷ,. ΦῬΡαιιυΐι5 σο0}}. ᾿ορ θη πὶ 6556 να] ὀξυσσόμῳ]
ὀξὺ στόμα ἔχοντι, πληκτῇ, μύωπι. νεὶ ὀξυστόμῳ] ὀξὺ στόμα ἔχοντι, πληκτρὸν, μύ.
ὠπι.

ΙΝ ΡΗΟΜΕΤΗΕΙΜ ΨΙΝΟΤΥΜ. 47

οἰστρόαληξ! Β, μαινομένη, τῷ οἴστρῳ πληγεῖσα. δ

ν, 687. ϑείᾳ] Β. ἐκ «τοῦ Διός. γῆς} ἀπό. πρὸς γῆν] ἄλλην. ἰλαύνομαι) διώκο-
μαι.

ν. 688. κλύεις τὰ προχϑέντα)] Α. καταλέξασα καὶ σπροειποῦσα ἃ πέπονθε νῦν φησὶ
πρὸς τὸν ἸΤρορηϑέα, ἤκουσας ἃ πέπονθα. ᾿Αντὶ τοῦ ταῦτά ἐστιν ἃ εἶπόν σοι τὰ ἐμὰ τλη-
παϑήματα, εἰ δὲ ἄλλο εἰ ἔχεις σὺ εἰπεῖν ἐπίλοιπον σῶν ἐμῶν πόνων. σήμαινε, δείκνυε, λέγε
μμοι" μηδὲ οἰκτίσας, ξύνϑαλσε λόγοις ψευδέσι: Οἰἱονεὶ, μή με αἰδούμενος, (μηδ᾽ ἐλεῶν, πά-
φηγόρει λόγοις. ἸΠαρὰ τὸ, Μηδέ σι μ᾽ αἰδόμενος μειλίσσεο, μηδ᾽ ἐλεαίρων, ᾿Αλλ᾽ εὖ μοι
κατάλεξον Ἐ,

τὰ πραχϑέντ᾽] Β. τὰ εἰς ἐμὲ, τὰ γενόμενα. εἰ δ᾽ ἔχεις) Ἰτρομηϑεῦ.

ν, 689. πόνων] Β. τῶν ἐμῶν κόπων. σήμαινε] δηλοῦ. οἰκτίσας] ἐλεήσας.

ν. 690. ξύνϑαλσε μυϑοῖς) Β, βοήϑει, παραμυϑοῦ.

Υ. 691. συνθέτους λόγους] Α. «οὺς Ψευδεῖς.

συνθέσους, Β. «τοὺς ψευδεῖς.

γ. 699. ἄπεχε] Α. σιώπα.

ἴα, ἴα Β. φεῦ, φεῦ. ἐσιῤῥηματικόν.

γν. 693. οὔποτ᾽] Β. οὐδέποτε. ξένους] ἀλλοτρίους. μολεῖσϑαι ἰλϑεῖν.

ν. 695. εἰς ἀκοὰν ἐμὰν) Β. εἰς τὴν ἀκοὴν ἐμήν. ὧδε δυσϑέατα] οὕτως δυσϑεώρητα.

Υ. 696. δύσοιστα) Β,. ἀφόρητα.

ν. 697. πήματα, λύματα, δείματα) βλάξας, φϑορὰς, φόξους.

γ, 698. ἀμφήκειϊΪ ἀμφοτέρωθεν «'λήττοντι-

γ. 700. ἰὼ] Β. φεῦ. μοῖρα) τύχη.

γΥ. 701. πέφρικ᾽ Β, ἐφοξήϑην.

γ. 702. πρό γε στενάζεις] Α. ἤτοι πρὶν μάϑης καὶ τὰ λοιπὰ, δυσφορεῖς καὶ ϑαυμά-
ξεις ταῦτα καὶ περίφοξος εἶ' καρτέρησον ἕως οὗ καὶ τὰ λοιπὰ μάϑης. ἫἩ δέ φησι, λέγε"
σοῖς γὰρ κακῶς; πάσχουσιν εὐφραντὸν τὸ προγινώσκειν καὶ εἴ τι ἄλλο λυπηρὸν μέλλουσι
σαϑεῖν.

στενάξει: Β. ϑρηνεῖς. “λέα)] πεπληρωμένη.

ν. 703. ἐπίσχες} Β. πρόσμεινον ἢ κράτησον τὸ στενάζειν. σπροσμάϑοις) ἐξ ἐμοῦ.

ν. 704. λέγε] Β. ταῦτα. ἰκδίδασκε]) ἐμέ,

ν. 705. φὸ λοιπὸν) Β. τὸ ὑπόλοιπον. προὐξεπίστασθαι τορῶς] γινώσκειν ἀληθῶς,
βεξαίως.

γ..706. τὴν σρίν γε χρείαν) Α. ὑμεῖς μὲν οὖν ὃ ἐχρήξετε, ἰσύχετε, καὶ ἤδη τὸ παρ᾿
ὑμῶν ζητούμενον ἤἥνυσται. Τοῦτο δὲ ἦν τὸ μαϑεῖν τὰ τῆς ᾿Ιοῦς καὶ ὅσα πέπονθεν, σπλὴν ἰξ
αὐτῆς, καὶ μὴ παρ᾿ ἄλλου τινός.

σὴν πρίν γε χρείαν] Β. σοῦ ἀκοῦσαι, τῆς ᾿Ιοῦς. ἠνύσασϑ᾽ ἐμοῦ πάρα] ἐτελειώσατε
ὅσον παρ᾽ ἐμοῦ.

γ. 707. κούφως) Β. ἐλαφρῶς, εὐκόλως. τῆσδε πρῶς᾽] ταύτης καταρχάς.

γ. 708. ἰξηγουμένης) Β. διεξηγουμένης.

γν, 709. “οἷα χρὴ] Β. ὁποῖα ἀπόκειται.

γ, 710. τλῆναι) Β. ὑπομεῖναι, παϑεῖν. πρὸρ Ἥρας) παρὰ τῆς Ἥρας. τὴν] τὴν
᾿Ιοῦν.

γν. 711. Ἰνάχειον σπέρμα) Α. ἀποσπρίφει τὸν λόγον πρὸς αὐτήν.

᾿Ινάχειον σαέρμα) Β. ὦ σπέρμα τοῦ ᾿Ινάχου.

γ. 719. ϑυμῷ Β, ἐν τῷ σῷ λογισμῷ. ὧς] ἵνα σέρμας᾽} τὰ σημεῖα.

ν. 713. πρῶτον μὲν] Α. ἀποφέρεται συνήϑως εἰς πὸ διαγράφειν ὄρη, σὁταμοὺς, καὶ
τὰ τοιαῦτα, γνωστὰ, καὶ ἄγνωστα. ,

Ἐ Ήσρμι. Οάγες. γ΄. 97.

,

48 ΞΟΗΟΙΙΑ

ἐνθένδ᾽] Β. ἐκ σούτου.

γ. 714. στεῖχ᾽ Β. πορεύου. ἀνηρότους] σοὺς μὴ ἀροτριῶντας, γύας) ἔϑυος.

ν. 715. οἵ τυλεκτὰς στέγας) Α. οἵτινες οἱ Σκύϑαι ναίουσι καὶ καφοικοῦσι πλεκτὰς
σείγας, πεδάρσιοι δηλονότι, καὶ ἀπὸ τῆς γῆς ἐσαιρόμενοι καὶ ὑψούμενοι. Καὶ γὰρ ἐπάνω
ἁμαξῶν (τοῦτο γὰρ δηλοῖ «ὸ ἐπ᾿ εὐκύκλοις ἔχοις) τὰς σκηνὰς ἑαυτῶν οἱ Σκύϑαι ποιοῦνται
φόξα ἔχοντες.

Σκύϑας] Β. εἰς τοὺς Σκύϑας. ἀφίξῃ] μέλλεις ἐλϑεῖν. νομάδας] τὸν νομεαδικὸν βίον βιοῦν-,
φας. σλεκτὰς σαέγας] σπεσλεγμένας οἰκίας.

ν. 716. πεδάρσιοι] Β. ἐν πεδίῳ αἰρόμενοι. ἐπ᾽ εὐκύκλοις ὄχοις] καλοὺς τροχοὺς ἔχουσι
ἐν σοῖς ὥρμασι. Ϊ

ν. 717. ἐξηρσημένοι] Α. τοὺς ὠμοὺς δηλονότι.

ἑκηξόλοις Β. μωκρόϑεν βάλλουσι. ἐξηρτημένοι" σ΄ἀρεσκευασμένοι.

ὑψ͵ 718. οἷς μὴ πελάζειν] Α οἷστισι τοῖς Σκύϑαις μὴ πυροσπέλαξε καὶ «““λησίαξε, διότι
ἀναιρεταὶ φῶν ξένων εἶδίν. ᾿Αλλὰ χροίμπατουσα καὶ τοροσεγγίζουσα σαῖς ῥαχίαις, καὶ ταῖς
ϑαλασσίαις ττίτραις. ἁλιστόνοις) ταῖς ὑπὸ τῆς ἁλὸς στεναξούσαις καὶ ἠχούσαις, ἐκπέρω
σὴν χϑόνα καὶ τὴν γῆν σῶν γυπόδων. Τὴν γὰρ αἰτιατικὴν τὸ γύποδας ἀντὶ γενικῆς νοεῖ
κατ᾽ ἀντίππωσιν. ἼΑλλως. Ὕπὸ ἁλὸς πινασσομέναις. Μὴ δὲ ὀρεινῶν, Φησὶ, τόπων τσο-
ρεύου, ἀλλὰ δὲ ἐνοιλίων. Τύποδας Τύποδες ὄνομα ἔϑνους. “Ἕτεροι δὲ ἐν τῷ γύποδας τό γυ
ποιοῦνται γε, καὶ τὸν τόνον καταδιξάζοντες, λέγουσιν οὕτως, ἅλιστόνοις γε πόδας χρίω-
στουσα ῥαχίαισιν, ἤτοι τοροσεγγίζουσα σοὺς τυόδας δαῖς ῥαχίαις πέτραις. ἴαλλοι δὲ
ψυμνόποδας. κατὰ γυμνοὺς πόδας ὃ, ἐξεδέξαντο, κατὰ συγκοπήν.

μὴ πελάζειν) Β. μὴ ϑέλε πλησιάζειν, ἁλιστόγοις]) ταῖς" στεναγμόν σοι σοιούσαις ἐν
τῷ πλανᾶσθαι. διέρχεσθαι δ αὐτῶν.

ν. 719. χρίμπτουσα)] Β. πλησιάζουσα. ῥαχίαισιν] διὰ τῶν ῥαχῶν. ῥαχίαισιν] Τ',
΄σᾶἂς πετρώδης αἰγιαλὸς, ὦ προσάρακ τον σι κῦμα. ἐκ περν ϑέλε. χϑόνὰ] τὴν αὐτῶν.

ν. 790. λα;ιᾶς δὲ χειρὸς] Α. ἐν σοῖς ἀριστεροῖς δὲ, φησὶ, κατοικοῦσιν οἱ σὸν σίδηρον ἐρ-
γαξόμενοι Χάλυξες, οὕς τρέπει φυλάξασθαι ἤγουν ἀποφεύγειν καὶ μὴ τοροσελϑεῖν αὐτοῖς,
ὅτι ἀνήμεροί εἶσιν, οὐδὲ «οῖς ξένοις τσλησιαξόμενοι, ἤτοι ὑπὸ τῶν ξένων, βλάπτονται γὰρ
σαρ᾿ αὐτῶν οἱ ἐκεῖσε ἀφικόμενοι.

λαιᾶς:] Β. ἐπὶ τῆς ἀριστερᾶς. σιδηροτέκτονες] οἱ σὸν σίδηρον κατασκευάζοντες.

ν. 791. οἰκοῦσι) Β. κατοικοῦσι.

Ψ: 722. τορήσπλαστοι] ἃ. τυροσπελαστοί. ᾿Αδικοῦνσαι γὰρ οἱ ἐκεῖσε ἀφικόμενοι.

ἀνήμεροι] Β. ἄγριοί εἶσι. τσρόσπλαστοι ξένοις) πλησιαστοὶ σοῖς ξένοις.

ν. 729. ἥξεις δ᾽ Ὑδρισὴν Α. Ὕὀριστὴν τυοταμὸν τὸν ᾿Αράξην φησίν. ᾿Αράξης δὲ λέγε-
ται τυαρὰ τὸ ἀράσσειν καὶ ἠχεῖν τὰ κύματα αὐτοῦ. Τῷ γὰρ ὀνόματι Φούτου καὶ πρᾶξις
συνῴδουσα ἐστί. Καὶ ποῦφσο δηλοῖ τὸ οὐ Ψευδώνυμον. "Ἤτοι οὐ μάτην λέγετα, ᾿Αράξης. ὅν
μὴ τοεράσης] δύσκολος γὰρ καὶ οὐκ εὐὔξαςπός ἐστι.

᾿ Ὕξριστὴν ποταμὸν οὐ ψευδώνυμον) Β ὃς διὰ τὸ ἐξάγεσθαι σῶν ὀρῶν καὶ κασακλύξειν
σὰ τυαρατυχόντα οὕτω καλεῖται. Ὕριστὴς διὰ τὸ τὰ πέριξ ὀλλύειν, καὶ διαφϑείρειν,
ἀτάκτῳ φορᾷ, ὅϑεν καὶ τὴν ἐπωνυμίαν ἀληϑῶς ἔσχεν ᾿Αράξης, ὅπερ ἀπὸ ποῦ ἀράσσω τὸ
τλήττω γίνεται.

ν. 724. μὴ] Β. ὅρα ἵνα. εὔξατος] εὔκολος. σπερᾷν]) εἰς αὐτόν.

ν. 725. τυρὶν ὧν ττρὸς αὐτὸν Καύκασον] Α. ἤτοι τυρὸς τὸ ἕτερον μέρος τοῦ Καυκάσου.
Ὁ γὰρ Προμηϑεὺς ἔν σιν! μέρει καὶ ἀκρωρείᾳ σοῦ Καυκάσου ἐσταυρώϑη. Ὁ δὲ Καύκασος
ἔρος ἀπέραντον.

τορὶν) Β. μέχρι. μόλῃς} ἔλϑεις.

ἈΠΟ γυμνοὺς κατὰ πόδας. Ἠεαϊἢ.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΌΜ ΥΝΙΝΟΤΟΜ. 49

ν. 726. ἔνϑα) Β. ὅσον. τροταρὸς) ὁ ὑξριστής. ἐκφυσᾷ μένος] ἰξάγει σὴν ὁρμὴν τοῦ
ῥεύματος.

Υ, 727. κροτάφων ἀπ᾽ αὐτῶν] Β. τῶν ὀφρύων ποῦ Καυκάσου. ἀστρογείτονας] τὰς μέ-᾿
Χρις ἀστέρων διηκούσας.

γ, 728. κορυφὰς Β. τοῦ Καυκάσου. ὑσερξάλλουσαν) ὑπερδᾶσαν.

γν. 729. ἐνθ᾽ ᾿Δλιραξόμῳ»] Α. ὧς τὸ τορῶτον σῶν Αμαζόνων ἐν Σκυϑίᾳ οἰκουσῶν. Ὅπου
εὑρήσεις τὸν σαυγάνορω ἤγουν σοὺς ἄνδρας μισοῦντα γερετν σῶν ᾿Αμαξόνων, αἵτινες (καὶ
ἸΑμιφζαμίδερ) κατοικίσουσι ποτὲ τὴν Θεμίσκυραν τσερὶ τὸν Θερμώδοντα τσοταμὸν, πόλιν,
ὅσου ἐστὶν ἡ σφαχεῖα τῆς ϑαλάττης γνάϑος, ὀξεῖα σιαγὼν, διὰ τὸ τοὺς εἰς αὐτὴν τολέοντας
χαζαναλ ίσκειν. Γνάϑος οὖν εἶπε, Σιότι Σαλρμυδησσία ϑάλασσα ποιοῦτον σχῆμα ἔχει οἷον καὶ
ἡ τὸῦ ὄνου γνάϑος. Τὸ δὲ ἐχϑυόξενος καὶ μητρυιὰ νεῶν, σροπικῶς εἴρηκεν, ἐκ μεταφορᾶς
σῶν μητρυιῶν τῶν κακῶς καὶ ἀπεχϑῶς διακειμένων τυρὸς τοὺς τυρογόνους αὐτῶν. Οἱ γὰρ
ἐκεῖσε διαπλέοντες καταπονείζονται. Αλλως. Τὸ σχῆμα ἀναχρονισμός" τὸ γὰρ πολλοῖς
χρόνοις πρότερον γενόμενον, ὡς γενησόμενον λέγει. Καὶ γὰρ τορὸ σοῦ Αἰσχύλου αἱ᾽᾿Αμα-
ζόνες ἀφεῖσαι τὴν ἰδίαν ττατρίδα κατῴκισαν εἰς Θεμίσκυραν τολησίον τοῦ Θερμώδοντος πο-
ταμοῦ. Νῦν δὲ λέγει καὶ μέλλουσι κατοικίσαι Ἐ, ὡς τὸ τορότερον τῶν ᾿Αμαζόνων ἐν Σκυϑίᾳ
οἰκουσῶν. Λέγονται δὲ ᾿Αμαζόνες ἢ ὅτι μαζοῖς 1 καὶ ἄρτοις οὖκ ἐχρῶντο, ἢ ὅτι ἔκαιον ποὺς
μαζοὺς, ἢ ὅτι οὐδ᾽ ὅλως εἶχον μαξζοὺς, ἢ ὅτι μαξὸν οὖκ ἐϑήλαξον, ἀλλὰ φοράδων ᾿ γάλα
ἤσθιον, οὖσαι νεογνοί.

βῆναι] Β. τσορευϑῆναι.

Υ. 750. σευγάνορα, Β. τὸν σοὺς ἄνδρας στυγοῦντα. Θεμίσκυραν] πόλιν Σκυϑίας.

Υ. 7251. κατοικιοῦσιν] Β. μέλλουσιν οἰκήσειν.

γ. 732. Σαλμυδησσία γνάϑος) Α. ὡς τὸ πολέμου στόμα, διὰ τὸ πᾶν τὸ εἰς αὐτὴν ἐμαί-
στὸν καταναλίσκειν,

Σαλᾳυδησσία] Β. ἡ Σαλμυδησίᾳ ἐσεὶ ῥαχία ἀκρωτηριώδης ἐοικυῖα ὄνου γνάϑῳ. Καλεῖ-
σαι δὲ ἀπό τινος Σαλμυδησοῦ τοοταρμοῦ ἐντεῦϑεν ἐκρέοντος εἰς τὴν ϑάλασσαν. γνάϑος]
ἐρικυῖα.

νι Χ.35, ἐχϑρξευ; ναύφησι] Β. ἐνταῦϑα «λεῖστω ναυάγια νεῶν γίνεται.

ν..784. αὗταί σ᾽ ὁδηγήσουσι] Α. αἱ ᾿Αμαξόνες ὡς γυναῖκες γυναῖκας ] δδηγήσουσι.

μᾶλ᾽ ἀσμένως. Β. φ,λήσουσι ὡς γυναῖκα.

γ, 755. πύλαις] Α. ἐξόδοις.

λίμνης] Β. τῆς Μαιώτιδος.

γν. 756. κιμμερικὸν) Α. σοὺς Κιμμερίους οἱ τσολλοὶ ἔϑνος φησὶν ὑπάρχειν περὶ τὸν Ταῦ-
ρὸν τὸν σκυϑικὸν καὶ τὴν Μαιῶτιν λίμνην. Οἵσερ ἀφώτιστοί εἰσιν, ἥλιον οὐχ ὁρῶντες, ἐν
σκότῳ δὲ διάγουσιν ὡς ἔν γε νυκτί. Αλλω:. Τὸν κιμμερικὸν Βόσαορόν φησιν, ὅς ἐστι
πλήρωμα τῆς Μαιώτιδος λίμνης.

ϑρασυσπαλάγχνως) Β. ϑαρσαλέως.

γ. 727, αὐλῶν, Β. σὸ στενὸν ὃ πρόσϑεν ἰσϑμὸν ἐκάλει.

ν. 738. ἔσται, Β. γενήσεται.

ν. 739. ἐπώνυμος].Β. σοῦ «τῆς βοός.

ν. 740. χεκλήσεςσ. 7] Β, οὗτος ὁ ἰσϑμός,

Υ. 741. ἤπειρον, Β. εἰς γῆν. ἀσιάδ᾽ ] ἀνατολῆς.

νυν. 742. τύραννος] Β. ὁ Ζιύς. ὁμῶς) ὁμοίως.

Φ Ἐχ οπηοηάαίίοηθ Αδγεβοεϊϊ ρτὸ νὰ]ρ. χασοικῆσαι.
Ἱ Ἐδοῖο σαγεῖ στ Ραΐι. μαζεῖς.

1 ἔοτγίβ φορ βάδων. Νἰδὶ ργο βάϊτα ἴδοι ουϊρίαπι ν᾽ ἀδαίιν ΗἩδεμολιῖιδ, οἰ] φορξάδις
ϑηλείαι 5ιιπΐ ἵπποι. Αδγνεδοεῖι.

ΗΠ Ιεσοπάπμι ὡς γυναῖκες γυναῖκά σ᾽ νεὶ σε.
ΥΟΙ,, ΤΙ, Η

" “" ΦΟΗΟΙΠᾺ

γ. 7.3. βίαιος) Β. σκληρὸς δυνάστης. τῇ γὰρ ϑνητῇ] ταύτη τῇ Τ1οῖ. ϑεὸς} ὦν.

ν, 744. ἰσέῤῥι ψε) Β. ἐσέφερε.

ν. 745. πικροῦ) Β. λυπηροῦ, ἀηδοῦς. ἔκυρσας] ἔσυχες.

ν. 746. μνηστῆρος)ῦ Β ἀνδρός.

ν. 747. σοὶ; τδέπω ᾽ν σπροοιμιίοι) Α.. διταόν ἔστι τοῦτο" ἃ εἴστον, ἀληϑῆ λίαν νόμιξε,

᾿Ὶ ΝΣ Η νῈ ἣν» 4 ὧν ΄ ψσ ὦ» , δῆ: Βιν δὲ ) »Ἥ
καὶ γὰρ οἱ σοφοὶ ἐν «οις λόγοις τῶν «'ροοιμκείων αὐτῶν, ἐλεγον Ψευδή" νικῶ ὃὲ περί τῶν

΄ ΚΝ κι ἂϑ - -7 ᾿ " ͵, ᾽ - γ « ὑδὲ ,
πραγμάτων γύυμνωξς ἐλέγον, γυμνῇ Τῇ ἀληθείᾳ ἐν τούτοις ἐχρῶντο. Ἡ ὁτσε οὐὸς χωρῶν
ταῦτα ἔχουσιπροοιμίου" ἃ γὰρ εἶπον, μικρά ἐστι “ρὸς τὰ ἄλλα. Ἰάλλως. Ὅσα ἤκουσας,
ὡς προοίμιον ἀκούειν σε χρή. Ἢ, μηδ᾽ ὅλον τὸ προοίμιον δὲ αὐτῶν πεπληρῶσθαι.

[4 - " -

δόκει σοὶ] Β. νόμιζε μηδέπω ᾽ν προοιμίοις} πόσουτοι γάρ εἰσιν οὃς μέλλεις ἀκούσαις ὡς
οὐδὲ πρϑοΐμεια σούσων εἶναι, οὕς ἤκουσας.

ν. 748. ᾿Ιώ μοί μοι] Α. ἐπὶ φοῖς ῥηϑησομενοις δυσχεθαίνει ἡ ᾿Ἰώ.

ἰὼ ἰὼ] Β. φεῦ φεῦ. ξ] φεῦ.

κ᾿ Ὗ “- ΄ 3 ͵ ε ν ͵ ἐν ὧι, -

ν. 749. σὺ δ᾽ αὖ κέκραγας] Α. ἀσοκλαίεται ὁ Προμηθεὺς, βλέπων αὐτὴν κάκως

΄ Ν μενα 486 32 77 -“ “ Ν ΄“ 7)
πάσχουσαν παρὰ τοῦ Διός ἢ. κἀναμυχϑίζη} ποιᾶς φωνῆς καὶ στενάγμου εἶδος.

ἀναμυχϑίξη) Β. ἀχϑομένη. ;

γ. 750. ὅταν τὰ λοιπὰ αυνϑάνῃ] Β. τὰ ἐσίλοιπά σοι μάϑης.

ν. 751. ἦ γάρ τι λοιπὸν 1 Α. ὁ χορὸς ἀκούσας τοῦ Προμηϑέως εἰπόντος «΄ρὸς τὴν Ἰὼ,
σὺ δὲ κλαίεις ἐπὶ τούφοις οἷς ἤκουσας, τί ποιήσεις λοιπὸν ἐὰν μάϑης καὶ ἃ μέλλεις ἔτι
παϑεῖν" φησὶ πρὸς αὐτὸν κατ᾽ ἐρώτησιν. ἄρα λέξεις τὶ ἐπίλοιπον τῶν βλαβῶν ταύτῃ; ἀνεὶ
σοῦ, ἄλλο τι λυπηρὸν ἐρεῖς αὐτῇ ; ὃ δὲ Τιρομηϑεὺς ἀποκρι9 εἷς λέγει, δυσχείμερόν γε εὶ
πέλαγος τῆς ἀτηρᾶς καὶ βχαβερᾶς δύης καὶ κακοπαϑείας εἴποιμι ἄν, ἥτοι πλῇϑος
σῶν ἐσομένων αὐτῇ κακῶν. τὸ δὲ δυσχείμερον, πρὸς τὴν τῶν κακῶν αὐτῆς ποιότητα ἔφη.

ἢ] Β. ὄντως, ἄρα.

-“

ν. 754. δυσχείμερος] Β. τὸ ἄγριον. ἀτηρᾶς δύη:] σκληρᾶς καὶ ἀφορήτου ἘΡ ΤΝ

ν. 753. «εἰ δῆτ᾽ ἐμοὶ ζῇν κέρδος) Α΄ ἀκούσασα ἡ ᾿Ιὼ σοῦ Προμηϑέως εἰπόντος ὅτι καὶ
ἄλλα πολλὰ κακὰ μέλλει παϑεῖν αὐτὴ, φησὶ, ποία μοι ὠφίλεια «οὔ ζῆν, ἀλλ᾽ οὐ ταχέως
ἔῤῥεψα ἐμαυτὴν ἀπὸ ταύτης τῆς τραχείας πέτρας καὶ ὑψηλῆς (ὅπου ἦν ἰσταυρωμένος ὃ
Ππρομηϑεὺς) ὡς ὧν εἰς σὴν γῆν καταπεσοῦσα καὶ φονευϑεῖσω ἀπηλλάγην τῶν πολλῶν
πόνων; κρεῖσσον γὰρ καὶ βέλτιον ἅπαξ ἀποθανεῖν παρ᾿ ὃ ζῆν, καὶ τὰς ἄλλας ἡμέρας
κακοπαϑεῖν.

ζῇν κέρδος] Β. τὸ ζῆν ὠφέλεια. ἐν τάχει] συντόμως.

τ. 754. στύφλου] Β. σκληρᾶς.

γ8 755. σκήψασαὶ Β. “εσοῦσα βαρέως.

ν, 756. ἀπηλλάγην] Β. ἠλευϑερώϑην. ἴ |

ν. 758. ἦ δυσπσετῶς:) Α. ὃ Τιρομηϑεὺς ἰδὼν τὴν ᾿Ιὼ λυπουμένην δ᾽ ἃ πάσχει κακὰ,
φησὶ πρὸς αὐτὴν, δυσχερῶς ἂν τὰς ἐμὰς κακοπαθείας ἔφερες. Τὸ γὰρ φέροις, ἀντὶ τοῦ
ἔφερεξ' τοῦτο δὲ ᾿Αταικὸν, πὸ τοὺς εὐκτικοὺς ἐνεστῶτας ἀντὶ τῶν παρῳχημένων λαμβά-
νεσϑα,. Ἔ μοὶ δὲ οὐκ ἔστι πεπρωμένον ἀἁποϑϑανεῖν, οἷα ϑεῷ. Τοῦτο γὰρ τὸ ϑανεῖν ἦν ἄν μοι
ἐλευθερία σῶν Σηγῶν' γῆν δὲ οἷα λλέ δὲ σέλδὲ πρόκειται σῶν ἐμῶν κακοπωϑειῶν, πρὶν ὧν
ὁ Ζεὺς ἐκβληθῇ τῆ; βασιλείας.

Ὁ ἢ] Β. ὄντω;, ἄρα. δυσπετῶς͵ δυσκόλως. τοὺς ἐμοὺς ἄϑλου:] τὰς ἐμὰς δυσσυχίας

“-

“

δίκην ἀγῶνος ὑφίστασαι ὕ.

» Ραμῖυ. δου]. ἀποκλαίεται ἡ ᾿Ιὼ βλέπουσα αὑτὴν κακῶς πάσχουσαν παρὰ τοῦ Διός
Ἡεαυϊεῖιις.»Ἶ}}} πὰ πάπα σοηβοῖ, 564 ἤθε δὰ βιιρουΐοια ν. 737. Ρουθ’ 6 ἃυδ]-

τταΐατ,
Ἔ Ἰορε δυσσυχίας, ὡς δίκην ἀγωνὸς ὑφίσταμαι Ῥαιιω. Ῥοβῖ Ηφαϊίιδιις τϑοῖα πρὸ; τὸ

ἀπαλλαγὴ, ρτὸ νυ!ρ. ἀπαλλαγήν.

ΙΝ ΡΕΟΜΒΤΗΒΌΜ ΥἹΝΟΤΟΌΜ. 54

ν. 759. ὅσῳ] Β. ἐμοί, πεπρωμένον] ἐεμοιρωσμένον.
. -
ν. 760. αὕτη}] Β. σὸ ἀποθανεῖν. ᾿Απέδωκε τὴν σύνταξιν πρὸς τὸ ἀπαλλαγὴν, ὥσπε:
σὺ, ξύλινον μόρον εὑρόντες ἣν καλέουσι σ““αγίδα Ἐ
) ΩΣ ρόντες ἢ γ ᾿
- ΚΖ. σέρμα Β. φέλος. προκείμενον] φανερόν.
ν. 768 ἦ] Β. ὄντως.
ν. 764. τήνδ᾽ ἰδοῦσα συμφορὰν] Α. ἥτοι ἐκπεσεῖν τὸν Δία τῆς βασιλείας τῶν ϑεῶν
" ΄ ν ͵ - “- ἔν ᾧ οἷν
συμφορὰν λέγει, τὴν σύμξασιν, ὡς ἀπιστοῦσα τῷ μέλλειν πεσεῖν τὸν Δία ἰκ τῆς βασιλείας.
Πῶς οὐκ ἄν εὐφράνθην ἐγὼ ἐξ αὐτοῦ πολλὰ κακὰ καὶ ἐπαχϑῆ τυάσχουσα :
ἥδοιμ᾽ ἂν] Β. εὐφρανϑείην.
ν. 765. ἐκ Διὸς] Β. ὑπὸ σοῦ Διός.
ν, 766. ὡς ποίνυν ὄντων) Α. ἤτοι ὡς βεθαίων καὶ ἀληϑινῶν καὶ ἡδρασμένων καὶ ἐνεσσώ-
φσων τούτων ὄντων πάρεστι μαϑεῖν. [
σῶνδ᾽ Β. ὧν ὁ Ζεὺς πείσεται, λέγω τῆς ἀρχῆς ἐκπεσεῖν.
ν. 767. πρὸς τοῦ} Β. παρὰ τίνος φησὶ ἀφαιρεϑήσεται, τὰ σκῆπτρα, σύραννω τουτέστι
συραννικῶς᾽ οὕτως γὰρ ἔμελλεν εἰπεῖν' νῦν δὲ τσρὸς τὸ σκῆπτρα τὴν σύνταξιν ἀπέδωκεν.
-- -- Ξ
Ἢ τὰ σύραννα σκήπερα ἀντὶ τοῦ βασιλικά.
ν. 768. κενοφρόνων] Α. οὐκ εἰδὼς γὰρ λήψεται Θέτιν, ἥτις τέξεται τὸν ἐκθαλοῦντα
αὐτὸν τῆς ἀρχῆς.
αὐτὸς πρὸς αὑτοῦ Β. τινὲς λέγουσι τὸ πρὸς οὐ πρὸς σὸ αὑτοῦ, ἀλλὰ πρὸς τὸ βουλευμά-
[2 Ε) Ν Ν σῳ ’ὔ ε “Ὁ “Ὁ Γ, Ν Ν Ἀ Εν ε “ ᾽
σων, οὕτω, αὐτὸς πρὸς τῶν βουλευμάτων αὑτοῦ τῶν κενοφρόνων' σὺ δὲ τυρὸς τὸ αὑτοῦ σύ-
ὍΝ « ΄ ΄ ε ΄ - - -
νάσ'τε, ἵν᾽ ἡ τὸ κενοφρόνων βουλευμάτων ἑρμηνεία τοῦ πρὸ; αὑτοῦ. αὑτοῦ) τσαρανοίᾳ. κενο-
ὄνων) ἐκ τῶν ματαιοφρόνων.
ΠῚ ἐβ Η
ν. 769. εἰ μή τις βλάξη͵ Α. σοὶ τῷ λέγονσι καὶ ἐμοί.
ν. 770. ἀσχαλᾷ Β. λυπηϑήσεται.
ν. 771. ϑέορτον, ἢ βρότειον] Α. ξηλοτυποῦσα ἐρωτᾷ ἡ ᾿Ιὼ σὸν Τῃ!ρομεϑέα, εἰ ὁ γάμος
εἴ ΄ - ὰ “ἢ ἣν » " - " ᾽ ᾿ὔ ΓΝ" ὙΝ κ
ὃν μέλλει γαμῆσαὶ ὁ Ζεὺς, ἔσται ἤτοι ϑεᾶς τινος, ἢ ἀνθρώπου. Εἰπέ μοι, εἰ ἔστι δυνατὸν
ε 95 - ε -- Ν ν» Ν γχοὃο7οῳ ΕΣ ᾿" “ δι ἢ - ΄ Ἀ
ῥηθῆναι τοῦτο. Ὁ δέ φησι τσρὸς αὐτὴν, «ἰ δ᾽ ὅντινα ; ἀντὶ «ποῦ, διατὶ ἐρωτᾷς ὅντινα καὶ
τοῖον γάμον γαμήσει ὁ Ζεύς ; οὐ γὰρ τορέπει λέγεσθαι τοῦτο. Εἶτα τπσάλιν ἐρωτᾷ ἡ ᾿Κὼ,
“ - ν - - Α
ὥρω τπαρὰ «τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ἥρας ἐκξληϑήσεται τῆς βασιλείας ; ὃ δὲ Προμηϑεὺς ἀξυρ:-
φώνως 1 φησὶν, ἥτις τέξεται, τσαῖδα κρείτι τονά σοῦ τοατρὸς αὐτοῦ" ἐκεῖνος καταξιβάσο
΄ο ΄ 3 ΄ ΄ ᾿᾽ Ν - ϑῬΘ 4 3 Ὁ Μ ,ΝῬῚ ’ Ὶ ϑω
«ἧς βασιλείας αὐτόν. Θέορτον, ἀπὸ «τοῦ ἡ εοῦ κινηϑέντα, ἐκ ποῦ ὅσω πὸ διεγείρω, καὶ τοῦ
Θεός.
ϑέοραον) Β. ἐκ ϑεοῦ ὁρμώμενον, ἤτοι Θεῖον. ῥητὸν] δυνάμενον ῥηθῆναι.
ν, 772. «τἱ δ᾽ ὅντινα Β. ἐρωτᾷς. ῥητὸν αὐδᾶσϑα, ἄξιὸν λέγεσθαι.
ν. 773. τορὸς] Β. τσαρά. ἐξανίσταται)- εἰκότως: εἶπε «ὸ ἐξανίσταται. "Ἐπειδὴ γὰρ
΄, , 5 Ν - ΄ , ζ ν “ ᾽ ᾿ -ῳφ3ςὡ..-
ϑιρόνων εἴρηκεν, ἐν δὲ ποῖ; θρόνοις καϑήμεϑα ἢ, διὰ τοῦτο ἐξανίσταται εἶπεν, ἀντὶ τοῦ τῆς
’ ᾽ ΄
βασιλείας ἐκδληϑήσεται.
ν. 774. Ἢ τέξεσαι] Β. ἥτις σέξεται. φέρτερον" ἰσχυρότερον
: Ὲ 3 τέξεται. φέρτερον ἰσχυρότερον.
““ ( - ὥ ὁ ᾿ - “
ν, 7715. οὐδ ἔστιν αὐτῷ Α. σῷ Διΐ εὶς ἀποδίωξις τῆς τοιαύτης σύχης, ἥτοι τοῦ μὴ
" ΄ Γ΄ -“ - -"Ἤ
συνελθεῖν τοιούτῳ γάμῳ ; Τίς οὖν ἐστιν ὅσσις μέλλει λῦσαί σε ἀπὸ τῶν δεσμῶν, μὴ βου-
λομένου τοῦ Διὸς καὶ ϑέλοντος ;
ἀποστροφὴ] Β. ἀποφυγή.
ν. 716. οὐ δῆτα] Β. οὐδαμῶς. λυϑώ)] ἐλευϑερωθῶ,
ν, 771. ἄκοντος) Β. μὴ ϑέλοντος.

» Τχ ἤοιῃ. Βαίγδοϊ νοι. ν, 115.
ἡ ἀξυμφώνως ταροκι] Ηδαμιῖο διιοΐογθ ργὸ νὰ]ρ΄, ἀξυμφανῶς.
ὁ 51. Πεαιλῖιις σοπ]). ὕγὸ γὰ]ρ. καϑήμενα τοοίό.

52 ΝΥ. ΒΟΗΟΙΙ͂ΛΑ

ν, 778. τῶν] Β, ὑπό. ἐκγόνων) ἀπό. χρεὼν; ἐσρέπον.

νυν. 779. ἦ ᾿μὸς] 8. ὃ ἐμός. κακῶν) ἀπὸ «ῶν.

ν. 780, τρίτος δὲ γένναν τορὸς δέκ᾽ Β. σρισκαιδέκασος. ᾿Απὸ ᾿1οῦέ" Εσπαφος, οὖ Λιξύήη,
ἧς Βήλος, οὗ Δαναὸς, οὗ Ὕ περμνήστρα, ἣ μὴ κτείνασα τὸν Δίγγεω «ὃν ὁμόζυγον, ἧς "Αὔας,
οὗ Προῖτος, οὗ ᾿Ακρίσιος, οὗ Δανάη, ἧς ἹΠερσεὺς, οὗ ᾿Ἡλεκτριὼν, οὗ ᾿Αλκμήνη, ἧς Ἡρακλῆς.

ν. 781: Εὐξύμθδλητος, Α. νοητή.

εὐξύμθλησος͵ Β. εὔγνωστος.

ν. 782. μηδὲ] Β. ἐπεὶ ἃ λέγω οὖ γινώσκεις.

ν. 789. τσροτείνων)] Β. ἐξ ἁπλῶν Ἂ διδούς,

γ, 783. δωρήσομαι) Β. δεξιώσομιαι.

γ, 785. τοίσιν Β. λόγοιν, αἵρεσιν] ἐκλογὴν, τσρόκρισιν.

ν. 786, τσόνων].Β. τῶν σῶν κόπων.

ν. 787. σαφηνῶς] Β. φανερῶς."

ν, 788, τούτων σὺ. τὴν μὲν τῇδε] Α. ἀκούσὰς ὃ χορὸς τοῦ Ἰπρομηϑέως εἰπόντος σ’ρὸς
σὴν ᾿Ιὼ, δυρῖν λόγοιν σε ϑατέρῳ δωρήσομιαι, φησὶν ἐνταῦϑα πρὸς αὐτὸν, σὴν μὲν μίαν χάριν
ϑέλησον πληρῶσαι σῇ Ἰοῖ, ἤτοι σὸ εἰπεῖν αὐτῇ σὴν λοιπὴν πλάνην ἣν ἔτι μέλλει σ“λανη-
ϑῆναι' ἐμοὶ δὲ τὴν ἑτέραν, ἤτοι τὸ ἀναδιδάξαι με τίς ὃ μέλλων λῦσαί σε" ποῦτο γὰρ 9έ-
λω μαϑεῖν. Εἶτα κοινῶς πρός τε σὸν Χορὸν καὶ τὴν ᾿Ιὼ φησὶν ὃ Ἰπρομηϑεὺς, ἐπεὶ ϑέλετε
καὶ σαφηνίσα, πἂἄν ὅσον ϑέλετε μαϑεῖν. Καὶ πρῶτόν σοι ὦ οἱ ἐρῶ τὴν πολύστροφον α'λά-
νην, ἥνσινα ἐγγράφου σὺ ἐν Σαῖς δέλτοις καὶ βιθλίοις τῆς διανοίας σου.

σῇδε) Β. τῇ Ἶοϊ.

ν, 789. μηδ᾽ ἀτιμάσῃς λόγους) Β. μὴ ἀποῤῥίψης καὶ οὐκ ἐϑελήσῃς εἰπεῖν.

ν. 790. γέγωνε] Β. εἰσέ.

ν, 791. σὸν λύσοντα͵) Β. τὸν ἐλευϑερώσοντω ἵ. ποϑῷ]} ἀγαπῶ.

ν. 792. προϑυμεῖσϑ᾽ Β. προϑυμίαν ἔχετε. οὖκ ἐναντιώσομαι] ὑμῖν.

ν. 798. γεγωνεῖν] Β. λέγειν. ὶ

ν. 794. ᾽1917] Β. ὦ, πολύδονον] πολυτάραχον.

ν. 795. μνήμοσιν] Α. ταῖς μνήμοσι, καὶ ταῖς; μνημονευτικαῖς᾽ οὕσω δὲ καὶ Ἰπίνδαρός {
φησί, 1169 φρενὸς ἐμᾶς γέγραπται, τὴν ἀκριδῆ κατάληψιν αἰνιτσόμενος. Τοῦτο δέ φησιν,
ἐγγράφου ταῖς σαῖς διανοίαις τὴν σὴν πολυσπτρηφῆ α“λάνην. Ὅγαν περάσῃς τὸν ποταμὸν
σὸν Τάνα!ν' ποῦσον γὰρ λέγει ὅρον καὶ ὁρισμὸν καὶ δια χωρισμὸν “ὧν ἠπείρων ἤτοι τῶν δύο
γαιῶν τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς ᾿Ασίας, ὡς καὶ ὃ σεριηγητής" Ευρώπην δ᾽ ᾿Ασίης Τάνα:ς διὰ
μέσσον ἑρίξει δ. Ὁ δὲ Νεῖλος τὴν Εὐρώπην καὶ τὴν Λιδύην ἀρὸς ἀνατολάς.

ἐγγράφου) Β. ἐγχάῤαταε. μνήρμοσι] μνηῤεονευτικαῖϊς.

γ. 796. ῥεῖθρον ἠπείρων ὅρον) Α. τὸν Τάναϊν ποταμὸν, κατὰ τὸ, Εὐρώπην δ᾽ ᾿Ασίης
Τάναϊς διὰ μέσσον δρίζει.

ῥεῖθρον ἠπείρων ὅρον) Β. σὸν Ἑλλήσποντον σὸν Τάναϊν' «ἧς ᾿Ασίας καὶ Εὐρώπης δρι-

,
σμόν.

ν, 797. φλογῶσπας, ἡλιοσφιξεῖς) Α. ἤγουν πρὸς τὴν ἀνατολὴν, ἔνϑα βαδίζει ὃ ἥλιος.

γ. 798. Τπόντου] Β. τοῦ Βοσπόρου. ἐξίκῃ] ἐξέλϑης.

ν, 799. πρὸς γοργόνεια πεδία] Α., ἥτις Κισϑίνη πόλις ἰσεὶ, περὶ τὰ μέρη δὲ αὐτῆς
κατοικοῦσιν αἱ Φορκίδες καὶ αἱ Τοργόνες οὕτω καλούμεναι, ϑυγατέρες Φόρκυνος σοῦ υἱοῦ
Πόντου καὶ τῆς Τῆς καὶ Κητοῦς τῆς αὐτοῦ ἀδελφῆς, αὐτῇ γὰρ συμμιγεὶς ταύτας ἀπέ-

Ἔ ἐουβι Ἰορ', ἐξαπσλῶν. ΑΑδνεβοῖι.

νυ]. ἐλευϑερώσαντα. ΠΠπὰ εχ Ηφαϊπὶὶ οοῃ] οἴ γα γθροβαῖ.
{ ΟΙγρ. 10, 9.

ὃ Πίοηγ5. Ροιίοσεῖ ν. 14.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΌΜ ΥἹΙΝΟΤΟΌΜ. δ8

σεκε. Καὶ αἱ μὲν Φορκίδες ἦσαν σρεῖς, ἡ ᾿Ενυὼ, ἡ Ππεφριδὼ, καὶ ἡ Δεινώ" καὶ εἶχον εἶδος
κύκνων" ἦσαν δὲ καὶ μονόδοντες" εἶχον δὲ καὶ δὶ τρεῖς ὀφϑαλμὸν ἕνα, καὶ ἑτέρα ““ἀρ᾽ ἑτέ-
ρας λαμβάνουσα τὸν ὀφϑαλμὸν, ἕνα, καὶ Ἱτέρα παρ᾽ ἑτέρας λαμβάνουσα τὸν ὀφϑαλμοὸν, ὅτε
ἔθελεν, ἔδχεσεν, Αἱ Γοργόνες ἦσαν, ἡ ᾿Σϑενὼ ὁ ἡ Εὐρυαλεία, καὶ ἡ Μέδουσα" εἶχον δὲ καὶ αὗὖ-
σαὶ ἕνα ὀφθαλμὸν, ὥσπερ αἱ Φορκίδες. Ἦσαν δὲ πτερωταὶ, καὶ τρίχας δράκοντος ὁ ἔχεσαι"
ἃς εἴτις εἶδεν ἄνθρωπος, εὐθὺ: ἐπελεύσα" εἶχον δὲ καὶ συῶν μεγάλων ὀδόντας, χεῖρας χαλκᾶς, καὶ
πτέρυγας αἷς; ἐπέτοντο Τ. Κισθίνη δὲ πόλις Λιξύης, ἢ Αἰθιοπίας" φησὶ δὲ ἐν σοῖς ἑξῆς, σοιξσον
ἱεέν σοι λέγω 4910 ἄξιον φυλάξασϑαι, ἄλλην δὲ μάϑε δυσχερῆ καὶ κακίστην ὄψιν, φύλαξαι δὲ
μήπως ἀπέλθῃς ἔνδα εἰσὶν οἱ ἀκραγεῖς κύνες, ἤγουν οἱ γρύπες, οἱ ἀεὶ κράζοντες λίαν, ἢ ὁ κρά-
ζοντες. ἹΠερὶ ὥνσίοδος πρῶτο; ἐσερατεύσατο. Φύλαξαι καὶ τὸν μονῶπα στρατὸν, ἤτοι τὸν
μονόφϑαλμον, τῶν ᾿Αριμασπῶν, φτὸν ἐν τοῖς ἵπποις βαίνοντα, ἤτοι τὸν πολεμικόν. Οἵσινες
οἰκοῦσι περὶ τὸ νῶμα «οὔ πόρου καὶ τοῦ δρισμοῦ τοῦ ΤἸιλούτωνος᾽ ἹΠλούτων δὲ ἐςὶ ποταμὸς
Αἰϑιοσίας. Οὕτως δὲ λέγεται ἀπὸ τοῦ πολὺν ἐκεῖσε καταῤῥεῖν σὸν χρυσόν. Τούτοις σὺ μὴ
πέλαξε φησὶν, οἷς εἴπω ᾿Αριμασσοῖς σὺ μὴ «λησιάσης" εἰς μάκρὰν δὲ γῆν ἔλϑης καὶ εἰς
σὸ κελαινὸν φῦλον ἤτοι εἰς τὸ μέλαν γένος, γένο; δὲ λέγει τοὺς Αἰϑίοσας.

Κισϑίνηξ} Β. Κισϑίνη πόλις Αἰϑιοπίας, περὶ δὲ αὐτὴν εἰσὶ τὰ Γοργόνεια πεδία, ἐν οἷς
κατοικοῦσι Δινὼ, Ἰτεφριδὼ καὶ ᾿Ενυὼ, αἱ τοῦ Φόρκυνος σοῦ υἱοῦ ποῦ Ἰτοσειδῶϑψος καὶ Τῆς,
ὃς μιγεὶς τοῦ ξαυτοῦ ἀδελφῇ Κητοῖ ταύτας ἀπέτεκε. Κατῴκουν δὲ ὑπὸ γῆν; καὶ οὔτε ἡλίῳ
οὔτε σελήνῃ ἧσων ϑεα ταὶ, κυκνόμορῷοι δὲ ἦσαν διὰ τὴν λευκότητα.

ν. 800. δηναιαὶ͵ Β. ἀϑάνατοι.

γ. 801. κοινὸν ὄμμ᾽ ἐκτημέναι) Α. τοῦτο κατὰ διαδοχὴν εἰς χεῖρα λαμβάνουσαι, ἐφύ-
λασσον.

ἐκτημέναι) Β. κτησάμεναι.

ν. 8092. προσδέρκεται) Β. βλέπει αὐτάς.

ν. 803. μήνη] ΒΕ. ἡ σελήνη.

ν. 804. κατάππεροι] Β. πτερωταί.

νυν. 805. δρακοντόμαλλοι]) Β. ἀντὶ γὰρ “λοκάμου ὄφεις ἔχουσιν ἐξαπτομένους ταῖς κι-
φαλαΐῖς.

γ. 806. οὐδεὶς εἰσιδὼν ἕξει πνοὰς] Β. λιϑοῦται γὰρ αὐτίκα.

γν. 807. φρούριον] Α. καταγωγὴν, ἣν ὀφείλεις φυλάξασϑαι.

φοῦτο φρούριον) Β. ἐνταῦϑα τὸ ὅταν ἀποδίδοται, καὶ οὐχ ὡς φασί σινες ὕσισϑε, λἔγον-
σις οὕτω, ἣν ἐγγράφου σὺ μνήμοσι δέλσοι; φρενῶν, τοῦτο, ὅταν περάσῃς τὸν τῆς ᾿Ασίας καὶ
Εὐρώπης διορ σ ρὸν Τάναϊν. ᾿Αλλ᾽ εἰπὼν ὅταν περάσῃς τὸν Τάναϊν ἔστ᾽ ἄν εἰς τὰς Φόρκυ-
νος ϑυγατέρας καὶ ἐς τῶς Γοργόνας ἀφίξῃ ἐπιφέρει σοῦτο' τοιοῦτον μέν σοι φρούριον λέγω,
πουτίστιν ἃς ἄνωθεν εἶπον Γοργόνας καὶ Φορκίδας δεῖ σε φυλάττεσθαι, ἵνα μὴ τὸ ξῆν ἀπὸ-
λέσης. Δόξει δὲ σισὶ σοῦτο δυσχερὲς, πλὴν οὗ τοῖς ἄριστα μεταχειριζομένοις σοὺς λό-
γους.

ν. 809. ὀξυστόμους Β. ὀξυόδοντας. ἀκραγεῖς]} ἀφώνους.

νυν. 810. μουνῶσα] Β. μονόφϑαλμον. Β

γν. 811. ἀριμασσὸν) Β. ᾿Αριμασσοὶ καλοῦνται διὰ τὸ ἕνα ὀφϑαλμὸν ἔχειν. ἴΑρι γὰρ
κατὰ γλῶσσαν τὸ ἕν, καὶ μασπὸς ὃ ὀφϑαλμὸς, καὶ αὐτὸ κατὰ γλῶσσαν. ἱπ' ποβάμον᾽ ἱπ-
σικόν.

γ. 819. νᾶμα Πλούτωνος] Β. ἀπὸ «σοῦ πολὺν ἐν σούτῳ χρυσὸν εὑρίσκεσθαι τοῦτο τὸ
ὄνομα ἰσχηκώς. Ἕτεροι δὲ τὸν Πλούτωνα οὖκ ὄνομα τοοταμοῦ φασὶ, ἀλλὰ τὸν Νεῖλον

Ἐς διαπίοϊ. 601}. ΡτῸ γυ]ρ. ᾿Ασϑενὼ 6001}}. Α ρο]] οάοτγο Ρ. 74. οὲ ῬΑ! ρ αίο ο. 32.
ἘΥ σρίχας δράκοντας, αιὶ δράκοντων. Ῥαιιω.

Σ ἔοτβδη; χεῖρας χαλκᾶς, καὶ στίρυγας χρυσᾶς, αἷρ ἱπέτοντο. Ῥαιιυ.

54 αν τ ΒΟΗΟΙΙΑ

αὐτὸν, ὃς διὰ τὸ σιαίνειν σὴν Αἴγυα τον πλούσων καὶ χρυσοῤῥόας καλεῖσαι" σὺ δὲ μὴ τοῦσο
νόει, ἀλλ᾽ ἕτερον. ;

ν. 813. σηλουρὸν] Β. μακράν.

. 814 κελαινὸν φῦλον] Α. ἤτοι εἰς σὸ μέλαν ψέήν. Λέγε, σοὺς Αἰϑίοσας, οἵσινες κα-
σοικοῦσι τορὸς ταῖς πηγαῖς τοῦ λέμε; ἔνϑα ἐστὶ καὶ ὃ πτοταμὸς ὃ λεγόμενος Αὗνεν; Καὶ
τοερὶ τὰς ὄχϑας καὶ τὰ χείλη σούτου «οὔ Αἰϑίοσος ποταμοῦ ἕσπε καὶ βάδιζε, ἕως ἂν ἐξέλ-
ϑης τὸν καταξασμόν. Ὁ δὲ καπαξασμὸς, 5, ὅρος ἐσεὶν ῥείδεν καὶ διαχωρίξον. Διξύην καὶ Αἴ-
ῥβυύω, ὅσου εἰς τὸν καταξασμὸν τοὺς δμδυς ἐκπέμσει ὁ Νεῖλος γλυκὺ ῥεῦμα, «ίμιον «οῖς
ἐκεῖ οὖσιν, ἀπὸ τῶν ὀρῶν τῶν βυδλίνων. Ἣ δὲ Βύδλος πόλις ἰσεὶν Αἰγύπτου.

κελαινὸν] Β. μέλαν.

γ. 815. σηγαῖς] Β. ταῖς ἀρχαῖς.

ν. 816. ξ04Φ Β. βάδιξε. ἰξίερ ἐξέλθῃς.

ν. 817. Βυξλίνων δρῶν] Α. ἀσὸ τῆς σρμαριέμηρ σ΄αρ᾽ αὐτοῖς βύελε: ἔσλασαν τὰ βύξλινα δ, δρη.

καταξασμὸν] Β. ὅρος διορίζον Λιβύην καὶ ᾿Ασίαν.

818. σεπτὸν] Β. σεδάσμιον διὰ τὸ π'αίνειν σὴν Αἴγυστον.

ν. 819. οὗσός σ᾽ δδώσει] Α. οὗτος, Φησὶν, ὁ καταξασμὸς ὁδηγήσει σε καὶ ἄξει εἰς τὴν γῆν
σὴν Νειλῶςτιψ, ἤγουν τὴν Αἰγυσείαν, καὶ τὴν τρίγωνον. Καὶ διὰ σοῦτο λέγεται πτρίγωνος
αὕςπη, ὅτι ἐν Αἰγύππῳ ὃ Νεῖλος ἐξερχόμενος κατὰ καιρὸν, τὰ τῆς Αἰγύπτου πάντα πεδία
καταρδεύει. Ἔνϑα καὶ ἔσσιν ἰδεῖν ἔριν πρὸς ἀλλήλους τῶν Αἰγυπσίων, φιλονεικούντων ὡς
σοῦ μὲν τὴν γῆν πλεῖον, ποῦ δὲ ἧταον ἢ οὐδ᾽ ὀλίγον καταρδεύει. Ταῦτ᾽ ἄρα καὶ οἱ Αἰγύα-
σιοι ὅρους ταῖς αὑτῶν γαῖς ἐπιϑεῖναι σπουδάζοντες, σχηματπογραφοῦντες αὐτὰς ἐνεχάρασ-
σον, τὴν μὲν τρίγωνον, ἑτέραν δὲ τεξράγωνον σχημακίζοντες, ἀφ᾽ ὧν καὶ τοῖς φιλοσόφοις τὰ
γραμμικὰ σχήματα ἐφενρέϑησαν.

ὁδώσει) Β. ὁδηγήσει. τρίγωνον ἐς χϑόνα] τὴν Αἴγυπτον, ἣν καὶ Δέλπσα καλοῦσιν.

ν. 820. Νειλῶφιν) Β. ὑπὸ Νείλου ἀρδενομένην.

ν. 8921. κτίσαι] Α. ἀνεὶ «οὔ οἰκίσαι.

καίσαι] Β. ποιῆσαι.

γ. 829. Ψελλόν τε καὶ δυσεύρεσον Α. σπούτων ἅ σοι εἶπον εἴ τι δύσγνωστον. ᾿Απὸ
μεταφορᾶς τῶν Ψελλιξόντων παιδίων, καὶ ἄγνωστον ποιούντων τὸ ἀληθές" πάλιν ἐρώτη-
σον, καὶ διασαφηνίσω σοι τοῦτο. ἶ

ψελλὸν] Β. δύσγνωστον, ἐκ μεταφορᾶς τῶν ψελλιξόντων παίδων.

ν. 824. σχολὴ] Β. ἄδεια. ἢ παρό.

΄ν. 825. ε: μέν τι τῇδε λοιπὸν) Α. ὁ χορός φησι πρὸς πὸν Ἰτρομεϑέα, εἰ μέν σι καὶ ἕτερον.
μέλλεις εἰσεῖν σῇ Ιοῖ͵ καὶ ὅκ ἔφϑης εἰπεῖν ἐπὶ τῷ παραδραμεῖν τὸν σὸν λογισμὸν, σ΄ἅλιν εἰσὲ
αὐτῇ καὶ τοῦτο" εἰ δὲ πάντα εἶπες, πλήρωσον καὶ ἡμῖν τὴν χάριν ἣν ἐζηποῦμεν. Μέρμνησαι δέ
που εἰςἔστιν αὕτη. λέγει δὲ πὸ εἰπεῖν τίς ἔστιν ὁ μέλλων λῦσαι αὐπὸν τοῦ δεσμοῦ. σπαἀ-
ρειμένον] ὃ παρῆκας. Φιλανϑρώπως δὲ αἱ ᾽Ω κεανίδες ἡγοῦνται χάριν ἰδίαν «ὃ ἀκοῦσαι πε-
ρὶ τῆς λύσεως αὐτοῦ. ᾿
τσαρειμένον] Β. παροφϑὲν, παραλελειμμένον.

ν, 896. γεγωνεῖν) Β. λέγειν.

ν. 827. εἴρηκας] Β, εἶπας. αὖ] πάλιν.

828. αἰτούμεσϑα] Β. σέ. δέ που] ἴσως.

; εἶ 829. σὺ “ἂν πορείας ἥδε τέρμα ἀκάκων] Α. ὃ Προμηθεὺς πρὸς σὸν χορόν ῷησιν, ἣ

Ιὼ ἅπαν “λήρωμα τῆς ἑαυτῆς “«λάνης μεμάϑηκεν' ἵνα δὲ γνῷ καὶ μάϑῃ ὅσι οὐ Ψευ-

δῶς ταῦτα εἶπον αὐτῇ, φράσω καὶ διηγήσομαι καὶ ἃ ἰκακοπάϑησε πρὸ «οὔ ἐλϑεῖν ἐνταῦϑα,

δοὺς σεκμήριον καὶ σημεῖον τῶν λόγων ὅπ, ἀληϑεῖς εἰσι, σοῦτο, σὲ εἰπεῖν τὰ προγεγονότα

εἰς αὐτήν. Τοὺς μὲν οὖν πολλοὺς λόγους ἰάσω, πρὸς αὐτὸ δὲ σὸ κεφάλαιον τῶν σῶν πλανημά-
β

τῶν πορεύομαι.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΌΜ ΝΙΝΟΤΌΜ. Ὁ δῦ

τὸ σἄν] Β, ὅλον. ἥδε! αὕτη. σέρμα᾽ «ίλος.
ν. 830. εἶδ] Β. γνώσῃ.
τις 831. ΜΝΩ͂Ν δεῦρ᾽ Β. ἐλϑεῖν ἐνταῦϑα. φοάσω) λέξω. ἣ

“8535, ων τοῦ} Β. σὸ τὰ τὰ ἀχαύν ἐρεῖν. μύϑων ἐμῶν) οὗς ἔφην αὐτῇ περὶ
τῆς λοίσης πλάνης

γν. 8233. ὄχλον] Β. σὸ «λῆϑος. ἐκλείψω] καταλείψω.
ν. 834. εἶμι] Β. ἐλεύσομαι.

νυ. 885. ἐπεὶ γὰρ ἦλϑες πρὸς Μολοσσὰ δάπεδα) Α. ἐπεὶ γὰρ ἦλθες πρὸς σὴν γῆν Μό-
λοσσῶν, καὶ πτρὶ τὴν Δωδώνην τὸ ὄρος.

ἐσεὶ] Β. ἀφ᾽ οὗ. Μολοσσὰ] μεταξὺ Θεσταλίας καὶ Αἰτωλίας ἔ οἱ Μολοσσοί.

ν. 886. τὴν αἰπύνωτον] Α. ὑψηλὴν, ὅσου μαντεῖα εἰσι. "Αλλως. Τὴν ὑψηλόνωτον,
ἢ τὴν σραχεῖαν. Ἰιαρὰ τὸ αἷπος.

σὴν αἰπύνωτον Β. τὴν ὑψηλήν. ἀμφὶ] τοτρί.

ν. 837. ϑῶκο:} Α. ϑρόνος τοῦ Θεσπρωτοῦ Διός.

Θεσαρωτοῦ Διὸξ) Β. ἀπὸ Θεσσρωτίδος γῆς ὠνομασμένου.

Υ. 838. τυροσήγοροι] Α. αἱ τοροσαγορεύουσαι καὶ μαντευόμεναι δρύες, αἱ ἔμφωνοι (ἄπι-

Ν ΄ . " - Π ΄ " ε,» τ “ γν-" - Η
στον γὰρ τέρας τὸ τὰς δρῦ; ἐκπέμπειν φωνὰς) ὑφ᾽ ὧν μαντεῖον ἐξῆλϑε ξ σφε φανερῶς, καὶ
3 Ε] “ σ ΄ “ Ν μη [4
οὖκ αἰνιγματωδῶς, ὅτι μέλλεις γενέσθαι γυνὴ τοῦ Διός.
σέρας τ᾽ ἄπιστον αἱ πτροσή δρύες Β. ὦ ᾽. χὰ» οἱ ἄνϑ ἶγα, δρῦ, ᾿
Γ τ φοσήγοροι δρύες Β, ἀπιστοῦσι γὰρ οἱ ἄνθρωποι εἶναι δρῦν φωνικὴν,

2 ᾽ ΄ ν τὰ ΄ ᾽ ᾿ - ΄
καὶ ἰδόντες ἐκπλήττονται. Τὸ δὲ τσροσήγδροι ὥντί τοὺ Φονικαί.

ν. 839. ὑφ᾽ ὧν] Β. δρυῶν. λαμσρῶς,͵ φανερά. αἰνικτηρίως) αἰνιγματωδῶς καὶ ἀσα-
φως.

ν, 840. τυροσηγορεύϑη:} Β. ἐκλήϑης. “λεινὴ δάμαρ] ἔνδοξος γυνή.

"Υ, 841. προσσαίνε!)] Α. Εἰς μνήμην ἔρχεται καὶ εὐφραίνει σε, διὰ σὸ εἶναι ἀληϑές.

. ᾽ «ὦ “
"Αλλως. Προσσαίνει, ὑπομιμνήσκει καὶ εὐφραίνει σε. Χαΐρει γὰρ ὀνομασθεῖσα γυνὴ «οῦ
Διός.

φῶνδε] Β. ἐκ φούτων. σπροσσαίνει) κολακεύει, Τοῦτο διὰ μέσου" λέγει δὲ ὅτι προσ-

΄ ΄ ΄, 2 . - ΄ ᾿ κ ᾿ ν ᾽ »" ν Ἀ “ - ΄,
σαΐνει σέ τι τούτων ἀντὶ «τοῦ ϑέλγει καὶ κατέχει καὶ οὐκ ἄλλης τινὸς ἢ τοῦ ταῦτα γνωρί-
ξεις πάϑη.

γ. 8ι2. οἰστρήσασα)] Β. ὑπὸ οἴσαρου βακχιευϑεῖσα,

ν. 843. μέγαν κόλπον Ῥέας] Α. ἰντεῦϑεν καὶ ἀπὸ τούτον παραγενομένη, τὴν τύαρα.-
ϑαλασσίαν ὁδὸν ἐξάδισας ποὺς τὸν μέγαν κόλπον τῆς Ῥέας. ᾿ΑΦ᾽ οὗ κλυδωνίζῃ ἐν σλανω-
μένοις δρόμοις. Λέγει δὲ σὸν νῦν καλούμενον ᾿Ιόνιον" πάλαι γὰρ οὗτος Ῥέας κόλπος ἐλέγετο.
Καὶ ᾿Απολλώνιος ὃ χρονίην ὥλα τὸν ᾿Ιόνιόν φησιν οὕτω γὰρ ἐκωλεῖσο,

κέλευϑον ἤξας] Β. δδεν ἦλϑες. κόλπον Ῥέας] πὸν ᾿Ιόνιον κόλσον, ἀπὸ ποῦ ἐκεῖσε τὴν Ῥέαν
σιμᾶσϑαι. :

Υ. 844. ἀφ᾽ οὗ] Β. καιροῦ, ἢ τοῦ Ἰονίου. πολυπλάγκτοισι) σολυστρόφοις.

ν. 845. χρόνον δὲ σὸν μέλλοντα) Α. ἀντὶ σοῦ ὕστερον, ὃ ϑαλάσσιος οὗτος κόλπος ᾿Ιόνιον
πίλαγος ὀνομασϑήσετα, ἀπὸ σοῦ, μνημόνευμα τῆς σῆς πορείας.

χρόνον μέλλοντα) Β. εἰς σόν. πόντιος μυχὸς] τῆς ϑαλάσσης τὸ βάϑος.

γν. 816. ἐσίστασ᾽] Β, γίνωσκε. κεκλήσεται) ὀνομασϑήσεται.

ν, 847. πορείας] Β. διαξάσεως. μνῆμα) μνήμην.

ν, 848. φρενὸ;] Β. διανοίας.

ἘΠΙὰ βοτ θθηάν ρτὸ νὰ ]ρ'. περὶ τῆς λύπης, πλάνης. Ῥαιι.
Ἷ εχ δηδπά, Αθγθϑοθὶῖ ρτὸ νυ]ρ᾿. μεταξὺ Θετφαλίαν καὶ Αἰτωλίαν.

1 ἰξῆλϑε οοη]. Ηδφαϊμ, αὐοά ρτὸ νυ]ρ᾿. ἐξέλϑη γϑοῖρθγα πο ἀπ ]ΐαν!,
δ Αὐγροπδηΐ. ν, 397.

δ ΒΟΗΟΠΙΑ

ν. 849. «οῦ πεφασμένου) Α. τοῦ φανεροῦ. ᾿Αντὶ σοῦ, καὶ τὰ κρυπφὰ οἶδεν ἡ ἐμὴ φρήνε

ὡς δέρκεται Β. ὅτι βλέπει. φοῦ τσεφασμένου) τοῦ φανέντος.

ν. 850. φράσω] Β. εἴπω.

γ, 851. ἐς ταυφὸν] Β. ἐκεῖσε ὅϑεν τοὺς λόγους ἀφῆκα.

ν. 8δ2. ἔστιν τυόλις Κάνωξος] Α΄. ἀνα χρονισμός. Ἕσει δὲ καὶ σχῆμα διηγηματικὸν
φῆς σῶν Αἰγυπείων χϑονὸς, οὐχὶ τσάσης.

ἐσπι] Β. ὑπάρχε:. Κάνωξος] ὀνομαζομένη. Κάνωξος ἦν κυξδερνήτης τῶν νεῶν Μενε-
λάου, ἕν μετὰ τὴν ἐκ Τροίας ἀπόβασιν ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ ὄφις δακὼν ἀναιρεῖ. Καὶ Με»ἔ-
λαὸς νεὼν Ἔ αὐτοῦ καὶ πόλιν κείζει ἐπώνυμον. ἰσχάπη χϑόνος) τελευταία τῆς γῆς.

ν. 853. προσχώμαςσι) Α. σημείωσαι ὅτ, προσχώματα λέγονται οἱ ἀναχωματισμοὶ
καὶ οἱονεὶ ὑπερανεστηκότες τόποι. Λέγεται δὲ πρόσχωμα ἐκεῖνο ἔνϑα καταῤῥίει τὸ ὕδωρ,
καὶ ἰλὺν περιττὴν καὶ ψάμμον σωρηδὸν ἐπισίϑησιν. Αλλως. Ἔν ὑψηλῷ γάρ ἔστι προσ-
χώματι, τῷ ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ ἰτησίῳ προσϑήματι τοῦ χώματος.

854. ἔμφρονα] Α. ἀνθρωπόμορφον.

ἐνταῦϑα, Β. ἐν τῷ στόματι τοῦ Νείλου.

ν. 8δδ. ἐπαφῶν; Β. ἐφαψάμενος. ἀταρξε] χωρὶς φόξου. Τὸ ἀταρξεῖ χειρὶ λέγει
ἀναὶ τοῦ οὖκ ἐπὶ κακῷ, ἀλλ᾽ ἐπὶ καλῷ αὐτῆς ϑίγων.

ν. 856. σῶν] Β. ἀπό. γεννημάτων) τῶν παιδίων. Τεννημάφσων Διὸς λέγει περὶ τῆς
ἐπσαφῆς, αὕτη γὰρ ἀντὶ σπέρματος ἤρκεσεν.

ν. 857. κελαινὸν] Α. μελάντεροι γάρ εἶσιν οἱ Αἰγύστιοι.

σέξει:] Β. μέλλεις γεννῆσαι. κελαινὸν] σὸν μέλανα. καρπώσεται) κτήσεται.

γν. 868. χϑόνα] Β. τὴν Αἴγυπτον καὶ τὴν ἄλλην Αἰϑιοσίαν.

ν. 859. πέμπση] Α. πέμπτη δὲ, φησὶ, γέννα ἀπὸ τοῦ ᾿Ἐπάφου πεντήκοντα παῖδας
ἔχουσα πάλιν μὴ ϑέλουσα παραγεννήσεται εἰς τὸ ἔΑργος, φεύγουσα σὸν συγγενικὸν
γάμον σῶν ἀνεψιῶν. Πέμαην δὲ γενεὰν λέγει ἀπὸ τοῦ Ἔπάφου τὰς πεντήκοντα σξ Δα-
ναοῦ ϑυγατέρας. Πρώτη γενεὰ ἜἜπαφος, οὗ Λιβύη, ἧς Βῆλος, οὗ Δαναὸς, οὗ αἱ πεντήκον-
σα ϑυγατέρες ἃς ὁ ποιητὴς πέμπτην γενεὰν ἀπὸ σοῦ Ἐπάφου ὠνόμασεν. Ἱσσορεῖται δὲ
ἀδελφοὺς εἶναι Αἴγυσπσον καὶ Δαναὸν, παῖδας δὲ ᾿Αγχινόης καὶ Βήλου υἱοῦ ΤΤοσειδῶνος καὶ
Λιδύης, ἀφ᾽ ἧς καὶ ἡ χώρα Λιβύη ὠνόμασσαι, ὃς Βῆλος τὸν μὲν ἕνα παῖδα αὐτοῦ Δαναὸν ἐν
Αἰγύπτῳ κατῴκισεν, τὸν δὲ ἕτερον ἤγουν τὸν Αἴγυπτον ἐν ᾿Αραξίᾳ. Ὅςις τοὺς Μελάμπο-
δας χειρωσάμενος, ἀφ᾽ ἑαυτοῦ σὴν χώραν αὐτῶν ὠνόμασεν Αἴγυπτον. Τίνονται δὲ ἐκ πολ-
λῶν γυναικῶν Αἰγύπτῳ μὲν πεντήκοντα παῖδες, Δαναῷ δὲ πεντήκοντα ϑυγατέρες. Ἐπεὶ
δὲ μέσον αὐτῶν φιλονεικία ἐγένετο, ἑκάσσου τῆς ἀρχῆς ὄγκον ἐφέλκοντος πρὸς ἑαυτὸν, φο-
ξηϑεὶς ὃ Δαναὸς μήπως ἀναιρεϑήσεται ὑπὸ τῶν υἱῶν Αἰγύπτου (ἦν γὰρ χρησμὸς αὐτῷ δο-
ϑεὶς πάλαι περὶ τούτου) ναῦν κατεσκεύασε χὴν κληθεῖσαν πεντηκόντορον, ὡς ἀπὸ ποῦ ἀρι-
ϑιμοῦ ὧν ἐγέννησε ϑυγατέρων' ἥ τὰς οἰκείας κόρας ἐνθέμενος, εἰς τὸ ἼΑργος ἀπήει, φυγὼν
σὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Αἰγύπασον'" ὃς, ὡς εἴπομεν ἄνωθεν, εἶχεν υἱοὺς πεντήκοντα, οἱ τὰς ποῦ
Δαναοῦ ϑυγαπέρας ἐξήτουν, ἐπὶ τῷ συνοικῆσαι αὐταῖς. Καὶ τὸ μὲν ἀληϑὲς τῆς ἱστορίας
οὕτως ἔχει. ὋὉ δὲ παρὼν ποιητής φησι, διὰ σοῦσο᾽ ἐλεύσεται εἰς τὸ" Αργος ἡ ϑηλύσσορος
γίννα, ἡ πίμπεη ἀπὸ ᾿Εσάφου, ἤγουν αἱ πεντήκοντα ϑυγατέρες σοῦ Δαναοῦ, διὰ τὸ μὴ
ϑέλειν συνελθεῖν εἰς γάμον τοῖς ἐξαδέλφοις αὐτῶν. Τέως οὖν ὕστερον σπεισαμένων ποῦ τε
Δαναοῦ καὶ Αἰγύπτου, ἔδωκεν ὃ Δαναὸς σὰς οἰκείας ϑυγατέρας εἰς γάμον «τοῖς υἱοῖς Αἰγύ-
σπ΄σου. ᾿Ἐπεὶ δὲ ἐπισοεῖσο, κατὰ τὸν χρησμὸν, ὅς, ἀναιριϑήσεται ὑπὸ ἑνὸς ἐκείνων, παρήγ-
γειλε σαῖς ϑυγατράσιν αὑτοῦ ἀνελεῖν νυκσὸς σοὺς νυμφίους. Καὶ αἱ μὲν ἄλλαι πᾶσαι
οὕτως ἰποίησαν, μία δὲ ϑελχϑεῖσα ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, οὐκ ἀνεῖλε τὸν ἑαυτῆς γυμφίεν, ἀλλ᾽
εἴασε ξῆν' περὶ ἧς καὶ ὃ ποιητής φησι.

Ἔ νιὼν ἀ6ἀ] ουτῃ Αγπαϊίο εἰ Ῥαμιυυῖο ρτὸ νυ]ρ. νεῶν,

ΙΝ ΡΕΑΟΜΕΤΗΕΌΜ ΨΙΝΟΤΟΜ. 57

πέμπτη δ᾽ ἀπ᾽ αὐτοῦ γέννα] Β. πέμσ την γένναν τὸν Δαναὸν λέγει φεύγοντα εἰς ΓΑργος
διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι τῶν αὐτοῦ ϑυγατέρων γάμον συνάψαι τοῖς αὐτοῦ ἀδελφοῦ Αἰγύπτου
παισί, Τεγράφαμεν δὲ τὴν ἱσπορίαν ἐν τῇ Εὐριπίδου ᾿Εκάξῃ.
γν. 860. πάλιν] Β. ἐκ δευτέρου.
ν. 861. Θηλύσαορος] Β. ὃ Δαναό:.
ν, 869, ἀνεψιῶν] Β. ἐξαδέλφων. ἐπσοημένοι᾽ περιεσπασμένοι, καὶ πεφροντισμένοι.
γ. 868. κίρκοι πελειῶν Α. πελείας τὰς νύμφας, ἥτοι τὰς σοῦ Δαναοῦ ϑυγατέρας
(ἀφροδισιαστικὸν γὰρ πὸ ὄρνεον τοῦτο ἡ περιστερὰ) κίρκου; δὲ, ἤτοι ἀετοὺς, ποὺ Ἵ

9 γὰρ ϑ φισσερῶ) κίρκου; δὲ, ἤτοι ἀετοὺς, ποὺς νυμφίους.
ἤγουν τοὺς υἱοὺς τοῦ Αἰγύπσσου, διὰ τὸ ἁρπακτικὸν, λέγει.

ἔν»

κίρκοι) Β. ὀξύπτεροι ἀετοί. πσελειῶν) περιστερῶν. οὐ μακρὰν) οὐ πολύ, λελειμμένοι!
ἐἰναπολειφϑέντες. ὃ

Υ. 864. ϑηρεύσοντες) Β, κυνηγήσοντες. ᾿Εκεῖνοι γὰρ ἠγρεύϑησαν ὑπ᾿ αὐταῖς. οὐ
ϑηρασίμους} οὐκ ἀξίους ὄντας ὥστε ϑηραϑῆναι ἤγουν γενέσϑα, Ἐ.

ν. 865. φϑόνον δὲ σωμάτων) Α. αὐτοῖς σώμασι τιμωρηϑήρονται θεῶν νεμεσησάντων
αὐτοῖς.

φϑόνον δὲ σωμάτων ἕξει θεὸς} Β. φϑονήσας τοῖς αὐτοῖς σώματα, ἀπώλεσεν αὐτά.

ν. 866. Πελασγία] Β. ἡ γῆ, ἤτοι τὸ Αογος. δέξεται] σὰ αὐτῶν σώματα. ϑηλυκεόνῳ]
αἱ Δαναΐδες γὰρ αὐτοὺς ὥλεσαν ἐν νυκτί.

ν. 867. νυκτιφρουρήτῳ) Α. τῷ νυκτὸς ἐπιτηρήσαντι. Νυκασὸς γὰρ ἀνεῖλον αὐτούς.

ἼΑρει δαμέντων) Β. πολέμῳ δαμασϑέντων. νυκτιφρουρήτῳ]) ἐν τῇ νυκτὶ φΦρουρουμένῳ.

ν. 868. αἰῶνος Β. τῆς κατ᾽ αὐτὸν ξωῆς.

ν, 869. δίϑηκτον) Β. δίστομον. βάψασα) ϑήσασα 1. ᾿

γ. 870. «οιώδ᾽ ἐπ’ ἐχϑροὺς] Α. ἡ ᾿Αφροδίπη ἐσιστάτις τῶν ἀφροδισίων ἐσαίν' αὕτη
γὰρ γάμων ἔφορος, ἡδείας τὰς συνουσίας ποιοῦσα. Νῦν δὲ λέγει ὁ Ἰπρομηϑεὺς ὅσι αἰτία
ϑανάτου γένοιτο᾽ Αφροδίτη τοῖς ἐμοῖς ἐχϑροῖς, ἤγουν τοῖς τοῦ Αἰγύπαον υἱοῖς. Ἐχϑροὺς
δὲ χαλεῖ αὐτοὺς, ὡς καταγομένους ἀπὸ τοῦ Διός.

φσοιὰ)] Β. ποιαύτη. Κύπρις] ᾿ΑΦροδίτη, ἔρως.

ν. 871. μίαν δὲ] Β. τὴν Ὕσερμνήστραν. Αὕτη γὰρ μιγεῖσα ἔλεον ἐσ χεν αὐτοῦ, ἵμερος
ϑέλξει) ἐσιϑυμία κρατήσει.

ν, 874. σύνευνον Β. τὸν Λιγγέα. ἀπαμβλυνϑήσεται) ἐξασϑενήσει κτεῖναν τὸν ἄνδρα.

ν. 873. δυεῖν] Β. δυῶν, βουλήσεται] ϑελήσει.

γ, 874. κλύειν] Β. ὀνομάζεσθαι. ἤἢ] παρό.

ν. 875. βασιλικὸν] Α. σὸν ἴΑβαντα.

γ. 876. τορῶς] Β. σαφῶς καὶ καταλησσῶς.

ν, 877. σπορᾶς] Β. ἐκ τῆς. φύσεται θρασὺς] γεννηϑήσεται ἰσχυρὸς Ἡρακλῆς.

ν. 878. κλεινὸς) Β, ἔνδοξος.

ν. 879. λύσει!] Β. ἐλευθερώσει τοξεύσας τοὐμὸν ἧπαρ ἰσϑίοντα ἀετόν' τοῦτο διὰ μέσου
εἴρηται.

τ. 880. σιτανὶς Θέμις] Β. ἡ κασαχϑόνιος; δαίμων. ᾿

ν. 881. ὅπως δὲ χ᾽ ὥπη] Α. ὅπως δὲ ἔχω τύχης καὶ δὲ ἣν αἰτίαν λυϑήσομαι, μακροῦ
καὶ πολλοῦ λόγου ἄν τοῦτο εἴη.

ὅπως δὲ] Β. γενήσεται ταῦτα. Τὸ ὅπως καὶ «τὸ ὅση ἀντὶ σοῦ πῶς ἰστὶν, οὖκ ἐκ
παραλλήλου; ἀλλὰ «τὸ μὲν πρῶτον ἔμφασιν ἔχει, τὸ καϑ' ὅν σινα πρόπον ἡ λύσις ἔσται,
εἴτε δ᾽ ὅπλων, εἴτε διὰ χειρῶν «ὸ δὲ δεύτερον παριστᾶ, τὶ βουλόμενος Ἡρακλῇς παραγί-
νηφσαι Καυκάσῳ. δεῖ} χρεία ἰσεί.

γ, 882. ἐχμαϑοῦσα) Β. ἐξ ἐμοῦ,

ἘΞ (ογβδη ἑλέσϑα, Αθτοβοῖι. Ὑ Αθυεϑοι. σο]. δεύσασα.
ΥΟΙ,. {Π|. Ι

δ8 5ΟΗΟΙΊΑ

Υ. 883. ἐλελελελελ.ῦ) Α, θρηνῶδες ἐπίφϑεγμα.

ἐλελελελελεῦ} Β. φεῦ φεῦ.

νυ, 884. σφάκελος) Α. σπασμὸς τοῦ ἐγκεφάλου.

σφάκελος)] Β πάϑος κατὰ τὸν ἐγκέφαλον ἢ

ν. 885. οἴσσρου δ᾽ ἄρδι.] Α. ἡ ἀκμὴ «τοῦ πάϑους.

ϑάλμουσ᾽)] Β. ὑπεκκαίουσι Ὑ. ἄφδις) βέλος.

ν. 886. ἄπυρος] Α. πολύπυρος, διὰ τὸ σφοδρὸν καὶ σολὺ τοῦ πάϑους" ἢ, ἄπουρος δίκην
πυρὸς ἐμιαιπρῶσα καὶ κατακαίουσα, καίτοι μὴ ἔχουσα πῦρ.

χρίει) Β. κεντεῖ, νύττει.

ἀμ οἴ γᾺ παρδία δὲ Φόβῳ] Α. ἀντὶ τοῦ, τρρέθινδ ψέεξαι ὑσὸ σοῦ φόβον, ἡ καρδία ἔων
διαπαντὸς ἐ ἐκ σοῦ φόβου βυνίξυ, σφύζε, καὶ πάλλεται καὶ λακτίζει τὴν φρένα μου" περὶ
γὰρ σὴν καρδίαν αἱ φρένες εἰσί, τρωὶὲς δὲ λακτίζει φρένα φασὶν ἀντὶ σοῦ ποιεῖ παραφρονεῖν
ὑπὸ τοῦ πάϑους.

καρδία δὲ φόβῳ φρένα λα κτίξει] Β. τύσπσει. Φόβου γὰρ τῇ καρδίᾳ συμβάντος, ἥδε ἢ
παλλομένη τὰς γείτονας φΦρίνας πλήττει. Φ ρένες δέ εἰσι ὃ περὶ φκὸ ἧπαρ ὑμενοειδὴς
συλιγμός. Ἢ ὅσι τῆς καρδίας πασχούσης ἀχλὺς ἀναϑυμιάσεως πρὸς τὸν ἐγκέφαλον
ἀνιοῦσα συνθολεῖ τὰς φρένας καὶ τοῦ καθεστηκότες ἰξίστησι.

888. σροχοδινεῖσα.) Α. οὐκ εἰμὶ ἐν τῷ καϑεστῶτι.

πτροχοδινεῖται.) Β. περιφέρεται. ἑλίγδην) περιεσπσραμμένως.

ν. 889. ἔξω δὲ δρόμου] Α. τῆς ὀρϑῆς ὅδοῦ.

δρόμου) Α. τοῦ καϑεστηκότος.

ν, 890. γλώσσης ἀκρατὴς) Α. ὑπὸ σῆς μανίας οὐ κατέχουσα τὴν γλῶσσαν, ἀλλὰ
σ΄αίουσα.

μρ δι τὰ μάργῳ! Β. διὰ τῆς φορᾶς τῆς μανικῆς τῆς ἐμῆς. γλώσσης ἀκραφὴρ)} οὖσα.

..1.991. ϑολεροὶ δὲ Αὐψρῆ Α. σεταραγ μένοι δὲ λόγοι, ὡς ἔσυχε, προσσπαίουσι τῷ ΄ῶν
κακῶν κλύδων.. Τοῦτ᾽ ἔσσιν, ὑσὸ ὀδύνης σολλὰ μάταια λαλῶ.

ϑολεροὶ δὲ λόγοι] Β. λόγοι δὲ προσκρούουσι πρὸς κύμασι στυγνῆς καὶ χαλεπῆς μανίας
ϑολεροὶ καὶ συγπεχυμένοι. Τουτέστιν ὑπὸ σοῦ χειμῶνος τῆς μανίας ἀναταραχϑεῖσα τὸν
λογισμὸν ϑολεροὺς λόγους προΐεται. ϑολεροὶ]} τεταραγμένοι, ἄδηλοι, σαίουσιν εἰκῇ]

ὶ "
πράττουσι μάτην.

892 σσυγνῆς πρὸς κύμασιν ἄτης} Β. λυπηρῶς κινήμασιν βλάξης.

ν, 898, Ἦ σοφὸς) Α. σὸν ΤΠ τααπὸν λέγει, ὅν σόοτε τὶς βιωφόμενος ὑπὸ δύο γυναικῶν,
σῆς μὲν μιᾷν οὔσης πλουσίας, τῆς δὲ ἑτέρας, πενεσπέρας, καὶ ποῦ γένους αὐτοῦ ἀξίας, καὶ
ἀπορῶν ποίας κληϑείη ἀνὴρ, ἠρώτησε ποίᾳ χρήσεται, γυναικί: σοῦ δὲ εἰπόναος, μέτιϑι
πρὸς τοὺς παῖδας τοὺς πλησίον ἡμῖν σποῖς βέμβιξ, παίζοντας (ὅ ἔστι τοῖς στρόμθαις) καὶ
ἀπ᾽ αὐτῶν μαϑήσῃ ποίᾳ ἂν χρήσαιο γυναικί: ἀπελθὼν ἐκεῖνος, ἠκροάσατο τῶν παίδων λε-
γόντων πρὸ; τὴν οἰκείαν στρόμθαν, τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλαυνε καὶ αἰσϑόμενος στοῦ λόγου
τῶν παίδων, τὴν μὲν π'λουσιωτέραν ἀφῆκε, τῇ σὲ πενεστέρῳᾳ ἐχρήσατο γυναικὶ, τῇ καὶ τοῦ
γένους αὐτοῦ ἀξία. Τοῦτο οὖν ὁ χορὸς ἐνθυμούμενος, λέγει ὅπ, σοφὸς ἦν ἐκεῖνος ὁ εἰπὼν τὸ
ἰσὶ μακρῷ χρόνῳ καὶ ἀριστεύειν καὶ εὐημερεῖν σοὺς τοῖς ἀξίοις σοῦ γένους αὐτῶν ἐπιγαμι-
ἐφεύοντας᾽ ἐὰν γὰρ ἡ ᾿Ιὼ συνεμίγη τινὶ ἀνδρὶ ἀξίῳ ὄντι τοῦ γένους αὐτῆς, καὶ πόῤῥω ἧς τῆς
μίξιως τοῦ Διὸς, οὐκ ἂν νῦν ἐπλανᾶτο.

ἤ; Β. ὄντως. ἦν) ὑπῆρχε.

Ἔ γυ!ρ,. ἐγκέφαλον ὑπεκκαίουσι. 564 ὑπεκκαίουσι, θ6η6 πιοη δὲ Ἠθα Πἰπ5 6χ βθάπθ-
εἴας Βυο ἐγγθρβίββθ. Τάδιη νἱάθγαί Α γϑδοῖι. [αι ἀε! ον].

Το ἐκκαίουσι 601}. Ῥαιϊιυ. ᾿θ ρτο θα ΠὲΘ Ἠεαιλῖο.

Τ ἥδε βοουΐι5 Ηαϊΐιηι, το ρμοσαΐ ρτὸ ἡ δέ.

[31]
ῳῷ

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΕΙΜ ΨΙΝΟΤΟΜ.

μ] ἷ “
894. ὃς πρῶτος ἐν γνώμᾳ] Β. καὶ καταρχὰς ἐνόησε τοῦτο.

γν. 896. ὡς τὸ κηδεῦσαι Α. καὶ Πίνδαρος Ἐ- Χρὴ δὲ καϑ' ἑαυτὸν παντὸς ὁρᾷν μέτρον.
Εὐναὶ δὲ π'αρώφπροποι ἐς κακότητα ἀϑρόσν ἔδαλον. καϑ᾽ ἑαυτὸν] κατὰ τὰ ἴδιω μέτρα.

ε Ν ὃ “Ὁ "»ε Ν -« ͵ὔ ,’ὕ ψ » , 3 ΕῚ ’

ὡς τὸ κηδεῦσαι καϑ' ἑαυτὸν] Β. ὅτι συγγένειαν ποιήσασϑαι οἷος αὐτός ἔστι. ἀριστεύει
μακρῷ ἄριστόν ἐστι κωτασπολύ.

ν. 898. τυλούτῳ διαϑρυπ τομένων) Α. ἐντρυφώντων.

διαϑρυππομένων) Β. τρυφώντων, σοξούντων.

γ. 899. μεγαλυνομένων)] Β. μεταιρομένων καὶ μεγαλαυχούντων.

ν. 900. χερνήταν) Α. προσπικόν ἔστιν ἐκ σῶν ἀπόρων γυναικῶν, αἵ οἰκείαις χερσὶ νή-
ϑουσιν ἔρια, καὶ ἑαυταῖς ἐκ σούτων τροφὴν πορίζονται. "Αλλως. Εὐτελῇ, διὰ τῶν χειρῶν
νήϑοντα, ἢ ἄλλως ἐργαζόμενον. Κυρίως δὲ ἐπὶ γυναικὸς, ἣ νήϑουσα παῖς χερσὶ τὰ τορὸς
τροφὴν κομίζεται.

΄ ᾿ ΄ὔ 3 “ ᾽ “ “ ἈΝ ΄ ᾿ ϑυν 6
χερνήταν] Β. χειροτεχνίτην. ἐραστεῦσαι!) ἐπιϑυμῆσαι" τοῦτο δὲ λέγει διὰ τὴν ᾿Ιὼ ὅμι-
΄ ν ἣν Ν Ν -“ -“ - ͵
λήσασαν Διΐ τῷ ἐρωτικῶ, διὰ τοῦτο ταῦτα παϑοῦσαν ᾧ.
΄ - -
901. μήποτε μήποτέ μ᾽ ὦ μοῖραι, Α. ὃ Χορός φησι βλέπων τὴν Ιὼ κακῶς τσάσχου-
διὰ ἢ. 95 Δὲ δὰ Σ Δί 79, ὦ - ν ἴδ) ΄ δι 6". Φ' 9.
σαν διὰ τὸ ἐρασϑῆναι αὐτῆς τὰ Δία, εἴϑε ὦ μοῖραι μὴ ἴδοιτέ με ποτὲ ὑπάρχουσαν εὐνάτει-
Ἀ ’ ΄“ ΄ » ν»»γ “ ε ,ὔ Ν ΄ ἈΝ
ρῶν καὶ σύγκοιτον τοῦ Διός ἥτοι μὴ ἐρασϑείη μου ὃ Ζεύς ποτε, μηδὲ “ λασϑείην, καὶ τσροσ-
πελάσω καὶ τυροσεγγίσω «ινὶ γαμέτηῃ τῶν ἐξ οὐρανοῦ. "Ἤγουν τινὶ οὐρανίῳ ϑεῷ ἔχοντι γυ-
ναῖκα τοῦτο γάρἐστι τὸ γαμέτᾳ. ᾿Ἢ, μηδὲ δι᾽ ἔχϑρας γενοίμην ὁμευνέτῃ τινὶ τῶν οὐρανίων.
Φοξοῦμα, γὰρ βλέπουσα τὴν τῆς ᾿Ιοῦς τσαρϑενίαν τὴν ἀστεργάνορα. Ἣν οὐ στέργει ὁ γενό-
-" ΠῚ Ν ε Ν ,΄ , - -
μενος αὐτῆς ἀνήρ᾽ ἢ, τὴν ὑπὸ ἀρσένων λίαν σπεργομένην" τῷ γάμῳ τοῦ Διὸς δασσομένην,
καὶ ἐν ἀλητείαις καὶ πλάναις πόνων δυσσλάγχνοις Ἥρας, ἧτοι ἀφορήτοις, ἃς: οὔτις ἐνεγκεῖν
᾿ - ς - ΄ δύ Σ ε» - ΄ ἂν οἱ Ψ
ἐν σοῖς αὑτοῦ σπλάγχνοις δύναιτο. Μηδὲ ὃ ἔρως τῶν κρειττόνων ϑεῶν ἐπίδοι με. Εἶτα τσα-
ρακατιὼν, ἐφερμηνεύων πὸ ἔρως, φησὶν, ὅς ἐστιν ἤμμια ἄφυκτον.
ν. 903. εὐνάφειραν)] Β. ἔγκποιτον. σέλουσαν] ὑπάρχουσαν.
905. σλασϑείην] Β. πλησιάσαι μι.

ν. 906. ταρξῶ γὰρ] Β. ἡ δὲ σύνταξις οὕτω, ταρθῶ γὰρ καὶ ξ φοβοῦμαι τὴν ἀστεργά-
νορα τυαρϑενίαν σῆς Ἰοῦς εἰσορῶσα αὐτὴν δασπαομένην καὶ δακαξομένην ἐν τῷ γάμῳ «τοῦ
Διός. Ἢ τὸ ἀστεργάνορα ἐπίϑετον παρϑενίας' στᾶσα γὰρ τσαρϑενία οὐ στέργει τοὺς ἄν-
δρας, Ω ἌΝ μὴ τυρὸς αὐτοὺς τὸ ὑεῖς πάτα ἰάρί γον οὐκ ἄλλο οὐδὲν ἢ τα ρϑενία ἐστίν. Ἢ
τερὸς «ὲν ἜΝ ὑποστικτέον, ΜΡ δὲ τὸ ὁρῶσα συναπ'τέον τὸ ἀστεργάνορα τσαρϑενίαν.
ἀστεργάνορα] ἣν οὖκ ἔστερξεν ὃ ϑνδε αὐτῆς ὃ Ζεύς.

ν. 907. γάμῳ δαπτομέναν] Α. ἅμα τῷ γάμῳ" λείπει γὰρ τὸ ἅμα.

γάμῳ δαπαομέναν)] Β. τὴν παρϑενίαν δηλοῖ ἀφανιξομένην.

ν, 908. δυσπσλάγχνοις Ἥρας ἀλατείαισι) Β, κακοσπλάγχναις ἤτοι ὀργίλαις π“ λώναις
ὦ δ ἢ ͵ -
ἃς Ἴοϊ τσεριέξαλλε.

ν. 909. ὁμαλὸς] Β. ἥσυχος, κακῶν ἄπειρος.

ἄφοβος] Β. εἰωΐί. οὐ δέδια) οὐ φοξοῦμαι.

ν. 911. ἄφυκτον Β. δ οὐδεὶς δύναται φυγεῖν. προσδέρκοιπο} ϑιάώσαιτο.

γν. 912. ἀπόλεμος) Α. ἀκαταμάχητος. Ὃν καὶ πολλὰ μηχανησαμένη οὐ φεύξομαι.
ΕΊ ε ᾿ ΄ 7 ᾿ ᾿ " ΄ὔ - -᾿ « ᾿,
Αλλως. Ὁ τσρὴς κρεισσονᾶς τόλεμῦς, ἀκαταμάχητος. ἄσπορα ποριῤκος οιον, οὐτος ὃ “σ΄ὁλε-
μος ὁ ἐρωτικὸς, ἔστι πόρον διδοὺς καὶ εἰς τὰ ἄπορα, καὶ οἷον εἰπεῖν, καὶ τοῖς ἀδυνάτοις ἐπι-

- 4 ᾿, ᾽ -" ΄ Ν Ν ο ᾽ ’ « , . ’
χειρῶν, καὶ πόριμος αὐτοῖς. Ψαύουσι γὰρ καὶ τῶν ἀ ψαύστων οἱ λίκνοι ὃ οἱ ὀφϑαλρμοί.

5 Ῥυ.). ὁ. ν, 64. 65.

ἐ Πδοθρὶ Αργθβολὶϊ σογγθοιοιδιη. Απίρα 50 Ἰθρθθαΐαν : ὁμιλήσασαν Διῖ, σὰ ἐρωτι-
κὰ διὰ «. «. παϑοῦσα.

Τ υ]ρ. σαρξῶ καὶ γὰρ καί. Ῥτΐαβ καὶ ΘΧριυῃρδηάτμη 6586 νἱάϊε Ηδαιβίιι.

ἃ Ποροπάσμι βίηθ ἀπ0]0 λέχνι.

60 ΒΟΗΟΙΠΙΑ

ἀσόλεμος] Β. ἄμαχος.

γ. 913. σπόριμοος] Β. ὁ σῶν ϑεῶν, ᾿Εφευρεταὶ μηχανῶν' ἔνϑα γὰρ οὐ δύναταί τις εὑρεῖν
μηχανὴν, οἱ ϑεοὶ εὑρίσκουσιν ἐρῶντες" καὶ μαρσυρεῖ Ζεὺς, χρυσὸς γενόμενος καὶ καταῤῥυεὶς
᾿ “ ΄ 3, ." ᾽ ΄ὔ , ; Ν , ὁ ΄, φ. τα Ν Ν
ἀπὸ τοῦ τίγους τυρὸς τὴν ᾿Ακρισίου Δανάην ἐντὸς οὖσαν πύργου χαλκοῦ. Ὃ γὰρ πατὴρ
᾿Ακρίσιος χρησμὸν λαδὼν ὡς ὃ γεννηθεὶς ἐκ τῆς ϑυγατρὸς αὐτοῦ καϑελεῖ ἔ
καϑεῖρξε τὴν παῖδα.

ν. 914. μῆτιν] Β, βουλήν. ὅπη) ὅπου.

ν. 915. ἢ μὴν ἔτι] Α. ὅπερ τσροείρη κεν ΤΙρομηϑεὺς ἐν οἷς ἔλεγεν ὅτι ὁ Ζεὺς ἐκθληϑήσε.

αὐτὸν τῆς ἀρχῆς,

ται τῆς βασιλείας, εἰς γάμον συνελϑὼν τῇ Θέτιδι, τοῦτο καὶ ἐνταῦϑα πάλιν φησί. Λέγει
΄ [7 ΕῚ πὰ Ν , Ε ΄ ΥΨῚ ΄ὔ "ἱ , 8 ΄ 2 ᾽ὔ
οὖν ὅτι ὄντως δὴ ὃ Ζεὺς, καίπερ αὐϑάδης καὶ ἐπηρμένος ὧν καὶ ὑπέρογκος, ἔσται ταπεινός.
, Ν ΄ τοτ {1 ᾽ ἈΝ . ΄ ε΄ Ν ΄ ΄ὔ φ
“Ἑτοιμάξεται γὰρ γάμον γαμεῖν, ὃς αὐτὸν βασιλείας ῥίψε.. Καὶ πότε σληρωϑήσεται ἡ
σοῦ Κρόνου κατάρα, ἣν εἶπεν ἐπ᾿ αὐτῷ σῷ Διΐ, ἐκ πίπτοντος τῶν μακροχρονίων καὶ πα-
λαιῶν ϑρόνων τῆς βασιλείας. ᾿Αποτροπὴν δὲ καὶ ἐκφυγὴν καὶ σροφύλαξιν τῶν ἀπὸ τοῦ
εἰρημένου γάμου κακοπαϑειῶν μελλουσῶν ἐπελθεῖν αὐτῷ, οὐδεὶς τῶν ϑεῶν ἰσχύσει ἀποδεῖ-
ξαι χωρὶς ἰμοῦ. ᾿Εγὼ ταῦτα γινώσκω, καὶ ποίῳ τρόπῳ γενήσεται. ἸΙρὸς ταῦτα οὖν κα-
Θήσθω νῦν ἐν τοῖς ὑψηλοῖς καὶ τῆς γῆς ὑπεραπρομεένοις σόσποις (ἢ ἐν σῷ ὑψηλῷ ᾿Ολύμσῳ),
Ν Ν -ανν Ε.] Ν ΄ , Σ) “δ .»» , βι» ΕΗ δ ϑ,,
πιστὸς καὶ ϑαῤῥῶν, ἢ πυστὸς, περίπυστος καὶ διάδηλος, καὶ ἔνπιμος ἐν βρονταῖς, ἤγουν διὰ
Η͂ ὦ Η ΄ ν᾽ , ΄ ᾽ ᾿ ν ΄ ΄ ᾿
σὸ σοιεῖν βροντὰς, μεγαλυνόμενος, καὶ ἐκπέμπων βέλος πυρπαννόον καὶ πυρὸς πνέον" λέγει δὲ
σὸν κιραυνόν' οὐδὲν γὰρ ταῦτα αὐτῷ βοηϑήσει εἰς τὸ μὴ καταπεσεῖν πτώματα ἀνυπομό-
γητα καὶ ἀναφόρητα. Τοιοῦτον ἀντίπαλον καὶ ἀντίμαχον νῦν εὐτρεπίζει αὐτὸς ἑαυτῷ,
[7 ΕῪ 8 Ν Ν ἐΖ Ε ἣν Ἁ Ν - ’ -“ “ Ν Ν
ὅσφις καὶ ὑπὲρ κεραυνὸν καταφλέξει αὐτὸν, καὶ τὸν γενναίον καύσον τῆς βροντή; καὶ σὴν
΄ 2 Ν ΄«Ὁ “Ὁ 7 ἮΝ ’ Ν μι. Γ᾿ ᾽ ΄ ΝΥ
τρίαιναν, αἰχμὴν ποῦ Ἰποσειδῶνος, δι ἧς σαλεύει σὴν γῆν, διασκεδάσει καὶ ἀφανίσει καὶ
διαλύσει. Λέγει δὲ ὃν ἔμελλε γεννῆσαι ὁ Ζεὺς μιγεὶς τῇ Θέτιδι.
ἢ μὴν] 8. ὄντως. αὐθάδης] ἀκρατόσπορἝς.
γν. 916. ἔσται) Β. γενήσεται. ἐξαρεύεται; ἑτοιμάζεται, κατασκευάξει.
ν. 917. δε) Β. ὃ γάμος.
Υ. 918. ἄξϊσαον] Β. ἀφανῇ.
γν. 919. χρανϑήσεται) Β. τελεσϑήσετα.
ν. 920. ἐχπισνῶν] Β. ὕπ᾽ αὐτοῦ ἐἰκπίπτων. ἠρᾶτο] αὐτῷ. δηναιῶν)] τῶν παλαιῶν,
ἀρχαίων.
ν, 921. μόχϑων ἐκπροσὴν) Β, δυσσυχιῶν ἐκφυψήν.
ν. 922. Β. αὐτῷ) τῷ Διΐ, σαφῶς) φανερῶς.
- 4. εν ᾽
ν, 229. οἶδα] Β. γινώσκω. ᾧ πρόπῳ] ἐκφύγοι.
γν. 924. ϑαρσῶν) Β. ἐπαιρόμενος καὶ κομπάξων. τοῖς πεδαρσίοις κτύσοις) ταῖς ἐν
τῷ ὑψηλῷ ὑπ᾽ αὐτοῦ γινομέναις βρονταῖς.
γ. 92ὅ. πιστὸς) Β, Θϑαρσαλέος, βέξφαιος ὦν. τινάσσων) κινῶν. πυρανόον βέλος) τὸν
κεραυνόν.
γν. 926. ταῦτ᾽ Β. αἱ βρονταὶ καὶ ὁ κεραυνός.
ν. 927, οὐκ ἀνασχετὰ) Β. ἀλλ᾽ ἀφόρητα.
γν. 928. σοἴον] Β. τοιοῦτον. παρασκευάξεται] εὐσρεσίξει.
ν. 929. δυσμαχώτατον] Β. δυσκαταγώνιστον.
ν. 930. ὅς δὴ κεραυνοῦ] Α. σαῦτα αἰνιγμαπωδῶς φησι, καὶ διὰ σοὺς Κύκλωπας τὸν
Βρόντην καὶ τὸν Στερόπην, οἵ ἀδιλφοὶ ἦσαν «ποῦ Κρόνου σοῦ πατρὸς τοῦ Διός. Εἶχον δὲ
ΟΜ . ΄ Ω 9 Ἵ, ᾿ -" ΄ ο ε κ 7 Ν - ͵ὕ ᾿ὔ ε
πρὸς ἕνα μόνον ὀφθαλμὸν τοῖς μετώποις. Οὖἧς ὁ Κρόνος μὲν τῷ ταρτάρῳ προσέδησεν, ὡς
ἐσιδούλους πτοούμενος. Ὃ δὲ Ζεὺς τῆς βασιλείας κρατήσας, τὸν μὲν πατέρα Ἱζρόνον εἰς
΄ ΄ ν Δ τῷ ΄ ρει ᾿ . - ΄ ἡ ᾿ Η
τάρταρον κατάγιι, τοὺς δὲ εἰρημένους ἀνάγει καὶ συνεργοὺς τοῦ κράτους ἔχει" σὸν μὲν,

ἘΤια Πεαίδ. μνὸ νη]. καϑελῇ,

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΒΌΜ ΥΙΝΟΤΟΌΜ. 61

Βρόντην ἢ βροντὴν μηχανώμενον αὐτῷ" τὸν δὲ Στερόπην, ἀστραπὴν, εἰς ἐκφόξησιν πάν-
σων τῶν ἄλλων ϑεῶν. Φησὶν οὖν ὃ Προμηϑεὺς ὅτι ὁ μέλλων γεννηθῆναι ἀπὸ τοῦ Διὸς
συνευνασϑέντος τῇ Θέτιδι, καὶ ὕσσερον ὑπὲρ τὸν Στερόπην καὶ τὸν Βρόντην ἔσται. ᾿Επεὶ
δὲ ῴετο καὶ τὸν Ποσειδῶνω βοηθήσειν ἂν αὐσῶ τῷ Διΐ, ὡς ἀδελφὸν αὐτοῦ ὄντα, φησὶν ὅτι
οὐδὲ ἡ τὴν γῆν σαλεύουσα τρίαινα τοῦ Ποσειδῶνος ἔσται τῷ Διΐ εἰς βοήϑειαν. Τρίαινας δὲ
λέγουσι κρατεῖν σὸν ἸΠοσειδῶνα, ἢ διὰ τὸ τρίτον στοιχεῖον εἶναι αὐτὸν, ἢ διὰ σὸ εἰς τρία
διαιρεῖσϑαι φὸ ὕδωρ, εἰς ποτάμιον, εἰς ϑαλάσσιον, καὶ εἰς λιμναῖον.

κρείσσον᾽ Β. ἐπικρατέστερον.

ν. 931. καρτερὸν] Β. ἰσχυρόν.

ν, 982. ϑαλασσίαν; Β. ἐκ τῆς ϑαλάσσης. τανάκτειραν νόσον] δυναμένην ἁπλοῦν
ἢ διδόνα, ἢ.

ν. 953. «ρίαιναν)] Β. κάμωκα. σκεδᾷ] σκορσίσει.

γ. 934. «ταΐσαςὶ Β. προσκρούσας. τῷδε πρὸς κακῷ) παρὰ τοῦ κακοῦ. Ἐμσπέσῃ
γὰρ ἄν «ἥδε τῇ δυστυχίᾳ ἀπὸ τῆς κακίας αὐτοῦ. Ἢ τὸ πρὸ; κακῷ ἀντὶ τοῦ ἐκ ποῦ
προσασταῖσαι καὶ δυστυχῆσαι καὶ τῆς ἀρχῆς ἐκπεσεῖν. ἹΠρὸς μὲν οὖν φὸ πρῶφον ὑπόστιξον
εἰς σὸ πρὸς κακῷ, πρὸς δὲ σὸ δεύτερον εἰς τὸ σῷδε.

ν. 935. ὅσον] Β. καλὸν ὑπάρχει. δίχα) κεχωρισμένως.

ν. 936. ἐπιγλωσσᾷ] Α. τῇ γλώττῃ κατηγορεῖς, ἐποιωνίζῃ κατὰ φοῦ Διὸς ἃ βούλῃ
γενίσϑα, αὑτῷ. Ἔστι δὲ τὸ, ἐπιγλωσσᾷ Διὸς, κατ᾽ ἐρώτησιν. ᾿

χρήξει:) Β. ἐπιποϑεῖς. ἐσιγλωσσξ͵ καταξοᾷς.

ν. 937. ἅπερ! 8. ἐκεῖνα λέγω.

ν. 938. προσδοκᾷν) Β. ἐλπίζειν. χρὴ πρέπει.

ν. 939. τῶνδε] Β. ὧν λέγω. δυσλοφωτέρους) ἀφορητοτέρους καὶ δυσθαστακτοτέρους.

ν. 940. ταρξεῖς] Β. εἰς φόξον “αἴασεις.

ν. 921. μόρσιμον] Β. μεμοιρασμένον.

ν, 942. ἀλλ᾽ ἄϑλον ἄν σο] Α. ἀλλὰ καὶ εἰ μή ἰστι σοὶ πεπρωμένον ἀποθανεῖν, πόροι,
καὶ παράσχοι, ἤγουν δώσει σοι πόνον, ἄλλο ὃ ἀλγεινότερον καὶ λυπηρόπερον τούτου οὗ νῦν
σἄσχεις. “Ὥσπερ δὲ ὁ βελτίων σοῦ βελείονος κλίνεται, κἂὶ ὁ καλλίων καλλίονος, ἔχουσι
δὲ τὰς αἰτιατικὰς βελτίω καλλίω, οὕπω καὶ τὸ ἀλγίω αἰτιατική ἐστιν ἀπὸ τῆς ἀλγίων
εὐθείας.

ὧϑλον] Β. ἤν μανϑάνης κάματον [].

ν. 943. ὧδ᾽ οὖν ποιείτω] Α- οὕτως ὑπερηφάνως καὶ ἀφόβως.

σἄντα] Β. ὅσα ἄν ποιήσει. «ροσδοκητὰ) ἐλσισεά.

ν. 944. οἱ προσκυνοῦντες σὴν ᾿Αδράστειαν] Α. οἱ σέξοντες οἱ τιμῶντες σὴν ᾿Αδράσπειων
ἤτοι τὴν σύχην. τὴν ᾿Αδράστειαν) Δίκην τὴν "Αδραστον σιμωρήσασαν. Θεὰ γάρ ἔστι
σοὺς ὑπερηφάνους τιμωροῦσα. ἤΑλλως, ἸΠαραινεῖ πποεῖσϑαι μήποτέ τις νεμεσήσῃ δικαίως
αὐτῷ, ὡς τὸν Δία ὑξρίξοντι. "Αλλως. Τὴν ᾿Αδράστειαν, ἤτοι σὴν τύχην, σὴν μὴ ἐῶσαν
ἡμᾶς δρᾷν τὸ ϑελητόν.

᾿Αδράστειαν) Β. ᾿Αδράσφεια ἔφορος μέμψεως. Λέγει οὖν ὡς οἱ μὴ μεμφϑῆναι σπουδά-
ζοντις φρονιμοοί εἰσι.

εν, 945. σέξου, προσεύχου] Α. σὺ σέξου καὶ κολάκευε καὶ ϑέλγε τὸν Δία φὸν ἀεὶ κρα-
φοῦντα' (τοῦτο δὲ κασ᾽ εἰρωνείαν φησίν: ἰλαίζει γὰρ ὅσον οὔπω ἀπὲ τῆς βασιλείας
ἐκπεσεῖν αὐφὸν) ἐμοὶ δὲ μικρὸν καὶ ὀλίγον, ἢ οὐδ᾽ ὅλως φροντίς ἔστι τοῦ Δίος. Τοῦτον σὸν

ἘΞΉσοο Βρόντην διιοΐοτο Ηρδίμϊο ᾿πβϑγα.

Ὁ αϊρο Ποσειδῶνα φοξηϑῆνα,, αιοά οἰεσδηιὶ οοη]θοΐαγα τηίαν!ε Ηδαξίιζιις ἴῃ
βοηϑήσιιν ἄν. (Εαϊϊ, Μοτε]!. βοηϑήσαι.) Εοάεπι διιδίογε ροϑὲ ἀβὰϊ σρίαινα ρτὸ γυ]ρ.
«ρίαιναν.

εν Ιμεσοπάμππι νἱἀδίαγ : δυναμένην ἁπλοῦν ἢ διαδόνειν. Ηξαίϊι.
ἄχλοοχ Ηεαϊϊι σοτγθοίίοπα ρτοὸ νυ], ἀλλ᾽.

[Γ᾿ ἢν μηϑάνης, κάματον. Ἡξεαῖδι.

02 ΞΟΗΟΠΙΑ

καιρὸν δράσω καὶ τορατείτω ἃ βούλεται, καὶ βασιλευέτω. ᾿Ἐπὶ πολὺ γὰρ οὖκ ἄρξει καὶ
βασιλεύσει τοῖς ϑεοῖς. ᾿Αλλὰ βλέπω τοῦτον τὸν ἄγγελον ποῦ Διὸς (λέγει δὲ τὸν Ερμῆν)
πάντως τὶ νέον ἦλϑε μηνύσων ἐμοί. :

σέξου] Β. τίμα. ϑῶσαε) κολάκευε. ἀεὶ «ὸ ἀεὶ “ρὸς σὲ σέξου καὶ οὐ πρὸς τὸ
κρατοῦντα, ἀεὶ τὸν διαλέγειν Ὦ ἐπεὶ τάχιστ᾽ αὐτὸν ἐκπεσεῖσϑαι τῆς ἀρχῆς διατείνεται.

ν. 946. Ζηνὸς} Β. περί.

Υ. 947. σὸν βραχὺν] Β. τὸν ὀλίγον.

ν. 948. ὅπως Θέλει) Β. καϑὰ ϑέλει. δαρὸν] ἐπιπολύ. Θεοῖς} δέον ϑεῶν εἰσεῖν,
Θεοῖς εἶπεν Ὁμηρικῷ ζήλω, ἐκεῖνος γάρ τινα δὲ τοῖς ᾿Αχαιοῖς λέγει 1 ἔστι δὲ σλα-
γιασμός.

γΥ. 949, σπρόχιν)] Α. ἄγγελον ἀπὸ τοῦ τρέχειν. Δηλοῖ δὲ τὸν σπουδαῖον οἰκέτην,
σὸν σπουδαίως πράτσοντα τὰ προστάγματα τοῦ κυρίου αὐτοῦ, καὶ μὴ βραδύνοντα καὶ
χρονίξζοντα.

«ρόχιν)] Β, φὸν ἄγγελον.

γν. 950. συράώννου] τοῦ Διός. διάκονον] ὑπηρέτην.

Υ. 951. πάντως} Β. ὁμολογουμένως. καινὸν] νέον. ἀγγελῶν] μηνύων.

Υ. 95. σὲ τὸν σοφιστὴν) Β. εἰρωνικῶς τοῦτο λέγει.,

ν. 953. σὸν ἐφημέροις) Α. γράφεται ἡμέροις. "Ήγουν τοῖς ἀνθρώποις" ἢ τοῖς ἡμέροις, ω
σῥὸς ἀντιδιασπολὴν τῶν ἀγρίων ζώων, ἢ τοῖς ἐφημωέροις.
σὸν ἐξαμαρτόντ᾽] Β. σὸν ππαίσαντα. ἐφημέροις} ἀνθρώποις.

γ. 954. πορόντα.] Β. παράσχοντα. ᾿

ν. 95. ἄνωγε. Β, ἐκέλευσε.

ν. 966. αὐδᾷν)] Β. λέγειν. αἷν] ἀφ᾽.

ν. 957. καὶ ταῦτα μέντοι μηδὲν αἰνικπηρίως) Α. ὃ Ζεὺς ὃ πατὴρ τῶν ϑεῶν κελεύει σοι
εἰπεῖν οὕς σινας λένεις γάμους, καὶ «τοὺς ἀνϑρώπους παρ᾽ ὧν ἐνεῖνος τὴς βασιλείας ἐκδληϑῇ"
καὶ ταῦτα μέντοι λέγε μηδ᾽ ὕλως αἰνιγματωδῶς. ἀλλ᾽ αὐϑνὰ ἐκεῖνα, ἕκαστα φανερώ.

μηδὲν αἰνικτηρίως] Β. μηδαμῶς αἰνιγματωδῶς.

ν. 9ῦ8 μηδέ μοι διπλᾶς) Α. μηδὲ ἐμοὶ, ὦ Προμηϑεῦ, προξενήσης καὶ δώσης διπλᾶς
ὁδούς. τοι, μὴ ποιήσῃς ἀπελϑεῖν κενὸν, καὶ πάλιν πεμφϑῆναι πρός σε Βλέπεις γὰρ
ὅφι σοῖς τοιούτοις ὁ Ζεὺς οὐ καταπραΐνεται. Ἴλλλως. Μὴ κάματόν μοι διπλοῦν σροξενή-
σης, δεύτερόν με “ποιῶν ὑποστρέψαι. Τοῦτο δὲ αἰνίττεται διὰ τοῦ λόγου, μὴ βούλοιό με
αὖϑις ἀπελϑεῖν κενὸν πρὸς τὸν Δία. ἬἬἭγουν, ἅσπερ εἶπα: κατὰ τοῦ Διὸς, μὴ κρύψης, ἵνα
μὴ κἀκεῖνος πάλιν με πρὸς σὲ πέλψη.

αὖθ᾽ ἕκαστα] Β. φανερά. μηδὲ μοι διπλᾶς ὁδοὺς) εἰ γὰρ ἀσαφῶς εἴποις, πέμψει με
πάλιν ὁ Ζεὺς πρὸς σὲ ἵνα σαφῶς εἴποις.

ν. 960. Ζεὺς τοῖς σοιούτοις Α. π«οῖς μὴ πειϑομένοις αὐτῷ, ἢ τοῖς Ψευδέσι λόγοις χρω-
μένοις οὐ κάμπτεται, οὔτε μειλίσσεται, ἀλλ᾽ ἐπὶ πολὺ ϑυμοῦται καὶ ἀμείλικτος γίνεται
φοῖς τοιούτοις.

τοῖς τοιούτοις) Β. τοῖς ἀσαφίσι. Μαλϑακίξεται, ἀπατῶται καὶ σαράγεσαι.

ν. 961. σεμνόστομός γε] Α. κατ᾽ εἰρωνείαν ὃ Προμηθεὺς, μὴ, φήσιν, ὃ αὖϑος καὶ ὃ
λόγος οὗτος 1, προσήκων τῶν ϑεῶν, ποῦ ἝἙρωοῦ. Ταῦτα δὲ λέγει καταγελῶν αὐσοῦ. ᾿Ἢ-
σοι ἃ ἐστὶ καὶ καλᾶς εἰρημένος, καὶ φρονήσεως γέμων, ὡς ῥηθεὶς ὑπὸ ὑπηρέσον σῶν ϑεῶν;
ἢ τὸ σιμνόσσομος, ἀντὶ τοῦ κενόδοξος καὶ ἐπηρμένος καὶ γέμων οἰήσεως.

σεμνόστομος) Β. εἰρωνικῶς. σλέως͵ πεπληρωμένος.

δΊορο: χρατοῦντα, οὐ γὰρ ἀεὶ τὸν Δία λέγει κρατοῦντα ἐπεί... Δδτεδοῖι.

Υ{Πώὸ οχ ἤοιν. []. β΄, 345. εἰς τοῆηροηάα ; ἐκεῖνος γὰρ ᾿Αφρείδην σοῖς ᾿Αχαιοῖς
ἀρχεῖν λέγει. Αδτεροῖι. '
Ζ Ηο ἴΐὰ Ἰεροηάδ: κατ᾽ εἰρωνείαν ὁ Ἰπρομηϑεὺς μίν φησιν, ὁ μυϑὸς, καὶ ὃ λόγος
φυτος τοῦ προσηκόντος «. 9. Πραϊῇ,.

δ᾽ ϑοτίρδὶ ἤτοι ργὸ νυ]. ἢ σὸ οχ Ηδαιϊϊϊ οϑβογναίϊοπο.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΒῸΜ ΝΙΝΟΤΟΌΜ. 08

Ν

ν. διμυϑὸς) Β, ὃ λόγος. ὡς] καϑά.

γ. 963. νέον νέοι] Α. νῦν νέοι Θεοὶ βασιλεύετε, καὶ νομίζετε χωρὶς πένϑους ἀεὶ κατοι-
κεῖν τὰς «σοῦ Ὀλύμπου ἀκρωρείας καὶ μέρη ἐκ πούτων δὲ τῶν σοῦ Ὀλύμπου μερῶν καὶ
ἀκρωρειῶν κασενόησα καὶ εἶδον δύο τυράννους ἐκπεσόντας καὶ ἐκβληϑένσας τῆς βασιλεῖας
(λέγει δὲ τὸν Ὀφίωνα καὶ τὸν Εὐρυνόμην ἴ, καὶ τὸν Κρόνον ὃν ἔῤῥιψεν ὁ Ζεὺς) τρίπον δὲ καὶ
τὸν νῦν τυραννοῦντα Δία ϑεάσομαι ἐκπεσόντα, καὶ κακῶς, καὶ ἐφυξρίστως, καὶ συντόμως.
Μὴ δοκῶ σοι φοθεῖσϑαι αὐτούς Σὺ δὲ τὴν δδὸν ἣν ἰδάδισας ἐρχόμενος ἐνταῦϑα, πάλιν
΄ ᾽ν . δι. ἃ Νο δὲ Ὁ.,9 -
βάδιξε. Οὐδὲν γὰρ ἐρῶ σοι ὧν ἐμὲ ἰρωτᾷς.

΄ , 3 ᾿Ν ᾿ ’ ε - ε ’

νέον] Β. νεωστί: οὐ γὰρ ἀρχαία ὑμῶν ἡ βασιλεία.

ν. 961. πέργαμα] Α. ἁπλῶς τὰς τοῦ οὐρανοῦ ἀκρωρείας" καπεχρήσατο δέ.

’ ᾿ - ΄ ᾿ δ) ΄ “ ενῖι ΄ 3 Ν ΄ “ δ Ἀ “-
ναίειν ἀπενθῆ πέργαμα)] Β. ἐπειδὴ ναίειν εἶπε, ὃ δὲ ναίων ἐντὸς τοίχους ναίει, διὰ τοῦσο
πέργαμα εἶπε λέγει δὲ σὸν οὐρανόν. πέργαμα] τ. τὰ ὑψηλά. ἀπενϑῆ) Β. ποταπά.

ν. 965. ἡσθόμην) Β. ἔγνων.

ν. 966. τρίτον] Α. ἐδασίλευσε πρῶτον μὲν ὃ ᾿Ὀφίων καὶ Εὐρυνόμη, ἔπειτα Κρόνος καὶ
Ῥέα. Μετὰ ταῦτα δὲ Ζεὺς καὶ Ἥρα.

τὸν νῦν συραννοῦντ᾽] Β. τὸν Δία. ἐπόψομαι] ἐκπεσεῖν.

ν, 969. πελλοῦ γε καὶ Α. σημείωσαι, πολλοῦ ἰἐλλείπω, ἀντὶ τοῦ, πολλοῦ γε καὶ
δεῖ, ἦ, πολλοῦ γε καὶ δέω.

ἕ

ν, 970. ἐγκόνε, πάλιν] Β. σπεύδων ἀπέρχου.

γ. 971. ἂν ἱστορῆς] Β. ζητῆς.

ν. 974. «οιοῖσδε] Α. ἐν ταύταις ταῖς κενοδοξίαις καὶ ὑπερηφανίαις καὶ ἀναισχυντίαις,

ν κ᾿ ν ν 18 ᾽ " ͵΄ Π ΄ -
καὶ πρὶν σαυτὸν εἰσήγαγες καὶ ἐνέδησας εἰς τὰς βλάξας ὡς πάσχεις νῦν.

πρὶν] Β. ὅτε σὸ πῦρ κέκλοφας. αὐθϑαδίσμασιν] κορπάσμασιν" ἔλεγ᾽ ὡς δικαίως κέ-
κλοῷε.

ν. 973. ἐς τάσδε] Β. ἐν αἷς νῦν συγχάνεις.

γ. 974. τῆς σῆς λατρείας] Α. ποῦτό φησιν ὃ ἸΠρομηϑεὺς πρὸς τὸν Ἑρμῆν, σαφῶς γί-

-“ Ε) Ἂ ᾿ . -“" - ,ὔ ι ἢ » , ᾽ ͵ Υ̓͂ ᾿ ᾿ὕὔ
γωσκεῦτι οὔκ ὧν ἀλλάξαιμει τῆς σῆς λατρείας τὴν ἐβζὴν εὐπραξίαν {: Ηγουν, οὐ στροτιμῆ-
σομαι τὸ λατρεύειν τῷ Διΐ, τὸ ὑπηρετεῖν αὐτῷ καὶ εἶναι ἄγγελος αὐτοῦ, ὥσπερ σὺ, τοῦ σάδ-

« συ ΄ Ὁ ἅὉ “- ΄ πο σι ΄ὔ ΝΜ 8 ΄σ μεν ἃ,
χεινουτῶ κακως. Τουτ ἐστι, κρεισσον ἡγούμῶι σου λατρεύειν καὶ ἀγγελιαφορεῖν τῷ Διΐ
ὡς σὺ, τὸ προσηλῶσϑαι τῇ πίτρᾳ ταύτῃ, καὶ ττάσχειν κακῶς.

ν. 975. ἀλλάξαι μ᾽] Β. οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ ἀλλάττω τὸ διδόμενόν ἔσει γενικὴ καὶ τὸ λαμ-
ξανόμενον αἰτιατικὴ, ἀλλὰ καὶ τοὔμπαλιν, ὡς κἀνταῦϑα καὶ παρ᾿ Ὁμήρῳ 1 τὸ χρύσεα
χαλκείων ἀλλάξατο. Ἐ κεῖ γὰρ ὁ Γλαύκος χρύσεα δοὺς χάλκεα ἔλαθεν.

ν. 976. λατρεύειν] Β. προσταλαιπωρεῖν.

ν. 977. φῆναι] Β. λέξαι.

ν. 978. σοὺς ὑξρίξοντας] Β. Ἑρμῆς γὰρ πρόσϑεν τοῦτον ὑξρίσας τοιαῦτα σαρ᾿ αὐτοῦ
ἤκουσεν.

γν. 979. χλιδᾷν ἔοικας] Α. ἀκούσας ὁ Ἕρμῆς τοῦ Ἱπρομηϑίως εἰπόντος ὅτι κρεῖσσον
ε - Ν - - - ΄ γεν ΄ ,ζϑ 2 τ γὼ Η ᾿
ἡγοῦμαι τὸ προσηλῶσϑαι τῇδε τῇ πτέτρῷ σὰρ ὁ ἀγγελιοᾷορον εἰναι με σοὺ Διὸς Φησί, σρος

» Ν ΄ » “ Ἀ ΄ - -“ - ,ὔ ᾿ Ν νε
αὐτὸν, ὅτι ἔρικας τρυφᾷν, καὶ χαίρειν σοῖς κακοῖς οἷς πάσχεις. ᾿Αποκχριϑεὶς δὲ ὁ ἸΤρομη-
ϑεὺς φησὶ πρὸς αὐτὸν, σρυφῶ καὶ χαίρω τοιαῦτα πάσχων κακά; οὕτως εἴϑε μοι φοὺς
ἐμοὺς ἐχϑϑροὺς ἴδοιμει «ρυφῶντας, καί σε μετὰ «ούτων.

χλιδᾷν)] Β. τρυφᾷν καὶ εἰς οὐδὲν ταῦτα λογίξεσϑαι. τοῖς παροῦσι πράγμασι] Β. ταῖς

ὦ :
προσούσαις σοι νῦν δυστυχίαις.

ἘΞ ΨΠΠΟΒδ πὶ βου ρίπιγδπ σὸν Εὐφυνόμην Τροία οοτγοχὶξς Αὐγεβοῖν, «αἱ οἱ ροβέθα αἀ ν,
959. Εὐρυνόμη 5οΓδὶ Ἰυ5βῖξ ργὸ γ]ρ. Εὐρυνόμης.
Ὁ Ἰεσοπάυπι δυσπραξίαν,

ΦΥῊΝ ζ’, 9 5.86}

δ4 Β5ΟΗΟΠΙΑ

γ. 981. οὕσως] Β. ὧδε.

ν. 982. ἦ] Β. ὄντως.

ν. 988. ἐχϑαίρω] Β. μισῶ,

γν. 984. ὅσοι σ΄αϑόντες] Α. συνῆλθε γὰρ αὐτοῖς κατὰ τῶν Τιτάνων.

παϑόντες εὖ] Β. παρ᾿ ἐμοῦ. κακοῦσι κακοποιοῦσι. ἐκδίκως] ἀδίκως.

ν. 985. κλύω σ᾽ ἐγὼ] Α. νοῶ σε, φησὶν, ἐγὼ, μεμηνότα καὶ παραφρονοῦντα, καὶ “ἄσχοντα
νόσον κακήν. Ὁ Ἑρμῆς ταῦτα λέγει πρὸς τὸν ΤΙρομηϑέα, ὁ δὲ πρὸς αἰ τὸν, ἔστω νοσεῖν με,
κατά σε κριτὴν, εἰ νόσημά ἰστι καὶ παραφροσύνη, μανία, πὸ μισεῖν τοὺς ἐχϑρούς. Οὔ φη-
σιν, ὁρῶ, ἀλλὰ, κλύω" οὐ γὰρ δι᾽ ἔργων ὕξριξεν ὁ Ἰπρομηϑεὺς τοὺς ϑεοὺς, ἀλλὰ διὰ λό-
γων.

κλύω] Β. αἰσϑάνομαι, μεεμιηνόπ᾽ μαινόμενον.

ν. 986. εἰ] Β. ἐὰν ὑπάρχει. σαυγεῖν) μισεῖν.

γν. 987. εἴης φορητὸς οὐκ ἂν] Β. εἰ τοσούτοις συνὼν κακοῖς ϑρασύνῃ, τί ποτ᾽ ἄν ἰδρά-
σας εὐτυχῶν ; φορητὸς] ὑσομονητός.

ν. 988. τόδε Ζεὺς, Α. σὸ ὥμοι λέγειν.

ὠμοῇ Β. φεῦ. τόδε] τὸ ᾧμοι.

ν. 989. ἀλλ᾽ ἐκδιδάσκει) Α. κἀκεῖνος οὖν τῷ χρόνῳ μαϑήσεται τὸ σεενάξειν.

ἀλλ᾽ ἐκδιδάσκει πάνϑ᾽] Β. ὥσεε κἀκεῖνος τοῦτο μαϑήσεται.

γ. 990. καὶ μὴν] Α. σὺ δὲ οὐδὲ ὑπὸ «οὔ χρόνου πιαἰδεύῃ.

οὔπω σωφρονεῖν) Β. ἐπειδὴ δυστυχῶν οὐχ ὑποκλίνῃ ταῖς συμφοραῖς, ἀλλὰ ποῦ Διὸς κατα-
φέρη, ὥσπερ οὐκ εἰδὼς ὅτι σου μείζων ἰσχύει. ἐπίσεασαι) γινώσκεις.

γ. 991. σὲ γὰρ] Α. καλῶς λέγεις μὴ φρονεῖν ἐμέ" εἰ γὰρ ἐγὼ ἐφρόνουν, ὑπηρέτῃ σοὶ ὄντι
οὖκ ἄν διελέχϑην.

σὲ γὰρ] Β. εἰκόσα λέγει.

γ. 995. καὶ μὴν ἐφήλων] Α. φ«οῦτο ἐν ἌΡΗΝ

καὶ μὴν ἐμ. Β. εἰπόντος “Ἑρμοῦ ΒΝ τὸν Προμηϑέα, ὡς ἔοικας οὐδὲν ἐρῶν ὧν χρή-
ξει τυατὴρ, οὗτος εἰρωνευόμενός φησι τοσρὸς αὐτὸν, ἢ μὴν ὀφείλων καὶ χρεωστῶν αὐτῷ χάριν
τίνοιμει ἄν καὶ ἀνταποδοίην' ὅσπερ ὁ Ἑρωῇς γνοῦς ἐν εἰρωνείᾳ ῥηθὲν (οὐ γὰρ ἄφειλε ΤΙρομη-
ϑεὺς οὐδ᾽ ὁτιοῦν σῷ Διΐ) αἰτιᾶται τοῦτον κερτομήσαντα εἰρωνευσάμενον αὐτὸν ὡς τσαῖδα ὃν-

“" -“ - -“ Ν
Ἐ ὅφι ψεύδεται. παῖδα ἀντὶ ποῦ δοῦλον νοοῦσιν, ἵν᾽ εἴη ὃ λόγος διὰ

σα, εἰ μηδὲν ἐπήσϑαιτο
σὴν τοῦ Ἕρμοῦ δουλείαν, ὅτι σὺ μὲν ὡς δοῦλος ττάντα ἐφείλεις ὑπηρετεῖν αὐτῷ, ἰγὼ δὲ

Ὅπερ ἐξελέγχεται διὰ τῆς τοῦ ΤἸιρομηϑέως κατασκευῆς.

γν. 994. ὧ;] Β, καϑά.

γν. 995. παῖς Β. δοῦλος, μωρός.

γν. 996. τσευσεῖσϑα.} Β. μαϑεῖν.

ν, 997. αἴκισμ᾽} Β. κόλασις.

ν. 998. γεγωνῆσαι) Β. φωνῆσαι-

ν. 999. χαλασϑῆ δεσμὰ λυμαντήρια) Β, τοῦ τυροσόντος ἐμοὶ δεσμοῦ ἐκλυϑῶώ.

γ. 1000. αἰϑαλοῦσα φλὸξ] Α, γράφεται αἰϑεροῦσσα.

αἰϑαλοῦσα φλὺξ)] Β. ἀστραπαί τε καὶ κέραυνος.

γ. 1001. λευκοπτέρῳ] Α. λευκῇ καὶ ταχείᾳ.

νιφάδ:)] Β. χιόνι. βροντήμασι χϑονίοις͵ σεισμοῖς" ἐπειδὴ αἱ βρονταὶ ἄνωθεν γίνον-
σαὶ ῥηγνυμένων νεφῶν, διὰ τοῦτο βροντήμασι χϑονίοις εἶπεν ἀντὶ τοῦ τῷ σὴν γῆν κινοῦνσι
σεισμῷ.

γν, 1009. κυκάτω] Β. ταρασσέτω.

γ. 1003. γνάμψει] Β. ἐπικλάσει. φράσαι; εἰπεῖν.

γ, 1004. χρεὼν] Β, ἀποκείμενον. ν'ν] αὐτόν.

ἘΞ ἐσήσϑαιτο σοι ρίιμμ : ἔογίο 166’. ἐπήσϑετο, Ἠεαϊῆ.

ΙΝ ΡΗΕΟΜΕΤΉΗΒΌΜ ΥἹΝΟΤΟΌΜ. 65

ν. 1005. ταῦτα] Β. ἃ φής. ἀρωγὰ] κιρδαίνεις γὰρ οὐδὲν ταῦτα βοῶν.

ν. 1006. ὥσται] Α. φεϑεώρηται.

βεξούλευται τάδε] Β. ὅφι οὐδὲν ὠφελοῦμιαι ἐκ λόγων.

γ. 1009. τσαρηγορῶν] Β. ταρ᾽ ἃ φρονῶ πείϑειν ἐπιχειρῶν.

γν. 1010. εἰσελϑέφο] Β, ἔννοια, γνῶσις. ὡς] ὅτι.

γ. 1012. λιπαρήσω] Β. τταρακαλῶ σε Ἐ. σπτυγούμενον]) μισούμενον.

γ. 1014. «τοῦ παντὸς δέω] Α. ποιῆσαι τοῦφο.

λῦσαι] Β. ἐλευϑερῶσα:. δέω] ἐλλείπω.

γ. 1015. λέγων ἔοικα] Α. τσολλὰ, φησί. Λέγω, καὶ ἔοικα ταῦτα λίγειν μάτην. Οὐδὲν
γὰρ μαλϑάσσῃ καὶ τσραὔνῃ καὶ τέγγῃ καὶ ἐνδίδως τῆς ἐνστάσεως, ἀλλ᾽ ὥσπερ νεωσεὶ ἀχ-
ϑεὶς εἰς ξυγὸν ττῶλος, δάκνων τὸν χαλινὸν, βιάζῃ σὺ, καὶ ἀνϑίστασαι, καὶ τορὸ; τοὺς χα-
λινοὺς ἀντιμάχῃ, καὶ σφοδρύνη, καὶ ϑρασύνῃ ἐν οὐδαμοιινῷ σοφίσμαςι, καὶ μὴ δυναμένῳ ὠφε-
λῆσαι. Ὃ εἶπε τοερὶ σοῦ Διός, καὶ μάτην ἐρεῖν] γράφεται, ἀλλ᾽ ἐρεῖν μάτην.

ν. 1016. σέγγῃ] Β. μεταξολὴν δέχη.

μαλϑάσσῃ λιταῖς] Τ'. εἴκεις.

γ. 1019. σφοδρύνῃ] Β. κομσπάξῃ καὶ ἐπαίρῃ. ἀσθενεῖ σοφίσμαςι] Ψευδεῖ ἀπάτῃ.

ν. 1020. αὐϑαδία] μωρία.

γ. 1021. οὐδενὸς μεῖζον “θιν] Α. ἴσον ἰσπὶ τῷ μηδενί.

ν. 1029. σκέψαι μη Α. σκόπησον ποταπὸς πωμὼν αὶ ΚΝ, φῶν πτεφες αὶ σῶν κακῶν
τρικυμία ἄφυκεος, ἣν οὐ δυνήσῃ ἐκφυγεῖν, ἔπεισι καὶ ἐπέρχεται ἐσί σε. πρῶτα μὲν τὴν
ὀκρίδα φάραγγα (τραχεῖαν δὲ λέγει φάραγγα τὸ τραχὺ ὅρος τὸν Καύκασον) βροντῇ καὶ

κεραυνῷ διασχίσει ὁ Ζεὺς, καὶ ἔνδον ταύτης καλύψει τὸ σὸν σῶμα. ᾿Ἢ σετραία δὲ ἀγκάλη
᾿ καὶ κοιλότης σὲ βαστάσει καὶ δέξεται. Ἰπολὺ δὲ μῆκος χρόνου τελειώσας, ἄψοῤῥον καὶ ὀπι-
σϑύρμητον ἥξεις ἰς φάος.

σεισϑῆς) Β. χαταπεισθῆς.

γ, 1023, οἷ0;] Β. ὁποῖος. σπρικυμία) ἦχος.

ν. 1024. ἔπεισ᾽] Β. ἐπεισέρχεται . ὀκρίδα)] «ρα χείαν καὶ χαλεπήν.

γ. 1027. πεσραία δ᾽ ἀγκάλη σὶ] Α. ἤγουν σὸ ἀπόῤῥηγμα καὶ κοίλωμα τῆς σίτρας.
Τοῦτο γοῦν φησι, χάσμωσος γινομένου, μετέωρος ἔσῃ, κρεμάμενος τῶν χειρῶν.

πετραία δ᾽ ἀγκάλη σὲ βαστάσει] Β. ἐντὸς αὐτῆς τριβήσῃ.

Υ. 1028. ἐχτελευτήσας) Β. ἐκτσεγέσας 1.

γ, 1029, ἄψοῤῥον] Β. ὀπισϑόρμητον.

ν, 1080. πτηνὸς κύων] Α. μυϑεύεται ὅςι ὁ Ζεὺς εἰς ὅρος τὸν Καύκασον σροσηλώσας τὸν
Προρηϑέα μέσον κίονος, ἐσοίησεν᾽ ἀετὸν κατέρχεσθαι καὶ ἐσθίειν καϑ' ἡμέραν στὸ ἧπαρ
αὐτοῦ, διὰ πάσης μὲν ἡμέρας. βιβρωσκόμενον, νυκτὸς; δὲ πάλιν ἀναπληρούμενον, καὶ οἷον
ἀνακαινιξόμενον, ἕως οὗ ὁ Ἣρακλῇς τοξεύσας τὸν ἀετὸν ἀπέκτεινε, σὸν Ἰτρομηϑέα δὲ κακῆς
μερίμνης ἀπέλυσε. Ταῦτα δὲ ἦν πάσχων ὁ Τιρομηϑεὺς διὰ δύο αἰτίας, μίαν μὲν ὅτι τὸ
“πῦρ κεκρυμμένον ὃν σ΄αρὰ φοῦ Διὸς δολίως ἀποκλέψας οὗτος ἐν νάρϑηκι κατήγαγε, καὶ
τοῖς ἀνθρώποις ἐδωρήσατο τοῦτο, δι᾽ οὗ αἱ σέχναι πᾶσαι ἀνύονται" ἑτέραν δὲ ὅτι βοῦν μέγαν
θύσαντες οἱ ϑεοὶ περὶ τὴν Σικύονα τὴν πόλιν, τὸν προμηϑέα μεριστὴν τῶν κρεάτων
ἐποίησαν, οὕτω; δὲ ὀστᾷ μόνα «ἢ πιμελῇ δολίως συγκαλύψας, εἰς τὴν τῶν ἑτέρων ϑεῶν
μοῖραν ἔγκατα καὶ σάρκας σπαρίϑετο, σῷ δὲ Δι μόνῳ σὰ ὀστᾶ σρὸς εὐωχίαν παρίϑετο,
ὁ δὲ ὀργισθεὶς κατ᾽ αὐτοῦ οὕτως αὐτὸν ἐτιμώρησεν. "Αλλως. Τοῦφό φησιν, ὅτι τοῦ Διὸς
κύων ἀετὸς (τῷ Διΐ γὰρ ὃ ἀετὸς ἀνατίϑεται, ὡς ξῶον βασιλικὸν) διακόψει μέγα ῥάκος
τοῦ σώματος, τοῦτ᾽ ἔστι μέρος καὶ ἀπόκομμα" ἐρχόμενος ἄκλητος εἰωχητής" ἰἐκϑοινήσεται
δὲ καὶ φάγεται τὸ ἧπαρ τὸ ἰκ τῆς βρώσεως μελαινόμενον. Τοῦ τοιούτου δὲ δεσμοῦ

» Ῥηο παρακαλεῖ σε ἰεροπάσμι τυαρακαλήσω.

Ἔν ] Ἰορ. ἐπέρχεται, γ6]}. ἐπί σε ἔρχεται. Αὐγεβοῖι.

Τ᾽ Δά)εοίιμι ἐντὸς ἐδ] οεν,, αποά εχ ρυϊογίθιβ Πἶς δε ξββ18588 ν᾽ Αὐὀνεβοῖι.
ὙΟΓ,. ΠῚ, Κ

δὸ ΞΟΗΟΙΙΑ

παὶ τῆς τοιαύτης κακοπαϑείας μηδέν τι προσδόκα φίλος, σπ'ρὶν ἄν τις σῶν ϑεῶν. διάδοχος
φανῇ τῶν σῶν πόνων, καὶ εἰς σὸν σκοτεινὸν ἅδην ϑελήσῃ παραγενέσϑωις καὶ εἰς. σὸν σάο-
φαρον. Τοῦτο δὲ λέγει, ὡς σοῦ βοηθοῦντος αὐτῷ πεισομένου ταῦτα πἄνπα. Ὁ μέλ-
λων βοηθῆσαί σοι, φησὶ, καὶ μῶν» σε ποῦ «πόνου ἀϑαμη εἰς σὸν ἄδην ἥξει, καὶ
ταρταρωϑήσεται.

δαβοινὸ] Β. φονιπός. ᾿αἰεσὸς} ὃ ἀεπὸς ἀνάκειται σῷ Διΐ' κύνα δὴ αὐσὴν λέγει διὰ σὸ
ἁρπακτικὸν, ἢ διότι ἀναιδῶς ἔμελλε τῷ Τιρομηθεῖ ἐπισίϑεσοα. Ὃν ἐσάόξεψσεν Ηρακλῆς,
ὅτε τὸν περὶ τῶν μήλων ἄϑλον ἐπόνει ὃς ἑνδέκασος ἦν αὐτῷ. Ισθε δὲ ὡς διὰ πάσης πῆς
ἡμέρας «ὸ τερομηϑέως ἧπαρ τῷ ἀετῷ βιβρωσκόμενον, ἀνεα'ληροῦτο πόλιν νυκτὶ καὶ ἄραιον
ἦν. λάβρος) χαιμαρψός.

Υ. 108:. διαρσαμήσει) Β. διακόψει. δάκος] τὸ δέρμα.

ψ, 1082. δαισαλεὺς σ'ανήμερος] Β. δαιτυμὼν διὰ πάσης τῆς ἡμέρας.

ν. 1033. κελαινόβρωπον} Β. μέλων. ἐκϑοινήσετ.}] καταφάγοι.

γ. 1084. «οὔ σοῦ δὲ μόχϑον] Β. τῆς σῆς δυσσυχήας. Τέρμω μεήδε μρραδόψα} μὴ ἀὐμλ-
λαγὴν ἔλασιζε σῆς συμφορᾶς σαύτης" εἰ μή σις τῶν ϑεῶν ἰϑέλήσει κινδυνεῦφᾳι ὀλόμκενος
ἀπαλλάξαι τῶν κακῶν, οὐδέποτε, ἔσται ὡς «οὔδ᾽ αὐσὸς εὖ ἔσϑϑιν λελύσῳ.

γ. 1036. ἀναύγητον) Β. σκοτεινόν.

γ. 1037. κνεφαῖα) Β. σκοτεινά. ᾿

νυ, 1098. πρὸς ταῦτα βούλευ } Β. πρὸς παῦσα βουλεύου, καὶ σκόπει σὸ προσῆκον, ὅτι
φαῦπά ἅ σοι λέγω, οὐκ, εἰσὶ πεσλασμένα καὶ ψευδῆ, ἀλλὰ χίαν. ἀληθῆ. Τὸ γὰρ Δῖον
σαόμα, ἥτοι σὸ σοῦ Διὸς, οὐκ ἐφίσσαται ψευδολογεῖν, ἀλλὰ «ἂν ὃ ἀν εἴπῃ, εἰς σέλος
παὶ «λήρωμα ἄγε. Σὺ δὲ ἐσισήρει καὶ πρόσεχε, μηδὲ σὴν αὐθαδίαν ἡγήσῃ ποτὲ κρεῖτ-
σανα τῆς εὐβουλίας.

βούλευ᾽] Β. τὰ συμφέροντά σοι. ὡς] ὅσι.

ν. 1039. κόμπος] Β. τὸ κόμπος εἶπε κατὰ τὴν τοῦ Ἰπρομηϑέως δόξαν" ὥετο. γὰρ 'Ἐ-
μῆν μάτην πρὸς αὐτὸν ταῦτα κομπάζειν. λίαν εἰρημένος] ἀληθὴς καὶ οὐ μάταιφε.

ν. 1040. ψευδηγορεῖν γὰρ] Β. ψευδῆ. λέγειν οὖκ ἐπίστασαι. «“Ἔκεῖνος γὼρ προσά-
σαξε μοι ταῦτά σοι φάναμ.

ν. 1041. πᾶν ἔσος] Β. ὃ ἂν εἴποι.

γ. 1049. πάσπταινε] Β. σκόπει. φρόντιζε] τοῦ λυσιτελοῦνεος.

γ. 1043, ἀμείνον Β. κρεϊτπονώ.

γ. 1044. οὐκ ἄκαιρα] Β. ἀλλὰ ἔγκαιρα.

γ, 1046. ἐρευνᾷν! Β. ζητεῖν.

γν, 1047. σοφῷ] Β. οἷος αὐτὸς εἶ.

γ. 1048. εἰδόσι] Β. γινώσκοντε.

ν. 1049. ἰϑώῦξε] Β. εἶπε.

γν. 1050. ἀεικὲς} Β. ἀπρεπέᾳ.

γ. 1051. «οὸς ταῦτ᾽, ἐπ᾽ ἐμοὶ] Α. “ρὸς ταῦτα, ῥιπ'τέσϑω μὲν ἐπ᾽ ἐμοὶ ἡ ἑλικοειδὴς τῷ
πυρὸς καταφορὰ (ἀμφήκης δέ ἐστιν ὁ ὀξὺς) ὁ αἰϑὴρ δὲ, καὶ ὁ ἀὴρ ἐρεϑιζέσϑω. καὶ κινείσϑω
ἐν βροναῇ, σφακέλῳ τε ἀγρίων ἀνέμων, τοῦτ᾽ ἔστι συντόνῳ κινήσει. Σῴώκελος δὲ κυρίως
ἡ σῆψις τοῦ ἐγκεφάλου" τὴν γῆν δὲ ἔκ τῶν πυϑαμένων καὶ τῶν κατωτάτων τόσων σὺν αὐὖ-
σοῖς ϑεμελίοις κραδαίνοι καὶ κινήσμεν. Τὸ κῦμα δὲ τῆς. ϑαλάσσης ἐν τραχεῖ ῥεύμαπι συγ-
χώσειεν ἐμὲ, καὶ τὸ σῶμα «πὸ ἐμὸν, ἀναῤῥίψῃ, εἰς, τὰς διόδους τῶν οὐρανίων ἄσαρων. "Ἧτοι
εἰς σὸν οὐρανὸν, ὅπου εἰσὶ τὰ ἄφτρα.

πρὸς ταῦτ᾽] Β. διὰ φοῦσο.

ν, 1052. ἀμφήκης] Β. δ ὅλου καυσσικός. αὐϑὴρ) ἀήρ.

γ. 1058. ἐρεϑιξέσϑω βροντῇ) Β. κινείσϑω ἐν βροντῇ. σφωκίλῳ] συσαροφῇ.

γ, 1054. συϑμένων)] Β., σῶν βαϑυτάτων τόπων.

γ. 1055. χραδαίνοι)] Β. πραδαινέτω καὶ κινείτω. Τ'. ταράσσοι, φινάσσοι.

ν, 1056. σραχεῖ ῥοϑίῳ} Β. σφοδρῷ ῥεύματι.

ΙΝ ΡΗΕΌΜΕΤΗΒΌΟΜ ΝΙΝΟΥΌΜ, 67

ν. 1067, συγ χώσι..ν)] Ἀ. συγκαλόψειν.
συγχώσειεν! Β. σύυγχωσάτω αὐτήν.

ν. 1028. διόδους, Β. εἰς τὰς διεξόδους. κελαινὸν" σκοτεινόν.
νι 1029. ἄρδην ῥίψει: Β. ὁμοῦ ῥι ψάςτω. ἄρδην] Τ'. σφοδρῶς.
νι 1060. δίφνανς) Β. συστριφαῖς.

ν. 1068. φρενόσλήκεων} Β. τῶν μωνικῶν.
ν, 106ᾷ, παραπαίειν] Α. παραφρονεῖν.

Γ. » ’
παραπαίειν) Β. αὐτὸν.

᾿

ν. 1065. εἰ δ᾽ εὐτυχῇ] Β. σοί. ἴΗγουν εἰ τὴν παροῦσαν συμφορὰν ἶν εὐτυχίας ἢ γοῖ
μέρει, τί μανιῶν ὑφίεσαι, «ουτέστιν ἀσεχνῶς μαινόμενος εἶ, καὶ οὐ καϑ᾽ ὁτιοῦν σωφρονεῖς.
φσί να) ὑφίεσαϊν.

γ, 1066. ἀλλ᾽ οὖν ὑμεῖς γ᾽ αἱ σημοσύναις] Α. πρὸς ᾿,κεωνίδας φησὶν ὁ Ἑρμῇς, ἀλλ᾽
οὖν ὑμεῖς, ὦ γυναῖκες; συλλυσπούμεναι καὶ συγκακοπαϑοῦσαι ταῖς σῇ Ἰπρομηϑέως βλάξαις,
ὑποχωρεῖτε ταχύτατα ἐκ τῶν ἐνταῦϑα σόπων, μὴ τὰς φρίνας ὑμῶν ματαίας καὶ μωρὰς ἢ
παραπσλῆγας ποιήσῃ τὸ ὄχημα τῆς τοῦ Διὸς βροντῆς, τὸ ἀτέραρονον καὶ σκληρὸν καὶ μέγα.

σημοσύναις] Β. δυστυχίαις.

ν, 1007. συγκάμνουσαι) Β. κυπιῶσα!.

γ, 1068. μετά σῷ χορεῖτ᾽ ᾿Ξ Β. εἰχότως ἐνταῦϑα πεποίηκε τὸ ὑπερθα τὸν κίνησιν πάρεγ-
γυώμενος καὶ μετανάστασιν τῷ χορῷ. θοῶς) ταχέωξ.

ν. 1069. ἠλ,ϑιώσῃ" Β. ἐἰς ἀνα) σϑησίαν ἄξῃ.

ν. 1070. μύκημα)] Β. κτύπος. ἀτέραμνον) σκληρὸν, σφοδρόν. ᾿

ν. 1071. ἄλλο τὶ φώνε.)] Α. ἄλλο τὶ λέγε, καὶ παραμηϑοῦ, καὶ παραλογίζου καὶ
ἀπάτα ἐμὲ, εἰς ὅπερ καὶ πείσεις καταλεῖψαι τὸν Ἰτρομηϑέα. Οὐ γὰρ τοῦτο τὸ ἔπος, δη-
λαδὴ «τὸ, μὴ ἠλιϑιώσῃ τὰς φρίνας ὑμῶν τὸ τῆς βροντῆς ὄχημα Ἐ, «λητὸν᾽ καὶ ὑπομανηξὸν
καὶ καρτερικὸν παρέῤῥειψας καὶ παρήγαγες εἰς τὸ καταλεῖψαι τὸν ἸΙρομηϑέα.

τσαραμηϑοῦ] Β. τσαράσειϑε.

ν. 1074. τλητὸν] Β. ἀνεκτὸν ἡμῖν. τσαρίσυρας] ἐξήνεγκας.

ν. 1074. κακότησ᾽ ἀσκεῖν] Α. κακίαν ἀγαπᾷν καὶ μισεῖν «οὔφον.

κακότητ᾽ ἀσκεῖν) Β. σὸ γὰρ προδιδόνα, ποὺ; φίλους εἰς τοῦτο φέρει.

ν. 1075. μετὰ τοῦδε] Α. συμπάσχειν αὐτῷ οὐ παραιτοῦμαι.

χρὴ] ἀπόκεισαι.

ν. 1076. προδότας] Β. τῶν φίλων.

ν. 1079. ἀλλ᾽ οὖν μέμνησθ᾽ ἅτε᾽ ἐγὼ) Α. ἀλλ᾽ οὖν μέμνησθε ἅπερ προλέγω ὑμῖν,
μηδὲ παρ᾿ ἄτης ϑηραϑεῖσαι, ἤγουν εἰς βλάξην ἐμπεσοῦσαι, μέμ'ψησϑε τὴν δυστυχίαν ἣν
ἀέλλετε παϑεῖν᾽ μηδὲ εἴπητε τσοτὲ, ὅτι ὑμᾶς ὃ Ζεὺς εἰς ἀπροσδόκητον ἢ ἀνέλπιστον καὶ
αἰφνίδιον βλάξος εἰσίξαλεν, μηδαμῶς εἴπετε τοῦτο. Αὐταὶ δὲ ὑμᾶς αὐτὰς, λείπει τὸ αἰτι-
ἄσϑε. Εἰδυῖαι γὰρ καὶ ἐπι στάμεναι, καὶ ἂς ἀγνοοῦσαι, οὐδὲ ἐξαίφνης καὶ λαθραίως ἰμσπλε-
χϑήσεσϑε εἰς τὸ δίκτυον τῆς βλάξφης τὸ ἀπέραντον. Οὗ τέλος οὐχ, εὐρήσετε,

μέμνησϑ᾽) Β. ἐνθυμεῖσθε.

ν. 1081. μέμιψησϑ ε) Β. κατηγορήσητε.

ν. 1089, ἀπρόοσ'τον] Β. ἄσκοπον.

ν. 1084. ὑμᾶς αὐτὰς] Β. ἐμδαλεῖτε.

ν. 1086. ἀπέραντον] Β. ἀδιέξοδον.

ν. 1087. ὑπ᾽ ἀνοίας] Β. τῶν ὑμῶν.

ν, 1088. καὶ μὴν ἔργῳ] Α. καὶ δὴ ἐν ἔργοις αὐτοῖς, οὐκ ἐν μύϑῳ (ὡς ἁπλῶς Ἕρμοῦ Ὁ

ἘΦ ΊοΡ. ἥχημα Αὐταβοῖι. ᾿
ὁ Ἑρμοῦ το Ιασοπάμπι 6586 ΡγῸ γ} 6’. ἐμεοῦ ργϊηνι) ν᾽ ἀ ἢ Αποηγι5. ἴῃ ΞΟ.
οἷνες. Δυοίῖξ, γϑίς, τοην, 11, ἢ. 164.

68 ΒΟΗΟΙΙΑ ΙΝ ΡΒΕΟΜΕΤΗΕΌΜ ΨΙΝΟΤΟΜ.

λέ γονφος ὅφι μέλλει γινίσϑα, τάδε) ἡ γῆ σισάλευται" ἡ τῆς βροντῆς δὲ φωνὴ ἡ βρύχουσα
παραμυκᾶται καὶ ἠχεῖ καὶ βοᾷ. ᾿Εκλάμπσουσι δὲ καὶ αἱ πολύσυροι ἕλικες τῆς στεροπῆς,
ἥτοι αἱ ἐλικοειδεῖς κατὰ τὰ νίφη τῶν ἀστραπῶν κινήσεις" οἱ στρόμξοι δὲ καὶ αἱ ἑλίξεις τῶν
ἀνέμων συστρίφουσι πὴν κόνιν" σκιρτᾷ δὲ σῶν ἀνέμων πάντων τὰ πνεύματα ἀποδεικνύντα
πρὸς ἄλληλα στάσιν ἀντίπνουν᾽ ἤγουν, τῇ ἐναντίᾳ ἀλλήλων τσνοῇ τυρὸς ἄλληλω ἀνϑιστά-
μενα ξυντετάρακται δὲ ὃ ἀὴρ ἰν τῇ ϑαλάσσῃ. Τοιαύτη ἐπ᾽ ἐμοὶ ἐπέρχεσαι καὶ κινεῖσιαι
ἑιπὴ καὶ κίνησις καὶ ξάλη καὶ πρίχωμα " ἀπὸ «τοῦ Διὸς, κατασκευάξζουσά μοι φόθον.

μύϑῳ] Β. λόγω.

γ. 1089. χϑὼ»ν] Β. ἡ γῆ.

γ. 1091. ἕλικες] συσφροφαί.

ν. 1094. στιροπῆς} Β. ἀστραπῆς. ξάπυροι] λίαν καυστικοί. σφρόμξοι) καταιγίδες
ἀέρων.

γν. 1095. σσάσιν] Β. «αρα χήν. ἀντίσνουν] ἐναντίαν ἀλλήλοις.

γ. 1096. αἰθὴρ] Β, ἀήρ.

γ. 1097. ῥιπσὴ 5: ὁρμή.

γ. 1098.“ τύχουσα] Β. κωτασκευάξζουσα.
. ὦ μητρὸς ἐμῆς σέβας] Α. περιφραστικῶς, ὦ μήτηρ ἐμὴ Θέμις.

ὦ. ε- σίξας] Β. σεβάσμια μήτηρ. ὦ τσάντων Θέμις) Δίκη, ἢ ἡ τὸ δίκαιον πᾶσι ποιοῦ-
σα ἢ ὦ δικαιοσύνη πάντ᾽ ἰσορῶσα, ὃ καὶ κρεῖττον.

γ. 1100. κοινὸν φάος εἱλίσσων) Β. εἰς πάντας φῶς συστρέφων.

γν. 1109, ὧς] Β- σῶς. πάσχω) κάμνω.

ἘΞ σρίχωμα να] οὐπὴ Αγπαϊάο (ΔἸ πιδάν, ὁ. 32.}1οροηάτιη σρικυμία, νε] βρύχω-
μα αυἱ βρύχημα, «ὐτεϑοῖι.

ΒΟΗΟΙΙᾺ

ΙΝ

ΞΕΡΤΕΜ ΟΟΝΊΤΒΑ ΤΉ ΝΒ ΑΝ.

ὙΠΟΘΕΣΙ͂Σ

ΤῊΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣΞ

ΕΠΊΊΑ ἘΠῚ ΘΗΒΑΙ͂Σ.

Ὃ ΔΑΙΟΣ τοῦ Λαξδάκου διὸς ὥν, ἐξασίλευιν ἰν Θήξαις, γυναῖκα κεκτημένος Ἰοκάστην,
φὴν ϑυγατέρα τοῦ Μενοικέως" ἡ συνελϑεῖν καὶ τέκνα ποιῆσαι οὐκ ἐπόλμα, τὰς τοῦ Ἰτέλδαιος
δεδιὼς ἀράς. Φασὶ γὰρ ὅτι «τὸν τοῦ Πέλοπος υἱὸν Χρύσιππον, ὃς ἦν αὐτῷ ἐξ ἄλλης
γυναικὸς, καὶ οὐκ ἐκ τῆς ϑυγατρὸς τοῦ Οἰνομάου Ἱπποδαμείας, ὁ Λαΐος ἥρπασεν, ἐρασϑεὶς
αὐτοῦ, καὶ αὐτῷ συνεγένετο, καὶ πρῶσος ἐν ἀνϑρώποις τὴν ἀῤῥενοφϑορίαν ὑπέδειξε, καϑώς
περ δὲ καὶ ὁ Ζεὺς ἰν ϑεοῖς, τὸν Τανυμήδην ἁρπάσας. Ὅπερ ὁ Πέλοψ μαϑὼν, τὸν Λαΐον
κατηράσατο ξ οἰκείας φονευθῆναι γονῆς. ᾿Επεὶ γοῦν ὁ Λαΐος δι᾿ ὃν εἴρηται τρόπον ἄπαις
ἤδη ταρήκμαζεν, εἰς τὸ τοῦ ᾿Απόλλωνος μανφεῖον παρεγένετο, ἐρωτήσων εἰ δέοι φεκνώσασϑαι'
ἐξήνεγκε δὲ αὐτῷ τὸ χρησφήριον.

Μὴ σπεῖρες τέκνων ἄλοκα δαιμόνων βία.

Λαξὼν δὲ τὸν χρησμὸν καὶ ἀπελθὼν ἐφύλατσε μὴ συνευνᾶσϑαι τῇ ἰδίᾳ γυναικί. Ἔν μιᾷ
δὲ σῶν ἡμερῶν τῷ οἴνῳ βαρυνθεὶς, συνῆλθε σῇ γυναικὶ αὑτοῦ, ἀφ᾽ ἧς ἔσχε φὸν Οἰδίποδα"
φοξηϑεὶς δὲ σὸν χρησμὸν εἴσοντα"

Εἰ γὰρ πεκνώσεις π'αἴδ᾽, ἀποκτενεῖ σ᾽ ὁ φὺ:,

καϑὼς καὶ ΤἸιέλοψ κατηράσατο ἡνίκα ὃ Οἰδίπους ἐγεννήθη" διαπορήσας σοὺς πόδας αὐτοῦ
καὶ χρυσέους κρίκους διαπερονησάμενος, ἐν Κιϑαιρῶνι τοῦφσον ἰξέϑεφο. Εὑρόντες δέ τινες
αὐτὸν ποιμένες καὶ ἀναλαβόντες ἀνήνεγκαν τῷ τότε βασιλεῖ Κορίνϑον Πολύξῳ: ὃς λαξὼν
αὐτὸν, ἐπιμελείας ἠξίῳσε, καὶ εἰς ἀνδρῶν ἡλικίαν ἤγαγιν. "Ἔπειτα δὲ Οἰδίπους σ'΄αρά σίνος
ὑξρισϑεὶς καὶ ὀνειδισϑεὶς ὡς νόϑος ἐστὶ καὶ οὐ γνήσιος τοῦ Ἰτολύξον, ἀπῆλϑεν ἐρωτήσων εἰς
τὴν Πυϑίαν, ἤγουν εἰς σὸ τοῦ ᾿Απόλλωνος μαντεῖον, τίς φε εἴη καὶ τίνος υἱός. Εἶσε δὲ

70 5ΒΟΗΟΙΙᾺΛ

αὐτῷ τὸ μαντεῖον, ὅτι σρόκειταί σοι φονεῦσαι τὸν πατέρα σοῦ, καὶ μητρὶ σοῦ συνευνωσϑή-
γαι. ᾿Ακούσας δὲ τοῦ χρησμοῦ, κατέλειψεν ἀπελθεῖν εἰς Κόρινϑον πρὸς σὸν Ἰπόλυθον,
διὰ τὰ εἰρημίνα, ὡς δοκῶν τὸν Πόλυθον λέγειν πὸ χρηστήριον σ'ἀτέρα, καὶ τὴν αὐτοῦ γυ-
ναῖχα, μητίρα" καὶ ἀπῆλϑεν εἰς τὴν ἐς Θήξας δδόν. Διεπορεύετο δὲ τὴν ὁδὸν ἐκείνην καὶ
ὁ Λάϊος ὃ τούτου πατὴρ, ἀπερχόμενος καὶ οὗτος εἰς σὸ μαντεῖον, ἐρφωτήσων περὶ τοῦ παρ᾿
αὐτοῦ ἐκτεϑέντος παιδὸς, ἤγουν σοῦ Οἰδίποδος, «τὶ γέγονε. ᾿Ἐσεὶ δὲ συνήντησαν ἄμφω,
οἱ σοῦ Λαΐου δορυφόροι «πρὸς τὸν Οἰδίποδα εἶπον, π' ἀραχιώρησον ᾧ ξένε τῷ βασιλεῖ τῆς ὁδοῦ"
δ δ᾽ οὖκ ἱπείσϑη. Πληγεὶς δὲ παρὰ τοῦ Λαΐου, ἐμάνη ἐπὶ σούτῳ, καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν
καὶ πάντας τοὺς μετ᾽ αὐτοῦ" ἕνα δὲ μόνον ἀφῆκεν, ὃς στραφεὶς οἴκοι ἀπήγγειλε πάντα.
᾿Ελϑὼν δὲ εἰς Θήξας ὁ Οἰδίπους ὕστερον, εὗρε κακὸν αὐτοῖς ἐπικείμενον μέγα, τὴν Σφίγγα"
«“ ΕΣ, δ Ν Ν Ν ᾽» ,ὔ μος 3 Ν , ΄ Ν ΄
ἥτις αἰνίγματα ἔλεγε, καὶ σὸν μὴ ἰσχύοντα λῦσαι αὐτὰ, κατήσϑιε. ἹΙροέκεισο δὲ τότε
παρὰ τῶν Θηξαίων τῷ εὑρόντι τὸ αἴνιγμα τῆς ΣΦιγγὸς, βραβεῖον, ἡ τοῦ Λαΐου γυνὴ ᾿Ιοκά-
4 ᾿ [εν 3 ΄ ᾿ ᾽ ἊΨ σω Ν Ν Ε} Ν ΄

στη, δοϑησομένη αὐτῷ εἰς γάμον. Ἑἰπούσης οὖν τῆς ΣΦιγγὸς τὸ αἴνιγμα πὸ, τετράπους
δίπους σὲ καὶ πάλιν τρίπους, ὃ σημαίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐφεῦρε ποῦσο ὃ Οἰδίσους" ἡ δὲ
Σφὶγξ μανεῖσα ἀνεῖλεν αὑτήν. Συνελθὼν οὖν ὁ Οἰδίπους τῇ ἰδίῳ μητρὶ, παῖδας ἐποίησε
σέσσαρας, τὸν ἸτΤολυνείκην καὶ τὸν Ἑτεοκλῆν, τὴν ᾿Αντιγόνην καὶ τὴν ᾿Ισμήνην. Ὕστερον
δὲ μαϑὼν τὸ ἀνόμημα ὃ ἔδρασεν, ἐσύφλωσεν ἑαντὸν, τοῖς δὲ εἰρημένοις υἱοῖς αὑτοῦ τὴν βασι-.
λείαν κατέλειψεν. ᾿Επεὶ δὲ οὗτοι σοῦσον ὄντα τυφλὸν ἐν οἰκίσκῳ καϑεῖρξαν, κατηράσατο
αὐτοὺς ὥστε διὰ ξίφους καὶ πολέμου τὴν βασιλείαν διαμερίσασϑαι. Οὗ ἕνεκα καὶ φοξού-
μενοι, τὸ ὁμοῦ μὲν εἶναι ἐν ταῖς Θήβφαις καὶ βασιλεύειν κατέλειψαν" συμπεφωνήκασι δὲ ἵνα

“δα ὁ 6 ΄ Ὁ ΄ ΝΕ ΄ δον χὰ ψ εφψ ’ ,
σοῦ ἑνὸς ἐξερχουμένου τῆς πόλεως καὶ ἀποδημοῦντος, ἐστὶ χρόνον ἕνα ὃ ἕτερος βασιλεύοι" καὶ
πάλιν τοῦ ἀποδημοῦντος, εἰσερχομένου, ὑποχιωρῥίῃ ὃ ἕτερος ὡς ἂν ἐκ τούτον φύγωσι τὴν
ἀράν. Ὁ γοῦν Πολυνείκης πρῶτος ὧν ἐκράτησεν ἐν χρόνῳ ἑνὶ τῆς βασιλείας, εἶτα ἐξῆλϑε,
σῷ Ἐτεοκλεῖ παραχωρήσας αὐτῆς. Τοῦ χρόνου δὲ συμπληρωθέντος, ἐπὶ σὸ βασιλεύειν ὃ
Πολυνείκης καὶ αὖϑις εἰς τὰς Θήδας παρεγένετο, κατὰ πὸ συμπεφωνημένον- μὴ πάρα-
δεχϑεὶς δὲ ὑπὸ ᾿Επεοκλέους, εἰς τὸν τοῦ "Αργους βασιλέα ᾿Αδράστον ἀπῆλϑε, καὶ τούτου

ΠΑΡ! ᾿ Ν ΄ » ΝῚ ς ΄ ͵ὔ [ ὔ ΕΣ “ε») ͵7
γαμβρὸς πὶ ϑυγατρὶ γέγονεν, ἐπὶ ὑποσχέσει τοιαύτη, ἵνα συνεργήσῃ αὐτῷ δ’ Αδράσπος
ἰσανελθεῖν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν, καὶ βασιλείως δράξασϑαι. Λαβὼν σπϑίνυν ἐπ σοῦ "Αῤγουν
στρατιὰν πλείσσην, ἄπεισιν εἰς Θήξας κατὰ «τοῦ οἰκείου ἀδελφοῦ. Ἔνϑα καὶ αὐφὸς καὶ ὃ
ἀδελφὸς αὐφοῦ ὑπ᾽ ἀλλήλων ἐφονεῦϑησαν.

Ἢ μὲν οὖν σκηνὴ τοῦ δρά μωτος ἐν Θήξα:ς ὑπόκειται" ὃ δὲ χορὸς ἐκ Θηδαΐων ἐστὶ “΄αρϑέ-
νων" ἡ δὲ ὑσόϑεσις, στρατιὰ ᾿Αφγείων πολιορκοῦσω Θηβαίους, ποὺς καὶ νικήσωνταφ᾽ καὶ
ϑάνατος Ἐτεοκλέους καὶ ΤΙολυνείχους. ᾿Εσπιγέγρασσαι δὲ ὑπόθεσις Τῶν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβαις,
διὰ τὸ Ἱπτὰ στρατηγοὺς φυλάσσειν τὰς σύλας τῶν Θηξῶν. Εἰσὶ δὲ αὗται, αἱ Θῇθφαι,
ε 4 να “ λό... ΄ ς ΄Ζ -
ἑστάσυλορι αἱ δὲ ἐν σῇ Αἰγύπτῳ οὐσαι, ἑκωσονφάσιυλοι,

ν. 1. Κάδμου πολῖται) Α. δ᾽ Ἐτεοκλῆς προλογίξει, καὶ παρασκινάζων τὸν χωὸν ὥσαντα
πρὸς φρουρὰν τῆς πόλεως, φησὶν, ὦ Κάδμον πολῖται, ἤτοι ὦ Θηξαῖοι, πρέπει λέγειν τὰ
΄ π ΨΥ ΄ὔ Ἀ Ν » Ὁ Ν 2 ᾽ “Ὁ μὴ ΄ ;
καίρια καὶ τὰ ἰνδεχόμενα, ἢ τὰ ἀναγκαῖα, τὸν ἄνϑρωπον ἐκεῖνον ὅστις φυλάσσει καὶ ἔχει

Ν ΄ Ν ΄ , -“ ΓΦ 2, ᾿ -“ -
καὶ φέρει πὸ πρᾶγος, ἤγουν πρῶγμα καὶ ἐξουσίαν, ἐν πρύμνη, ἤγουν ἐν τῇ ἀρχῆ, νωμῶν καὶ
"κινῶν καὶ οἰωκονομιῶν οἴακα πόλεως, ἤγουν τὴν τῆς πόλεως, κυδέρνησιν, μὴ κοιριῶν καὶ κοι-
μίξων καὶ ἀναπαύων τοὺς ὀφϑαλμοὺς ἐν ὕπνῳ, τροπικῶς δὲ τῷ χόψῳ ἐπνρήσατο ὃ ποιητὴς,
πρύμνην καλῶν τὴν ἀρχὴν σῆς πόλεως Ἐ, οἴακα δὲ τὴν ταύτης κυβέρνησιν.

Κάδμου πολῖται] Β. προλέγει νῦν Εσεοκλῆς ὡς εἰ κινδυνεύσει πρὸς πόλεμον, ϑρήνοις καὶ
δ - -" Ἂ Ὁ Ν ἢ, ἐ ᾿Ἀκι κει ε ἢ [ ΄ ᾽ ΄
φδαῖς τιμῆσαι ἂν αὐτὸν τοὺς πολίτας" οὐχ᾽, ὡς οἴονταί τινες, ἀτιμάσαι αὐτὸν καὶ ὑθροΐδαι,
τὸ ὑμνοῖτο ἀντὶ σοῦ ἀσιμάξοιτο ἐκλαμβάνοντες" ὅφι δὲ ἀληϑές ἰστι τοῦτο, καὶ οὖχ ὅπερ
ἐκεῖνοί φασι, μαφτυρεῖ πὸ οἰκώγμασι. Ἰμῶς γὰρ ἂν οἷόν τ᾽ ἣν ἅμα μὲν ὑθοίζειν αὐτὸν, ἅμα
δὲ ϑρήνως τιμᾷν ; ἀλλὰ ὕρμινοῖσο, καὶ ϑαυμάξοιτο ὑπὸ τῶν ἀστῶν ἰν πολλοῖς ἐπαίνοις, ὡς ὑπὲρ

ῬΑ ΥΈβομ 8 οπιθμάδι πρύμνην μὲν λέγων τὴν ἀρχήν.

ΙΝ ΡΕΟΜΕΤΗΒΌΜ ΤΗΕΒΑΒ, 71

σῆς πατρίδος κεκινδυνενκῶς, καὶ ϑοήνων ἀξιοῖτα ἀνὰ πᾶσαν σὴν πόλιν. ᾿Επεὶ καὶ τὸ τοῦ
προοιμείου ὄνομα οὖκ ἄλλο οὐδὲν ἢ τὸν ἔπαινον δηλοῖ. Πρὸ γὰρ τῶν δἴμων καὶ σῶν ὁδῶν
οἱ παλαιοὶ σοὺς ἐπαίνου; ἧδον. “Ωσπέρ ἔστι καὶ «τὸ ἐγκώμιον τὸ ἐν κώμαις καὶ στενωποῖς
λεγόμενον. Κώμας γὰρ ἐκάλουν τοὺς στενωπούς. Ἴσως δ᾽ ἄν σις ἐνταῦϑα ἐνσταίη, λέ-
γῶν, ὡς οὐ καιρὸν εἶχε τοιαῦϑ' ὑπὲρ αὑτοῦ πρὸς τοὺς πολίτας λέγειν Ἐσεοκλῆς, Καὶ φα-
μὲν, ὡς οὐ παρακελευόμενος ταῦτα λέγει, ἀλλ᾽ εἰκάζων καὶ διονεὶ μιωνπενόρενος, ἐπειδὴ καὶ
εὐκσικῷ ἀκχλ᾽ οὐ προστωπτικῷ ἐχρήσατο ῥήματι. χρὴ λέγειν] ἐκεῖνον. «ἃ καίρια] τὰ ἰν-
᾿δεχόμενα καὶ ἁρμόζοντα τῷ καιρῷ.
Κάδμον πολῖσαι) Τ'. ἡ εἴσϑισις σοῦ παρόντος δράματος ἐκ μονοσσροφικῆς ἔσφι περιόδου.
Οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβιποὶ σρίμετροι ἀκατάληκτοι οἷ, ὧν σελευσᾳῖος

Πόλις γὰρ εἶ πράσσουσα δαίμονας τίει.

Υ, 2. ὅστις φυλάσσει πρᾶγος ἰν πρύμνῃ πόλεως) Β. ἀρχὴν καὶ ἰξουσίαν πόλεως ἔχει.
Εἴρηται δὲ ἐκ μεταφορᾶς τοῦ ἐν τῇ νηΐ κυξερνήφου. |

γ. 8. οἴακα νωμῶν] Α. κυξερνήτης ὧν τῶν τῆς πόλιως πραγμάτων. Καλῶς ὃ ποιη-
σὴς τὸν ἄρχοντα τῆς πόλεως ἰξισοῖ σῷ τῆς νηὸς κυξερνήτη. Ὅπερ γὰρ ὃ κυξερνήτης ἐν σῇ
νηΐ, φοῦτο αὐτὸ καὶ ἀρχηγὸς ἐν τῇ πόλει. Μὴ κοιροώμενος, ἔκ τοῦ φΦροναίξειν ὑπὲρ πῆς τοό.
λεως. Καὶ Ὅμηρος" Οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα Ἦ.

οἴακα νωμῶν] Β. ἐξουσίαν διεξάγων, κινῶν" ὅστις ἐν πρύμνῃ καϑήμενος καὶ τοὺς οἴακας
ἔχων, τουτέστι, τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν ἐξουσίαν τῆς πόλεως. μὴ κοινῶν) ἀναπαύων, ἀλλὰ
εὐφροντίξων.

γ. 4. εἰ μὲν γὰρ εὖ πράξαιμεν] Α. εἰ μὲν γὰρ καλῶς, φησὶ, πράξαιμεν, τῆς εὐπραξίας
ἡ αἰτία ἐπὶ σοὺς ϑεοὺς ἀναφέρεται. σὴς δὲ δυσπραξίας, ἰπὶ τοὺς ἄρχοντας. Διὸ καί
φησιν, εἰ δ᾽ αὖτε καὶ πάλιν συμφορὰ καὶ δυστυχία τύχοι, ἤγουν ἰὰν δυστυχήσωρειν, καὶ
κακῶς; πάϑωμεν (ὅπερ μὴ γένοιτο) δ᾽ Ἐσεοκλῆς ἄν (τοῦτ᾽ ἔσσιν ἐγὼ) εἷς ὧν, πολὺς κατὰ
πόλιν ὑμνοῖτο καὶ λοιδοροῖτο καὶ ὑξρίζοιτο ὑπὸ τῶν πολιτῶν διὰ κακῶν καὶ πολυσερόφων
ὕξρεων, καὶ ψόγων καὶ ὀνειδισμῶν, ὧν τινων πούτων ὃ Ζεὺς γένοιτο ἀλεξησήριος, ἐπώνυμος
φῇ πόλει Καδμείων, ἀντὶ «οὔ οὕτως ὀνομαζόμενος ἐν Θήδαις᾽ τοῦτο γὰρ ἔχε; ἐπώνυμον ἐν
Θήξαις ὁ Ζεὺς, καὶ ἐκεῖ Ζεὺς σιμᾶται ἀλεξητήριος. Φησὶν οὖν, συμφώνως ἑαντῷ
τιμῷτο.

εὖ πράξαιμεν)] Β. εὐσυχήσαιμεν. αἰτία Θεοῦ) τῆς εὐτυχίας τῆς πόλιως ὑπερμα-
χοῦντος.

γ. δ, αὐὔϑη Β. πάλιν. μὴ γένοισο) εἴθε.

ν. 6. πολὺς} Β. δέον πολὺ εἰπεῖν πολὺς εἶσε, πρὸς τὸ ᾿Ετεοκλῆς.

ν. 7. ὑμνοῖσο} Α. ὑμνεῖσϑαι μέσον.

ὑμνοῖσα) Β. ἐπαινοῖτο. φροιμοίοις πολυῤῥόϑοις] ἐπαίνοις παμσολλοῖς.

γ. 8. οἰμώγμασι) Β. ϑρήνοις. ὧν] οἰκωγμάτων. ἀλεξητήριος]) ἀσοσοξητής.

γ. 9. ἐπώνυμος) Β. ἐσειδὴ πολλαὶ Διὸς προσηγορίαι, καλεῖσαι γὰρ φιλοξένιος ἰ,
ἀλεξητήριος, καὶ ἕτερα, διὰ «οὔφο εἴρηκεν ἐπώνυμος. Δίον δὲ ἐπωνύμως εἰπεῖν ἐπώνυμος
εἶχε πρὸς τὸ Ζεύς.

γ. 10. «ὸν ἐλλείσονε’ ἔς: Α. τὸν ἐλλείσοντα ἔς, ἡλικίας ἀκμαίας καὶ ὀξυτάτης, ἥτοι
φὸν νεάζοντα᾽ καὶ τὸν ἔξηξον χρόνῳ, ἤτοι «ὃν γηραιὸν καὶ τυαρηδηκότα καὶ παρακμά-
σαντα ὑσὴὲ σοῦ χρόνου.

ὑμᾶς δὲ χρὴ] Β, τοῦτο κατὰ ἄϑροισιν καὶ μερισμόν. ἐλλείποντα] σσερούμοενον.

" ΠΙαά. β΄. Φ4. ͵ ᾿
Ὑ Θύυάπὶ ἰοο ονὶς σορποιηθη πιι54 Π8π| ΟΟΟΌΤΓαϊ ΑΓΘΒΟΉ 5. 60}}. ΒΟΠΒΟ] Ἰαβίθη
ΒΟΥ ρ5|586 φίλιος, ξένιος,

72 ΒΟΗΟΙΙΑ

γ. 11. ἥξης ἀκμαίας] Β. ἡλικίας ἀκμαξούσης καὶ πρὸς μάχην ἐπιτηϑείας, ἀλλ᾽ ἔσι
, Ἡ ΝΨ ’ ᾽ Ἀ “ 4 ξ.}
μειράκιον ὄντα. Καὶ ἔξηξον χρόνῳ, ἀνεὶ τοῦ, γέροντα ὄντα.
ν. 12. βλάσπημον) Α. ἤτοι αὔξησιν καὶ προκοπὴν αὔξοντα καὶ βλαστάνοντα σωματικὴν
Ὡ - ἰω »
ὡς ἀκμαῖον καὶ νεανικὸν εἶναι πρὸς μάχην.
βλάσφημον ἀλδαίνοντα σώματος) Β. ἤτοι σὴν αὔξησιν καὶ προκοπὴν αὔξοντα καὶ
βλαστάνοντα σώμασος, ὡς ἀκμαῖον καὶ νεανικὸν εἶναι πρὸς μάχας.
ν. 18. ὥραν] Α. φρονείδα, ἡλικίαν. Ἵν᾽ ἦ ὁ νοῦς οὗτος, ἕκαστον ὑμῶν ἔχοντα φροντίδα
τῆς πόλεως, ἢ ἕκαστον κατὰ τὴν ἡλικίαν ἑαυτοῦ, βοηϑεῖν τῇ πόλει, ὡς πρίπον ἰσείν.
ὥραν) Β. φροντίδα «ἧς πόλ ἕ ζ ξ ίσ' ὡς σι σ'
Θ . Φρ ἧς πόλεως. ἕκαστον] μειράκιον, γέροντα, νεανίσκον. ὡς «! συμ-
ἈΝ - ΄- -
πριπὶς] καϑώς ἔστιν ἁρμόξον τῇ ἑαυτοῦ ἡλικίᾳ. Δέον δὲ εἰπεῖν καὶ σὸν ἀλδαίνοντα ἀσυν-
δέφως ἐξήνεγκε, ὥστε σοὺς μὲν γέροντας σὺν σοῖς μειρακίοις λιτὰς ποιεῖσϑδαι, «οὺς δὲ
νέους μάχεσθαι. ,
γ. 14. ἀρήγειν) Β. βοηϑεῖν.
ν. 15. ἰξαλειφϑῆναι) Β. πεπαῦσθαι.
Υ. 16. τέκνοις “Ἐ] Α. κοινὸν τὸ ἀρήγειν.
σίκνοις] Β. ἀρήγειν ἀπὸ κοινοῦ γῇ τε μητρὶ, φιλτάτῃ σπροφῷ] βροτῶν «ουτίστι τῇ
μητρὶ τῇ φιλτάτη σῶν ἐν ἀνθρώποις μητέρων.
γ, 17. ἕρποντας} Α. κυρίως περὶ παίδων τὸ ἕρποντας.
ε . , " 2
Ὁ] Β. αὕτη. νέους]. ὑμᾶς ὄντας.
νυ. 18. πανδοκοῦσα)] Α. ὑποδεχομίνη. Πάντα πόνον τῆς σαιδικῆς ἡλικίας ὑποδεχο-
μένη.
πανδοκοῦσα παιδίας ὅπλον] Β. δεχομένη παιδεύσεως κακοπάθειαν, πόνον.
ν. 19. οἰκιστῆρας ἀσσιδοφόρους) Β. οἰκήτορας πολεμιστὰς καὶ ἀνδρείους.
ν. φΦ0. ὅπως γένοισϑε)] Α. αισσοὶ δηλονότι, πρὸς τὸν ὑπὲρ αὐτῆς κίνδυνον πρόϑυμοι.
πιστοὺς) Β. βεβαίους. ὅσως γένοισθε πρὸς χρέος τόδε) ἵνα ὑπάρξητε πρὸς τὴν παροῦ-
σαν χρείαν ἣν ὑμῶν ἔχει ἡ πόλις ὑπὲρ τῆς αὐτῆς σωτηρίας.
ν. 21. ἐς τόδ᾽ ἦμαρ εὖ ῥέπει ϑεὸς] Β, μέχρι φῆσδε τῆς ἡμέρα; καλῶς ἡμῖν ἐκ τύχης
ἔχει τὰ πράγματα.
ν. 22. χρόνον] Β. κατά. συργηρουμένοις] πολιορκουμένοις.
ν. 23. σὰ πλείω] Β. κατά. ἐκ ϑεῶν) ἐκ τὴς αὐτῶν βοηϑείας. κυρεῖ] ὑπάρχει.
γ. 424. οἰωνῶν βοτὴρ] Α. σκοπὸς, ὁ Τειρεσίας.
ὃ μάνεις] Β. ὃ Τειρεσίας. οἰωνῶν βοτὴρ}] ποιμήν. Διὰ τὸ τὰς πτήσεις αὐτῶν ἀνιχνεύειν
ἐν σαῖς μαντείαις.
ν. 95. ἐν ὠσὶ νωμῶν) Α. ἐξ ἀκοῆς γὰρ τὰς πεήσεις διέκρινεν, οὐχ ὁρῶν ὁ Τειρεσίας
-“- ᾿ »" -
ἰσέβαλλε τῇ τέχνη, ἥτοι ἑτέρου ὑσαγορεύονσος, οὐκ αὐτὸ; ὧν αὐτόπτης τῶν ὀρνέων, πυρὸς
δίχα) οὐκ ἐμπύροις χρώμενος.
ἐν ὠσὶ νωμῶν] Β. διεξάγων. Τὸ ἐν ὠσὶ καὶ φρεσὶ λέγει, ἐπειδὴ συφλὸς ὧν ἠρώτα τὴν
ἑαυτοῦ ϑυγατίρα πῶς αἱ ὄονιϑες ἵστανται, καὶ παρ᾿ αὐτῆς ἀκούων ἐλογίζετο κατὰ νοῦν,
Ε Ν ΄ ᾽ 7 ν Νὰ Ν δ, . ἡ Ν Ν ΄ ᾽ ν “Ϊὖ᾽ ᾿γν»" Η͂
καὶ τὰς μαντείας ἐποίει. Τὸ δὲ πυρὸς δίκα εἶπε τσρὸς τὸ συναγόμενον ἀπὸ ποῦ ἐν ὠσὶ καὶ
. - Ψ 3! ΓΑ ΎΧ: .9 ΄, ΣΝ )
φρισὶ νωμῶν χρηστηρίους ὄρνιϑας, ἵν᾿ ἢ ὁ δι᾿ ὀρνίϑων μαντευόμενος, καὶ οὗ διὰ πυρός.
Υ. 26. χρηστηρίου) Α. μαντευτικούς.
χρηστηρίους ὄρνιϑας) Β. σοὺς σῆς μαντείας εὐφόρους καὶ συντελεῖς.
ν. 427. οὗτος] Β. σκόπει τὴν σύνταξιν, εἰπὼν γὰρ ἄνω νῦν δὲ, καὶ δέον οὕτω ποιήσα-
σϑαι τὴν ἀπόδοσιν᾽ νῦν δὲ ὡς ὃ μάντις φησὶν ὑπὸ τοῦ πολεμίων ἰπιδουλευόμεϑα, οἴσω δέον
"
εἰπεῖν, τίνα διὰ μέσου ἐπανάληψιν ἐποίησε, καὶ ἄλλως σὴν σύνταξιν ἔσρεψεν. εὕρηται δὲ
πολλὰ ποιαῦτα καὶ παρὰ λογοποιοῖς.
γν. 28. προσδολὴν ᾿Αχαΐδα] Β. ἐπίλευσιν τοῦ τῶν᾿Α χαιῶν σσρατοῦ.
γ. 29. νυκτηγορεῖσϑ αι) Α. ἦν νυκφὶ ἀγορεύειν καὶ βουλεύεσθαι.

-

ΙΝ ΒΕΡΤΕῈΜ ΟΟΝΤΈΑᾺ ΤΗΕΒΑΞΒ. 78

νυκτηγορείσθαι) Β, ἐν νυχαὶ ἀγείρεσθα, Ἐ,

ν. 80. ἀλλ᾽ ἔς σ᾽ ἐπάλξεις] Α. ἀλλὰ πάντες σὺν π΄αντευχίᾳ καὶ σὺν πᾶσι τοῖς ὅα'λοις,
ἤγουν ὡπλισμένοι, ὁρμιῶσϑε, σοῦσϑε ὁμοίως ὃς τὰς ἐπάλξεις καὶ ποὺς προμαχῶνας τῶν σπύρ-
γῶν, καὶ ἐπὶ τὰς σύλας, καὶ ἐπὶ «οῖς σέλμασι καὶ ταῖς; καϑέδραις καὶ ταῖς κατασκευαῖς
σῶν πύργων στάϑητε. μίμνοντες δὲ καὶ ἐπιμένοντες καὶ καρτεροῦντες, ϑαρσεῖτε, μηδὲ λίων
φοξεῖσθε πὸν ὅμιλον καὶ στὸ τυλῆϑος τῶν ἐπηλύδων, ἤγουν τῶν ἀπὸ ξίνης ἐλθόντων πολε-
μείων. Εὖ καὶ καλῶς ὃ ϑεὸς τυαράώσχοι ἡμῖν, καὶ ἀγαϑὰ πράξειεν, Ὅμιλος ἐσυμολογεῖται
ἀπὸ τοῦ ὁμοῦ τὴν ἴλην ἔχειν.

ἐπάλξεις] Β. τείχη. πύλας συργωμάτων] ἐν γὰρ πύργοις αἱ σύλαι.

ν. 51. σοῦσϑε] Β. ὁρμᾶσϑε. τσαντευχίᾳ] τυανοπλίᾳ.

ν. 82. πληροῦσε ϑορακεῖα) Α. σὰ σείχη, διὰ τὸ τὴν ττόλιν ὡς ϑώρακα ἔχειν αὐτά.
σέλμασι ταῖς καϑέδραις, μεταφορικῶς ἀπὸ τῶν νηῶν.

πληροῦτε ϑωρακεῖα) Β. γεμίξετε ἑαυτῶν τὰς ἐπάλξεις. σέλμασι βάσεσι, καϑί-
δραις. :
γν. 84, εὐθαρσεῖτε] Β. ϑαῤῥοῦντες ἀτρέπτω: ἵσσασϑε. ἐπηλύδων] ξένων.

ν. 35. εὖ τελεῖ ϑεὸς Α. καλὰ ϑεὸς τσαρέχει.

ταρθεῖσε] Β. ἐκσλήτσεσθε καὶ φοξεῖσθε. ὅμιλον] π“λῆϑυν. εὖ σελεῖ θεὸ: καλῶς ὃ ϑεὸς
ἀεὶ ποιεῖ" ὥστε καὶ τὸν ἡ μῶν ὄλεϑρον οὐκ ἐϑελήσει.

γν. 36. σκοποὺς δὲ κἀγὼ] Α. καὶ ἐγὼ δὲ, φησὶν Ἐτεοκλῆς, ἔπεμο ψὰ σκοσοὺς καὶ ἐπιτη-
ρητὰς καὶ κατοπτῆρας σον σαρατοῦ σῶν Ἑλλήνων, οὕστινας πέποιϑα καὶ ϑαῤῥῶ μὴ ματᾷν
καὶ ματαιοπονεῖν ἔν τῇ ὁδῷ. Τοῦςτ᾽ ἔστι, μὴ μάτην ἀπελθεῖν, ἀλλὰ μαϑεῖν ἅπαντα, καὶ
κατοπσεῦσαι τὸν στρατὸν τῶν Ἑλλήνων. Καὶ ἀπὸ τούτων μαϑὼν ἐγὼ, οὐδαμῶς ἄν ληφϑῶ
καὶ κρατηϑῶ τῶν Ἑλλήνων δόλῳ" τὸ δὲ μὴ, παρέλκον.

σκοποὺς} Β. κατασκόπους. στρατοῦ) τῶν πολεμίων.

τ. 357. ματᾷν ὅδῳ] Β. ματαίως ἀνύσαι τὴν τῆς κατασκοπῆς πορείαν.

γ. 838. ληφϑῶ δόλῳ] Β. χρατηϑῶ δόλῳ τῷ τῶν πολεμίων.

ν. 39. ᾿Ετεόκλεες, φέριστε! Α. ἄγγελος ἐλθὼν φησὶ πρὸς τὸν '᾿Ἐπεοκλέα, ὦ φέριστε
βασιλεῦ τῶν Καδμείων, ἥκω καὶ ἔρχομαι φέρων σοι σαφῆ καὶ φανερὰ τοάντα τὰ ἐκεῖσε"
καὶ αὐτὸς δ᾽ ἐγώ εἶμι κατάσκοπος τῶν πραγμάτων, οὐχ, ὑπ᾽ ἄλλων ταῦτα μαϑών.

φέριστε] Β. ὑπσέρτατε.

ν. 40. ἥκω, Β. ἦλϑον. σαφῆ] φανερά. τἀκεῖϑεν ἐκ φρατοῦ] τῶν πολεμίων. Τὸ ἐκεῖ
εν καὶ τὸ σσρατοῦ ἐκ παραλλήλου, μεϑερμννευτικὸν ὃν τοῦ στρατοῦ σὸ ἐκεῖϑεν. φέρω»)
σοί.

ν, 41. κατόπφης]Β. ϑεατή;. τῶν πραγμάτων ἃ καϑ' ἡμῶν οἱ πολέμιοι μέλλουσιν ἐρ-
γάζεσϑαι.

ν. 44. ϑούριοι λοχαγέται] Α. ὁρμητικοὶ πρὸς πόλεμον, Λοχαγίται ἤγουν στρατη-
γοί. :

Θούριοι λοχαγέται] Β. πολεμικοὶ στρατηγοί.

ν. 43. σαυροσφαγοῦντες ἰς] Α. οὕσω ϑύοντες ἐπάνω τῶν ἀσπίδων ἐμαντεύοντο. μελάν-
δεσον σάκος) ἤτοι τὸ μελανϑὲν τῷ αἵματι; ἢ τὸ ἐκ μελαινῶν βυρσῶν κατεσκευασμένον. Τὸ
μελάνδετον δὲ καλῶς ἐπὶ ξίφους ῥηθείη, ἰπὶ δὲ σάκους παρέλκει φὸ δετὸν, ὡς ἐπὶ τοῦ κελαι-
νεφὲς τὸ νέφες, Ἢ τὸ περιφέρειαν σιδηρᾶν ἔχον μέλας γὰρ ὁ σίδηρος.

ταυροσφαγοῦντες͵ Β. ταύρους σφάττοντες. μελάνδετον σάκος διὰ σιδήρου δεδεμένην ἀσ-
σίδα.

ν. 44. ϑιγγάνοντες] Β. Ψαύοντες. χερσὶ! ταῖς αὐτῶν. φόνου] αἵματος.

ἘΞ ΑΡΡΕβομῖυ5. ρυΐαναΐ ΘΟΒοΙαβίθη ἢΐο ἴῃ ταχία 50 γΘρΟΓΪ586 ροί 8 νυκτηγερεῖ-
σϑαι, απατὴ νη] σαἴαπὶ νυκφηγορεσθαι.
γΟΙ,. 1. Ι,

74 9ΟΉΗΟΙΙ͂Α.

γ. 45. ᾿Ενυὼ] Β. μάχην. φιλαίματον φόνον) σὸν αἵματι χαίροντα εὔφορον σοῦ φόνου
ϑεόν. εὕρηται καὶ φόξον.

ν. 46. ὠρκωμότησαν] Α. ὅρκους ἰσποίησαν εἰς σὸν"Αρην τὲ καὶ τὴν ᾿Ενυὼ, καὶ σὸν φι-
λαίματον Φόξον(Φόξος δὲ καὶ Δεῖωμος ϑεράποντες ᾿Αρεως), σοῦσο ὥμοσαν ἢ ἀλαπάξειν καὶ

’ὔ Ν [4 “Ὁ ’ὔ ᾽ ᾿Ὶ , , “ ᾿
κατασκάψειν τὴν τσύλιν τῶν Θηξαίων, ϑέντες καὶ τσοιήσαντες ταύτῃ τῇ πόλει κατασκά-
φάς" ἢ ἀποθανεῖν ἐν σαύτῃ τῇ γῆ.

3 ᾿ Ψ δικ σὲ ; ἣν... ,

ὠρκωμότησαν) Β. ὥμοσαν. κατασκαφὰς) πορϑήσεις καὶ ἀφανισμούς.

ν. 47. λαπάζειν] Β. ἐκπορϑήσειν.

ν. 48. τήνδε] Β. τὴν τῶν Θηδαίων. φυράσειν φόνῳ] βάψειν τῷ αἵματι.

ν. 49. μνημεῖα 9᾽ αὑσῶν] Α. περόνας ἢ τρίχας, ἤ τι ποιοῦσον. Ἔϑος γὰρ ἦν τοὺς ἐν
τοολέμω τοῖς οἰκείοις πέμπειν σημεῖα, ἢ περόνας, ἢ ταινίας; ἢ βοτρύχους, ἤ τι ποιοῦσον.

μνημεῖα] Β. ἐνθυμήσεις.

ν. 50. ἔστεφον] Α. ἀντὶ τοῦ ἐσλήρουν, πρὸς ἅρμα δὲ ᾿Αδράσεου, ἐπεὶ ᾿Αμφιάραος αὐ-
τοῖς ἐμαντεύσατο, μόνον ΓΑδραστον σωθήσεσθαι. Τοῦτο δὲ ἀπὸ τῆς ἱστορίας ἔλαξεν, ὅσι
ἐσώϑη δ᾽ Αδραστος" ἐπεὶ πόϑεν ἤδεσαν ὅτι δὴ φεύξεται: ᾽Αλλως. Ὁ ᾿Αμφιάραος, εἷς τῶν
᾿Αργείων ὧν, οἷα μάνεις, προεῖπεν αὐτὸν μόνον τὸν ᾿Αδραστον καὶ σὸ αὐτοῦ ὥρμα ὑποσερέ-

- - “ Ἀ ΄“ “ ῳ “-
νεῖν ἐκ Θηξδῶν, ποὺς δὲ ἄλλους ἐκεῖσε ἀπολεῖσθαι. Διὰ σοῦσο γοῦν ἕκαστος τῶν ᾿Αργείων
ἰξωγράφει τῷ ἅρματι τοῦ ᾿Αδράστου τὴν οἰκείαν μορφὴν; ἵνα ἐὰν συμξῇ ἀπολωλέναι αὐ-
σοὺς ἐκεῖσε, ὑποστρέψη δὲ δ᾽ ᾿Αδρασασος μόνος μετὰ τοῦ οἰκείου ὥρμασος, ϑεῶνται ἐν εἶκο-
γίσμασιν ὑπό τε τῶν γονέων καὶ φίλων καὶ πολιτῶν,

ἔστεφον] Β. περιετίϑουν. Ὁ μάντις ᾿Αμφιάραος εἷς ὧν τῶν ἑπτὰ σερατηγῶς ἔφη καὶ
αὑτὸν καὶ τοὺς ἄλλους ἕξ ἐν Θήξαις πεσεῖν, ᾿Αδραστον δὲ μόνον εἰς ΓΑργος ἀναχωρήσειν.
Διὰ ποῦτο ἕκαστος ἰδίδου αὑτῷ ἢ δακτύλιον ἢ ἄλλο τι ὃ εἶχεν ἀγαγεῖν ἴΑργος, ἵνα οἱ
σφῶν πατέρες ταῦτ᾽ ἔχοντες μέμνωνται αὐτῶν.

ν. 51. οἶκτος δ᾽ οὔτις ἦν] Α. οὐκ ἦν ἔλεος διὰ τῆς γλώττης αὐτῶν προίων ἐκϑηλύνων τὴν
ὁρμήν. Ἤγουν, οὐκ ἦν παρ᾽ αὐτοῖς φιλόψυχος λογισμὸς, οὐδ᾽ οἴκπον ζωῆς ἰν γλώσσῃ
σπροέφερον, ἀνακόπ'τοντα αὐτοὺς ποῦ ἐγχειρήματος. Σιδηρόφρων γὰρ καὶ ἀκαμπὴς καὶ
σκληρὸς ϑυμὸς αὐτῶν ἕσινει ἀναπ'πόμενος τῇ ἀνδρείᾳ, δεδορκότων καὶ βλεπόντων αὐτῶν" ρ-
γὴν» ἥσοι φονικὸν καὶ πολεμικὸν δρώντων, ὡς λεόντων.

λείξοντσες) Β. χίοντες. οἶκτος] ἔλεος. διὰ στόμα] ἑαυτῶν, ἢ διὰ οὗ μόνον ὅταν δηλοῖ αἰ-

΄ ᾽, ὅ᾽ -" κ᾿ " “ - 4 ΧΑ Ϊἦ᾽ ν , ᾿ “
σίαν συντάσσεται αἰτιατικη, ὥλλα καὶ ὁτῶν δηλοῖ καὶ ἐνεργειών,ου γῶρ μόνον ῴωμεν ὅσ,
διὰ σῶν ῥητόρων πάνϑ᾽ ἡμῖν τὰ χρηστὰ, ἀλλὰ καὶ διὰ τοὺς ῥήτορας. Ἑὑρήσεις δὲ καὶ

“, ν ΄ “- δ ΣῈ Σ “ ῴ αὐὐασυτοι ,
σ΄ροίων, διὰ στόμια συριγενετῶν χαλινων" οἱ πολλοῖ θὲ ὥγνοουντες ὥντί φῆς εἰς λαμθάνουσι,
διὰ στόμα ἀντὶ τοῦ εἰς στόμα λέγοντες.

Υ. 59. σιδηρόφρων) Β. σκληρὸς καὶ ἄκαμσσος. ϑυμὸς) αὐτῶν. φλέγων] ϑερμῶς κι-
γουμένος.

, 3 Ε} ᾽ 1] ᾿" ΄“« ΄᾿ ᾿ ᾽ Ν “"

γ. 54. σύστις οὐκ ὄκνῳ χρον.] Α. εἰς ἐπέκτασιν πολλοῦ καιρου. Μὲ οὐ σ'ολὺ δὲ “αὖ-

’΄ ΄“- ’ὔ ε ᾿ , ᾿» Ν ᾿ δὲ Ἢ . Ν Ν “
τὰ γνώσῃ τῇ πειρῴῷ. Ἢ σερι τούτων ἀκοή ου βραδέως γέγονε: «ταχὺ γὰρηγγειλα,
σῶνδε πτύστις, Β. σούτων φήμη, ἀκοή. οὐκ ὄκνῳ χρονίζεται) οὐκ ἀναξολῇ βραδύνει.

ν. 55. κληρουμένους δ᾽ ἔλειπον)] Α. κατέλενψα δὲ αὐσοὺς ἐκεῖσε κλῆρον ποιουμένους,
ὅπως ἕκαστος αὐτῶν ἄγοι λόχον καὶ ἐνέδραν καὶ τάξιν πολεμικὴν πρὸς πύλας, πάλῳ καὶ
, -" ΄ὕ ,7 Α ΄ ---ς ᾿Ὶ -“ ΄ «ε ’ὔ
κλήρῳ τοῦτο λαχών. Κλήρους γὰρ ποιησαμένων τῶν ἑπτῷῶ λοχαγων, ῥοίώ σύλη ἐκώσσῳ
᾿ ΄ὔ Ν ͵
ἰδόϑη πρὸς φυλακήν.

κληρουμένους Β. κλήρους βάλλοντας. ὡς] ἵνα. πάλῳ] κλήρῳ.

ν. 86. λόχον) Β. ἐνέδραν.

ν. δ7. ἰκκρίπους] Β. ἐξειλεγμένους.

ν. 58. σάγευσαι] Β. ὡς ταγὸς καὶ ἡγεμὼν τῆς πόλεως τάξαι.

ν. δ9. ἐγγὺς] Β. τῆς πόλεως. ἤδη) ἀπὸ τοῦ νῦν.

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΕΑ ΤΗΒΒΑΒ, 7

ν, 60. ἀργηστὴς} Α. λευκός.

κονίς.}] Β. κόνιν ἐγείρει. ἀργηστὴς͵ λευκός.

ν, 61. χραίνει) Β. βρέχει. σταλαγμοῖς} ῥανίσι.

ν, 68. σὺ δ᾽ ὥσσε νηὸς] Α. σὺ δ᾽ ὥσπερ ἀγαθὸς κυδερνήτης νεὼς, φροάξαι καὶ φρούρη-
σον τὴν πόλιν. κεδνὸς ἀσφαλὴς, βίξαιος.

ὡς} Β. ὥσπερ. κεδνὸς οἰαπκοστρόφος) συνετὸς κυξερνήτης.

ν. 88. κατα,γίσαι) Α. σφοδρῶς κατασνεῦσαι τὰς πνοὰς τοῦ πολέμου. Τροσικὸς δὲ ὁ
λόγος" ὥφελε γὰρ εἰπεῖν «νοὰς ἀνέμου, ἀλλὰ περὶ πολέμου λέγων διὰ τοῦτο καὶ τὴν τρο-
πὴν φυλάττει, νῆα μὲν τὴν πόλιν ὀνομάζων, «νοὰς δὲ '᾿Αρηος τὴν σφοδρότητα τοῦ πολέμου,
κῦμα δὲ χερσαῖον τὴν σύῤῥοιαν τοῦ “λήϑους τοῦ στρατοῦ τῶν ἐναντίων.

φράξαι] Β. φύλαξον καὶ ἀσφαλίσαι. καταιγίσαι] καταξαλεῖν καὶ ἀνατρέψαι. Χρῆτα;
δὲ δ’ ὅλου τῇ μεταφορᾷ.

ν. 64. βοξ γὰρ κῦμα] Α. Πρὸς τὸ πνεῦμα ἐπήγαγε τὸ κῦμα" παρακεκινδυνευμένως
δὲ εἶπε κῦμα χερσαῖον.

κῦμα χερσαῖον στρατοῦ} Β. ἐπειδὴ τὸ κῦμα ϑαλάσσης ἰσεὶ, διὰ τοῦτο χερσαῖον εἶπε.
Δηλοῖ δὲ ἐντεῦϑεν σὴν σφοδρὰν τοῦ στρατοῦ ῥύμην.

γ. 6ὅ. καὶ τῶνδε καιρὸν Α΄. «οὔτ᾽ ἔστι, μὴ ἐκπέσῃς τοῦ δίοντος χρόνου.

σόνδε καιρὸν} Β. τὸν τῆς προσθολῆς ἰκείνων. ὅστις ὦκισσος] ταχύτατος, ἤγουν σρό-
λαξε ταχέως τὴν ἐκείνων ἔφοδον.

ν, 66. κἐγὼ] Β. καὶ ἐγὼ ἕξω τὰ ἐπίλοιπα ὀφϑαλμὸν ἡμεροσκόπον πιστόν πουτέστιν
ἀπελθὼν αὖϑις ἐκεῖσε καὶ ἕκαστα τῶν πραττομένων σκοπῶν, ἀγγελῶ σοι. Καλεῖται δὲ
τὸν ὀφθαλμὸν ἡμεροσκόπον, ἐπειδὴ ὥσπερ τοὺς κατασκόπους ἔχομεν, οὕτω καὶ φοὺς
οἰκείους ὀφϑαλμούς. Τὸ δὲ πιστὸν λέγει, ὅτι ὁ ἰδών τι μᾶλλον τοῦ ἀκούσαντος ἐπίσταται,
καὶ μαρτυρεῖ ἡ παροιμία, ὀφθαλμοὶ ὠτίων πιστότεροι. τὰ λοιπὰ] τούτων. σισφὸν]
βέξαιον.

ν. 67. ὀφθαλμὸν ἕξω] Α. ἀσφαλῶς φυλάξω.

σαφηνίᾳ λόγου] Β. ἀκριξιστάτη ἀγγελίᾳ «οῦ ἐμοῦ λόγον.

ν. 68. τῶν ϑύραϑεν] Β. τῶν πολεμίων.

Υ. 69. πολισσοῦχοι ϑεοὶ͵ Β. οἱ τὴν πόλιν συνέχοντες καὶ φυλάσσοντες.

ν, 70, ᾿Εριννὺς] Β. φϑοροσοιή, «παφρὸς]) τοῦ ἡμετέρου.

Υ. 71. πρυμνόϑεν) Β. ῥιζόϑεν. πανώλεϑρον) ποταπήν.

ν, 724. “Ἑλλάδος φϑόγγον χίουσαν; Α. ἤγουν τὴν μὴ βάρβαρον οὖσαν, ἀλλ᾽ ᾿Ελληνίδα
καὶ αὐτὴν.

ἐκϑαμνίσητε) Β. ἐχσπάσητε. δηάλωτον)] ὑπὸ πολέμον ἠφανισμένον. Ἑλλάδος
φϑόγγον χέουσαν] διάλεκτον" ἤτοι Ἑλληνίδα οὖσαν.

ν, 73. δόμους ἐφεστίους) Β. τῶν «ολιτῶν, ἢ ἐμῶν.

γ, 75. μήποτε σχίέϑειν) Α. τὸ ἀπαρέμφατον ἀντὶ σοῦ προστακτικοῦ, ᾿Αντὶ φοῦ,
μήποτε σχῆτε ἐν ζυγοῖς τοῖς δουλίοις τὴν ἐλευϑέραν πόλιν.

ζυγοῖσι δουλείοισ:) Β, ἤτοι δουλείᾳ. μήποτε σχέϑειν) ἐϑελήσατε κρατηϑῆναι.᾽

Υ. 76. ξυνὰ! Α. κοινωφιλῇ καὶ ὑμῖν.

ἀλκὴ) Β. δύναμις καὶ βοήϑεια. ξυνὰ] ἡμῖν καὶ ὑμῖν.

ν. 78. ϑρέομαι φοξερὰ μεγάλ᾽ ἄχη) Α. ἤτοι ϑρηνῶ, βοῶ φοξερὰς μεγάλας ϑρηνῳδίας.
Εὐστόητος γὰρ ἡ τῶν παρϑίνων ἡλικία πρὸς φόξον, μάλιστα «πρὸς πολιορκίαν, Τὸ δὲ
φοξιρὰ, ἢ διὰ τὰ φοξερὰ ἄχη ἢ φοβερὰ γινομίνη, ὅ ἐστιν ἐπίπρομος.

ϑρίομαι Β. φοξοῦμαι.. ἄχη] τὰ ἐπερχόμενα δηλονότι.

Θείομαι φοξιρὰ] Τ΄. ὃ παρὼν χορὸς, συνίστηκεν ἐκ κώλων ἐῥιδ. Ὧν τὰ μέν ἰσει
χοριαμξικὰ, σὰ δὲ, εἰ βούλει, καὶ ἀντισπασεικὰ πενϑημιμερῇ καὶ ἱφϑημιμερῇ καὶ ἡμιόλια,
καὶ δίμετρα ἀκατάληκτα, καὶ τρίμετρα, βραχυκατάληκτα, ὧν τιλινταῖν Μνήσ τορες
ἰστί μο.. Οὕτω δὲ χρὴ μετρηϑῆναι μᾶλλον, ἵν᾽ εἴη κατάλληλα τὰ κῶλα, ὡς καὶ τὰ
τῶν ἄλλων χορῶν.

76 ΒΌΒΠΟΠΙΑ

ν. 79, μεϑεῖσαι σπσρατὸς στραπόπεδον λιπὼν) Α. ἀφεῖται ὃ ὄχλος ἀπὸ τοῦ σσρασο-
πέδου. Οἷον, ἤδη σὴν δρμοὴν ποιοῦνται ἐπὶ σὴν πόλιν ἡμῶν οἱ πολέμιοι. Ταῦτα δὲ
φανταζόμενοι λέγουσιν ὡς ἀχληϑῆ. Τὸ δὲ χ' πρὸς τὴν διαφορὰν τοῦ στρατοῦ καὶ ποῦ
σαραφοπέδου' στρατόπεδον γὰρ καλεῖται τὸ ἐνδιαίπημα «οὔ σαρα τοῦ.

- Ἴ ᾽ “ τ ΄ , ιν δινσ δ -“ ΄ δ Ν ΄, Η -» “-
μεϑεῖται Β. ἐκ τοῦ οἰκείου τόπου ἰφ᾽ ἡμᾶς ὁρμᾶται. σαρατόπεδον] τὸν τόπον ἐν ᾧ ἐκεῖπο.

ν, 80, ῥεῖ πολὺς δ᾽ ὧδε] Α. ὁ ἱππικὸς στρατὸς συγκεχώῤηται καὶ ἀφίεται, πρὸς τὴν
πόλιν ὁρμᾷ, πρόδρομος, ἤτοι προπορευόμενος τῶν ἑτέρων" τὸ τοῦ στρωτοῦ ὅλον, τουτέστιν,
ἅπαν τὸ τοῦ στρατοῦ σπλῆϑος ῥεῖ, δρμᾷ, χέεται, κινεῖται. ᾿Ασυνδέτως ταῦτα. Πείθει
ν- ἘΝ πῶς {0 4 α΄ Φ,. 3» ΄ Ν « ΕΝ ᾿ ΒΩ Π] 3,
δέ με ταῦτα σκοπεῖν ὃ ἐν σῷ ἀέρι ἀναφερόμενος κονιορτὸς, ὃ ἄναυδος καὶ ἄφωνος ὧν, σαφὴς
δὲ καὶ φανερὸς καὶ ἀληϑὴς μηνυτὴς φσούτων, ἤγουν, ἡ σοῦ κονιορτοῦ κίνησις, ἱππέων
σλῆϑος σημαίνει ἐπέρχεσθαι. Αἰϑερία δὲ κόνις, ἡ αἰρομένη μέχρι σοῦ αἰϑέρος, καΐσοι
ἄφωνος οὖσα, ἐναργής ἔστιν, ὥσπερ ἄγγελος, καὶ ἀληθής" φαντάζονται δὲ ταῦτα πάνσα.

ἐεῖ] Β. δίκην ῥεύματος ἔπεισι. πρόδρομος] προσρέχων, ποτασπός.

Υ, 81. Αἰϑερία κόνις] Β. καὶ μέχρις ἀέρος φϑανοῦσα ταῖς τῶν ἵππων ὁπλαῖς. με

, ΓἾ ΄ -"ἭἬ
σεῖϑ ει} ἐπειδὴ τὸ σείϑειν διὰ λόγου γίνεται, διὰ φοῦσο εἶπε τὸ ἄναυδος.

ν, 82, σαφὴς ἔτυμος ἄγγελος) Β, φανερὸς ἀληθὴς μηνυτὴς, ὡς κατ᾽ ἐμοῦ γίνεται.

γ. 83. ἐλεδεμνὰς) Α. ὁ ἐλαύνων καὶ διεγείρων τῶν δεμινίων. ποδιοπιλόκτυπος) καὶ τ ὃ
τῆς γῆς δὲ μου πέδον κατωκσυπούμενον τοῖς ὅπλοις, ποῖ μοὺ σοῖς ὠσὶ προσπελάζειν
σὺν ἦχον. ᾿

ἐλεδεμονὰς} Β. ἐλαύνων ἐμὲ ἐκ πῶν δεμνίων καὶ οὐκ ἐῶν καϑεύδειν, φόξον ἐμξαλών.
σεδιραλόκτυπος, καύπον ἐν τῷ πεδίῳ τοῖς ὅπλοις ἐγείρουσα.

ν. 84. ἐγχείμπεται βοὰ] Β. ἔπεισι καὶ σ“λησιάξει ἦχος. ποτῶται] ἐναέριος φέρεται,
ἤχεϊ ἢ βοὴ τῶν ὅπλων.

γ. 85. βρέμει) Α. ἠχεῖ τρόπον ποταμῶν τὰ πεδία τῆς γῆς μου.

᾽ » Ν [1 Ν δύ ’ ΄ὔ 2 -" ᾽’

ἀμαχέτου] Β. πρὸς ὃ μὴ δύναταί τις μαχήσασϑαι, ἤτοι κατασχεῖν φερόμενον.
ὀροκασύπου] τοῦ κεύπον ἐν τῷ ὄρει ἐγείροντος τῇ φορῷξ. Ἢ σοῦ ἔχοντος ἐν σῷ ὄρει καὶ
ὁρμᾷν,

ΑἸ Ἐ α

γ. 86. ἰὼ, ἰὼ, ἰὼ)] Β. ὦ ὦ ὦ. ὀρόμενον] ταρασσόμενον καὶ ἐγειρόμενον, φερόμενον.
ἀλεύσατε]) ἀποσοξήσατε.

γν, 87. βοᾷ ὑπὲρ τειχέων δ)] Α. σὺν ϑορύξῳ καὶ ὄχλῳ ὁ ᾿Αργεῖος λαὸς ὃ λευκὰς ἀσσί-
δας ἔχων ὄρνυται καὶ διεγείρεται καὶ ὁρμᾷ ὑπεράνω τῶν τειχέων, εὐπρεπὴς, ἤτοι τοῖς ὅ-
πλοις κεκοσμημένος, ἐπὶ τὴν πόλιν πρέπων, προορᾷ γὰρ ὡσανεὶ ὃ σῶν παρϑένων χορὸς πῶς
ὃ σῶν ᾿Αργείων ὄχλος ἄνοδον ἐπὶ σῶν Θηξαϊκῶν σειχῶν μέλλει ποιήσασϑαι.

βοᾷ 8. ἐσαίν.

ΕΙΣ Β ε “ τὸ Ν . ἢ ἕ

γ. 89. ὄρνυται] Β. δὁρμῶσαι. εὐπρεπὴς) ποταπὸς, ἕτοιμος.

ν. 90. διώκων] Β. ἐλαύνων, σπεύδων. ;

ν. 92. ῥύσεται) Β. ἡμᾶς τῶν τοιούτων.

ἐπαρκέσει) Β. βοηϑήσει ἡμῖν.

ν. 9ὅ. πότερα δῆτ᾽ ἐγὼ] Α. πρὸς τὰ εἴδωλα τῶν ϑεῶν πέσω, παρακαλῶν καὶ δυσω-
πῶν αὐτοὺς, ἢ ἄλλο εὶ πράξω. ᾿
πότερα, Β. ποιόν' ἐπειδὴ τὸ πότερα δυοτικὴν ἔωφασιν ἔχει. Φαμὲν γὰρ πότερα σ’οι-

ἥσω, τόδε ἢ τόδε, ἰνταῦϑα πὸ μὲν ἕν σκέλος εἶπεν, ἐπτειδὴ συνσελεῖ, πὸ δὲ ἕτερον παρῆκεν,

δέον εἰπεῖν, ἢ οὗ προσπέσω' ὥστε πρὸς τὸ δαιμόνων πρῶτον ὑπόσειζε, ἵνα ἡ μὲν ὑποσσιγμὴ
ἔον εἰπεῖν, ἢ 6 ὥ ρὸς " ρῶσο ΐ " γμὴ.

εἴη διότι ὁ λόγος κρεμῶται, ἣ δὲ στιγμὴ, διότι εἰ σὸν λόγον ἀπέδωκας, ἔστιξας ἄν ἐν τῷ
σίλει τῆς ἀποδόσεως' τῶν δὲ μὴ ταῦτα δεχομένων βραχὺς λόγος, ἱκανὴν γὰρ τὴν ἐκ τῆς
ἀγνοίας διδόασι δίκην. ποτιπίσω] προσπέσω.

γν. 96. βρέτη] Β. εἰκόνας.

ν, 97, εὔεδροι) Α. ἐπ’ ἀγαθῷ ἱδρυμένοι. ᾿᾽Ἢ ἐᾳὶ τῶν ἰδίων, φησὶ, »μαϑεδρῶν καϑε-
φόμενοι. ᾿ ;

εὔεδροι] Β. ὧν οἶκοι ἐν σοῖς ναοῖς.

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΈΕΑᾺΑ ΤΗΕΒΑΞ. 77

ν, 98. ἀκμάξει βρετέων ἔχεσθαι) Α. σοῦτό φησι, καιρός ἔστι νῦν ἔχεσθαι βρετέων
ἥτοι προσπίπτειν σοῖς εἰδώλοις τῶν ϑεῶν, καὶ παρακαλεῖν αὐτούς. τί βραδύνομεν, καὶ οὐχ,
ἱκετεύομεν, ὦ ἀγάστονοι, ἡμεῖς αἱ ὑπὸ ποῦ στόνου ἀγόμεναι καὶ κατεχόμεναι, ἢ, λίαν
ϑρηνοῦσαι. Ταῦτα δὲ τινὲς τῶν τοῦ χοροῦ γυναικῶν πρὸς τὰς ἑτέρας φασιν. Αλλως.
Καιρὸς ἥκει, οἷον ἀκμῆς καὶ ὀξυλαδίας χιρήξει τὰ “ράγματα.

ἀκμάζει βρετέων ἔχεσθαι] Β. ἀκμὴ καὶ καιρός ἔστιν εἰδώλων ὥἅπεεσθαι ἐπὶ δεήσει.
ἀγάστονοι)] ἄγαν στενάζουσαι μόνον, καὶ οὐχ ἱκετεύουσαι.

3 Φφ, Ὁ τ 3 ως « δα". Φ ᾽ .-ΨΨ. φι ΄ ΓΑῚ »"

ν. 100. ἀκούετ᾽ ἢ] Α. ἐπεὶ ἀγνῶτές εἶσι, τοῦτό φασιν, ὥρα φανταζόμεϑα, ἢ ἀληϑὼς
ἀκούομεν.

ν. 101. πέπλων καὶ στεφέων] Α. πότε στέφη ῥίψομεν ἢ πέπλους ἐσὶ γῆς, ἢ νῦν, τρα-

- ΕἸ Ε ’ Ἀ ΓΦ. - ᾽ - Α - ΄ ΄ Ν Ἀ ΄΄
πεῖσαι ἐπὶ λιτανείαν τὴν περὶ ἡμῶν αὐτῶν καὶ τῆς πόλεως : σπαρετίϑεσαν γὰρ καὶ σπέ-
σλουῦς, καὶ ἰνέδυον καὶ πέπλους τὰ ἀγάλματα. Ὅρμηρος, πέπλον ὅστις τοί χαριέστατος.
(ΠΠ 4. νἱ. 271.)

πεπλῶν) Β: τῶς ἐν σοῖς ἀγάλμασι. στεφέων) τῶν περὶ αὐτὰ στεφάνων. πότε) ἕξο-
μεν. ἀμφὶ λιτὰν] περὶ παράκλησιν. ἕξομεν, οἱονεὶ διατεϑῶμεν, Ὁ γὰρ περί τι διατι-
ϑεὶς ἄντικρυς τοῦτο κατέχε;. Τὸ ἕξομεν οὕτω νόει, ὡς ἔφημεν, συνάπτων πρὸς τὸ ἀμφὶ
λιτᾶν, σὸ δὲ ἀμφὶ λιτὰν πρὸς στὸ πέπλων καὶ στεφάνων" χρῶνται δὲ τούτῳ εἰς τοιαύτην

᾽ ἃ ἀκ ὧν ᾿ “ε ΄ ν ͵΄ ΕΝ ᾽ν» Ν “,“Ὦ.
σημασίαν καὶ οἱ ῥήτορες" καὶ μωρτυρεῖ ὃ Σύριος Λουκιανὸς λέγων, ἐπεισ ἀμφὶ πλοῦν εἴχω-

ἤἦ Φ-Ὁ δέ ᾿-. ν:; ἤ᾽ Ἀ “Ὁ εχ [2 ΄ Ν Ν ΄
μεν. ᾿Αγνοοῦντες δέ σινες πὸ ἕξομεν ἀντὶ τοῦ ἑξόμεϑα λέγουσι, συνάπφοντες πρὸς τὸ πέ-
σλων. ἜἜϑος ἦν τοῖς παλαιοῖς, ὁπότε ἱκέτευον τοὺς αὐτῶν ϑεοὺς, ἐν χερσὶν ἔχειν σοὺς
αὐτῶν πέπλου; καὶ σπσεφάνους, καὶ διὰ σούτων αὐτοὺς ἐξιλεοῦσϑαι.

ν, 103. χαύσον δέδορκα) Α. μετήγαγε τὰς αἰσθήσεις πρὸς πὸ ἐνεργέστερο. ἋὧΩςς,
"Ἔκουσας ὃ κόραξ οἷος ἦλϑ᾽ ἐξ δρέον. Ὁ μέντοι ὀκτάσημος ῥυθμὸς ὡς καὶ παρ᾿ Εὐριαί-
δη, (ΡΠη. 857.) ᾿Εγὼ δὲ οὔτε τοι πυρὸς ἀνῆψα φῶς νόμιμον ἐν γάμοις, πολύς ἔστιν ἐν
ϑρηνωδίᾳ, καὶ ἐπιτήδειος πρὸς ϑρήνους καὶ σφεναγμούς.

παύπον δέδορκα) Β. κατανοῶ. Ὃ γὰρ κατανοῶ, τοῦτο δέδορκα τοῖς τοῦ νοῦ ὀφϑαλμοῖς,
σάταγος] κτύπος.

ν. 104. «ἰ ῥέξει:) Α. τί ποιήσεις ὦ παλαΐίχϑων Αρης, προδώσεις ἡμᾶς εἰς χεῖρας
ἐχϑρῶν ;

ῥέξεις] Β. ποιήσεις. παλαΐίχϑων ἤΑρης]) ὁ πάλαι καὶ ἐξ ἀρχῆς τὴν τῶν Θηξῶν χϑόνα
λαχὼν εἰς οἴκησιν. ἸΤαρὰ Θηδαίοις ὃ ἴάρης σιμῶται, ᾿ΑΥΘΝΝ γὰρ ἡ τούτων σϑμέζως,
᾿Ἄδοδτῳ καὶ ᾿Ἄξμὲ ἦν παῖς" καλεῖται δὲ ἐνταῦϑα καὶ ἄρειον τεῖχος, καὶ ᾿Αρησιὰς κρύνη,
ἣν ὃ ἴΑρης φσηρεῖ καὶ ἐπισκοπεῖ. τὰν σὰν καί, σόλιν ΣΌΣ

ν. 105. σαλαΐχϑων!) Α. ἀντὶ «σοῦ, ὃ ἐκ παλαιοῦ κληρωσάμενος σήνδε γῆν. Τιμᾶ-
και γὰρ παρὰ Θηξαίοις ὃ ἤΑρης. Διδ καὶ ἄρειον σεῖχος καὶ ᾿Αρητιὰς κρήνη σ΄αρ᾿ αὐτοῖς.
ἼΑρη; ἀτσικὸν, ὦ" ᾿Αρης κλητικόν' οἱ δὲ γράφουσιν, ὦ "Αρη. Ἱρὰ δὲ Θήξη ποῦ ἴΑρεως.
ἼἜΕστιν οὖν πάλαι τὴν γῆν κατέχων. .

ν. 107. ἔσιδ᾽ ἔσιδε πόλιν] Α. ἠϑικὸν σὸ δὶς ἀναφωνῆσαι. Δειλίαν γὰρ ἰμφαίνουσι
διὰ πούτου.

χρυσοπήληξ) Β. χρυσῆν περικεφαλαίαν ἔχων. ἔσπιδε] ἥσοι εὐμενῶς βλέψον.

γν. 108. εὐφιλήταν)] Α. εὖ πεφιλημένην.

εὐφιλήταν] Β, ἀγαπητήν.

γν. 109. πολισσοῦχιοι χϑονὸς] Β. οἱ τὴν πόλιν καὶ τὴν περὶ αὐτὴν γῆν συνέχοντες,

ν. 110. 19᾽, ἔστε πάντε;) Α τινὲς ἴσ᾿ ἔτε φασί διὰ δὲ σὸ κακόφωνον εἶναι τὸ “, σὸ 9
προελήφϑη τῷ ποιητῇ. ἔΑλλοι δὲ ἴ9, ἑνικῶς λέγουσι, πρὸς τὸν Αρην φοῦσο ἀποτείνοντες,
«ὸ δὲ ἕτερον εἰς τοὺς ϑεούς. Ὁ δὲ νοῦς ἐττὶ τοιοῦτος, ἔλθετε ὦ ϑεοὶ σύμπαντες ἴδετε καὶ
ϑιεάσασϑε σὸν ἱκέσιον λόχον τῶν παρϑίνων, ἤγουν τὸ «λῆϑος καὶ τὴν συνάϑροισιν σῶν

παρϑένων γυναικῶν, τὴν ἱκετεύουσαν ὑμῶ; ὑπὲρ τοῦ μὴ γενίσϑαι δούλας αὐτὰς τοῖς ἐχϑροῖς.
-

'ς,

78 ΒΟΗΟΙΙΑ

ἔΑλλλως. Σαφὶς ἐνταῦϑα ὅτι ἐκ παρϑένων ἐσεὶν ὁ χορός. ᾿Επίδετε, φησὶν, ἡμᾶς ἱκετευ-
οὔσας πρόαον δουλῶν. Ἱκετεύομεν γὰρ ὑπὲρ τοῦ μὴ εἰς δουλείαν ἀχϑῆναι.

ΠΧ 141. παρϑένω» Β. ἡμῶν. ἱκέσιον λόχον] «΄“ὡρώκλητον συνεδρίαν, ἀγορών. δουλοσύ-
νας ὕσερ᾽ δουλείας ὅ' τ τες σοῦ μὴ δουλεῦσαι.

ν. 114. χῦμα “γὰρ περὶ σπαόλιν δοχιμολόφων ΥΝ ἃ. σαῦτα σροαικῶς εἶπεν. Ἴδκα,
ὀργὴ καὶ ϑυμὸς τῶν δοχιμολόφων ἀνδρῶν ταῖς πνοαῖς ταῖς ἐκπεμπομέναις τοῦ στόματος αὐὖ-
σῶν, καχλάξει καὶ τῶν ῥινῶν ἔξωθεν. Δοχμολόφων δὲ, τῶν ἐπιινενόντων τοὺς λόφους, ἤσοι
τὰ κράνη αὐτά" ἐν γὰρ τῇ κινήσει συμξαίνει πλαγιάξεσϑα, τοὺς λόφους. ᾽Ἢ δοχ μολόφων,
σῶν κορυϑαιόλων᾽ καὶ Ὁμηρὸς ἔφη, κορυϑαίολος Ἕκτωρ. Τὸ γὰρ κινούμενον κράνος τῇδε
κἀκεῖσε, δόχμιον γίνεται τε καὶ λέγεται" ἡ δὲ κίνησις κατηγορεῖται τοῦ ἐμαιράπτου. "Αλ-
λοι δὲ δοχιμολόφων φασὶ, διότι οἱ πολεμοῦντες κόρυϑας ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς ἐπεφέροντο, πρεῖς
λόφους ἐχούσας, νεύοντας τῇδε κἀκεῖσε. :

γ. 115. δοχμολόφων] Β. ἤτοι τῶν ἐχόντων σοὺς λόφους δοχμίους ἐν τῷ κινεῖσθαι. Δό-
φος δέ ἰσσιν ἡ λεγομένη ἵππουρις, ἣν ἄνω σοῦ κράνους πηγνύουσιν.

ν. 116. καχλάξει πνοαῖς] Α. ταῖς πνοαῖς τῶν ἀνδρῶν καχλάζει, ὥσπερ κῦμα" καχλά-
ζει δὲ οὐ Βορέου ἢ Νότου πνοῇ, ἀλλὰ τῇ τοῦ Ἄρεως.

καχλάξει] Β. ἠχεῖ. ὀρόμεενον]) διεγειρόμενον.

Υ. 118. παντελὲς] Α. πάντων ἔχων τέλος. τσάντως ἄρηξον δαίων ἅλωσιν) πάντως καὶ
ἡμῖν βοήϑησον, ὥστε μὴ ὑπὸ τὴν πολεμίων ἅλωσιν γενέσϑαι.

παντελὲς Β. τὸ παντελὲς ἢ πρὸς τὸ Ζεῦ νοητέον οὕτω, ὦ Ζεῦ παντελὴς ἤτοι, ὦ τσάντα
σελῶν, ἢ ὁ κατὰ πάντα τέλειος" ἢ πρὸς τὸ ἄρηξον, οὕτω, ἄρηξον παντελές, ἤγουν διόλου.
πάντως) ἀληϑές.

γν. 119. ἄρηξον] Β, βοήϑαησον ἡρεῖν. δαΐων ἅλωσιν) τὴν τῶν πολεμίων κατασπροφήν.

γ. 121. φόφδος δ᾽ ἀρηΐων] Α. λείσει ἡ ὗπό, Ὁ ὑπὸ τῶν ἀρηΐων ὅπλων φόβος σαράσσει.

κυκλοῦνται] Β. κυκλοῦσι. φόξος] ἡμῖν. ἀρηΐων] πολεμικῶν.

γν. 129. διάδετοι δὲ γενύων] Α. ἢ στομάτπων. κινύρονται φόνον] ἤτοι ἧχόν τινα φονικὸν
καὶ φονεργάτην ἐκπέμπουσιν. "Αλλως. Θρηνοῦσιν ἡμῶν τὴν ἀναίρεσιν καὶ οἷον τοροφωνοῦσιν
οἱ ἐν ταῖς γένυσι τῶν ἵππων χαλινοί.

διάδετοι γενύων ἱπ' πείων] Β. τσανταχόϑεν δεδεμένυι ἱππικῶν στομάτων.

ν. 124. κινύρονται) Β. ἠχοῦσιν ἡμῖν.

ἀγήνορες πρέποντες στρατοῦ) Β. ἄγων ἀνδρεῖοι, ἔξοχοι" πρίπουσι γὰρ ἶν τοῖς "ἄλλοις
οἱ ἔξοχοι προὔχοντες.

ν. 125. δορυσσόοις) Α. ταῖς διὰ σῶν δοράτων σωξούσαις τσανοπλίαις, πολεμικαῖς π'ανο-
σλίαις.

δορυσσόοις σαγαῖς] Β. πολεμικαῖς πανοσλίαις. Δορυσσόος πανοπλία ἡ ἐν τῷ δορὶ καὶ ἐν
τῷ πολέμῳ σώους διωτηροῦσα τοὺς ἔχοντας.

γ. 1926. πάλῳ] Β. κλήρῳ.

γ. 197. σύ τ᾽ ὦ Διογενὲς] Α. σύ τε ὦ κράτος ἐν πολέμοις ᾿Αθηνᾷ. Ὕ σὸ δὲ τῆς ἀγωνίας
οὐχ ἵνα ϑεὸν ἐπικαλοῦνται, ὡς παρϑένοι. Καὶ ταῦτα δὲ δόχμικά ἐστι καὶ ἶσα, ἐάν τις αὐτὰ
ὀκτασήμως βαίνῃ. Ῥυϑμοὶ γάρ εἰσι" βαίνονται δὲ οἱ ῥυϑιμοὶ, διαιρεῖται δὲ τὰ μέσρα, καὶ οὗ
βαίνεται-

Διογενὲς} Β. ἐκ Διὸς γεννηϑέν. φιλόμαχον) πολεμικόν.

ν. 129. ῥυσίππολις) Β. ῥνομένη τὴν πόλιν. ἵππειος] ἱππικόρ' ἢ διὰ σὸ ὕδωρ σαχὺ, ἢ
διός, σῷ Τπέλοσ'ι πρῶτος ἅρμα πώρεσχεν.

γ. 131. ἄναξ ἰχϑυξ.7Α. καὶ σὺ ὦ Ἰπόσειδον, ὃς ἀνάσσεις ἐπὶ ϑήρᾳ ἰχϑύων.

γ. 139. ἰχϑυξόλῳ μηχανξ)] Β. τῷ κάμακι ἢ σῇ τριαίνῃ.

ν. 134. ἐσίλυσιν δίδου] Α. πάλιν δὶς εἶσε τὸ ἐπίλυσιν. Τεταραγμίνης καὶ ψυχῆς ταῦ-
τα ἤϑη, καὶ ἐμφάσεως ἵνεκα λεγόμενα.

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΕΑᾺΑ ΤΗΈΕΒΑΒ, 99

ἰσίλυσιν] Β. ἀπαλλαγήν. φόξων] τῶν νῦν. δίδου] ἡμῖν.

ν. 1396. Κάδμου ἐπώνυμον Β. Καδμεῖοι οἱ Θηξαῖοι.

ν. 138. κήδεσαί τ᾽ ἐναργῶς} Α. κηδεστὴς ἰναργῶς γένου. ᾿Αρμονίαν γὰρ τὴν ᾿Αφροδίτης
καὶ "Αρίως εἶχεν ὃ Κάδμος" ἢ ἀντὶ τοῦ, φρόντισον ἡμῶν καὶ τῆς πόλεως ἐναργῶς.

κέδεσαι τ᾽ ἐναργῶς) Β. φρόντισον φανερῶς.

Υ. 139. καὶ Κύπρις, ἄτε γένους) Α. Κύσρις ἡ ᾿Αφροδίτη λέγεται" σαύτης δὲ καὶ
Αριως ϑυγάτηρ ἡ ᾿Αρμονία ἐγένετο, ἣν ὃ Κάδμος ἔλαξεν εἰς γυναῖκα. ᾿ΑΦ᾽ ἧς οἱ ἀπὸ ποῦ
Κάδμου πάντες γεγόνασι. Φησὶν οὖν ὃ χορὸς πρὸς τὴν ᾿ΑφΦροδίτην καὶ τὴν ταύτης ϑυγα-
σίρα ᾿Αρμονίαν, βοήϑησον ἡμῖν, ὅτι ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ σοῦ ἐγεννήϑημεν, ἀντὶ σοῦ ἀπὸ σοῦ
χκαταγόμεϑκ.

Κύπρις] Β. ὦ. ἅὥξε] ἥτις. γένους] τοῦ ἡμετέρου. προμιάσωρ] ἐξ ἴλρεος καὶ ᾿Αφροδίτης
“Αρμονία, ἡ Κάδμου γυνή.

ν. 141. ἄλευσον] Β. ἀποσόξησον τὰ παρόντα. σέϑιν) σοῦ. ἐξ αἵματος) τοῦ γένους,
ἤτοι τῆς ᾿Αρμονίας τῆς σῆς ϑυγατρός.

γ. 143. ϑεοκλύτοις:] Α. μεγάλαις, ἃς καὶ ὃ ϑεὸς ἀκούσειεν.

λιταῖς σε ϑεοκλύτοις ἀπσύουσα] Β, παρακλήσεσιν αἷς ἄνθρωποι τοὺς Θεοὺς καλοῦσιν εἰς
ἔλεον ἐπσικαλούμεναι.

γν. 144. πελαξόμεϑα) Β. σῷ σῷ βωμῷ «λησιάζομεν.

ν. 145. Λύκε ἄναξ, λύκειος γενοῦ] Α. Λύκειόν φασι τὸν ᾿Απόλλωνα, ἢ διὰ πὸ ἐν τῇ
Λυκίᾳ τῇ πόλει τιμᾶσϑαι αὐτὸν, ἢ διὰ τὸ ἀνατίϑεσθαι αὐτῷ λύκον ὡς ἱερὸν, ἢ διὰ πὸ λύ-
κους ἀνελεῖν. "ῊΗ, ὅ γε κρεῖττόν ἔστι, διὰ τὸ λυκόφως ποιεῖν, τῆς νυκτὸς ὑποχωρησάσης.
᾿Απόλλων γὰρ ὃ Ἥλιος. "Αλλως. ἹΠολέρειος" οἷον, ὥσπερ λύκος, αὐτοῖς ἐφόρμησον, ἀνθ᾽
ὧν ἡμεῖς νῦν ϑρηνοῦμεν. Οὕσως τινὲς σὸ λύκειος. ᾽Ἢ, ἐπιθλαξὴς «τοῖς πολεμίοις ἐπὶ τῆς
ἀντῆς τῶν στόνων γενοῦ, οἷον ἐπὶ τοῦ πολέμου.

Λύκει᾽ ἄναξ] Β. ὃ λύκον ὀλέσας ποτέ. Λύκειος γενοῦ) φϑορεὺς, καὶ οἷος ἐφάνης λύχῳ
σοτέ.

Υ. 146. στρατῷ δαΐῳ) Β. τῷ τῶν πολεμίων. στόνων ἀῦτᾶς} τῶν ἡμετέρων στεναγμά-
φσων ἀκροατής.

ν. 148. Λητογένεια) Β. ἐκ Λητοῦς γεννηθεῖσα,

ν. 149. εὖ συκάζου) Α. ἤτοι ἰνσέχνως καὶ ἐπιστημόνως ἔντεινε στὸ σόξον. Τὸ γὰρ
σύκα ἀντὶ τοῦ ἐπιστημόνως παραλαμβάνεται.

εὖ συκάξου] Β. εὐτρίπιζε κατὰ σῶν πολεμίων.

ν. 151. ὄστοξον ἁρμάτων) Α. ἀκούω, φησὶ, τὸν τῶν χνοῶν καύπον.

ὄτφοξον] Β. κτύπον. ἁρμάτων) τῶν πολεμίων.

ν. 154. πότνια Ἥρα] Β. σεβασμία. Τὸ πότνια Ἥρα καὶ τὸ ἸΆρσεμι φίλα ἐπιφωνή-
ματά ἰστι πρὸς τοὺς ϑεοὺς διὰ μέσου τῶν στεναγμάτων λεγόμενα, εἰς οἴκτον αὐφτοὺς σπ’ρο-
καλούμενα" «τοιαῦτα δὲ καὶ προΐων εὑρήσεις.

ν. 153. ἔλακον ἀξόνων] Α. παρὰ τὸ τοῦ “Ομήρου, μέγα δ᾽ ἔδραχε φήγινος ἄξων. (1.
ν, 838.) Τοῦτο ἄξων εἴρηται. Χνόαιδέ εἶσι τὰ ἀκραξόνιω, περὶ ἃ αἱ χοινικίδες, αἱ καὶ
παραξονίτιδες λέγονται. Λέγουσι δὲ καὶ μετὰ τοῦ, οἱ ποιηταὶ τὸ χνοῖαι.

ἔλακον) Β. ἤχησαν. ἀξόνων] σῶν ἐν τοῖς ἅρμασι, βριϑομένων)] βαρυνομένων «οῖς ἐφε-
στῶσι. χνόαι] αἱ ὁπαὶ, ἤτοι τὰ ἅρματα περιφραστικῶς.

ν. 155. δορυτίνακτος δ᾽ αἰϑὴρ] Β. διὰ τῶν δοράτων τῶν πολεμίων κινούμενος ὁ ἀὴρ τα-
ράσσεται.

γ. 156. ἄμμιν) Β. ἡμῖν.

γ. 157. ποῖ δ᾽ ὅτι πίλο;] Β. ποῦ ; εἰς νίκην ἤ εἰς ὄλεϑρον. ϑεὸς] σύχη,

γν. 158. ἀκροξόλων δ᾽ ἐπάλξεων λιϑὰς) Α. ἀκροξολίξεσθϑαι ἔσει σὸ ἰν πολέμοις κατάρ-
χισϑαι. χιϑὰς) λιϑὰς, ἥτοι σωρὸς λίϑων, ἔρχεται ἐπὶ τῶν ἰπάλξεων, ἤτοι τῶν μικρῶν

80 ΞΟΉΗΟΙΙᾺΑ

μὰ τές σῶν ἀκροξόλων, ἤτοι σῶν πόῤῥωθῃεν βαλλομένων, διὰ τὸ ἐν ἄκρῳ τῶν πειχῶν
καὶ ἄνωθεν ἵστασθαι.

λιϑὰς]} Β. σωρεία λίθων. ἔρχεται! τὸ ἔρχεσαι, εἰ μὲν νοήσεις ἀπὸ Θηξαίων πρὸς τοὺς
πολεμίους, τὸ ἀκροθόλων ἀνςὶ τοῦ ἐξ ἄκρων τοῦ τείχους εἰς φρῶσιν τῶν πολεμίων περπο-
μένων ἐρεῖς. ἘΪ δὲ ἀπὸ τῶν πολεμίων πρὸ; τοὺς Θηξαίους, ἀκροξόλων ἀντὶ τοῦ εἰς σρῶσιν
τῶν ἰν τοῖς ἄκροις ἑσταμένων τοῦ τείχους πεμαομένων ἐκ πολεμίων ταῦτα δὲ λέγει ὃ χο-
ρὸς οὐχ ὅτι ἀχηϑῶς ἐγίνετο, ἀλλ᾽ Αἰσχύλο; ἰἐξεπιτηδὲς τοῦτο ποιεῖ τὴν τῶν γυναικῶν πα-
ριστῶν φύσιν, ἡνίκα ταραχϑεῖεν φόβῳ, καὶ τὰ οὐκ ὄντα φανταζομένων.

ν. 160. ὦ φίλ "Απολλον] Β. ὦ Απολλον, καὶ δέον εἰπεῖν ὦ Ζεῦ, τέλος ἡμῖν πολεμό-
πραντον ἁγνὸν καὶ ἀναίμακτον δός" ὃ δὲ οὐχ, οὕτως ἔφη, ἀλλὰ πρὸς τὸ τέλος τὸν λόγον ἐπ'οιή-
σατο. ᾿Ἐσεὶ δὲ τὸ αὐτό. Ἷ

ν. 161. κπκόναξος ἐν σύλαις] Α. κόναξος καὶ ἦχος καὶ καύπος τῶν σακίων καὶ ἀσπίδων
τῶν ὑπὸ χαλκοῦ συνδεδεμένων, ἐν μάχαις σὲ τέλος καὶ πλήρωμα ζωῆς (ἤτοι ϑάνατος)
ἁγνὸν, ἐν τῷ πολέμῳ πληρωθὲν, ἢ ὑπὸ ποῦ πολέμου γενόμενον. ᾿Επεὶ γὰρ μιαρὸς ὃ ἐν
πολέμῳ φόνος, ἁγνὸν μᾶλλον σόῦτον ἔφησεν, ἐπεὶ οἱ πολεμίους ἀποκτείναντες, καϑαροί εἰσι
μᾶλλον ἢ οἱ φίλους ἀνελόντες. Τέλος δὲ ὃ φόνος καὶ ὃ πόλεμος" πέλος γάρ σινες τοῦ
βιότου ἐν τούτῳ πολλάκις εὑρίσκουσι. Τέλος δὲ τῆς τοῦ ἀνθρώπου ζωῆς ὃ ϑάνατος.

πόναξος) Β. κεύσος ἐστί. χαλκοδέτων σωκέων]) ἐκ διδήρον δεδεσμένων ἀσπίδων.

ν. 163. Διόθεν] Β. ἐκ σοῦ Διός. σπολεμόκρανφον) σὸν πόλεμον κράναν καὶ τπελειῶ-
σαν. ἅγνδν; καθαρὸν, ἀναίμαπτον.

ν. 165. μώκαιρ᾽ ἄνασσ᾽ Ὄγκα)] Α.Ἴογκα ἡ ᾿Αϑηνᾷ παρὰ Θηβαίοις ἐτιμᾶπο. ᾿Επεύ-
χεται δὲ, σὴν ἐπιχώριον ᾿Αϑηνᾶν Χαλῶν εἰς βοήϑειαν, ὡς ὁ Θετταλὸς τὸν Δία, λέγων, [1].
στ΄. 233.} Ζεῦ “ἄνα -Δωδωναῖς. Καὶ ὃ Λύκιος σὸν ᾿Απόλλωνα, [1]. «΄. 574..} Κλῦϑ,
ἄναξ ὅς που Λυκίης ἐν πίον; δήμῳ Ἑΐἷρ. Καὶ ὃ Ἵδαῖος, Ζεῦ πάτερ ἤϊδηϑεν μεδέων. (Θ ἀν.
λ΄, δ25.)᾽ Ογκαία τοίνυν ἡ ᾿Αϑηνᾷ τιμᾶται, παρὰ Θηβαίοις. Ὄγκα δὲ παρὰ Φοίνιξιν ἡ
᾿Αϑηνᾷ, καὶ ᾽ογκαῖαι σύλαι. Μέμνηται πούτου καὶ ᾿Αντίμαχος καὶ Ῥιανός. Φοῖνιξ δὲ
φὸ γένος ἄνωθεν ὁ Κάδμος ἐτύγχανεν ὃ τῶν Θηβαίων οἰκιστὴς, διὸ καὶ ὡς ἐκ Φοινίκων
κατηγμένος, [Ὄγκαν ᾿Αϑηνᾶν παρὰ Θηδαίοις τιμᾶσθαι ἐποίησε.

ν. 166. πρὸ πόλεως ἑπτάσπυλον ἕδος ῥύου! Α. οὕσως ῥητέον, ὦ μάκαιρ᾽ ἄνασσα ἴογκα,
ὦ μακαρία θεὰ, ᾿Αϑηνᾷ πρὸ τῆς πόλεως γενομένη, βοήϑησον αὐτῇ. Κάλλιον δὲ εἰπεῖν, τὸ
πρὸ τῆς πόλεως, οὕτως, ὦ "ογκα ᾿Αϑηνῶ ἡ πρὸ τῆς πόλεως, ἤτοι οὖσα ἰζωυραφη μένη πρὸ
τῆ: πόλεως, ἤγουν ἔμπροσθεν, ῥύου φσὸ ἑπτάσυλον ἕδος, ἤτοι τὴν ἑπτάπυλον πόλιν σφῶν
Θηξδαίων. Τίνωσκε γὰρ ὅτι ἐζωγράφουν ταύτην πρὸ σῶν πυλῶν τῆς πόλεως. "Ἐν καὶ
ὃ Λυκόφρων πυλαίτιδα λέγει, διὰ τὸ ἄνωθεν ἴστασϑαι ταύτην σῶν τῆς πόλεως συλῶν.

Ὄγκα] Β. ᾿Αϑηνῶ Φοινίκων γλώττῃ. ἱπεάσυλον ἕδος] τὰς Θήδας.

Υ. 168. παναλκεῖς Θεοὶ) Α. κατὰ πάντα βοηϑοί. Τοῦσο γὰρ ἴδιον ϑεῶν.

πανωλκεῖς) Β. παντοδύνωριι.

γ. 169. τέλει.,] Β, ἀνελλιπεῖς" ἀνελλιπὲς γὰρ πὸ Θεῖον.

Υ. 171. δορύπονον] Β, ποτατὴν, αἰχμάλωτον.

ν, 172. ἑτεροφώνῳ στρατῷ} Α. τῷ μὴ βοιωτιάξζοντι. ᾿Εσειδὴ γὰρ “Ἕλληνες καὶ οἱ
᾿Αργεῖοι, οὐκ εἶπεν βαρθαροφώνῳ. "Αλλως. Τῷ ἔχοντι ἄνδρας ἐκ πολλῶν ἰϑνῶν,
ἽὝὍμηρος, ΓΑλλη δ᾽ ἄλλων γλῶσσα. (1. β΄. 804.)

ἑτεροφώνῳ) Α. ἀλλογλώσσῳ.

ν, 173. κλύετε παρϑίνων͵ Α΄. ἀκούετε ἡμῶν σῶν παρϑίνων, δικαίως εἰς οὐρανὸν ἀνε-
χουσῶν τὰς χεῖρας. Τοῦσο δὲ τὴν ἐκ Ψυχῆς ἱκετείαν δηλοῖ" καὶ Ὅμηρος, Χεῖρας ἀνα-
σχόντες, μεγάλ᾽ εὐχετόωντο. ([]. 9΄. 847.)

ν. 174. πανδίκους] Β. δικαίας, ὑσὶρ τῆς πατρίδος αὐτῶν φερομένας. χειροτόνους
λισὰ!] μετὰ χειρῶν τάσεως γενομένας. ἢ

ΙΝ ΒΕΡΤΕῈΜ ΟΟΝΤΕΑ ΤΗΒΒΑΞΒ. 81

ν. 177. λυτήριοι ἀμφιξάντε:}) Α. ὦ ϑεοὶ περὶ σὴν πόλιν ἐλϑόντες λυτήρίοι, ἤτοι ἀφα-
νἱσταὶ σῶν κακῶν, καὶ σωτῆρες, ἐξ ἔργων αὐτῶν δείξατε ὅτι φιλοπόλιες ἐστὶ, ἤτοι σὴν
ἡμετέραν ἀγαπῶντες πόλιν. ΓΑλλως. ᾿Αμφιδάντες, παρὰ σὸ, Ὃς Χρύσην ἀμφιξέξηκας.
(1|.. «΄.- ἰχ. πολ

γν. 178. ὡς] Β. ὅσι. φιλοσόλιες) ἐστέ. |

γ. 179. μέλεσϑ᾽ ἱερῶν δημίων) Α. ἤτοι, φροντίξετε τῶν ἀνάκειμένων καὶ ἀνατεϑειμένων
ἐν σοῖς ὑμῶν ναοῖς ἱερῶν, δημίων, τῶν ἀπὸ τοῦ δήμου. Κοινῇ γὰρ πάντες ἐκείνοις ἀνετίϑουν
χοήματα' περιφρασαικῶς οὖν εἶπε τοῦτο, μέλλων εἰπεῖν, φρονείζετε τῶν ναῶν ὑμῶν, μὴ
κατασκαφϑῶσιν ὑπὸ τῶν πολερίίων, καὶ ἀναφαιρεϑῇ τὰ ἐν αὐτοῖ; ἀναϑήματα. ᾿Αλλως:
Μελέτην ἔχετε σῶν ἱερῶν δημοσίων.

μέλεσϑε) Β. φροντίζετε. ἱερῶν δημίων) σῶν δημοσίᾳ γινομένων ὑμῖν παρὰ τῶν ταολι-
σῶν ϑυμάτων.

ν. 180. ἀρήξατε) Β. ἡμῖν.

γ. 181. φιλοϑύτων) Α. τῶν προσφίλων μετὰ θυμάτων ἡμῖν μυστηρίων.

ν. 188. μνήστορές ἐστε) Β. μνείαν καὶ ἐνθύμησιν ἔχοντες.

γ. 184. ὑμᾶς ἐρωτῶ ϑρέμματ᾽ οὐκ ἀνασχετὰ, ἢ ταῦτ᾽ ἄριστα) Α. καϑ᾽ ὑπόκρισιν, ἢ ἐν
ἐρωτήσει μετ᾽ ἐπιτιμήσεως ἀναγνωσεέον. Ὁ ᾿Εσεοκλῆς ἀκούσας τῶν παρϑένοιν ὀδυρομένων
καὶ τταρακαλουσῶν ποὺς Θεοὺς, φησὶ πρὸς αὐτὰς, ἐρωτῶ ὑμᾶς ϑρέμρμαςσω οὐκ ἀνασχετὰ,
ἤτοι ἐμοὶ φορτικὰ καὶ βάρος ἐτώσιον νομιζόμενα, μὴ ἀνεχόμενα καὶ μὴ βασταζόβμενα παρ᾽
ἐμοὶ, ἄρα ταῦτα, ἃ -τσοιεῖτε, σωτήρια τῷ στρατῷ καὶ τῇ πόλει τυγχάνουσι; δηλονότι πὸ
πσεσούσας ὑμᾶς τορὸς τὰ εἴδωλα τῶν πολισσούχων ϑεῶν, αὖὔειν, ἤτοι βοᾷν καὶ ϑρηνεῖν καὶ
φωνεῖν, σωφρόνων μισήματα, τοῦτ᾽ ἔστι τὰ μισούμενω «οῖς σώφροσιν. ΓΑλλως. ἙΕἰῴϑασιν
οἱ ποιηταὶ δόγματά τινά εἰς ὠφέλειαν τῶν ἀπκούοντων εἰσφέρειν. Οὕτως καὶ ὃ Αἰσχύλος
ἐνταῦϑα εἰσάγει τὸν "Ἐτεοκλέα ἀπαγορεύοντα μετὰ ἀπειλῆς, μὴ ἀπάγειν τὸν ὄχλον εἰς
δειλίαν, ὥστε διὰ φόθον αὐτοὺς φυγεῖν. ᾿Αλόγοις δὲ ξώοις παρίξαλε τὰς τσαρϑένους, ὅτι ἐν
φαντασίᾳ γεγόνασι τορῶτον μὲν γυναικείῳ καὶ δειλῇ, δεύτερον δὲ οὐκ ἀληϑεῖ. Εἰσὶ γὰρ καὶ
φαντασία, ἀληϑεῖς.

ϑρέμρματ᾽ οὐκ ἀνασχετὰ] Β. γεννήματα ἃ οὐ δύναταί τις ὑπομένειν.

ὑμᾶς ἐρωφῶ] Τ'. εἴσϑεσις διπλῆς, ἧς προτίϑεται ἡ μονοστροφικὴ αὕφη περίοδος, στίχων
οὖσα ἰαμξικῶν τριμέτρων ἀ καταλήκτων κά.

ν. 185. ἢ] Β- ὄντως, ἄρα. ταῦτα) ἃ ποιεῖτε.

νυν. 186. πυργηρουμένῳ) Β. πολιορκουμένῳ, ἢ τῷ ἐν πύργοις ἱσσαμένῳ.

γν. 187. βρέτη] Β. εἴδωλα. «ολισσούχων) τῶν σὴν πόλιν συνεχόντων.

ν. 188. αὔειν, λακάξζειν) Α. ταῦτα ἐπὶ τῶν ὀρνέων λέγεται. ᾿Αλόγοις οὖν ζώοις παρενέ-"
ἔαλι τὰς παρϑένους. Λακάζειν δὲ, τὸ ἠχεῖν, γίνεται ἀπὸ τοῦ λήκω ῥήματος, κατὰ τροπὴν
τοῦ ἡ εἰς α, καὶ κατὰ παραγωγήν. σωφρόνων μισήμαφτα) ταῦτα, τὸ προσπίπτειν τοῖς ξοά-
νοις, καὶ βοᾷν. Ταῦτα οὖν ἃ πράττετε, μισήσειαν ὧν οἱ εὖ φρονοῦντες ἄνδρες.

αὔειν) Β. βοξν, σωφρόνων μισήματα] ἃ οἱ σώφρονες ἄνδρες μισοῦσιν.

ν. 189. εὐεστοῖ ) Α. εὐδαιμονίᾳ, εὐετηρίᾳ.

εὐεσαοῖ]} Β. εὐτυχία.

Υ. 191. οὐχ, ὁμιλητὸν ϑράσος] Α. ἐν ϑορύξοις οὐ καϑεκτόν.

κρατοῦσα) Β. νικῶσω. οὐχ, ὁμιλητὸν ϑράσος] οὐκ οἵἷάτε ὁμιλεῖσϑαι ὑπ᾽ ἀσχέτου ϑρασυ-

, Ξ
γομένη χαρᾶς.

Υ. 192. οἴκῳ] Β. τῆς αὐτῆς. πλέον] τοῦ δέοντος.

ν. 193. διαδρόμους φυγὰς] Β. διὰ πάσης τῆς πόλεως ὑφ᾽ ὑμῶν γενομένας.

ν, 194. διεῤῥογθήσατε) Α. διὰ σοῦ ϑορύξου ἐμξεθλήκατε. κάκην] δειλίαν.

ϑεῖσα!) Βα «ποιήσασαι. διεῤῥοθήσατε]) ἰνιξάλετε. ἄψυχον κάκην] δειλίαν, ὝἍὭσαερ γὰρ
τὴν ἀνδρείαν εὔψυχόν φαμεν, οὕτω καὶ σὴν δειλίαν ἄψυχον.

γ, 195. τὰ τῶν ϑύραϑιν) Β. τὰ τῶν πολεμίων, ὡς ἄριστα] λίαν. ὀφέλλεςε) «ὔξετε ἀνυ.-

ΥΟΙ,, ΠῚ, Μ

82 ΒΟΗΟΙΙΑ

τοσσάτους ἐκείνους οἷς ποιεῖτε δεικνύουσαι, ἢ ὅφι κατε τοηκότας ἡμᾶς ἂν αἴσϑονται, πολὺ
μᾶλλον ϑρασυνϑήσονται.

ν. 196. αὐτοὶ δ᾽ ὑπ᾽ αὐτῶν ἔνδοθεν] Δ. αὐσοὶ δὲ καὶ ἡμεῖς ὑπ᾽ αὐτῶν (ἤτοι ὑφ᾽ ὑμῶν
σῶν γυναικῶν, δεικτικῶς) πορϑούμεϑα. Τοῦς᾽ ἔσφι, καὶ μὴ “πολεμούμενοι πολεμούμεθα.
Τράφεσαι καὶ, ὑφ' αὑτῶν, ἥτοι αὐτοὶ δι᾽ ἑαυτῶν.

ν. 197. συνναίων] Β. συγκατοικῶν.

γ. 198. κεῤ μή σις ἀρχῆς τῆς ἐμῆς) Α. ““οῦτό φησιν ὃ Ἐφεοκλῆς πρὸς τὸν χορὸν, ὅτι
ἐὰν μήτι; ἀκούσετωι σῆς ἐμῆς ἐξουσίας, καὶ πὸ ἐμὸν α΄οἰήσῃ πρόσταγμα, εἶτε ἀνὴρ, εἴτε
γυνὴ, εἴτε σι πούτων μεταίχμιον καὶ μέσον, ὀλεϑοία «Ψῆφος κατ᾽ αὐτοῦ συμβουλεύσεται.
Τὸν ϑάνατον δὲ λιϑόλευσφον, σὸν διὰ βολῆς λίϑων γινόμενον, οὔτι μὴ φύγῃ, οὐδαμῶς ἐκφύ-
γῇ. Τὸ δὲ μὴ, ΦΝ

ἀρχῆς τῆς ἐμῆς] Β. ἤγουν ὃ ἐγὼ σρστάσσοω.

γ. 199. μεταίχμιον Α. καὶ «τὸ μέσον λέγεσαι μεταίχμιον, Εἰπὼν οὖν ἄνδρα καὶ γυ-
ναΐκω, ἀναγκαίως δίδωσι νοῆσαι τὸ τούτων μέσον, καὶ παῖδα νεογνὸν πρὸς σὴν τῶν ἑκατέρων
ἡλικίαν. ΓΑλλως. Νέος ἢ γέρων. ᾿Ακαίρως δὲ ἡ λέξις πὸ μεταίχμιον. Καὶ δηλοῖ σὸν
ἀληϑῶς ὀργιξόμενον. ᾽Αλλως. Κεκινδύνευσαι τῷ Αἰσχύλῳ ἐνταῦϑα «τὸ μεταίχμιον.
Γένους γὰρ ὄντος τοῦ ἀνδρὸς καὶ τῆς γυναικὸς, μέσον ἄλλο εἴη. ἘΠ μὴ ἄρα τὶς λέγοι
ὅτι ὀργιξόμενος οὕσως εἴρηκεν, ὡς καὶ παρὰ Δράκοντι πιῷ νομοόδέτη. Ἐκεῖνος γὰρ ὑπὲρ τοῦ
μηδὲν ἁμαρτάνειν, φησὶ, κἂν ὄστρακον ἦ τὸ ἀποκτεῖναν, κἄν ξύλον, κἂν σίδηρος, κἂν χάλ-
κὸῦς, συνεκθάλλεσθαι.

χῶ τι στῶν μεσαίχειον"}] Β. ὅπερ σῶν γυναικῶν καὶ σῶν ἀνδρῶν μέσον. Τοῦτο δέ φησιν
οὐχ ἥπεἰσσί τι γένος ἀνδρῶν μεταξὺ καὶ γυναικῶν, ἀλλ᾽ ἵνα δείξῃ τὸ τῆς προσταγῆς ἄκρι-
ξές. οἱ δὲ σοὺς εὐνούχους λέγοντες ἐῤῥώσθωσαν.

γ. 201. δήμου δ᾽ οὔτι] Ἃ. σὸν ἐκ δήμου συστῆσαι μόρον.

λευστῆρα) Β. λιϑασπικόν. οὔτι] οὐδαμῶς.

γ. 909. μέλει γὰν] Α΄. ἀνδρὶ γὰρ διὰ φροντίδος ἐστὶ. τὰ ἔξωθεν, μὴ γυνὴ περὶ τούτων
βουλευΐσω. "Ἔνδὸν δὲ οὖσα ἡσύχαξε, καὶ μὴ βλάξην ποίει τῇ πόλει, δειλιωινομένη καὶ
κλαίουσα καὶ «σοὺς πολίσας βϑνῦσαι

μέλει] 8. διὰ φροντίδος ἐ ἐστί.

ν. 203. βλάξην τίϑει:] Β. ποίει, πρὸς τοὺς πολίτας, ὀλχολύζουσα καὶ σα'αρατσομένη.

γ. 205. ὦ φίλον] Α. ἀπολογοῦνται διότι ἐϑορύξησαν.

ἔδεισα) Β. ἰφοξήϑην. ἷ

ὦ φίλον] Τ'. ὅμοια χρὴ εἶναι τοῖς Ἑξῆς Ὑείμννεν βυνῖνν ατάλῃηκτα.

γ. 206. ἁρμασόπσυπον ἔνευε] Β. σὸν ϑεμότων γινόμενον κεαύπον. ὄτσοξον! σημεί-
ωσᾶι τὴν σύνταξιν, πεῶτον μὲν γὰρ πρὸς τὸ ἀκούσασα συνέταξε τὸ ἔσυνδο, εἶσα ϑύγθανν
διὰ σοῦ ὅτι, καὶ πάλιν τῇ προτίρα συντάξει ἐχρήσατο, ἀπὸ κοινοῦ πρὸς τὸ χαλινῶν τὸ ὅτ-
σοθον ἰκδεχϑμενερ;

ψ. 5907. σύριγγες ἐκλαγξα»} Α. περιφρασαικῶς σοὺς τροχούς ῴησι. Ξύργγεν δέ εἰσι
΄ὰ λα τὰ ΡΩΝ σοῦ περιφεροῦς ξύλου σοῦ τροχοῦ διβαυραδα μας Τὸ μὲν γὰρ αὐτῆς
ἰστι μέγα, «ὃ δὲ ἕ ἐτεροὸν τούτων μικρόπερον, ἄλλο δὲ αὗτου δευτέρου μικρότερον, λόγον τῶν
αὐλῶν τῶν συρίγγων ἐπέχοντα. ἱλίπροχιοι] περὶ ὥς ἑλίσσονται οἱ προχοί. ἱππικῶν)
ἱππικὰ πηδάλια λέγει καὶ τοὺς χωλινούς. “Ὥ,σαερ τὸ πηδάλιον ἐν σῇ νηΐ, οὕσω καὶ ὁ χα-
λινὸς ἐν τῷ ἵσπω, ᾿

σύριγγες ἴκλαγξαν) Β. αἱ ὀπαὶ τοῦ ἄξονος ἤχησαν. ἑλίφροχοι]. ἀὶ συνελοῦσαι σοὺς
τροχοὺς δἰ ὧν τὸ ἅρμα ἐλαύνεται. ἱπαικῶν «᾿ ἀύσνων) σῶν μὴ τοὺς ἵππους ἐώνφων ἦρε-
μεῖν, ἀλλ᾽ ἐλαυνόντων δρόμον.

ν, 408. ἀϊανων] Α. «τῶν μὴ ἐώντων με ἠριμεῖν.

πηδαλίων διὰ στόμα) Β. τῶν ἵσπων, καϑάπερ τὴν ναῦν σὰ πηδάλια" ἰσεὶ δὲ σὸ διὰ
στόμα πρὸς τὸ πηδάλιον.

ΙΝ ΒΕΡΤῈΜ ΟΟΝΤΕΒΑᾺ ΤΗΒΒΑΞΒ. 83

ν, 209. πυριγενειτῶν χαλινῶν Β. τῶν ἐκ πυρὸ; χαλνυϑίντων, Τὸν ὄσφοξον ἀπὸ
κοινοῦ λάμβανε.

γ. 210. «΄ οὖν, ὁ ναύτης} Α. ὁ ᾿Επεοκλῆς, εἰπόντος σοῦ χοροῦ ὅτι διὰ τοῦτο ἔφυγον
πρὸς τοὺς ναοὺς τῶν Θεῶν, ὅτ, ἐφοξήϑην ἀκούσασα τὸν καύπον σῶν ἁρμάτων καὶ τῶν χα-
λινῶν τῶν ἵππων, φησὶ πρὸς αὐτὸν, τί οὖν, ὁ ναύτης ἄρα φῆς νηὸς κατασοντιζομένης ἐν
σῇ θαλάσσῃ, εὗρε μηχανὴν σωτηρίας, φυγὼν ἀπὲ πρύμνης εἰς πρώραν: οὕσως οὖν
οὐδὲ ὑμεῖς μηχανὴν σωτηρίας εὑρήσετε περιϊοῦσαι τὴν πόλιν, καὶ καταλείψασαι τὰ οἰκεῖα
οἰκήματα.

σί οὖν] Β. ἔστω τοῦτο ὃ λέγεις. ὧρα) ἐκ παραλλήλου. ἐς «πρώραν φυγὼν) καϑάπερ
ὑμεῖς ἄνω καὶ κάτω τῆς πόλεως ἰοῦσαι.

σί οὖν, δναύτης, Τ΄, Ἰαμξικοὶ φρίμετροι στίχοι γ΄.

γ, 211. πρύμνηϑεν)] Β. ἀπὸ τῆς πρύμνης. μηχανὴν σωτηρίας} μέϑοδον τοῦ «ὥς διῖ
σεσῶσϑαι. ᾿

γν. 212. καμούσης) Β. χειμαζομένης. πρὸς] ἔν.

γ. 913. ἀλλ᾽ ἰπὶ δαιμόνων πρόδρομος ἦλϑον)] Α. ὅσε βρόμος καὶ ἦχος καὶ κτύπος γέ-
γονεν ἐν πύλαις (τοῦτο δὲ ἔξωθεν, νιφάδος νιφομένης ὀλοῆς) τότε δὴ ἦλθον πρὸς ἀρχαῖα καὶ
σπ΄αἀφσρῴα εἴδωλα τῶν ϑεῶν, ϑαῤῥῶων τοῖς Θεοῖς" «ότε ἤρϑην πρὸς μακάρων λιτάς" ἀσυνδέτως
φσαῦτα. ᾽Ἢ οὕτως, ἐπὶ τὰ δαιμόνων ἦλϑον βρέτη, διότι βρόμος ἐν πύλαις νιφάδος ὀλοῆς
νιφομένης, ἤγουν συχνῶν βελῶν καταφερομένων πρὸ; τὴν σόλιν, καὶ οὕτω τὸ ἑξῆς" «ότε δὴ
ἦλϑον πρὸς μακάρων λιτάς.

ἀλλ᾽ Β. οὐ μάτην ἐφερόμην πρὸς τὴν πόλιν. ἀρχαῖα βρέτη] τὰ ἐξ ἀρχῆς ὄντα τῇ πό-
λει ἀγάλματα. ν

ν, 214. ἀρχαῖα βρέτη] Α. ἤγουν τὰ πατρῷα εἴδωλα τῶν ϑεῶν. Ἄλλως. ᾿Αρχαῖα,
βασιλικὰ παρὰ τὴν ἀρχήν. νιφάδος) νιφάδα φησὶ τὸ τῶν πολεμίων πλῆϑος.

- πίσυνος) Β. ϑαῤῥοῦσα, νιφάδος ὅτ᾽ ὀλοᾶς]) βλέπων καὶ λίϑων σωρείας ἐπ᾿ ὀλεϑρίαν.

γν. 915. νιφομένης) Β. δίκην χιόνος πιπτούσης. βρόμος) ἦχος ἐγένετο.

ν. 216. ἤρϑην) Β. διηγέρϑην. λιτὰς] δεήσεις.

ν, 917. ὑσερέχοιεν ἀλκὰν) Α. τὴν ἑαυτῶν ἀλκὴν ὑπσὶρ ἡμῶν ἔχοιεν.

ἀλκὰν͵ Β. βοήϑειαν.

γ. 9218. πύργον στέγειν εὔχεσθε) Α. σὸν πύργον, ἤτοι τὰ ἡμέσερα τείχη, μένειν ἀσ-
φαλῶς, καὶ στέγειν καὶ ὑπομένειν τὸ πολεμικὸν δόρυ, Οὐκ οὖν ταῦτα, ὦ φὴς, ἔσται
πρὸς ϑιῶν, τὸ ἀκκὴν καὶ βοήϑειαν παρέχειν ἡμῖν. ἔΑλλως, Τοῦτο εὔχεσαε, διαμένειν
ἡμῶν τὰ «τείχη ἁπλῶς, ὥστε πὸ δόρυ στέγειν καὶ ἀπείργειν τοὺς πολεμίους.

πύργον] Β. ἤτοι τὴν πόλιν, ἀπὸ μέρους. στέγειν) ὑσομένειν.

τσύργον στέγειν) Τ΄. ᾿Ιαμξικοὶ στίχοι τρεῖς.

γ. Φ19. ἀλλ᾽ οὖν ϑεοὺς) Α. οὐκ ἀλόγως λέγει, τοὺς τῆς πόλεως Θεοὺς φεύγειν; πορ-
ϑηϑείσης αὐτῆς. Λέγεται γὰρ ὅτι ὅτε ἔμελλε πορϑηϑῆναι ἡ Τροία, ἐφάνησαν οἱ ϑεοὶ, τοῖς
Τρωσὶν ἀνελόμενοι ἐκ τῶν ναῶν τὰ ἀγάλματα αὑτῶν. ,

ν, 920. ἁλούσης) Β. σπορϑουμένης. λόγος] φήμη ἐστί.

ν, 221. μήποτ᾽ ἐμὸν κατ᾽ αἰῶνα] Α. μηδέποτε αὕτη ἡ πανήγυρις τῶν θεῶν, ἤγόυν ἡ
συναγωγὴ τῶν ἐνταῦϑω ὄντων, καταλείποι τὴν πόλιν κατ᾿ ἐμὸν αἰῶνα καὶ χρόνον, ἤγουν
ἡμῶν ξώνχων, ἢ ἰπὶ τοῦ ἐμοῦ βίου. ᾽Αλλως. Μηδέποτε, φησὶν, ἐπὶ σῷ ἐμ βίε κατα-
λείποιν σὴν πόλιν οἱ ϑεοί, Εὑρὼν δὲ ὁ Αἰσχύλος παρὰ τῷ Ὁμήρῳ [1]. νἱ]. 298.7 τὸ,
Θεῖον δύσονται ἀγῶνα, «τὴν τῶν ϑεῶν εἰς τὸ αὐτὸ συναγωγὴν, πανήγυριν τραγικώφερον
εἴρηκεν. ὗ

ἐμὸν κατ᾽ αἰῶνα) Β, ἤγουν κατὰ φὴν ἐμὴν ζωήν.

γν, 222. πανήγυρις] Β, ἡ «λῆϑυς.

ν, 223, ἀστυδρομουμένων) Β. ὑπὸ τῶν ἀστῶν σεριερχομένην. Οἱ γὰρ «ῆς ἁλούσης
πόλιως πολῖται ἄνω καὶ κάτω πρὸς αὐτὴν χωροῦσι, γυναῖκας, χρήματα, ἰσϑῆτας, τἄλ-

84. ΒΟΗΟΤΙΑ

λα σήζιν ϑέλονσες. σερατεύμα] σὸ ὑνεύὴνς διὰ σοὺς πολεμίους τς οὕσω," μηδὶ ἐσί-
Ἦν" σὸ μα σῶν πολεμίων ἁπαόμενον τῆς πόλεως ἐν “υεὶ δαΐῳ, ἤτοι καῖον αὐτήν.
294, ἁσεόμενον) Α. γοάφεται χυφόμενον. Οἷον καιόμενον σολεβοίῳ στυρί,
προρφμ Β. ἅπτεσθαι. δαΐῳ) σπολεμροικῷ.

ν. 995. βουλεύου κακῶς] Β. διὰ ϑρήνων καὶ σπαραγμάφων σοὺς πολίτας κατακλῶσα
καὶ «πρὸς δειλίαν ἐπάγουσα. ᾿

ν. 226. πειϑαρχία γάρ σαι! Α. πάνυ εὐφυῶς ὃ Αἰσχύλος τὴν πειϑαρχίαν, ὡς ψυναῖ-
κα, ὠνόμασε μητέρα τῆς εὐπραξίας τῆς σωτῆρος, λέγων, ἡ πειϑαρχία γυνή ἔσσι μήτηρ τῆς
σωτῆρος εὐπραξίας. Οὗτος λέγεται λόγος ἐμφαίνων ὅτι καλόν ἔστι τὸ πειϑαρχεῖν. Πει-
ϑόμεναι γὰρ αἱ πόλεις τοῖς κρατοῦσιν, εὖ πράφαουσιν. ἤΑλλως. Τυνὴ σωτῆρος. Λείπ'ει
Διός. ἵνα ἢ, γυνὴ Διὸς σωτῆρος.

πειϑαρχία) Β. ἡ εὐπείϑεια. ᾿Ἐνταῦϑ᾽ Αἰσχύλος σωμαςοποιεῖ τὴν πειϑαρχίαν. Λέγει
δὲ ὡς ὁ πειϑόμενος τῷ τὰ λῶστα συμβουλεύοντι, οὗτος ἄριστα πράσσει.

ν. 9227, ὧδ᾽ ἔχει λόγος, Α΄ οἰκείως ἔχουσα πρὸς τὸ σώζεσθαι.

σωτῆρος Β: σωστικῆς. ὧδε) οὕτως.

ν, 928. ἔστι Θεοῖς δέ σ᾽ ἰσχὺς] Α. ὃ χορός φησι πρὸς σὸν Ἐφσεοκλέα, ἀληϑές ἔστιν ὅτι
ἡ πειϑαρχία μήτηρ τῆς σωστικῆς εὐπραξίας πέφυκεν" ἔστι δὲ καὶ σοῖς ϑεοῖς δύναμις ὑπσερ-
ἔχουσα πάντα. Τιολλάκις δὲ ἡ τῶν Θεῶν ἰσχὺς σὴν ἀμήχανον νεφέλην καὶ ἐκ χαλεπῆς
δύης κρεμαμένην ὕπερθεν τῶν ὀμμάτων, ὀρϑοῖ, καὶ ἀποσοθεῖ αὐτήν.

ἔστι) Β. καλῶς εἶπας τοῦτο. καϑυπερτέρα] ὑψηλοτέρα τῆς πειϑαρχίας.

ν. 299. ἀμήχανον] Β. εἰς ἣν οὐκ ἔχει τις μηχανήσασθαι.

γν. 250. ἐκ χαλεπᾶς δύας] Β. κακῆς τύχης. ὕπερθε) ὑπεράνω.

Υ. 231. πρημνωμέναν] Β, ὑπερκειμένην. νεφέλαν δρ9.91} τὴν τῆς ἀϑυμίας σκοτουμέ-
γὴν ἐγείρει καὶ εἰς τοὐναντία πρέπει.

ν. 9592. Αγ, τε, Β. ϑύκατα. Τὰ Αἀρδαν καὶ Χ ΟΡ ΤΕ ἐκ παραλλήλου» οὗ γὰρ
ἰεύν χρηστήρια τὰ ΒΛΉΜΕῸΝ ἀλλὰ καὶ τὰ ϑύματα' ἢ ὅτι ϑύοντες τοῖς ϑεοῖς καὶ
αὐτῶν περὶ τοῦ διομένου τὰς μαντείας δεχόμεθα, ἢ ὅτι μέρος μαντικῆς ἐστὶ τὸ καὶ διὰ
σφαγίων τὰς μαντεία; ποιεῖσθαι, ὁρῶντας τὴν τοῦ δώου χολὴν, καὶ «τὸ ἥπαρ;, καὶ τὴν κύ-
σειν.

ν. 233. ἕρδειν] Β. ποιεῖν. σ’ειρωμίγων} πεῖρων λαμβανόντων καὶ ἐγχειρούντων αὐτοῖς
πρὸς πόλεμον.

ν. 294. σὸν δ᾽ αὖ] Α. γυναικός ἔστι τοῦτο.

σὸν) Β. ἔστι. ἔσω δόμων] ἐντὸς τῶν δόμων.

ν. 255. διὰ ϑεῶν, πόλιν] Α. διὰ τῆς ἐπικουρίας σῶν ϑεῶν νεμόμεϑα τὴν πόλιν ἀδάμασ-
στον, μὴ δαμαξομένην παρὼ σῶν πολεμίων καὶ κατασονουμένην, τὸν ὄχλον δὲ σῶν δυσμενέων
καὶ τῶν ἐχϑρῶν ἀποστέγει καὶ ὑπομένει καὶ καρτερεῖ ὃ σύργος καὶ τὸ τεῖχος τῆς πόλεως,

διὰ Θεῶν) Β. διὰ τῆς αὐτῶν βοηϑείας. νεμύμεϑα] οἰκοῦμεν. ἀδάμασεον) ποταπὴν,
ἀπόρϑητον.

ν. 236. ὄχλων] 8. εἰ δὲ σὸ ὄχλων μικρογραφήσεις, τὸ ἀποστέγει ἀντὶ τοῦ ὑπομένει
μόνον ἐρεῖς, σὴν ἀπὸ ἀργὴν λαμβάνων, τὸ δὲ διὰ ϑεῶν χατὰ κοινοῦ. Τὸ δὲ, «ἱὶ τάδε, εἰ
μὲν στίξεις εἰς τὸ αὶ, τὸ τάδε νέμεσις στυγεῖ κατ᾽ ἐρώτησιν εἴποις οὕτω, τί φῆς, τάδε τὸ διὰ
σῆς βοηϑείας τῶν θεῶν οἰκεῖν καὶ σώαν ἔχειν τὴν πόλιν μεμπσόν ἔσσιν, Εἰ δὲ οὗ σφίξεις,
καϑ' ὁμαλισμὸν εἴποις ἀντὶ τοῦ, τί ταῦτα ἃ ποιῶ, λέγω δὴ τὸ δεῖσϑαι τῶν ϑεῶν, μεμπισὰ
λογίζονται εἰκότως δὲ εἶπε σὸ μεσ! ϑνυγεῖ καὶ οὐκ αὐτὸ μάν βαρὺς Ὑδῇ ἄν εἶχεν ὃ
λόγος εἰ Γηβ νι χαρενσῳ δ; αὐτὸν ἰφείνετο. πύργος ἀποστέγε!) ἤγουν ἀπὸ μακρὰν ἐκεί-
γῶν ὑπομένει, σουσέστιν οὐχ, ὑπ᾽ ἐκείνων."

ν. 457. «ἱ τάδε νέμεσις συγεῖ.) Α. ὃ χορός φησι πρὸς τὸν Ἐτεοκλέα, τί τάδε, ἅ φημι περὶ
γῶν ϑεῶν, εὐεργέτας τούτους ἀποκαλῶν, στυγεῖ ἣ νέμεσις, ἤτοι ἡ ἀπὸ σοῦ μέμψις ; ὃ δὲ
πρὸς αὐτὴν, οὗ φϑονῶ.

ΙΝ ΒΕΡΤΕῈΜ ΟΟΝΤΕΑᾺΑ ΤΗΕΒΑΒ, 88

τί τάδε νέμεσις στυγεῖ! Β. ἤτοι μεμα τά ἰσει.

ν. 238. οὔτι φϑονῶ) Α. οὐδαμῶς νεμεσῶ σοι τοῦ τιμᾷν φοὺς ϑεοὺς, καὶ οὐδεὶς ταῦτα
σε ποιοῦσαν μισήσειεν" ἀλλ᾽ ἵνα μὴ τοὺς πολίτας ““ιῇς δειλοὺς, ἴσϑι καὶ ὕπαρχε ἕκηλος
καὶ ἥσυχος, καὶ μὴ λίαν φοξοῦ.

φϑονῶ]} Β. μέμφομαι.

γ. 259. ὡς] Β. ἵνα. κακοσαλάγχνου:) δείλους. τιϑῇς]) σοιῇ.

ν, 240. ἕκηλος ἴσϑι) Α. γράφεται καὶ εὔκηλος. Τὸ γὰρυ μέτρου ἕνεκα ποτὲ παρα-
λαμξάνεται.

εὔχηλος ἴσϑι] Β. ἥσυχος ἔσο.

ν. 441. ποταίνιον κλύουσα] Α. ὁ χορὸς πάλιν ἀνελϑὼν εἰς σὸ τεῖχος τῆς πόλεως, Φησὶ,
γεωσφὶ γεγενημένον καὶ πρόσφαςον κτύπον καὶ ἦχον ἀκούσασα, σὺν φόβῳ “παρεγενόμην εἰς
ςαύτην τὴν ἀκρόπολιν, ἕδος τίμιον.

ποταίνιον)] Β. πρόσφατον. «άταγον) κτύπον. ἅμα] σύν.

ν, 243. τίμιον ἕδος] Β. διὰ σὸ σοὺς ϑεοὺ; ἐνταῦϑα ἱδρῦσθαι. Ἢ ὅτι σὸ τῆς
᾿Αϑηνᾶς ἄγαλμα ἰνταῦϑα ἦν. Εὕρηται γὰρ ἕδος καὶ τὸ ἄγαλμα καὶ παρὰ «οιηταῖς καὶ
λογοσοιοῖς. ς

ν. 944, μὴ νῦν ἐὰν ϑνήσκοντας) Α. ᾿Εσεοκλῆς φησι πρὸς τὸν χορὸν ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως
ἱστάμενον, μὴ ἁρπαλίζετε ἐν κωκυτοῖς. Μὴ ἁρπάφητε τὸ ϑρηνεῖν, ἐών φ«ινας ἀκούσητε
σφατσαομένους ἢ ἡττημένους.

ν. 245. αύϑησϑε) Β. μάϑητε. κωκυτοῖσιν ὡρπαλίζεσε) ϑρήνοις ὁρμᾶτε.

γν. 946. ἤΑρης βόσκεται) Α. ἐν σούτῳ γὰρ τῷ ὀδύρεσθαι καὶ ϑρηνεῖν βόσκεται ὃ "Αρης,
ἤτοι σρίφεται ἰν αἵμασι τῶν σφαττομίνων τῷ φόβῳ «ὧν βροτῶν. Χαυνούμενοι γὰρ ὑπὸ
φῶν ϑρήνων καὶ τῶν ὀδυρμῶν, οὐκέτι κυρίως μαχόμενοι ἵστανται ἀνδρείως, καὶ κατὰ σῶν
ἀντιπάλων ἀνδρικῶς στρατευόμενοι, ἀλλὰ τὰ νῶτα κλίνοντες ἀναιροῦνται εὐθύς.

σούτῳ] Β. δέον οὕτω εἰπεῖν σούτῳ εἶπεν πρὸς τὸ φόνῳ, ὥσπερ ἐστὶ καὶ τὸ ξύλινον μόσον
ἣν παγίδα καλέουσιν. ᾿᾽Ἢ μὲν συνάπτετο τούτῳ πρὸς τὸ φόρῳ, ἀλλ᾽ οὕτω λέγε, ἐν τούτῳ
γὰρ τῷ κωκυτοῖσιν ἁρπαλίζειν βόσκεται δ΄Αρης, ἐν τῷ φόνῳ τῶν βροτῶν.

Υ. 947. καὶ μὴν ἀκούω) Β. πῶς οὖν μὴ ϑρηνῶ ;

γ. 248, μὴ νῦν ἀκούουσα᾽ Α. κἄν ἀκούης, τροσα!οιοῦ μὴ ἀκούειν.

ἐμφανῶς} Β. φανερῶς. μὴ ἄκου᾽ ἄγαν] ἀλλ᾽ ἰϑελοκώφει.

ν, 949. ὡς κυελ.} Α. ὡς κυκλούντων τὴν τσόλιν τῶν πολεροίων, σείεται, φησὶν, ἡ
ἡμετέρα γῆ.

ὡς κυκλουμένων)] Β, ἡμῶν ἀπὸ τῶν πολεμίων.

ν. 450. οὐκοῦν] Β. πὸ λοιπόν.

ν, 251. δέδοικα] Β. φοβοῦμαι. ἀραγμὸς ὀφέλλεται) κτύπος αὐξάνεται.

ν. 252. τῶνδ᾽ Β. ὧν λέγεις.

γ. 253. ὦ ξυντέλεια)] Α. τὸ κοινὸν ἄθροισμα τῶν ϑεῶν, μεταφορικῶς, Κυρίως γὰρ
ἡ τῶν στρατιωτῶν ἄϑροισις" τέλος γὰρ τὸ τάγμα. Ὅμηρος, (1]. χ΄. 56.) ᾽Ελϑεῖν ἐς
φυλάκων ἱερὸν τέλος.

ξυντέλεια] Β. ἄϑροισμα τῶν Θεῶν, ἐκ μισαφορᾶς τῆς εἰς τὸ κοινὸν εἰσφορᾶς, ἣν κα-
λοῦσι ξυντέλειαν.

γ, 254. οὐκ ἐς φϑϑόρον] Β. οὐκ εἰς φϑορὰν ἀπελθοῦσα ἀφώνω; μενεῖς. Εἰώϑαμεν δὲ
φοιούτοις λόγοις πρὸς τοὺς ἰνοχλοῦντας χρῆσϑαι. φΦϑόρον) φϑοράν. ἀνασχήσῃ) ὑπο-
μενεῖς. '

ν. 255. ϑεοὶ πολῖται) Α. σοὺς ἰδίους καὶ πατρῴους ἰσικαλοῦντα, ϑεοὺς, μὴ εἰς δου-
λείαν ἐμπεσεῖν.

μή με δουλείας τυχεῖν] Β. ϑελήσητε.

ν, 956. αὐτὴ σὺ δουλοῖ!) Α. ϑρηνοῦσα δηλονότι καὶ κράζουσα σὺ ἡμᾶς δούλους
ποιεῖς.

πόλιν] Β. πᾶσαν.

80 ΘΟΗΟΙΙΑ.

ν. 957. παγκρατὶς} Β. πανίσχυρι, Τὸ παγκρωτὲς, εἰ μὲν πρὸρ τὸ ὦ Ζεῦ συνάψεις,
ἀρσενικὴ κλητική ἐστιν, εἰ δὲ πρὸς πὸ βέλος οὐδετέρα εὐθεῖα.

γ. 258. ὥπασας] Β. παρίσχες τῷ βίῳ.

ν. 259. μοχϑηρὸν] Β. ὥπασε. ὥσσερ ἄνδρας] μοχ ϑηροὺς ὥπασε.

γ. 260. παλινστομεῖς) Α. δυσφημεῖς, καίτοι τῶν ἀγαλμάτων ἐχομένη.

παλινστομεῖς} Β. ἤγουν πάλιν σστωμυλεύεις. Θιγγάνουσα) Ψψαύουσα,

ν. 261. ἀψυχίᾳ γὰρ] Α. ὑπὸ φόβου συναρπάξομαι.

ἀψυχίᾳ] Β. δειλίᾳ.

ν. 964. αἰτουμένῳ; Α. εἰ δοίης καὶ παράσχοις τίλος τῇ αἰτήσει, ἀβαρίς σοι ἐσείν.
ἸΉφοι, ἐὰν ἐμοὶ ξητοῦντί σοι τὸ σιωπᾷν παράσχοις τέλος, καὶ ποιήσῃς τὸ ἐμὸν ϑέλημα,
ἀβαρές σοι ἰστί. πέλος] γράφεται λόγον.

αἰτουμένῳ] Β. εἰ παράσχοις ἐμοὶ αἰτουμένῳ τι κουφὸν καὶ ἀβδαρές σοι, τέλος μοι δοίης
φσὸ πὐκλαῤηνσθαι λέγω τὴν αἴτησιν. ᾿Ἢ οὕτω, εἰ αἰτουμένῳ ἐμοῖ δοίης τέλος «ἧς αἰσή-
σεως, κουφὸν καὶ ἀδαρὲς ἔσται σοί.

ν. 268. λέψοις ἄν] Α. λέγε, φησὶ, "ἀζίρει Καὶ ἐὰν δυνωτὸν ἧ, γνώσομαι σιγᾷν, ἢ
ὑπακούειν. γνώσομαι γὰρ εἰ δύνατόν μοι ποιεῖν ὃ κελεύεις.

λέγοις ἂν] Β. φὴν αἴτησιν. τάχ᾽ ἂν εἴσομαι] εἰ κουφὸν τὸ τῆς αἰτήσεως σέλος.

ν. 264. τάλαινα] Β, ἀϑλία.

ν. 965. σιγῶ' σὺν ἄλλοις] Α. ὃ χορός φησι πρὸς τὸν ᾿Ετεοκλέα, ὅσι σὸ σὸν βούλημα
ποιῶ, ἰδοὺ σιγῶ" σὺν τοῖς ἄλλοις πᾶσι πείσοριω: καὶ πάϑω τὸ μόρσιμον, ἤγουν πὸ πσισρω-
μένον. Τϑτ᾽ ἔστι, τὸ εἰμοαρμοένον μετὰ πάντων φῶν ἄλλων. πείσομαι ἐγὼ, εἴσι μοὶ ἀπόκειται.

φὸ μόρσιμον] Β. τὸ μεμοιρασμένον.

ν. 266.. ποῦτ᾽ ἀνε᾽ ἐκείνων͵ Α΄. εἰπόντος τοῦ χοροῦ σὺν ἄλλοις πείσομαι πὸ μόρσιμον,
θησὶν Ἐτεοκλῆς πρὸς οὐσδὴ ὅσι καὶ τοῦσο τὸ ὑπ, σὸ, ὅφι σὺν τοῖς ἄλλοις νίμωον στὸ
μόῤῥημδι προκέκρικῶ ἐκείνων, ἥτοι τῶν ἄλλων ὧν ὑὐ χων ἼΑλλλως, ᾿Ανφ᾽ ἐκείνων, ἤγουν
ἀνθ᾽ ὧν ἄλλων δεδῥήμεν ἔφηκας, φοῦσο μᾶλλον παρὼ σοῦ αἱροῦμεαι. Ἰάλλως. Τοῦτο
μᾶλλον ἢ τὰ “ἐπιρρθηα ἐσαινώ.

φοῦτοὶ Β. ὃ λέγμε. ἀντ᾽ ἐκείνμι] ὧν ἐποίεις κλαίουσα σρὸς σὰ ἀγάλματα.

γ. φΦΟΊ. καὶ πρός γε) Α. σὺν φούτοις δὲ οἷς τὴν ψυχήν μου κασέϑελξας, ἐκστὰς ἀπὲ
τῶν ἀγαλμάτων τῶν ϑεῶν, καὶ μὴ ἐχόμενος αὐσῶν, ὡς περὶ τοῦ ϑανεῖν δεδοικὼς, εὔχου
σοὺς Θεοὺς βαιϑεῖν ἡ ἡμῖν. ,

πούτοις] Β. οἷς νῦν περοὔκρινας.

ν᾿ γῦ, ἀένω κὐ Α. καὶ πρῶτον ἐμοῦ ῦ εὐξαμένου, εἶσα σὺ δϑμνησον ὀλολυγμοὸν ἐμὸν,
ἤτοι ὕμνον, καὶ εὐχὴν ἱερὰν, ἰξευμενίξουσαν τοὺς ϑεούς. Αλλως. Δίώσσειλε σὸν
ὀλολυγμὸν τοῦ παιῶνος. Καὶ γὰρ μόνῃ τῇ ᾿Αϑηνᾷ, δαίμονι οὔσῃ πολεμικῇ, ὀλολύξουσι,
τοῖς δὲ ἄλλοις ϑεοῖς παιωνίφουσι. ὋὉ γοῦν ποιητὴς (1]. νἱ. 301,) ἐπὶ σῶν Τρωϊάδων
φισὶν, Αἱ δ᾽ ὀλολυγῇ πᾶσαι ᾿Αϑήνῃ χεῖρας ἀνέσχον. Καὶ ἐπὶ σῶν ᾿Ελληνίδων, (1. ὡ΄. 166.)
αἱ δ᾽ ὀλόλυξαν Θυγατέρες σὲ νυοΐ σε. δὸ διάνοια ἁπλῇ φησὶν οὕτω, κἀμοῦ εὐχομένου
ἀκούσασα᾽ πῶς δὲ, ἐσιρίεμ; Νικήσας φησὶ πρέσαι ἀναϑήσειν αὐτοῖς. τοῖς. ϑμία, καὶ
ϑυσίας ποιήσειν. Οὐ γὰρ ματαίας οὐδὲ γυναικείας εὐχὰς ἰσιτελέσω.. ᾿Αλλὰ παρὰ ταῖς
ϑυσίαις δεῖ σε ὀλολύζειν, ὡς ἔϑος “Ελληνικόν.

ὀλολυγμὸν ἱερὸν εὐμενῆ ἡ παιώνισον) Β. μετὰ »ρδδι εὐχὴν ἰξιλασσικὴν ὦσον.-

ν. 271. 'Ἑλληνικὸν' νόμισμα] Α. ἤσοι κατὰ τὸν νόμον τὸν Ἑλληνικὸν τῆς βοῆς παρὰ
σαῖς ϑυσίαις γινομένης. Ἃ, ὡς ὐμδδμι σοῖς “Ἕλλησι παρὰ σαῖς ϑυσίαις ὀλολύζειν.
ϑυσφάδος βοῆς] ϑυστάδο;, τῆς παρὰ ταῖς ϑυσίαις γινομένης. ᾿ΑΦ' ἧς ἐνίοτε καὶ ἡ βάκχη.
Σημαίνει γὰς τοῦτο καὶ σὴν καϑαῤὰν ἐσθῆτα, ὡς “» Εὐριαίδῳ. Ἢ, ἢ νενόμισπαι ποῖς
Ἕλλησιν ἐν μάχαις" ἢ, ὡς νενομισμένον Ἕλλησι παρὰ τὰς ϑυσίας ὀλολύζειν. Αλλως.
ϑυστάδος βοῆς, ἐνϑουσιαστικῇς.

“Ἑλληνικῆς νόμισμα] Β. ὡς εἰώϑασιν ποιεῖν “Ἕλληνις. ϑυστάδος βεῆρ] τῆς σερὶ πὼς
ϑυσίας γενομένης,

-

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΉΑ ΤΗΒΒΑ5. 87

ν.. 272. ϑάρσος φίλοις) Ἀ.. ἤτοι διὼ σῶν τοιούτων εὐχῶν ϑάρσος ἐμποιοῦσα σοῖς φίλοις,
καὶ λύουσα τὸν ἐν αὐτοῖς ἐνόντα τῶν πολεμίων φόξην. τὸ γὰρ εὔχεσθαι τοῖς Θεοῖς, ϑάρσος
ἐμποιεῖ τοῖς φίλοις" κατὰ δέ τινας, πολέμιον φύόξον τὸν ὀλολυγμὸν ἐξηγήσατο, ἐν τῷ, λύου-
σώ πολέμιον φΦόδον. Καὶ γὰρ πολέμιον φόξον λέγει τὴν ἣν ἐποίει ὃ χορὸς πρὸς τοὺς Θεοὺς
ϑρηνώδη ὀλολυγὴν, ἣ τοὺς πολίτας δεινῶς κατεπολέμε, καὶ ἐξετάρατσε. Τοῦτ᾽ ἰσεὶ, σὸν
Φόξον ὃν ὃ χορὸς ἐποίει σῷ ὀλολύξειν καὶ κλαίειν.

ϑάρσος φίλοις] .Β, σὸ γὰρ μετὰ σιγῆς ὕμνους πρὸς θεοὺς ποιεῖσϑαι καὶ ἐξευμενίξειν διὰ
ϑυσίας αὐτοὺς τῇ πόλει, ὥσαερ εἰώϑασιν σοιεῖν “Ἕλληνες : καιρῶν ὁμοίων ἐπι στάντων,
φοῦτο ϑάρσες ἐστι τοῖς οἰκείοις, «αἱ σοῦ πολεμίων ἀπαλλαγὴ φήθον, ὥσπερ ἔσσι τοὔμπα-
λιν δειλίας ἐμποιητικὸν τὸ χωρεῖν ἄνω καὶ κάτω ϑρήνοις καὶ ὀδυρμοῖς, καὶ τὸ ζῆν ἀπολί-
ψεσϑαε.

τ. 4278. πολισσούχοις) Β. τοῖς τῆς πόλεως φύλαξι.

γ. 474. πεδιονόμοις] Ἄ. ἤτοι σοῖς κλῆρον τῶν ἀλσῶν καὶ τῶν πεδίων ἀφωρισμένων ἔχου-
σιν ἑαυτοῖς. ᾿Αλση γὰρ καὶ παραδείσους καὶ πεδία λιπαρὰ οἱ πολῖται ἐκεέμνοντες τῶν
ἰδίων κτημάτων, ταῦτα τοῖς ϑεοῖς ἀνετίϑεσαν.

σεδιονόμοις) Β. τοῖς κατοικοῦσιν ἐν τῷ πεδίῳ. ἀγορᾶς ἐπισκόποις) τοῖς ἦν ἀγορᾷ «οὺς
ναοὺς ἔχουσι.

γ, 476. οὐδ᾽ ἀπ᾽ ἼἼσμηνοῦ λέγω] ΑΔ. καλῶς εἶπεν, δὺκ ἀριϑμῶ σοὺς ἀπὸ τῶν Θηξῶν,
τῆς ἰκῆς δηλαδὴ πόλεως (᾿Ἰσμηνὸς γὰρ ποταμὸς τῶν Θηθῶν) ὡς δήλου ὄντος ὅτι τἠκῶνται
καὶ ὑπ᾿ ἐμοῦ ἐγγράφονται τοῖς τιμωμένοις. Ἰπῶς γὰρ οὗ ὅτι σοῖς τοῦ Ἰσμηνοῦ ϑύω πὥσι;
τῶν πραγμάτων εὐτυχῶς ἀποθάντων. "Αλλως. Οὐδὲν λέγω «ποὺς ϑεοὺς πδὺς ἀσὸ «τοῦ ᾽1σ-
μηνοῦ, ἀλλὰ μόνον τοὺς ἀπὸ «τῆς Δίρκης. ᾿Επιμῶντο γὰρ καὶ αὐτοὶ οἱ ἀπὸ τοῦ Ἰσμηνοῦ
τυαρὰ «τοῖς Θηξαίοις" κατέλειψε δὲ εἰπεῖν ἅπαντας, διὰ τὸ θαῤῥεῖν καὶ ἐν ὀλίγαις δεήσεσιν
εἰσακουσθῆναι. "Αλλως. Οὐδ᾽ ἀπ᾽ ᾿Ισμηνοῦ λέγω, ἀντὶ ποῦ, σὺν τῷ ᾿Ισμηνῷ" κατὰ σχῆμα
δὲ ἡ φωνή. Οἷον, λέγω ἔτι σὺν τῷ Ἰσμηνῷ. Θύω οὖν αὐτοῖς τσᾶσι, τῶν πραγμάτων εὐτυ-
χῶς ἀποβάντων. 'Αλλως. Καινῶς εἶπεν, οὐκ ἀριϑμῶ τὸν ᾿Ισμηνὸν, ὡς δήλου ὄντος ὅτι τι-
μᾶται καὶ ἐγγράφεται τοῖς τιμωμένοις.

Δίρκης τε πηγαῖς] Β. ταῖς ἐν αὐταῖς Νύμφαις. οὐδ᾽ ἀπ᾽’ ᾿Ισμηνὸῦ λέγω] οὐδ᾽ ἀφαίρω
χοῦ λόγου καὶ τῆς εὐχῆς τὸν ᾿Ισμηνὸν, καὶ τοὺς ἐν αὐτῷ θεούς. Ἰπρῶτον καθολικῶς εἶπεν
φ«οῖς τῆς χώρας ϑεοῖς, εἶτα μερικῶς ἐπήνεγκε, “Ψολισσούχοις λέγων καὶ πἐδιονόροοις καὶ ἄγο-
ρῶς ἐπισκόποις. ᾿Επεὶ δὲ καὶ τοὺς ἐκτὸς τῆς πόλεως εἰπεῖν ἔδει, ποριεκσικὸν γὰρ ἡ χώρω
σῆς πόλεως, οὐκ εἴρηκε καὶ ποῖς ἐν ταῖς πηγαῖς τῆς Δίρκης Θεοῖς, ἀλλὰ σαῖς πηγαῖς τῆς
Δίρκης μόνον ἔφη, τουτέστι ταῖς ἐν αὐταῖς κατοικούσαις Νύμφαις" εἶτα σ«“ἄλιν ἐνήλλαξε
τὴν σύνταξιν, καὶ φησὶν, οὐδ᾽ ἀπ᾽ ᾿Ισμηνοῦ λέγω, οὐκ ἀφαίρω τοῦ λόγου καὶ τῆς εὐχῆς τὸν
Ἰσμηνὸν καὶ τοὺς ἐν αὐτῷ Θεούς.

γν- 976. εὖ ξυντυχόντων) Β. τῶν πσραγμάφων.

δ . 8 ἱσήῖας] Β. τοὺς βωμούς.

γ. 278. ἐσεύχομαι ϑήσειν) Α. λείπει ἡμῶς.

ὧδε) Β. ὥς ἔφην.

γ. 279. τρόπαια] Α. παρατηρητέον ὅτι οὐδέπω ἦν ἡ τῶν σπροπάΐων ὀνομασία κατὰ τὸν
Ἐπσιοκλέα". ὥστε ἀνεξίξασε τὰ κατὰ τὸν χρόνον ὃ Αἰσχύλος. ᾿Εσϑήματα ἀναϑήσω τορὸ
τῶν ναῶν, τὰ χάφυρα.

ϑήσειν) Β. ἡμᾶς. «ρόπαια] σῆς νίκης. πολεμίων δ᾽ ἐσϑήματα] τὰς πανοπλίας.

γ. 480. δαΐων] Β. τῶν πολεμίων. δουρίπσληκτα) διὰ σοῦ ἐμοῦ δορὸς σκυλευϑέντα. ἂγ-
γοῖς) καϑαροῖς ϑήσειν.

ν. 481. «οιαῦτα] Β. οἷα ἐμοῦ ἤκουσας. φιλοστόνως] ϑρηνητικῶς.

γν. 282. “ποιφύγμασι] Α. οἷον ἐκφοδήμασι, τοῖς δυναμένοις ἐκπλῆξα; σοὺς ἀκούοντας.

ματαίοις] Β. ἀνωφιλέσι. σποιφύγμασιν) ϑρήνοις, βοαῖς.

ν. 983. οὐ γάρ σι μᾶλλον) Β. σὸ οὐ γὰρ ϑρηνοῦσα μᾶλλον ἢ μὴ ϑρηνοῦσα, ἐκφύγῃς ὃ

88 τς ΒΟΗΟΙΙᾺΑ

σοι παϑιεῖν σέσρωται. ᾿Αλλ᾽ εἰ καὶ διὰ παντὸς ϑρήνοις ἐκδοίης σαυτὴν, οὐδέν σοι σοῦφο λυ-
σισελήσει πρὸς τὸ μὴ παϑεῖν σε τὰ πεπρωμίνα. μόρσιμον) μεμοιρασμένον.

'ν, 984. ἐγὼ δ᾽ ἐπ᾽ ἄνδρας] Α. ἡ ἐπὶ τυρὸς τὸ ἐχϑροῖς. ᾿Εγὼ δὲ παραγενόμενος ἐπ᾽ ἄν-
δρας ἕξ σὺν ἐμοὶ ἑδδόμῳ, τάξω εἰς ἑα τατειχεῖς ἐξόδους, ἥσοι εἰς σὰς ἑπσὰ σύλας πόλεως,
ἀντηρίτας καὶ ἀντιμάχους τοῖς ἐχϑροῖς (ἀπὸ τοῦ ἀνσαίρω ῥήματος) πρὶν ἱκίσϑαι καὶ πα-
ραγινίσϑαι πρὸς ἡμᾶς λόγου; μηνυτὰς συνεχεῖς καὶ κατεπείγοντας ἡμῶν «ὴν ἔξοδον, ἡμᾶς
ἐκεῖσε ἀπελϑεῖν. ΓΑλλως. ᾿Εγὼ δὲ σὺν ἐμαυτῷ ἄλλους ἕξ (ὥστε ἐστὶν αὐτὸς ἕδδομος) ἀν-
σιστάτας τοῖς πολεμίοις ποιήσομαι ταῖς ἑπτὰ πύλαις, καὶ σπεύσω ἐγὼ τάξαι λοχαγοὺς
πρὶν ἢ τὰ πράγματα κατεπείξῃ, ὥσσε δ ἀγγέλων συχνῶν ἐξάγειν σὸ στράπευμα.

ἐγὼ δ᾽ ἐπ’ ἄνδρας] Β. οὕσως σύντασσε, ἐγὼ δὲ μολὼν ἐπ᾽ ἄνδρας ἕξ, τάξω αὐτοὺς σὸν
μέγαν πρόπον ἐς ἱπσατείχεις ἐξόδους σὺν ἐμοὶ ἑξδόμῳ, ἀντηρέτας «τοῖς ἐχϑϑροῖς" μὴ λάξοις
δὲ εἰς τὸ σὸν μέγαν πρόπον ἔξωθεν κατὰ, ἀλλ᾽ ὡς φάμεν τάττω τάξιν, οὕτω καὶ φούτων.

ν. 48. ἀντηρέτας] Β. ἀντιπάλους. τὸν μέγαν τρόπον) τὸ γὰρ διατάττειν στρατηγοὺς
καὶ σσρατεύματα μεγισεόν ἔστι καὶ τοῦ βασιλέως ἄξιον.

ν. 287. σαερχνοὺς) Β. ταχεῖς, σπουδαίους.

ν. 288. φλέγειν] Β. ἐκκαίειν, δαμάζειν.

ν. 989. μέλει, φόξῳ δ᾽ οὐχ] Α. φησὶν ὁ χορὸς, μέλει ἡ ψυχή μου, ἤτοι φροντίζει ὧν εἷ-
σεν ὁ 'Ἐσεοκλῆς ἀλλ᾽ ὃ ἐν ἐμοὶ φόξος οὐκ ἠρεμεῖν ἐᾷ καὶ ἡσυχάξειν ἐμέ. ἫἪ δὲ ἐν τῇ καρ-
δίᾳ μου μέριμνα τὸν Ἐμοὸν φύθον ἀνανξοῦνται τὸν ἀμφὶ τείχη λεών.

αέλεῆ Β. φροντὶς ἐστί μοι ὧν εἶπον. οὖχ ὑπνώσσει κέαρ] οὗ καταραϑυμήσει καὶ οἱονεὶ
«οῦ φρονείξειν χαλάσῃ, μὴ νήφῃ τοῦ φόξου πείϑοντος, ἀλλὰ πρὸς δάκρυα καὶ οἰμωγὰς
ἔχειν παρασκευάζοντος" αἱ γὰρ ἐν τῇ ψυχῇ μου φροντίδες φόξον ἀνάπτουσι τὸν ἀμφιτειχῆ
λεὼν, τουτέστι φοβοῦμαι. ᾿Ἐσεὶ δὲ ὁ φόξος οὐχ, ἕτερος, ἄλλ᾽ ἢ ὁ πέριξ τῶν πολεμίων στρα-
σὸς, οὗτος γὰρ ἐμξάλλει σὸν φόξον, περιϊσαάροενος καὶ πολιορκῶν τὴν πόλιν. Οὕφω λέγε
καὶ μὴ λάμξανε ἔξωϑεν ἀμαϑῶς τὸ διὰ, λέγων, διὰ σὸν ἀμφιτειχῆ λαόν.

ν. 490. γείφονες) Α. αἱ δ᾽ ἐν τῇ καρδίᾳ μέριμναι ἀνάππουσι τὸν ἰν ἐμοὶ φόξον. Ἣ καρ-
δία μον, φησὶ, δέδοικε τὸν πολιορκοῦντα σερατὸν, ὡς δράκοντα ὑπὲρ τῶν νεοσσῶν πελειάς.

ν᾿. 591. ζωσυροῦσι] Β. ἀνάσ'τουσι.

ν. 292. ἀμφὶ] Β. περί.

ν. 293. δράκοντα δ᾽ ὥστις] Α. δέδοικε γὰρ ἡ καρδία μου. Τὸν γὰρ δὲ σύνδεσμον ἀνεαὶ
σοῦ γὰρ νοητέον.

ν. 294. λεχέων δυσευνήτορας πάντροφος πελειὰς] Α. λεχέων, τοῦτ᾽ ἔσσι, νεμομένων ἐπὶ
τῆς καλιᾶς. Ταύτην γὰρ λέχος εἶπεν. Οἷον σῶν ἐν ὡρισμένῳ σόπῳ μενόντων, καὶ μήπω
δυναμένων ἵπσασϑαι" δυσευνήσορας δὲ, δυσευνήτους, διὰ πὸν φόξον τοῦ δράκοντος. Πάντρο-
φον δὲ τὴν πελειώδα φησὶν, ὅτι πώντα τὰ ὄρνεα ἅπαξ τοῦ ἔτους τίκτει, ἡ δὲ περιστερὰ ἀεί"
διὸ ἀνάκειται τῇ ᾿Αφροδίτῃ. ἹΠερισπερὰ δὲ εἴρησαι ἡ περισσὰ ἐρῶσα, πλεονάξονεος τοῦ α' κά-
φὰ τὸ μέσον. ιὰ

ὑπερδέδοικε] Β. ἀπὸ «ούτου λάμβανε τὸ ἔξωθεν τὸ δέδοικα, ἵνα ἢ οὕσως, δέδοικα ὑπὲρ σοῦ
λαοῦ.
δυσευνήτειρα] Β. ἄγρυπνος διὰ σὸν φόξον.

ν. 496. πάντροφος πελειὰς] Β. ἡ δ ὅλον «οὔ ἔσους τίκσουσα, διὸ καὶ ἀνάκειται τῇ
᾿Αφροδίτη.

ν. 297. «οἱ μὲν] Β. ἄλλοι.

ν. 298. πανδημεὶ] Β. καὶ τὰ συστήματα καὶ “'λήϑη.

ν. 300. ἀμφιξόλοισι] Α. πάντοϑεν βαλλομένοις" ἢ ἀμφοτέρωθεν.

σοῇ Β. ἄλλοι. ἀμφιδόλοισι] πὸ ἀμφιξόλοις οὐχ ὡς φασί τινες, τοῖς ἀμφοτίρωθεν βαλ-
λομένοις. ἀλλὰ ἀμφιξόλοις πολίταις τοῖς ἀμφίξολον καὶ οὐ βέξαιον ἔχουσι τὸ εἶναι «΄ὁ-
λίταις, ἀλλὰ μέσοις οὖσι καὶ κινδυνεύουσιν ἐκπεσεῖν τοῦ προσῥήμασος διὰ τὸν ἱπηρτημένον

φῇ πόλει χίνδυνον.

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΉᾺ ΤΗΒΒΑΒ. 80

γ. 3501. ἰάσσουσι Α. μετὰ βλάξης; βάλλουσι.

ἰάστουσι] Β. πέμπουσι.

ν. 802. χερμάδα] 8. χεροασληϑὴ λίϑον., ὀκριόεσσαν) χαλεπήν.

γ. 503. παντὶ τρόπῳ] Β. πάσῃ μηχανῇ καὶ σπουδῇ. διογενεῖς] οἱ ἐκ᾿ Διὸς ἔχοντες τὸ
γένος ἅτε πατρὸς ἀνδρῶν τε ϑεῶν τε.

ν. 805. καδμογενῆ] Α. ἀπὸ Κάδμου" γὰρ οἱ Θηξαῖοι.

ῥύεσϑϑε) Β. κίνδυνον.

ν. 806. ποῖον δ᾽ ἀμείψεσθε)] Α. “οἵον δὲ πέδον ἕτερον (ἤγουν “ποίαν γῆν) ἀμείψεσθϑε
ἄρειον καὶ βέλτιον καὶ κρεῖττον ταύτης τῆς γῆς ἀντὶ τοῦ ποῖον ἄλλο γῆς δάπεδον οἰκή-
σετε ἔχϑροῖς ἀφέντες καὶ καταλείψαντες καὶ δόντες τὴν αἶαν, καὶ τὴν γῆν βαϑύχϑονα
καὶ λιπσαράν' ὕδωρ τὲ πάλιν τὸ τῆς Δίρκης τῆς πηγῆς ἀφέντες τὸ εὐτρεφέστατον τῶν π-
σαρμῶν ὁπόσων ἵησι καὶ ἐκπέμπει ἡ ἸΤοσειδῶν ὁ γαιήοχος, οἱ παῖδές τε τῆς Τηϑύος ἤγουν
«ἧς γῆς. "Αλλω;. ᾿Αντὶ σοῦ, ποῖον οἰκήσετε δάπεδον, ἐντεῦϑεν μεταστάντες. Ἑἴρηται
δὴ καὶ ἐν Ξοανηφόροις Σοφοκλέους, ὡς οἱ θεοὶ ἀπὸ τῆς ᾿Ιλίου φέρουσιν ἐπὶ σῶν ὥμων σὰ
ἑἱαυφῶν ξόανα, εἰδότες ὅτι ἁλίσκεται. ᾿Ἐὰν ταύτην, φησὶ, τὴν γῆν προδῶτε τοῖς πολι-
ῥίοις «οίαν βελτίονα αὐτῆς εὑρήσετε;

ν, 807. ἤΑρειον) Β. κρεῖττον.

Υ, 8508. βαϑύχϑονα) Α. εὔγειον.

βαϑύχϑονα)] Β. λιπσ'αράν' τὴν εἰς βάϑος δεχομένην τὰ πέρατα.

γ. 3511. ὅσων ἴησι ἸΤοσειδῶν] Α. τὸν Ποσειδῶνα λέγει ἐμπέμσειν τοὺς ποταμοὺς, ὅφι
ὑγρᾶς οὐσίας δεσπότης οὗπος ἔστιν. ἪἪ, ὅτι ἐκ τῆς ϑαλάσσης οἱ ὄμβροι ἀναδίδονται,
εἶϑ᾽ οὕτως ῥήγνυνται, ᾿Ἐκ δὲ φούτων οἱ χείμαῤῥοι γίνονται. Τηϑύος δὲ σ'αἴδας πάλιν τοὺς
ποταμοὺς ὀνομάζει. Μυϑεύεσαι γὰρ ὅςι ὁ Οὐρανὸς συμμιγεὶς τῇ Τῇ, ἀπέτεκε τὸν Ω,κεα-
νὸν καὶ τὴν Τηϑὺν, καὶ ἄλλους οὐκ ὀλίγους παῖδάς τε καὶ ϑυγατέρας. Ὁ δὲ ᾿᾽Ὦ χεανὸς
μιγεὶς Τηϑύϊ τῇ αὑτοῦ ἀδελφῇ, ἐγέννησε σοὺς ποταμοὺ; καὶ τὰς πηγὰς τὰς οὔσας ἔν τῷ
κόσμῳ, καὶ οὕτως λέγονται οἱ ποταμοὶ σ΄αἴδὲς Τηϑύος.

ὅσων ἵησι] Β. ἐκπέμπει. Σπογγοειδοῦς γὰρ οὔσης τῆς γῆφ) ἐκ τῆς ϑαλάτσης εἰς τοὺς
πόρους αὐτῆς εἰσιὸν ὕδωρ, εἰ μὲν σπενοί τινες τύχοιεν ὄντες οἱ πόροι, ὥσπερ διηϑίζεται
τοῦτο καὶ γλυκὺ ἐκ τῆς γῆς ἀναῤῥήγνυται" εἰ δ᾽ αὖ εὐρεῖς, ἁλμυρὸν, πλὴν ὅσον οὐχ, οἷον ἦν
ἐξ ἀρχῆς, ἀλλὰ πολὺ τῆς ἀρχαίας ποιότητος παραλλάττειν, ὥστε καὶ οἱ εἰσθάλλοντες
εἰς αὐτὴν ποταμοὶ, ἐξ ὧν ἔφαμεν πόρων, «(λιν εἰς αὐτοὺς ἀποκαϑίστανται.

ν. 314. πρὸς σάδ᾽ ὦ σολιοῦχοι ϑεοὶ)}] Α. πρὸς ταῦτα ὦ πολιοῦχοι ϑεοὶ, «οἷς μὲν ἔξω
αύργων, ἤτοι τοῖς πολεμίοις, ἐκξαλόντες ἄταν καὶ βλάξην τὴν τοὺς ἄνδρας φΦϑείρουσαν,
καὶ τὴν ποιοῦσαν ῥίπτειν τὰ ὅπλα, ἄροισϑε κῦδος, ἤτοι ἕξετε δόξαν. Τοῖς δὲ πολίταις ςὅ-
ϑητε εὔιδροί τε καὶ καλῶς ἡδρασμένοι καὶ εὐστήρικτοι, καὶ ἀμεπάκλιτοι φύλακες τῆς πό-
λέως, οἱονεὶ δυσωπηθέντες ταῖς; ὀξυγόοις λιταῖς ἡμῶν. "Αλλως. Πρὸς τάδε, ἀντὶ σοῦ διὰ
ταῦτα. Πρὸς ταῦτα ὦ πολῖται ϑεοὶ τοῖς μὲν ἔξω τοῦ τείχους ᾿Α χαιοῖς ἄτην ἐἱμποήσατε,
ὥς σε αὐτοὺς τὰ ὅσλα ῥίψαι «ούτου δὲ γενομένου, πρὴς ἡμῶν τῶν πολιτῶν πάνν ὧν ὑμ-
γῆσϑε.

γ. 315. τοῖσι μὲν ἔξω͵ Β. φοῖς πολεμίοις.

γν. 317. ῥίψοαλον ἄταν; Β. τὴν ῥίψαι παρασκευάσασαν αὐφοὺς τὰ ὅπλα.

γ. 3518. ἄροιφε) Β. λάξοιτε ἄν.

Υ. 319. κῦδος] Β. δόξαν.

ν, 320. ῥυσῆρες} Β, φύλακες.

ν, 3521. εὔεδροι) Β. εὐκάϑεδροι.

γν. 322. ὀξυγόοις λιταῖσι] Α. διὰ τὰς ὀξυϑρανήτους λισὰς ἡμῶν.

λιφαῖσιν] Β. ἡμῶν.

ν. 523. ὠγυγίαν; Β. ἀρχαίαν.

ν, 824. δορὸς ἄγραν] Α. διὰ δόρατος ἀγριυϑεῖσαν.

ΥΟΙ,. ΠῚ, Ν

-»-

90 ΒΟΗΘΒΙΑ

σροιάψ αι) Β, δοῦναι.

ν. 8395. ψαφαρᾷ σποδῷ] Α. ἀσϑενεῖ, ἐλαφοᾷ.

ψαφαρᾷ σαοδῷ) Β. λεττῇ γῇ, ἥτοι τῷ Αφγεῖ λεστόγειον. γὰρ τοῦτ, λιὰ; ποὶ διψηρόν.

ν. 3996. 9εόϑεν)] Β. βαευλεύσει ϑεῶν,

γ. 3528. τὰς δὲ κεχειρωμένας) Α. φὰς δὲ νέας καὶ γηφαμὰς; ἄγεσθαι κεχειρωμένας ἀπὸ
τῶν “λοκάμων, ἵπ'πηδὸν ἤτοι δίκην, ἵππων, τοῦτ᾽ ἔστι μετὰ ἀνάγκης. Οἱ γὼρ ἵπποι μετὰ
ἀνάγκης ἕλκονται. Καὶ 'Ομηρός φησιν, (1]. ε΄. 866.) (οὐκ) ἄκοντε. πετέσϑην. Αλλως.
᾿ἱπαηδὸν ἄγεσθαι, ὑπσιὸ ἵσπων σύρεσϑαι, τῶν «'λοκάμων μεςὼ ἀνάγκης.

κεχειρωμένας) Β.. κεκρασημένας.

ν. 329. ἔξἘ] Α.. διέκοιψε τὸν λόγον. τῷ ϑρήνῳ.

γ. 330, ἱπαηδὸν. Β. δίκην ἵσπον.

ν. 331. σεριεεῤῥηγμένων) Β. Ἐσχισεένων.

γν. 3382. βεῷ δ᾽ ἐκκενουμένα) Α. ϑρηνεῖ δὲ. ἡ πόλις ἐκκενουμένη, τῆς λαΐδος, ἀνσὶ σοῦ
ληΐῖδος, ἤγουν τῆς λείας. τουτέστι τῶν πολωφῶν, ὀλλιυφένης. κιαὶ. ΦΘειρομένης, τῆς μειξοϑρόου,
ἤτοι «ἧς. ϑροῦν. καὶ βοὴν ποιουρμεένης ἀνάμικαον᾽ ψυναῖκες γὰρ καὶ παῖδες ἀκμάζοντες
καὶ ἀρτιγενῆ βρίφη καὶ ἄνδρες καὶ γέροντες ἐσοιοῦντο, πὸν ϑϑρῆνον σύμ εικιτον.

ν. 338. λαΐδος] Β. ληΐδος, λαοῦ. μειξοϑρόου. τῶν μερωγμένων ϑρόων ἀποτυχούσης
ἅτε ἐξ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν καὶ γερόντων καὶ παίδων οὔσης.

ν. 334. τύχας] Β. τὰς, μελλούσας δηλονότι. προταρξῶ! πρὸ τοῦ γενέσϑεωι: Φοθοῦ-
μαι.

ν. 335. 5“λαυτὸν δ᾽ ἀρσιτρόσροις) Α. ἄξιον μεγάλοι κλαυϑιμοῦ. σαῖς κόραις ταῖς ἄρτι
δρεστοροέναις σὴν παρθενίαν, πρὸ σοῦ ἐλϑεῖν εἰς ὥραν. γάμον, αἰχμαλως σϑῆναι καὶ δούχας
εἰς τὴν ξένην χώραν, ἀπελθεῖν. ἤλλλως. Κλαυκὸν. δὲ καὶ ϑρήνου ἄξιον ἔσετω, παῖς. ἀρσε-
πρόποις, ταῖς ἄρτι ἀπὸ τῆς παιδικῆς ἡλικίας, ἐπὶ τὴν τελειοτέραν. «ρωσπείσαις, ἀπὸ τῶν
ἑαυτῶν δωμάτων διωμεῖψαι, καὶ ὁδεῦσαι ὁδὸν «υγερὰν. καὶ μίσους ἀξίαν, "τοι διωκορηϑῆναι
καὶ διαπαρϑενευϑῆνα, ὑπὸ τῶν ἐχϑρῶν τῶν ὠμοδρόπων. ἸΆλλως. Εἰ κὲν. διὰ τοῦ τ΄ ἀρτι-
πρόποις,. ταῖς νεωσεὶ τραπείσαις ἀπὸ τῆς παιδικῆς ἡλικίας, καὶ ἡξησάσεως" εἰ δὲ: διὰ «οὔ
δ ἀρτιδρόποις, ταῖς ἄρτι δριπομέναις. Ταῖς δὲ παρὼ τὴν. ἀκμὴν, φησὶ, διανορευομέναις
ἔσται κλαυθμὸς, ἢ ταῖς διαμειδ,ύσαις τὴν τῆς αἰχιμωλωσίας. ὁδὸν, ἔσται δάκρυα... ὠμο-
δρόπων νομίμων προπώροιϑεν) κλαυτόν ἔσφι πὸ διαπαρϑενευϑῆναι. ὑπὸ σῶν. ἐχϑρῶν τῶν
ὠμοδρόπων, προπ'άροιϑεν νορείμιων, ἤτοι. τοῦ νενομεισμένου καιροῦ, δρεπιομένων. καὶ: πφογωμέ-
γων. Τὰ γὰρ ἔξω ποῦ καιροῦ δρεπόμενα. καὶ μήπω πεπανϑῆναι τῷ: χρόνῳ φϑάσανσα,
πάντως ἀγλευκῆ συγχάνουσι, καὶ πικρίας πολλῆς ἀνάμεστα. "Αλλώςᾳ. ᾿ΩἸμοδρόπων.
Ὑπὸ τῶν ἐκχϑρῶν σῶν τὴν παρϑενίαν αὐτῶν καὶ ἥθην ὠμὴν καὶ ἄωρον δῥεπιομεένων, πρὸ τῶν

, ,
νομίμων γάμων.

κλαυτὸν) Β. ἄξιον. θρήνων, ἀρτιπρόπιοις) ταῖς νέαις ταῖς ἄρτι, φρεσιομεέγαμφ: ἀπὸ σῶς
παιδικῆς ἡλικίας πρὸς τὴν σελειωσέραν. ὠροδρόπων]} πὸ παρϑένους ἀσίμως. ἐκ, τῶν δωμώ-
σῶν ἑλκομένας, διαμεῖψαι στυγερὰν δδὸν, ἤτοι ἐφ ϑάρϑαι πρὸ ποῦ νενομισμένου χρόνου, ἐσιει-
δὴ παρὰ τάξιν γίγονεν, ἀξιονἔστ, ϑρήνου. ᾽Ἢ τὸ διαμεῖψαι σευγερὰν ὁδὸν ἀντὶ «οὔ ἀσί-
μως δημοσία ἕλκεσθαι, ὅπερ ἐστὶ λυπηρὸν σαῖς οἰκουρούσαις καὶ παρϑενευούσαις. γυναιξίν.
Δέον εἰπεῖν ὠμοδρόπως, ὠμοδράπων εἶπε πρὸς πὸ νομίμων.

ν, 336. νομίμων Β. ὧν ἄν κατὰ νόμους ᾿συχῶν. διαμεῖψαι] ὁδεῦσαι.

ν. 3537. δωμάτων, Β. ἀπό. ἀνίώ, “ὁ ἄτιμον.

γ. 338. σί; σὸν Φϑίμενον] Α. «τί γὰρ δεῖ σολλιὰ λέγερεε ; ὃ ἐπα ροτεϑνηκεν: εὐτυχῶς πράσ-
σε πλέον τοῦ ζῶντος. Οἱ σπελευτήσαντες, φησὶ, καὶ μὴ ποιαύπης περιώμενοι συμφορᾶς,
ἄμεινον ἡμῶν πράττουσι.

τί] Β, φημὶ τοῦτο. σὸν φϑίμενον) νεκρόν.

ν. 339. βέλτερα τῶνδε] Β. καλλίω φῶν ἐν σαἷς πολμορκίαις.

γ. 840. δαμασϑῃ) Β. πσοφϑηϑῆ.

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΕΛ ΤΗΕΒΑΞΒ. 91

ν. 511. πράσσει] Β. πάσχει.

γν. 543. τὰ δὲ πυρῷορεῖ] Β. ἄλλος δὲ τῆς πόλεως οἷον οἴκους καίει καὶ πῦρ φέρουσι.

ν. 514. καπνῷ δὲ] Ἀ. χαλεπώτερος γὰρ ὃ καπνὸς τῶν ἑλεπόλεων καὶ πετροφολι-
σμῶν" καὶ πόρϑησιν πολλῷ δεινοτέραν τῆς ἐκ τῶν ποιούτων πορϑήσεω; ὑπαινίττεται.

χραίνεται] Β. μελαίνεξαι.

γ. 315. λαοδάμας) Β. ὄλεθρος τοῦ λαοῦ.

γ. 846. εὐσέξειαν) Β. τὰ ἱερὰ καὶ τὴν εἰς Θεοὺς τιμήν.

ν. 387. κορκορυγαὶ] Α. ταραχαί. κεκωμῴδηται δὲ ἡ λέξις. (ΑΥβιορῃ, ΝΡ, 886.
Ῥαο. 989. Τγ5ῖβι. 491. δὰ. 1105.)

ἡ] ΒΩ Ἁ . . ν. Ἀν» - Ν 4 "-" ΄ [
κορκορυγαὶ! Β. ἄσημοι βοαὶ, κορκορυγὴ γὰρ κυρίως τὸ ἐν τοῖς νεοσφαγέίσι τῶν ζώων ἔσω-
3ὲν ἀπὸ τῶν ἐντέρων ἠχοῦν πνεῦμα πρὸς τὴν σφαγὴν ἀπαντῶν, ἢ τὸ τῆς ἀρτηρίας πνεῦμα
νυ ,ὕ " ὡς κ᾿ κ ΄ ΄ ε ΄ Ἀ , 'ῳ ἃ
φῆς πλησίον οὔσης τῆς τὴν σφαγὴν δεχομένης φλεδός" ὁρκάνη γὰρ εἶδος δικτύου. ἀνὰ
ἄστυ γίνονται.

γν. 3548. δρκάνη} . «ὸ ϑηρευτικὸν δίκτυον, ὃ καὶ σαργάνη καλεῖται.

ποτὶ πτόλιν] Β. ἐσαίΐν. ὁρκάνα) συνέχουσα ἢ πύργον περιλαρμβάνουσα. "Ἢ τὸ πυργω-
φις ἀντὶ τοῦ μεγάλη.

ΟΦ Α ᾽ Ν μ᾽ φὺ.κ κ᾿ ᾿ " ἃ ἶ χ "ἃ νὰν ᾽
νὶ 849. πρὸς ἀνδρὸς δ᾽ ἀνὴρ δορὶ καίνεται)] Α. παρὰ σὸ Ὁμηρικὸν, --ἀνὴρ δ᾽ ἄνδρ
ἰδνοσάλιξεν. [ΤΠ], ν. 479.

γ. 8380. βλαχαὶ δ᾽ αἱματόεσσαι)] Ἁ. ἢ βληχὴ κυρίως ἐπὶ σῶν προξάτων λέγεται ἢ
λαμξάνεται, ἠχώ τινα καὶ φωνὴν ποιὰν ἄσημον ἐκπεμπόντων. ᾿Εξελάξετο δὲ τῶτο ὃ ποιη-
φὴς καὶ ἐπὶ τῶν νεσγνῶν καὶ ἀρτιγενῶν καὶ ἀτελῶν βρεφῶν, ὡς τοιξδε τῇ φωνῇ, ἀσήμῳ
δηλαδὴ καὶ ἀνάρϑρῳ, χρωμένων. Ἃ παρὰ τῶν πολεμίων ἁρπαζόμενα ἀπὸ μαστῶν,

«ε ΄ «“ 9» »" ᾿" »ο “ὃ ΨᾺ
αἱμάσσεται, ὥστ᾽ ἄναρϑρον φωνὴν καὶ προθδατώδη προΐεσιγαι.

βληχαὶ δ᾽ αἱματόεσσαι] Β. ἄσηροι βοαὶ ἀπὸ αἵματος καὶ φόνου γενόμεναι.

ν, 851. τῶν ἐπιμαστιδίων) Β. νηπίων.

γ. 359. ἀρτισρεφεῖς} Β. ἀρτιτρεφῶν, ἥφοι νεογνῶν, ἔδει εἰπεῖν πρὸς τὸ μαστιδίων, ἐπή-
γεγκε δὲ πρὸς τὸ βληχαὶ αἵτινες τῶν νηπίων ἧσαν,

γ. 353. δμαίμονες) Α. συγγενεῖς. Ἕλληνες γὰρ πάντες" οἷον μετὰ αἵματος γινόμε-
ναι. Ἢ τῶν ὁμαιμόνων καὶ συγγενῶν, καὶ ἐξ ἑνὸς γένους.

ὡρπαγαὶ δὲ διαδῥομάν» διιαίμονε:) Β. 4“: ὃ γὰρ ἀέτάζαν σι Φεύγει μήπως καταλη-
φϑῇ, ὅϑεν ὁμαίμονω τὴν φυγὴν τῆς ἁρπαγῆ; εἶπε.

γ. 351. ξυμξολε) Β. συναντᾷ.

γΥ. 556. ξύννομον)] Α. κοινωνόν.

ν, 357. οὔτε μεῖον, οὔτ᾽ Ἶσην)] Α. διὰ «τούτων τοὺς πλεονεκτοῦντας ἐμφαίνει. Ὁ γὰρ

, » ’ “ - ’ - « ΄ ,ὕ ’ ᾽ ᾽’
μήτε ἔλασσον μήτε ἴσον τῷ προλαθόντι λαξεῖν αἱρούμενος, φαίνεται “«“λείονος ὀρεγόμενος.
Τινὲς δὲ σὸ λελιμμένοι διὰ τοῦ, γράφουσιν, οἷον λελιμμένοι καὶ ἐπσιϑυμοῦντες" ὥφειλε δὲ
τυρὸς τοῦτο, μείονος καὶ ἴσου, γράφεσϑαι, ἀλλὰ λαμβάνουσιν ἔξωθεν τὸ λαξεῖν, καὶ λέγωσιν,
οὔτε μεῖον οὔτε ἶσον ἐπιϑυμοῦντες λαδεῖν. Λεληρι μένοι οὖν διὰ τοῦ ἡ, ἐκ τοῦ λήθω τὸ λᾶμ-
βάνω. Τὸ δὲ λελιμμένοι διὰ τοῦ ι, ἐκ τοῦ λίπτω τὸ ἐπιϑυμῶ.

λελιμιένοι) Β. ἐσιϑυμοῦντες λαθεῖν.

ν. 358. σίν᾽ ἐκ τῶνδ᾽ εἰκάσαι] ΔΑ. «ἱ δεῖ ὑπονοῆσαι ἐκ τούτων, ἢ πένϑη καὶ συμφορᾶς,

τίν᾽ ἐκ τῶνδε] Β. τῶν ἐν ἁλώσεσι συμξαινόντων' λέγει δὲ ὅτ, σ΄άνϑ᾽ ὅσα ἂν εἴσωμεν ἰλάτ-
τῷ τῶν τότε συμβαινόντων ἐροῦμεν. »

ν, 8559, σαντοδασὸ; δὲ καρπὸ;) Β. σῖτος, πριϑὴ, κίγχρος, σ΄άνϑ᾽ ὁμοῦ χρήματα.

ν. 860. χαμάδις] Β. ἐπίγειοις. ἀλγύνε.) λυπεῖ. κυρήσας] τίνι, φοῦτο δὲ ἄλλως εἰ-
«εἰν ἔδει, οὐ γὰρ ὃ καρπὸς ἐντυγχάνει τινι, ἀλλὰ τῷ καρσῷ τις Ἵ

, οὗ γὰρ σὸς γχάνει τινι, ἃ ᾧ καρστῷ τις ἐντυγχάνει.

γ. 861. πικρὸν δ᾽ ὄμκα) Α. πικρὰ ϑία τῶν “αρϑένων ἀποσαωμίνων ἐς σῶν ϑαλά-

μὼν.
᾿Ὶ Ν ν κ᾿ - ὦ Μ
πικρὸν δ᾽ ὄμμα) Β, τὸ δὲ πικρὸν ὅωμα διὰ τοῦτο φησὶν, ὅς, σκυλευόμεναι ϑρῆνον ἐγεί-

92 ΒΟΗΟΠΙΑ

φουσι, καὶ τὸ αὐτῶν ὄμμα ἐκτήκουσι γόοις καε᾽ Εὐριπίδην, ἢ ὅτι ὁρῶντες αὐτὰς ἵσεροι
᾿ ἤ -"

ἀϑ)λίως ἱλκομένας, δακρύων σεταλαγμοὺς ἐξ ὀφϑαλμῶν καϑίασιν. ϑαλαμηπόλων) νέων
νὐμφῶν ἢ οἰκούρων, ϑάλαμιος γὰρ οὗ μόνον ὁ παστὸς, ἀλλὰ καὶ ὁ οἶκος.

ν, 368. πολλὰ δ᾽ ἀκριτόφυρτος) Α. ἡ πολλὴ δὲ δόσις καὶ καρπὸς τῆς γῆς. ἡ ἀκρισό-
Φυρτος χαὶ ἀναμεμιγμένη, φέρεται ἐν τοῖς σοῦ πολέμου ῥεύμασιν. οὐτεδανοῖς} ἀχιρείοιρ"
ἤτοι ἀνευφράντοις.

ἀκριτόφυρτος) Β. ἀδιαίρετος.

« » - " "-Ὁ ""
νι 868. οὐτιδανοῖς ἐν ῥοϑίοισι] Α. οἱ γὰρ Δωριεῖς πὸ γένος δένος λέγεσι, καὶ σὴν γῆν δᾶν,
Ν ᾽ὔ ᾽ὔ -“ - ’ -
καὶ σὸν γνόφον δνόφον. Εὐφυῶς δὲ ὁ “ποιητὴς τῷ ῥοθίοισι προσίϑηκε τὸ οὐςιδανοῖς, ἐπειδὴ

.. Α -“ ἌΝ. - “
γὰρ τὰ ῥόϑια καὶ τὰ τῆς ϑαλάσσης ὑγρὰ »έλευϑα, δι᾽ αὐτῶν γὰρ ὃ πλοῦς, τὰ ζωαρκῇ

,΄ - "-
κομίζει ταῖς πόλεσιν, ἐξ ὧν αὐταὶ συνίστανται, ὃ ποιητὴς ἐνταῦϑα εἰπὼν ῥοθίοισιν ἵνα μήτις
᾿ ᾿ 3 -
ἐπ᾽ ὠφελείᾳ νοήσῃ, οὐτιδανοῖς προσίϑηκε. ἸΑλλως. Ἐπειδὴ τὰ κύματα" ἔσϑ᾽ ὅτε ὠφέ-
λείαν παρίχεται ταῖς πόλεσι" δ᾽ αὐτῶν γὰρ ὃ «λοῦς τὰ ἐπιτήδεια κομίζει" προσέϑηκεν
» ’ Σ Ν ΕἸ ὃ - - ᾿ ᾿ -" δὲ «Γ᾽ ἐν ΕΥ “- ,ὕ -“
ἐπίτηδες «ὃ οὐτιδανοῖς, οἷον ἀχρείοις. Τροπικῶς δὲ ῥόψιω εἶπε σὰ συνεχῆ κινήματα τῶν
πολεμίων. Αλλως. Ταῖς ὑξρισσικαῖς κινήσεσι σῶν πολεμίων" ᾿Ἢ σούτους ῥόϑιω Φησὶν»
ἐπειδὴ συντόνως πολεμοῦσι. ἼΑλλλως. Ὡς ἐπὶ ναναγίοις.

- ᾽ὔ’ -

γᾶς δόσις] Β. σῖτος.

ν. 865. διμωΐδες] Β. ἐν γὰρ τῇ ἁλώσει οὐ μόνον γραῖαι γυναῖκες δουλείας ἀνάγκῃ φΦέ-
ρονφαι, ἀλλ᾽ ἴδοις ἂν καὶ νέας δούλας γενομένας, ἄρτι πρῶτον δυσσυχησάσας τλήμονας καὶ
ν 9 ΄ ᾽ Ν ιι., Νὰ ΡΥ 3 Ξ ᾽’ Ἂ» ᾽ , 3 δ [ὦ αὐ ἄπ. ΕΒ κα
ἀϑλίας εἰς σὴν αὐτῶν εὐνὴν αἰχμάλωτον, ξώντων τῶν οἰκείων ἀνδρῶν καὶ ὁρώντων αὐτὰς
ὑφ᾽ ἑτέρων εἰς μίξιν βιαζομένας, ἅτε δυνατωτέρων" καὶ οὕφσω μὲν εἴποις λαμξάνων τὴν εἰς
ἔξωθεν εἰς σὸ εὐνήν" ἑτέρως δὲ οὕτω, δοῦλαι δὲ εἰσὶ πότε νέαι γυναῖκες, ἐκ νέου δυσσυχήσα-

΄, δι ΄ ἦ " π Ι͂ ΒΑ ᾽ δ - . ,, “« 5.κ ᾽ ͵΄

σῶι τλήμονες καὶ ἀϑλίαι, εὐσυχούντων τῶν οἰκείων ἀνδρῶν σὴν αὐτῶν εὐνὴν αἰχμάλωτον,
τουτίστιν ὁρώντων αὐτὰς ὑπὸ τῶν πολεμίων πασχούσας ἄϑεσμω καὶ οὖ δυναμίνων ἀμύνειν,
Ἀ » ΄“ 3 { 4 ᾿ - Ν 97 δι 3 ᾿ 3 μετ 3 ᾿

μεῖζον γὰρ αὐτῶν ἰσχύουσιν οὕποι, ὃ καὶ κρεῖσσον. Μὴ ξενισθῇς δὲ, εἰ σὸ εὐτυχῆσαι ἐπὶ
- ζ ΄ ὝΞ᾽ γο ἷν Αἰ ις ὦ ᾿ς τ ὦ -» » ν" ΄ ᾽ -“
κακοῦ λαμβάνεις, δέον ἐπὶ καλοῦ, ὡς καὶ τὸ ὄνομα αὕτου μαρσυρει. Ουὅ γὰρ μόνον εὐσυχη-
σαι λέγομεν χρήματα, ἀλλὰ καὶ εὐτυχῆσαι ἵππον ἀπώλειαν οἱονεὶ κτήσασϑαι' ἐστὶ δὲ ἡ

σοιαύτη εὐτυχία οὐ κυρίως, ἀλλὰ παρακεκινδυνευμένη.
εν, 866. εὐνὰν αἰχμάλωτον] Α, μετασεᾶσαι εἰς δουλείαν, οἴσουσι τὴν τῶν «ολεμίων εὖ-
,
γῊγ.
ν, 367. εὐτυχοῦντος] Β. κτωμένου,
ν, 868. ὑπερτέρου) Β. κρείσπονος. :
ν. 369. νύκπερον τέλος] Β. ἤτοι δυστυχίαν περιφραστικῶς, ἥτις ἀμαυροῖ σὸς ἔχοντας.
ν. 570. ἐσίῤῥοθον) Β. αὐξησικόν.
ν. 871. στρατοῦ] Β, τῶν πολεμίων.
ν. 8572. πσενϑὼ) Β. ἀγγελίαν. ᾿
ν. 378. χνόας ποδῶν] Α. μεταφορικῶς εἶπε σὰ ἄκρα «τῶν σποδῶν. ἼἜΛλλως. - Τὸ συ-
νεχὲς κίνημα τῶν ποδῶν παραθόλως χνόας εἶπεν" τὸ γὰρ ἄκρον τὸ ἐντιϑέμενον τῇ χοινικίδι,
χνόη καλεῖται.
διώκων] Β. φέρων. πομπίμους) ὅδευτικάς. χνόας} τὰ ἄκρα, ἤτοι ποὺς πόδας.
ν, 374. καὶ μὴν ἄναξ) Α. καὶ μὴν αὐτὸς ὁ Εσεοκλῆς ἐπείγεται, ἀκουσόμενος τὰ παρὰ
τῷ ἀγγίλε λεγόμενα, ὡς ταῦτα ἀρτίως ἀκεσόμενος, ὥσσε κολλῆσαι τῇ διανοίῳ ἢ τοῖς ὠσὶν»

ἀκούσαντα.

ν. 375. ἀρτίκολλον] Α. ἐν συναφῇ ἁρμόδιον, ἢ τὸν ἀρτίως κολλώμενον.

εἶσ] Β. πορεύεται. ἀρείκολλον͵ ποτασπὸν, ὁλόκληρον.

ν, 376. σπουδὴ δὲ] Α. ἔοικε δὲ, φησὶ, καὶ ὁ ἄγγελος ἐκ τῆς ἄγαν ἐπιφαινομένης σα'ου-
δῇς μὴ ἡδρασμένον ἔχειν τὸν αὑσοῦ πόδα, ἀλλ᾽ ἄστατον. "Αλλως. ἫἩ σούτου δὲ σαουδὴ
οὔπω τίλος ἔχει, ἀλλ᾽ ἐπείγεται" τὸ γὰρ ἀπηρτισμένον, καὶ τίλος ἔχει, μεϑ᾽ ὃ οὐκ ἄλλο

σπρακτίον.

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΕΑ ΤΗΕΒΑΒ, 9

εὐκ ἀσαρτίξε!) Β. ἄρτιον καὶ ὁλόκληρον ποιεῖ, καὶ εἰς τὸ καϑεστηκὸς ἄγει,

ν. 377. λέγοιμ᾽ ἄν Α΄. ὁ ἄγγελος ὃ παρὰ τοῦ ᾿Εσεοκλέίους ἀποσταλεὶς κατάσκοπος

“ ͵ ᾽ Ν ν ΄ κυ Ὁ ͵ὔ Ἀ “ ὕ , σω σι ’
σῶν πολεμίων, ἐλϑῶν, Φησὶ, λεγοία ἂν τάντα τὰ τῶν ἐναντίων, κάλως φαυτὰ γινώσκων,
πῶς τε ἕκαστος ἔλαξε κλῆρον ἐν ταῖς σύλαις. Ἐπειδὴ γὰρ ἑπτάπυλος ἦν ἡ πόλις τῶν
Θηξαίων, κλήρους ἔδαλλον οἱ σρώτιστοι τῶν ἄλλων στρατηγοὶ τῶν ᾿Αργείων, ποίαν ἂν
πύλην λάξοι ἕκαστος. ᾿Ιδὼν οὖν ἅπαντα ἔρχεται καὶ ἀπαγγέλλει ταῦτα, καί φησιν ὅτι ὃ
Τυδεὺς ἄοτι μὲν βρέμει καὶ ἠχεῖ, καὶ ὀργίλον καὶ μανικὸν α'νέει πρὸς «αἷς πύλαις ταῖς ΤΙροι-
τίσιν (αἱ γὰρ οὕτω καλούμεναι αύλαι ἔλαχον αὐτῷ) ὁ δὲ ᾿Αμφιάραος ὃ μάντις οὐκ ἀφίησιν
αὐτὸν περᾷν τὸν ᾿Ἰσμηνὸν ποταμὸν, λέγων ὅτι οὐ καλὰ ϑύματα γίνεται. Ὁ δὲ Τυδεὺς
μαινόμενος καὶ μάχης ἐπιϑυμῶν, βοξ, καὶ μαίνεται, ὥσπερ ὁ δράκων τῷ τοῦ ἡλίου ὑπεκ-
καύματι, τότε γὰρ μάλιστα μαίνεται. Θένει δὲ καὶ τύφτει ἐν ὀνείδει, ἤτοι βάλλει ὀνειδισ-
μοῖς, τὸν μάντιν Οἱκλείδην τὸν υἱὸν τοῦ ᾿ΟἸκλέους τὸν ᾿Αμφιάραον.

ν. 378. ὡς] Β. καϑά. '

ιν, 879. Τυδεὺς] Α. αἰδεσθεὶς τὰ Ὁ μηρικὰ ἐγκώμια, πρῶσον αὐτὸν καταλέγει ὁ Αἰσχύ-
λος. μεσημέριναῖς, σότε γὰρ μάλιστα μαίνεται.

Προιςίσι] Β. ταῖς ἀπὸ Ἰπροΐίτου.

ν. 380. βρέμει) Β. μαίνεφαι. δρμᾷ.

ν. 381. ὁ μάντις] Β. ᾿Αμφιώρεως. σφάγια) τὰ ϑύματα.

ν. 382. μαργῶν) Β. μαινόμενος. λελιμμένος] ἐσιϑυμῶν.

ν. 383. μεσημέριναῖς) Β. φύσει γὰρ ψυχρὸς ὧν ὄφις ἐν μεσημξρίᾳ ἀκμάζοντος σοῦ
ἡλίου ϑερμαινόμενος, εὐκίνητός ἔστι καὶ συριγμοῖς προσέχει. κλαγγαῖσιν] ἤχοις, ἰστὶ δὲ
“οιαὶ φωνὴ κυρίως ἰσὶ διστῶν καὶ ἐσὶ γεράνων λεγομένη ὡς Ὁρμηρός φησι.

γ. 384. 9είνε.] Β. τύπαει. ὀνείδει) ἐν. ᾿Οἰκλείδην]) τὸν υἱὸν τοῦ ᾿ΟΙκλέους.

ν. 385. σαίνειν] Α. ἐκκλίνειν.

σαίνειν] Β. εὐλαξεῖσϑαι. ἀψυχίᾳ) δειλίᾳ.

γ. 386. «οιαῦτ᾽ ἀὐτῶν] Α, ποιαῦτα φωνῶν σείει καὶ κινεῖ φρεῖς κατασκίους λόφους. Ἢ

Η͂ , ΄ “- ͵΄ ΓΕ ΄ ν ΄ " νν δὴ
γὰρ τούτου περικεφαλαία τρεῖς λόφους ἦν ἔχεσα' χαίτωμα δὲ ταύτας εἴρηκε, διὰ τὸ δίκην
͵ ᾽ “.ῳῳῳ » δ τς Ἂς ΄ Ψ ὦ ΄ " »
χαίτης ἰπικαμπῶς ἵστασθαι ἄνωθεν, ἢ διὰ τὸ σρίχας ἰξ ἵππων χαίτης ἔχειν ἄνωθεν.
᾿᾽ Ν Ν ᾿Ὥ᾿ ᾿ ΄ , « ’ «ε ,΄, Ε] Ἀ -“ "Ὁ
Ασὸ δὲ τῆς ἀσπίδος τούτου οἱ κώδωνες οἱ χαλκήλατοι καὶ ἀπὸ τοῦ χαλκοῦ κατεσκευα-
σμένοι κλάξουσι φόξον. τρεῖ; κατασκίους) νεωτερικὸν τοῦτο.

ἀν τῶν] Β. κατὰ «οῦ μάντεως βοῶν. κατασκίους) σκιὰν ἔχοντας ἀπὸ τῆς ἐν αὐφοῖς οὔ-

« ’ 4 " ΄ “5 Ν Ν ΄ ν τὶ ’ Ν “ “ε
σης ἱπαούρεως, ἣν καὶ χαίτωμα καλεῖ, ἐπειδὴ καὶ κράνος εἶπε, χαίτη γὰρ τῆς κεφαλῆς ἡ
ϑρξ.

γ. 387. ὑπ’ ἀσαίδος) Β. ὑποκάτω.

νυν. 388. κλάφξουση Β. ἐκπέμπουσιν, ἠχοῦσιν.

ν. 389. ἔχει δ᾽ ὑπέρφρον] Α. ἔχει δὲ ἐπὶ τῆς ἀσσίδος ὑπέρφρον καὶ ὑπερήφανον σημεῖον

- ΄ ᾽ Ν , , "» ε ν δὰ ΄ δε
φποῦσο, κατεσκευασμένον οὐρανὸν λώμποντα ἐν ἄστροις. Ἢ λαμαρὼ δὲ π΄ἀνσέληνος ἡ οὖσα
φίγγος τὸ τιμιώτατον τῶν ἄστρων, πρέπει ἐν μέσῳ τῷ σάκει, καὶ ἐν μίσῃ τῇ ἀσπίδι.

“1.2 ΄ “ γ1 - ᾽ ΄ .“ ε . ε ΄ κ “νὕὖἦ7

ὑπέρφρον) Β. σοξαρόν. σήῤμο᾽) σήμειον. Ισαξὸν 971! ὁ Τυδεὺς ὑποκάτω μὲν τῆς ἀσπίδος
κώδωνας εἶχε προσπεπηγμένους, ἵν᾿ ὄχλον παρέχη, καὶ φοξερὸς δοκῇ τοῖς ἀκούουσιν. Ἔπά-
γω δέ τοι, οὗ ἣν τὸ σημεῖον, ἡ μὲν ἐπιφάνεια πᾶσα μέλαινα ἦν, εἶτα κατεσκεύασεν ἐν ἐπ᾿-
χρύσῳ χαλκῷ πέριξ μὲν ἀντ᾽ οὐρανοῦ ἐντὸς δίκην ἄστρων φωλίδας δι;σπαμένως ἀπ᾿ ἀλλή-
λων, ἐν δὲ σῷ ὀμφαλῷ φωλίδα ἱτέραν εὐρεῖαν ἐν ὁμοιώματι σελήνης λοτελοῦς" προσθαλόν-
σὸς δὲ τοῦ ἡλίου τῷ ποιαύτῳ ἐπιχρύσῳ χαλκῷ, αἴγλη τις ἰντεῦϑεν ἀπήντα τοῖς ὁρῶσι
καὶ οὐ προσθλέπειν ἠδύναντο" ὅτι δὲ ἦν πᾶσα ἡ ἐσιφάνεια μέλαινα, δῆλον ἐκ τοῦ, Καὶ νύκ-
κα ταύτην ἣν λέγεις ἐπ᾿ ἀσαίδος. |

ν. 390. φλέγονθ᾽͵ Β. ἐκλάμσοντα. φσετυγμένον)] κατεσκευασμένον.

ν. 391. ἐν μέσῳ σάκε:}] Β. ἐν σῷ ὀμφαλῷ.

ν. 392. πρίσξιστον ἄστρων) Α. καὶ Πίνδαρος (ΟἸ γρ, ἰ, 6, ἔτσι, ρ. ὅ9. 60. εὐ.

94 ͵ ΒΟΗΟΙΙ͂Α

ον η6) ὥσσρον σὸν ἥλιόν φησι. νυκτὸς ὀφϑαλμὸς) ἐφερκηνευτικόν ἐστι τοῦτο, Τῆς νυκ-
τὸς γὰρ ὀφθαλμὸς ἡ σελήνη ἐσσὶν, ὥσπερ καὶ τῆς ἡμέρας ὃ ἥλως.

πρίσξιστον) Β. ὑπέρτατον. πρέπει!) λάμπει.

ν. 8393. σοιαῦτ᾽ ἀλύων) Ἀ. «σσιαῦτα ἀλύων ταῖς ὑπερκόμοσοις κα κενοδόξοις σαγαῖς καὶ σ'ἀνο-
«λίαις, βοξ παρὰ τοῖς τείχεσι τοῦ Ἰσμηνοῦ ποταμοῦ. Τὸ δὲ ἑξῆς, οὕτως ἀσθμαίνεε καὶ
σαεύδει ὡς ἵππο: πολεμιστὴς, σάλπιγγος ἀκέων, ἐπιϑυμῶν πολέμου, ὅτε εἴογετιαι πρὸς τοῦ
ἰἐσιβάςον" τὸ δὲ, ἵππος ὡς κα τασϑιμαίνων, μένει, ὠνσιστροφή ἔστιν, ἀντὶ ποῦ ὡς Ἱσισος.

ἀλύων) Β. ἀδημονῶν, δυσχεραίνων ὅτιπερ οὐκ ἐᾷ ὁ μάντις περᾶν. σωγωῖς} πανοπλίαις.

ν. 395. κατασϑμαίνων)] Β. καταφρυατεόμενος. μένε! ἐκδέχεται τὸν σόλεμον ὃ Τυ-
δεύς.

ν. 396. δρμαίνων) Β. σφαδάξζων. μένει ἐκδέχεται.

ν. 397. σιν ἀντιτάξεις Α΄. ἀντὶ τοῦ, σίνα ὦ Ετεόκλεις, ἀντιπαρωτάξεις καὶ ἀνετιστή-
σεις τούτῳ ἀντίμαχον; τίς βέβαιος καὶ ἀξιόχρεως (τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ φερέγγυος) στροῖ-
στασϑαι τῶν Τιροίτου πυλῶν, λυϑέντων τῶν κλείϑρων, ἤτοι ἀνοιχϑέντων τῶν πυλῶν; ἢ
τὸ φερέγγνος, οὕτως ῥητέον τίνα ἀντιτάξεις σούτῳ ὥστε πρυΐστασϑαι τῶν τοῦ ΤΙροίσου πὸ-
λῶν, λυϑέντων τῶν κλείϑρων, ἤτοι ἀνοιγεισῶν τῶν αυλῶν. Τὸ δὲ ἑξῆς, τίς φερέγγυος, ἀντὶ
σοῦ, «ἷς φέρων τὸ ἴστασϑωι αὐτοῦ πλησίον; γύη γὰρ λέγετωι τὸ πλησίον.

ἀντιτάξεις] Β. ἀντιϑήσεις. σίς Ττροΐίτου αυλῶν] ἐντεῦϑεν δείκνυσιν ὅσι εἰς ταύτην Τὺ-
δεὺς τέτακται.

ν. 898, προστατεῖν] Β. φυλάσσειν, ὑπερμαχεῖν. φερέγγυος) ἀσφαλὴς, ἀξιόχρεως.

ν, 399. κόσμον] Β. διὰ κόσμησιν, καϑ' ὅπλισιν. «ρίσαιμ᾽ δειλιάσαιμει.

γ. 400. οὐδ᾽ ἑλποποιὰ] Α. ταῦτα παρ᾿ ᾿Αλκαίου εἴρηται, Οὐ σιτρώσκει τὰ ἐπίσημα
ὅπλα, οὐδὲ αὐτὰ καϑ' ἑαυτὰ δύναμειν ἔχει, εἰ μὴ ἄρω ὃ φέρων αὐτὰ δύναμοιν ἔχοι, καὶ γεν-
γαϊος ἡ.

γ. 401. δάκνουσι] Β. λυποῦσι.

τ. 402, καὶ νύκτα ταύτην ἣν λέγεις ἐπ’ ἀσαίδος) Ἁ. κυρεῖν καὶ ὑπάρχειν, τάχα ἄν
αὕπη ἡ νὺξ τινὶ γένοιτο. Οὕτως γὰρ εἰπεῖν ὠφειλεν" εἶπε δὲ, τάχα ἄν ἡ ἄνοια μάντι; τινὶ
γένοιτο ἐπιφέρει δὲ ὥσπερ ἐξηγούμενος, εἰ γὰρ φέροντι σῆμα «οῦτο τὸ ὑπέρκοριπιον, ἤτοι σῷ
ἔχοντι ἐπὶ τῆς ἀσπίδος τὴν νύκτα ἰξωγραφημένην, ἐπ᾿ ὀφϑαλμιοῖς πέσοι ἡ νὺξ (ἤγουν, ἐὰν
καλυφϑῇ τῇ ννκτὶ τοῦ ϑανάώτου) γένοιτο ἂν τοῦτο τὸ σῆμα ἐπώνυμον τῇ αὐτοῦ ἀναιρέσει.
ἴλλλως. Ὁ νοῦς, ταύτην δὲ ἣν λέγεις εἶναι νύκτα ἐπὶ τῆς ἀσπίδο!, σώχα προρμαντεύσεται τῷ
φοροῦντι, ὅτι χωρήσει, ὑπὸ νύκτα.

ν. 403. μαρραίρουσωαν) Β. ἐκλάμπουσαν. κυρεῖν) ὑπάρχειν.

ν, 404. τάχ᾽ ἄν γένοιτο) Β. ἡ σύνταξις" τάχα ἄν καὶ ἴσως γένοιτο ἄν τινι ἤγουν τῷ Τυ-
δεῖ ἡ ἄνοια μάντις, καὶ προρμηνύτριά πσινος κακοῦ, ἣν λέγεις νύκτα ὑπάρχειν ἐπὶ τῆς ἀσπίδος
ἰν φοῖς ἄστροις τοῦ οὐρανοῦ ἐκλάωμπουσαν, ταύτην γὰρ ἄνοιαν καλεῖ ὡς ἀπονενοημίνην καὶ
δίχα νοῦ ἐνσημωϑ εῖσαν.

γ, 406. ὑπέρκομεπον Β, σοβαρόν.

γ. 408. κ᾽ αὐτὸς καϑ᾿ αὑτοῦ) Α. ὅτε φέρει ἐπὶ τῆς ἀσπίδος νύκτα καὶ τὴν σανσέ-
ληνὸν, ι

ν. 409. κεδνὸν Β. συνετόν. Ὅρα ὡς εἰκότως αἰρεῖται τοὺς ἀντιπάλους ᾿Ἐπερκλῆρ,
καὶ μᾶλλον ἐναντίου; οἷς ὁ ἄγγελος περὶ τῶν ᾿Αργείων διέξεισιν. Ὁ μὲν γὰρ ὑσέρφρονας
αὐτοὺς καὶ σὰ μεγώλα φυσῶντας ὑπ᾽ ἀνοίως φησὶν, ᾿Επερκλῆς δὲ σώφρονας αὐτοῖς καὶ σθ-

υλημ ,
νεφοὺς ἀντιτάφσει.

γ. 410. τόνδ᾽ ἀντ, ἄξω] Α. καλῶς ἀντέταξε τὸν μὴ τοῖς ἤϑεσιν αὐτοῦ συμφωνοῦνσα,
ἀλλ᾽ ἐναντίον. Αἰσχύνης δὲ ϑρόνον αὐτὴν σὴν αἰδῶ ὀνομάξει: ὑπέρῴρονας δὲ χόγους τοὺς
ὑπερηφάνους φησίν. Οἷον, οὔτε ὑπερήφανα λέγει ὡς ὁ Τυδεὺς, ἀλλὰ καὶ μισεῖ τοὺς ὑπερη-
φάνους.

προστώτειν}] Β. προστάτην.

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΉΛ ΤΗΕΡΑΒ. , 95

ν, 411. μάλ᾽ εὐγενῆ] Β. οὐκ ἐϑέλοντα ὑπὲρ ἄνθρωπον φρονεῖν. τὸν αἰσχύνης. ϑρόνον τι-
μῶντα] ἵνα μὴ περιπέσῃ αἰσχύνῃ καταγωνισϑείς.

γν. 413. αἰσχρῶν γὰρ ἀργὸς) Α. ἀργός ἔστι τῶν κακῶν λόγων, ἢ τῶν ἔργων. Φιλεῖ
δὲ σὸ μὴ εἶναι κακὸς, ἢ τῷ «ρόπῳ, ἢ ὡς Ὅμηρος, ἀντὶ τοῦ δειλός.

ἀργὸς} Β. ἀμέτοχος. κακὸς] δειλός.

γ. 415. κάρτα δ᾽ ἔστ᾽ ἐγχώριος) Α. γνήσιος πολίτης ἐκ σῶν σασαρτῶν, οὖ τῶν μετὰ
Κάδμον ἐπηλύδων.

ἀνεῖται] Β. ἀνέφυσεν, ἀνεβλάστησε, ἢ καταλέλειπται.

ν. 416. ἔργον δ᾽ ἐν] Α. ἐν τοῖς τοῦ Αρεως κύβοις κρινεῖ αὐτοὺς ὁ πόλεμος.

ἐν κύβοις] Β. ἐν τοῖς ἀγῶσιν σοὺς κύβους καλεῖ, διὰ πὸ τῆς νίκης ἀμφίβολον.

γ. 417. δίκη δ᾽ ὁμαίμων)] Α. τὸ τῆς συγγενείας δίκαιον στέλλει αὐτὸν ἐς σὴν
μάχην.

ὁμαίμων) Β. γράφεται καὶ ὃ δαίμων καὶ ὁμαίμων, καὶ πρὸς μὲν ασὸ ὁμαίμων οὕσως
ἐρεῖς, προπέμπει αὐτὸν δίκη ὁμαίμων, τουτέστιν, ἐπειδὴ ὑπὲρ τῆς ἐνεγκούσης στρωτεύει,
οἰκείως καὶ δικαίως στρατεύει" πὸ δὲ δαίμων προφανές ἔστιν, ὃ δαίμων γὰρ καὶ ἡ «ύχη
προπέμπει αὐτὸν ἐν δίκῃ, ἢ ἡ Δίκη ἡ ϑεά. νὶν] αὐσόν. προστέλλεται] προπέμπει.

ν, 418. τεκούσῃ] Β. μὴ εἴποις τὸ τεκούσῃ ἀνπὶ τοῦ τῆς τεκούσης, ἀλλ᾽ ὥσπερ φαμὲν
ἀφαιρῶ σοι τόδε, οὕτω καὶ εἴργω σοι τόδε.

γν. 419. ἀμὸν] Β. ἐμόν. ;

ν. 4920. ὡς δικαίως πόλεως] Α. ὅσι δικαίως προμάχεσωι ςῆς πόλεως.

ὡς] Β. ὅτι.

γ. 492. ὑπὲρ φίλων ὀλομένων) Α ἡ ὑπὲρ περισσά.

ν. 494. οὕτως͵ Β. ὡς εὔχη.

γ. 425. λεκπραῖσιν)] Β. ταῖς ἀπὸ ᾿Ηλέκαρας καλουμέναις. εἴληχε) διὰ κλήρου «ί-
σώχται. ᾿

γ. 496. γίγας δὸ ἄλλος] Α. Κασανέα ἐγκωμιάξων καὶ τὸ μέγεθος αὐτοῦ, φησὶ, γί-
γας ὅδ᾽ ἄλλος. Φαίνεται οὖν ὅτι ἐνέλεπεν ἐν τοῖς περὶ Τυδέως εἰπεῖν ὅτε γίγας ἐστὶν ἢ γί-
χάσιν ὅμοιος. τοῦ πάρος λελεγμένου)] «τοῦ Τυδέως. Ὅρηρος, (1]. ν΄. 801.) Τυδεύς. τοι
μικρὸς μὲν ἴην δέμας, ἀλλὰ μαχητής.

ν. 497. ὃ κόμπος) Β. αὐτοῦ.

ν, 428. κράνοι] Β. φελειώσει.

ν. 430. οὐδὲ σὴν Διὸς "Ἔρυ»7 Α. ἤτοι οὐδὲ τὴν ὀργὴν καὶ «σὸν ϑυμὸν «οῦ Διὸς σῇ γῇ
ἐσελθόντα φησὶν ἐκποδὼν σχέϑειν, καὶ κρατήσειν, ἤτοι ποιήσειν αὐτὸν μακρὰν τῆς τοόλεως.
ἔλλλως. Οὐδὲ τὸν τοῦ Διὸς σκηπαὴν εἰς γῆν κατενεχϑίντα, ἢ αὐτοῦ τοῦ Διὸς φιλονεική-
σαντος, ἰμποδὼν γενήσεσθαι αὑτῷ, λέγει.

οὐδὲ σὴν Διὸς Ἔριν] Β. σὲ οὐδὲ τὴν Διὸς Ἔριν δισιλῶς νόει, ἢ τὴν ϑεὰν" Ἔριν σὴν ϑυγατέρα
Διὸς, ἢ ἀνεὶ ποῦ οὐδὲ τὸ Δία αὐτὸν ἐλϑόντα ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἐρίσαντα αὐτῷ δυνηϑῆναι κωλύ-
σαι αὐτὸν μὴ πορϑῆσαι, τὴν αὅλιν-

ν, 451. σκήψασαν) Β. ἐπελθοῦσαν. ἐμποδὼν σχέϑειν) κωλύσειν. αὐτὸν τῆς πορϑή-
σεως.

ν. 432. τὰς δ᾽ ἀστραπὰς) Α. τὰς δ᾽ ἀστραπάς σε καὶ τὰς. κεραυνίας βολὰς σοῦ Διὸς
παρείκασε καὶ ὡμοίωσε μεσημβρινοῖς ϑάλσεσιν, ἤποι, ἔφησε δύνασθαι φέρειν καὶ ὑπομέ-
νων. τὰς τοῦ Διὸς. ἀστραπὰς καὶ ποὺς κεραυνοὺς, ὥσπερ τὰς μεσημβρινὼς. «οὔ ἡλίου: φορὰς,
ἤτοι σὰ μεγάλα καὶ καυστικὰ καύματα.

ἀστραπὰς) Β. αἷς ὁ Ζεὺς πρὸς σοὺς ἀσεβεῖς καὶ ὑπίρφρονας χρῆται.

Υ. 458. προσείκασεν)] Β. προσωμοίωσεν.

Υ. 434. ἔχει δὲ σῆμα) Α. ἡ δὲ ἀσπὶς αὐτοῦ σημεῖον ἔχει ἄνδρα γυμνὸν λαμπάδα βα-
“σάφοντα ἰν ταῖς χερσὶν αὑτοῦ ἀνθ᾽ ὅπλου, καὶ φωνοῦντα διὰ τῶν ἰν αὐτῷ κεχρυσωμένων
γραμμάτων, πρήσω τὴν πόλιν, ἸΛλλως. "Ἔχει δὲ ἐν τῇ ἀσπίδι αὑτοῦ ἐξωγραφημένον ἄνδρα

96 ΒΟΗΟΠΙ͂Α

γυμνὸν, κατέχοντα τῇ χειρὶ λαμπάδα ἀναππορεένην. Οὐκ ἄλλο «ὶ δηλοῦντος τοῦ σημείου,
ἀλλ᾽ ἢ ὥσπερ ὁ γυμνὸς κώλυσιν οὐκ ἔχει εἰς σὸ ἐὐωίως οὕσω καὶ ἡμεῖς ἀκώλυφσοι καὶ
χωξὶ ἐμαποδίου ταύτην ἀνασρήσομεν, ἢ γυμνὴν αὐτὴν παντελῶς ἐργασόμεϑα, ἔπειτα δὲ καὶ
καύσομεν.

ν. 435. διὰ χερῶν] Β. φοῦ ἐν τῇ ἀσπίδι ἀνδρός. ὡπλισμένη]) ὡς ὅπλον κραπουμένη.

ν. 437. ξυστήσεται] Β. συμα αρατάξεται.

438. τρέσας] Β. δειλιάσας.

ν. 439. καὶ τῷδε κέρδει] Α. εἰπόντος τοῦ ἀγγέλου πρὸς τὸν ᾿Επεοκλῆν, τίς σῷ φσοιούπῳ
ἀνδρὶ ξυστήσεται, ἢ «τίς ἀντιμαχόμινος ἔσται αὐτῷ καὶ ἀνετιπαλαμώμενος ; σίς ὑπομενεῖ,
μὴ “«ποηϑεὶς, ἄνδρα ὑπέρκομπον; (λέγει δὲ σὸν Κασπανέα) φησὶν ὁ Επτεοκλῆς τορὸς αὐςὸν,
ὅτι σὺν τῷδε τῷ κέρδει καὶ ἄλλο κέρδος πίκτεται. Τοῦτ᾽ ἔστι, καὶ σὺν τῷ ἔχειν ἄνδρα
ἱκανὸν πρὸς πόλεμον αὐτῷ συστῆναι καὶ τῇ μάχῃ ἀντιπαλαρμήσασθαι, καὶ πόλεμον ἐπί-
σης αὐτῷ προσαγαγεῖν, ἔχομεν τι καὶ ἕτερον κέρδος, δηλαδὴ τὸ νικῆσαι. "Αλλως, Πρὸς
σῷ μεῖναι, νικῆσαι' τοῦτο γάρ ἔστι κέρδει κέρδος.

τῷδε κέρδεη Β. τῷ ἀντιστάτην ἔχειν ἱκανόν. κέρδος ἄλλο] τὸ εἶναι αὐτὸν μεγάλαυχον
καὶ ϑεῶν ὑπέρφρονα.

ν. 440. τῶν τοι ματαίων) Α. ἡ γλῶσσά ἔστιν ἀληϑὴς διδάσκαλος τῶν ἐν ἀνθρώποις
ματαίων φρονημάτων. Θεατρίζει γὰρ οἷα ἕκαστος φρονεῖ. Εἰ μὲν συνεσὸς καὶ ταπεινός
ἔστι, συνετὰ καὶ ταπεινὰ φϑέγγεται. ἘΠ δὲ μωρὸς καὶ ὑπέρκομπος, μωρὰ πἄλιν καὶ
ἐπηρμένα βοᾷ. ᾿

γν. 441. ἢ γλῶσσ᾽] Β. ἐπειδὴ γὰρ διὰ τῆς γλώττης τὰ κομπάσματα φέρεται, κατή-
γόρον αὐτὴν τούτων γίνεσϑα, φησὶ, τουτέστιν, οἱ κομασάζοντες δυστυχίᾳ περιπίπαεντες
ὕστερον αὐτοὶ ὑπ᾿ αὐτῶν ἐξελέγχονται, ἐπὶ κακῷ σφίσιν ἀποξάντος σοῦ κόμπου.

ν. 442. Κασανεὺς δ᾽ ρὸν αὐ, Α. ὃ Καπανεὺς δὲ ὡπλισμένος ἀπειλεῖ κακὰ ποιεῖν εἰς
ἡμᾶς, τοὺς Θεοὺς δτιμάϊοα, καὶ φσὸ στόμα μὴ καλέχαν καὶ παιδεύων, χά πρίν ὧν φ36ς-
σὸς, κῶν εἰς οὐ ῥάνὸν σῷ Διῖ ἔπη ταραχώδη, ἢ ἤγουν εν ἵζει σὸν ϑεὸν σὸν Δία, ἐν χαρᾷ
γί: καὶ ψευδεῖ. οὐ γὰρ οἶδεν ὅπως ἐαρι σὰ κατὰ τὸν πόλεμον ἀποδήσεται. Θαῤῥῶ
δὲ αὐτῷ ἐπελθεῖν σὸν καυστικὸν κεραυνὸν, κατ᾽ οὐδὲν ἶσον τοῖς μεσημθρινοῖς τοῦ ἡλίου 3άλ.-
πίσιν, ἀλλὰ φλέγοντα καὶ ἀσπολλύοντα" ἔπε ἐγένετο.

δρᾷν] Β. ἡμᾶς κακά, παρεσκευασμένος] ηὐτρεσπισμένος.

ν. 448. ἀτίζων) Β. ἀτιμάξων. ἀπογυμνάζων) ἀναιδῶς ἀποκαλύπτων καὶ δι αν».

γν. 444. ματαίᾳ) Β. ἀνωφελεῖ.

ν. 445. κυμαίνονε᾽Ἴ Β. ϑρασέω, βλάσφημα.

ν. 446. ξὺν δίκῃ} Β. δικαίως.

ν. 447. ἐξεικασμένων)] Β. ὡμοιωμένον ὡς αὐτός φησι.

ν. 449. ἀνὴρ δ᾽ ἐπ’ αὐτῷ) Α. ἐπ᾽ αὐτῷ δὲ τῷ Καπανεῖ, εἰ καὶ φλύαρος καὶ ὑπσέρκομ-
πος ἄγαν ἰστὶν, τέτακται ἀνὴρ αἴϑων δηλαδή. Τοῦσο τὸ αἴϑων οἱ μὲν διὰ σοῦ ὦ μεγάλου

φεόβονι, καὶ συντάσσουσιν οὕτως, ἀνὴρ ἐπ αὐτῷ αἴϑων καὶ πρόθυμα καὶ διάπυρος «τἕ-
φσακται ἐν βίᾳ, ἥσοι ἐν δυνάμει, λῆμα Ἰπολυφόντου, τσεριφρασσικῶς ὃ Ἰπολυφόντης. οἱ δὲ
διὰ φτοῦ ὁ μικροῦ, καὶ συντάσσουσιν οὔτως, ἀνὴρ δ᾽ ἐπ᾿ αὐτῷ σίτακται, αἶϑον λῆμα, ἤτοι
φρόνημα δραστήριον καὶ διάπυρον καὶ τὰ πολεμικὰ ἐμπειρότατον, ἸΙολυφόντου βία, ἤτοι
περιφραστικῶς ὁ Ἰπολυφόντης, ὡς τὸ ἫἩρακλείη βίη, Ἡρακλῆς. ἔλλλως. ᾿Ανσὶ φοῦ, εἰ
καὶ ἄγαν ἰστὶ μανιώδες τὸν λόγον ὃ Καπανεὺς, ἀλλ᾽ ὅμως ἀντισέτακται καὶ ἀνϑίστηκεν
αὐτῷ ἀκίνητος τῷ παραστήματι ἡ δύναμις τοῦ Ἰπολυφόνσου, μηδὲν δεδοικυῖα. ,

σεόμαργος] Β. φλύαρος. ᾿

ν. 450. αἴϑων] Β. διάπυρος.

ν. 451. φερίγγνον φρούρημα} Α. ἱκανὸς φρουρεῖν τὴν πατρίδα.

φερέγγυον) Β. ἀσφαλὲς, πιστότατον. πριαξοτηρίαι ᾿Αετίμιδε!] ὅ ὅσι ἐν σαῖρ σύλαις αἷς
ὑπερμαχεῖν ἔμελλεν ἡ ΓΑρτεμις ἦν, καὶ τούτων προστάςις ἰγίγραπτο, ἢ ἱερεὺς ἦν αὐτῆς...

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΕᾺΑ ΤΗΕΒΑΒ, 97

εἰς 452, ᾿Αρτέμιδος εὐνοίαισι!Ἡ Α. ὡς σοῦ Ἰπολυφόντου ἱερίως ὄντος τῆς ᾿Αρτέριδος.

᾿Αφιέρωται δὲ σῇ ᾿Αρτέμιδι ἡ σῶν Θηξαίων πόλις" διὰ φσοῦτο οὖν οὕτως λέγει, εὐνοίαις τῆς

᾿Αρτέμιδος καὶ τῶν ἄλλων πολιούχων ϑεῶν. ᾿
εὐνοίαισι] Β ἐν σαῖς ἀγάπαις.

ν. 454. ἔλοιϑ᾽ ὃς πόλει Α. ὃ χορὸς εὐχόμενός φησιν, εἴϑε ὄλοισο ὃ; μεγάλως ἰγκαυ-
χᾶται κατὰ τῆς πόλεως ἡμῶν. Βέλος δὲ σοῦ κεραυνοῦ ἐπισχέϑοι καὶ κρατοῖ αὐτὸν, πρὶν
ἐς σὸν ἐμὸν οἶκον ϑορεῖν καὶ πηδᾷν καὶ ὁρμᾷν, ἐκ σῶν πωλικῶν τε καὶ παρϑενικῶν ἑδωλίων
καὶ καϑεδρῶν (πώλοις γὰρ αἱ π'αρϑένοι εἰκάζονται!) ἐκπορϑῆσαι καὶ ἐξαρπάσαι ἐμέ.

μεγάλ᾽ Β. κακὰ δηλονότι.

ν, 455. ἐσισχέϑοι) Β. κωλύσει τῆς δρμῆς.

ν. 456. ἐσϑορεῖν] Β. εἰσπηδῆσαι. πωλικῶν 9᾽ ἑδωλίων] παρϑενικῶν καϑεδρῶν.

γ, 458. ποτ᾽] Β. ἄρα. ἐκλαπάξαι ἡμᾶς.

ν. 459. καὶ μὴν τὸν ἐντεῦϑεν] Α. εἰπόντος σοῦ ᾿Ετεοκλέους, λέγ᾽ ἄλλον ἄλλαις ἐν τύ-
λαις εἰληχότα, φησὶν ὃ ἄγγελος, καὶ δὴ λέξω σὸν ἐντεῦϑεν λαχόντα πρὸς πύλαις. Τρί-
τω γὰρ ᾿Ετέοκλῳ τρίτος ἐξζῆλϑε κλῆρος, τυροσξαλεῖν λόχον καὶ ἐνέδραν καὶ φυλακὴν ἐν σαῖς
πύλαις ταῖς καλουμέναις Νηΐϊσισιν. ᾿Ἐξῆλϑε δὲ ὃ κλῆρος ἐκ σοῦ καλῶς κεχαλκευμένου
κράνους (ἤτοι περικεφαλαίας) τοῦ ὑπτίου, ἤγουν «οὔ ἀνατετραμμένου. Αλλως. Ἐξῆλ-
ϑενδ κλῆρος ἀπὸ τοῦ κράνους, ἰν ᾧ περιστρέψαντες ἐκλήρουν.

σὸν ἐντεῦθεν) Β. σὸν μετ᾽ ἐκεῖνον ὃν ἔφη.

ν, 460. «ρίτῳ γὰρ] Β. ἔϑος γὰρ τοῖς μέλλουσι κλήρους ποιεῖν, κράνος λαμβάνειν, καὶ
ἐντὸς καϑιέναι σημεῖα αὐτῶν, οἷον δακεύλια, καὶ ἄλλο σι «οιοῦτον δυνάμενον ἰκπηδῆσαι
χούφως τοῦ κράνους, εἶτα τούτου κυκωμένου ὅσου πρῶτον τὸ σημεῖον ἐξήρχετο, ἰτίτακχφο
οὗφος εἰς ἔργον, δ᾽ ὃ ταῦτ᾽ ἐγίνετο.

ν. 462. Νηΐτισι] Β. ταῖς ἀπὸ Νηΐδος. πρόσδαλειν] προσάξειν.

ν. 463. ἵππους δ᾽ ἐν ἀμσπυκτῆρσιν) Α. οἱ κορυφιστῆρες, τὰ σρομετωσπίδια κυρίως. Νῦν
δὲ λέγει τοῖς χαλινοῖς" ἵν᾽ ἢ, τοὺς ἵππους ϑυμοῦ “πλήρεις περὶ ποὺς χαλινοὺς ἀνακάμπτειν
καὶ σεριάγειν, ἤδη βουλομένους εἶναι πρὸς σαῖς πύλαις.

ἐν ἀμσυκτῆρσιν) Β. χαλινοῖς. κυρίως οἱ σερὶ τὴν κεφαλὴν ἱμάντες τοῦ χαλινοῦ ἄμσυξ
καλοῦνται. ἐμξριμωμένας] ϑυμὸν σνεούσας καὶ φρυατεούσας.

ν, 465. βάρξαρον πρόπον Α ἀπηνῆ ἦχον. Ἢ ὡσεὶ σύριγξ βοᾷ. :

φιμοὶ) Β, οἱ πρὸς «σοῖς ῥώϑοισι σοῦ ἵσσου σιξηρέαι σῶν χαλινῶν περιφέρειαι ὥσπερ κώδω.-
γᾶς εἶχιον κεγοὺς, εἰς οἷς ἐκ τῶν μυκτήρων εἰσιὸν πνεῦμα ἦχον ἀπετέλει. ᾿Εποίουν δὲ τοῦτο
οἱ βάρξαροι, ἐμιμοῦντο δέ σινες τῶν Ελλήνων, ὥσσερ καὶ ὁ ᾽᾿Ετεοκλῆς οὗτος.

ν, 466. μυκπηροκόμεσ'οις πνεύμασι; Β. τοῖς ἐκ τῶν μυκτήρων σφοδρῶς ἐκπινεομένοις.

ν. 467. ἐσχημάτισται] Β. στετύπωται. οὐ μικρὸν] ταπεινὸν καὶ φαῦλον.

ν. 469. πρὸς ἐχϑρῶν πύργον) Α. οὐκ εἶπε πρὸς ποῖον πύργον. Μεγάλως "οὖν φησὶ πρὸς

, ᾿
πάντα πύργον.

ν. 470. χ᾽ οὗτος} Β. ὥσπερ ὁ τοῦ Καπανίως.

ν. 472. φΦερέγγυον] Β. ἱκανότατον.

ν, 474. φτόνδε) Β. ὃν μέλλω εἰπεῖν. τῷ] τινὶ σεμφϑήσεσαι.

ν, 475. οὐ κόμπον ἐν χεροῖν ἔχων] Β. οὐκ ἀσπίδα κομπασμάφων α'λήρη φίρων.

ν. 477. μάργων] Β. μανικῶν.

ν. 479. σροφεῖα] Β. τὰ ὀφειλόμενα τοῖς τρυφεῦσι γέρα. «πληρώσει τέλεσει.

γ. 480. καὶ πύλεσμ᾽ ἐπ᾿ ἀσπίδος} Α τὸν φέροντα τὴν ἀσπίδα καὶ τὸ ἐγγεγραμμένον τῇ
ἀσσίΣδι πόλισμα.

δύ᾽ ἄνδρε] Β. τὸν ἐν ἀσαίδι, καὶ σὸν φίροντα ταύτην.

ν. 481. ἑλὼν] Β. χρα στήσει.

Υ, 482. κόμπαζ᾽ ἐπ Α. χίγε ἄλλον κομπώδη, καὶ μηδὲν ἀποκρύφῃ με τῶν ἄλλων
ἀλαζονειῶγ, :

ΥΟΙ,, 101, [

98 ΒΟΗΟΙΙΑ

᾿

'ν, 489, ἐσεύγομαι!) Α. ἐπεύχομαι δὴ καὶ ταῦτα μὲν εὐτυχεῖν, ὦ πρόμαχε σῶν ἱμῶν
δόμων, ὦ προπολεμῶν πῆς οἰκίας ἡμῶν, τοῖσι δὲ, ἤγουν σοῖς πολεμίοις, ἐπεύχοριαι δυσαύ-
χεῖν. Ωσπεο δὲ ὑπέραυχα καὶ ὑπέρογκα καὶ κενόδοξα λέγουσιν ἐπὶ τῇ ἡμεσέρᾳ σπόλεϊ,
σώς νιν, οὕτως αὐφοὺς ἐπίδοι ὁ π΄ἄντα διανέμων καὶ διοικῶν, κοταίνων καὶ ὀργιζόβεενοῦ Ἀὰ τ᾽

ΜΝ
φυτῶν.

φῷδε᾽ Β. τῷ ἡμετέρῳ.

γν. 484. πρόμα χ᾽] 8. ᾿Ἐςέοκλες. ποῖσι᾽ σοῖς πολεμίοις.

ν. 485. ὑπέῤραυχα] Β. ὑπέρκομσα. βάζουσί βοῶσιν, ἀπειλῶσιν' εἰπὼν σρόσϑεν π'λη-
ϑυνφσικῶς βάξφουσιν εἶτα ἐπήνεγκε ἑνικὸν σὸ νίν. ἙἘἶσι δὲ οἵ φασὶν καὶ πὸ νὶν ἀνεὶ ποῦ
αὐτούς. ᾿

ν. 486. νιν] Β, αὐτόν.

ν. 487. νεμέτωρ] Β. ὁ πάντα διοικῶν, ἢ ὃ μεμφόύμενὸς ποῖς ὑπέοφροσιν, ἢ ὃ πάντων
πάροχος. Ἷ

Υ. 488. τέταρτος ἄλλος, γείτονας σύλας ἔχων} Α΄. ἥτοι «λησίον, οὔσας τῶν ὧν εἶπον
ἄνωχεν: Τείξονας οὖν σύλας τὰς τῆς ᾿Αϑηνᾶς φησὶν Ὀγκαίας, ἀφ᾽ ἧς καὶ αἱ πύλαι
αὗται ᾽᾿Ογκαῖδι ἐλέγοντο. "Ανώϑεν γὰρ τῶν πυλῶν ἐκεῖσε ἡ ᾿Αϑηνῶ ἐγέγρασπισσ. Σηῤβιί-
ὡσαι δὲ ὅτι ἐξ ἱστορίας τοιαύτης Ὄγκα ἡ ᾿Αϑηνᾷ παρὰ Θηδαίοις ἐλέγεσο. ᾿Αγήνωρ ἑ
Τύριος ἔσχε παῖδας τρεῖς, Εὐρώπην, Κάδμον, καὶ Κίλικα. Τῆς δὲ Εὐρώπης ὑπὸ τοῦ Διὸς
ἁρπασϑείσης, ἀπίστειλεν ὃ ᾿Αγήνωρ τοὺς παῖδας αὑτοῦ εἰς ζήτησιν αὐτῆς" καὶ εἶ μὴ εὕ-
ῥοίξν, προσίταξε μὴ ἐπανήκειν. Ὁ οὖν Κάδωος ἐλϑὼν εἰς Ἑλλάδα, καὶ μὴ εὑρὼν σὴν
Εὐρώπην, εἷς Δελφοὺς ἦλϑεν, ἔδωφήσων τὸν Απόλλωνα σοῦ κατασταίη. ὋὉ δὲ ϑεὸς εἶπεν
αὐτῷ, μέτὰ τὸ ἐξελθεῖν Φοῦ ἱεροῦ, τῷ εὑρεϑένσι ἀκολουϑεῖν. Ἐύρέϑη βοῦς" ἠκολούϑει οὖν

αὐτῇ. Ἦλϑεν εἰς Θήξας, ὄλισϑεν ἡ βοῦς, καὶ ὃ Κάδμος ἐκεῖ ῴπησε, καὶ ἔϑυσε τὴν βοῦν
᾿αϑηνξ, καὶ τῇ Αἰγυστίῳ φωνῇ σαύτην ἐτίμησεν ἐκεῖ. Ὅϑεν οὕτως καὶ αἱ σύλαι ὠνομά-
σϑῆσαν. ᾿Απὸ δὲ Κίλικος τοῦ Κάδμου ἀδελφοῦ, Κιλικία ἡ χώρα.

γείπσονας) Β. ταῖς Νηΐτισι.

γ. 400. Ἱσπωμέδοντος σχῆμα] Α. περιφρασεικῶς ὃ Ἰσ'πωρμέδων, μέγας ὧν καὶ κάλ-
λίισεον ἔχων σχῆμα. ' ;

σχῆ““ καὶ μέγας σύπο:}] Β. τὸ σχῆμα καὶ ὁ τύπος ἐκ παραλλήλου. μέγας! φο-
ξερός.

ν. 491, ἅχω δὲ πολλὴν] Α. ἅλως ἐστὶ κυρίως, ὅταν νέφη περὶ τὸν ἥλιον ἐκκαυϑένσα
λευκὰ φαίνηται, καὶ ὡς ἰν κύκλῳ σοῦ ἡλίου γένηται. Νῦν δὲ λέγει σὸν ῥοῖξον καὶ τὴν
συνεχῆ κίνησιν τῆς ἀσπίδος. Φησὶν οὖν; δινήσαντος, ἤγουν κινήσαντος σαύφην τοῦ Ἵππω-
μίδοντος, ἔφριξα' καὶ οὖ ψευδῆ λέγω.

ν. 49, οὐκ ἄλλως] Β. πᾶρ᾽ ἃ εἶδον. Ἶ

ν. 493. ὁ σηματουργὸς δ᾽ οὐ τὶς7.Ἁ.. ὁ δὲ σοιήσας τὴν ἀσπίδα, καὶ σημεῖα ἐγγράψας
αὐτῇ, οὐκ ἦν, ὡς ἔοικεν, εὐτελής. Ὅσσις ὥπασεν ἐπὶ τῆς ἀσπίδος σοῦπσο φὸ ἔργον" ἤτοι
παρίσχε καὶ ἱστόρησεν ἐπὶ τῆς ἀσπίδος. Τοῦτ᾽ ἔστι Τυφῶνα ἀφιέντα ἀπὸ σοῦ στόματος
καανὸν μέλανα, τὸν σοῦ πυρὸς ἀδελφόν. Τὸ γὰρ πῦρ καὶ καπνὸς ἀδελφοί εἶσιν, ἐκ τῆς
αὐτῆς ὕλης τικτόμενοι. Αἰόλην δὲ, σὴν εὐκίνητον καὶ σαχεῖαν λέγει, καὶ ἑλισσομένην
συχνῶς. :

σηματουργὸς] Β. σημείων ἰργάτης. εὐσελὴς) φαῦλος.

ν. 494. ὥπασε! Β. ἐτύπωσε.

γν. 495. ἱένταἹ Β. πέμποντα. ,

γ. 496. λιγνὺν] Β. καπνόν. Καπνὸς ἀπὸ ξύλου, ἀσμὸ; ἀπὸ ὕδασος, αἰϑάλη ἀπὲ
λίϑων, βδήλος ἀπὸ λύχνων, λιγνὺς ἀπὸ ἐλαίου καὶ κήρου, κνίσσα δὲ ἀπὸ κρεῶν, αἰόλην]
ποικίλην. πυρὸς κάσιν) ὁ γὰρ καπνὸς ἕπεται σῷ συρὶ φυσικῶς. ᾿ ᾿ ;

ν. 497. ὄφιων δὲ πλεκτάναισῆ Α. σὸ κύφος δὲ, φησὶ, σαρογγύλον τοῦ κύκλοῦ δηλαδὴ
τῆς ἀσπίδος τὴς κοιλογάστορος (ὅλη γάρ τις περιφιρὴς σροσυπεμφαίνεται) προσηδάφισται

ΙΝ ΒΕΡΤΕῈΜ ΟΟΝΤΕᾺ ΤΗΕΒΒΑΞΒ. 90

καὶ προσπέπσλεκται πλικσάναις τῶν ὄφεων. τοι ἡ ἀσαὶς κύκλωθεν ἔχει ἐζωγραφημέ-
νους ὄφεις περιπεασλεγμίνους. περίδρομον κύτος) τὸ χώρημα «τῆς ἀσπίδος. Ἢ δὲ περιφέ-
ρα τῆς ἀσπίδος κύκλῳ ὄφεων εἰς ἑαυτοὺς ἄντικρυς ὁρώντων καὶ ἐμπεπλεγμένων τὰ τέλη
ἔχει ἐγγεγραμμένα, πρὸς τὰ τέλη ἡ ἀσπὶς ἡ κοίλη, πρὸς σῇ γαστρὶ σοῦ καφέχονφος
αὑτὴν οὖσα.

περίδρομον} Β. ἐν κύκλῳ. κύτος) τὸ πλάτος.

γν. 498. προσηδάφισται] Β. ὑπέστρωται.

γ. 499, ἔνϑεος δὲ ἼΑρην βακχᾷ)] Α. βακχᾷ δὲ καὶ ἰνθουσιᾷ καὶ ὁρμᾷ πρὸς σὸν πόλε-
μον ἔνϑεος καὶ δρμητικὸς καὶ πηδητσικὸς πρὸς τὴν ἀλκὴν ὡς ϑυὰς ἤτοι βάκχη τίς, φόξον
βλέπων, ἤτοι ἐκπληκτικῶς καὶ φοβερῶς. Τράφεται δὲ καὶ βάκχα, καὶ συντάσσεται
οὕτως, ἔνϑεος δὲ καὶ ὁρμητικός ἐστιν ὃ Τυφὼς πρὸς τὸν ἴΑρην, ὥσσπέρ σις βάκχα ϑυὰς καὶ
μμαινομένη.

ἔνϑεο:} Β. κάτοχος καὶ ἐξεστηκώς.

ν. δ00. βακχᾷ] Β. μαίνεται. ἀχκὴν] πόλεμον. ϑυὰς} μονὰς Διονυσιωακή. Φόξον
βλέπων ἤγουν ἐκ μόνῆς «ἧς ϑέας Δ “ς. ἐμξάλλων.

"΄..591: πεῖρῳι) Β. ἔντευξιν, εὖ φυλακτέον) ἄξιός ἐσσι φυλάξασϑαι καὶ σκοπῆσαι ἵνα
ἀρκοῦντα «τίνα ἀντιτάξεις αὐτῷ.

τον, δ0. πρὸς αύλαις)] Β. αἷς ἐσάχϑη. κομπάξζετα) ὑψοῦτα, καὶ φέρεται δὲ
:
ἰχείνου.

ν. δ04. ὕξριν] Β. καὶ μεγαλανὰς (αν.

ν, ὅ05. νεοσσῶν] Β. ὑμῶν τῶν αὐτῆς ϑρεμμάτων. δύσχιβιον) δυρηγέμαρεν ἃ ἄν ἔχριξαι σὸν
χειμῶνα. Ὁ ὄφις φύσει ψυχρὸς ὦν. ᾿Επεὶ δὲ νεοσσῶν εἶπε, διὰ σοῦσο ἐπήγαγε καὶ τὸν
δράκοντα οἰκείως, ἅτε πολέμιον τοῖς νεοσσοῖς. ᾿Ὠ,φειλε δὲ σὸ δύσχιμον διὰ διφϑόγγον
γράφεσθαι ἀπὸ «τοῦ χειμῶνος, νῦν δὲ ἠναγκάσϑη διὰ φὸ μέτρον, καὶ συνέστειλεν αὐτὸ, ἑχσὸς
γὰρ ἔσσι ποῦς.

γ. δὃ06. Ὕσέρδιος δὲ) Α. Ὕ πέρξιος ὄνομια κύριον.

γς 507. κατ᾽ ἄνδρα] Β. τὸν ᾿Ἱπ'πομέδοντα. ἡρέ9.} προυκρίϑη.

γ. 508. ἐξισσορῆσαι) Β. μαϑεῖνε μοῖραν) σὴν αὐτοῦ. ἐν χρείῳ «ύχης!] χρεία γὼρ
καιρός ἔστι μαϑεῖν τὴν αὐτοῦ σύχην. ὋὉ γὰρ πόλεμος τοὺς εὐτυχεῖς καὶ ποὺς δυστυχεῖς
πρίνει- ᾿

γ. 5809. ϑυμὸν] Β. σὴν ψυχικὴν προϑυμίαν. σχίσιν, διώϑεσιν.

γ. δὅ10. Ἑρμῆς δ᾽ εὐλόγως συνήγαγεν Δ. ἰστέον ὅτι πάντα τὰ ὁδαῖα καὶ πὰ ἕρμαῖα
καὶ κατὰ «ύχην συμξεξηκότα τοῖς βροτοῖς, σῷ ἙἭ,μῇ ταῦτα ἀνατιϑίασιν Ἕλληνες.
Ἔσπεὶ οὖν καὶ τούτοις συνέξη συχηρῶς πως ἀλλήλοις ἀντιτάξασϑαι, τοῦτο εἴρηκεν.

Ἑρμῆς) Β. τὰ γὰρ ἀπὸ τῆς τύχης Ὁ ΕΤ: ἢ ἀνατιϑέασιν οἱ Ἕλληνες, ὅϑεν
καὶ σὰ ἰν ὅδῷῳ εἰξηϑέντα, ἕρμαια ἰκάλεῦν, ὅτι συμμερίτην αὐτῶν ἐποίσυν Ἑρμῆν. ᾿Εσεὶ
οὖν καὶ τῷ ἃ Υἵ, ἐκ τύχης πάντα ταῦτα συνῆλθεν, εἶδος ψυχῆς, πρϑυμία πρὸς
μάχην, χιύδι ας ὅπλων, ἦν δὲ καὶ ὃ “'ππομέδων ποιοῦτος, εἰκότως ἱΕρμῆν αὐτοὺς ξυνα -
γαγεῖν εἴρηκεν. ᾽Ἢ, ὃ καὶ κρεῖττον, ἐπειδὴ ὁ μὲν Ὕπέρθιος σὸν Δία ἐπὶ τῆς ἀσαίδος
φέρει, ὁ δὲ Ἱππομέδων τὸν Τυφώ, Ζεὺς δὲ καὶ Τυφὼς ἐχϑϑροὶ διὰ τοῦτο σὸν Ἑρμῆν εὐλόγως
ξυναγαγεῖν εἶπεν. Ὅϑεν καὶ τὴν κατασκευὴν ἐπάγει. ξυνήγωγεν) αὐτούς.

γ. 5611. ἀνὴρ, Β. ὁ ἡμέτερος. ἀνδρὶ σῷ} τῷ πολεμίῳ. ξυστήτσεται, συμπαρατάξεται,

γ, δ12. ἐπ᾽ ἀσπίδων Θεοὺς) Α.. τοὺς ϑεοὺς οὖς ἐν σαῖς ἀσπίσι φοροῦσιν. :

ξυνοίσετον) Β. συνάψουσι.

ν. 5813. ὁ μὲν͵ Β. Ἱππομέδων.

ν. δ15ὅ. σταδαῖος) Α.. ἐνιδουμεένος. :

σταδαῖης ἧσται) Β. ἡδρασμένος ἑδρώξεται. βέλος} τὸν κεραυνόν.
εν, 517... προσφιλεία) Α. οἰκείωσις.

“«οἰαδι] Β. εἰρωνικόν. προσφιλεία] σχίσις, οἰκείωσις.
Υ ᾿

- ι
͵

100 ΒΟΗΟΙΙΑ

γ. 518. σρὸς τῶν κρατούντων Α΄. τοῦ κρατοῦντος ἰσμὲν Διός. Οὗ καὶ τὸ σημεῖον,

πρὸς σῶν χραφούντων δ᾽ ἐσμὲν] Β. ἡμέσερος γὰρ ἐσεὶν ὁ Ζεύς. οἱ δ᾽ ἡσσωμίνων" ἐκείνοις
δὲ ὃ Τυφώς.

’ ᾿ 1

Υ. 5619. χαρτερώφερος) ἰσχυρότερος.

γ. 590. ὧδ᾽, Β. οὕτως.

ν. δὸ9, συχῶὼν] Β. συμιβὰς, εὑρεϑ εἰς.

ν, 523, πέποιϑα τὸν] Α. πιστεύω ἀπολεῖσθαι τὸν ἔχοντα ἰν τῷ σάκει τὸν ἐχϑρὸν Διὸς
δαίμονα.

σὸν] Β. Ἱππομίδοντα. ἀντίτυπον] τὸν ἀντίπαλον.

ν, ὅ93. τοῦ χϑονίου)] Β. τοῦ ὑπὸ γῆν Τυφῶνος.

- ΄ ᾿ - ΓΣ ΕἸ} ᾽ ’

ν. 585. δαίμοσιν; Β. τοῖς ἥρωσιν. εἴκασμα] εἰκονισμένον.

ν. 596. δαροβίοις) Β, «οἷς ἀϊδίοις. ]

ν, 597. ἰάψειν) Β. ῥίψειν, φονευϑεὶς γὰφ πεσεῖται.

γί 595 Βοῤῥαίαις σύλαις] Β. ταῖς: ἀπὸ Βοῤῥαίου καλουμέναις.

ν, 580, σύμξον κατ᾽ αὐτὸν) Β. “λησίον γὰρ ἦν.

ν. 531. σέξειν] Β, σιῶν. πεποιϑὼς]) ἐν αὐτῇ. ὑπέρτερον! κρείττονα.

γ, 838. βίᾳ] Β. ἀνάγκῃ, ἀμουσίοτητι.

γ. 533. τόδ᾽ αὐδᾷξ; Α. τοῦτο φωνεῖ καὶ μιν σὸ βλάστημα πὸ ἐκ τῆς ὀρεσχόου καὶ
ὀρισρόφου μητρὸς, πὸ κἈλλίζνξο, καὶ πὸ εὐειδὲ;, σὸ τὴν πρώραν ἐπανϑοῦσαν ἔχον τοῖς
κάλλεσι, Τοῦτο δὲ τροπικὸν ἀπὸ τῆς νεώς. ὥσπερ γὰρ ἡ πρώρα ταύτης, ϑεωρία εὶς
καὶ ἄποψις τυγχάνε, σῶν πόῤῥωθεν, καὶ οἷον δὲ αὐτῆς τὸ μακρόϑεν διαγινώόκεξαι"
οὕτω καὶ τὸ τοῦ ἀνθρώπου εἶδος πρώρα τὶς φαίνεται. Καὶ περοορἄᾶται γὰρ ἐμφανῶ; ἅπασι

᾽ Ξ ϑ' - ΡῚ -
καὶ ἐκφαίνεται μάλιστα τῶν ἄλλον βῥερων.
Α,, ᾿ 5 ᾿ὔ ᾽ ΄ - ὕ [ον μὲ μ “ «ε ΄ » .
μώτρος ἐξ ὀρεσκόου] Β. Αταλάντης τῆς ἐν τῷ ὄρει διαιτωμένη;ς ὅτε “ερείῶς οὕσηξ
᾿Αρτέμιδι.

Εν

ν. 6355. δῆμκαι, ἀνὴρ] Α. ἢ ὃ παῖς ὃ νεωσεὶ εἰς ἄνδρα φελῶν, ἢ ὃ ἐν τῇ σαιδικῇ
ἡλικίᾳ ἀνδρεῖος ὦν. Λέγει δὲ τὸν Παρϑενοσ'αῖον σὸν υἱὸν τῆς ᾿Αντιόπης, ἥτις καὶ Παρ-
ϑενόση ἐλέγετο, ἀφ᾽ ἧς καὶ οὗτος Τιαρϑενοπαῖο; ἐκλήϑη. ὍὋ; ἐξ ᾿Αρκαδίας εἰς τὸ "Α γος
μετῴκησε.

βλάστημα] γέννημα. καλλίσρωρον] καλλιπρόσωπον, ἔκ μεταφορᾶς τῆς ἰν νηΐ πρώρας.
ἀνδρόπα ς] σρὸς ἄνδρας παραγγείλας ἄρτι ἤτοι σ'λησίον. -

ν. 856. συ χ θ᾽ ἴουλος ἄρτι] Α. νῦν ἤρξατο γενειάξειν. Στείχει δὲ καὶ βαδίξει διὰ
σῶν γὴν “μμμ αὐφοῦ ἴουλος, Ῥθ, ϑεὶξ ἀνατέλλουσα καὶ ἀναφύουσω, ἀναθλαστάνουσα, ἀνα-
Φερομένη καὶ ἐξερχομένη σῆς ὥρας φυούσης, ἤγουν τῆς αὐτοῦ ἡλικίας, μφὼ: καὶ ἀναϑαλ-
λούσης καὶ ἐπανϑούσης. Ἢ. τοῦ γενορισμένου καιροῦ «οῖς νέοις ἀναφύοντος τὸν Ἰουλόν.

ἴουλος] Β. γένειον.

ν, 537. ὥρας φύουσης) Β. πρέποντος; καιροῦ. ταρφὺς} Β. δασυτάτη ἢ τρυφερά. ἀνείλ-
λουσα)] ἀναθλαστάνουσα

γ. 588, ὁ δ᾽ ὠμὸν, οὔσῃ Α. εἴπομεν ἄνωθεν ὅτι περὶ τοῦ ἸΤαρϑενοσαίου τοῦ υἱοῦ τῆς
᾿Αντιόπης ἐνταῦϑα διαλαμβάνει" φησὶν οὖν, ὃ δὲ, ἤτοι ὁ Τιαρϑενοπαῖος, προσίσταται ταῖς
σύλαις, οὐδαμῶς φρόνημα ἔχων παρϑένων, χαῦνον δηλαδὴ, καὶ μαλακὸν, ἐπώνυμον αὐτῶ,
οἷα καὶ Παρϑενοπαίῳ καλουμένῳ ἀλλὰ ὠμὸν καὶ ἀπηνὲὶς καὶ χαλεπὸν, ἔτι δὲ καὶ
γοργὸν ὄμμα ἔχων. Αλλως, Οὐ σύμφωνον τῇ κλήσει τῆς παρϑένου τὸ φρόνημα ἔχων,
ἀλλὰ ὠμόν.

ὠρεὸν) Β. ϑρασὺ, φονικόν, παρϑίνων ἐπώνυμον] ἤτοι μαλακὸν, καὶ κατὰ φσὸ ὄνομα αὐτοῦ.

ν. 5389, γοργὸν) Β. καταπληκτικὸν ἐκ βνεαρέ δι τῆς Τοργοῦς.

ν. 541. στὸ γὰς πόλεως δνεὶδι,] Α. σὸ σκρὰ τῆς ΣΎ γ φησὶν, ἐξ ἧς τῷ οἰδίσοδι
προσεγένετο τῇ οἰκείᾳ συμμιγῆναι μητρὶ, ταύτην τῇ εὑρίσει τοῦ αἰνίγματος ἀνελόντι.
Ὅϑεν τῇ πόλει πάσῃ τῶν Θηθαίων ἰγένετο ὄνειδος. Συντάσσιται δὲ οὕτως, τὸ γὰρ

ΙΝ ΒΕΈΡΤΕΜ ΟΟΝΤΉΑ ΤΗΒΒΑΒ, 101

πόλτως ὄνειδος, σὸ δ οὗ δηλαδὴ τῷ Οἰδίαοδ, καὶ τῇ πόλι, πάσῃ ὄνειδος ἱγίνεφο, τοῦτ᾽
ἔσφι τῆν Σφίγγα τὴν ὠμόσιτον, ἐνώμα καὶ ἐκίνει καὶ ἔφερε προσμεμηχανευμίνην καὶ
κατεσκευασμένην ἐν σάκει χαλκηλάτῳ γόμφοις, ἤτοι διαπεπιερονημένῳ τοῖς ἥλοις, τῷ σοῦ
σώματος προδλήματι. Τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ σάκος.

ὄνειδος) Β. διὰ γὰρ τὴν Σφίγγα ὠνειδίξοντο Θηξαῖοι.

γ. 842. προξλήματι! Β. φυλακῇ.

Υ, 543. ὠμόσιτον] Β. τὴν ὠμῶς: καὶ ἀπήνω; σιτουμένην τοὺς ἄνδρας. μεμηχανημένην)
μετὰ μηχανῆς κατισκευασμένην καὶ προσηλωμένην.

ν. 844. λαμπρὸν ἔκκρουσσον δέμας] Α. «πρὸς τὸ λαμπρὸν τίϑεικε καὶ τὸ ἔκκρουστον-
Ἤτον ἱκκροῦον καὶ ἀποτρίπον, καταπληκτικὸν καὶ ὑπερεκπλῆστον τῇ λαμπρότητι ποὺς
ϑιατάς. Καὶ Ὅμηρος, ἡνία σιγαλόεντα φησὶ τὰ λαμπρὰ, καὶ σιγὴν καὶ ἔμσ'ληξιν ἐμε-
ποιοῦντα τοῖς βλέπουσι. (Τ|. «΄. 266.)

γόμφοις) Β. ἥλοις. λαμπρὸν) χουσοειδές. ἔκκρουστον] κατάσληκτον τῇ αἴγλῃ.

Υ. δ15. φέρει δ᾽ ὑφ᾽ αὑτῇ φῶτα) Α. φέρει δὲ ἡ σφὶγξ ἕνα τῶν Καδμείων ἐν τοῖς ὄνυξιν
ἑαυτῆς οὕτως, ὥστε δοκεῖν ἐπ᾿ αὐτῷ πλεῖστα βέλη ἰάστεσθαι καὶ πέμπεσθαι.

φέρει δ᾽ ὑφ᾽ αὑτῇ] Β. οὕτω γὰρ ἐμεμηχάνητο ἡ Σφὶγξ ἐν τῷ σάκει ἁραάξουσα καὶ δια-
σπαράττουσα ἕνα Καδμείων ὥστ᾽ εἰκάσαι ἂν πολλοῖς βέλεσι τοῦτον βάλλεσθαι, πανταχῆ
γὰρ τοῦ σώματος ἰσπαραγμένος ἐδόκει τοῖς ὄνυξι ταύτης.

γ. 546. ἰάπτισϑαι) Β. πέμπεσϑαι.

ν. 547. καπηλεύσειν] Β. Ψεύσασθαι, προδώσειν, διαφϑείρειν.

Υ. δ48. “όρον) Β. πορείαν.

Υ. ὅ49. Ππαρϑενοπαῖος ᾿Αρκὰς}] Α. ᾿Αντίμαχιος φησὶν ᾿Αργεῖον αὐφὸν, οὖκ ᾿Αρκάδα.
ὃ δὲ τοίοσδ᾽ ἀνὴρ) τοιοῦτος ἔστιν οἷον ἐγὼ εἶπον.

γ. 5580. ἔΑργει δ᾽ ἐκείνων καλὰς τροφὰς] Α. ἀκούσιον φόνον δράσας ὃ Ππαρϑενοπ'αῖος
εἰς ἴΑργος ἔφυγεν.

μΐτοικος) Β. ἐν ᾿Αρκαδίᾳ γὰρ γιννηθεὶς, ἐν ἔλργει μετοικήσας ἀνεσράφη. ἐκείνων]
ἀσποδιδού;.

γ. 5521. ϑεὸς] Β. ἥ τύχη. '

γ. 558. εἰ γὰρ τύχοιεν] Α. εἴϑε γὰρ παρὰ ϑεῶν τύχοιεν ἐπαξίως ὧν φρονοῦσιν ἀνοσίων
καὶ ἀλαζονεύονται, ἐπὶ τῶν ἀσπίδων κομπσ ἄσματα ἔχοντες.

εἰ γὰρ τύχοιεν) Β. ἡ κατασκευὴ αὐτὴ πρὸς τὸν τοῦ ἀγγέλου λόγον ἔστιν. Εἰσπόνσος
γὰρ ἐκείνου ὥσπερ ἀπειλεῖ τῇ πόλει μὴ τελειώσειεν ἡ τύχη, φησὶν οὗτος, ἰπινοουμένον
ἔξωϑεν τοῦ ναὶ, εἶϑε γὰρ τύχοιεν παρὰ τῶν ϑεῶν ὧν καϑ᾽ ἡμῶν φρονοῦσιν, σουτίστιν ἅπερ
ἡμῖν ἀπειλοῦσιν αὐτοὶ πάθοιεν, καὶ ὄντως ἄν εἰ γένοιτο τοῦτο, ἀπολέσθϑειεν ἄν σὺν αὐτοῖς
ἐκείνοις κομπάσμασι πανώλεϑροι καὶ παγκακῶς.

ν. 533. αὐτοῖς ἐκείνοις) Β. σύν.

νυ, δὅ4. ἤτ᾽]) Β. ὄντως καί. πανωλεῖ;} πανώλεϑροι. ὀλοία το! φϑάροιεν ἄν.

ν, δὅ6. χεὶρ δ᾽ ὁρᾷ πὸ δράσιμον) Α. ἄλλο οὐδὲν ἢ σιωπᾷν μὲν οἶδεν, τῇ δὲ χειρὶ πολε-
μεῖν. Περιφραστικῶς ἀντὶ σοῦ πολεμικώτατός ἔστι.

χεὶρ] Β. αὐςοῦ.

ν. 557. τοῦ πάρος λελεγμένου] Β, τοῦ Ὕ “ερθδίου.

ν. 558. ὃς οὐκ ἐάσει γλῶσσαν) Α. ὅστις ὃ ΓΑκτωρ ὃ ἀδελφὸς «οῦ Τιαρϑενοπαίου
[᾿π|ο, Ὕ περθίον] οὐκ ἐάσει τὴν γλῶσσαν τῶν ἐργμάτων ἄτερ ἔσω τῶν τῆς πόλεως πυλῶν
εἰσελθεῖν, καὶ αὐξῆσαι τὰ κακά. ἤΗτοι ὃς τὸν κόμπον τούτον, σῶν πράξιων ἀποδέοντα,
ἰφέξει, μὴ εἴσω πσυλῶν γενέσϑαι τῆς πόλεως. Δηλονότι τὸν Παρϑενοπαῖον τὸν φέροντα ἐπὶ
τῆς ἀσπίδος τῆς πολεμικῆς εἰκόνα καὶ ἱστορίαν τοῦ μισητοῦ ϑηρίον, φτοῦφ᾽ ἔστι τῆς
Σφιγγός.

ὃς οὐκ ἰάσει)] Β. ὃς οὐκ ἐάσει, σὸν Τιαρϑινοπαῖον ἅπερ ἀπειλεῖ καϑ' ἡμῶν διαπράτεε-
σϑαι, διὰ λόγων μὲν πορϑοῦντα σὴν πόλιν ἀλλ᾽ οὐ διὰ πράξιων, Εἰ δὲ φὸ ἰογμάτων ἀντὶ

102 ΒΟΒΟΌΣΑΑ τ 1:1» μι

«σοῦ χωλυμάτων λάξοις, οὕφως αἴφιμεὶ ἀκωλύσως καὶ δίχα ἐμηοδισμάςων, διὼ γλώσφης
ἀσώτως πολλῶν γινομένων ἐ ἐργμάτων, πράξεων ἢ ἤ κωλυμάτων. -

ν, δ59, ἀλδαίνειν] Β. αὐξάνειν.

ν. 560. ὐντο πὸ Β. εἰσελθεῖν. Ἰχϑίστεν) μισητοῦ τῇ πόλει. δάμου,] α ᾳάντος τ.
φίου ὥσπερ ἐσώνυμόν ἐσσι τὸ δάκος, πάντα γὰρ δώκη λέγεται ὡς λύπης αἴτια.

ν. 5861. εἰκῶ)] Β. εἰκόνα. .

γ. 568. ἔξωϑιν εἰσωϊφέροντι μέμψεται) Α. ἤτοι ἡ Σφὶγξ ἡ τῷ σάκει ἐγγεγραμμεένη,
ἔξωθεν ἱσταμένη τοῦ σείχους καὶ πετροθουλουμένη, μέμψεται τῷ φέροντι αὐτὴν εἴσωθεν,
ἤἥσοι τῷ διὰ τῆς χειρὸς αὐτὴν φέροντι.

ΔΌΜΟΝ, Β. ἡ Σφίγξ.

, 5363. συκνοῦ προσισριοῦ συγχάνουσα] Α. ἡ ἀσαὶς, ἢ ἡ Σφὶγξ, βαλλομένη σῷ ἀπὸ
σῶν ἔνοροι προυσμῷ.

συκνοῦ ὥ κρετῃσμεῦ! Β. σφοδροσἄτου συνε οῦς ϑδλνως

ν. δ6ὅ. ἱκνεῖται λόγος διὰ στηϑέων)] Α. ὃ λόγος ὃ ἀπὸ τῶν πολεμίων ὃ ἀλαζονικός.

ἱκνεῖσα] Β. διέρχεται. λόγος] ὃ περὶ τοῦ ΤΙαρϑενοπ'αίου. ᾿Ακούουσα τὸν Παρϑενο-
παῖον τοιαῦτα καϑ᾽ ἡμῶν φρονοῦντα πρέμω καὶ μοὶ δέος εἰκέρχεσ.

γ. 566. στριχὸς δ᾽ ὀρϑίας πλόκῳραι) Α. κασὰ φερίβρααιν ἡ ϑρίξ.

τειχὸς δ' ὀρϑίας] Β. ποιοῦται γὰς σῶν φοδουμένων αἱ τείχες γίνονται. Ὄρϑιος ἔδει
εἰπεῖν πρὸς τὸ «λόκαρμος, νῦν δὲ ἐ ἐπήνεγκε πρὸς τὸ τριχὸς, ἐστὶ ταύτον.

ν. 567. μεγάλα μεγαληγόρων] Ἀ. μεγάλα πράγμασα ἀκούων.

μεγαληγόρων] Β. μεγαλαύχων.

ν. 568. ἀνοσίων ἀνδρῶν] Β. ἀσεξῶν, ἅτε μήδ᾽ αὐτῶν τῶν ϑιῶν π'οιουμένων φροντίδα.

γ. δ71. ᾿Αμκφιάρεω βίαν] Α. ᾿Αμφιάραος Ὀϊκλέους, σῷ Μελάμποδος, σοῦ ᾿Αμυϑάονος,
“που. Υ Κρηϑέως, οῦ Αἰολοῦ, φτοῦ Ἕλληνος, σοῦ Διός: μητρὸς δὲ “ὁ Ὑπσερωνήσαρας.

ψς δέ, μολωΐσιν! Α. ἀπὸ Ὁμολωΐδος τῆς ϑυγαωσρὸς Νιόξης.

Ὁμόολωΐσε) Β, ταῖς ἀπὸ Ὁμολωΐδος ϑυγωτρὸς Νιόξης καλουμέναις.

ν. 573. κακοῖσι βάζει] Β. πδνδλογεῖ, λέγει.

ν. δ74. σὸν ἀνδροφόντην) Α. ἐπεὶ σοὺς Μέλανος ἀπέκτεινε παῖδας ᾿Αλκάϑουν καὶ υ-
“οωσέα.

σὸν ἀνδροφόν την) Β. ἐπεὶ σῆς Μελαίνης ἀπέκτεινε παῖδας, ᾿Αλκίφϑορον καὶ Δυκάνορα.
φὸν πόλεως͵ ταρένεεραὶ τὸν δημεαγέρτην.

ν.. 878. μέψισ τονΑργει σῶν κακῶν} Β. ἤγουν τοῦ κατὰ “Θηξαίων͵ σ΄αλέμου.

ν. ὅ76. ᾿Εριννύος κλητῆρα]) Α. ὑπηρίφην; πρόσαρλου Φόνην βεῥεεῖ

οληαίρφῇ, Β, χαλεστήν. Ἔσεδη 5 γὰρ αἱ μὲν Ἐριννύς ς ἔφοξοαι κακῶν καὶ δνετιημά-
των, κατηράσασο δὲ ὃ Οἰδίπους σοῖς αὐτοῦ παισὶ σιδήρῳ διαλαχεῖν σὴν ἀρχὴν, εἰκόσως αὐ-
σὸν ἜΝ κλητήρα λέγει, ὡς μᾶλλον σὸν κατὰ Θηβαίων παρα πκινήφανπο, πόλεμον, ὥσ-
περ εἰ ἔλεγε σληρῳ«ὼν κατάρας «ἤς σοῦ Οἰδίποδος.

ν. (577. φῶνδε βουλευπήριον) Β. φῶν παρόντων φύμξρλρι,

γ. 78. πρόσμορον ἀδελφεὸν] Α. τὸν ἀξιοϑιάνατον, ἤ «τὸν σιρπράντερῷ. αὐτοῦ.

σὸν σὸν αὖϑις πρύσμορον) Β. τὸν οὐκ ἐπὶ βιλίᾳ συνάδελῷφον γινόμενον, ἀλλ᾽ ἐσὶ μάχῃ καὶ
φορᾷ, σὴν βίαν λέγω σοῦ Πολυνείκους, ἥτοι πὸν Πολυνείκην, ἐξυπστιάζων καὶ ἀναπτύσσων
φὸ αὐταῦ ἄνηρμα καὶ εἰς δύο τέκμων καλεῖ καὶ ὀνομάζει ἐν τῇ σελευτῇ νεῖκος καλῶν σὸ πολὺ
εταρεείς. ᾿ὀδδιὰ

ν. 579. ἰζυπσιάξφων] Α. ἀναπτύσσων, ἐσυμολογῶν

ἰξυσσιάζων») Β. διαλύων, ἀναπ' πύσσων, ὄνρμα! αὐτοῦ.
των, δ80. «ἐνδασούμενος Α.. εἰς δύο διαιρῶν χιὸ ὄνομα τοῦ ᾿πφλυνείκους, τὸ “πολὺ ΤΑΣ πὸ δι).

κος. Β. μερίζων.
ν. 681. λέγει δὲ τοῦτ᾽ ἔπος] Β. εἰρωνευνόμενος.
εἶν 882. ἦ «οἵαν ἔγγον] Δ. καὶ ὑσάκρισιν.

ἝΝ

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΕᾺ ΤΗΒΒΑΒ. 105

ν. 583. καὶ λέγειν μεϑυστέροις)] Α. τοῖς μεϑ᾽ ἡμᾶς ὕσφερον, ταῦτα περὶ σοῦ καλόν
ἐσφι, λέγεσθα;. ᾿

ἀκοῦσα:.] Β. σινώ, μεϑυστέροις) τοῖς μεϑ᾽ ἡμᾶς.

Υ. 584. τοὺς ἐγγενεῖς] Β. «τοὺς ἐν τῷ γένει τῶν. Θηξαίων ὄντας, καὶ ἐντεῦϑεν σὴν
γέννησιν σχόντας οἷον Ἡρακλῆν, Διόνυσον, Σεμέλην, τοὺς ἄλλους. ᾽Η πὸ ἐγγενεῖς ἐναὶ
σοὺς ἐκ προγόνων τοῖς Θηξαίοις σιμοωμένους, ἵν᾿ ἦ καϑολικὸν διὰ πάντας ϑεούς.

γι 585. ἐπακτὸν, Β. ξένον. ἐμξεθληκότα) ἐπωαγαωγόντα.

Υ͂. 586. μητρός τε πηγὴν] Α. τὰ δάκρυα τῆς πατρίδος «᾿οα παύσειν «Ἰρμωρία κ

πηγὴν) Β. τῶν δακρύων. δίκη) εἰ καὶ δικαίως πρὸς τὸν πόλεμον ὥρμησεν ὑπὲρ τῆς π΄ῶ-
πρίδος στρατεύων ἀνὰ τῆ: μητρὸς δάκρυα, ἃ ὑπὶρ ἀμφοτέρων τῶν ἀδελφῶν πολεμούντων
καϑίησιν ἰξ ὀμμάτων, πάσης δίκης ὑπέρτερα, ὅϑεν δεῖ φοβεῖσϑαι ταῦτα μὴ σοὶ γένοιτο κιν-
δύνου αἰτία.

ν. 888. πῶς σοὶ σύμμαχος Β. ἐκ τοῦ πῶς σοὶ σύμμαχος γενήσεται δηλοῖ, ὅσι εἰ πορ-
ϑήσεις αὐτὴν καὶ κύριος γενήσῃ, μεμνημένη ὧν ὑπό σοὺ πέπονθεν, οὐ βοηθήσει σοὶ ἐν χρείᾳ
πολέμου, ὃν γὰρ οἱ ὑπήκοοι αἰδοῦνται καὶ μὴ δεδίασιν, οὗτος βέβαιός ἐστιν ἄρχων, γενήσε-
ται] ἐν ὑστέρῳ καιρῷ. -

ν. 589, ἔγωγε μὲν δὰ] Α. ἔγωγε μὲν δὴ ταύτην τὴν γῆν πιανῶ, ἐπὶ τῆς πολεμίας γῆς
κρυφϑεὶς μάντις. Κερανυνῷ γὰρ σχισϑεῖσω ἣ γῆ ἔλαβεν αὐτόν.

σιανῶ]} Β. δοξάσω, κοσμήσω.

ν. 590. κεγευϑὼς] Β. κρυβεὶς, κατακευσϑείς.

ν, 591, μαχώμεϑ᾽, οὐκ ἄτιμον] Α. ὃ ᾿Αμφιάραος, οἵα μάνεις, εἰδὼς ὅσι ἐκεῖ κασαπος
ϑεὶς ὑπὸ τῆς γῆς. ὕστερον μετὰ ϑάνατον ἔσται μαντείας ἐκφέρων φοῖς ϑέλουσι, καὶ τιμὰς
ἕξει λαμπρὰς, φησὶ, μαχώμεθα" οὗ γὰρ ἄτιμον καὶ ἄδοξον καὶ ἀφανῇ ἐλπίζω μόρον' αἰνιπ-
σόμενος τὴν μετὰ ϑάνατον αὐτοῦ τιμήν.

ν. 593. ηὔδα] Β. ἔλεγε. κύκλῳ) ἤγουν τῇ ἀσαίδι.

ν. 595. βαϑεῖαν ἄλοκα)] Α. βαϑεῖαν ἔχων ἄλοκα τῆς φρενὸς, ἐξ ἧς φρενὸ; φύεται σὰ
ἀγαϑὰ βουλεύματα. Τοῦτο ὃ ἩΙλάτων ἶν τῇ πολιτείᾳ ἀπεδέξαπο. Τοῦτο οὖν φησι, καρπού-
μενος καὶ τρυγῶν βαϑεῖαν καὶ λιπαρὰν ἄλοκα τῆς φρενὸς, ἰξ ἧς φύεται τὰ ἀγαϑὰ βουλεύ-
μώτα, ὥσπερ βλαστήματα.

βαϑεῖαν] Β. δασεῖαν. καρπούμενος) ἔχων, καώμενος.

ν, δ96. κεδνὰ; Β, συνετά. βλαστάνει) ἀναφύεται.

ν. δ97. τούτῳ σοφού; πε] Α. τούτῳ, φησὶ, τῷ ᾿Αμφιαράῳ σοφούς τε κἀγαθοὺς ἀντηρί-
σας καὶ ἀντιπάλου: ἢ ἀντιμάχους ἐπαινῶ καὶ κρίνω στεῖλαι. Τροπικῶς ὡς ἐπὶ ναυμα-
χίας.

ἀντηρίτας) Β. ἀνσιστάφας.

ν. 6598. δεινὸς δ9] Α΄. δυσκατέργαστος γάρ ἐστιν ὅστις τοὺς ϑεοὺς σιμᾷ.

ἐσαινῶ) Β. ἀποδέχομαι. δεινὸς] δεξίος.

ν. 599. φεῦ «οὔ ξυναλλάσσοντος} Α. ἤγουν συνάγοντος. ᾿Απὸ μεταφορᾶς τῶν συναλ-
λαγὰς καὶ συμβόλαια ““οιουμένων. Τοῦτο δέ ἔστιν ὃ λέγει, ἰδὼν τὸν ᾿Αμφιάραον ὁ ᾽Επεο-
κλῆς, ἄνδρα ὄντα ἀγαϑὸν καὶ εὐσεξῆ, συστρατευόμενον μετ᾽ ἀνθρώπων πονηρῶν καὶ ἀσεθῶν,
ἰπαρᾶται τῇ τύχη καί φησι, φεῦ τοῦ ἔρνιϑος, ἤγουν τῆς τύχης καὶ τοῦ μαντεύματος, τοῦ
συναλλάσσοντος καὶ συνάγοντος καὶ ἑνοῦντος τὸν δίκαιον ἄνδρα τοῖς δυσσεξεστέροις. ᾿Α΄σο-
κλαίεται γὰρ αὐτὸν ὃ ᾿Ἐτεοκλῆς ὡς προλέγοντα ἐκεῖσε ϑανεῖν αὑτόν.

συναλλάσσοντος] Β. συναριϑμοῦντος. δονι3ος} τῆς τύχης καταχρηστικῶς.

γ. 602. οὐ κομεισφέος] Α. οὐκ ἄξιος κομίζεσθαι.

καρπὸς} Β, τῆς κακῆς ὁμιλίας τὸ ἀποτέλεσμα, οὐ κομιστίος} οὐκ ἄξιος κομίσασϑαί

"Φ
φινα αὐτόν.

ν. 603. ἄτης ἄρουρα) Α. λύμης χωρίον ἡ τῶν πονηρῶν φιλία.

ἰχκκαρπίξζεται) Β, ἐκφύει.

104 Β5ΟΗΟΙΙΑ..

ν. 604. ἢ γὰρ ξυνεισδξὰς] Α΄. τὰ ἀπὸ τῆς κακῆς ὁμιλίας γινόμενα, κασὰ μέρες διέξεισι.
Καί φησιν ὅτι ὃ εὐσεξὴς ἀνὴρ, εἴτε ἐν ϑαλάσσῃ συμσλέοι πονηροῖς καὶ κακοῖς ἀνδράσιν, εἴτε
ἐν γῇ δίαγοι μιτὰ πονηρῶν καὶ ἀσεξῶν ἀνδρῶν, φϑείρεται καὶ ἀπόλλυται καὶ αὐτὸς σὺν
ἐκείνοις, διὰ τὴν ἐκείνων ἀσέξειαν. Ἡ δὲ σύνταξις οὕσως, ὁ εὐσεξὴς γὰρ ἀνὴρ, ἢ εἰς πλοῖον

Α Ν Ἁ , Ὁ -" " Σ , ᾽ Ν , ᾽, Ν
συνεισξὰς καὶ συνελϑὼν ναύταις ϑερμοῖς καὶ σαουδαίσοις εἰς τὸ πανουργεύεσϑαι, ὅλωλε σὺν
σῷ τοῖς ϑεοῖς μισητῷ γένει σῶν ἀσεξῶν ἀνδρῶν" ἢ δίκαιος ὧν, σὺν πολίταις ἀνδράσιν ἐχϑρο-

᾿ Ν» 9 μν “ ΄ ΠῚ ᾿ - μη ἐὲ ’ὔ ᾿ ἰδ ΄ ᾿ σ΄
ξένοις πε καὶ ἐχϑροῖς τῶν ξένων, καὶ ἀμνήμοσι τῶν θεῶν, ἐδάμη καὶ ἰ αμάσϑη, πληγεὶς Θεοῦ
μάσειγι παγκοίνῳ.

ξυνεισξὰς] Β. συνελϑών.

ν. 605. ϑερμοῖς)] Α. πρὸς σὴν κακίαν ϑερμοῖς, καὶ γελωσοποιοῖς, Οἱ γὰρ γελοιαζόμε-
νοι! ϑερμὴν καὶ ἔκλυτον ἔχουσι τὴν Ψυχήν. ᾿Ἰσσέον δὲ ὅσ, πολλή ἔστιν ἡ διαφορὰ τοῦ διώω-
λελυμένου καὶ σοῦ συνϑέτου. Μέγας μὲν ϑυμὸς, πὸ πολὺ σοῦ χόλου" μεγάϑυμος δὲ, ὃ με-
γαλόφρων καὶ μεγαλόψυχος. Καὶ χειροδίκης μὲν συνθέτως, ὁ βίαιος, καὶ οὐκ ἐν σοῖς νό-

3 » “« Α Ε ἱηγὲ “ , Ν δι Ὁ δέ. δὲ » Ε ε Σ
μοις ἀλλ᾽ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ κείμενον ἔχων πὸ δίκαιον" δίκην ὃὲ ἔχων ἐν χέρσιν, ὁ δίκαιος

᾿ ᾿ Ν “ ι “, ΄ Ν δι «“ Ν 9 Ν , δ Ν Ν
καὶ ἀεὶ πρὸ χειρῶν οἷον φέρων πὸ δίκαιον. Οὕτω καὶ θερμὸν ἔργον, διαλελυμένως μὲν, σὸ
ἀναιδὲς καὶ ϑρασύ" ϑερμουργὸς δὲ ὠνὴρ, ἐν συνθέσει, κατὰ λόγον ἐπαινετὸν, ὃ ϑαῤῥαλέος καὶ
μὴ ψυχρὸς εἰς ἔργον.

ϑερμοῖς} Β. διαπύροις εἰς κακίαν.

γ. 606. ϑεοσσύστῳ)] Β. κακῷ, ϑεομεισ εἴ,

ν. 608. ἐχϑεροξένοις] Β; ἐχϑρῶς σερὶ ξένων ὑποδοχὴν διακειμένοις, ἢ ἐχϑροῖς “περὶ σοὺς
φίλους.

ν. 609. σαυτοῦ
ΕῚ ] Ε) ͵ μρθς κα, ὁ Ν ᾽ “- 9 9 4, ᾿Ὶ “- Β΄ νὼ (δ ,
ἐκείνοις ἀγρεύμαπος. Τοῦτ᾽ ἔστι, σὺν αὐτοῖς ϑηραϑ εἰς, καὶ πῇ αὐτῇ παγίδι παγείς.

Ἄ , -" " “0
κυρήσας] Α. ἐσισυχὼν ἐνδίκως καὶ δικαίως τοῦ αὐτοῦ καὶ τοῦ ὁμοίου

σαυτοῦ κυρήσας Β. ὁμοίου ἐπι πυχών. ἐκδίκως] ἀδίκως.

ν. 610. παγκοίνῳ] Β. δημοσίᾳ. δάμη] ἠφάνισται.

γ. 611. οὗπος δ᾽ ὁ μάντις] Α. τὸν νἱὸν λέγω ποῦ ᾿Οὐκλέους. ᾿Ηγουν σὸν ᾿Αμφιάραον.
Σώφρων καὶ δίκαιος καὶ εὐσεξὴς ἀνὴρ ἂν, συγκαϑελκυσϑήσεται, καὶ εἰς σὸν ἅδην κατα χϑή-
σιται μετὰ τῶν ἀσεξῶν, συμμιγεὶς ἀνοσίοις καὶ ἀσεξίσιν ἀνδρώσι, ϑρασυστόμοις καὶ φλυά-
ροις. ᾿

υἱὸν ᾿ΟἸκλίως] Β. ᾿Αμφιαΐραος.

ν. 612. εὐγενὴς Β. γενναῖος.

ν. 614. ϑρασυστόμοισιν] Β. ὑξρισταῖς. βίᾳ φρενῶν] ἤγουν ἄκοντα.

ν. 615. πομπὴν σὴν μακρὰν] Α. ἐπὶ τὴν εἰς ἅδην ἀποικίαν ἰλκυσϑήσεται μολεῖν τὴν
ἐναντίαν τῇ εἰς ΓΑργος.

σείνουσι] Β. ἕλκουσιν αὐτόν. πομσὴν, σσρείαν. μακρὰν] μεγάλην. σόλιν εἰς.

ν. 617. δοκῶ μὲν οὖν] Α. δοκῶ, φησὶ, σὸν ᾿Αμφιάραον μηδὲ προσεγγίσαι ταῖς τῆς ἡμεσέ-
ρας πόλεως πύλαις, οὐχ ὡς δειλὸν, οὐδὲ ἐν κακίᾳ φρονήματος" ἀλλὰ γινώσκει ὅφι σφὶὲ,
ἤγουν αὐτὸν, ἀπόκειται τελευτῆσαι ἰν στῇ μάχῃ, εἰ ἔσται καρπὸς καὶ σέλος τοῖς τοῦ ᾿Α΄πόλ-
λωνος μανφεύμασιν. "Ἧτοι, εἰ ἀληϑῆ εἰσι τὰ ϑέσφατα τοῦ ᾿Απόλλωνος.

δοκῶ] Β. λογίζομαι. σφὲ] αὐτόν. Τὸ πρῶτον σφὲ ἀντὶ τοῦ αὐτὸν, «τὸ δὲ δεύτερον ἀντὶ
σοῦ αὐτούς. προσβαλεῖν) πλησίαξειν.

ν. 618. ὧς] Β. ὅσι. λήματος κάκῃ) φρονήματος δειλίᾳ.

ν. 619. ἀλλ᾽ οἶδεν ὡς σφὲ Α. ὠλλ᾽ ὡς μάντις, τὸ σέλος εἰδὼς, οὗκ εἰς κίνδυνον ἑαυτὸν
καταϑήσει.

ὡς] Β. ὅτι. σφὲ] αὐτούς. χρὴ] ἀπόκειται. σελευτῆσα, μάχη] ἄνω διεξίοντος τοῦ ἀγ-
γίλον ὡς ᾿Αμφιάραος εἶπεν ὅτι ὑπὸ γῆν κρυβήσεται καὶ ταύτην δοξάσει, ᾿Εσεοκλῆς σῷ μὲν
περὶ τοῦ μάντεως ϑανάτῳ πιστεύει, λέγει δὲ εἰκαστικῶς, ὡς ἐπειδὴ μάντις ἔστιν οἶδε καὶ
τὴν τῶν ἄλλων τελευτὴν, οὐκ ἰϑέλει δὲ λέγειν τοῦτο, ἀλλὰ σιγᾶ. ,

τ. 620. εἰ καρπὸς ἔσται ϑισφάτοισι Λοξίου] Α΄. εἰ φύει ἀλήϑειαν σὸ μάντευμα «οὔ

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΕΆᾺ ΤΗΕΒΑΒ. 108

᾿Απόλλωνος, εἰ ἡ ἀλήϑεια παρίπεται τῷ μαντούματι ὡς καρπὸς, εἰ ταῖς τοῦ ᾿Απόλλωνος
μαντείαις τέλος ἕνι.

ἘΨΕΝΝῚ Β. αἔρδιν. ϑιιβάνου τοῦ Δυξίου] μαντεύμασι ἃ ᾿Απόλλων αὐτῷ δίδωκς.
πάντες γὰρ οἱ μάντεις ἐξ ἐκείνου τὴν μαντικὴν ἔχουσιν.

ν. 621. φιλεῖ δὲ ἊΜ ἢ λέγειν σὰ καίρια) Α. παραδιαζευκτικὸς ἀντὶ τοῦ ἀμωδων οἷ
"Ἤγουν ἢ λέγειν, ἀνεὶ σοῦ καὶ λέγειν.

τὰ καίρια] Β. τὸ καὶ περὶ τῆς αὑτῶν σελευτῆς.

γ. 629. ὅμως δ᾽ ἐπ᾿ αὐτῷ] Α. ὅμως δὲ ἐπ᾽ αὐτῷ τῷ ᾿Αμφιαράῳ ἀνειτάξομεν καὶ ἄν-
σιστήσομεν πολωρὸν, ἤγουν φύλακα τῶν πυλῶν, ἄνδρα ἐχϑρόξενον, ἤτοι ἐχϑρὸν ὄντα «οῖς ἐξ
ἀλλοδαπαῆς ἐλϑοῦσ, πρὸς βλάϑην ἡκῶν, Λασϑένους βίαν, περιφραστικῶς «τὸν Λασ-
ϑένην.

ν. 623. ἐχϑρόξενον)] Β. δημοτικὸν καὶ ἀλλοφύλοις ἐχϑρόν. ἀνειτάξομεν) ἀντιστή-
σομεέν.

ν. 694. ἡβῶσαν] Β. ἀκμάξουσαν. φύσεη λίαν. Τράφεται καὶ φέρει, δέον δὲ εἰπεῖν
φήροντα πρὸς τὴν προηγουμένην αἰτιατικὴν, φέρει εἶπεν ἰναλλάξας τὴν σύνταξιν.

γν. 625. ποδῶκες] Β. εὔσσροφον. χεῖρα δ᾽ οὐ βραδύνεται) τοσοῦτον γάρ ἰστ, ταχὺς εἰς
πόλεμον, ὥστε ἁρπάσαι καὶ προσλαξεῖν δόρυ γυμνωθὲν παρὰ «ἧς ἀσαίδος, τουτέστιν ἐάν
τινα αἴσϑηται μέλλοντα βάλλειν αὐτὸν, καὶ ἐν ᾧ μέλλει βαλεῖν καὶ κινήσειν σὴν χεῖρα,
γυμνωθέντα τῆς ἀσπίδος ἣν εἶχεν εἰς φυλακὴν, καὶ δ ἧς ἐκαλύππετο, ἐὰν ταῦϑ'᾽ οὕσω
γενόμενα ἴδοι, πρὶν παρ᾿ ἐκείνου σετρῶσϑαι, αὐτὸς ἐν τῷ γυμνωθένσι μέρει ἐκεῖνον βάλλει
τῷ δόρατι. Ἢ οὕτως, ἁρπάσα, καὶ ταχέως κινῆσαι δόρυ παρὰ «πὸ γυμνωθὲν μέρος τῆς
ἀσσίδος τοῦ ἀνταγωνισφοῦ, τουτέστιν συνίδοι σὸν αὐτοῦ ἀνείπαλον γυμνωθέντα τῆς ἀσπίδος
κατά σι μέρος αὐτοῦ, τάχιστα βάλλει αὐτὸν ἐκεῖσε τῷ δόρατι.

γ. 629. τελεῖϑ᾽ ὡς πόλις εὐτυχῇ]} Α. ἐπιτελεῖτε ὅπως εὐσυχῇ ἡ πόλις, τὰ ἀπὸ τοῦ
πολίμου κακὰ ἀπὸ τῆς γῆς ἐπὶ τοὺς ἐπελθόντας τρέποντες.

τελεῖϑ] Β. σέλος ἄγετε.

ν. 630. δορύπονα] Β. πολεμικά. ἐκαρέποντες) ἐκτοπίξόντες, ἀποφέροντες. γᾶς «τὸς
ἐπιμόλους] τοὺς ἐπελθόντας ἐχϑροὺς, τούτους γὰρ δορύπονα κακὰ λέγει.

Υ. 631. πύργων δ᾽ ἔκφοϑεν) Α. ἀποξαλὼν δὲ αὐτοὺς ὁ Ζεὺς ἔξω τῶν «τειχῶν, διαφϑερεῖ
κεραυνῷ ἐπὶ ταῖς τούλαις.

γν. 632. σφὶ] Β. αὐσούς. κάνοι] ἀφανίσειε, καὶ οὐδένα ἄγοι.

ν. 635. κατιύχετα] Β. ἤνχετο Ἰολυνείκης συμπαρατάττεσθαι ᾿Ετεοκλεῖ, καὶ
φινιύσας σοῦσον ϑανεῖν καὶ αὐτὸς ““λησίον αὐτοῦ. Ἢ ὥσεις αὐτὸς περὶ τοῦτον ἐποίησε
πρώην ἰξιλάσας τῆς πόλιως, οὕσω νῦν καὶ οὗτος περὶ αὐτὸν ἠόνριϑνο. βουλὴν ἔχων πρὸ τῆς
συμπαρατάξεως σοιαύτην, «λησιάσαι «οῖς ϑδαενν καὶ ππρὴ σῶν οἰκείων βασιλεὺς σῆς
χϑονὸς ἀναγορευϑῆναι, καὶ πρὸς τὸς ϑεοὺς ὕμνον καὶ εὐχὴν σαι ποιαύτην, δοίητε μοὶ 9 εοὶ
πορϑῆσαι σὰς Θήξας δικαίως σπτρατευομένῳ. ᾿Ἐσεὶ δὲ τὸ τὼς καὶ τὸν αὐτὸν φ«ρόσπον ἰκ
«αραλλήλου. τύχας] δυστυχίας.

ν. 636. ἐπεμξὰς) Β. ἐπελϑών. κἀσικηρυχϑεὶς) ἀρίγηραδιδο ἄρχων.

ν. 637. ἁλώσιμον παιᾶν᾽ ἐπεξιακχάσας Α. ἐκξοήσας ἐπινίκιον σ'αἰᾶνα, βμελαλϊξιὰς
μιτὰ ἰαχῆς. Οὕσω καὶ ὁ Ἴακχος λέγεται παρὰ τὰς ἰαχὰς τῶν μυουμένων.

ἁλώσιμον παῖαν Β. τὸν ἰσὶ πορϑήσει γινόμενον πρὸς ϑεοὺς ὕμνον. ἐσπιξιακχάσας]
ἄσας.

ν. 638. σοὶ συμφέρισϑαι καὶ κτανὼν ϑανεῖν πέλας] Α. συσεῆναί σοι καὶ Φονιῦσαι,
ἀσοϑανὼν ἰγγύς.

συμφίρεσϑαι) Β. συμπαρατάττεισθαι.

ν. 639. ἀτιμασεῆρα] Β. τὸν ἀτιμάσαντα αὐτὸν πρώην.

ν. 640. τὸν αὐτὸν] Β. ὅνπερ σὺ αὐτόν. «ίσασϑα:} «ιμωρῆσαι.

γ. 641. τοιαῦς᾽ ἀϊτε] Α. φωνεῖ καὶ βοᾷ ἡ Τπολυνείκους βία, περιφραστικῶς, αὐτὸς ὁ

ΥΟΙ͂,, ΤΙΙ, Ρ

106 ΒΟΗΟΙΠΙΑ.

Πολυνείκης, καὶ καλεῖ τοὺς ϑεοὺς τοὺς γενεϑλίους «ἧς πατρικῆς χώρες, γενέσθαι σ'αντε:

λῶς ἐποπτῆρας καὶ ἰπιτηρητὰς τῶν εὐχῶν αὐτοῦ, καὶ βοηϑοὺς γενίσϑαι αὐτῷ, ἱπακού-

σαντας τῶν εὐχῶν αὐτοῦ. ᾿ἘΕσεὶ δὲ ἡ περίφρασις ἡ διὰ σ““λείονων λέξεων ἕν «ι δηλοῦσα

φράσις, ἐκ περισσῶν γὰρ γίνεται λέξεων, Αὐξάνει δὲ τὸν ἔπαινον τοῖς ὑποκειμένοις σ'ροσώ-

σοῖς, ὡς «ὃ, ἱερὸν μένο; ᾿Αλκινόοιο, καὶ, ἱερὼ ἰς Τηλεμάχοιο, καὶ, βίη Ἡρακλείη, ἤγουν ὃ

᾿Αλκίνοος, ὁ Τηλέμαχος, καὶ ὁ Ἡρακλῆς. (Οἀγ58. η΄, 167. β΄, 409. 1]. λ΄, 689.)..
γενεϑλίους) Β. πασρῴους. '

ν, 642. ἐποπτῆρας] Β. ἐπακουστὰς καὶ “ληρωτάς.

ν. 643. ὧν) Β. ἰδίων. «άγχυ] λίαν.
εν 644. ἔχει δὲ καινοπηγὲς εὔκυκλον σάκος) Α. ἔχει δὲ, φησὶν, ὃ Ἰπολυνείκης. ἀσπίδα
παραδόξως κατεσκευασμένην, εὔκυκλον" καὶ ἐν αὐτῇ ἔχει σημεῖον καςτεσκενασμένον δι-
«λοῦν, ἤτοι ἄνδρα στρατιώτην, χρυσῷ κασεσκευασμένον, καὶ γυναῖκα ἔμπροσθεν ἐκείνου
πορευομένην σωφρόνως. Ὁ οὖν ἀνὴρ ὃς ἵσταται ἐπὶ τῆς ἀσπίδος ἰζωγραφημένος, ὃ τιόλυ-
γείκης ἰσεὶ, καὶ ἔμπροσθεν ἐκείνου εἰκονισμένη ἐστὶ γυνὴ σωφρόνως πορευομένη, καὶ δὺκ ἀσ-
χημόνως" αὕτη δέ ἐστιν ἡ δίκη, καὶ ἔχει ἄνωθεν ἑαυτῆς γράμιμιατα. λέψοντα, ὅτι ἐγώ εἰμι
ἡ δικαιοσύνη" καὶ ἐπεὶ ἀδίκως ἐξῶσεν ὁ ᾿Εττοκλῆς τὸν Πολυνείκην ἀπὸ τῆς ἑαὐσοῦ πατρίδος,
πάλιν ἐγὼ κατάξω τοῦτον τὸν ἸΤολυνείκην εἰς τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα, καὶ βασιλέα ταύτης
ποιήσω. Τράφεται δὲ καὶ εὔϑετον σάκος, ἀντὶ τοῦ εὔκυκλον. Ἵνα ἢ εὔϑετον, τὸ εὐξά-
σσακεον. Θεῖν γὰρ σὸ ἀναλαδεῖν λέγουσιν οἱ ᾿Ασαικοί, Καὶ, ὕαλα, ἴϑεντο, ἀντὶ τοῦ
ἀνέλαξον. ;

καινοπσηγὲς} Β. παραδόξως κατεσκευασμένον.

ν. 645. προσμεμηχανευμένον! Β. ἐκ μηχανῆς πεποιημένον.

ν. 646. σευχηστὴν)] Α. ὁσ'λίπην.

᾿χουσήλατον! Β. ἐκ χρυσοῦ κατεσκευασμένον. σευχηστὴν} ὡπλισμένον. ᾿

νυν, 647. ἡγουμένη} Β. προοδοποιοῦσα.

ν. 650. ἐσισαροφὰς Β. διατριθάς.

γ, 651. σἀξευρήματα]) Β. μηχανήματα.

γν. 653. ἀνδρὶ τῷδε] Α. ἀντὶ τοῦ, ἐμοὶ, οὐ μέμψῃ ἐμοὶ ὧν ἀπήγγειλα. .

ἀνδρὶ τῷδε] Β, ἐμοί.

Υ. 654. ναυκληρεῖν σόλιν] Α. περιέπειν, φροντίζειν τῆς πόλεως.

ναυκληρεῖν] Β. σώξειν.

ν. 658. ὦ ϑεομανίς “ε] Α. ὦ ϑεοῖς ἐσιμοινόμενε. ἾἘσπισφρατεύῃ καὶ πῇ πατρίδι καὶ
σοῖς πατρῴοις θεοῖς. Καὶ ὦ μέγα σεύγος καὶ μῖσος τῶν ϑεῶν, ὦ πολλῶν δακρύων ἄξιε
ἀδελφὲ (λέγει δὲ ταῦτα ὁ Ἐτεοκλῆς πρὸς τὸν Ἰτολυνείκην) φεῦ μοι, αἱ δὲ «οὔ. πατρὸ;,
ἤγουν τοῦ Οἰδίποδος, κατάραι, νῦν τέλος φέρουσιν ἑαυτῶν. Κατηφξάσατο γὰρ ὁ Οἰδίσους
διὰ σιδήρου καὶ αἵματος γενέσθαι αὐτοῖς τὴν διωνομὲν σῶν χρημάτων.

ϑεομανὶς} Β. ϑεόργητον, στύγος} μίσημα.

γ. 666. πανδάκρυτον!] Β. πολυπενϑές.

ν. 658. ἀλλ᾽ οὔτε κλαίειν) Α, ὁ ᾿Ετεοκλῆς εἰς θρῆνον σραπεὶς διὰ σὰς τοῦ “πατρὸς
ἀρὰς, καὶ διὰ τὴν πρὸς τὸν ἀδελφὸν μάχην, ἵνα μὴ ὑπὸ σοῦ θρήνου ταράξῃ «οὺς πολίτας,
πάλιν μεταφέρει ἑαυτὸν, καί φησιν, ἀλλ᾽ οὔτε κλαίειν οὔτε ὀδύρεσϑαι πρέπει νῦν, ἵνα μὴ
καὶ ἀφόρητος γόος καὶ χαλεπὸς τεκνωθῇ, ἤγουν αὐξηϑῇ, ἐν σῇ πόλει.

ν. 629. τεκνωθῇ) Β. παρὰ τῆς πόλεως ἀναφύῃ. δυσφορώτατος) δυσχερίστατος τίς γὰρ
ἐδὼν τὸν βασιλέα ϑρηνοῦντα, οὐ μᾶλλον τότε ἢ πρώην ϑρηνεῖν ἐθελήσει ;

ν. 660. ἐπωνύμῳ] Α. ποῦτό φησιν ὅτι ταχίως γνώσομεν τὰ ἰπὶ τῆς ἀσσίδος ἑπίσημα
σοῦ σελισϑήσεται, καὶ εἰς τί καταντήσει τῷ ἸΠολυνείκει τῷ ἱπωνύμῳ. Τιάνυ γὰρ σὸ ἰσώ-
γυμῳ. Πάνυ γὰρ τὸ ἐπώνυμον τῇ φιλονεικίᾳ συμφωνεῖ, ᾿Ἐτυμολογεῖται γὰρ τὸ ὄνομᾳ
ἀπὸ τοῦ πολὺ καὶ «τοῦ νείκους, ἡ φιλονεικία.

ἐπωνύμῳ] Β. τῷ κατ᾽ ἱπώνυμα φιλονείκῳ. ρῃ

Ρ᾿
͵

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΕΑ ΤΗΕΒΑΒ, 107

ν. 661. ὅσοι ΘΛ ΣΙ Β. ὅπου ἄγει, Φόρεϊ.

γν. 663. χρυσότευχτα γράμματα) Α. οὐκ εἶπεν, ϑεὸς ἢ ἄνθρωπος, ἀλλὰ τὰ χρυνῶ

γρώμματα.

ν.»] Β. αὐτόν. κατάξει] εἰς τὴν πατρίδα.

οὐ, 668. φλύοντα] Α. φλυαροῦντα.

σὺν φοίτῳ φρενῶν) Β. σὺν μανίᾳ.

γ. 664. εἰ δ᾽ ἡ Διὸς σαῖς) Α. ἐὰν δὲ ἡ παρϑένος παῖς τοῦ Διὸς ἡ Δίκη (τοῦ Διὸς γὰρ
ϑυγάτηρ λέγεσαι αὕτη) παρῆν τοῖς ἔργοις ἐκείνου καὶ ταῖς φρεσὶ, τοῦτ᾽ ἔσειν, ἰὰν σὴν δίκην
εἶχεν ὃ Ἰτολυνείκης -συμπαροῦσαν καὶ ἔργοις καὶ λόγοις καὶ ἐνθυμήμασιν ἑαυτοῦ, καὶ οὐ
κατὰ “άντα ἦν ἄδικος, τάχα ἄν τοῦτο ὑπῆρχεν, ἤγουν τὸ Δίκην βοηϑῆσαι αὐτῷ, καὶ εἰσά-
ξαι εἰς σὴν πατρίδα, καὶ νικῆσαι ἡμᾶς.

“«΄αρῆν] Β. ὑπῆρχεν.

ν. 665. τάχ᾽ ἄν «δ᾽ ἦν] Β. σὸ τῆς καταγωγῆς.

γν. 666. φυγόντα μ. σκότον] Α.᾿ ἀντὶ σοῦ γεννηθέντα.

φυγόντα μητρόϑεν σκότον) Β. πεσόντα τῆς μητρικῆς γαστρὸς καὶ εἰς φῶς ἰλϑόντα.
Βούλεται δὲ διὰ τούτων πάντων π'αριστᾷν καὶ ἐλέγχειν αὐσὸν ὡς ἄδικον.

γν. 667. τροφαῖσιν] Β. ἀνατροφαῖς. ἐφηξήσαντα] εἰς ἥδην ἰλϑόντα καὶ νεώνισκον γενό-
μένον.

ν, 668. συλλογῇ σριχώματες] Α. οὐ γὰρ ἀϑρόως φύεται, ἀλλὰ συλλέγεται κατ᾽ ὀλί-
γον.

ν. 669. προσεῖπε καὶ κατηξιώσατο] Ἀ. εἶδεν αὐτὸν καὶ ἐφίλησε. ᾿Αναὶ ποῦ, ἐν οὐδεμιᾷ
ἁλικίᾳ ἔπραξε «πὸ δίκαιον.

προσεῖπε] Β. ἠσπάσατο. κατηξιώσατο] ἐσίμησε.

ν. 670. οὔτ᾽ ἐν σαφρῴας.} Α. καὶ μὲν δὴ οὐδὲ ἐπὶ κακώσει τῆς πατρῴας χώρας ἰγγὺς
αὐτοῦ ἔσται ἡ Δίκη.

κακουχίᾳ) Β. ὀλίϑρῳ.

γν, 671. ν;ν} Β. αὐτόν. συμπαραστατεῖν) συνεῖναι.

ν, 674. δῆτ᾽] Β. ἄρα.

ν. 673. παντόλμῳ φρένας Β. ϑρασυτάσῳ καὶ ἀδικωτάτῳ,

ν. 674. τούτοις] Β. οἷς εἶσον. ξυστήσομαι) συμσ'ἀρατάξομαι.

ν, 675. ἐνδικώσερος] Β. ἢ ἐγώ.

ν 677. ὡς] Β. λίαν.

ν. 678. κνημῖδας} Β. τὰς σοῖς ποσὶ καὶ τοῖς σκέλεσι περιξαλλομένας τορὸς φυλακήν.
Ἢ κνημῖδας, τὰ σκουτάρια' καὶ γὰρ σαῦτά τις περιπεφραγμένος ἐντέχνως καὶ περι-
καλυψάώμενος φυλάσσει ὅλῳ. τῷ ἑαυτοῦ. σώμασι, καὶ οὐ προσξολαὶ καὶ ῥίψεις συνεχεῖς τῶν
βελῶν καϑάστονται καὶ ἐμξάλλονξαι σῷ αὐτοῦ σώματι, ὡς περιτετειχισμένῳ καὶ καλῶς
ὡσπλισμένῳ.

αἰχμῆς, καὶ πετρῶν πιροθδλήματα) Β. τὰ προξλήματα τῆς αἰχμῆς ἤτοι τὴν αἰχμὴν,
περιφραστικῶς, ἣν προδαλλόμεϑα εἰς μάχην. Τράφεται καὶ πειρῶν, καὶ σὸ μὲν πετρῶν
εἴποις οὕτως, σὰ προδλήματα τῶν πετρῶν ἤτοι τὴν ἀσαίδα, ἣν ττροξαλλόμεϑα «οὔ σώμα-
φος, καὶ δὶ ἧς σοὺς ἐκ πολεμίων ἡμῖν ἐπίονξας λιϑασμοὺς δεχόμεϑα. Τὰ δὲ πτερῶν σρο-
ὁλήματα ποὺς ὀισσοὺς νϑεῖ,

ν. 679. σέκο9] Β. σέκνον. :

Υ.. 680. ὀργὴν ὅμοιος} Α. σὸν πρόπον ὅμοιος τῷ ἀδελφῷ σου, τῷ κάκισε᾽ αὐδωμίνῳ]
τῷ βλασφημουμένῳ ὑπὸ σοῦ.

ὀφγὴν] Β. κασπά. σῷ κάκιστ᾽ αὐδωμένῳ) τῷ κακωνύμῳ Ἰπολυνείκῃ.

ν, 681. ἅλις] Β. ἀρκετόν ἐστι.

ν, 682. αἷωα γὰρ καϑάρσιον) Α. «ἰ δὲ αἰνιττόμενος διὰ τούτου «τοῦ λόγου φησίν; ὅτι
πᾶς ἄλλος φόνος καϑαίρεται. Ὁ γὰρ τῶν ἀλλοτρίων καὶ πολεμίων γινόμενος φόνος, κά-

108 ΒΟΗΟΙΜΙΑ.

ϑαρσιν ἰσιδίχεφαι" ἣ δὲ μισητὴ ἀδελφοκτονία, οὐδέποτε καϑαίρεται. "λλλώρ. Καϑαρὸν
τὸ αἷκα τῶν ἀλληλοκτονούντων ξένων ἐν πολέμῳ, τὸ δ᾽ ἀδελφοκτονεῖν, ἄντικρυς φονέων ἔρ-
γον. Ὕπερξατὸν δέ ἰσειν, ἵνα ἥ, αἷμα γὰρ κάϑαρσιν οὖκ ἐπιδέχεται, ὅταν ἀδελφοὶ ἀλλη-
λοκφόνοι γένωνται.

εἰς χεῖρας) Β. εἰς μάχην. αἷμα γὰρ καϑάρσιον)] ὃ τούτων πρὸς ἀλλήλους φόνος ἀνεύϑυ-
νός ἰσσι, καὶ καϑαρὸς μιάσματος. Κάϑαρμα, καϑάρσιον, κάϑαρσις" καϑάρσιον τὸ καϑαῖ-
ρον κάϑαρσις αὐτὴ ἡ ἐνέργεια τῆς καϑάρσεωρ' κάϑαρμα δὲ αὐτὸ φσὸ εἰς κάϑαρσιν διδόμε-
γον, οἷον λιμοῦ συμθάντος παρ Ἕλλησιν, ἤ τινος ἄλλου τῶν ἀπευκτῶν, λαμβάνοντες τὸν
ἀηδίστατον καὶ παρὰ τῆς φύσεως ἰπιξεξουλευμένον πηρὸν, χωλὸν, σοὺς τοιούτους, σοῦτον
ἔϑυον εἰς ἀπαλλαγὴν ποῦ ἰνοχιλοῦντος δαίμονος. ᾿Ἐνταῦϑα δὲ καϑάρσιον αἷμα λέγεται
καϑαρὸν καὶ ἰλεύϑερον μιώσματος. ᾿ Ρ̓

γ. 684. οὐκ ἔστι γῆρας) Α. ἤγουν ἔκλειψις. Τοῦφ' ἔστι, διὰ παντὸς γνωσθήσεται
φοῦτο «τὸ μίασμα. ἶ

γῆρας] Β. «έλος, ἀφανισμός. Δέον δὲ εἰπεῖν ὡς οὐδέποτε εἰς λήϑην ὁ τῶν ἀδελφῶν ϑά.-
νᾶτος ἔρχεται. Ὁ δὲ ποιήσας ἰσανάληψιν πρὸς γενικὴν ἔσρεψεν, εἰπὼν, οὐκ ἔσει γῆρας
φοῦδε τοῦ μιώσμαπος" ἤγουν οὐδέποτέ ἰξαλείφεται ποῦ γένους καὶ τῆς πόλεως ἡ ποιαύτηῃ
παφανομία. Τὸ δὲ ὧδ᾽ αὐσοκτόνος ἀντὶ σοῦ ὑπ᾽ αὐτῶν τῶν ἀδελφῶν πραχϑεὶς ὃ ϑάνατος
καὶ οὐχ ὑπ᾽ ἄλλων. Δίον δὲ εἰπεῖν αὐτοκ τόνοιν πρὸς τὸ ἀνδροῖν, αὐτοκπόνος εἶπε πρὸς πὸ
ϑάνατος. «οῦ μιώσματος:] τῆς ἁμαρτίας.

ν, 685. εἴπερ κακὸν φέροι σὶς] Α. εἰ ὅλως τὶ; ἀσυχεῖ, καλὸν τὸ δίχα αἰσχύνης. αἰ-
σχύνης ἄτερ] τοῦτό φησι, τὸ εὐκλεῶς ἀποϑανεῖν, διὰ σὸ τιμωρῆσαι τοὺς ἐχϑρούς. ὋὉ
γὰρ ἀντικρὺ καὶ ἀντιπρόσωπον σῶν πολεμίων ἀνθιστάμενος καὶ ἀντιπαλαμώμενος, καὶ
μὴ ἀνφισερέψας καὶ νῶτα διδοὺς τοῖς ἐχιϑροῖς; ἐκεῖνος, φημὶ, τὸν ϑάνατον ἐπιδέχεσαι ἰνεί-
μως καὶ εὐκλεῶς, καὶ ἀεὶ ἐπαινεῖται καὶ μωκαρίξετα:-

κακὸν, Β. κίνδυνον.

γν. 686. μόνον γὰρ κέρδος] Α. ἡἣ εὔκλεια ἕν κέρδος; τὸ αὑτὸν ἐκδικῆσαι ἀδικούμενον.
Ἐὰν δέ σις ἀνεκδίκητος ἀποθάνῃ, ἔνεκά γε τῶν εἰς αὐτὸν γενομένων κακῶν καὶ αἰσχρῶν,
ἄδοξος."

ἐν σεϑνηκόσι) Β. πουτέστι τὸ χωρὶς αἰσχύνης σεϑνᾶναι.

ν. 688, τί μέρμηνας τέκνον] Α. ὃ χορὸς βλέπων ᾿Ἐτεοκλέα σπεύδοντα πρὸς ἸΤολυνείκην
ἰξελϑεῖν, φησὶ πρὸς αὐτὸν, τὶ μέμηνας καὶ ὀργίζῃ; μὴ φερέτω καὶ κινείτω σε σὶς ἄτα
καὶ βλάξη ϑυμοῦ γέμουσα καὶ πρὸς πόλεμον μαινομένῃ. Τοῦτο γὰρ τὸ δορίμαργος, ἡ τῷ
δορὶ, ἀφ᾽ οὗ δηλοῖ σὸν πόλεμον, μαινομένη.

τί μέμονας] Β. γράφεται καὶ μέμονας καὶ μέμηνας, καὶ πὸ μὲν μέμῳῃνας ἀνεὶ φοῦ ἰκ-
μαίνῃ, στὸ δὲ μέμονας; ἀντὶ τοῦ μένῃς εἰς φσαύτην τὴν γνώμην, καὶ οὐκ ἀφίστασαι. ϑυμο-
πληϑὴ:] πλήρης ϑυμοῦ. δορίμιαργος] μανικὴ πρὸς πόλεμον.

ν. 690. κακοῦ) Β. τοῦ πολέμου. ἀρχὰν"] τὴν γνώμην; τὴν ὁρμήν.

ν. 691. ἐπεὶ στὸ πράγμα) Α. ἐπεὶ βούλημά ἐσαὶ τοῦ ϑεοῦ σοῦ ᾿Απόλλωνος σὸ ἡμᾶς
ἀποθανεῖν, καὶ αὐτὸς ἐπισαεύδει καὶ βιάξεται τοῦτο, ἰἐλϑέτω πρὸς τὸν ἄδην ἅπαν σὸ τοῦ
Λαΐου γένος, ἤγουν ἡμεῖς οἱ ἀπὸ τοῦ Λαΐου καταγόμενοι. ᾿Ἐλϑέτω οὖν, φησὶ, κατ᾽ εὐ-
ϑεῖαν σὸ σοῦ Κωκυτοῦ κῦμα (οὗτος δὲ ποταμὸς ἅδου, οὗ πορϑμεὺς ὁ Κάρων) ὅσι πᾶν στὸ
Λαΐου γένος κεκλήρωται σούτῳ, ὑπὸ σοῦ ᾿Απόλλωνος μισηϑέν. ᾿Επεὶ γὰρ ὃ ϑεὸς καϑαρὸς
γι) ἀμίαντος ὧν, παρήγγειλε τῷ Λαΐῳ, μὴ κοινωνεῖν τῇ γυναικὶ, μηδὲ συνουσιάζειν αὐτῇ,
οὗτος δὲ παρήκουσεν αὐτοῦ, καὶ ἐγένετο ἀνόμως, σαςὴρ, διὰ σοῦτο ἐμίσησεν ἅπαν τὸ γένος

ὙΠ
α«ὐφοῦ.

σὸ πρᾶγμα, Β. τὸν ἡμέτερον ἀφανισμόν. ἰπισαίρχει Θεὸς] ἰσισαεύδε; ἡ τύχη, ἢ ὃ
᾿Ασπόλλων. :

ν, 692. κατ᾽ οὖρον] Β. καϑ᾽ ὁρμὴν, καϑ' ὁδόν. κῦμα Κωκυφοῦ λαχὸν] ἤγουν
ἀπόλειαν καὶ φϑορὰν κληρωσάμενον. -

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΕΑ ΤΗΕΒΑ5. 109

γ. 693. πᾶν τὸ Λαΐου γένος) Β. ὡς παραξεξηκός.

τ. 694. ὠμοδακὴς) Α. ἡ ἄλογος ἄγαν ἐσιϑυμία παρορμᾷ καὶ κινεῖ σε τελεῖν καὶ
ποιεῖν ἀνδροκτασίαν, πικρὸν καρπὸν καὶ κέρδος ἔχουσαν, ἕνεκεν αἵματος καὶ φόνου οὐ δικαίου.
Τοῦτ᾽ ἔστιν, ὅς, μέλλουσιν οἱ ἀδελφοὶ ἀλλήλους ἀναιρεῖν.

ὠμοδακὴς] Β. ἀπηνὴς, ἄγριος. ἵμερος] ἐπιϑυμία.

γ. 695. πικρόκαρπον͵ Β. πικρὸν κέρδος ἔχουσαν. ἀνδροκτασίαν «ελεῖν] δια χείρησιν,
φόνον ποιεῖν.

γ. 696. αἵματος οὐ ϑεμιιποῦ) Β. φόνου ἀνοσίου διὰ τὴν συγγένειαν.

ν. 697. ἀρὰ] Β. ποταπή.

γν. 698. ξηροῖς ἀκλαύστοις θμμασῆ Α. ἀσυμπαϑέσιν, ἀναλγήτοις.

ἀκλαύστοις ὄμμασι προσιξάνει)] Β. ἀκαμπέσι καὶ ἀσυμπαϑέσιν ὀφϑαλμοῖς «ροσιζάνει,
καὶ «ροσκαϑίζει καὶ ἰφορᾷ ἡμᾶς, καὶ οὐδαμῶς ὑφίεται «ῶν κακῶν, ἀλλ᾽ ἰπισσεύδε; σὸν
ἡμῶν ϑάνατον.

ν. 699. λέγουσα κέρδος] Α. κέρδος μοι ὑποτιϑιεμένη τὸ προτερῆσαι ἀποκτείναντα, ἢ
ὑστερῆσαι ὅτι κρεῖττον τὸ προφϑάσα; ἀναιρήσαντα σὸν πολέμιον, ἢ καὶ ἰᾶσαι ἐκεῖνον
ὕστερον ζῇν, καὶ ἀναιρεθῆναι ὑσ᾽ ἐκείνου.

κέρδος] Β. τὸ νῦν τεϑνᾶναι. πρότερον) τιμιώτερον.

γ. 700. κακὸς οὐ κεκλήσῃ] Α. καλῶς γὰρ καὶ ἰναρίτως ξήσας πρὸς τοὺς ϑεοὺς καὶ
φὸν βίον οὗ διάξας, οὐ νομισϑήσῃ φαῦλος. Οὐδὲ ἡ τὴν φοξερὰν καὶ μέλαιναν ἔχουσα αἰ-
γίδα ἐριννὺς εἶσι καὶ εἰσέρχεται ἐπὶ «ὃν οἶκον ἐκείνου τοῦ ἀνθρώπου, οὗ ἄν ἐκ τῶν χειρῶν
ϑεοὶ ϑυσίαν᾽ προσδέχωνται. ᾿Αντὶ τοῦ καϑαρὰς τὰς χεῖρας ἔχοντος.

ἀλλὰ] Β. ναὶ ἀλλά. ᾿σοτρύνου) ὅρμα.

γ. 701. βίον] Β. ζωήν. εὖ κυρήσας) εὐτυχήσας. μελαναιγὶς] μέλαιναν αἰγίδα
φοροῦσα.

γν, 70. δόμον] Β. τὸν σόν. ἐκ χερῶν] σου.

ν. 704. ϑεοῖς μὲν ἤδη] Α. τοῖς μὲν ϑεοῖς, φησὶν, ὥρτι καταπεφρονήμεϑα. ᾿Αγαϑοερ-
γία δέ τις ἀφ᾽ ἡμῶν ϑαυμάζεται, ὀλομοένων, ἤγουν ἀποθανόντων, ἡμῶν. Μετὰ ϑάνατον
γὰρ, φησὶν, αἱ πράξεις τῶν ἀνθρώπων ϑαυμάξονται. Τί οὖν οὐχὶ γενναῖόν τι δράσαντες,
εὐκλεῶς ἀποθανούμεϑα, τὸν πολυνείκην ὡς ἀσεξῇ ἢ ἀσθενῆ ἀνελόντες" ἀλλὰ κολακεύομεν
σὸν ϑάνατον, καὶ οὐχὶ χωροῦμεν πρὸς αὐτὸν ἀδεῶς ΓΑλλως. Χάρις δ᾽ ἀφ᾽ ἡμῶν ὀλομίνων
ϑαυμάξεται, ἤγουν τὴν ἀπώλειαν ἡμῶν ἐν χάριτος; μοίρᾳ λαμβάνουσιν, ἢ, μετὰ ϑάνατον
ἴσως εὐκλείας τευξόμεθα.

πως] Β. τὸ σῶς ἰνταῦϑα ἢ ἀντὶ τοῦ κατὰ πολὺ, ἢ ἀντὶ σοῦ κατά τινα φπρόπον. Ἑἰ-
πόντο; τοῦ χοροῦ ὡς δεήϑητι τῶν ϑεῶν καὶ ἱκέτευσον τὴν τοῦ πατρὸς ἀπελάσαι, φησὶ»
«αροράϑημεν «οῖς Θεοῖς, καὶ οὐδεμίαν ἡμῶν φροντίδα ποιοῦνται, πῶς λίαν. ᾿Ασοϑα-
γόντων δὲ ἡμῶν ϑαυμάζεται χάρις, τουτέστι τιμὴ παρ᾽ ἀνϑρώποις ἐστὶ καὶ εὔκλεια. Τί
οὖν οὐχὶ καὶ ἡμεῖς ζῆν ἀφέντες ὡς ἀπηχϑημένοι ϑεοῖς, ὡς εὐκλέα σὸν ϑάνατονμετα.-
διώξομεν ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἀγωνισάμενοι. Ἢ οὕτως, ἰπειδὴ τοῖς ϑιοῖς ἀπηχϑή-
ἀεϑα, ϑαυμάξετα, ἀφ᾽ ἡμῶν χάρις ὀλομένων, ἤγουν κάλλιστόν ἔστιν ἀπολίσϑα, καὶ μὴ
δυστυχῶς προσορᾷν τὸν ἥλιον, κατ᾽ Εὐριπίδην γὰρ, (Η ες. 378.) «ὃ ζῇν μὴ καλῶς μέγας
πόνος. Ὅνι δὲ τοῦτο μᾶλλον δοκεῖ ἐκείνου δῆλον ἰ» τοῦ μεταγομένου, τὶ οὖν σαίνοιμεν καὶ
κολακεύοιμεν καὶ «“'αρασύροιμεν ὀλέϑριον μόρον, καὶ οὐ προϑὺυ μίᾳ, πρὸς «οῦσον χοώμεϑα ὡς
εὐεργέτην καὶ τῶν κακῶν ἀπαλλαγὴν, εἰ καὶ ὀλίϑριος δοκεῖ τῷ τῶν ἀδελφῶν αἵματι.

ν. 706. σαίνοιμοεν)] Α΄. κολακεύοιμεν. ᾿Απὸ μεταφορᾶς τῶν κυνῶν τῶν σαινόνεων τὰς
οὐρὰς αὑτῶν ὅταν πρὸς εὐωχίαν οἱ δεσπόται κλιϑῶσι" τούτους λέγομεν σαινούρους.

σαίνοιμιιν) Β. χολακεύοιμεν, μεφα χιειριξοίμεϑα, παραπετῶμεν,

γ. 707. νῦν ὅτε σοι «'ἀαρίστακεν) Α. νῦν κολακευτέον σὸν ϑάνατον, ὅφε σοι οὗφος παρί-
στηκε καὶ ἰπῆλϑί σοι, ἐπεὶ ὁ ϑυμοὸὸς χρονίως καὶ βραδίως ποτεΐσως ἀν ἔλϑοι, μετηλλαγ-
μένος; ἐν ἀνασρυπῇ καὶ μιταλλοιώσε, «οὔ φρονήματος, ἐν ϑαλερωτέρῳ καὶ ἀσϑινισείφῳ καὶ

10 5ΟΗΟΙΙΑ

ἀναπεα τωκότι πνεύματι" νῦν δὲ ἀκμὴν ἀνεξράξρυ βυμέε. Τοῦσο δὲ λέγει; ὑπυλαμβάνω
ὅς, ἴσως ὀψέ ποτε ἀναπεσεῖς καὶ ῥαϑυμήσεις, καὶ τὸν ϑυμὸν καφταστελεῖς, καὶ οὐ ϑελή-
σεις ἀποθανεῖν.

δαίμων] Β. τὸ δαίμων, ἢ ἰπὶ τῆς τύχης νοητέον, ἢ περὶ σοῦ ϑυμοῦ, ὃν κατ᾽ ἀλλήλων
ἄμφω τὼ ἀδέλφω ἔχουσιν.

τ. 708. λήματος ἀντροσαίᾳ) Β. φρονήματος μεταθολῇ. χρονίᾳ μεταλλακτὸς] μετὰ
ταῦτα ἐνηλλαγ μένος.

ν, 709. ϑαλερωπέρῳ) Β, μαλακωτέρῳ. Λέγει δὲ ὡς εἰ μὲν νῦν ἰϑελήσεις αὐτὸν ῥί
πρὸς κίνδυνον, τάχα ἄν ἡ σύχη εὐμενίσιν ὑμᾶς προσθλέψει, τοῖς ὀφϑαλμοῖς, εἰ καὶ τὰ
μέγιστα νῦν χαλεπαίνει;

νυ, 710. ξεῖ} Β. ἐκιιδίνεται, ἀκμάξει.

0.711. χκατεύγματα) Α. ἀραΐ.

ἐξέζεσε! Β. ναί: ἐξένηψεν αὐτόν. κατεύγματα] αἱ κασάραι.

γ. 712. ἄγαν δ᾽ ἀλήϑεῖς) Α. ὡς τοῦτο ἐν τοῖς ὀνείροις ἰδὼν ὃ Ἐτεοκλῆς) ὅσι δ, αἵμα-
χὸς αὐτοῖς ἔσται ἡ σῶν χρημάτων διανορή.

φασμάτων ἐνυπνίων) Β. οὐ μόνον Οἰδίπους κατηράσατο ποῖς παισὶ σιδήρῳ τὸ δῶμα
καταλαχεῖν, ἀλλὰ καὶ ᾿Ετεοκλῆς ἔννυχον ὄψιν εἶδε σοῦτο φαντάξουσαν.
ἐδ 513. δατήριοι] Β. μερισπρίαι.

νιν 714. οὐ στέργων) Β. ἀποδεχόμενος ταῦτα.

ψ, 715. ὧν ἄνυσις Ἃ. ἀνύσιμα καὶ τελεσθῆναι δυνάμενα,

λέγοιτ᾽ ἄν) Β. ἐκεῖνα. ὧν ἄνη τις] τελείωσις ἔσται. οὐδὲ χρὴ μακρὰν] πόλυλο-
γεῖν.

ν, 717. τεϑηγμένον)] Β, ὡρμημενον, καὶ πρὸς τοῦτο παρασκευασϑέντα εὐψύχως.

ν. 718. νίκην γε μέντοι) Α. σοῦτο λέγει, ὅρα μὴ τὸν ἀδελφόν σου φονεύσας, «μωρίαν
ὑπόσχης. Τὴν γὰρ κακὴν δίκην ἢ νίκην, λέγω δὲ τὴν γενομένην ἀνόμως, σιμωρεῖται
ὃ ϑεός" ἢ κατ᾽ ἐρώτησιν ἀνωγνωστέον, ἀντὶ τοῦ, ἀποδέχεται ὃ Θεὸς καὶ τιμᾷ σὴν ἐπὶ
κακῷ νίκην;

-μεέν ποι] Β. ὅμως. σιμᾷ] μεἰροῖ γάγῳ

γ. 719. οὐκ ἄνδρ᾽ ὁπλίτην] Α. οὐχὶ χρὴ καὶ πρίπει ἐμὲ ἀγαπᾷν καὶ στέργειν πὸν
ὑμέσερον λόγον, ὡς στρατιώτην ὄντα, καὶ σπεύδοντα τὶ μωῤήσασϑα; τὸν ἐχ 9 ρόν.

σφίργειν Β. ἀποδέχεσθαι.

ν. 720. δρέψασθαι Β. λαθεῖν,

γ. 7921. ἐχφύγοι, Β. ὃ ἀδελφός μου.

ν. 722. πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον) Α΄. δέδοικα τὴν τοὺς οἴκους ἀφανίζουσαν ϑεὸν ᾿Ἐριννὺν,
οὐδὲν ἔχουσαν ϑεοῖς; ὅμοιον. Πᾶς γὰρ ϑεὸς, ἀγαθοποιός. Θεοὶ “γὰρ δωτῆρες ἐάων.
ΤΌΘ 3...895 ᾿

ὀλεσίοικον͵ Β. τὴν φϑείρουσαν σοὺς οἴκους. οὐ ϑεοῖς ὁμοίαν) οἱ "γὰρ ϑεοὶ εὖ ποιοῦσιν,
αὐτὴ δὲ κακδποιεῖ. Ὁ:

παρεκελεύσατο] Β. ἐδήλωσε τῷ "Ἐτεοκλεῖ, ὶ

γν. 744. παναληϑῆ, κακόμαντιν͵ Α. τὴν ἐπὶ κακοῖς ἀληϑεύουσαν. “Ἀ' γὰρ εἶπε νύκ-
τωρ, ταῦτα ἐγένετο.

κακόμαντιν) Β. τὰ κακὰ τοῖς γϑυφύν ἀμαντευομένην.

γ. 7 ΨΑΝΟΡΟΟΨΟΝΑΝ 'ΒΟΡΌΝ Α. ἣν ἐσηύξαο Οἰδίσους σελίσαι τὰς ἀράς.

εὐκταίαν] Β. τὴν ἐξ ἀρᾶς γινομένην.

ν. 726. περιϑύμους] Β: τὰς ἐκ πλείστου ϑυμοῦ γενομένας.

ν. 727. βλαψίφρονος) Β. βεδλαμμένου πὰς φρένας, οὐ γὰρ ἐν ἠράσατο ποῖς παισί,

γ. 728. παιδολέτωρ δ᾽ ἴἼΕρις τάδ᾽ ὀτρύνει] Α. ταῦτα ϑανῤμὶ Δῆλον δὲ, ὅτι ἰν ταῖς
αἰχμαλωσίαις τὰ παιδία ἀνα ΘΕ “Ὑσοκορισσικῶς δὲ σὴν Ἐριννὺν "Ἔριν εἶ ἦσιν.

ὀτρύνει Β. ἱκμαίνει, διεγείρει τοὺς ἀδελφοὺς κατ᾽ ἀλλήλων, υνάγνὴ

- ΙΝ ΒΕΡΤΕῈΜ ΟΟΝΤΉΑ ΤΗΕΒΑΞΒ. 111

ν, 729. ξένος δὲ κλήρους; Α. ποιητικῶς πάνυ ταῦτά φησι. Τὸν γὰρ Χαλυξαϊχὸν καὶ
Σκυϑικὸν σίδηρον φησὶ ταῦτα πράττειν. Σεσωματοποίητε γὰρ τὸν σίδηρον, ὅν φησιν οὕσως
σαῦφα κινεῖν κατὰ τῶν παίδων τῶν τὰ χρήματα δάσωσθα, βουλομένων, καὶ διὰ σαῦτα
πολεμούντων. Οὗτος οὖν, φησὶ, μερίζει «τοῖς παισὶ πούτοις καὶ ὥσπερ ἀποκληροῖ οὐχὶ
πεδία μεγάλα, ἀλλὰ παντελῶς μικρὰ, δυνάμενα μόνον αὐτῶν τὰ σώματα χωρῆσαι σπε-
πτωκότα. Ὅταν μέντοι αὑτοὺς κτάνωσι, καὶ ἡ πατρία αὐτῶν κόνις πίῃ τὸ αἷμα, τίς ἂν
στὸ μῦσος αὐτῶν ἀποκαϑάρῃ; ἢ, ὅταν ὃ ἕσερος ἀποκτείνας, αὐφὸς ζήσῃ. τίς αὐσὸν καϑά-
ρη φϑ μύσες ; ἐῶν, φησὶν, ἡ πατρία γῆ πίη φὸ αὐτῶν αἷωα. ἜἜνϑεν "αὶ αὐσόχϑονας φαμέν.

ἐπινωμᾷ) Β. ἐσιμερίξει.

780. Χάλυξος Β. ἐπειδή περ εἰς τοὺς Χάλυξας εὕρηται ὃ σίδηρος, οἱ δὲ Κάλυβες μέρος
τῶν Σκυϑῶν, ἰντεῦϑεν δὲ πανταχόσε τῆς γῆς μετενήνεκται, διὰ τοῦτο καλεῖ αὐτὸν ξένον
ἤφσοι φίλον τοῦ Χάλυξος καὶ ἄποικον τῶν Σκυϑῶν.

ν. 731. κτεάνων χρηματοδότας] Β. τῶν «οὔ Οἰδίποδος κτηράτων μεριστής.

ν. 733. ναίειν] Β. αὐτούς. διαπήλας] διὰ κλήρου δούς.

ν. 754. φϑιμένοισι κατέχειν] Α. τάφου μοῖραν ἀπομερίσως αὐτοῖς.

ὁπόσαν] Β. δέον εἰπεῖν ὁπόση καὶ φϑιμένοισι ὁπόσην εἶπε σ“ρὸς τὴν ὄπισϑεν αἰσιαφικὴν,
μὴ οὖν λάμβανε ἕξωθϑεν τὸ εἰκὸς ὡς τίνες. ᾿Ἢ οὕτως, ὁπόσην ἐστὶ δηλονότι καὶ σοῖς φϑιμέ-
γοισι κασέχειν. φϑιμένοισι τοῖς ἀποθ)ανοῦσε.

ν. 735. μεγάλων πεδίων] Β τῆς Βοιωτίας.

ν. 786. αὐτοκπόνως Β. ἀλληλοφόνως.

ν. 737. αὐτοδάϊκετοι ϑάνωσι] Α. αὐτοὶ ἑαυτοὺς φονεύσαντες, τῷ ἑαυτῶν σιδήρῳ ἑαυτοὺς

ἢ
πρώσαντες.

αὐφοδάϊκαοι] Β. αὐτοσφαγεῖς. ς

ν. 739. κελαμπαγὲς] Β. τὸ μετὰ στὸ πεσηγέναι μελαινόμενον.

νυ, 740, «ἰς ἂν καϑαρμοὺς πόροι] Α. «τίς ἂν καϑαρμοὸς εὑρεϑυίη : «ἰς αὐτοὺς ἐκλύσει τοῦ
«οιούτου μιάσματος ;

καϑαρμοδὺς πόροι] Β. αὐτοῖς εμιασμένοις σῷ φόνῳ. ᾿

γν. 741." σφε] Β. αὐτούς.

ν. 7.19. παλαιοῖσι] Β. τοῖς ποῦ Λαΐου. συμριγεῖς, ἡνωμένοι. ᾿

ν, 744. παλαιγινῆ γὰρ λέγω) ἃ. παλαιὰν γὰρ λέγω παραξασίαν; τὴν παρὰ τοῦ
Λαΐου γενομένην ( παρίξη γὰρ τὸν χρησμὸν «οὔ ᾿Απόλλωνος) τὴν ὠκύποινον, τὴν ταχέως
σιμωρήσασαν καὶ μετελθοῦσαν ἐκεῖνον. Μένει δὲ ἀκμὴ καὶ εἰς -πρίσην γενεὰν, Λαΐου,
Οἰδίαοδος, καὶ φῶν τέκνων αὐτοῦ, ᾿Ετεοκλέους καὶ Πολυνείκους.

ν. 745. «αραβξασίαν ὠκύποινον] Β. παράξασιν, τὴν τα χίως τιμωρηϑεῖσαν.

ν. 746. αἰῶνα δ' ἰς σπρίφον] Β. γενεαὶ Λαΐου, Οἰδίποδος, ᾿Επσεοκλέους, Ἰπολυνείκους.
μένει) ἡ παράξασις ἰξ ἐκείνου ποῦ χρόνου.

ν. 747. ᾿Απόλλωνος εὖτε Λαΐος)] Α- ὁπηνίκα ἦλθεν ὁ Λαΐος, λείαει δὲ σοῦτο, «οῦ
᾿Απόλλωνος εἰπόντος πρὸς αὐτὸν ἐν σοῖς Τυϑικοῖς μαντείοις, σώξειν τὴν πόλιν, ϑνήσκοντα
γίννας ἄτερ, ἤγουν χωρὶς παιδοποιΐας, μὴ «εκνοποιήσαντα. Διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν," ὅσι τρὶς
εἶπιν ὁ ϑιὸς τῷ Λαΐν, Μὴ σσαπεῖρε τέκνων ἄλοκα, ἐπεὶ κεανεῖ σε ὁ φὺς, «ὃ φιλάνϑρωσον
ἐμφαίνιται καὶ κηδεμονικὸν τοῦ ϑεοῦ. Αὐτὸς δὲ ὁ Λαΐος παρωσάμενος τὰς τοῦ ϑεοῦ ἐναο-
λὰς, ὑπὸ τῶν αὐτοῦ φίλων ἡδονῶν κρατηϑεὶς, ἢ τῆς γυναικός" κρείσσω γὰρ τὰ “άϑη σῶν
λογισμῶν" ἢ τῶν συγγενῶν ἐκ φίλων, οἷς ἀνεκοινώσατο σὸν χρησμόν" ἐγέννησε τὸν «΄ἀτρο-
κτόνον Οἰδίποδα, ϑάνατον ἑαυτῷ. ὰ :

ν. 748. βίᾳ) Β. παρακοῇ. τρὶς] πολλάκις.

γ. 751. γέννας] Β. σέκνου. :
ον, 7524. κρατηϑεὶς δ᾽ ἐχ φίλων] Β. σῶν τῆς γυναικὸς φίλσρων, Τὸ δὲ οὐχ, ὡς οἴονταί
φτινις περιττὸν, ἀγνοοῦντες σὴν σύνταξιν, ἔχει γὰρ οὕτως τὴν παλαιγενῆ γὰρ λίγω
παραξασίαν τὴν ὠκύποινον καὶ τὴν ταχίως τιμωρηϑεῖσαν, εὖτε καὶ ὁφηνίκα ὁ Λαῖος ἰν βίᾳ

112 ΦΟΉΟΙΠΙΑ

καὶ παρακοῇ τοῦ ᾿Απόλλωνος εἰπόντος αὐτῷ πρὶς καὶ πολλάκις ἐν τοῖς μεσομφάλεοις Τῖυ-
ϑικοῖς χρησφηρίοις σώζειν τὴν πόλιν αὐτοῦ καὶ τὸ γένος ἅπαν θνήσκοντα χωρὶς σέκνου,
Πρὸς γοῦν τὸ βίᾳ ᾿Απολλωνός ἐστι καὶ τὸ κρατηϑ εἰς δὲ, ἵν᾽ ἢ οὕτως, ἐν βίᾳ δὲ καὶ παρα-.
κοΐ τοῦ ᾿Απόλλωνος, κρατηϑεὶς δὲ ἐκ φίλων ἐν ἀξουλίᾳ, τουτίσσι καὶ τὸν ᾿Απόλλωνα σαρα-
κούσας, καὶ τῆς γυναικὸς ἡττηϑεὶς ἀφρόνως, ἐγείνατο μὲν ϑάνατον αὑτῷ τὸν Οἰδίαοδα,
“ποιεῖ δὲ σὴν δεινότητα ὃ δὲ σύνδεσμος, καὶ τὸ εἰπεῖν ἐν βίᾳ καὶ οὐκ ἐπαγαγὼν παρασλή-
σιον ὄνομα, ἀλλὰ μετοχήν. Ὅνσι δὲ ταῦϑ᾽ οὕτως ἔχει, μαρτύριον ἕν τε ἄλλοις ποιηταῖς τα
καὶ λογοποιοῖς, καὶ ὅπερ ἰν Σωκράπους ἀπολογίᾳ πεποίηκε Πλάτων, λέγων περὶ σῶν ποιη-
«ῶν ὅτι οὐ σοφίᾳ “ποιοῖεν, ἀλλὰ φύσει «τινὶ καὶ ἐνθουσιάζοντες, οὐ γὰρ φύσει τινὶ καὶ ἐνθουσια-
σμῷ εἶπεν, ἀλλὰ μεσοχὴν ἤνεγκεν. ἜἜχει δέ τι σ'λέον ἐνσαῦϑα Αἰσχύλος σὸ μὴ καὶ, ἀλλὰ
δὲ ϑεῖναι, εἰ γὰρ ἦν καὶ, οὐ τοσοῦτον ἄν ἰδόκει τὸ δυσχερές.

γ. 755. ὅστε μητρὸς} Α. ὅστις ὁ Οἰδίπους ἔσλα καὶ ἐκαρτέρησε καὶ ὑπέμεινε, σπείρας
ῥίζαν αἱματόεσσαν, ἤτοι ἀρχὴν γένους, ἵνα καὶ ὅπου ἰπράφη, ἤγουν εἰς σὴν τῆς μητρὸς αὐὖ-
σοῦ γασφσέρα, οὐχὶ πρὸς ἁγνὰν ἄρουραν, τοῦτ᾽ ἔστιν οὐ τσρὸς ὁσίαν καὶ νομίμιην γυναῖκα.
Ἧ δὲ ἄνοια συνέμιξε νυμφίους φρενώλεις, καὶ τὰς φρίνας ἀπολέσαντας, «ὃν Οἰδίποδα καὶ
σὴν Ἰοκάστην. ΓΑλλως. ἜἜτλη δὲ ἀγνοίᾳ συναγαγεῖν τοὺς γάμους ὁ τὰς φρένας βλαξείς.
Ἡ δὲ ἄγνοια, φησὶ, τὰς φρένας ἀπολλύουσα συνήγαγε νυμφίους.

γν. 756. ἵν᾽ ἐσράφη᾽ Β. ὅπου σπέρμα καταδληϑεὶς ἠυξήϑη.

ν. 757. ῥίζαν Β. γονήν. αἱμαπόεσσαν] συγγενικήν.

ν. 7ὅ8. παράνοια συνάγαγε νυμφίους φρενώλεις] Β μώρανσις ἥνωσε σὸν Οἰδίποδα καὶ
φὴν ᾿Ιοκώστην, τὰς φρένας αὐτῶν ἀπολέσαντας.

ν. 760. κακῶν δ᾽ ὥσπερ] Α. τὰ κακὰ ὥσπερ ϑαλάσσης κῦμα, ἔῤῥευσαν, καὶ τὰ μὲν ἐπὶ
Λαΐς γέγονε, τὰ δὲ ἐπὶ Οἰδίποδος, τὰ δὲ νῦν" ἅτινα βρίμει καὶ ἠχεῖ περὶ τὸ ἄκρον τῆς πόλεως,
Τοῦσο δὲ λέγει ὅφι τὸ μὲν τῶν κακῶν κῦμα «ἴπαει, πὸ δὲ, ἐγείρεται, τὸ δὲ, περὶ τὴν ναῦν.
σροσρήγνυται.

κῦμ᾽ ἄγει] Β. συμφοράν.

ν. 761. πισνὸν] Β. προσσίπτον. ἼΑλλο δ᾽ ἀνείρει)] ὑψοῖ. Ἢ μὲν σύνταξις ἀεῖρον ἀπή-
σει πρὸς τὸ πισνὸν, ὁ δὲ ἀείρει πρὸς τὸ ϑάλασσα εἶπεν.

ν. 764. «ρίχαλον] Β. τραχή.

γ. 763. καχλάξει] Β. ἠχεῖ.

ν. 764. μεταξὺ δ᾽ ἀλκὰ] Α. μεφαξὺ δὲ ἡμῶν καὶ τῶν πολεμίων τείνει καὶ σείνεσα, ἀλ-
κὴ καὶ βοήϑεια ἡμῶν, καὶ ἀποσόξησις τῶν πολεμίων δι’ ἐλίγους Τίς δέ ἰσειν ἡ ἀλκὴ ἡ με-
ταξὺ ἑκατέρων; ὁ πύργος τῆς πόλεως. Τοῦτ᾽ ἔσει, μόνον τὸν πύργον τῆς πόλεως ἔχομεν
βοηϑοῦντα ἡμῖν καὶ τοὺς ἐχϑροὺς ἀποσοξοῦντα.

ἀλκὰ] Β. ἡμῶν, καὶ τῶν κακῶν ἀσφάλειω, βοήϑεια.

ν. 765. ἐν εὕρει] Α. ἐν σολάτει, ἐν μεταιχμίῳ.

τείνει] Β. φέρεται. ἐν εὔρει] ἐν πλάτει αὐτοῦ, τουτέστιν ὅσον σόπον καὶ τὐλάτος ἐπέχει
ὁ ασύῤγος, τοσοῦτόν ἔστι σὸ μεταξὺ ἡμῶν, καὶ τῶν κακῶν, ὅστις ἰστιν ἀλκὴ καὶ βοήϑεια
δ’ ὀλίγου τείνουσα καὶ φέρουσα.

γ,. 766. δέδοικα δὲ] Α. φοξοῦμαι μὴ σὺν τῷ Ἰιολυνείκει καὶ Ἐτεοκλεῖ ἀφανισθῇ καὶ ἡ
πόλις. Τίέλεια, γὰρ καὶ εἰς τέλος ἐξερχόμεναι καὶ πληρούμεναι αἱ πάλαι ῥηθεῖσαι «σοῦ
οἰδίσοδος ἀραί ὅτε ηὔξατο ποὺ; ἑαυτοῦ υἱοὺς διὰ σιδήρον σὴν βασιλείαν διαμερίσασϑαι. ᾿Ἢ,
αἱ πάλαι χεισμῳδηϑεῖσαι τῷ Λαΐῳ. ἰ

ν. 768. τέλεια γὰρ παλαίφατοι Α. φὸ τέλεια ἀντὶ σοῦ ΜΉΜΒΝ Ὑφῆκε δὲ τὸ, διὰ σὸ
μέτρον.

“«΄αλαίφαςοι] Β. παλαίαι.

γν. 769. βαρεῖαι καταλλαγαὶ] Α. δυσχερὲς τὸ φιλιωϑῆναι αὐτοὺς, διὰ τὰς κατάρας.

βαρεῖαι καταλλαγαὶ͵ Β. τὸ γὰρ διὰ πολέμου καὶ μάχης αὐτοὺς βούλεσθαι τὸ δῶμα δια-
λαχεῖν βαρεῖα καταλλαγὴ, ἅσε φόνου συμβήσεσϑαι μέλλοντος.

ΙΝ ΒΕΡΤῈΜ ΟΟΝΤΗΕᾺ ΤΗΒΒΑΞ5. 115

ν, 770. σὰ δ᾽ ὀλοὰ] Α. τὰ δὲ δεινὰ καὶ ὀλέϑρια οὐ παρέρχεται ψευδῶς καὶ μάτων, ἀφ᾽
ἡμῶν͵ ὅσον οὔπω τελλόμενα ἀντὶ τοῦ τελούμενα καὶ «“ληρούμενα.

ὀλοὰ) Β. ὀλέϑρια. φελλόμεν γινόμενα. παρέρχεταὴ παύεται.

ν. 771. πρόπρυμνα, Α. ὃ δὲ ὄλξος καὶ ὁ πλοῦτος καὶ ἡ εὐτυχία τῶν ἀνδρῶν τῶν ἀλφη-
στῶν καὶ τῶν φρονίμων καὶ τῶν ἰφευρετῶν τῶν ἀναγκαίων πραγμώτων (τοῦτο δὲ λέγει διὰ
σὸν Οἰδίποδα) ἄγαν παχυνϑεὶς, ἤτοι πολὺς καὶ μέγας γενόμενος, ἐπφοςεῖται καὶ ἐκβολὴν
πάσχει καὶ ὑπομένει. Τοῦτο δὲ λέγει, ὅτι ἡ δόξα τοῦ Οἰδίποδος πολλὴ γενομένη καὶ ἄμε-
φρος, γῦν ἀφανίζεται, καὶ ἐκδιώκεται, καὶ ἀπὸ τῆς πόλεως ἐκξάλλεται. ᾿Εκ μεταῷφο-
ρᾶς τῶν ἱμπόρων, οἵτινες πλοῦτον πολὺν σωριύσαντες, καὶ παχυνθέντες σῷ ὄλδῳ, ὕστερον
ἰχδολὴν «οιοῦνται τοῦ ὅλον φόρτου, ναυαγοῦντες καὶ κλυδωνιξφόμενοι. "Αλλως. Ὅταν δὲ
παχυνθῶσιν οἱ ἄνδρες τῷ ὄλθῳ, τέτε ὅλου σοῦ φόρτου ἐκξολὴν ποιοῦνται. Τοῦτο δὲ τσρὸς
᾿Ετεοκλέα. ᾿Εκθολῶν δὲ, τῶν ὑδρισαῶν, οἷον δι᾿ ἐκθολῆς ὑξριξόντων.

πρόπρυμνα] Β, δι ὅλου, ἐσχάτως. Οἱ γὰρ ἀνδρῶν εἰς ἄκρον «οὔ φρονεῖν ἀφιγμένοι αὐ-
ξηϑέντες τῇ τύχῃ καὶ μέγιστοι πάντων γενόμενοι ἄϑροον ἀπίσξησαν, καὶ ἡ περὶ αὐτῶν
τύχη εἰς οὐδὲν χωρεῖ, καὶ μάρτυς Οἰδίπους πρόσϑεν τοῖς κλεινοῖς αἰνίγιεασιν, ὥσπερ τις
ϑεὸς ϑαυμαξόμενος, καὶ νῦν τὸν αἰῶνα διάγων ἀϑλίως οἴωοι καὶ δυστύχως, ὑφ᾽ ὅτου τις
ἄν εἴποι μισούμενος καὶ σκότον κατ᾽ Εὐριπίδην ὁρῶν. (ῬΏοεπ. 390.) Τοῦτο δὲ εἶπεν Ἐκ
μεταφορᾶς σῶν ἐμπόρων οἵτινες πλοῦτον ἐξ ἐματορίας πλεῖστον συλλέξαντες, εἶτα ναυαγίᾳ
χρησάμενοι πάντα «τὸν φόρτον ἀπώλεσαν, οἷς κέρδος ἦν συγκαταδῦναι τοῖς κύμασιν. ἰκζο-
λὰν φέρει) ἔκασωσιν ὑπομένει.

γ. 772. ἀλφηστῶν]) Β. ἐφευρετῶν φρονίμων.

γ. 773. ὄλζος ἄγαν) Β. εὐδαιμονία. πσαχυνθϑεὶς] αὐξηϑεῖσα.

γ. 774. τίν᾽ ἀνδρῶν γὰρ, Α. τίνα γὰρ ἀπὸ τῶν ὅλων ὠνδρῶν, φησὶ, τοσοῦτον ἐνθαύμα-
σαν καὶ οἱ ϑεοὶ καὶ οἱ κάτοικοι τῆς ἡμετέρας πόλεως, καὶ ἁπλῶς πάντες οἱ ἄνϑρωποι (τοῦ-
«ο γὰρδηλοῖ τὸ, πολύξοτος αἰὼν βροτῶν" ἤγουν ἡ ξφωὴ, καὶ ὃ βίος τῶν ἀνθ ούπων, ὃ πολύθο-
φος καὶ ὃ πολλοὺς πρίφων, ἢ ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐμθατευόμενος, ἢ ἐπὶ πολὺ ἐκτεινόμενος.)
ὅσον τῖον καὶ ἐτίμων καὶ ἰϑαύμαξον τότε τὸν Οἰδίποδα, ὠφελόντα ἀπὸ τῆς ἡμετέρας σπό-
λέως τὴν ϑανατηφόρον μοῖραν τὴν ἀναρπαξάνδραν, τὴν τοὺς ἄνδρας ἁρπάξουσαν καὶ ἐσϑίου-
σαν. Λέγει δὲ τὴν Σφίγγα.

γ. 776. πολύξοτος) Β. ὁ πολύξοτος ἢ ἀντὶ τοῦ πολυκτήμων λογιστέον, ἢ ὁ πολλοὺς
βόσκων. Καὶ τὸ μὲν δεύτερον πρόδηλον, τὸ δὲ σολυκτήμων οὕτως, τίνα «τῶν ἀνδρῶν ἰϑαύ-
μασαν καὶ οἱ ϑεοὶ καὶ οἱ πολῖται καὶ ὁ αἰὼν σῶν βροτῶν πολύξοτος καὶ πολυκτήμων, τῶτ-
ἔστιν οὐδεῖς πλὴν φτοῦ Οἰδίποδος τιϑαύμασται, καὶ πρὸς ἔσχατα “«'λούτου ἀφίκετο.

ν. 777. ὅσον τότ᾽ Οἰδίιπεν τῖον] Α. ὅσον ϑαυμασϑῆναι καὶ δοξασϑῆνα, ἐποίησαν. Καὶ Εὐρι-
πίδης. [ἴπ ργοϊορ. Απείσοηεβ οἵ, ΘοΠο], δὰ Ατίβίορ. ἤδη. 1206.] Ἦν Οἰδίπους
τὸ πρῶτον εὐτυχὴς ἀνήρ.

«ἴον) Β. ἱτίμκων.

ν. 778. ἀναρπαξάνδραν] Β. τὴν ἄνδρας ἁρπάξουσαν Σφίγγα.

ν. 779. κἢρ] Β. φϑοράν. .

ν. 780. ἐπεὶ δ᾽ ἀρσίφρων) Α. ἐπεὶ ἔμφρων ἐγίνετο, ἐπεὶ συνῆκεν. ὃ ἔπραξε κατὰ τῆς μη-
«ρός. Εὐδαίμων γὰρ ἦν κατὰ πάντα πρὸ τοῦ μαϑεῖν τὸ μητρομίξιον. Δίδυμα δὲ κακὰ ἔφη τὸ
τῶν δύο ἐφϑαλμῶν στερηϑῆναι. ἋἝν γὰρ κακὸν, τὸ ἑνὸς στερηϑῆναι, δύο δὲ τὸ ἀμφοτέρων"
ἢ τοὺς περὶ Ἐτεοκλέα καὶ πολυνείκη γεννήσας, οἵ ἦσαν τῶν ὀφθαλμῶν κρείσσονες.

ἀρτίφρων] Β. ἐπιγνώμων, εἰδήμων.

γ, 782. ἐπ’ ἄλγε!) Β. ἐπὶ τῇ παρανομίφ. δυσφορῶν)] ἀγανακτῶν.

ν. 783. μαινομένα καρδίᾳ] Β. λυπουμένη, ζιούση τῷ ϑυμῷ.

Υ. 784. δίδυμα] Β. δ,σλᾷ. τέλησε] ποίησε,

ν. 786. ἀπ᾽ ὀμμάτων ἐπλάγχ,ϑη)] Α. ἀντὶ τοῦ, ἐστερήϑη σῶν κρειττόνων ὀμμάφων,
λίγει δὲ τῶν περὶ ᾿Ετεοκλία καὶ Πολυνείκην. ἴΑλλως. ᾿Επλάγχϑη, ἐχωρίσθη.

ΥΟΙ͂,. 1|. ῳ

114 ΒΟΗΟΜΙᾺ

ἰσλάγχϑη] Β. ἐχωρίσθη.

ν. 787. ἀραίας ἰφῆκεν ἐσικότους τροφὰς} Β. καταρασίμους,. "Ἐπεμψεν ὑργίλας
ἀνατροῷφάς. ᾿Ἡράσατο γὰρ αὐτοῖς α'άντι σὸν αὐσῶν αἰῶνα ἐκ παιδὸς μάχαις διαγαγεῖν,
ἔσειϑ᾽ ὕστερον καὶ σιδήφῳ τὴν βασιλείαν διαλαχεῖν.

ν, 788. ἐπικόσους τροφὰς] Α.. ἐσιΘλαζεῖς δὲ ἐντολὰς περὶ προῷων ἐφῆκεν αὐτοῖς.

ν. 790. καί σῴε σιδαρονόρεῳ) Α. καὶ «οὔτο ἐπηράσατο, διὰ σιδήρον αὐτοὺς σὴν οὐσίαν
κτήσασθαι.

σφὲ] Β. αὐτού;. σιδαρονόμεῳ] διὰ σιδήρου σὸν μερισμὸν αοιησάσῃ.

ν. 791. δια χειρίᾳ]} Β. ἐν πράξει καὶ οἰκονομίᾳ.

ν. 7992. φρέω] Β. φοδοῦμαι.

ν. 793. καμψίπους ᾿Ἐριννὺς] Ἁ. ἡ κάμογτουδα κολαζομένων ποὺς πόδας. Ὀϊονεὶ ἡ συμ-
ποδίξζουσα καὶ μὴ ἐῶσα φυγεῖν. ;

καρ ψίπους) Β. ἡ συμαοδίζουσα καὶ μὴ ἐῶσα φυγεῖν οὕς σιμορεῖται.

νυν, 79,4. ϑαρσεῖτε παῖδες) Α. ἄγγελος ὃ καὶ πρότερον ἀπαγγείλας περὶ τῆς τῶν '᾽᾿ἊἈρ-
ψείων ἐφόδου, οὗτος καὶ νὺν ἀπαγγέλλει σὴν ἀδελφοκπονίαν. μητέρον τε ραμμέναι)
συγγενεῖς, ἢ δειλαὶ, ὑπὸ μητέσων ἁπαλῶς τεϑραμμέναι.

γ. 7295. πόλις πέφευγεν] Α. ἐπὶ σῆς προσθολῆς καὶ συγκρούσεως πῶν πολεμίων, καὶ
«ἧς ἐκ τούτου ζάλης, τροπικῶς σῷ λόγῳ ἐχρήσατο. ἸΙολλὰ χειμασθϑεῖσα ἡ πόλις σ΄αρὰ
τῶν πολεμίων, ἀσόρϑεσος μόλις ἔμεινε, καὶ ἀξλαδὴς διεσώϑη. ᾿Ἐξέφυγε καὶ ἀπηλλάγη
τῆς τοῦ χειμῶνος δριμύτητος, φρουρηϑείσης καὶ φυλαχϑείσης τῆς πόλεως σῇ τῶν Θεῶν ἐπτ-
δρομῇ καὶ βοηϑείᾳ. Κάκεῖϊνοι μὲν εἰς ἀνειπαράταξιν τῇ τῶν πολεμίων μάχῃ ἀντέστησαν,
καὶ πολλὰς κατ᾽ ἐκείνων τὰς τιμωρίας ἐπήγαγον καὶ εἰς φυγὴν ὥϑησαν καὶ ἔτρεψαν, ὡς
μὴ δυναμένων κἀκείνων τῶν ϑεῶν ἀντιμκαχεσθῆναι καὶ πολεμήσασθαι. ᾿Ανίκητοι γὰρ
εἶεν οἱ ϑιοὶ καὶ ἀπροσπέλαστοι καὶ οὐδέποτε πρέπονται, ἀλλ᾽ ὅ «ι πνεύσειεν ἄπλινεῖς
ἡστανσαν εἰς ἀντι σαράσσασιν.

ἥδε] Β. αὐτή.

ν. 796. ὀμξρίμων) Β. μεγαλαύχων.

γ. 797. σόλις δ᾽ ἐν εὐδίᾳ] Α. ἀλληγορεῖ πάλιν, καὶ λέγει ὅτι πολλῶν αροσδαλόντων
«ἢ σπύλει, οὐδεὶς εἰς αὐτὴν εἰσέπεσε.

ἐν εὐδίᾳ Β. ἔσσι.

ν. 798. ἄνελον] Α. νανάγιον, πλημοιμυύραν κύματος, τὸ ὕδωρ. "Άντλον δὲ λέγεται
φὸ ἀπὸ τοῦ κλύδωνος εἰσερχόμενον ὕδωρ. ῬἙτοίμωως οὖν οἱ ναῦται ἰξαντελοῦσι καὶ ἔξω τὸ
τῆς ϑαλάσσης ὕδωρ ἐκφέρουσιν" ἐξ οὗ καὶ τὸ καλούμενον ἀντλητήριον.

ἄντλον] Β, κῦμα, ἀπώλειαν.

ν, 799. σετέγειἾ Β. ἀντέχει καὶ σῶος ἵσταται. φερεγγύοις] ἀπόχρωσιν εἰς φυλακήν.

ν. 800. ἐφραξάμεσϑα) Β, ἠσφαλισάμεϑα. προστάταις] ἀντιστάταις. ὼ

ν. 801. καλῶς ἔχει] Β. εὐτυχῶς ἔχουσι.

γν. 809. ὃ σεμνὸς ἑδδομαγέταςἾ Ἀ. σὸν ᾿Απόλλωνα λέγει, ὃς ἦν ἑδδόμη ἡμέρᾳ ποῦ μηνὸς
γιννηϑεὶς, ἐκλήθη ἑδδομαγέτας. Αλλως. ᾿Αξιοσπίστως καὶ τὸν ἀριϑιιὸν τῶν συλῶν εἴρη-
κιν. ἯἫ ἕδδόρμη, φησὶ, πύλη, ἵνα τὰ μαντεύματα ποῦ ᾿Απόλλωνος τῷ Λαΐῳ δοϑένσα, τέ-
λος λάξῃ. Ἑξδδόμῃ γὰρ ἐγγενήϑη ᾿Απόλλων. ἸΠέπονθεν οὖν οὐχὶ αὐτὴ ἡ σύλη ἡ ἕδδό-
μη, ἀλλ᾽ ὁ φυλάττων αὐτὴν ᾿Ετεηκλῆς.

ἑδδομαγέσας Β. ὁ ἐν ταῖς ἑδδόμαις πύλαις ἡγεμονεύων, ἢ ὃ ἐξ δόμῃ γεννηθεὶς, καϑ' Ἧ
σίοδον, [Ἔργ. καὶ Ἥμερ. 716.] ἡμέρα.

ν. 803. εἵλετ᾽ Οἰδίπου γένει) Ἃ, ἐνέξαλε, προΐκρινεν ὥσεε φυλάσσεσθαι τῷ ᾽᾿Ἔτεοκλεῖ:
ἔλλλως. ἼἜσωσεν.

εἐἴλετ᾽) Β. προέκρινε. Τοῦτο δὲ λέγει ἐπειδὴ ὃ κατὰ ἀλλήλων σοῖς ἀδελφοῖς γινόμενος
πόλεμος ᾿Ἀπόλχωνος βουλήσει συνγέξη διὰ τὴν Ναΐον σ'αρωκοήν.

γ, 804. κραίνων) Β, πελῶν. δυσθουλίας) παρακοάς.

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΘΟΟΝΊΤΕΑ ΤΗΕΙ͂ΒΑΒ, 11

ν. 805. νεόχκοτον) Α.. γεωσσὶ κατεσκευασμένον.

νεόκοτον) Β, νέον.

ν. 808. παραφρονῶ φόβῳ λόγου) Β. τῶν φρενῶν ἐξίσταμαι, εἰσὼν γὰρ ταῦτα εἰς φόξον
ἐνέβαλε.

ν. 809. Οἰδίπου γένος Β. σέϑνηκεν.

γ. 810. μάντις εἰμὶ σῶν κακῶν) Α. προεῖχον γὰρ αὐτά.

μάντις εἰμὶ τῶν κακῶν͵ Β. σῶν νῦν, πάλαι γὰρ ὁρῶν αὐτοὺς εἰς μάχην σπεύδοντας ἔμων-
τΤευσοφὴν ζαυτα.

Υ. 811. αὐδ᾽ ἀμφιλέκσως} Α. ἤγουν οὐδ᾽ ἀμφιξόλως καὶ ἀπιϑανῶς καὶ δυσχερῶς,
ἀλλ᾽ ἀληϑῶς καὶ ἀναμφιξόλως εἰσι τῇ σαοδῷ κεκονιαμένοι, κατακεχωσμένοι, ἀνῴρε-

͵
μένοι.

ἀμφιλέκφως) Β. ἀμφιξόλως. κατεσσοδημένοι!)͵ πεπσσωκότες.

ν. 812. ἐκεῖθ, κ᾿ ἦλθον) Α. εἰς σοσοῦτον ἦλθον ὥσαε καὶ φονευϑῆναι τὸν βασιλέα ;

ἐκεῖθι] ἐνσαῦϑα, ἤγουν εἰς σὸ ϑανεῖν.

γν. 813. ἀδελφαῖς] Β. ἀδελφικαῖς. ἠναίρονε᾽ ἄγαν] ἐφονεύϑησαν παντελῶς.

γ. 814. ὁ δαίμων) Β. τοῦ ϑανάτου εἱμαρμένη.

ν, 81ὅ, αὐτὸς δ᾽ ἀναλοῖ] Α. δ᾽ Απόλλων ἀναλίσκει τὸ τοῦ Οἰδίστοδος γένος.

ἀναλοῖ) Β. ἀπόλλυσι. δύσποςτμον) ἄϑ.λιον.

ν, 816. χαίρειν] Β. διὰ σὴν ἤσφαν τῶν πολεμίων. δαπρύεσϑαι) διὰ τὸν ὄλεθρον σῶν
βασιλέων. Μ

γν, 817. οἱ δ᾽ ἐσιστάται] Β. ἄρχοντες ἡμῶν καὶ σῶν πολεμίων ᾿Εφεοκλῆς καὶ
Πολυνείκης.

γ, 818. διέλαχον] Α. διεμερίσαντο.

γ, 819. παριπησίαν] Α. τὴν περιουσίαν, διωνομὴν, ὁλοκληρίαν, ἀπὸ σοῦ πᾶς πανφὸς
καὶ τοῦ πῶ τὸ κεκῶμωαι. σπαμπησία δὲ λέγεται ἡ πᾶσα περιουσία τοῦ ὅλου βίου.

Σκύϑῃ] Β. Σκυϑικῷ, παρ᾿ ὅσον οἱ Χάλυξες εὗρον αὐτόν. παμαησίαν)] πᾶσαν φὴν
περιουσίαν.

ν. 820. ἕξουσι] Β. ἕξουσι δὲ ἣν τῆς χϑονὸς λάξωσιν ἐν ταφῇ, τουτέστιν ἣν γῆν σαφένσες
κτήσονται. Ἢ τὸ ἣν διὰ τὸ παμπασίαν νοιῖ, οὕτω, ἕξουσ, δὲ ἐκείνην τὴν περιουσίαν ἦν
λάξωσιν ἐν ταφῇ χϑονὸς, καὶ γὰρ καὶ ἡ γῆ εἰς ἥν ἔμελλον παφήσεσϑθαι μέρος ἦν τῆς
περιουσίας αὐτῶν. ἣν) ἥντινα. ;

γ. 821. κατ᾽ εὐχὰς] Β. κατ᾽ ἀράς. ᾿Ἐπειδήπερ εὐχὰς εἶπε, τὸ δὲ τῆς εὐχῆς ὄνομα
ἐσὶ καλοῦ λαμβάνεται, διὰ τοῦτο εἶπε δυσπότμους. δυσπότμους, δυστυχεῖς. φορούμενοι)
φερόμενοι.

ν, 824. ὦ μεγάλε Ζεῦ, Α. ὦ μέγιστε Ζιῦ, καὶ οἱ τὴν πόλιν συνέχοντες ϑερὶ, οἵτινες δὴ
νῦν ῥύεσϑε καὶ φυλάφεισε φούσδε «οὺς πύργους τοῦ Κάδμου, ἤτοι τῆς πόλεως τῶν Θη-
(αίων" ἄρα χαίρω καὶ ὑμνήσω καὶ παιανίσω ἐπὶ τῇ πλέως σωτηρίᾳ, ἢ ϑρηνήσω καὶ
ἀποκλαύσομοι τοὺς τληπαϑεῖς καὶ δυστυχεῖς πολεμάρχους ; λέγει δὲ τὸν ᾽Ε τεοκλέᾳ καὶ
σὸν Πολυνείκην. Φρονίμεως δὲ ὃ ποιητὴς μέσην ὁδὸν ἔδραμεν, καὶ σωθείσης τῆς πόλεως
ἄτοπον ἡγεῖται σὸ ϑρηνεῖν, καί Οὐχ ὁσίη κταμένοισιν ἐπ’ ἀνδράσιν εὐχετάασϑαι.
(Ὁ ἐγ55. χ΄. 41:2.) ᾿᾽Ἔν δὲ σῷ, ὦ μεγάλε Ζεῦ καὶ δαίμονες, ἔστιν ὁ πρόπος ἰξοχή, Ζεῦ
ἄλλο: τε ϑεοί.

ν. 827. πότερον] Β. ποῖον. ἀσολολύξω) παιανίσω.

ν. 828. ἀσινεῖ, Β. ἀξλαξεῖ, σωσηρίας τοῦτο γὰρ ἐπίϑεφσον.

ν. 8929. μογεροὺς} Β. ἀϑλίους. δυσδαίμονας] δυστυχεῖς.

ν, 830. ἀτέκνους) Α. ἐπὶ κακῷ σεχϑέντας.

ἀτέκνους͵ Β. τοὺς μὴ τέκνα εἰς διαδοχῆν τοῦ γένους αὐτῶν λωσόντας.

ν. 831. ὀρθῶς! Α, ὀρϑῶς καὶ ἐπωνύμως ᾿Ετεοκλῆς καὶ πολυνεήκης ἰκλήϑησαν,

" - » ΄’
ὀφϑϑως Β οφιπείως.

116 ΒΟΗΟΠΙΑ

γ. 834. ὦ μέλαινα καὶ σελεία) Α. ἡ συνφελουμίνη ἐπὶ σῷ γένει, τοῦ Οἰδίποδος ἀρώ.
Κρύος αὶ καὶ φόξος κακὸς καὶ χαλεπὸς περιπίπτει τῇ καρδίᾳ μου. Ἢ, φόξος κακοῦ, ἀνεὶ
σοῦ, κινδύγου.

μέλαινα] Β. σκότους καὶ ϑανάτου αἰσία. σιλεία εἰς τέλος ἐλϑοῦσα.

ν. 835. γένεος] Β. ἤτο; τῶν παίδων.

ν. 836. περιπιτνεῖ κρύος) Α΄. περιπίπαει φΦόξος κακοῦ.

κακὸν] Β. ὅλον καὶ μέρος. κρύος, πρόμος.

ν. 857. ἔσευξα τύμξῳ μέλος] Α. ἤσοι κατεσκεύασα καὶ ἐποίησα μέλος ἰπὶ σύμξῳ,
ἤφσοι ϑρῆνον ἐσισύμξιον, ὡς Θνὰς καὶ ὡς Βάκχη, κλύουσα καὶ ἀκούουσα αὐφοὺς καὶ μα-
ϑοῦσα νεκροὺς αἵματι βεδρεγμένους, δυσμόρως ϑανόντας ὑπὸ δορὸς ἀλλήλων. ἴΑλλως.
Κλύουσα αὐτοὺς δυσμόρως ϑανόντας ὑπὸ δορὸς ἀλλήλων, ἐπιτύμθιον ϑρῆνον ἔτευξα, ὡς
Θυάᾶάς. :

ἔσευξα] Β. καπεσκεύασα.

ν. 8388. Θνὰς] Β, Βάκχη. αἱμασοσταγεῖς) ἡμαγμένους τῷ φόνῳ.

ν, 840. ἤ δύσορνις Α. ὄντως δύσορνις καὶ δυσοιώνισεος, καὶ οὐ κατὰ σκοπὸν γέγονεν
αὐςσοῖς ἡ συμφορὰ καὶ ἡ συνέλευσις τῆς μάχης. ᾿Ἐπὶ κακῷ συνῆλθον εἰς μάχην. Ἢ
δὲ τοῦ Οἰδίποδος κατάρα ἐξέσραξε καὶ εἰς σέλος ἤγαγε τὰ κακά.

δύσορνι:] Β. κακόμαντις ὑπῆρχε. ξυναυλία δορὸς} «ἷς γὰρ ὁρῶν αὐτοὺς ξυμθάλλον-
τας ἀλλήλοις εἰς μάχην, οὐκ ἄν ἅπερ ἔπαϑον ἐμαντεύσαπο; ξυναυλίαν δὲ δορὸς λέγει
χὴν ἕνωσιν καὶ τὴν συμβξουλὴν ποῦ πολέμου.

γ, 842, οὐδ' ἀπεῖπε) Α΄. οὐκ ἀπηγόρευσε τὸ ποιῆσαι τὰ δεινά.

ἰξέπραξεν) Β. ἐτελείωσεν ἑαυτήν.

ν. 845. εὐκτὰία) Β. καταράσιμος.

ν. 844. βουλαὶ δ᾽ ἄπιστοι] Α. αἱ βουλαὶ δὲ τοῦ Λαΐου διῆλϑον καὶ διεσληφώϑησαν.
Λέψει δὲ τὰς περὶ τὴν μίξιν τῆς αὐσοῦ γυναικός. Ασίστοι δὲ, ὅτι οὐκ ἱπείσϑη τῷ ᾿Απόλ-
λων!, εἰπόντι αὐτῷ μὴ συνελθεῖν τῇ γυναικὶ Ἰοκάστῃ. Ὁ

βουλαὶ δ᾽ ἄπιστοι Λαΐου} Β. καϑ᾿ ἃς οὐκ ἐπείσϑη ᾿Απόλλωνι. διήρκεσαν) μέχρι τοῦ
νῦν ἐπάγουσαι συμφορὰς τοῖς ἐξ ἐκείνου.

ν. 846. μέριμνα δ᾽ ἀμφὶ πτόλιν] Α. ἡ μέριμνα δὲ, ἤτοι ἡ φροντὶς ἣν ἔσχεν ὁ Λαΐος
περὶ τὴν μίξιν, καὶ τὰ ϑεσπίσματα σοῦ ᾿Απόλλωνος, οὐκ ἀμθλύνεται καὶ παρέρχεται,
καὶ εἰς ἀνεκπραξίαν ἔρχεται, ἀλλ᾽ ἔργοις τελεῖται.

μέριμνα) Β. φροντὶς καὶ σαρωχή.

ν. 846. ϑέσφατ᾽) Β, αἱ τοῦ ᾿Απόλλωνος μαντείαι δ΄ ὧν εἶπεν αὐτῷ ὡς εἰ τεκνώσει
παῖδα, αὐτόν τε καὶ πᾶν ἀϊστώσε, γένος. ἀμθλύνεται] ἐξασϑενεῖ.

ν. 847. πολύστονοι[ Β. πολλῶν στεναγμῶν ἄξιοι. πόδ᾽] ὅπερ πατ᾽ ἀλλήλων ἐδράσατε.
ἄπιστον, ἤγουν μικροῦ δεῖν εἰς ἀπιστίαν πίπαον, τίς γὰρ πιστεύσειεν ὡς ἀδελφοὶ ἀλλήλους
ἀπέκτειναν ;

ν, 848. αἰακτὰ)] Α. ϑρηνητικά..

αἰακτὰ} Β, ϑρηνηφικά,

ν. 860. αὐτόδηλα)] Α. αὐτὰ δὲ ταῦτα φανερά. ὋὉρᾷ γὰρ τὰ σώματα βασταζόμενα
ΠΡ ;

ὃ χορός.

αὐτόδηλα] Β. φανερὰ καὶ οὐκ ἀμφίξολα. προῦπ'τος] φανερὸς καὶ διασρεπὴς καὶ διάδη-
λός ἐστι.

ν. 851. διπλαῖ μερίμναι] Β, ἐπειδὴ καὶ οἱ φονευϑέντες δύο εἰσίν. διδυμιανόρεα) ἤγουν
δύο ἀνδρῶν ἐστι.

ν. 852. αὐτοφόνα)] Α. ἀλληλοκτόνοι γὰρ ἰγένονεο.

αὐτοφόνα] Β. αὐτοσφαγῇ. δίμοιρα) διπλᾶ.

ν΄, 853. σέλεια) Β. ἔσχατα καὶ ὑπερβολὴν οὐκ ἔχοντα.

ν. 854. πόνοι] Β. εἰσί.

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΕᾺ ΤΗΒΒΑΒ. ΟΥΤΙΡ

ν. 855. δόμων ἐφέστιοι)] Α. τὰ κακὰ ἀπὲ τῶν κακῶν οἰκεῖ ἐν τῇ Ἰσσίᾳ καὶ φούσοιᾳ τοῖς
οἴκοις.

δόμων ἰφέστιοι) Β. τοῦ Λαΐου καὶ Οἰδίποδος οἰκεῖοι συνήϑ εις.

γ. 856. ἀλλὰ γόον ὦ φίλαι) Α. ἀλλὰ ϑεῆνον ἐρέσσετε" ἐκ μεταφορᾶς σῶν πλεόντων"
σὺν τῇ τοῦ κρατὸς προοδενούσῃ κρούσει τῶν χειρῶν.

κατ᾽ “δᾳ.»] Β. κατὰ λόγον, καϑ' ὁρμὴν, κατ᾽ ἰσότητα, ἤγουν πρὸς τοὺς στεναγμοὺς
ποιῶμεν, καὶ τὰς ἰν τῇ κιφαλῇ καὶ στέρνοις «λήξεις.

ν. 859. πίτυλον] Α. πίτυλος ὁ ϑόρυξος. ᾿Ασὸ «οῦ τύππω αύπαυλος, καὶ πίτυλος.
Καὶ ἰσεὶ κυρίως ὃ ἀπὸ τῶν ἰρεσσομένων κωπίων γινόμενος ϑόρυθος.

πίτυλον) Β. κτύπον. ὃς αἰὲν δι ᾿Αχέροντ᾽) ἐπειδὴ ὃ γόος περὶ τοὺς νεκροὺς γίνεσαι; οὗ-
σοι δὲ ἐν Αἵδον ἀπέρχονται, δι ᾿Αχέροντα «τοῦτον ἀμείδεσθαι φησὶ διὰ νηὸς εἰς χέρσον ἀνή»
λιον καὶ σκοτεινὴν, τουτέστι μετὰ νηὸς, διὰ τοῦτο πρὸς τὸν Αἴδην χωρεῖ, ἣν ναῦν, ϑεωρίδα
καλεῖ, ἄστονον ἥτοι κακοστένακτον, ἢ ἄστολον καὶ κακῶς ἐσταλμένην, μελάγκροκον καὶ
μέλαν λαῖφος ἔχουσαν. Ταῦτα δὲ σὰ ὀνόματα «ό τε ἄστολον καὶ τὸ μελάγκροκον οἰκεῖα
τῇ εἰς Αἵδην φερούσῃ νηΐ ὡς τῶν ἐν βίῳ ἰνανφίως ἐχουσῶν. Θεωρίδα δὲ λέγει τὴν τοῦ Χά-
βθονφος ναῦν, ἐκ μεταφορᾶς τῆς νηὸς τῆς κατ᾽ ἐνιαυτὸν ἐξ ᾿Αϑηνῶν εἰς Δῆλον ἀγούσης σῷ
᾿Απόλλων, ϑυσίαν, ἣν ϑεωρίδα ἐκάλουν. Δέον δὲ δι᾿ ᾽᾿Α χέροντος εἰπεῖν, δ ᾿Αχέροντα εἶπε
σποιητικῷ ἔϑει, ὡς ἔχει καὶ στὸ ἱππικῶν τ᾽ ἀΐανων πηδαλίων διὰ στόμα, καὶ πόλλ᾽
ἕτερα. Λάμξανε δὲ καὶ εἰς τὸ ϑεωρίδα πὸ διὰ ἀπὸ κοινοῦ, σύναπτε δὲ καὶ τὸ ἀμείξεται εἰς
τὸ ἀφανῆ τε χέρσον. ἀμείξεται) διέρχεται.

Υ. 860. ναύστολον] Α. σὴν διάγουσαν ποὺς νεκρούς. ϑεωρίδα) οἱ ᾿Αϑηναῖοι ἔστελλον
ναῦν ἐστεφανωμένην εἰς τὸν ᾿Απόλλωνα διὰ μαντείας. Θεωρίδα γοῦν ἐκείνην ἐκάλεσαν, ὡς
εἰς Θεὸν ἀπερχομένην, καὶ τοῦ ϑεοῦ ϑέσφατα πάλιν μετακομίζουσαν. Ἐξ ἐκείνης οὖν κα-
ταχρηστικῶς τὴν τοῦ Χάρωνος νῆα ϑεωρίδα ἐκάλεσεν. ΓΑλλλως. Τὴν σοῦ Χάρωνος ναῦν,
ϑεωρίδα εἶπεν. Κυρίως δὲ τοῦ ᾿Απόλλωνος ἡ εἰς Δῆλον ἀπερχομένη. λέγει δὲ ὅτι ταύτην
ὁδὸν ϑεωρητικὴν ὥσπερ οἶδεν ὃ στόνος τὴν ἐπὶ τὸν ᾿Αχέροντα, τὴν ἀνήλιον, ἣν μηδὲ ἥλιος δρᾷ,
ἢ τὴν ἀναγνήν. ᾿Αγνὴ γὰρ ἐκείνη ἡ εἰς Δῆλον ἀπιοῦσα. Ἰτάνδοκον δὲ, ἐπεὶ τσάντας δέχε-
σαι τοὺς ἀποθνήσκοντας.

ναύστολον] Β. τὴν ὡς ναῦν ἐσταλμένη, διὰ τὴν ναῦν τοῦ Χάρονσος. μελάγκροκον) τὴν
ἔχουσαν μέλαν λαῖφος.

Υ. 861. ἀστιξ5] Β. ἀπόρευτον.

γν, 862. πάνδοκον] Β. πάντας δεχομένην μετὰ ϑέάνατον. ἀφανῆ] σκοτεινήν,

ν. 863. πρᾶγος πικρὸν] Α. ἥκουσιν ἐπὶ πρᾶγμα πικρὸν καὶ συμφορὰν αἱ ἀδελφαὶ τῶν
βασιλέων.

αἵδ᾽) Β, αὐταί.

ν, 865. οὐκ ἀμφιξόλως) Β. ἀκριξῶς ἐπίσταμαι.

ν. 866. σφ᾽] Β. αὐτάς. ἰρατῶν; παρϑενικῶν. βαϑυκόλπων] τῶν βαϑ εἴς τοὺς κόλπους
ἰξ ἱματίων ἐχόντων.

ν. 867. ἥσειν] Β. πέμψειν. ἐπάξιον) ἁρμόδιον καὶ προσῆκον ἐξ ἀδελφῶν εἰς ἀδελφοὺς
γίνεσθαι.

ν, 868. ἡμᾶς δὲ δίκη) Α. δίκαιον ἡμᾶς προκατάρχεσθαι, ὡς προακουσάσας.

δίκη] Β. δίκαιον. πρότερον φήμης] πρὸ τοῦ κλαῦσαι ἐκείνους.

ν. 869, δυσκέλαδον 9᾽ ὕμνον) Β. κακόφημον ϑρῆνον. ᾿Επειδὴ γώρ ἔσφιν αὐτὴ φόνων
καὶ ϑανάσων παρεκτικὴ, Εἰκότως καὶ ὁ ϑρῆνος ὕμνος αὐτῆς λέγοισ᾽ ἂν οὐδινὶ ἄλλῳ τοσοῦ-
τὸν χαιρούσης, ὅσον ὀδυρμοῖς καὶ δάκρυσιν, ὃν ὀδυρμὸν καὶ παιᾶνα καλεῖ Αἵδου,

ἡ. 87:1. ἐχϑρὸν παιᾷν᾽ ἐπιμίλπειν] Α. ἔστι γὰρ καὶ «΄αἰὰν ἐπ᾿ ἀγαθοῖς.

ἐχϑ ρὸν] Β. κακόν. Πάροσον ὃ παιᾶν χαρᾶς αἴτιος.

ν. 872. ἰὼ δυσαδελφόταται) Α. ὦ δυσαδελφόταται πασῶν παρϑένων αἵ μίτρας κατὰ
τὴν φϑορὰν λύονται. ᾿Αντὶ δὲ τῆς μίτρας καὶ φώνης γῦν στρόφον εἶσιν.

118 ΒΟΗΟΙΙΑ

δυσαδελφόταται] Β. εἰς ἀδελφοὺς δυστυχεῖς.

ν. 873. στρόφον] Β. ζώνην. Ἢ τὴν ἰδιωσικῶς λεγομένην κομποϑυλαίαν. ἋΣ σρόφον
ἐσθῆτα ἤγουν ἐξωσμένην. Τὸ δὲ περιξάλλονται, εἰ μὲν ἐσϑῆτα εἴποις, ἐντὶ ποῦ ἐνδύνονται
λαξῇς, λέγων ὁπόσαι περιξάλλονται καὶ ἐνδύονται στρόφον καὶ ἰζωσμένην ἰσϑῆτα. Εἰ δὲ
ἰσϑῆσι γράψεις, ἀντὶ σοῦ περιάγουσι νοήσεις οὕτως, ὁπόσαι περιξάλλονται καὶ περιάγουσιν
ἐν ταῖς ἐσθῆσι στρόφον καὶ ζώνην ἐστὶ δὲ κρείσ τον τὸ ἐσϑῆτα ἢ τὸ ἐσθῆσιν. ,

ν. 874. δόλος] Β. πανουργία.

ν, 875. ὀρϑῶς] Β. ἀληϑῶς. λιγαίνειν] ἀλαλάζειν.

Υ. 876. δύσφρονες] Β: χκακογνώμονις.

γ. 877. ἀτρύμονες) Α΄. ἐν κακοῖς ἀκμῆτες, τῶν κακῶν ἀκόρεσσοι. Ταῦτα λέγει ὃ
χορὸς πρὸς τὸν Ἐπεοκλῆν καὶ Ἰτολυνείκην. "Αλλως. ᾿Αφρύμονες, ἀδάμασσο;, ἄκατα-
“όνητοι, ὑπὸ τῶν κακῶν μὴ νικηϑέντες, ἢ οὗς πολλὰ κακὰ ἐδάμασαν.

φίλων ἄπισποι Β. μὴ τοῖς φίλοις πεισϑέντες ὥστε καταλύσαι τὸν πόλεμον. κακῶν
ἀφρύμονες) ἀκάμσ'ποι καὶ μὴ φοβούμενοι τὰ κακὰ ὥστε τούτων ἀφίστασθαι.

ν, δ78. πατρῴους δόμους ἑλόνσες} Ἀ, αἴτιοι τῆς ἁλώσεως γενόμενοι. Ἰπορϑήσαντες,
ἐρήμους ποιήσαντες τῷ ξίφει.

ἑλόνσες) λαβόντες, ἄϑλισοι καὶ οὐκ εὐσυχεῖς. Τεθνηκότες γὰρ εἰσῆλθον ἄμφω τὰς
Θόήέξας, καὶ πατρῴων μνημάτων τυχεῖν ἔμελλον, εἰ καὶ Ττολυνείκης βίᾳ Κρεόντος ἄτιμος
ἔῤῥιπασο ὡς κατὰ τῆς πατρίδος ἐστρατευκώς. Μελίως δὲ εἰπεῖν ἔδει, ἀλλ᾽ ἐπήγαγε πρὸς
σὸ ἑλόνσες" πὸ δὲ σὺν ἀλκῇ ἀντὶ τοῦ σὺν πολέμῳ, ἢ σὸ ἑλόντες, ἀντὶ σοῦ πορϑήσαντες καὶ
καταξαλόντες, τὸ γὰρ ἀποθανεῖν σφὰς καταβολὴ τις ὥσπερ τῶν δόμων ἦν.

ν. 880. μέλεσι] Β. ἄϑλισι. 61] οἵ φινεῤ-

ν. 881. ἐσὶ λύμῃ] Β. καὶ συμφορᾷ.

ν. 889. ἰὼ] 8. φεῦ.

ν. 883. μοναρχίας] 8. ἐπίϑυμος γὰρ ἕκαστος ἀποκτείνας σὸν ἕσερον μόνος ἀρχ εἶν,
ὥστε ἣν ἐπεϑύμουν μοναρχίαν ἰδεῖν, πικρὰ αὐτοῖς ἔδοξε, δ᾽ ἐκείνην σπερηϑεῖσι τοῦ ζῆν.

ν. 884. διήλλαχϑεῖ Α. κακὴ διαλλαγὴ ἡ διὰ ϑανάσου. Μὴ ὄντες γὰρ, οὐδὲ μάχην
σφῆσε σὸ ἀπὸ σοῦδε. Ἢ, διήλλαχϑε ἀντὶ τοῦ ἀπηλλάγητε. "Αλλως. Ἢ διαλλαγὴ
ὑμῶν οὐκ ἐπὶ φιλίᾳ γέγονεν, ἀλλ᾽ ἐπὶ ἀναιρέσι «οὗ σιδήρου.

διήλλαχϑε σιδάρῳ)] Β. τῆς μάχης πέπαυσϑε, καὶ εἰς ἕν συνέλθησε καπ᾽ ἀλλήλων
σφαγῇ, σιδήρῳ διαλλάκτῃ χρησάμενοι" Φεῦ τοιούτου διαλλάκτου. Σαφηνίζει δὲ σὸν διαλ-
λάκτην φάσκων οὖκ ἐπὶ φιλίᾳ γεγενῆσϑαι, ἀλλ᾽ ἐπὶ φόνῳ. Τὸ δὲ διέκρίϑητε ἄνεὶ τοῦ
κεχώρισφε.

Υ. 888. κάρτα δ᾽ ἀληθῆ] Α. κάρτα δὲ καὶ λίαν ἀληϑῆ ἐπέκρανε καὶ ἐπλήρωσε τὰ κα-
σεύγματα τοῦ πατρὸς Οἰδίποδος, ἡ σεδασμία καὶ τιμία ᾿Ἐριννὺς ἐκείνου, ἤτοι σοῦ Οἰ-
δίποδος. Ἤγουν, ἐτελείωσε τὰς ἐκείνου ἀρὰς κατὰ τῶν παίδων.

κάρα] 8. λίαν.

ν, 889. πόσνι᾽ ᾿Εριννὺς} Β. ἣν δ ἀρᾶς ἐπήγαγε τοῖς παισί. Κατ᾽ εὐφημισμὸν λέγει
τὴν 'Εριννὺν πστνίαν ὡς καὶ Ἐὐμενίδας φῶμεν, ἢ ὡς ϑεὸν οὖσαν.

γ. 890. δι’ εὐωνύμων πεσυμένοι] Α. σὸ ἱξῆς σοῦ λόγου οὕτως νοητέον, ἤδη διήλλαχϑε
σιδήρῳ οὐκεπ᾽ ἐπὶ φιλίᾳ, ἀλλ᾽ ἐπὶ φόνῳ, διεκρίϑητε σεσυμμένοι καὶ σετρωμένοι δι᾽ εὐωνύ-
μων. Τοῦτο δὲ συμβαΐνει ἐν τοῖς κατὰ τὸ ἐναντίον ἱσταμένοις, οἷον, διαμπὰξ ἀλλήλων πὰς
πλευρὰς σρώσαντες. Ἑκάτερος γὰρ τῶν μονομαχούντων, τὸ ἀριστερὸν πλευρὸν ποῦ ὠντι-
πάλου σιτρώσκειν βούλεται. Οἷον διὰ τῶν πλευρῶν αὐτῶν τετυμμένοι τεϑνήκασιν οἱ
ὁμοσπλάγχνοι. :

εὐωνύμων] Β. ἐρισσερῶν. Τὸ εὐωνύμων πρὸς τὸ ὁμοσπλάγχνων π'λευρωμώφων συντακ-
«ἴον, ἔφη δὲ διὰ μίσου τὸ ἕτερον ἡμιχόριον, τὸ πετυμμένοι ὥσπερ συμμαρτυροῦν τῷ προτέρῳ,
Συμθαΐνει δὲ σοῖς μονομια χοῦσι κατὰ τὸ εὐώνυμον μέρος τὰς τρώσεις δέχεσθαι ἱσσαμένοις
ἐναντίον ἀλλήλων, ὡφἑκατέρου τῇ διξιᾷ χεῖρι τὴν ἐριστερὰν ἑκατέρου παΐειν πτ“λενρὰν, μιαρ-

ΙΝ ΒΕΡΤῈΜ ΟΟΝΤΕΗΑᾺΑ ΤΗΒΒΑΞΒ. 119

τοριῖ δὲ φοῦτο παὶ τὰ ὠντιφόνων καὶ σὸ διανταίαν. σετυμμίνο πρωϑέντις διεκρίϑητε
κωφὰ κοινοῦ,

γ, 891. »ὥνμμδνω δ᾽, ὁμοσαλάγχνων] Α. στὸ ἑξῆς τοῦ λόγου ἀδναν, δ εὐωνόμων
τετυρεμένοι ὁμοσσλάγχνων «ε- πλευρωμάτων. Τετυμμένοι δῆϑ᾽ ἐν τῷ μέσῳ ἔφη τὸ ἕσερον
ἡμιχόριον, συμμαρτυροῦν καὶ συμφωνοῦν ἐκείνω, ἀληϑῶς τετυμμένοι.

δμοσσαλάγχνων)] Β. ἀδελφικῶν.

γν. 893. δαιμόνιοι] Β. δυστυχεῖς.

γ. 894. ἀντιφόνων) Β. τῶν ἐξ ἐναντίας γινομένων.

γν. 896. διανταίαν λέγεις “λαγὰν] Α. πληγὴν διαμπὰξ γενομένην, καὶ ἐπὶ τῶν σω-
μάτων καὶ ἐπὶ τῶν οἴκων. ἄμφω γὰρ ἔχει κακῶς.

διανταίαν) Β. τὴν ἀλλήλων ἐξ ἐναντίας γινομένην.

Υ, 897. δόμοισι καὶ σώμασιν) Α. εἰπόντος ποῦ ἡροιχιορίου, αἱ αἴ, ἰσοφόνων ϑανάφων
ἀραὶ, καὶ πρὸς τοῦτο ἀντιφήσαντος τῷ ἑτέρου ἡμιχορίου, ὅτι διανταίαν λέγεις «ληγὴν, ὥσ-
Με ῥρρανμῖν σὸ ἡροιχόριον “εἴσεεν φσί εἶπεν ἄνωθεν, λέγει, ὅπ φημὶ αὐτοὺς στερηϑέντας
καὶ οἴκων καὶ ϑέτνας διὰ τὸ ἀναιρεθῆναι αὐτοὺς ὑπ᾿ ἀλλήλων.

δόμοισι καὶ σώμωσι σεσλαγμένους. Β. σφαγέντες γὰρ αὐτὸ ἀσολώλασι καὶ τῆς ἀρ-
χῆς δὶ ἣν ἐμάχοντο ἀπεστέρηντο, τοῦτο γάρ ἔστι τὸ δόμοισι καὶ σώμασι πεσληγμένους"
ἐπλήγησαν δὲ ἐν προϑυμίᾳ ψυχῆς, οὐχ᾽ οἷά τε ῥηθῆναι καὶ ἐν δυσσυχίᾳ, ἐν κατάρας πα-
πρὸς ἀπελϑούσῃ διχόφρονι καὶ διπλῇ, κατ᾽ ἀμφοτέρων γὰρ ἦν. ἐννέπω] λέγω.

ν. 899. ἀναυδάσῳ μένε!) Α. ὠκαϑέκτῳ ὀργῇ ἀνήρηνται ὑπ᾽ ἀλλήλων, ἰσχύϊ μεγάλῃ
καὶ ὠνεκλαλήτῳ.

9564.» ΄

ὠναυδάτῳ] Β. ἀῤῥήτῳ. μένε!] προθυμίᾳ.
γ, ΘΌΟ. ἀραίῳ) Β. καταρασίμῳ.

ν. 901. διχόφρονι] Β. δισ“λῷ.

γ. 902. διήκει] Β. διέρχεται.

ν. 90... φίλανδρον] Β. τὸ ὑπ᾽ ἀνδοῶν Φιλούρενον.

ν, 905. μενεῖ κπέανά τ᾽ ἐπιγόνοις] Α. τοῦτό φησιν, ὅτι τὰ χρήματα, ὧν χάριν φιλο-
νεικία ἐγένετο καὶ ϑανάτου τέλος τοῖς αἰνομόροις ἀδελφοῖς, μενεῖ καὶ ἐπσικτηϑήσεσαι «οῖς
ἐπιγόνοις καὶ τοῖς συγγενέσιν ἐκείνων. Τοῦτ᾽ ἔστιν, ἄλλοι κερδήσουσι “ἃ χρήματα δι᾽ ἃ
ἐκεῖνοι ἀπώλοντο. ᾿Ἢ οὕτως, τὰ κτίανα ταῦτα, οἱονεὶ τὰ ὀνείδη, διἥξουσι μέχρι «σῶν ἐσ -
γόνων. Κτέανα δὲ εἶπεν, ὡς ἐπὶ οὐσίας, οἱονεὶ κληρονόμοι τῶν παϑῶν ἐκείνων καὶ τῶν
ὀνειδῶν οἱ παῖδες γενήσονται, ὀνειδιξύρεενοι τὴν τῶν προγόνων ἀπώλειαν.

μενεῖ κτέανα] Β. ἕτεροι κερδήδουσι τὴν ἀρχὴν δ᾽ ἣν κακῶς ἀπολώλασιν οὗποι, ἤ τοῖς
ὕσσερον ἔσται λόγος, ὁρῶσι πρὸς τὴν τῶν Θηδῶν ἀρχὴν, ὡς διὰ «αὐτὴν ἀδελφοῖς συμξέξηκεν
ϑάνασος. ἐσιγόνοις] τοῖς ὕστερον.

τ, ΘΌ0. αἰνομόροις] Β. τοῖς δυσευχέσι καὶ κακῶς ϑανοῦσι.

ν, 907. νεῖκος] Β. μάχη. ἔφα] ἦλϑε.

γ. 909. ἐμοιράσαντο] Α. ὀξύϑυροι ὄντες ἐμοιράσαντο καὶ διενείμαντο τὰ καήματα
ὥστε Ἶσα λαχεῖν. Λέγει δὲ τὰς ταφάς" μόνος γὰρ ὃ τάφος αὐτοῖς ἐξ ἴσου μεμέρισται, καὶ
ποῦσο μόνον ἐκέρδησαν.

ὀξυκάρδιοη Β. ὀξύϑυμοι καὶ πρὸς μάχην καὶ φόνον ϑερμόπτατοι.

ν. 910. ὥς τ᾽ ἶσον λαχεῖν] Β. οὕτω διεμοιρώσαντο τὴν ἀρχὴν ὥστε αὐτῶν ἕκασσον
ἶσον μέρος αὐτὴς λαχεῖν καὶ μὴ πλέον σχεῖν ἕτερον θατέρου" «ὸ δέ ἐσσι σὸ ἀμφοτέρους τι -
γᾶναι" εἰ γάρ τις αὐτῶν ἕξη, ὃ μὲν μόνος εἶχεν, ὃ δὲ ϑανὼν ἀποστεροῖσο" εἰ δὲ καὶ ὅμ.-
φω, ἐσλεονίκσε, ἄν ὃ μέν ποτε κείνου ὁ δὲ σούτου, καϑάπερ καὶ πρόσϑεν ἐγένετο.

γν. 911. διαλλακτῆρι δ᾽ οὖκ ἀμεμφία) Α. οὐδεὶς ἔπαινος καὶ σιμὴ τῷ καταλλάξανει
αὐτοὺς σιδήρῳ καὶ διαλύσαντι «ὃ νεῖκος, ἀλλὰ μέρμοψις καὶ ὄνειδος. Οἱονεὶ, μέμφονται δὲ
οἱ φίλοι τῷ διαλλακτῆρι αὐτῶν σιδήρῳ, ὡς οὐδετέρῳ χαρισαμένν, ἀλλ᾽ ἀνελόντι καὶ τοὺς
δύο.

120 ΒΟΗΟΠΙΑ

διαλλακτῆρι] Β. ἐμέρισαν δὲ ἐν διαλλακτῆρι καὶ τῆς μάχης παυστῆρι, τῷ ϑανάσῃῳ
δηλονότι, βαρεῖ μὲν τοῖς φίλοις καὶ δυσχερεῖ ἅτε φίλοις, οἱ δὲ ἐχϑϑροὶ τὴν αὐτῶν φύσιν ἠρνή-
σαντο, οὐ γὰρ ἐπίχαρις αὐτοῖς ἔδοξεν, ἀλλὰ καὶ οὗτοι ἠλέησαν, τοσοῦτόν ἐστι τὸ κατ᾽ αὐ-
φοὺς δρᾶμα. οὐκ ἀμεμφίᾳ) ἀλλ᾽ ἐπὶ ψόγῳ. )

ν. 919. ἐπίχαρις) Β. ἀπόδεκεος τοῖς ἐχϑϑροῖς.

ν. 913. ὧδ᾽] Β. οὕτως.

ν. 914. μένουσι] Β. ἐκδέχονται.

-"“ ΄

ν, 918. «άχ᾽ ἄν τις εἴποι, τίνες] Α. ὡς ἀνοήτως αὐτὸ εἰπούσης, ἰρωτᾷ τίνες αὐτοὺς
μένουσι.

ν. 916. σάφων πατρῴων λαχαὶ] Α. αἱ σκαφαί. ὡς τὸ, φυτὸν ἀμφελάχαινεν.
(0 ἀγ88. «΄. 941.)

λαχαὶ; Β. ἢ ἀντὶ τοῦ διορύξεις νοεῖ, λαχαίνω γὰρ πὸ σκάπτω, ἐξ οὗ καὶ λάχανα,
ἢ (ὃ καὶ κρεῖστον) ἀντὶ «οὔ κληρώσεις, ἤγουν κεκληρωμένοι αὐτοῖς πατρῷοι τάφοι.

ν. 917. δόμων μάλ᾽ ἀχὼ] Α. ἀπὸ σῶν δόμων ἠχὴν καὶ βοὴν προπέμσει ἐπ᾿ αὐτοὺς
γόος καὶ ϑρῆνος, δαϊκαὴρ, καὶ διακόπτων “ἄντα, αὐτοπήμων, ἤτοι ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ἔχων τὰ
κακὰ, ἐκ βάϑους ϑρηνῶν. Ἥςσις ἡ ἠχὼ μινύϑει καὶ ἐλαττοῦται ἐμοῦ ϑρηνούσης, καὶ
σφοδρότερον ἦχον καὶ μείζονα ποιουμένης. ' ν᾿

ἀχὴν]) Β. βοήν. ἐπ᾽ αὐτοὺς) τοὺς ἀδελφούς.

ν, 919, αὐτόστονος, αὐποπήμων) Α. ἐν ἑαυτῷ πὲν στόνον ἔχων. ὋὉ δὲ γόος, φησὶν,
αὐσοπήμων ἐστὶν, ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τὰ κακὰ ἔχον καὶ τὰ πολέμια. Δαΐφρων δὲ, οὖκ ἐπὶ τοῖς
καλοῖς χαίρων.

ν, 920, δαΐφρων] Β, ““ολέμιος ταῖς φρεσί. Λυπηρὸς καὶ διακόπτων τὰς φρένας ὃ Θρῆνος,
πάντα δὲ τὰ τοιαῦτα ὀνόματα οἰκεῖα τῷ ϑρήνῳ, αὐτὸ γάρ ἐσσι στεναγμὸς καὶ πῆμα «οῖς
ἔχουσι, τὸ δὲ ἐτύμως πρὸς τὸ δαΐφρων καὶ οὐ πρὸς «ὃ φιλαγαθϑὴς συντακτίον, ἀληϑῶς γάρ
ἐστιν ὁ γόος δαΐφρων, δακρυχέων δὲ ἐκ φρενὸς ἀντὶ τοῦ δακρυπέωπων ἐκ τῆς τοῦ ἔχοντος
αὐτὸν διανοίας, οὐ γὰρ οἷόν σε γόον εἶναι χωρὶς δακρύων, φιλαγαϑὴς" φιλογέλως, γηϑῶ

φάλνν:
τὸ χαίρω.

90. δακρυχέων ἐκ φρενὸς} Α. ἐκ βάϑους ϑοηνῶν,

δακρυχέων. Β. κινητικὸς δακρύων. ἃ) ἡ φρήν μου.

ν, 929, μινύϑει.) Β. σμικρύνεται, πάσχει.

ν. 924. πάρεστιν δ᾽ εἰπεῖν Α΄. ἐπ’ ἀμφοτέρων, τοῦ τ᾽ ᾿Ἐσεοκλέους καὶ τοῦ Ττολυνείπουε,
ὅτι σολλὰ κακὰ ἔσραξαν τοῖς πολίταις τοῖς μὲν Θηξαίοις ὁ ᾽᾿Επεοκλῆς, τοῖς δὲ ᾿Αφργείοις
Πολυνείκης, ὡς ἐναντίοι γενόμενοι εἴς σε Θηβαίους καὶ ᾿Αργείους.

ν. 925. ὡς ἐρξάτην] Β. ὅτι ἔπραξαν. πολλὰ] δεινὰ δηλονότι. ᾿Επειδὴ φάμεν ποιῶ
σοὶ «ὅδε, καὶ ποιῶ σε ἠτιμημένον, ἀμφότερα Αἰσχύλος ἐνταῦϑα πεποίηκε λέγων, ὡς
ἐποίησαν «οῖς πολίσαις πολλὰ δεινὰ ἰν τῇ μάχη, καὶ τὰς στίχας καὶ τὰς τάξεις. τῶν
ξένων ἐποίησε πολυφϑόρους, ᾿Επεοκλῆς μὲν τοὺς πολίτας, Ἰτολυνείκης δὲ τοὺς σὺν αὐτῷ, ὁ
μὲν ἀγαγὼν ἐνταῦϑα καὶ ἀπολωλεκὼς, Θηξαῖοι δὲ πολιορκίας δεινὰς ὑπέμειναν.

ν, 928, πολνφϑόρους] Α. μετὰ φϑορᾶς ἐλθούσας.

᾿πολυφϑόρους Β. ποταπάς. ἐν δαΐδι) ἐν τῇ μάχῃ.

ν. 929. δυσδαίμων σφὶν ἃ τεκοῦσα] Α, ἡ μήτηρ αὐτῶν δυσευχεστάτη σἀσῶν γυναι-
κῶν ὅσα, παῖδας ἰποίησαν, ϑεμένη καὶ ποιήσασα ἄνδρα ἱαυτῆς «τὸν ἴδιον παῖδα, τοῦτ᾽ ἔστι,
δυσδαίμων, ὅτι ὃν ἔτεκεν, ἄνδρα ἔσχε. Λίγει δὲ τὸν Οἰδίποδα, ἐξ οὗ ἰγεννήϑησαν ὃ
᾿Ετεοκλῆς καὶ ὁ Πολυνείκης.

σφὶν) Β. ἐν αὐτοῖς.

γ. 933. ὧδ᾽] Β. ὡς ὁρῶμεν. :

Υ, 935. ὁμόσποροι᾿ Α. ἀληϑῶς ἀδελφοὶ καὶ πανώλεϑροι γεγόνασιν, ἀλλήλους διατε-
μόντις ἐν μαινομένῃ ἔριδι, πρὸς τῷ τέλει τῆς φιλονεικίας. ᾿Αποϑανόντων γὰρ αὐτῶν
πίπαυται τὸ ἔχϑος.

ΙΝ ΒΕΡΤῈΜ ΟΟΝΤΕΑ ΤΗΕΒΑΒ, 121

ὁμόσπορο.) Β. ὑπῆρχον. πανώλεϑροι) ὑπῆρξαν.

ν. 938. νεΐκεος ἐν τελευτᾷ) Β. ϑανόντες γὰρ πίπαυνται σοῦ φιλονεικεῖν τοῦ πρὸ;
ἀλλήλους.

ν. 940. ἐν δὲ γαίᾳ) Α. ἐν δὲ τῇ γῇ, ῥανθείσῃ σῷ αἵματι. μέμιπσαι ἡ ζωὴ αὐτῶν.

ν. 941. φονοῤῥύτῳ;, Β.ἐν ἡ τὸ αὐτῶν αἷμα ἔῤῥευσεν.

ν. 949. χάρτα δ᾽ εἰσὶν ϑμιωιμο.) Α. τῇ συμφορᾷ.

κάρτα δ᾽ εἶσ᾽ ὅμαιμοι) Β. κατὰ παντός εἶσιν ἀδελφοὶ. κατά σε γένος καὶ σύχην,

ν. 943, πικρὸς λυτὴρ νεικέων} Α. χαλεπὸς καὶ πικρὸς καὶ ὀδύνης αἴτιος, λυτὴρ σῶν νεικέων
καὶ τῶν φιλονεικιῶν τοῦ Ἐπεοκλέους καὶ ποῦ Πολυνείκους, ὁ ξένος σίδηρος, ὃ πόντιος, ὃ ἐκ
πυρὸς συϑεὶς καὶ ὁσμηϑεὶς, ϑηχτὸς καὶ ἠκονημίνος. Τικρὸς δὲ μερισσὴς τῶν χρημάτων
ὁ σίδηρος. ἹΠόντιον δὲ τὸν σίδηρον λέγει, ὅτι οἱ Χάλυξες, παράλιοἱ εἰσιν, ἦν οἷς ὃ σίδηρος
γίνεται. Ἢ ὅτι ἔϑνος ἐν τῷ πόντῳ οἱ Χάλυδις, ὅϑεν ὃ σίδηρος. Ἔκ πυρὸς δὲ συϑεὶς εἶπεν,
ὅτι διὰ πυρὸς ἡ κατασκευὴ τοῦ σιδήρου. Τὸ δὲ, ΓΑφρης ἀρὰν τσατρὸς σιϑεὶς ἀληθῆ, τοῦτό
φησιν, ὅτι ἰπηράσατο ὃ Οἰδίπους διὰ ξιφῶν τὴν οὐσίαν αὐτοῦ μερίσαι καὶ διανείμασθαι τὼς
υἱοὺς αὑτοῦ, ταύτην δὲ τὴν τοῦ Οἰδίποδος ἀρὰν ἐπλήρωσεν ὃ σίδηρος.

πικρὸς λυσὴρ͵ Β. ἐγένεσο. ὁ πόντιος] εἰ γὰρ οἱ Χάλυξες σαράλιοι, ἐπ σούτων δὲ ὃ σίδη-
ρος εὕρηται, καιρὸν ἀν ἔχοι καὶ τοῦτον πόντιον ξεῖνον παλεῖσϑθαι. .

ν, 944. ξεῖνος] Β. φίλος. συϑεὶς᾿ δομηϑεὶς, κατασκευασϑθϑείς.

ν, 945. ϑηκχεὸς) Β. ἠκονημένος. πικρὸς) ὑπῆρξε.

ν. 947. δατητὰ:] Β. μεριστής.

ν. 948. σι ϑεὶς] Β, ποιῶν.

ν. 949. διοσδότων] Β. τῶν ἐκ Διὸ; δοϑέντων.

γ. 951. ὑσὸ δὲ σώματι γᾶς “πλοῦτος ἄξυσσος ἔσται!) Α. πολλὴ τῆς γῆς ἡ ἀφϑονία
ὑποκείσιται αὐτοῖς. Ἢ οὕτως, ὑπὸ γῆν δὲ ὃ πολὺς πλοῦσος αὐτῶν κέκρυσται. ᾿Ἡγοὺν
ἐν ἀφανείᾳ.

ν. 9523. «λοῦτος, Β. τοῦτο διπλῶς νοητέον, ἢ ὅτι ἔσται αὐτοῖ; ὑπὸ τῷ σώματι τῆς
γῆς, ἤγουν ὑπὸ τῷ Αἴδη, «λοῦτος πολὺς, ἢ ὁ πολὺς πλοῦτος καὶ ἣ εὐδαιμονία, δι᾽ ἣν οὕτως
ἀϑλίως ἀπώλοντο ὑπὸ τῷ Αἵδη, ἔσται αὐτοῖς. ἤἘσα, δὲ ἀμφότερα κατ᾽ εἰρωνείαν. ἄθδυσ-
σος] πολύ;. αὐτοῖς] ἔσται.

Υ. 954. “ὅνοισ,] Β. δυστυχίαις.

ν. 955. σελευτῷ δ᾽ αἵδ᾽ ἰπηλάλαξαν) Α. ἐσὶ δὲ τῇ σελευτῇ αὐτῶν ἠλάλαξαν καὶ ἤχη:
σαν, κατὰ σὸν ὀξύφωνον καὶ μογαλόηχον νόμον, ἀραὶ τοῦ Οἰδίποδος. ᾿Αντὶ σοῦ, ϑόρυξον
μέγαν καὶ ϑρῆνον αἱ ἀραὶ ἐποίησαν ἐπὶ τῷ ϑανάτῳ τούτων, τοῦ γένους παντὸς τοῦ Οἰδίασ-
δος οὐκέτι φέροντος τὰς συμφορὰς, ἀλλ᾽ ἡττηϑένπος αὐτῶν, καὶ οἱονεὶ δεδωκότος νῶτα φοῖς
ἐχϑιροῖς, ἤγουν τοῖς κακοῖς τοῖς κατὰ σὸ γένος τοῦ Οἰδίποδος ἐνισχημένοις, Τῆς δὲ βχά-
ξης τρόπαιον ἕστηκεν ἐν αἷς σύλαις ἐϑείνοντο καὶ ἐτύπ' τοντο τοῖ; ξίφεσιν οἱ ἀδελφοὶ (λέγη
δὲ σὰς ξδδόμας αύλας τῆς πόλεως) καὶ τοὺς δύο ἀπολίσασα ἡ τύχη ἐπαύϑη.

τελευτᾷ δ᾽ ἐπηλάλ αξαν] Β. ἐν τέλει, ἐν ὑστέρῳ ἤχησαν.

γν. 956. τὸν ὀξὺν νόμον] Β. τὸν ὄσϑιον καὶ εἰς μά χην παρακλησικὸν, κῷ κωφὰ σῶν ἀντι-
πσπάλων χρῶνται οἱ ἔν πολίμῳ φεύγοντες. “Ὥσσερ ἰν τῷ πολέμῳ ἐών «ινες ἀχαλαγὴν καὶ
φόξον ἐμοοιοῦσαν βοὴν πρὸς τοὺς αὐτῶν ἀντιπάλους ““οἥσωνται, σούφοις φρσοτὴν ἐνεργά-
ζονται καὶ δεῖγμα ταῖς νίκαις ἱστῶσι σρόπαιον, οὕτω καὶ νῦν Αἰσχύλος ποιεῖ, λέγων γὰρ
πολλοῖς δεινοῖς σὸν Οἰδίποδος δόμον περιπεσεῖν, εἶϑ ὥσσερ τινὰ δεινὸν δα λίσην εἰσάγει φὴν
σούτον ἀρὰν, ἣν τοῖς παισὶ κατηράσατο, τοσοῦτον ὑπερξαλλομένην τὰ πρός [3ε»} δυσευ-
χήματα ὡς παντελὶς ἐνεργάσασϑα, ὅλου τοῦ γένους αὐτοῦ, τὸ δὲ ἦν ᾿Εφεοκλῇς καὶ Ττολυ-
γείχης, οἱ δ αὐτὸν ἀϑλίως ἀπολωλότες. Τὸ δὲ ἕστακε ἄτας τρόπαιον ἐν σύλαις, διὰ σὴν
δυσσυχίαν λέγει, ἢ διὰ τὸν ϑάνατον τὸν ἰν ταῖς σύλαις συμῥάνχα αὖ τοῖς,

ν, 957. σαντρόπῳ]) Β. τυάσης τροπῆς καὶ ἥτσης μίσσης

γν, 959. ἄτας] Β. τῆς βλάξης.

Υγ01,. ΠῚ, ὰ

122 5ΟΗΟΙΙΑ

γΥ. 961. ἐϑείνονσο)] Β. ἐσφάσεοντο.

ν. 962. ὁ δαίμων) Β. ἡ δυσευχία.

ν. 963. παισϑεὶς) Α. ἡἥ ᾿Αντιγόνη φησὶ πρὸς τὸν ἸΤολυνείκην, συφϑεὶς χαὶ πεσὼν,
ἔςτυψας. Φιλικῶς γὰρ διέκειτο πρὸ; αὐφόν.

σαισϑεὶς] Β. Πολύνεικες.

ν. 964. σὺ δ᾽ ἔϑανες] Α, φησὶ δὲ πάλιν ἡ ᾿Ισμήνη, σὺ δὲ ὦ ᾿Ἐτέοκλες ὃ ϑανασώσας τὸν
Πολυνείκην, ἔδϑανες ὑσ᾿ αὐτοῦ, "Αλλως. Οὗσος ὁ «λήξας ἐπλήγης. Σὺ δὲ κατακχτανὼν,
ἀνελὼν τὸν ἕτερον, ἀπέϑανις.

ἔϑανες) Β. Ἔ πέοκλες.

ν, 965. μελεόηονος) Β. ἤγουν μέλεα “ἰονήσας πρὸς τὸν ἀδελφόν. μελεοσἀϑὴς͵ ἄϑλια
σαϑὼν παρ᾽ αὐτοῦ.

ν. 966. ἴπω δάκρυα) Α. ποτὲ πρὸς ποῦτον, ποσὲ πρὸς ἕτερον ἴτω δάκρυα. Καὶ ὁ
ἀνελὼν τὸν ἕτερον, καὶ αὐτὸς προκείσεται, τοῦτ᾽ ἔστι σεϑνήξεται. ἹΤροκείσεται, δηλονότι

ἢ
νεκρός.

γ. 968. μαίνεσαι) Β. ταράσσεται.

ν. 972. ἔφ9.σο] Β. ἐφϑάρης.

νυν. 974. δισλᾷ λέγειν] Β. πάρεστι.

ν. 975. ἀχέων τοίων «ἀδ᾽ ἐγγύθεν Α΄. “οἷς πάϑεσιν ἀγχιστεύοντα. ᾿Ανσὶ σοῦ, οὖκ
ἀλλόσρια.

γόων ποίων] Β. διπλῶν. ᾿Επειδὴ γὰρ ἔφασαν ὡς διπλᾶ λέγειν καὶ διπλᾶ δρᾷν
πάρεστι, διὰ τοῦτο φησὶν ᾿Αντιγόνη καὶ αὖϑις ὅτι τάδε τὰ παρόντα κακὰ “πλησίον
ποιούτων γόων, τουτέσειν εἰς διπλᾶ καὶ ποὺς περὶ αὐτῶν γόους διπλοῦς εἶναι δεῖ. Ἑδϑρησαι
δὲ καὶ ἐν σαλαίῳ βιβλίῳ, ἀχέων τάδ᾽ ἐγγύϑεν, ἤγουν ἐκ τοῦ πλησίον ταῦτα ϑρηνῶ, ὅπερ
ἐσσὶ κρεῖσσον. Μαρευρεῖ δὲ καὶ τὸ ἱπαγόμενον τὸ πέλας δ᾽ ἀδελφαὶ ἀδελφεῶν.

ν, 976. πέλας αἵδ᾽ ἀδελφαὶ) Α. ἐγγὺς δὲ κακῶν ὧν ἔπσαϑον οἱ ἀδελφοὶ, ἐσμὲν καὶ ἡμεῖς
αἱ ἀδελφαί.

ν. 977. ἰὼ μοῖρα] Α. ἐφύμνιον, Φεῦ μοῖρα βαρέα πάϑη παρέχουσα, καὶ ὦ σεξασμία
οἰδίσου σκιὰ, σύ τε ὦ ᾿Ἐριννὺς, ὄντως μεγαλοδύναμος καὶ γενναία εὶς εἶ,

ν. 978. Οἰδίπου σκιὰ] Α. σκιὰν Οἰδίποδος αὐτὸν καλεῖ τὸν Οἰδίποδα. Τυφλωϑθϑεὶς γὰρ
εἴδωλον εἶναι δοκεῖ καὶ οὐ τέλειος ἄνθρωπος. ᾿Αλλως. Ὁ ἀσϑενὴς Οἰδίπους" ὅσι δοκεῖ
»ῦν οὐδὲν ὑπάρχειν.

πότνιά τ᾿ Οἰδίπου σκ" ἃ] Β. ἤγουν ὦ Οἰδίπου διὰ πὸ γέρας σεξάσμιε. ΣΣκιὰν δὲ αὐσὸν
καλεῖ διὰ τὴν σύφλωσιν, ὥσπερ καὶ Εὐριπίδης αἰϑέρος εἴδωλον. (ῬΏοΘη. 1588.) ΤΙνὸς
δὲ τοῦτον ἕνεκα ἐνταῦϑα καλεῖ, πρῶτον εἰποῦσα βαρυδόπειρω Μοῖρα, ἔπειτα ὦ μέλαινα,
β Εριννύς ; δι᾿ οὐδὲν ἄλλο ἢ ὡς τῶν παρόντων κακῶν αἰτίαν. γεγονότα, δι᾽ ὧν σοῖς παισὶ
κατηράσατο.

ν. 979. κμέλαινά τ᾽ Ἐριννὺς. Β. ἤγουν ἡ μελαίνουσα «ταῖς συμφοραῖς τοὺς κολαζο-
μένους ἢ ἀφανῶς ἐπιοῦσα. ἢ] ὄντως. μεγασϑενὴς͵ οὐδεὶς γὰρ τὸ σὸν ἐξέφυγε κράτος.

ν, 980. ἠὲ, ἠὲ, Α. φεῦ φεῦ. Τοῦτο ὡς πρὸς ἸΠολυνείκην καὶ τοὺς μετ᾽ αὐσοῦ φησὶν, ὅτι ἐκ
τῆς φυγῆς ἐπανήκοντες ἐμοὶ τῇ ἐνταῦϑα μεινάση ἰδείξατε βλάξας ἀφορήτους.

δυσϑέατα) Β. οὐκ ἀνεκτὰ δρᾶσϑαι. ἰδείξατ᾽ ἐκ φυγᾶς) τοῦτο πρὸς μόνον τὸν ἸΤολυ-
νείκην φυγόντα καὶ κατὰ τῆς πατρίδος ἐπενέγκοντα στρατὸν, καὶ τῶν παρόντων συμφορῶν
γενόμενον αἴσιον.

ν,. 989. οὐδ᾽ ἵκεϑ᾽ ὡς κατίκτανε] Α. Ἐτεοκλῆς. πρότερος γὰρ κατέκσανε τὸν
Πολυνείκην. ᾿ ,

οὐδ᾽ Ἱκε3᾽} Β. ζῶν ὁ ᾿Ετεοκλῆς. ὡς κατίκφανι) Πολυνείκην.

ν. 983. πνεῦμα] Β. τὴν ψυχήν.

ν. 984. ἀπώλεσε δῆτα] Β. ἔφϑειρενἀληϑῶς. ἐνόσφισε᾽ ἰστίρησι,

ν. 986. κήδει, Β. σάϑη. ὁμώνυμα] Τιολυνείκη.

-

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜΟΟΝΤΗΕΑ ΤΗΕΒΑΞΒ. 128

ν, 987. δίυγρα)] Α. πήματα χεόμενα, καὶ πολλά. Τριπάλτων δὲ πημάτων, σφοδρῶς
πηδησάντων.

δίυγρα)] Β. αἱματοσταγῆ. τριπάλτων πημάτων] πολυορμήτων καὶ πολυκινήτων
δυστυχημάτων, οἱ γὰρ μαχόμενοι πολλαῖς ὁρμαῖς χρῶνται πρὸς τοῦπο,

γ, 988. λέγε,ν] Β. πάρεστι.

ν. 989. ἰὼ μοῖρα βαρυδότειρα] Α. «ὸ ἰἐφύμνιον.

μογερὰ] Β. ϑρηνητική.

ν, 991. ἢ μεγασϑενής τις εἶ)] Β. ὄντω; ἄρα μέγα δυνάμενος ὑπάρχεις.

ν. 994, σὺ ποίνυν οἶσϑα] Α. σὺ οἶδας ὦ Ἰτολύνεικες σὴν Μοῖραν ὅσον δύναται, διαξὰς
δι᾽ αὐτῆς, ἢ δ' αὐτὴν καταβὰς εἰς τὸν Αἴδην. Σὺ δὲ ὦ ᾿Ετέσκλες, οὐ μετ᾽ οὐ πολὺ, οὐδ᾽
ὕστερον ἔμαϑες ἄντικρυς, τὸν ἀδελφόν σου πολεμήσας.

σὺ «τοίνυν εἶσϑια διαπερῶν͵ Β. εἰπούσας ᾿Αντιγόνης πρὸς τὴν ᾿Εριννὺν, ἦ μεγασϑενής τις εἶ,
φησὶν Ἰσμήνη πρὸς ἸΤολυνείκην, σὺ νῦν οἶσθα καὶ γινώσκεις πρῶτος τὸ τῆς Ἐριννύος σϑένος,
διαπερῶν καὶ διερχόμενος καὶ οἱονεὶ ταύτης πειρώμενος. Λέγει δὲ ᾿Εριννὺν σὴν ἐξ ἀρᾶς σοῦ
πατρὸς τιμωρησαμένην αὐτοὺς δύναμιν. Εἶτα ϑέλουσα ἐπαγαγεῖν τὴν αἰτίαν δι᾽ ἣν τὸ
σῆς ᾿Εριννύος ἠσθάνεσο σϑένος, αὐτὴ δὲ ἦν τὸ ἐπεὶ κατῆλϑες, αὐτὸς γὰρ πρῶσος πεπείρα-
σαὶ διὰ τῆς τοῦ πατρὸς ἀρᾶς ἐξελασϑεὶς τῆς πόλεως, καὶ πάλιν κατελϑῶν οὐκ εἰς φιλίαν
ἀλλ᾽ ἐπὶ μάχη" τοῦτο βουλομένη εἰπεῖν ἐκωλύϑη τσαρ᾽ ᾿Αντιγόνης διὰ μέσον εἰπούσης, σὺ
δὲ ὦ ᾿Ετέοκλες οὐδὲν πρόσϑεν τὴν ᾿Ἐριννὺν ἐγίνωσκες, εὐτυχῶν καὶ ἄρχων τῆς πόλεως,
ἔμαϑες δὲ ὕστερον ὅτε συνῆλθες τῷ ἀδελφῷ, καὶ κτανὼν αὐτὸν καὶ αὐτὸς ὑπ᾽ ἐκείνου πεφό-
γευσαι.

γ. 998. σὺ δ᾽ οὐδὲν] Β. ᾿Ετέοκλες ἐγίνωσκες. Ὕσετερος μαϑὼν ὅτε συνῆλϑες τῷ ἀδελ-
φῳ.

ν. 995. ἀντηρίτας Α. ἀντηρίτης, ἤγουν ἀντιστάτης σῷ "Ἐτεοκλεῖ.

δορὸς} Β. τοῦ πολέμου. ἀντηρίσας) ἀντιστάτης.

νυν. 996. ὀλοὼ δ᾽ ὁρᾷν] Α.. οὐ μόνον ταῦτα λέγειν ὀλοὰ, ἀλλὰ καὶ δρᾶσϑαι. Κεῖσαι γὰρ
τὰ σώματα. ,

ν. 997. ἰὼ ἰὼ κακὰ δώμασῆ Α. ὦ δὲ ὑμᾶς ἔχομεν.

πόνος] Β. τῶν ἀδελφῶν. ἐξημμένος ἐξηρσημένος καὶ ἐνιστάμενος. ἰὼ ἰὼ] φεῦ... κακὰ
δώμασι) τὰ ἀπελϑόντα τοῖς δώμασι.

γν. 998. καὶ χϑονὶ] Β. τῇ γῇ τῶν Θηξαίων τὰ ἀπελθόντα.

ν. 999, καὶ πρόσω γ᾽ ἐμοὶ] Β. τὰ περισσότερα τὰ ἐπελϑόντα ἐμοί.

γ. 1000, δυσπότμων] Β. αὐτὴ ἡ γενικὴ πρὸς τὸ ἀρχηγέτα. κακῶν] τῶν νῦν.

ν. 1001. ἀρχηγέτα] Β. οὐ γὰρ ἂν τὰ παρόντα συνίθη πήματα, εἰ μὴ τὸν ἀδελφὸν οὕ-
ως ἰξέλασεν.

γ. 1003. δαιμονῶντες) Α. λυσσήσαντες,

δαιμονῶντες) Β. μαινόμενοι, ἀλόγως ὁρμῶντες κατ᾽ ἀλλήλων.

ν. 1004. ϑήσομεν)] Β. ϑάψομεν.

ν, 1006. ἰὼ ἰὼ πῆμα) Α. ἀπὸ γὰρ τῆς εὐνῆς τῆς τοῦ Οἰδίποδος ταῦτα. ΓΑλλως σπἄ-
φίυνον, π'αρὼ τὴν εὐνὴν τοῦ πατρὸς, τοῦτ᾽ ἔστι, πλησίον τοῦ πασρός.

“«ἤκα]) Β. βλάξη. πάρευνον) «ὸ ἐν εὐνοία, ἢ τσαξὰ σὴν εὔνοιαν αὐτοῦ, ἤγουν ἐκτός,
᾿Επειδὴ γὰρ ἡ μὲν ἀρὰ ἰξ αὐτοῦ, τὰ δὲ παρόντα ἐκ ταύτης γέγονε; εἰκότως τὸ αὐτῶν δυ-
στύχημα σύνευνον τῷ πατρὶ καλεῖ, τουτέστιν οἰκεῖον καὶ ἐξ ἐκείνου γενόμενον.

ν. 1007. δοκοῦντα καὶ δόξαντα] Α. ὁ κήρυξ ἐλθὼν φησὶ πρὸ; τὴν ᾿Ισμήνην καὶ σὴν ᾽Αν-
φιγόνην, πρέπει με ἀπαγγεῖλα, ὑμῖν τὰ ἀρέσκοντα σοῖς στρατηγοῖς καὶ φοὶς προέχουσι τῶν
Θηξαίων. Ταῦτα δὲ εἰσὶ, τὸ τὸν ᾿Ετεοκλέα μὲν ταφῆναι περιφανῶς καὶ ἐντίμως, διότι ὑπὲρ
τῆς πόλεως τίϑνηκε' τὸν δὲ πσλυνείκην ἄταφον ῥιφϑῆναι, βρωθίντα ὑπὸ τῶν ἐρνίων, διότι
ἦλϑιν ἀφανίσαι τὴν πόλιν ἡ κῶν, εἰ μὴ οἱ ϑεοὶ διεκώλυσαν.

δοκοῦντα) Β. νῦν, δόξαντα; τότε. Τίνος χάριν ἴϑηκιν ἀμφοφείρον, χρόνους τὸν ἰγιστῶ-

124 ΒΟΗΟΊΙΙΑ

τά τε καὶ παρῳχημένον ; καὶ φαμὲν σὸν μὲν παρῳχημένον διὰ τὸ ἅσιαξ δόξαι αὐσοῖς ὅτι
περὶ σούτου ἡ σκῆψις [σκέψις] ἦν, σὸν δὲ ἐνεστῶφα διὰ τὸ καὶ νῦν ἔτι δοκεῖν, χρὴ] πρῖ-
σει.

ν. 1008. προδούλο:ς] Β, «οἷς βουλευομένοις ὑπὲρ σοῦ δήμου. Τοῖς ἄρ γαυσε.

γ. 1009. ἐπ᾽ εὐνοίᾳ] Β. ἐπὶ φιλίᾳ. Εἰς πὸ ἐπ᾽ εὐνοίᾳ χϑονὸς ἐλάμβανεν ἔξωϑεν σὸ τελευ-
τήσαντα, ἵν᾿ ἢ οὕτως, τὸν ἐπ᾽ εὐνοίᾳ τῆς χϑονὸς σελευτήσαντα ᾿Ετιοκλέα ἔδοξε ϑάστειν
ἐν φίλαις καὶ ἐντίμοις κατασκαφαῖς γῆς. Ἢ οὕφως" πρίπει ἀπαγγελεῖν με σὰ δόξαντα
τοῖς τῆς πόλεως ἄρχουσι. Τὰ δὲ ἦν, τὸν μὲν ᾿Ετεοκλέα ϑάφεειν ἔδοξεν ἐσ᾽ εὐνοίᾳ χιϑονὸς
ἐν κατασκαφαῖς καὶ ὀρύξισι γῆς φίλαις αὐτῷ, φουτέσσι, τὸ ς“ωφῆναι αὐτὸν ἀγαπητὸν καὶ
ἀπόδεικτον [ἀπόδεκπον) ὑπώρχοντα «τῇ γῇ, ὥσαερ αὐτῆς μέχρι ϑανάφου ἠγωνισμένον,
ὅπερ ἔστι κρεῖττον σοῦ προσέρου. χϑονὸς] γῆς.

ν. 1010. ἔδοξε] Β. ἔφανη καλόν. φίλαις κατασκαφαῖς] ἐντίμιος καὶ πρεπούσαις καὶ
ἀποδείκτοις [ἀποδέκτοις} ἐκείνῳ, . . . παρήγγειλε γὰρ αὐτὰ Κρέονσι.

Υ, 1011. εἴὔργων Β. κωλύων. εἶχε} ἐκτήσατο.

ν. 1012. ὡρῶν πατρῴων δ᾽ ὅσιος ὧν μομφῆς ἄτερ τίϑνηκεν Α΄. λείπει ἡ ὑπὲρ, ἵν᾽ ἢ,
ὑπὲρ ἱερῶν πατρῴων ὁσίως μαχόμενος, ἀπέϑανιν ἀμέμσπσως.

ὅσιος) Β. δίκαιος. βομφῆε] κατηγορίας.

ν. 1013. οὗπερ τοῖς νέοις ϑνήσκειν καλὸν] Α. παρὰ τὸ, Εἷς οἰωνὸς ἄρισσορ ἀμύνεσδγαι
«περὶ σ΄άτρη;.

τίϑνηκεν, Β. σουφέσσι, τέϑνηκεν ὅσιος ὧν χωρὶς μέμψεως ἱερῶν πασρῴων, ἤγουν οὐ
βέριασαι καὶ ἀσεξὴς δόξας τοῖς πατρῴοις ἱεροῖς, ὥσπερ ὁ Ἰπολυνείκης πορθῶν αὐτά. οὗσερ]
αὐτοῦ.

γ. 1014. ἐπέσταλεαι) Β. ὥρισται ἐμοί.

γ. 1015. τούτου] Β. τοῦ ᾿Επτεοκλέους. τόνδε] τὸν νεκρόν.

ν. 1016. ἁρπαγὴν) Β. προσπήν.

Υ. 1017. ὡς ὄντ᾽ ἀναστατῆρα) Α. ὡς ὑπάρχοντα ἀφανιστὴν καὶ πορϑησὴν τῆς «τλεως
σῶν Θηξαίων. :

ὧς] Β. καϑά. ᾿ἀναστατῆρα] ἀφανιστὴν ὅσον τὸ κατ᾽ ἐκεῖνον, .« .« . μεβοισημένος ἔσται
τοῖς ἐν Θήξαις Θεοῖς.

γ. 1018. ϑεῶν) Β. ἀπὸ σῶν.

νυ. 1019. ἄγος} Β. μῖσος.

γ. 1020. ἀτιμάσας) 8. καὶ εἰς οὐδὲν λογισάμενος.

γ. 1021. ἥσει πόλιν] Β. ἐσολιόρκει.

γν. 1099. πετεινῶν) Β. σῶν ὀρνέων. δοκεῖ! σοῖς ἄρχουσι.

Υ. 1023. ταφέντα] Β. ῥιφϑέντα, βρωϑέντα. ἐπιτίμιον] τὴν ἀξίων ἀμοιξήν.

γ. 1024. καὶ μήϑ᾽ ὁμαρτεῖν] Α, καὶ μήτε πούκῳ ἐπακολουϑῆσαι ϑύματα ἐπὶ τοῖς
γικροῖς διὰ χειρῶν ἐεγαζόμινι. τῷ τύμξῳ τοῦ νεκροῦ.

ὁμαρειῖ) Β. ἀκολουϑεῖν αὐτῷ. Ν παν υ »ὶ ἐπιτάφια. χειρώματα)] ϑύματα σὰ διὰ
τῇς χειρὸς γινόμενα.

γ. 1092. μήτ᾽ ὀξυμόλποι) Α. μήσε ϑῦσαι τῷ Ἰτολυνείκῃ, μήτε κλαῦσαι ἰα'άνω ποῦ
τάφου αὐτοῦ, καὶ ὀξυφώνοις θρήνοις τιμᾷν αὐτόν. Καὶ γὰρ καὶ τοῦτο οἱ παλαιοὶ φιρὴν
ὑσιλάμξβανον, εἴ τις ἰπὶ τῷ στύμξῳ «οῦ τεϑνεῶτος ἔϑυσε καὶ ἐκόψασο, Διὰ φτοῦφο καὶ ὃ
κήρυξ, ἵνα μὴ τιμηϑῇ ὁ Ἰπολυνείκης, ἐνεέλλεται μήτε διὰ ϑυσιῶν, μήσε δι᾿ οἰμωγμάφτων
τιμηϑῆναι αὐτόν.

σιξεῖν) Β, σιμᾷν αὐφςόν.

ν. 1026. ἐκφορᾶς} Α ἰκπομιδῆς. Σημείωσαι ὅτι στὸ συγκομίζειν καὶ ἀνακομίξειν ἐπὶ
γεκφῶν λίγεσα,. Καὶ συγκομιδὴ μὲν λέγεται ἡ πρὸ σοῦ τάφου πὥσα ἰσιμίλμα. ᾿ἜἘκ-
κομιδὴ, ἡ πρὸς τὸν τάφον ἀπαγωγή. ᾿Ανακομωδὴ, ἡ ἐκ τάφου εἰς τάφον μετώϑεσιεν

ἐχφορῶς Β. κηδεύμρωτος. φιλῶν) ὑπὸ «τῶν οἰκείων καὶ συγγενῶν.

ΙΝ ΒΕΡΤΕΜ ΟΟΝΤΆΑ ΤΗΒΒΑΒ, 125

γ. 1097, τοιαῦτ᾽ ἴδοξ:) Α. σωαῦσα ἄρισε τούτῳ τῷ τάγματι πάντων τῶν Θηξαίων
καὶ π“λήϑει.

τῷδε] Β. τῷ Πολυνείκει,

τίλε) σῇ ἐξουσίᾳ.
γ, 1029. ἦν] Β. ἐάν.

συνϑάασ τειν] σὺν τῷ ἀδελφῷ.

γ. 1030. κἀνὰ κίνδυνον βαλῶ) Α. καὶ εἰς κόνδυνον ἐμβαλῶ ἰμαυπὴν διὰ «τοῦτον. "Αλ-
λως. Καὶ βαλῶ αὐτὸν ἰν τῇ γῇ, ὥστε μή τινὰ κίνδυνον ὑποστῆναι παρά τινος ϑηρίων. Ἐὲ
δ᾽ ἔχει βαρεῖαν; λέψει τὸ, καὶ ῥίψω ἐμαυτὴν ἀνὰ κίνδυνον, ϑάψασα τὸν ἀδελφόν.

σφι} Β. αὐτόν. κίνδυνον] εἰς, βαλῶ) ἐμαυτήν.

γ. 1031. αἰσχύνομαι) Β. αἰδοῦμαι.

ν. 1032. ἄσιστον] Β. ἀνϑ,σταμένην, ἐνανσίαν. ἀναρχίαν) ἄναρχος δοκοῦσα καὶ μὴ
πεϑομίνη τῇ πόλει τε καὶ τοῖς ἄρχουσιν. Οὗὖσοι μὲν γὰρ ἄταφον βούλονται Ἰτολυνείκην
εἶναι, ἐγὼ δὲ τούτων ἀκόντων ταφῇ παραδώσω.

γ. 1033. δεινὸν τὸ κοινὸν] Β. μέγιστόν ἔστιν ἥ συγγένεια καὶ τῶν ἀδυνάτων πεῖσαι κα-
τατολμᾷν, ἥσσινος συγγενείας ἐγὼ καὶ Ἰπολυνείκης ποφύκαμεν, ἐκ πατρὸς καὶ μητρὸς,

πουτίστιν ἀδελφοὶ ὄντες καὶ ἐκ μιᾶς γαστρὸς προσελθόντες, ταυτοῦ τυχόντες σπίρματος.
πιφύκαμεν) ἐγεννήϑημεν.
ν. 1034. μητρὸς} Β. ὑπό.

ν. 1038. τοι γὰρ ϑέλουσ᾽ ἄκοντι κοινώνει κακῷ} Α. διὰ τοῦτο ϑέλουσα ὦ Ψυχὴ κοι-
νώνει ἀδελῷῷ τῷ Ἰπολυνείκε, τῷ ἄκοντι καὶ δι’ ἀνάγκην γενομένῳ κακῷ.
σοι γὰρ) Β. τὸ λοιπόν.

γν. 1036. Ψυχὴ] Β. ὦ. συγγόνῳ] ἀδελφῷ. φρενὶ] τὸ φρενὶ πρὸς τὸ ἄκονσι ϑανόντι
, ν᾿ ᾿Ὶ “- Ν “ ’ ΕΥ ε - ΄ὕ ᾿ Ἀ Ν “9 μα φᾷ

λέγε, οὐ γαρεῖχε κατὰ νοῦν Πολυνείκης τὸν αὗτου ϑάνατον, ἀλλὰ σὸν φτοῦ ἀδελφοῦ
1037. κοιλογάστορες λύκοι!) Α. ἀντὶ τοῦ μεγαλογάστορις.

Καὶ «σονται ἀντὶ «τοῦ
γεύφονται.

γ, 1038. μὴ δοκησάτω τινὶ Α. μὴ σοῦτο ἀρεσάτω.

σπάσονται) Β, λαξῶσι, φαγῶσι. δοκησάσω) τοῦτσο.

γ. 039. κατασκαφὰς] Β. ὀρύγματα.

γ. 1040. μηχανήσομαι) Β. ἐκ μηχανῆς αοιήσω.

γ. 1041. κόλπῳ φέρουσα) Α. φέρουσα ἐν τῷ κόλπῳ τοῦ βυσσίνου πέπλου. Διὰ δὲ σέ-
φου τὴν γῆν αἰνίττεται, ὡς ἐνταφιάσαι ποῦσον «ἢ γῇ μέλλουσα. "Ἄλλως. Ἐῷ τοῦ βυσσί-
νου κόλπου πίσλῳ τὴν γῆν παρακομίζαυσα, ὡς ἐπιβάλλειν μέλλουσα χῶμα διὰ τοῦ «ἴ-
σλου, διὰ τὸ μὴ δύνασϑα, ὀρύττειν.

κόλπῳ] Β. διὰ τοῦ κόλπου. φέρουσα) χοῦν δηλονότι. βυσσίνου σιπλώματο;] τοῦ βα-
σιλικοῦ ἱματίου.

γν, 1042. μηδὲ σὸ δόξῃ πἄλιν] Α. μήτε ἀντεστραμμένως ἐμοὶ, ἤγουν ἰναντίως, τὶς οηϑἢ
γενήσεσθαι Ρττο στὸ ϑάψαι τὸν ἀδελφὸν τὸν Ἰτολυνείκην.

μηδὲ] Β. ὅρα ἵνα. δόξῃ] τινὶ ἄλλῳ. ΦΦΆΜΗ ἄλλο τί.

γ. 1043. δραστήριος) Β. ἔνεργος ἐφεύρηται, ἢ ὅϑεν καὶ ποὺς Εν. ἄνδρας δραστή-
ριους καλούμεν.

ν. 1045. “εἰσὶ Β. πολλὰ καὶ ἀνόνηπα.

Υ. 1046. τεαχύε γι μένφοι Α. φοῦτό φησιν ὃ »ἤρυξ, ὅ ὅφι ὃ λαὸς τῆς σπόλιως ἐλεύϑεροι
σῶν κατῶν γενόμενος. ὡς ἐκποδὼν τῶν «ολεροίων γενομένων, σραχὺς καὶ ἀπηνὴς ἴσται κατὰ
σοῦ, ὡς παρὰ γνώμην αὐτοῦ τὸν Ἰπολυνείκην ϑελούσης ϑάψαι. ἫἩ δὲ ᾿Ανφιγόνη φησὶ πρὸς
αὐτὸν, τράχυνι, ἀντὶ τοῦ, λίγε πολλάκις ὅτι σραχύς ἰστιν ὁ δῆμος, ἀλλ᾽ ὅμως οὐκ ἀνασ-
φιλεῖς με ϑάψα, «ὸν ἀδελφόν.

τραχὺ] Β. σκληρὸς ὑπάρχει.

ν, 1047. τρώχυνἼ Β. σκληρὸς ὕπαρχε.

οὐ γινήσνται) ἰστερημίνος τάφου.
γ. 1048. ὃν] Β. ὅνσινα. σφυγεῖ]) μωσεῖ,

126 β ΘΟΗΟΙΙᾺΑ

ν. 1049. ἤδη τὰ τοῦδε] Α. τὰ κεὶ «ῆς τιμῇς πούτου τοῦ Πολυνείκους ὑπὸ Θεῶν οὐ
κέκριται κακῶς, ἀλλὰ τίμιος καὶ οὗτος παρὰ Θεοῖς.

ἤδη] Β. πάλαι. Εἰπόντος τοῦ ἀγγέλου ΜῈ αὐσὴν, ἀλλ᾽ ὃν στυγεῖ ἡ πόλις τοῦτον
αὐτὴ «τιμήσεις ϑάψασα ; δυσχεραίνουσα αὐτὴ φησὶν, ἤδη καὶ πάλαι οὐ δι ξεήμαναυ, καὶ
οὐ διὰ τιμῇς ἤχϑησαν τὰ «οῦδε τοῖς Θεοῖς, τουτέστιν, ἐκ πολλοῦ ἠμέληται οὗτος παρὰ τῶν
ο,ῳὥν, καὶ οὐδεμίαν αὐτοῦ ἐποιοῦντο φροντίδα, οὐ γὰρ ἄν εἴασαν ἐκπεσεῖν τῆς χϑονὸς ὑπὸ
τοῦ ἀδελφοῦ ἀδίκως. Ὥστε τι καὶ παρὰ τῶν πολιτῶν νῦν μισεῖται. ἹΠρὸς ὃ ἀπολογού-
μενος οὗτός φησι, οὗ τουτέστιν, οὐ πρότερον ἠμέληται παρὰ σῶν ϑεῶν πρὶν εἰς κίνδυνον κα-
φαστῆσαι τήνδε σὴν χώραν.

ν. 1050. οὗ, πρίν γε χώραν] Α. εἰπούσης τῆς ᾿Αντιγόνης ὅτι σὰ περὶ τῆς τιμῆς ποῦ
Πολυνείκους κακῶς κέκριται παρὰ τοῖς Θεοῖς, φησὶν ὃ κήρυξ πρὸς αὐτὴν, οὐδαμῶς τὰ ποῦ
Πολυνείκους ἠτιμήϑησαν παρὰ τοῖς ϑεοῖς, πρὶν κακῶσαι αὐτὸν τὴν πόλιν, ἀλλὰ μετὰ τὸ
αὐφὸν φὴν σόλιν ἐμξαλεῖν κακοῖς. '

πρὶν] Β. πρὸ σοῦ. κινδύνῳ βαλάν, ἐν κινδύνῳ ϑεῖναι.

ν. 1051. “αϑὼν κακῶς] Β. ὑπὸ τοῦ ᾿Ἐπεοκλέους. ἀντημείδετο, αὐτόν.

,. 1052. ἀλλ᾽ εἰς ἅπαντας] Α. ἀλλ᾽ ἀντὶ τοῦ ἑνὸς, ᾿Ετεοκλέφυς δηλονότι (πεν γᾶς
(μόνος ἐκ ΡΥΑΑ Ια αὐςὸν) πάντας τοὺς πολίσας οὖκ ἔδει ἀμείξεσθαι κακοῖς. Ὕπὸ γὰρ μόνου
σοῦ ᾿Ετεοκλίους ἀδικηϑεὶς, πὥσι τοῖς Θηξαίοις ἐπολέμησε.

ἅπαντας] Β. σοὺς πολίτας. ἀνθ᾽ ἑνὸς} ἀντὶ τοῦ "Ἐτεοκλέους. πόδ᾽ ἔργον] ἡ μάχη.

1050. 86] Β. φιλονεικία. παῦσον πολλά μοι λέγειν, περαίνει γὰρ καὶ τελέει σὸν
μῦϑον καὶ τὸν ᾿δόγρν. ἔρις ὑστάτη ϑεῶν, τουτέστι, πολλὰ χέψαντες ἐγώ τε καὶ σὺ π'αυσόμε-
3α, μὴ σῶς ὦ, κατά κοξαμ Γἀποκατασταῖμεν) εἰς μάχην σῶν γὰρ “πολλῶν ἐκ Ὑ σὸ
τέλος οὐκ ἔσσιν ἕσερον ἢ μάχη. Τὸ δὲ ὑστάτη ϑεῶν, ἀντὶ τοῦ ἐλάτπων. Πάντες γὰρ οἱ
9εοὶ ἀγαϑῶν αἴτιοι, τὸ δὲ τῆς ἕοιδος χρῆμα πληγὰς καὶ φόνους ἔσπα᾽ ὅτε παρωσκευάξειν,
ἔλαττόν ἔστι καὶ τῆς ϑεῶν φιλανϑρωποτάτης γνώμης ἀποστατεῖ. ὑστάτη) πελευταία.

τ. 1054. ϑάψω] Β. καλύψω. μὴ μακρηγόρει] ἤγουν, μὴ μακρολόγει.

ν. 1055. ἀλλ᾽ αὐτόξουλος ἮΕΝ] Α. φοῦτ᾽ ἔστι, τῇ ἰδίᾳ ΡΝ ὃ βούλει, πράττε.

1.5] Β. τὸ ἦσϑα οὐ βάηιν ἀντὶ ποῦ ὑπῆρχερ; ἀλλὰ καὶ ἀντὶ τοῦ ὑαδρχκέν, ὥσπερ Ῥμν

μὲν καὶ ἦν ἀντὶ τοῦ ῥεεὺ καὶ ἀντὶ σοῦ ὑπῆρχεν. ἐπενθμ.] ἀπαγορεύω.

ν. 1056. φεῦ φεῦ ὦ μεγάλαυχοϊ Α. διαιρεῖται ὃ χορὸς τῶν γυναικῶν, τῷ μὲν ὑσὶρ Το.
λυνείκους, τῶν δὲ ὑπὲρ ᾿Εσεοκλέους οὐσῶν' ὥσπερ δὲ μεμέρισται ὃ χορὸς, οὕτως καὶ αἱ ἀδελ.
φαΐ: καὶ ἡ μὲν ᾿Ισμήνη, τῷ Ἐπεο�